Sumandal ako sa swivel chair pagkatapos ay kinuha ang cellphone na nakalagay sa table ko kung nasaan maraming papers ang kailangan ng pirma ko. I'm waiting for Rebekah's reply.
It's been two weeks since she haven't call nor reply to my texts. Hind ko alam kung anong nangyayari sa kanya basta ang alam ko lang ay nasa Cebu siya for her shoot. Her P.A was the one who answered my calls.She's very busy right now since sunod-sunod ang potoshoot niya. Next year, she's going to Paris for her runaway debut in Victoria's Secret Fashion. Ayoko sana siyang istorbahin pa sa photoshoot niya kaso hindi ko na alam ang nangyayari sa kanila ni Yvo.She's my best friend and of course, I want her to be happy. I'm curious about their relationship now because of they're past. I just want to know if she's okay too with him.I just let a deep sigh before I put my phone back on the table. I was about to get back to my work when my office door open and I saw my Mom."I just got call from Bthyle and she said Beau is going home today," she sad as she sit down on my chair."Yes, Mom," sagot ko habang nakatuon ang tingin sa ginagawa."Did you packed your things already?"Nagtaas ako ng tingin kay Mommy. "Mom, kaming dalawa na ni Beau ang bahala sa lahat okay?""Zyska, Anak, ang dami ng articles ang nagkalat tungkol sa inyo ni Beau! I've been worried about you because a lot of people has been accusing you as cheater!""Mommy, I don't care what would they said about me. Wala akong ginagawa na masama at isipin nila ang gusto nilang isipin o sabihin, I know I didn't do anything.""I know that, but you should clear yourself," malumanay na sabi niya pero nandoon pa rin ang pangamba at pag-aalala. "Ina mo ako at masakit para sa'kin ang sinasabi ng mga tao sa'yo. I should say something on your behalf or do something but I respect your decision. Ang sabi mo hayaan na lang rumors, kaya iyon ang ginagawa namin ng Daddy mo. But we can't bare them saying those things to you anymore!"I gave Mommy a light smile to make sure that I am okay. "I'm fine, Mom. Beau and I talked last night and we both decided to keep our relationship private. Parehas namin ayaw na maging open masyado sa public ang relasyon namin.""I understand, but please be careful. Maraming tao ang galit sa'yo dahil inaakala nila na niloloko mo si Beau."One week since Beau left. He went to Pangasinan for his work. Dapat talaga si Yvo ang nakadistilo roon dahil 'yon ang trabaho niya at project, kaso si Beau na ang umasikaso dahil si Yvo ay sinundan ang kaibigan ko sa Cebu.Yes, both of them are in Cebu right now that's why I've been wondering what are they doing. Who knows, right? Rebekah didn't reply or call me. Ewan ko lang kay Yvo.At simula nang umalis si Beau, marami nang lumalabas na isyu tungkol sa amin. They noticed that I'm still living at my parents house and they wondered why when I'm already married. Tapos nabalitaan pa nila na nasa Pangasinan si Beau. Rumoured after rumoured, I've been acoused of being a cheater.Na kaya raw wala si Beau dahil masungit, mataray at manloloko raw ako. Hindi ko lang pinapatulan ang mga 'yon dahil hindi naman ako apektado. Lahat ng sinasabi nila'y hindi totoo, kaya bakit ako naapektuhan.I just got a call from Beau later on, he's worried about me. I was glad that he was there for me. One week lang siya roon at uuwi rin para kunin ako sa bahay nila Mommy para matigil ang mga kumakalat.Ngumiti ako kay Mommy na nag-aalala ang mukha. "Mommy, hindi mo yata alam na pinanlaki niyong malakas at matapang ang Anak ninyo." I said to her, proudly."Don't joke to me when I'm worry about your situation!"Natawa lang ako. "Seriously, Mom! Beau will be back today and I already packed all my things."Ngumuso siya. "Sana lang matigil na ang isyu ninyo pagkatapos niyong tumira ni Beau sa iisang bahay."'Yon lang naisip nila para matigil ang mga kumakalat na isyu. Beau and I doesn't care about those rumors anymore. He just want my safety and he's very worried about me. We want to keep our relationship private. 'Yong walang media at reporters na nakapaligid sa aming dalawa.That's why we both didn't care about those rumors. We'll keep our relationship private and no one will cross that line!Nang makaalis si mommy sa office ko ay nakatanggap ako ng tawag kay Beau. Mabilis kong sinagot ang tawag niya."Hey!" bungad ko."Pauwi na ako. I'll just packed my things.""Matulog ka kaya muna. You've been working since last night," ani ko. "you can leave later after you had a good sleep."Mahina siyang natawa. "Ah, my wife is worried about my health. How sweet!"Ngumuso ako, pero nangingiti. "Beau, being healthy is very important.""Nakatulog na ako, so you don't need to worry. I'll just call to tell you, I'll just picked you up later.""You don't want me to fetch you?""As much as I want to, but I don't want anything bad happen to you. Baka may mga reporters doon at pagkaguluhan ka roon."Tumango ako. "Okay. Just be careful.""Yes, Ma'am. I'll picked you up later.""Bye, Beau! Ingat sa biyahe!" sabi ko bago pinatay ang tawag.Binuhos ko ang oras sa pagtatrabaho. I've been busy these past few days. Nawala ako dahil sa honeymoon namin ni Beau kaya maraming na tambak na trabaho. I have to finished these by next week.Nang matapos ako sa trabaho ay inayos ko ang sarili at lumabas ng opisina ko. Nakangiti na bungad sa'kin sila Mang Daniel at Joel na bodyguards ko.Nakasunod sila sa'kin hanggang sa makalabas kami ng kompanya namin. There's no reporters here because my family didn't allowed them. Double rin ang security ng buong kompanya.Nang makarating sa bahay namin ay nakatanggap ako ng text kay Beau.Beau:I'm already here. Papunta na ako sa inyo.Ako:I'll wait you here.After I replied to him, I went to my room. Inutusan ko na rin ang mga katulong namin na ibaba na ang mga gamit ko.Naligo ako at nagbihis ng damit. Wearing my v-neck white t-shirt and high waist short I stepped outside my room. Wala pa sila Mommy at Daddy since they have a business meeting. I don't know kailan sila babalik, pero baka wala na ako pag-umuwi sila."Ma'am Zyska, nandiyan na po si Sir. Beau!" I heard one of our maids said.Tumayo ako mula sa sofa at kinuha ang Chanel bag ko. I stepped outside my room and went to our living room and saw Beau standing beside his Mustang. Nakatalikod siya habang kausap si Mang Daniel.When he turned around and saw me, he immediately smile. Binilisan ko ang paglakad papunta sa kanya."Sila Dad?" tanong niya nang makalapit ako."I think they will be home late," sagot ko. "nasa meeting pa sila, eh.""Alis na tayo?"Tumango ako. "Hmm… I want to rest now."Ngumiti siya bago ako pumapasok sa kotse niya. Nang makapasok din siya'y kinuha ko ang cellphone at nag-text kay Daddy at Mommy.Dad:Dad, I'll go with Beau now. Nauna na kami. Just tell Mom that I love you both and always take care!After I clicked the sent button, I put my phone back on my bag pagkatapos ay sumandal. Tumingin ako sa labas ng bintana at nakita ko ang mga ilaw ng sasakyan sa EDSA dahil traffic."Kumusta ka nitong mga nakaraang araw?" tanong ni Beau habang tumigil ang sasakyan dahil sa traffic.I took a deep sigh. "Fine.""I'm sorry. Umalis ako," mahinang sambit niya.Napatingin ako sa kanya. Nakahawak ang kamay niya sa steering wheel. He tilted his head."Why are you saying sorry?""If I didn't leave for one week, those rumors about you wouldn't showed up.""Wala 'yon, Beau. Kahit naman hindi ka umalis, there's still a lot of rumors about me.""I'll try my best to protect you from those people," he said, sincerely. "I'll keep you safe, Zyska. I promise you that. I'll keep you out of the media."Napangiti ako bago umiling. "Stop saying sorry, Beau. It's not your fault. No one's at fault, okay? You went to Pangasinan for one week because you helped Yvo.""Don't worry, I'll make Yvo pay for this."Natawa ako. "Huwag na. Just let him enjoy Rebekah's company. Hindi pa alam ni Rebekah ang tungkol sa kanya.""He already told her.""Really?" gulat na tanong ko. "and my friend didn't even replied to my messages and calls? Great!"He nodded. "Yes. He went to Cebu just to told her, right?""Wow! Rebekah is really lucky." nakangiti na kumento ko."This is the first time that I've seen Yvo being like this." ramdam ko ang pagkamanghal sa boses niya. "he was never like this before. We've never thought he would do something like this. He never had a girlfriend and his family are happy because he's finally found someone."Natatawa kami pareho habang umaandar ulit ang kotse. We've talked about Rebekah and Yvo. Parehas kaming natatawa habang nasa biyahe.Natigil lang ako nang makaramdam ako ng gutom. I looked at Beau na busy sa pagmamaneho."Beau, can we stop for a minute?" I asked looking at him.Tumingin siya sa'kin saglit at tinuon ang atensyon sa daan. "Why? You want something?""I'm starving," sagot ko. "can we eat for now?""Oh, wait. Kain tayo. May restaurant sa dadaanan natin. We can eat there."Three weeks had past since Beau and I lived together. Three weeks since we shared things under one roof. Tatlong linggo na rin simula nang mas naging busy pa kami pareho.Hindi naging madali sa amin na dalawa ang tumira sa iisang bahay. May mga adjustment at awkwardness na nangyari. Noong first day ko rito sa penthouse ni Beau. Medyo ilang pa ako dahil this is my first time na tumira ako sa isang bahay ng iba."You will use my room and I'll take the other room," he said as he guided me to his room.Siya ang may dala ng mga maleta ko habang ang mga bodyguards namin ay nasa labas ng penthouse niya. May sariling mga unit ito rito sa hotel.Beau penthouse is very manly. Puro black ang makikita mo. From ceilings to walls, from the tiles and even the grand staircase is also black. Dalawang palapag ang penthouse niya. There's a lot of rooms when we go upstairs and there's a long hallway sa nilalakaran namin. I think when you go straight you'll see the terrace."Here," aniya bago binuksan ang
Nakanguso ako habang seryoso na nakatingin sa dalawang gulay na nasa lamesa. Rinig ko ang pagbuntong huminga ni Beau sa harapan ko. I tilted my head and saw him being impatient while looking at me.Mabilis akong nag-iwas ng tingin. Napakamot ako ng ulo dahil sa dalawang gulay na nasa lamesa."Zyska, just picked the right ingredients already so we can start now!" he said, impatiently.Ngumuso ako habang kinuha ang kulay green na gulay. "Ito na ba 'to?" tanong ko.He groaned. "Dahon ng sayote 'yan.""Ikaw na kasi magturo kung nasaan ang kangkong na 'yan!" inis na sambit ko."Paano ka natuto kung pati sa gulay mali-mali ka?"I pouted even more. "We can just use this dahon ng sayote to make sinigang na baboy?"He looked at me with annoyance on his gray eyes. "Anong tingin mo sa sinigang na baboy? Ginisang sa talpos ng sayote? Kangkong ang gulay ng sinigang at hindi dahon ng sayote!""Then is this the right one?" I grabbed the other vegetables.Umiling siya bago niya kinuha ang isang gulay
I can't help but feel dismay while looking up at the building where Beau decided us to eat. Napangiwi ako habang nasa parking lot na kami at naka-park na ang kotse niya.When I heard the engine roar stopped, I just shook my head in dismay. Kanina ko pa gustong magsalita at magreklamo kaso hindi ko alam bakit walang lumabas na bibig ko.I can't believe this is where we going to eat? Is he serious?!"Halika na," sambit niya at nauna nang lumabas sa kotse.Samantalang ako ay naiwan. Nagdadalawang isip kung susunod ba sa kanya o magpapaiwan na lang dito o kaya sa ibang lugar na lang ako kakain.When he noticed that I didn't stepped out the car, lumingon siya sa'kin at nakita ko rin ang pagkunot ng noo niya bago naglakad palapit muli sa kotse niya. Tinted ang kotse niya kaya hindi niya ako makita mula sa labas pero sa loob ay kitang-kita ko ang pagkalito sa mukha niya.I just watched him walking towards the car and open it bago yumukod para makita ako sa loob."Zyska, let's go!" ramdam ko a
Nanlaki ang mga mata ko. I was stunned in my position as my heart raced. I couldn't move or even push him away because of his sudden movement. Para akong na estatwa sa posisyon ko.Ang akala ko magaan na halik lang ang ibibigay niya, pero nagulat na lang ako lalo nang gumalaw ang labi niya. My lips were parted a little bit so his tongue quickly entered my mouth and kissed me passionately.I was so shocked the way his lips claimed my mouth. Halos sakupin ng labi niya ang bibig ko. How his soft lips were moving aggressively yet gently on my lips. Nakapikit ang mga mata niya habang ako'y na estatwa sa kinatatayuan ko, nanlalaki ang mga mata."Hmm…" a small growl escaped from my mouth.When he pulled away, he looks at me straight in the eyes. Nakakalula ang uri ng tingin niya. Basa ang labi niya dahil sa nangyari at binasa pa niya 'yon gamit ang dila."W-why…" hindi ko mahanap ang mga salita na gusto kong sabihin! Para akong naging robot habang nakatingin sa kanya.He licked his lips once
Weeks had passed since that happened. After that, Beau and I became closer. Even our family is happy to see us happy. I'm also happy too, because everyday that I woke up, I realized how lucky I am to be Beau's wife.Nagpakasal kami na hindi namin mahal ang isa't-isa, pero we are trying our best to love each other now. Hindi madali, dahil hindi mo naman agad malalaman kung mahal mo na ang isang tao, pero at least sinusubukan namin pareho.Mas nakikilala ko si Beau habang patagal kami nang patagal na magkasama. Nawala na 'yong awkwardness at hiyaan naming dalawa. As the time goes by, we become so comfortable with each other.Nakangiti akong pumasok sa kompanya namin. Bahagyang yumukod ang mga tao na nadaraanan ko at ngumingiti lang ako sa kanila. When I went inside my office, Krystal immediately made me a hot choco for my breakfast."Ma'am, ito na po," aniya at nilapag ang hot chocolate sa table ko."Thank you, Krystal," nakangiti na sabi ko at nagtaas ng tingin sa kanya. "what's my sche
Beau looked at me like I did something wrong. Magkasalubong ang kanyang makapal na kilay habang nakatingin sa mga pinamili ko. While Rebekah who's beside me can't helped herself from laughing."Why?" I asked him, confusedly.He pursed his lips. "You brought all of these?" hindi niya makapaniwalang tanong habang nakatingin sa mga pinamili ko.I nodded, still confused. "Yeah… is there any problem with that?""There's no problem at all, Zyska," he said with a serious tone. "ang sa'kin lang ang dami nitong mga ito! Magagamit mo ba lahat ng mga 'yan?""Hmm-mm…" I nodded. "hindi lahat, pero magagamit ko 'yan pag may okasyon.""That's the point! Hindi mo pa magagamit 'yang mga 'yan sa ngayon, so why brought them all?"Ngumuso ako. "Because I like them!"His hooded grey eyes looked at me. "Kahit Mommy mo magagalit sa'yo ngayon," seryoso na sambit niya. "she already told you not to buy clothes and accessories that you don't actually need."Lumapit ako sa kanya at hinawakan ang braso niya. "Plea
I can't help but smile because of what he says. My heart started to beat real fast. Why he is always like this? Making me feel those things that I didn't felt before. Giving me feel so much care, respect and admiration.Nakakainis dahil kahit na hindi pa namin mahal ang isa't-isa, ganito na siya ka-alaga sa'kin. Paano pa kaya kung mahalin na niya ako? Mahalin na namin ang isa't-isa? Seryoso siyang nakatungo sa'kin habang nakangiti ako hanggang tenga. Sobrang saya sa pakiramdam ng ganito."Okay," I nodded while still smiling from ear to ear. "let's be honest to each other para mas makilala ang isa't-isa.""Sure!" he said without unabashed."Beau, I'm very possessive and clingy, so have a long patience to me. Maarte rin ako kaya pakihabaan talaga ang pasensya."Tumaas ang gilid ng labi niya. "Si Mariana nga nakayanan ko, ikaw pa kaya."Ngumuso ako. "Don't mention that name!"He raised his brows. "Why? You're jealous?"Natatawa na umiling ako. "Hindi, 'no!" tugon ko. "ayoko lang narinig
Diretso kami ni Hope sa grocery. At habang namimili kami ng mga rekados para sa lulutuin, siya ang kumuha lahat ng mga kailangan. Sa aming dalawa, parang ako ang naging bata dahil may mas experience siya sa'kin.Napanguso tuloy ako habang nangunguna siyang pumipili ng mga rekados. I want to learn how to cook too! Sa tanan ng buhay ko ngayon ko lang ginusto na matutong magluto. Ngayon lang simula nang makasal kami ni Beau!Before, I've always thought I can just hired a chef so I can live without learning how to cook. But now? Since I married to Beau, I feel like that I should know how to cook or do some chores so I can be the woman that he can proud of.Hindi 'yong, masasabi ng ibang tao na wala akong pakinabang sa bahay namin dahil lumaki akong may katulong at laging may katulong buong buhay ko. Ayokong ganoon ang isipin sa'kin ng tao!And I want Beau to see that I'm a hard working wife. I want him to see that I can cook and do chores like a normal wife.Ngayon ko lang ginusto 'to, kay
Avianna Louise Del Fuego, or Annalise, is the definition of the silent one in Del Fuego family. Knowing that she came from a well known family, people are judging every move and everything she does. Lumaki siya na mababa ang tingin sa sarili at may inggit sa mga pinsan niya dahil alam na ng mga ito ang gustong gawin sa buhay. Habang siya'y hindi sigurado sa lahat.Despite her insecurities, low-esteem, and full what-if's in her life, there's one person who stays beside her. Keep cheering her up and always be there with her. Dashiell Cary Fuentes is her childhood friend. Kilalang-kilala siya ni Dash at sa tingin niya'y sa lahat ng tao, si Dash lang ang nakakaintindi sa nararamdaman niya.Pero lahat 'yon nabago dahil habang patagal nang patagal, mas lalong lumiliit ang tingin niya sa sarili. Sa tingin niya'y nagiging pabigat lang siya kay Dash. She doesn't deserve his love and she will just dragged him down. Ayaw niyang mangyari 'yon. Kaya bago pa lumala ang lahat, she broke up with him.
All my life, I thought to myself, I will only love one woman. Kung sino ang una kong mamahalin, siya lang hanggang dulo. I will treasure, protect, and love her as much as I can. And I will do everything just to be with her and give her the love that she deserved.All my life, I already planned my future with Mariana. She was my first love, first girlfriend and we've been together for a long time. Kaya sinong hindi magpaplano ng kinabukasan niyo kung matagal na kayo?I'm not getting any younger and I only loved her back then. She was my everything back then. 'Yong akala kong babae na akala ko para sa'kin, niloko ako. Sinaktan ako at iniwan."Marry me, Mariana..." buong puso na sinabi ko sa babaeng nasa harapan ko habang nakaluhod ako sa harapan niya.People around us were happy and shouting 'yes', but she wasn't happy that day. Ramdam ko ang pagkabalisa niya at kinagat ang pang-ibabang labi."Babe… I-I'm sorry... I can't marry you."Parang gumulo ang mundo ko sa sinabi niya. I didn't e
Magkahawak ang kamay namin ni Beau na pumasok loob ng Del Fuego General Hospital. A smile plastered on my lips as we both walked inside the hospital. Ngayong araw ang schedule ko para sa check up ng baby namin ni Beau.Actually, gusto lang namin malaman kung healthy ba si baby pero hindi namin gustong malaman kung anong gender niya. Pansin ko kasi ang paglaki ng tiyan ko kahit na five months pa lang akong buntis.My belly is much bigger kesa sa mga natural na laki ng tiyan ng buntis. Mom said, baka raw kambal since malaki nga ang tiyan ko kaya magpapa-check up kami ngayon para malaman."Come inside, Mr. And Mrs. Fuentes," nakangiti na wika ng Doctor ko nang makarating kami sa kanya.Sabay kaming pumasok ni Beau at nasa tabi ko siya lang habang nakatingin sa'kin. The doctor held my tummy.She smiled. "It seems like your parents are right," anang niya."So, Doc, there's a possibility that we're having twins?" mabilis na tanong naman ni Beau na bakas ang tuwa sa boses."We still don't kn
Kinabukasan nagising na lang ako dahil sa ingay na nanggagaling sa boses nila Beau at Yaya Vera."Yaya, sabay na kami mag-a-almusal," rinig kong sambit ni Beau. "Zyska still sleeping at ayokong istorbohin ang pagtulog niya!""Jusko! Kailangan nang kumain ni Zyska para mainom niya ang vitamins niya!" rinig ko namang bwelta ni Yaya Vera."Wait, what?" It's my husband voice. Naguguluhan. "vitamins? Why my wife had to take vitamins? As far as I know she doesn't need those vitamins because I am pretty sure my wife is very healthy.""Hay naku!" I heard Yaya very sighed. "hindi pa yata sinasabi ni Zyska sa'yo.""Sinasabi ang ano?"Kahit napapikit ay napangiti ako dahil halata sa boses ni Beau ang kaguluhan. He looks so cute kung kaharap ko lang siya ngayon."Basta't gisingin mo ang asawa mo para nalaman mo ang totoo," anang Yaya Vera. "huwag ka lang magugulat."I giggled a little bit as I heard the door closed and my husband deep sighed. Para bang may kung ano siyang dala-dala na problema.Wh
Nagyayapos ako sa galit habang nakasakay sa kotse na papunta sa Seda Berris North sa Quezon City. Si Mang Daniel ang nagda-driver ng kotse habang nasa likod ko at nakayukom ang kamao.I got a text from Ann who's waiting for me outside the hotel. Ann:Ma'am, nandito na po ako sa labas ng hotel. Umigting ang panga ko dahil sa galit bago ni-reply-an na papunta na 'ko. As soon as I heard what she said to me earlier, umalis na agad ako dahil sa galit.Yes, I am mad! At para sa sobrang galit ko'y masasaktan ko si Mariana at talagang masasaktan ko siya kung may gagawin siyang masama kay Beau!"Ma'am Zyska, malapit na tayo," sambit ni Mang Daniel bago niliko ang kotse sa malaking hotel.I stepped out the car as soon as we arrived. Nakita ko agad si Ann dahil kinaway niya ang kamay. I walked towards her. "Where are they?" I asked, immediately."Hatid ko po kayo sa unit nila," mabilis niyang sagot."Let's get straight to the hotel manager para na rin makuha ang susi."Agad kaming nagpunta sa
After I took a bath, agad akong nagbihis bago lumabas ng kwarto at pumunta sa kusina namin. As usual, nakita ko si Yaya na nilalagay na ang agahan namin sa lamesa.Tumingin siya sa'kin nang mapansin ang presenya ko. "Kumain ka na," anang niya.Tumango lang ako bago umupo sa upuan. "Sabay na tayo, Yaya," aya ko sa kanya.Tumango lang siya at sabay na kaming kumain ng agahan."Okay ka na ba?" tanong niya habang nasa kalagitnaan kami ng pagkain."For now, I'm," tugon ko bago napangiwi nang maamoy ang bacon na nasa harapan ko. "Yaya, ayoko ng bacon. Ang pangit ng amoy!""Akala ko magugustuhan mo."Napanguso ako. "Ayoko na po," sabi ko bago binigay sa kanya ang platito. "you eat it.""Magpa-check up ka kaya ulit?""Balak ko pong magpa-check up pagdating ni Beau, Yaya Vera," sagot ko bago hinaplos ang tiyan. "I want him to see our baby sa ultrasound."Ngumiti siya. "Oh, sige! Basta magsabi ka agad sa'kin kung may nararamdaman ka dahil mukhang maselan ang pagbubuntis mo."Napanguso ako bago t
"Congratulations, Zyska!" tili ni Rebekah habang hawak-hawak ang dalawang kamay ko. Palabas na kami ng hospital at papunta na sa parking lot kung nasaan ang kotse niya.Huminto muna ako bago tumingin sa kaibigan ko. "I can't believe this, Bekah!" naluluhang sambit ko. Humigpit ang hawak ko sa kamay niya.She smiled at me, sweetly bago sinapo ang mukha ko. "Anong you can't believe this? Expected na 'to since you are married, my dearest best friend!"Ngumuso ako bago tuluyang naluha na talaga. I heard her laughing as she hugged me, tightly."I am so happy, Rebekah!" naiiyak na sambit ko habang yakap siya. "I-I mean… this is what Beau and I wanted ever since we planned to have a baby at ngayon totoo na!" napahagulhol na 'ko. "I'm gonna be a Mother now!""Yes, you are," she agreed while hugging me. "and I am so happy for you. Sa inyo dalawa ni Beau. Parehas kayong sawi kaya kayo nagpakasal and now you're marriage are working as you both love each other. I'm beyond happy because I know what
Wala pa rin ako sa sarili habang nag-aayos. Katatapos ko lang maligo para makapagkita sa kaibigan dahil aalis kami ngunit lutang pa rin ang utak ko. My mind can't process everything!I'm still not sure if I'm really pregnant this time. Mamaya ko pa malalaman para kasama ko si Rebekah. Natatakot kasi akong mawalan ng pag-asa kung ako lang mag-isa ang pupunta sa ob-gyn.After I took a bath, nagbihis na ako agad ng damit. Wearing black dress na may hati sa gilid ng bewang ko para mas lalong makita ang hubog ng katawan ko'y lumabas ako ng closet. Naglagay pa ako ng kaunting make up at nilugay ang buhok nang tumunog ang cellphone ko.Agad akong pumunta sa kama para tingnan ang tumatawag at nakitang si Beau 'yon. Huminga ako ng malalim bago sinagot ang tawag niya."Yes, love?" "Paalis ka na?" tanong niya sa kabilang linya at mula rito ay rinig ko ang ingay sa paligid niya."Oo," sagot ko. "nasa site ka?" tanong ko."No. Breaktime kaya kasama ko ang mga tauhan kong kumain."Tumango-tango ako
Four weeks had past since Beau left. Nasundan pa ang pag-stay niya sa Isle Esme dahil malaki ang restaurant na pinapagawa ni Mr. Herrera. We're both okay naman kahit na miss na miss na namin ang isa't-isa.We keep communicating with each other. Pag hindi siya busy, siya ang tumatawag at ganoon din ako sa kanya. Parehas lang naman ang oras namin kaya kahit papaano ay lagi pa rin kaming may oras sa isa't-isa.Sa loob ng apat na linggo na nagkahiwalay kami ni Beau ay medyo naging maganda rin para sa'kin dahil paunti-unti ay natututo akong magluto. Yep! I can cook now, but I'm still lacking in some areas. Kailangan pa rin akong pagtuunan ng pansin.At ganoon ang ginagawa namin ni Yaya Vera. Siya ang naging teacher ko sa pagluluto dahil this past few days, nagke-crave ako sa lumpiang shanghai ni Yaya Vera. Kaya pag minsan wala siya dahil napunta siya sa bahay nila Beau ay ako na ang gumagawa."Yaya Vera, can you cooked lumpia again for me?" paglambing ko kay Yaya Vera bago siya niyakap sa b