Naging mabilis ang panahon. Naging mabilis din ang proseso ng kasal namin ni Beau. Maraming tao ang nag-aabang ng kasal namin at syempre hindi ulit kami nakaligtas sa mga media.
"So, when did the two of you meet?" tanong ng nag-i-interview sa amin ni Beau.Para matigil ang mga issues at mga tanong ng mga tao sa aming dalawa, nagpahanda kami ng press conference para sagutin lahat ng mga tanong nila.It must have been shocking to them that we're getting married when they didn't even see us together before. Alam din kasi ng mga tao ang tungkol sa relasyon namin ni Rison, but not all of them know our real relationship.Ever since I was young, I want to keep my privacy. I've grown up, being watched by the people around me. Dahil kilala ang pamilya ko, bata pa lang ako nakikita ko na ang sarili sa mga newspapers at TV.Not also me but my family want to keep my privacy as I grew up too. Kaya noong naging kami ni Rison noong college, I try to keep our relationship private. Ayoko kasing madawit no'n si Rison sa showbiz but Rison wanted to entered showbiz.Kaya noong naging mausbong ang career niya sa modeling dahil sa'kin, hindi namin inamin na kami sa Media. Especially when he paired up with Mariana. Dumami ang mga apportunies na dumaan sa kanya. Ang fans nilang dalawa ni Mariana.Kaya ang alam lang ng mga tao, were just a friends. But well you know, some people didn't believe that because some people seen us together before. Pero kahit na ganoon, we kept our relationship private.Kaya rin siguro, hindi naging issues ang relasyon nila Rison at Mariana dahil hindi naman alam ng mga tao na kami. Kung may alam man ang iba, hindi sila sigurado. But I guess I have to make myself safe this time.Beau smile and held my hand. "We first met actually months ago, but we both decided to keep it a secret because we started as friends first."The woman with bob hair nodded. "So, you two did know each other for a long time?""Yes," sagot ko. "like Beau said, we started as a friends first. You know, we didn't know we will end up like this."Tumango ulit ang babae pero halatang kinikilig. "Zyska, may I ask a question?""Of course, you can!""Usap-usapan kasi sa internet ngayon ang tungkol sa inyo ni Rison. I hope I won't offend you, but many people are asking about this. Noong mga panahon na may rumors kayo ni Rison, doon daw kayo nagkakilala ni Beau. So, people are going crazy about this. Anong masasasbi mo sa isyu na ito?"Ngumiti ako kahit na gustong umikot ng mga mata ko sa inis. "First of all, Rison and I were a good friends way back in college. Kung anong naging relasyon namin ni Rison ay walang kinalaman 'yon sa naging relasyon namin ni Beau ngayon."Iyan lang ang sinagot ko para wala nang masyadong kuwestyon ang mga tao. Somehow, I know people would make another story about this, but the hell that I care about them!After ng press conference namin ni Beau, sunod-sunod na ang paglalabasan ng mga articles patungkol doon. May mga articles na nagsasabi kung paano kami ka-sweet. Napangiti ako dahil syempre pinaghandaan namin ni Beau ang lahat bago sumabak dito."We picked Manila Cathedral as your wedding location!" my Mom exclaimed as we ate our dinner.Tita Bthyle on the other hand, smiled winded. "Yes, yes! Since we have a lot of guests and the media will be also there!"Napagdesisyonan ng dalawang pamilya na magkaroon ng salu-salo dahil two weeks from now, ikakasal na kami ni Beau. I'm sitting beside Beau while my Mom and Tita Bthyle talks about the wedding."Oh, right! Uuwi pa ang mga relatives ko from China!" sabi pa ni Mommy.Napailing na lang ako habang kumakain. Si Daddy naman ay natawa. "Love, don't be too excited," wika ni Daddy na may ngisi sa labi. "mas ikaw pa yata ang excited kaysa sa Anak ko."Mom pouted her lips. "What can I do, love? Kasal ng anak natin 'yan. Of course, I'm so proud of her marrying Beau!""Mom, let's eat first," sabat ko ng nakangiwi.My Mom pouted even more. Napailing ulit ako bago natawa ang mag-asawang Fuentes sa ugali ng Nanay ko. Gusto ko siyang pagsabihan, kaso magkasing ugali kami ng Mommy ko."Anyway, we need to talk about your honeymoon," Tita Bthyle said.Natigilan kami pareho ni Beau sa narinig. Kahit ako na tahimik na kumakain natigilan din. Out of nowhere nagtaas ako ng tingin. Parehas sila Mommy at Tita Bthyle na nakatingin sa amin ni Beau.Beau groaned. "Mom, sa amin na lang po dapat iyan!""But, we need to know when you're gonna spend your honeymoon!"Nagkatinginan kami ni Beau. Actually, we've never talked about this. We've talked a lot since we need to prepare for our wedding and to know each other. Pero 'yong pag-usapan ang honeymoon namin?No. We've never talked about it.Nagkibit balikat ako kaso kinurot ako sa tagiliran ni Mommy. "Mommy!"Pinanlakihan niya ako ng mata. "What? Huwag mong sabihin wala kayong balak mag-honeymoon?""O-of course, meron!" wala sa sariling sagot ko."Saan?"Napalunok ako. Sa sobrang bilis ng pangyayari sa amin ni Beau, hindi ko na naisip ang bagay na 'yon.Ngayon, gusto kong batukan ang sarili. Malamang, kasal ko 'to at kahit na hindi kami magpapakasal ni Beau dahil mahal namin ang isa't-isa, I want my wedding to special for me.Of course! That's what every woman wanted when they get married."Kahit anong gusto po ni Zyska, Tita Lilly," sagot ni Beau. "I'm fine with everything."Dahil na sagot ni Beau, I can't help but feel sad. Alam ko namang hindi love ang rason bakit kami ikakasal, but hearing what he said, it's makes my heart ache somehow.Hindi ko alam kung para saan, siguro dahil gusto kong mag-honeymoon kami sa magandang lugar. Kagaya ng mga napapanood ko sa TV at totoong nangyayari sa mga mag-couple na kinakasal."What about Maldives?" my Mom's suggested.Lumawak ang ngiti ni Tita Bthyle. "Right! Maganda ang Maldives pagdating sa honeymoon!""Are we okay with that?" My Mom asked. "papa-book na kami para sa inyong dalawa."Tumango na lang ako at sa pagkain nag-focus. Nawalan na akong ng gana. Hindi ko alam bakit, siguro dahil gusto ko kaming dalawa ni Beau ang magdesisyon kung saan kami magha-honeymoon.Pero siya na ang nag-sabi. Kahit saan okay sa kanya. Gusto kong mainis dahil kasal ko 'to! This is my wedding so I wanted it to be elegant, special and perfect for me.Natapos ang dinner namin na masama ang loob ko. Palabas na kami nang hawakan ni Beau ang kamay ko. Mabilis akong tumingin sa kanya."Bakit?"Napakamot siya sa batok niya bago ngumiwi. "Sorry about what I said earlier."Kumunot ang noo ko. "Saan?"His lips shrug. "About the honeymoon thing," mahinang wika niya. "tell me, saan ba ang gusto mo?"Kinagat ko ang pang-ibabang labi. "Sabi nila sa Maldives daw.""Zyska, don't lie to me. Magiging asawa ka na kita kaya kailangan kong maging honest tayo sa isa't-isa. At kahit na sa maliit na panahon lang tayo nagkausap, somehow I got to know you."Humaba ang nguso ko bago napayuko. Nang hindi ako nakasagot, narinig ko siyang mahinang tumawa bago kinurot ang pisngi ko."I know I can kinda offend you because of what I've said earlier," he said, softly. "so, tell me. Saan ba gusto mo?"I pouted my lips before I looked away. "Ever since I was young, I wanted to have my honeymoon in Bali," mahinang wika ko at napayuko na lang.Somehow, I feel timid. Hindi naman talaga kami magha-honeymoon doon, pero iyon ang gusto ko. Gusto ko sa Bali kami after ng kasal namin. Kahit hindi honeymoon ang tawag doon.I wanted to relax in Bali.I heard him chuckling before he held my chin to face him. Akala ko kaasarin niya ako dahil sa inaasta ko, kaso hindi. Wala akong nakitang pangungutya sa mukha niya bukod sa pagkamangha.Tumango siya pagkuwan. "I'll tell Mom about that."Napangiti ako sa sinabi niya bago tumango at nagpaalam na.Dumating ang araw ng kasal namin at subra-sobrang kaba ang nararamdaman ko. Here I am, staring myself in front of the large mirror."Ang ganda-ganda ng kaibigan ko!" rinig ko na malakas na tili ni Rebekah.I tilted my head and saw her running towards me with a big smile on her lips. Nang makalapit ay niyakap niya ako ng mahigpit."God gracious! You looked like a goddess in your wedding gown!" She exclaimed."Salamat!" sabi ko bago tumingin muli sa malaking salamin.I'm wearing a tattoo ace Illusion ateau back wedding ball Gown designed by Mr. Aquino, one of the best designers here in the Philippines.The gown’s uniquely patterned tulle/sequin net flows perfectly from a fitted drop waist into a flirtatious semi-cathedral train. The show-stopper for this dress is the meticulously crafted illusion neckline. In the front, beautiful floral patterns plunge into a narrow V, and then weave into elegant straps. The illusion intensifies in the back, where it appears that delicate white flowers and a long strand of pearls are vining down your bare back before seamlessly reconnecting with the floral pattern of the drop waist and train. It matches well with my braided updo hairstyle with some flowers on it.Tumingin ako sa kaibigan ko. "Tell me, Rebekah. Am I really getting married?""Yes, yes my dear best friend!" saad niya ng nakangiti. "you're getting married today! And you'll marrying the most handsome bachelor in our country!""Ms. Galvez, you have get ready. Mag-i-start na po tayo any minute from now," sabi ng wedding coordinator ko.Huminga ako ng malalim bago lumabas at sumakay sa Mercedes Benz. Habang nasa loob ng kotse ay hindi ko makahinga ng maayos at panay ang buntong hininga.Sinong hindi kakabahan, any minute from now I'm going to be Mrs! Ilang minuto mula ngayon ay ikakasal na ako!Goddess! Hindi ako makapaniwala na nasa ganitong posisyon ako. Imagine, I just want to find a decent man who will love me the way that I deserve, but look at me right now! Marrying someone that I don't even love!Oo, nagpakasal kami dahil gusto naming maranasan na magmahal ulit. At pinasok naming 'tong arranged marriage na 'to ni Beau para sumubok ulit na magmahal.Hindi namin alam kung anong mangyayari sa amin after this. We just want to give it a try, maybe our parents are right. Hindi ko alam kung saan papatunggo itong pinasok namin.Hindi ko alam kung saan hahantong itong pinasok namin ni Beau, pero isa lang ang alam ko ngayon.Wala ng atrasan 'to! Parehas kaming susugal sangalan ng pag-ibig.Mas lumalakas ang kabog ng puso nang makita si Beau sa dulo ng altar. He looks intimidating in his black tuxedo. Maayos ang buhok niya habang nakangiti na nakatingin sa'kin.How can he smile like that when I feel like I'm going to pee while walking? Gosh! I'm getting nervous!"Take care of my daughter," my dad said as he guided my hand to Beau.Beau nodded. "I'll take care of her as much as I can, Sir.""Call me Dad for now.""Yes, Dad."Ang kabang nakararamdaman ko ay dumoble nang magsimula na ang kasal. At kahit na nakaharap sa pari, kitang-kita ko ang pag-flash ng mga cameras.We have a lot of guests, especially the media going crazy about our wedding. Maraming reporters ang kumukuha ng litrato namin at kanina pa raw kami trending sa social media.Fuentes' family are also complete right now. Even my family too. My family's relatives who are in China are also here."Ciandrie Beau Fuentes, do you take this woman, Zyska Veronica Galvez to be your wife, to live together in holy matrimony, to love her, to honor her, to comfort her, and to keep her in sickness and in health, forsaking all others, for as long as you both shall live?""I do," Beau said.Tumingin sa'kin ang pari. "Zyska Veronica Galvez, do you take this man, Ciandrie Beau Fuentes to be your husband, to live together in holy matrimony, to love her, to honor her, to comfort her, and to keep her in sickness and in health, forsaking all others, for as long as you both shall live?""I do," I said, almost a whisper.The Father smiled. "Zyska and Beau, you have expressed your love to one another through the commitment and promises you have just made. It is with these in mind that I pronounce you man and wife. You may now kiss the bride."Beau went closer to me as he raised my wedding veil and gently held my chin and lifted it up a little bit. When our gaze met, I felt like there's thousands of butterflies in my stomach."Relax," he whispered as he move closer to me.Buminga ako ng malalim bago pinikit na lang ang mata at hinintay ang paglapat ng labi niya sa labi ko. When I felt his soft lips on my lips, I stunned for a moment. Sobrang magaan ang halik na binigay niya to the point na ramdam na ramdam ko ang lambot ng labi niya.His lips is so soft that I just savoured the moment.Rinig ko ang malakas na palakpakan ng mga tao sa loob ng simbahan.So, this is it! I'm no longer a Galvez. I am now Zyska Veronica Galvez-Fuentes!Mula simbahan hanggang sa reception ng kasal namin ni Beau ay marami pa rin ang mga tao. Ang mga reporters na kanina pa sinusubaybayan ang kasal namin ay narito pa rin sa reception ng kasal namin. I've never thought I would be happy with this arranged marriage. Akala ko noong una, malaking kalokohan lang ito pero ngayon, pumapasok sa utak ko na kahit na arranged marriage lang 'tong pinasok namin ni Beau, I really appreciate those people around us who helped and supported our wedding.I smile while looking at my parents who currently giving a speech. Si Mommy na umiiyak dahil mapapanatag na raw ang loob niya dahil alam niyang mabait na lalaki si Beau. I watched my Mom crying again as my Dad held her waist while he held the mic using his other hand. "My wife is crying," my Father were smiling a little bit while saying those words.Pati tuloy ang mga guests namin sa venue ng reception ay natatawa na rin. Habang ako naman ay halos mamula ang pisngi dahil sa kahihiyan na nararamdaman para
"No way!" bulaslas ko."Saan mo ako nito patutulugin?""Maraming sofa sa baba, ah! Doon ka!"Nakatungo siya sa'kin nang sabihin ko 'yon. "Are you serious, Zyska?" then, he shook his head. "no! Dito rin ako matutulog sa kwarto!""Hey—"I was about to close the door to stop him from entering, but he's strong compared to me. Mabilis niyang naagapan 'yon at walang sabi-sabi na pumasok sa loob ng kwarto."Beau, get out of the room!" malakas na singhal ko at dinuro pa ang pintuan na nakabukas.He smirked and sat down on the bedroom. "Let's just share the room for tonight," sagot niya habang nakahiga sa dulo ng kama. "I'm tired and I want to rest."Napanguso ako at lumapit sa kanya. I grabbed his arms and pulled it for him to get up."Beau, umalis ka rito!" pagpilit ko pa rin habang hila-hila ang kamay niya. Kaso parang wala siyang pakialam. Ni hindi nga siya nagalaw sa pagkakahiga. He groaned. "Zyska, let me rest!"I pouted. "Eh!" padamog kong sambit sabay padiyak ng paa. "this is one of ou
Beau took me outside the villa. We ate our breakfast in Padi. Kahit papaano ay nawala ang awkwardness naming dalawa dahil sa ganda ng tanawin. Surrounded by terraced lotus ponds reminiscent of rice fields. It looks peaceful and refreshing here.Napangiti ako habang nakatingin sa mga halaman sa paligid. Bali is one of my favorite places on Earth. Sobrang relaxing at nakakagaan ng loob ang pagpunta rito. Nakatutuwa rin dahil tinupad ni Beau na dito ang honeymoon namin.Mas lalo akong napangiti dahil may mga staff na alam na kasal namin ngayon. They even got a surprise and banner saying 'congratulations on your wedding Mr. and Mrs. Fuentes!' Nakatutuwa dahil nandito kami ni Beau dahil ang akala ng lahat ay totoong honeymoon talaga namin. Magagawa namin 'yong mga ginagawa ng mga totoong nagpakasal dahil mahal nila ang isa't-isa.Kaso ang sa amin ni Beau, we are here because we want to relax. Kahit hindi 'yon ang rason bakit kami nandito, masaya pa rin naman."Thank you so much!" I said to
Last day na namin ni Beau rito sa Bali. So, instead of going outside, we decided to stay in the villa. Bukas ng umaga ang alis namin at lilipat na rin kami sa iisang bahay.Kaya kailangan kong ayusin ang mga gamit ko pag-uwi ko sa bahay namin bukas. Maaga akong nagising ngayong araw para ayusin ang mga gamit ko.Right after I took a shower, I went outside the room. Pumunta ako sa kusina at napansin na tulog pa si Beau sa sofa sa sala. Binuksan ko ang refrigerator at kumuha lang quaker oats.After I poured the milk in a bowl with quaker oats, I went upstairs again and immediately started packing my clothes and the things that I've brought here in Bali. Natigil lang ako nang narinig kong may kumatok sa pinto."Come in!" sabi ko habang nasa kama pa rin.Bumukas ang pinto at niluwa no'n si Beau. Mukhang kaliligo lang niya dahil medyo basa pa ang buhok niya at may towel sa nakalagay sa leeg niya.Dumungaw siya sa pinto. "Have you eaten breakfast already?" he asked while standing in front of
Kinabukasan nagising ako dahil sa alarm clock na sinet ko dahil maaga ang alis namin ni Beau. Uuwi na kami sa Pilipinas.6:30 AM nang tumayo ako sa kama at naligo na. After I took a shower, I immediately put my clothes on and went outside the room with my luggage. White v-neck t-shirt, red jacket and high waist from Mango and white sneakers. Malamig dahil maaga pa kaya sakto lang itong suot ko.Nakita ko agad si Beau na paakyat sa ikalawang palapag ng villa. Nakaayos na rin siya. Nakasuot siya ng black denim pants at white long sleeve shirt na nakatupi hanggang siko niya."Ako ng bahala sa mga 'to," sabi niya at kinuha ang luggage na dala ko."Salamat!"He just nodded and grabbed my two luggages. Marami kasi akong nabiling mga pasalubong para sa pamilya niya at pamilya ko. I even brought Rebekah a clothes too. Idagdag mo pa 'yong mga damit na pinamili ko para sa sa'kin. Ang tanging dala ko lang ay ang Dior bag ko. Sumunod ako kay Beau at nakita ko ang tatlong lalaki na naglalakihan an
Sumandal ako sa swivel chair pagkatapos ay kinuha ang cellphone na nakalagay sa table ko kung nasaan maraming papers ang kailangan ng pirma ko. I'm waiting for Rebekah's reply.It's been two weeks since she haven't call nor reply to my texts. Hind ko alam kung anong nangyayari sa kanya basta ang alam ko lang ay nasa Cebu siya for her shoot. Her P.A was the one who answered my calls.She's very busy right now since sunod-sunod ang potoshoot niya. Next year, she's going to Paris for her runaway debut in Victoria's Secret Fashion. Ayoko sana siyang istorbahin pa sa photoshoot niya kaso hindi ko na alam ang nangyayari sa kanila ni Yvo.She's my best friend and of course, I want her to be happy. I'm curious about their relationship now because of they're past. I just want to know if she's okay too with him. I just let a deep sigh before I put my phone back on the table. I was about to get back to my work when my office door open and I saw my Mom."I just got call from Bthyle and she said B
Three weeks had past since Beau and I lived together. Three weeks since we shared things under one roof. Tatlong linggo na rin simula nang mas naging busy pa kami pareho.Hindi naging madali sa amin na dalawa ang tumira sa iisang bahay. May mga adjustment at awkwardness na nangyari. Noong first day ko rito sa penthouse ni Beau. Medyo ilang pa ako dahil this is my first time na tumira ako sa isang bahay ng iba."You will use my room and I'll take the other room," he said as he guided me to his room.Siya ang may dala ng mga maleta ko habang ang mga bodyguards namin ay nasa labas ng penthouse niya. May sariling mga unit ito rito sa hotel.Beau penthouse is very manly. Puro black ang makikita mo. From ceilings to walls, from the tiles and even the grand staircase is also black. Dalawang palapag ang penthouse niya. There's a lot of rooms when we go upstairs and there's a long hallway sa nilalakaran namin. I think when you go straight you'll see the terrace."Here," aniya bago binuksan ang
Nakanguso ako habang seryoso na nakatingin sa dalawang gulay na nasa lamesa. Rinig ko ang pagbuntong huminga ni Beau sa harapan ko. I tilted my head and saw him being impatient while looking at me.Mabilis akong nag-iwas ng tingin. Napakamot ako ng ulo dahil sa dalawang gulay na nasa lamesa."Zyska, just picked the right ingredients already so we can start now!" he said, impatiently.Ngumuso ako habang kinuha ang kulay green na gulay. "Ito na ba 'to?" tanong ko.He groaned. "Dahon ng sayote 'yan.""Ikaw na kasi magturo kung nasaan ang kangkong na 'yan!" inis na sambit ko."Paano ka natuto kung pati sa gulay mali-mali ka?"I pouted even more. "We can just use this dahon ng sayote to make sinigang na baboy?"He looked at me with annoyance on his gray eyes. "Anong tingin mo sa sinigang na baboy? Ginisang sa talpos ng sayote? Kangkong ang gulay ng sinigang at hindi dahon ng sayote!""Then is this the right one?" I grabbed the other vegetables.Umiling siya bago niya kinuha ang isang gulay
Avianna Louise Del Fuego, or Annalise, is the definition of the silent one in Del Fuego family. Knowing that she came from a well known family, people are judging every move and everything she does. Lumaki siya na mababa ang tingin sa sarili at may inggit sa mga pinsan niya dahil alam na ng mga ito ang gustong gawin sa buhay. Habang siya'y hindi sigurado sa lahat.Despite her insecurities, low-esteem, and full what-if's in her life, there's one person who stays beside her. Keep cheering her up and always be there with her. Dashiell Cary Fuentes is her childhood friend. Kilalang-kilala siya ni Dash at sa tingin niya'y sa lahat ng tao, si Dash lang ang nakakaintindi sa nararamdaman niya.Pero lahat 'yon nabago dahil habang patagal nang patagal, mas lalong lumiliit ang tingin niya sa sarili. Sa tingin niya'y nagiging pabigat lang siya kay Dash. She doesn't deserve his love and she will just dragged him down. Ayaw niyang mangyari 'yon. Kaya bago pa lumala ang lahat, she broke up with him.
All my life, I thought to myself, I will only love one woman. Kung sino ang una kong mamahalin, siya lang hanggang dulo. I will treasure, protect, and love her as much as I can. And I will do everything just to be with her and give her the love that she deserved.All my life, I already planned my future with Mariana. She was my first love, first girlfriend and we've been together for a long time. Kaya sinong hindi magpaplano ng kinabukasan niyo kung matagal na kayo?I'm not getting any younger and I only loved her back then. She was my everything back then. 'Yong akala kong babae na akala ko para sa'kin, niloko ako. Sinaktan ako at iniwan."Marry me, Mariana..." buong puso na sinabi ko sa babaeng nasa harapan ko habang nakaluhod ako sa harapan niya.People around us were happy and shouting 'yes', but she wasn't happy that day. Ramdam ko ang pagkabalisa niya at kinagat ang pang-ibabang labi."Babe… I-I'm sorry... I can't marry you."Parang gumulo ang mundo ko sa sinabi niya. I didn't e
Magkahawak ang kamay namin ni Beau na pumasok loob ng Del Fuego General Hospital. A smile plastered on my lips as we both walked inside the hospital. Ngayong araw ang schedule ko para sa check up ng baby namin ni Beau.Actually, gusto lang namin malaman kung healthy ba si baby pero hindi namin gustong malaman kung anong gender niya. Pansin ko kasi ang paglaki ng tiyan ko kahit na five months pa lang akong buntis.My belly is much bigger kesa sa mga natural na laki ng tiyan ng buntis. Mom said, baka raw kambal since malaki nga ang tiyan ko kaya magpapa-check up kami ngayon para malaman."Come inside, Mr. And Mrs. Fuentes," nakangiti na wika ng Doctor ko nang makarating kami sa kanya.Sabay kaming pumasok ni Beau at nasa tabi ko siya lang habang nakatingin sa'kin. The doctor held my tummy.She smiled. "It seems like your parents are right," anang niya."So, Doc, there's a possibility that we're having twins?" mabilis na tanong naman ni Beau na bakas ang tuwa sa boses."We still don't kn
Kinabukasan nagising na lang ako dahil sa ingay na nanggagaling sa boses nila Beau at Yaya Vera."Yaya, sabay na kami mag-a-almusal," rinig kong sambit ni Beau. "Zyska still sleeping at ayokong istorbohin ang pagtulog niya!""Jusko! Kailangan nang kumain ni Zyska para mainom niya ang vitamins niya!" rinig ko namang bwelta ni Yaya Vera."Wait, what?" It's my husband voice. Naguguluhan. "vitamins? Why my wife had to take vitamins? As far as I know she doesn't need those vitamins because I am pretty sure my wife is very healthy.""Hay naku!" I heard Yaya very sighed. "hindi pa yata sinasabi ni Zyska sa'yo.""Sinasabi ang ano?"Kahit napapikit ay napangiti ako dahil halata sa boses ni Beau ang kaguluhan. He looks so cute kung kaharap ko lang siya ngayon."Basta't gisingin mo ang asawa mo para nalaman mo ang totoo," anang Yaya Vera. "huwag ka lang magugulat."I giggled a little bit as I heard the door closed and my husband deep sighed. Para bang may kung ano siyang dala-dala na problema.Wh
Nagyayapos ako sa galit habang nakasakay sa kotse na papunta sa Seda Berris North sa Quezon City. Si Mang Daniel ang nagda-driver ng kotse habang nasa likod ko at nakayukom ang kamao.I got a text from Ann who's waiting for me outside the hotel. Ann:Ma'am, nandito na po ako sa labas ng hotel. Umigting ang panga ko dahil sa galit bago ni-reply-an na papunta na 'ko. As soon as I heard what she said to me earlier, umalis na agad ako dahil sa galit.Yes, I am mad! At para sa sobrang galit ko'y masasaktan ko si Mariana at talagang masasaktan ko siya kung may gagawin siyang masama kay Beau!"Ma'am Zyska, malapit na tayo," sambit ni Mang Daniel bago niliko ang kotse sa malaking hotel.I stepped out the car as soon as we arrived. Nakita ko agad si Ann dahil kinaway niya ang kamay. I walked towards her. "Where are they?" I asked, immediately."Hatid ko po kayo sa unit nila," mabilis niyang sagot."Let's get straight to the hotel manager para na rin makuha ang susi."Agad kaming nagpunta sa
After I took a bath, agad akong nagbihis bago lumabas ng kwarto at pumunta sa kusina namin. As usual, nakita ko si Yaya na nilalagay na ang agahan namin sa lamesa.Tumingin siya sa'kin nang mapansin ang presenya ko. "Kumain ka na," anang niya.Tumango lang ako bago umupo sa upuan. "Sabay na tayo, Yaya," aya ko sa kanya.Tumango lang siya at sabay na kaming kumain ng agahan."Okay ka na ba?" tanong niya habang nasa kalagitnaan kami ng pagkain."For now, I'm," tugon ko bago napangiwi nang maamoy ang bacon na nasa harapan ko. "Yaya, ayoko ng bacon. Ang pangit ng amoy!""Akala ko magugustuhan mo."Napanguso ako. "Ayoko na po," sabi ko bago binigay sa kanya ang platito. "you eat it.""Magpa-check up ka kaya ulit?""Balak ko pong magpa-check up pagdating ni Beau, Yaya Vera," sagot ko bago hinaplos ang tiyan. "I want him to see our baby sa ultrasound."Ngumiti siya. "Oh, sige! Basta magsabi ka agad sa'kin kung may nararamdaman ka dahil mukhang maselan ang pagbubuntis mo."Napanguso ako bago t
"Congratulations, Zyska!" tili ni Rebekah habang hawak-hawak ang dalawang kamay ko. Palabas na kami ng hospital at papunta na sa parking lot kung nasaan ang kotse niya.Huminto muna ako bago tumingin sa kaibigan ko. "I can't believe this, Bekah!" naluluhang sambit ko. Humigpit ang hawak ko sa kamay niya.She smiled at me, sweetly bago sinapo ang mukha ko. "Anong you can't believe this? Expected na 'to since you are married, my dearest best friend!"Ngumuso ako bago tuluyang naluha na talaga. I heard her laughing as she hugged me, tightly."I am so happy, Rebekah!" naiiyak na sambit ko habang yakap siya. "I-I mean… this is what Beau and I wanted ever since we planned to have a baby at ngayon totoo na!" napahagulhol na 'ko. "I'm gonna be a Mother now!""Yes, you are," she agreed while hugging me. "and I am so happy for you. Sa inyo dalawa ni Beau. Parehas kayong sawi kaya kayo nagpakasal and now you're marriage are working as you both love each other. I'm beyond happy because I know what
Wala pa rin ako sa sarili habang nag-aayos. Katatapos ko lang maligo para makapagkita sa kaibigan dahil aalis kami ngunit lutang pa rin ang utak ko. My mind can't process everything!I'm still not sure if I'm really pregnant this time. Mamaya ko pa malalaman para kasama ko si Rebekah. Natatakot kasi akong mawalan ng pag-asa kung ako lang mag-isa ang pupunta sa ob-gyn.After I took a bath, nagbihis na ako agad ng damit. Wearing black dress na may hati sa gilid ng bewang ko para mas lalong makita ang hubog ng katawan ko'y lumabas ako ng closet. Naglagay pa ako ng kaunting make up at nilugay ang buhok nang tumunog ang cellphone ko.Agad akong pumunta sa kama para tingnan ang tumatawag at nakitang si Beau 'yon. Huminga ako ng malalim bago sinagot ang tawag niya."Yes, love?" "Paalis ka na?" tanong niya sa kabilang linya at mula rito ay rinig ko ang ingay sa paligid niya."Oo," sagot ko. "nasa site ka?" tanong ko."No. Breaktime kaya kasama ko ang mga tauhan kong kumain."Tumango-tango ako
Four weeks had past since Beau left. Nasundan pa ang pag-stay niya sa Isle Esme dahil malaki ang restaurant na pinapagawa ni Mr. Herrera. We're both okay naman kahit na miss na miss na namin ang isa't-isa.We keep communicating with each other. Pag hindi siya busy, siya ang tumatawag at ganoon din ako sa kanya. Parehas lang naman ang oras namin kaya kahit papaano ay lagi pa rin kaming may oras sa isa't-isa.Sa loob ng apat na linggo na nagkahiwalay kami ni Beau ay medyo naging maganda rin para sa'kin dahil paunti-unti ay natututo akong magluto. Yep! I can cook now, but I'm still lacking in some areas. Kailangan pa rin akong pagtuunan ng pansin.At ganoon ang ginagawa namin ni Yaya Vera. Siya ang naging teacher ko sa pagluluto dahil this past few days, nagke-crave ako sa lumpiang shanghai ni Yaya Vera. Kaya pag minsan wala siya dahil napunta siya sa bahay nila Beau ay ako na ang gumagawa."Yaya Vera, can you cooked lumpia again for me?" paglambing ko kay Yaya Vera bago siya niyakap sa b