Chapter 14
"You haven't been formally added to my employee list. The HR needs your credentials." Salubong sa akin ni Axl matapos akong tawagin sa kaniyang opisina.
Tumango ako. Naisip ko na ang tungkol doon, hindi pa ako nakakapagpasa ng kahit anong requirements dahil biglaan lang naman ang pag-uumpisa ko dito. Ni hindi ko kinailangang magpasa ng resume para makapagsimula.
"The HR doesn't know your email as well so they can't send you the requirements. You need to submit them so they can create your payroll and bank account."
"Nasa apartment ang mga gamit ko. If you could just let me go there after work, kahit samahan nalang ako ng isang bodyguard mo."
He sighed. Sumulyap ito sa kaniyang relo bago muling bumaling sa akin. "I'll go with you after work."
Napakunot ang noo ko, "Huh?"
Sumandal ito sa kaniyang swivel chair at bahagyang niluwagan ang kaniyang necktie. "Are you deaf Adrianna? Do I have to repeat everything I say?" Nagsusungit nanaman ito.
Napailing ako, "H-hindi naman sa ganon sir.."
"You keep answering me that way."
"H-hindi mo naman ako kailangang samahan.." bulong ko.
I just can't imagine him in that kind of place. Kung si Alistair ay hindi bagay doon noon ay mas lalong hindi siya nababagay sa ganoong lugar.
"I will go with you and that's final Adrianna. You have anything more to say?" Nagtaas ito ng kilay.
Mabilis akong umiling. I don't want to get to his nerves today lalo na't maghapon siyang naging abala sa trabaho. Ngayon pa nga lang kami nag-usap at natatakot akong mainis ko nanaman siya. He really has the thinnest thread of patience kaya ayokong ginagalit siya. Lalo na ngayong mukhang pagod na pagod na siya sa tinatrabaho.
Pinagmasdan ko ito, he looks exhausted. Kanina pa talaga siya abala, tambak yata ang kaniyang trabaho.
"What?" Tanong nito nang mapansing pinagmamasdan ko siya.
Kinagat ko ang labi ko, "G-gusto mo ba ng maiinom?" Hindi ko napigilang itanong. He really looks stressed, I just want to be of help.
Tumaas muli ang kilay nito. "My head is aching, I just need water."
Tumango ako at mabilis na lumapit upang kunin ang mug sa kaniyang lamesa, "Cold water?"
"Uhuh.." Nakasunod ang tingin nito sa akin, pinagmamasdan ang galaw ko.
Mayroon siyang sariling water dispencer sa kaniyang opisina kaya mabilis ko lamang siyang naikuha ng tubig. Ibinigay ko iyon sa kaniya at mabilis niya namang ininom.
"Uhm..marunong akong magmasahe, g-gusto mo ba?" Nahihiya kong tanong.
He chuckled, "Why are you trying so hard today hmm?"
Umiling ako, natatakot na baka may naiisip nanaman siya. "I just want to help you, you look stressed."
"Come here,"
"Huh?"
He almost rolled his eyes, "Adrianna please stop saying that."
Kumunot ang noo ko, "H-huh?"
"Goddammit woman," napahilot ito sa kaniyang sentido.
Ano bang sinasabi niya? Nalilito ako.
"Come here and just give me the massage you're saying."
"O-po.."
Mabilis akong lumapit sa kaniya. Nakatingin ito sa akin nang tanggalin niyang tuluyan ang kaniyang necktie. Tinanggal din nito ang unang pagkaka-butones ng kaniyang polo. Halos mapasinghap ako, nagsisi ako agad na nag-offer pa kong imasahe siya.
Nag-iwas ako ng tingin at tumayo na lamang sa kaniyang likuran. Inilagay ko ang magkabilang kamay ko sa kaniyang sentido habang sumandal naman siya sa swivel chair. Nagsimula akong imasahe siya kahit na abot-abot ang tahip sa aking dibdib.
Marunong naman talaga akong magmasahe, madalas kong imasahe si nanay kapag dinadalaw ko sa mansyon. Pero hindi ko alam kung bakit natatakot akong hindi ko ito magawa ng maayos ngayon kay Axl.
"Did you eat your lunch?" Tanong nito bigla.
"Opo, salamat pala."
Katulad kahapon ay pinadalhan niya ulit ako ng lunch sa aking opisina.
"Good."
"Uhm..ikaw? Kumain kaba? You look busy.."
I'm not quite sure if I can ask him things like this. Baka bigla nalang nanaman siyang mainis sa akin.
"Yes Adrianna, kumain na ako. Huwag ka masyadong mag-alala.." sinundan iyon ng mahina niyang pagtawa na nagpatindig sa balahibo ko.
He's really laughing? Bakit? Anong nakakatawa sa sinabi ko? Bakit kapag tumatawa si Axl ay hindi ko maintindihan ang dahilan.
"S-sorry.." kinagat ko ang labi ko.
"Put a little pressure, your hands are too soft I can't really feel the massage." Tumawa nanaman ito.
"S-sorry po.." diniinan ko pang bahagya ang mga kamay ko.
"Why you always say sorry is beyond me.." bulong nito, I can still hear the laugh in his voice, para bang nakikita kong nakangiti siya.
Ngumuso ako, "Because you're always angry."
Hindi ito sumagot. Bahagya ko siyang sinilip at nakita kong nakapikit siya. Mas pinagbuti ko ang pagmamasahe sa kaniya kahit na medyo nangangawit ako dahil kahit nakaupo ay talagang matangkad siya.
Bumukas ang pintuan at nakita ko ang pagpasok ni Ice at Ace. Halos sabay na ngumisi ang dalawa at ngayon ko lang napagtanto na magkamukha sila, and their names sounds the same.
"Ohohow look what's happening here! Adri's babysitting our big boss huh!" May halong pang-aasar na sinabi ni Ice habang umuupo sa couch.
Si Ace ay nakangisi lang din sa amin.
Umayos ng upo si Axl. Hinawakan nito ang kamay ko at hinila ako sa tabi ng kaniyang upuan. Kitang-kita ko ang tingin ng dalawang lalaki sa aming kamay. Agaran ang pagbawi ko kaya naman napatingin sa akin si Axl, nagtataas ng kilay.
"Go to your office, tatawagin kita kapag aalis na tayo."
Tumango ako at mabilis na umalis sa kaniyang tabi. Nginitian ko ang dalawang lalaking nakasunod ang tingin sa akin bago ako tuluyang lumabas ng opisina.
Binagsak ko ang katawan ko sa aking swivel chair. Napahawak ako sa aking dibdib at ganoon na lamang kabilis ang tibok ng puso ko.
Why? Why is he making me feel like this?
*
Isang oras kong pinakalma ang sarili ko habang naghihintay. Nang makita ko ang pagsakay ni Ice at Ace sa elevator ay napaupo na ako ng maayos.
Alas-sais na at alam kong aalis na kami anumang oras ni Axl.
Hindi nga nagtagal ay tumunog na ang intercom at narinig ko ang kaniyang boses.
"Let's go,"
"Opo." Mabilis kong dinampot ang aking bag. Huminga ako ng malalim bago lumabas sa aking opisina.
Agad ay nakita ko si Axl na hinihintay ako sa harap ng elevator.
"Where's your apartment?" Tanong nito habang pababa kami sa groundfloor.
"Uhm..sa Marikina."
Tumango ito.
Bumukas ang elevator at tinungo namin ang exit. Like the usual ay naroon na ang kaniyang kotse at maging ang kaniyang valet. Ngumiti ito sa akin nang pinagbuksan ako ng pintuan.
"Seatbelts," Ani Axl nang makasakay na kami. Mabilis ko namang inilagay ang seatbelts ko.
"Sigurado kang ayos lang sayo na samahan ako?" Tanong ko nang umandar na ang sasakyan. Kita ko sa rearview ang dalawang itim na van na nakasunod sa amin.
"Trust me, I will say no if it's against me Adrianna."
Napatango ako.
Tahimik ang buong byahe. Ang normal na 40 minutes na byahe ay tiyak na mas matagal ngayon dahil alas sais pasado na at traffic.
Nilingon ko si Axl na nagmamaneho. I'm worried. Pagod na siya at ngayon ay haharap pa kami sa traffic.
"What is it?" Sumulyap ito sa akin, napakurap naman ako.
"Pagod kana.."
Bahagya itong natawa, "Is it your nature to get worried about other people Adrianna?"
"Ayoko lang lalo kang mapagod, kaya ko naman kasing umuwi mag-isa sa apartment ko."
"Sa Ortigas tayo dadaan hindi sa Katipunan, it will be faster."
Tumango nalang ako at nanahimik. Sa Katipunan ako dumadaan kapag nagcocommute at higit 45 minutes ang itinatagal noon kaya nagulat ako nang sa loob lang ng halos 20 minutes ay nakarating na kami sa Marikina.
Itinuro ko ang daan patungong apartment at mabilis din kaming nakarating doon. Tumigil ang sasakyan sa kanto at tinanggal ko na agad ang seatbelts ko.
"Ako nalang ang bababa Axl, delikado dito."
Tumaas ang kilay nito, "Coming from a weak girl like you Adrianna?" He chuckled.
Nagtanggal ito ng seatbelts at akmang bababa nang pigilan ko.
"Axl hindi ka bagay sa ganitong lugar. Please ako nalang ang bababa. Magpapasama nalang ako sa bodyguard mo."
Hinawakan nito ang kamay kong nakahawak sa kaniyang braso.
"Kapag sinabi kong sasamahan kita, sasamahan kita."
Sa huli ay wala na rin akong nagawa. Tuluyan kaming bumaba ng kaniyang sasakyan at halos napatingin sa amin ang lahat ng tao na naroroon.
Bumaba rin ang apat na bodyguards ni Axl mula sa itim na van. Agad tumayo ang mga ito sa aming tabi.
Naramdaman ko ang kamay ni Axl sa aking siko kaya nilingon ko ito. "Let's go."
Tumango ako at naglakad. Iniwasan kong tignan ang mga taong nanonood sa amin na parang mga artista kami at nagtataping dito.
I sighed. Sumulyap ako kay Axl na nakakunot ang noo habang tinitignan ang lugar. Nang tumigil ako sa tapat ng apartment ay tumigil rin ito. Tiningala niya ang apartment sa harapan namin.
"Here?" Tanong nito.
Tumango ako, "Sa pinakataas ang kwarto ko. Aakyat tayo, walang elevator dito."
Tumaas ang kilay nito, "I'm sure there's a stair then."
Ngumuso ako at natawa naman ito.
Oh God, an Axl laughing will probably be the death of me.
"We're already here Adrianna, hindi kita iiwan dito."
Nag-iwas ako ng tingin at pumasok na sa gate, nagdadasal na sana ay wala si Ate Lucy. Ayokong mapahiya kay Axl.
Tagaktak ang pawis ko nang makarating kami sa aking kwarto. Pinapasok ko siya sa loob habang naiwan naman ang apat na guard sa labas.
Halos hindi ako makapaniwalang ang isang Axl Genesis ay naririto ngayon sa kwarto ko. Kamakailan lang ay si Alistair ang nandito. I can't believe I really brought them to this slum.
His large frame made my small room even look a lot smaller. At sa katangkaran niya ay halos abot na ng ulo niya ang kisame dahil hindi naman iyon kataasan. I sighed, the way he looks right now in this kind of place made me realize how big our differences are.
"Get the important things so we can leave Adrianna." He snapped infront of me, napakurap ako at mabilis na kumilos.
Nasa drawer lang naman ang mga importanteng papeles ko at nakalagay sa isang attaché case, mabilis ko lang iyong nahanap. Kumuha na rin ako ng bag upang paglagyan ng iilang mga damit nang sa gayon ay hindi na ako bilhan pa ni Axl.
"This room is very small.." Nilingon ko ito.
Nanlaki ang mga mata ko nang makitang pawis na pawis ito kahit nakasindi ang ceiling fan.
"Sa labas ka muna, mainit talaga dito." Dahil kahit paano ay mas presko sa labas.
"Where's your bathroom?" Tanong nito, binalewala lang ang suhestiyon ko.
"Uhm may common bathroom sa bawat floor." Sagot ko, naaalalang itinanong din ito ni Alistair noon.
"You take a bath outside your room?" Nakakunot ang noong tanong nito.
"We live that way Axl." Lumapit ako sa kaniya at iniabot ang panyo ko. Tinanggap niya naman iyon at ginamit pamunas sa kaniyang pawis sa noo at leeg.
"Sorry, sinabi ko naman sayong--"
"I'm not even complaining Adrianna." He walked towards my bed and sat there.
Na-conscious ako agad sa kama ko. Isang linggo na yata akong hindi umuuwi dito at baka maalikabok na ito, baka mangati siya.
Nakatayo ako sa gilid ng kama habang nakaupo naman siya doon. My bed is really small but right now that he's sitting there ay lalo iyong lumiit. Palagay ko ay mas malaki pa nga ang mga couch sa kaniyang opisina.
I sighed. Bakit ko nga ba ikinukumpara ang mundo ko sa mundo niya? Kahit saang anggulo ko tignan ay hinding-hindi kami magpapang-abot. Nakakatawa lang dahil maging ang kama ay ipinapamukha iyon sa akin.
"Are you done packing?"
Napakurap ako at napatayo ng tuwid. Tinignan ko ang bag na pinuno ko ng mga damit. Ang mga binili lang namin nila Ma'am Poly ang inilagay ko roon at hindi na ako nag-abalang dalhin ang mga luma kong damit.
I sighed once again, hindi ko alam kung bakit bigla ay naliliit ako sa sarili ko. All my life, I never felt so small of myself, lagi akong tiwala sa sarili ko at nagpapasalamat sa kung meron ako. I don't know why I'm suddenly conscious of everything now.
Pero ngayong naririto si Axl ay parang ikinaiinis kong hindi kami pantay, hindi kami pareho. Ikinaiinis kong magkaiba kami. He's like a slap to me, minumulat ako kung gaano kalaki ang pagkakaiba ng aming mundo.
"Adrianna.."
Bumaling ako sa kaniya at napakurap, "H-huh?"
Dumilim ang mukha nito, like he knew what I'm thinking about. Pero bago pa man ako makapagsalitang muli ay napalingon na ako sa pintuan nang marinig ang boses ni Ate Lucy.
"Adrianna!"
Tumingin ako kay Axl na nakatingin na rin sa pintuan ngayon. Bumaling siya sa akin, nagtatanong ang mga mata.
"Si Ate Lucy iyon, siya ang may-ari nitong apartment. Dito ka lang, kakausapin ko siya." Hindi ko na hinintay ang sagot niya at lumabas na ako agad bago pa ako sugurin ni Ate Lucy sa loob.
"Hoy Adrianna!"
"Ate Lucy.."
Nagtaas ito ng kilay nang makitang naka-formal dress ako. "Mukha namang may trabaho ka, bakit hindi ka nagbabayad?"
"Pasensya na po, kakaumpisa ko palang po, wala pa akong sweldo pero pangako po magbabayad ako agad--"
"Wala akong pakialam! Lumayas kana ngayon din dito!"
Napasinghap ako at napalingon sa pintuan ng aking kwarto. Pakiramdam ko ay ayos lang na palayasin ako ngayon dito basta wag lang masaksihan ni Axl. Why I'm suddenly ashamed that he might see me being shoved away is really beyond me. Kung bakit ba ako nakakaramdam ng ganito ay hindi ko na rin alam.
"Ate Lucy.."
Nanlaki ang mga mata ko nang umamba itong papasok sa kwarto ko, kaagad akong humarang. Nakita kong naalarma ang apat na bodyguards ni Axl na nanonood sa amin, umiling ako sa kanila para iparating na ayos lang ito. Baka kung ano pa ang gawin nila kay Ate Lucy.
"Tumabi ka riyan Adrianna! Itatapon ko ang mga gamit mo at nang lumayas kana rito!" Anito at mabilis lang akong hinawi.
Napaupo ako sa sahig at mabilis na nagasgasan ang tuhod ko dahil naka-dress lang naman ako.
"Ang lakas ng loob mong magpakita dito gayong tambak na ang utang mo! At may kasama ka pa?!"
"Ate Lucy.."
"What's happening here?" Nanlaki ang mga mata ko nang makitang nakatayo na si Axl sa pintuan. Natagpuan ako ng kaniyang mga mata, agad itong lumapit sa akin upang itayo ako.
Napangiwi ako sa hapdi ng sugat na natamo sa tuhod. Mabilis na nagdilim ang mga mata ni Axl nang makita iyon, anger spread in his face like wildfire.
"Aba at dinadala mo pa pala rito ang boypren mo! Ang kapal naman pala talaga ng mukha mo Adrianna."
Gusto kong sabihin kay Ate Lucy na tumigil na siya, na nakakahiya na pero bago ko pa iyon masabi ay halos buhatin na ako ni Axl maitayo lamang.
"Stand up, I don't like seeing you like that Adrianna." The anger in his voice is dripping like acid. Kinilabutan ako at natakot, hindi para sa sarili kundi para kay Ate Lucy.
Surely, Axl is always angry but I've never seen him this mad.
Nakita ko ang pagdukot niya sa kaniyang bulsa. Inilabas niya ang kaniyang wallet at nanlaki ang mga mata ko nang kunin nito ang ilang tig-iisang libo roon at inihagis kay Ate Lucy.
"Is that enough?" Matigas na ingles nito, ngayon ay madilim na madilim ang mukha.
Nanlalaki ang mga mata ni Ate Lucy sa ilang pirasong tig-iisang libo na nagkalat ngayon sa sahig. Halos sobra sobra iyon sa utang ko.
"Axl.." hawak ko sa kaniyang braso upang pakalmahin siya. Kilala ko siya, alam ko kung paano siya magalit. He gives me bone-chilling looks when he's angry.
Pero tila ayaw nitong paawat. He craned his neck and looked around the apartment.
"How much is this building and I'll pay for it too.." Nanlaki ang mga mata ko at mabilis na siyang hinila.
"Let's go home, please Axl.." bulong ko nang hindi ko matibag ang namumuong bagyo sa kaniya.
Nakakapit ako sa kaniyang damit at pilit siyang hinihila, natatakot na umabot pa sa sukdulan ang galit niya.
He looked down at me, his eyes are blazing with anger, maging ako ay natatakot na. His jaw clenched repeatedly before he sighed.
"Eleazar, get her things." Utos nito sa bodyguard bago hinawakan ang aking kamay at hinila palayo roon.
**
Chapter 15 Matapos ang nangyari sa apartment ay balik nanaman sa pagsusungit sa akin si Axl. Galit ito nang makauwi sa kaniyang condo at ni hindi niya na ako kinausap pa hanggang kinabukasan. Naging abala din naman siya buong araw dahil katulad noong Miyerkules ay marami pa rin talaga siyang ginagawa habang ako ay nakaupo lang buong araw sa sariling opisina at naghihintay ng mga utos na hindi dumating. Ngayon ay Biyernes na. Hindi ako makapaniwalang nakatapos na ako ng isang linggo sa trabahong ito. At halos wala naman talaga akong ginagawa bukod sa maliliit na utos ni Axl. Hindi ko alam kung magaan ba talaga ang trabaho bilang sekretarya niya o hindi niya lang talaga iniuutos sa akin ang lahat. Maybe he's not that comfortable to
Chapter 16Guilty ako sa pakikinig sa usapan nila Axl at ni nanay kaya nang magkita kami sa sala ay halos hindi ko siya matignan. Nang umalis siya kanina sa quarters ay mabilis na rin akong lumabas dahil alam kong hahanapin niya ako.Walang tao sa sala kaya doon ako naupo at nagpanggap na walang alam. Lumapit ito sa akin at nagulat ako nang maupo ito sa kaharap kong sofa.Nag-angat ako ng tingin at naabutan itong nakatitig."Do you want to sleep here tonight?" Tanong nito.Binuklat ko ang ilang magazines na nakapatong sa round table para lang makahanap ng pagkakaabalahan. I really can't look at him straight in the eyes."Wala akong
Lunes nang magpatawag ng general meeting si Axl upang ipaalam sa lahat ang nangyari noong nakaraang linggo. It might trigger the fear of his employees for their safety lalo pa't pinatay ang CCTV room operator nang gabing iyon, but Axl has to tell them the truth dahil karapatan nilang malaman ang nangyayari. Narito ngayon sa boardroom ang lahat ng department heads ng GGC. Narito rin si Ace at Yuge at sila ang nagpaliwanag ng updates tungkol sa ginagawang imbestigasyon. "As you can see, we already housed a few more security. We have security guards all over the building and Ground Zero is working on another specialized technology to ensure everyone's safety." Axl said that made the department heads nod. "The investigation wil
Alas-kuwatro palang ay gising na ako kinaumagahan. Naligo ako at nagbihis. Isang black pants ang suot ko at isang puting sleeveless crop top. May nakahanda akong denim jacket pero hindi ko muna isinuot dahil magluluto ako ng almusal. Suot ko ang malambot na tsinelas na pinabili ni Axl kahapon sa kaniyang bodyguard nang tinungo ko ang kusina. Mamaya na din ako magsasapatos, kasama sa mga pinabili ni Axl ang isang puting rubbershoes na isusuot ko. Naghanap ako ng pwedeng lutuin sa kusina. Sa huli ay nagluto ako ng bacon, hotdogs at itlog. Inayos ko ang lamesa pagkatapos. Alas-singko na at palagay ko naman ay lalabas na rin si Axl maya-maya. Nakita ko ang coffeemaker at nilapitan iyon. Hindi ako marunong gumamit nito pero mukh
Nananghalian kami sa restaurant ng hotel. Nag-usap din ng bahagya si Axl at Kenneth tungkol sa winery na pupuntahan namin, kung anu-ano ang pwede naming gawin doon ngayong araw. I found out that Axl is visiting the winery once a month at kung kaya pa ng schedule niya ay pipilitin niya pang gawing weekly iyon. Kenneth and Ayesha tagged along because Kenneth wants to personally choose the wines he's gonna buy from Axl. Parang magkakaroon yata ng wine tasting ngayong araw para kay Kenneth dahil nag-aangkat siya para sa mga bars ng kaniyang hotel chains. Habang nag-uusap sila ni Axl tungkol sa business ay nagkukwentuhan din kami ni Ayesha. Nalaman kong isang taon na sila ni Ken at nagtatrabaho siya sa hotel nito bilang manager,
Nanlalaki ang mga mata kong tiningala si Axl matapos ang sinabi niya. Sa sobrang lakas ng tibok ng puso ko pakiramdam ko ay nabibingi lang ako. Why would he want to kiss me? Umiling ako at kinumbinsi ang sarili na guni-guni ko lang iyon, na lasing lang ako pero nang makita ang nagdidilim na mga mata niya ay pakiramdam ko gising na gising ako. "You heard me Adri?" Nag-iwas ako ng tingin sa takot na dumaan sa aking dibdib. Takot na baka tuluyan akong mahulog kung hindi ko siya iiwasan ngayon. "So please sleep now and let me rest in peace." "H-hindi naman ako aalis, dito
Sa Mines View Park na kami nagkita-kita nila Ayesha at Ken dahil magsasara na daw iyon ng 8pm kaya doon na kami mauuna.Alas-syete ng gabi nang magkita-kita kami doon. Isang oras nalang ang mayroon kami kaya naman wala na kaming ibang ginawa ni Ayesha kundi ang mag-picture.Napakaganda ng view doon at mayroon din kaming picture na nakasuot ng mga damit pang-Ifugao.Nang matapos doon ay sa Burnham na kami sunod na nagtungo. Ilang minuto lang ang layo nito mula sa Mines View.Nang makarating doon ay manghang-mangha ako. Madalas kong makita ang pictures ng lugar sa internet at maging sa social media pero mas maganda pala ito sa personal.
Sumapit ang Sabado at katulad ng plano nila Axl ay magkakaroon ng outdoor activity ang department heads ngayong araw. Pinagplanuhan nila iyong mabuti at sinigurong hindi makakahalata ang suspect. Kaya naman hindi lang motor race ang mangyayari at magkakaroon na rin ng mini sportsfest ang mga empleyado ng kumpanya. Naging abala kami buong linggo para sa paghahanda at pag-plano. Hindi rin biro ang gastos ni Axl para lang maisakatuparan ito kaya hindi ako pwedeng pumalpak. Alas sais ng umaga ang calltime sa GGC. Axl provided vans for his employees who want to watch as well as the participants habang nagdala naman ng sariling sasakyan ang mga department heads. Ang mga motorsiklong gagamitin ay dala ng isang malaking truck patun
Note: This is Axl's POV and it will start from his childhood to the present so please wag sana kayong magpalito sa transitions. Most of the scenes already happened in the previous chapters so you'll be familiar. Lastly, I have an author's note and FAQs after this chapter!EpilogueWhen I was younger, all that I believed is that people were born to be naturally selfish. We crave the things that can satisfy us, that can make us happy. We do everything, to get our desires, to be contented.But all along, I've been questioning myself, does a person ever feel satisfied? Do we ever feel contented? Do these things really make us happy?I stared at the transient blue skies ab
Madam Selena's public apology didn't end everything. It made other people angry. Mayroong nagalit nang nalamang totoo ang ginawa niya at pinilit itong pagtakpan ng GGC at ng mga airlines na nabanggit. Mayroong tinanggap ang katotohanan pero ayaw na ulit magtiwala. At mayroong natuwa, dahil sa kabila ng masamang nagawa ay humingi ng kapatawaran ang mga Genesis.Madam Selena's speech is scripted. Si Axl at Alistair ang gumawa nito. Bago ang lahat ay kinausap rin nila ang mga airlines na maaring maapektuhan. Everyone agreed to apologize for their wrongdoing, at nangakong hindi na iyon kailanman mauulit.It may look insincere because it's scripted, still I felt Axl and Alistair's humbleness in that presscon. Hindi man taos sa puso ng kanilang lola ang paghingi ng tawad, still the fa
Gustong-gusto kong makausap si Alistair matapos ang nangyari, I badly want to tell him that he doesn't really have to do what his grandma wants. I wanted to convince him that there's other way around, hindi niya kailangang magsakripisyo ng ganito.May pakiramdam akong ganoon din ang gustong gawin ni Ma'am Poly, pero mas gusto ni Sir Arsen at ni Axl na hayaan na muna siyang mapag-isa. Sa huli ay sumang-ayon nalang din ako at tuluyan nang nanlumo.Madam Selena left after talking to him about the Pearsons. The smile on her face is so selfish and it was hurting all of us. I feel like being a Genesis is a curse for them, I feel like despite the wealth and power that they have, they are still jailed to the fact that they should keep strengthening it.
"Hindi paba tayo lalabas? Baka hinihintay nila tayo.." Hindi ko na alam kung ilang beses ko na itong sinabi at katulad kanina ay parang wala siyang naririnig.Nakahiga kami sa kama at nakakulong ako sa mga braso niya. Ang kaniyang mukha ay nakasiksik sa aking leeg. He would kiss my shoulder blade and my cheek every now and then."Axl.." sinubukan kong gumalaw pero lalo lang humigpit ang yakap nito sa akin."Let's cuddle more.." his hoarse voice said. Muli ay pinatakan niya ako ng halik sa aking pisngi.Natutukso na rin akong manatili nalang dito, lalo pa ngayong ayaw niya na akong pakawalan. Pero ayaw kong malunod sa kaniyang mga halik, baka hindi na ako makabangon.
He looks so pissed while driving. Mula paggising ko nakasimangot na siya at mas lalo pang lumala nang nakita ang suot ko.I'm wearing a denim shorts and a shirt, at rubbershoes. Marurumi kasi ang mga damit at pants ko kaya puro shorts ang naisusuot ko. Hindi naman siya nagkomento pero nararamdaman kong may kinalaman ang suot ko sa pagkakainis niya.Tahimik kami sa loob ng sasakyan. At nanatili ang pananahimik niya hanggang sa makarating kami sa mansyon.Nakaabang si Ma'am Poly sa malaking pintuan, nakangiti na agad nang natanawan ako. Ngumiti ako at sinalubong niya naman ako ng yakap. She looks happy, hindi ko alam kung bakit."I'm so excited! Umalis ng maaga si Axl at nang si
Tahimik kami habang nasa sasakyan. Gusto ko ulit magtanong pero ayokong marinig ng mga kaibigan ko ang pag-uusapan namin kaya nanatili akong tahimik.Isinandal ko ang ulo ko sa likod ng upuan at tuluyang naramdaman ang pagod para sa buong araw. Nahihilo man at gusto nang matulog ay pinilit kong manatiling gising para maituro ang apartment kay Axl.Pero ganoon nalang ang gulat ko nang makitang lumiko ang sasakyan sa daan patungong university. Kunot noo ko siyang nilingon. "A-Alam mo ba ang apartment namin?"Hindi ito nagsalita. Nanatili ang seryoso niyang mga mata sa daan na tila doon ibinubuntong ang pagkakainis.Nakumpirma kong alam niya nga kung saan ang apartment nang pumas
Katulad ng pangako ko sa tatlong kaibigan ay inilibre ko sila ng dinner. Hindi sa mamahaling restaurant pero naging masaya na kami sa fastfood sa isang mall dahil magkakasama naman at nagkakatuwaan.I am grateful I met these three. Kung mayroon man akong mabuting bagay na nakuha sa pag-alis ko kay Axl ay sila iyon, ang pagkakaibigan namin."Anong balak mo Adri? Magtatrabaho kaba agad o magpapahinga muna?" Tanong ni Karen.Huminga ako ng malalim, nag-iisip pa ng sagot dahil sa totoo lang ay hindi pa rin talaga ako nakakapag-desisyon.Gusto kong magpahinga pero ang mga katulad naming mahihirap ay walang panahon para sa ganon. Ang perang naipon ko mula sa pagtatrabaho kay Axl ay
Hindi na namin kinailangan ng karagdagang plano ni Alistair. Axl did leave me alone like what I told him. Hindi na siya kailanman nagparamdam sa akin.Ilang linggo ang lumipas at tuluyan akong bumalik sa dating normal na buhay. At ang mga linggong iyon ay mabigat at mahirap para sa akin. I would cry myself to sleep every night. Sa umaga'y gigising ako na mugto ang mga mata.I went back to school and tried to focus on my studies. Isang sem nalang ang titiisin ko at iyon ang ginawa kong inspirasyon para makaahon sa pagkakalubog dulot ng sakit sa pagtalikod kay Axl.Nagkikita kami ni Alistair kapag may oras siya pero mas madalas nalang kaming mag-usap sa cellphone. He would update me about Axl, kung kamusta na ito. Maging ang pagp
Kung nakamamatay lang ang tingin ay baka bumulagta na kami ni Alistair.I don't think I've seen his eyes as dark as this before. Madilim ang kaniyang mukha at nagsasalubong ang mga kilay. He looks calm and in control even when his eyes reveal darkness.Isang beses lang na bumaba ang kaniyang mga mata sa akin bago tumigil kay Alistair. "I'm done here, I'm leaving."Hindi sumagot si Air at tumango lamang. Axl didn't give me another look after that, diretso ang kaniyang pagsakay sa kaniyang sasakyan."Air--""Sshh.." he gently squeezed my arm, "He's still watching. Let's wait till he leaves."