Kinabukasan nagising ako dahil sa alarm clock na sinet ko dahil maaga ang alis namin ni Beau. Uuwi na kami sa Pilipinas.
6:30 AM nang tumayo ako sa kama at naligo na. After I took a shower, I immediately put my clothes on and went outside the room with my luggage. White v-neck t-shirt, red jacket and high waist from Mango and white sneakers. Malamig dahil maaga pa kaya sakto lang itong suot ko.Nakita ko agad si Beau na paakyat sa ikalawang palapag ng villa. Nakaayos na rin siya. Nakasuot siya ng black denim pants at white long sleeve shirt na nakatupi hanggang siko niya."Ako ng bahala sa mga 'to," sabi niya at kinuha ang luggage na dala ko."Salamat!"He just nodded and grabbed my two luggages. Marami kasi akong nabiling mga pasalubong para sa pamilya niya at pamilya ko. I even brought Rebekah a clothes too. Idagdag mo pa 'yong mga damit na pinamili ko para sa sa'kin.Ang tanging dala ko lang ay ang Dior bag ko. Sumunod ako kay Beau at nakita ko ang tatlong lalaki na naglalakihan ang katawan. Pare-parehas silang naka-black suit."Pakidala na lang ng mga 'to," sabi ni Beau.They all nodded bago lumapit sa'min at kinuha ang mga maleta naming dalawa.Dala-dala ang mga gamit namin ni Beau, they immediately went outside the villa.Tumingin ako kay Beau. "Who are they?" I asked."Our bodyguards," sagot niya.Bahagya akong natigilan sa sinabi niya."I have a bodyguards now?" wala sa sariling tanong ko.Yes, I grew up living in a healthy and wealthy family, but since I went to college, I refused to have a bodyguard because I don't want anyone to always follow me. I only bring bodyguards whenever I go shopping because I brought a lot of clothes.Noong bata lang ako may bodyguards, pero nang lumaki na ako, mas gusto ko na wala na dahil sa privacy ko na rin at natuto na akong magmaneho."That's my Mom's idea," aniya pagkuwan.Ngumuso ako. "Pero okay lang naman kung wala na akong bodyguards," sabi ko. "I mean, I'm fine without bodyguards so…"Umiling siya. "I think that's a good idea too, para hindi magkaroon ng duda sa atin ang mga tao. Laman pa rin tayo ng isyu, Zyska and I don't want anything bad happen to you because of them. You're my wife so I have to do everything that I can to support and protect you.""Thank you, Beau!" sabi ko na lang ng nakangiti.He pinched my nose. "No need to say that. It's my duty you protect from any harm. Lalo na't may mga ibang tao na naniniwala na sa inyong dalawa ni Rison, ikaw ang nagloko. ""Actually, I don't really care about them. I mean, wala na akong magagawa pa sa kanila. Kahit na ipaglaban ko ang sarili at magpaliwanag, may tao talagang hindi maniniwala sa sasabihin ko kahit na nagsasabi ako ng totoo at paniguradong may mga tao na sisiraan pa rin ako.""That's why I have to be sure of your safety," wika niya. "don't worry, I'll protect you no matter what happens "Napangiti ako bago niya kinurot muli ang pisngi ko. Hinampas ko ang kamay at tumawa lang siya."Let's go now," aniya.Tumango ako at sabay kaming lumabas ng villa. Mula sa malayo ay nakita ko ang chopper na ginamit namin noong nakaraan."Good morning, Ma'am and Sir!" magalang na bati ng tatlong lalaki na bodyguards namin."Zyska, this is our bodyguards," ani Beau at nilahad ang kamay sa tatlo. "Si Joel, Sammy at Daniel."Ngumiti ako sa kanila. "Hello po!" bati ko sa kanila. I even waved my hand to greet them!"Hello po, Ma'am!""Zyska na lang po," sabi ko nang nakangiti pa rin.Tumango ang tatlo bago tumingin kay Beau. "Ready na po ang lahat, Sir."Beau just nodded. Hinawakan niya ang kamay ko at inalalayan papasok sa chopper. When I finally got inside, he immediately followed me and sat down beside me.At habang nasa himpapawid kami, nagtaas ako ng tingin kay Beau. Seryoso siyang nakatingin ng diretso sa harapan niya."Nakatulog pala ako kagabi," panimula ko. "hindi ko namalayan. Thank you for carrying me back to my room."Tumingin siya sa'kin bago mahinang tumawa. "Yeah... tinulugan mo ako kagabi," aniya. "that's kinda turn off for me."Tumaas ang kilay ko. "Kapal mo! Nakatulog lang, turn off agad?" sarkastiko na sabi ko. "mamaya niyan ikaw ang unang ma-in love sa ating dalawa, tatawanan kita."He gave me a mocking look. "You wanna have a bet with me? Who's gonna fall first?""Oh, sige!" pagsang-ayon ko. "tutal 'yan naman ang dahilan bakit tayo nagpakasal.""Sure!" he agreed like it's very easy for him. "let's see what's gonna happen then."Tumaas ang gilid ng labi ko. "Let's see then, Beau."Hapon na nang makarating kami sa Pilipinas. Mabilis na inayos ng mga bodyguards namin ang gamit na dala at diretso na kami ni Beau sa black Mustang sports car niya.Pinauna niya akong sumakay at sumunod siya. Kasunod namin ang SUV kung saan nakasakay ang bodyguards namin at nakasunod sa amin. We were heading back to my family's house when we heard his phone ring.Kinuha niya 'yon mula sa dashboard at sinagot."Yes, Yvo?" I heard him say.Mabilis na lumingon ako sa kanya. Wala dapat akong pakialam sa tumawag sa kanya kaso nang marinig ang pangalan ni Yvo, naging curious ako.Curious since I don't have any idea about him. Since I called Rebekah in Bali, she didn't answer my call after that. Kung minsan ang sumasagot pa ang P.A niya at sinasabing may shoot niya.I'm also curious about his relationship with my best friend. Of course, I have to know him! Iba ang antas ng relasyon nila ng kaibigan ko at ayokong makitang masaktan ang kaibigan dahil sa lalaki.Rebekah has been a liberated woman ever since we were in highschool. She had a lot of boyfriend's too just like me, but unlike me, I'm serious with my ex-boyfriends before. Siya magaling siyang pakipaglaro ng apoy pagdating sa pag-ibig.If you want to play with her, she'll do it too without hesitation. Gan'yan si Rebekah. Walang kinatatakutan. You can't tame her as he can tame every man."I'll just take Zyska to their house after that the I'll go there now," he said as he still focusing on the road.Later on, he nodded. "I'll take care of that. Just tell Tito what you want to happen," aniya bago mahinang tumawa. "good luck to you, my cousin! I can't believe you really agreed being in that situation... Okay,okay! I'll take care of everything… good! Bye for now." sabi pa niya bago binaba ang telepono."Si Yvo?"Tumango siya. "Yes.""Bakit tumawag?"He chuckled. "I am sure you know what's happening to my cousin and to your best friend, Rebekah.""That's why I'm asking you now! Anong balak ng pinsan mo sa kaibigan ko?"Saglit siyang tumingin sa'kin. "Zyska, you should ask your friend about that," aniya bago tumaas ang gilid ng labi. "Yvo is very responsible man, so I have no idea what comes to his head having a one night stand with your friend!"Kumunot ang noo ko. "What do you mean?" naguguluhan na tanong ko. "ang sabi ni Rebekah sa'kin, nagkita sila sa bar tapos doon ang simula ng lahat."Humalakhak siya. "Zyska, I am telling you now, Yvo is not the kind of man who likes clubbing.""But that's what Rebekah told me." pagtatanggol ko sa kaibigan ko.Of course, I have to side with my best friend since I know her. She's open minded and liberated but she's a good woman too."Sa aming magkaka-anak si Yvo ang tibo ng lalaking mabait at tahimik. He would rather sit in the corner and draw than go clubbing."Natigilan ako saglit. "So, you were telling me that my friend was lying to me?""I don't know." nagkibit siya ng balikat. "maybe they had passed or something?"Nagsalubong ang dalawang kilay ko. "That's very impossible!" wika ko bago umiling. "kilala ko lahat ng ex-boyfriends ni Rebekah!""I don't know either," sambit niya. "but I thought that because Yvo said to me he wants to confess to your friend.""Oh my God!" bulaslas ko. "he likes Rebekah that fast?"He smirked. "Zyska, it seems like Yvo knows Rebekah for a long time now. Baka ex or something. Wala ka bang naalala sa mga naging ex-boyfriends ng kaibigan mo? Tahimik kasi si Yvo simula bata kami kaya hindi namin alam kung may naging girlfriend ba siya noon."Dahil sa sinabi niya, sinanlasa ng isipan ko ang lahat ng naging ex-boyfriends ni Rebekah. Since High School, I know all Rebekah's exes. Tatlo noong High School kami at apat noong college.Lahat pa ng naging ex-boyfriends niya'y puro mga gwapo at mayaman. Kaya imposible na hindi ko maalala si Yvo eh, napakagwapo niyang lalaki! Tapos may isa siyang naging manliligaw noong 3rd year college kami.He was kinda nerdy because he always wearing glasses. He's also tall like Yvo and wears a polo shirt all the time. I remember that he's the type of a man who's always quiet. Kaya nga inis doon si Rebekah dahil sunod ito ng sunod sa kanya.Nanliligaw siya kay Rebekah kahit na hindi siya binigyan ng pahintulot ng kaibigan ko. He looked like a good man but also creepy at the same time. Palaging nakasunod kay Rebekah. I remember too that he always gave Rebekah a sketch. Mukha ni Rebekah ang lahat ng drawing niya. He's always drawing Rebekah and giving it to her.Remembering what he looks like, I closed my eyes. I try to picture Yvo with glasses and wear polo shirt."Good gracious!" malakas na bulaslas ko at napatakip ng bibig bago tumingin kay Beau. "what's Yvo's real name?""Yvon Mikaelson Fuentes," he said as he looked at me. "why?"Nanlaki ang nga mata ko. "Mikaelson?" ulit ko. Bakas ang gulat sa aking mukha. "the one who wears glasses and polo shirt all the time?"Kumunot ang noo niya at lito man ay tumango siya. "Yeah," naguguluhang sagot niya. "ganyan ang pormahan ni Yvo when he was in college because he's quite type of a person. Kaya siguro napagkakalaman siyang nerd noon... bakit?""Iyong nerd na 'yon na dating manliligaw ni Rebekah dati! Si Yvo 'yon?! Shit!"Oh God! You are dead now, Rebekah!Sumandal ako sa swivel chair pagkatapos ay kinuha ang cellphone na nakalagay sa table ko kung nasaan maraming papers ang kailangan ng pirma ko. I'm waiting for Rebekah's reply.It's been two weeks since she haven't call nor reply to my texts. Hind ko alam kung anong nangyayari sa kanya basta ang alam ko lang ay nasa Cebu siya for her shoot. Her P.A was the one who answered my calls.She's very busy right now since sunod-sunod ang potoshoot niya. Next year, she's going to Paris for her runaway debut in Victoria's Secret Fashion. Ayoko sana siyang istorbahin pa sa photoshoot niya kaso hindi ko na alam ang nangyayari sa kanila ni Yvo.She's my best friend and of course, I want her to be happy. I'm curious about their relationship now because of they're past. I just want to know if she's okay too with him. I just let a deep sigh before I put my phone back on the table. I was about to get back to my work when my office door open and I saw my Mom."I just got call from Bthyle and she said B
Three weeks had past since Beau and I lived together. Three weeks since we shared things under one roof. Tatlong linggo na rin simula nang mas naging busy pa kami pareho.Hindi naging madali sa amin na dalawa ang tumira sa iisang bahay. May mga adjustment at awkwardness na nangyari. Noong first day ko rito sa penthouse ni Beau. Medyo ilang pa ako dahil this is my first time na tumira ako sa isang bahay ng iba."You will use my room and I'll take the other room," he said as he guided me to his room.Siya ang may dala ng mga maleta ko habang ang mga bodyguards namin ay nasa labas ng penthouse niya. May sariling mga unit ito rito sa hotel.Beau penthouse is very manly. Puro black ang makikita mo. From ceilings to walls, from the tiles and even the grand staircase is also black. Dalawang palapag ang penthouse niya. There's a lot of rooms when we go upstairs and there's a long hallway sa nilalakaran namin. I think when you go straight you'll see the terrace."Here," aniya bago binuksan ang
Nakanguso ako habang seryoso na nakatingin sa dalawang gulay na nasa lamesa. Rinig ko ang pagbuntong huminga ni Beau sa harapan ko. I tilted my head and saw him being impatient while looking at me.Mabilis akong nag-iwas ng tingin. Napakamot ako ng ulo dahil sa dalawang gulay na nasa lamesa."Zyska, just picked the right ingredients already so we can start now!" he said, impatiently.Ngumuso ako habang kinuha ang kulay green na gulay. "Ito na ba 'to?" tanong ko.He groaned. "Dahon ng sayote 'yan.""Ikaw na kasi magturo kung nasaan ang kangkong na 'yan!" inis na sambit ko."Paano ka natuto kung pati sa gulay mali-mali ka?"I pouted even more. "We can just use this dahon ng sayote to make sinigang na baboy?"He looked at me with annoyance on his gray eyes. "Anong tingin mo sa sinigang na baboy? Ginisang sa talpos ng sayote? Kangkong ang gulay ng sinigang at hindi dahon ng sayote!""Then is this the right one?" I grabbed the other vegetables.Umiling siya bago niya kinuha ang isang gulay
I can't help but feel dismay while looking up at the building where Beau decided us to eat. Napangiwi ako habang nasa parking lot na kami at naka-park na ang kotse niya.When I heard the engine roar stopped, I just shook my head in dismay. Kanina ko pa gustong magsalita at magreklamo kaso hindi ko alam bakit walang lumabas na bibig ko.I can't believe this is where we going to eat? Is he serious?!"Halika na," sambit niya at nauna nang lumabas sa kotse.Samantalang ako ay naiwan. Nagdadalawang isip kung susunod ba sa kanya o magpapaiwan na lang dito o kaya sa ibang lugar na lang ako kakain.When he noticed that I didn't stepped out the car, lumingon siya sa'kin at nakita ko rin ang pagkunot ng noo niya bago naglakad palapit muli sa kotse niya. Tinted ang kotse niya kaya hindi niya ako makita mula sa labas pero sa loob ay kitang-kita ko ang pagkalito sa mukha niya.I just watched him walking towards the car and open it bago yumukod para makita ako sa loob."Zyska, let's go!" ramdam ko a
Nanlaki ang mga mata ko. I was stunned in my position as my heart raced. I couldn't move or even push him away because of his sudden movement. Para akong na estatwa sa posisyon ko.Ang akala ko magaan na halik lang ang ibibigay niya, pero nagulat na lang ako lalo nang gumalaw ang labi niya. My lips were parted a little bit so his tongue quickly entered my mouth and kissed me passionately.I was so shocked the way his lips claimed my mouth. Halos sakupin ng labi niya ang bibig ko. How his soft lips were moving aggressively yet gently on my lips. Nakapikit ang mga mata niya habang ako'y na estatwa sa kinatatayuan ko, nanlalaki ang mga mata."Hmm…" a small growl escaped from my mouth.When he pulled away, he looks at me straight in the eyes. Nakakalula ang uri ng tingin niya. Basa ang labi niya dahil sa nangyari at binasa pa niya 'yon gamit ang dila."W-why…" hindi ko mahanap ang mga salita na gusto kong sabihin! Para akong naging robot habang nakatingin sa kanya.He licked his lips once
Weeks had passed since that happened. After that, Beau and I became closer. Even our family is happy to see us happy. I'm also happy too, because everyday that I woke up, I realized how lucky I am to be Beau's wife.Nagpakasal kami na hindi namin mahal ang isa't-isa, pero we are trying our best to love each other now. Hindi madali, dahil hindi mo naman agad malalaman kung mahal mo na ang isang tao, pero at least sinusubukan namin pareho.Mas nakikilala ko si Beau habang patagal kami nang patagal na magkasama. Nawala na 'yong awkwardness at hiyaan naming dalawa. As the time goes by, we become so comfortable with each other.Nakangiti akong pumasok sa kompanya namin. Bahagyang yumukod ang mga tao na nadaraanan ko at ngumingiti lang ako sa kanila. When I went inside my office, Krystal immediately made me a hot choco for my breakfast."Ma'am, ito na po," aniya at nilapag ang hot chocolate sa table ko."Thank you, Krystal," nakangiti na sabi ko at nagtaas ng tingin sa kanya. "what's my sche
Beau looked at me like I did something wrong. Magkasalubong ang kanyang makapal na kilay habang nakatingin sa mga pinamili ko. While Rebekah who's beside me can't helped herself from laughing."Why?" I asked him, confusedly.He pursed his lips. "You brought all of these?" hindi niya makapaniwalang tanong habang nakatingin sa mga pinamili ko.I nodded, still confused. "Yeah… is there any problem with that?""There's no problem at all, Zyska," he said with a serious tone. "ang sa'kin lang ang dami nitong mga ito! Magagamit mo ba lahat ng mga 'yan?""Hmm-mm…" I nodded. "hindi lahat, pero magagamit ko 'yan pag may okasyon.""That's the point! Hindi mo pa magagamit 'yang mga 'yan sa ngayon, so why brought them all?"Ngumuso ako. "Because I like them!"His hooded grey eyes looked at me. "Kahit Mommy mo magagalit sa'yo ngayon," seryoso na sambit niya. "she already told you not to buy clothes and accessories that you don't actually need."Lumapit ako sa kanya at hinawakan ang braso niya. "Plea
I can't help but smile because of what he says. My heart started to beat real fast. Why he is always like this? Making me feel those things that I didn't felt before. Giving me feel so much care, respect and admiration.Nakakainis dahil kahit na hindi pa namin mahal ang isa't-isa, ganito na siya ka-alaga sa'kin. Paano pa kaya kung mahalin na niya ako? Mahalin na namin ang isa't-isa? Seryoso siyang nakatungo sa'kin habang nakangiti ako hanggang tenga. Sobrang saya sa pakiramdam ng ganito."Okay," I nodded while still smiling from ear to ear. "let's be honest to each other para mas makilala ang isa't-isa.""Sure!" he said without unabashed."Beau, I'm very possessive and clingy, so have a long patience to me. Maarte rin ako kaya pakihabaan talaga ang pasensya."Tumaas ang gilid ng labi niya. "Si Mariana nga nakayanan ko, ikaw pa kaya."Ngumuso ako. "Don't mention that name!"He raised his brows. "Why? You're jealous?"Natatawa na umiling ako. "Hindi, 'no!" tugon ko. "ayoko lang narinig
Avianna Louise Del Fuego, or Annalise, is the definition of the silent one in Del Fuego family. Knowing that she came from a well known family, people are judging every move and everything she does. Lumaki siya na mababa ang tingin sa sarili at may inggit sa mga pinsan niya dahil alam na ng mga ito ang gustong gawin sa buhay. Habang siya'y hindi sigurado sa lahat.Despite her insecurities, low-esteem, and full what-if's in her life, there's one person who stays beside her. Keep cheering her up and always be there with her. Dashiell Cary Fuentes is her childhood friend. Kilalang-kilala siya ni Dash at sa tingin niya'y sa lahat ng tao, si Dash lang ang nakakaintindi sa nararamdaman niya.Pero lahat 'yon nabago dahil habang patagal nang patagal, mas lalong lumiliit ang tingin niya sa sarili. Sa tingin niya'y nagiging pabigat lang siya kay Dash. She doesn't deserve his love and she will just dragged him down. Ayaw niyang mangyari 'yon. Kaya bago pa lumala ang lahat, she broke up with him.
All my life, I thought to myself, I will only love one woman. Kung sino ang una kong mamahalin, siya lang hanggang dulo. I will treasure, protect, and love her as much as I can. And I will do everything just to be with her and give her the love that she deserved.All my life, I already planned my future with Mariana. She was my first love, first girlfriend and we've been together for a long time. Kaya sinong hindi magpaplano ng kinabukasan niyo kung matagal na kayo?I'm not getting any younger and I only loved her back then. She was my everything back then. 'Yong akala kong babae na akala ko para sa'kin, niloko ako. Sinaktan ako at iniwan."Marry me, Mariana..." buong puso na sinabi ko sa babaeng nasa harapan ko habang nakaluhod ako sa harapan niya.People around us were happy and shouting 'yes', but she wasn't happy that day. Ramdam ko ang pagkabalisa niya at kinagat ang pang-ibabang labi."Babe… I-I'm sorry... I can't marry you."Parang gumulo ang mundo ko sa sinabi niya. I didn't e
Magkahawak ang kamay namin ni Beau na pumasok loob ng Del Fuego General Hospital. A smile plastered on my lips as we both walked inside the hospital. Ngayong araw ang schedule ko para sa check up ng baby namin ni Beau.Actually, gusto lang namin malaman kung healthy ba si baby pero hindi namin gustong malaman kung anong gender niya. Pansin ko kasi ang paglaki ng tiyan ko kahit na five months pa lang akong buntis.My belly is much bigger kesa sa mga natural na laki ng tiyan ng buntis. Mom said, baka raw kambal since malaki nga ang tiyan ko kaya magpapa-check up kami ngayon para malaman."Come inside, Mr. And Mrs. Fuentes," nakangiti na wika ng Doctor ko nang makarating kami sa kanya.Sabay kaming pumasok ni Beau at nasa tabi ko siya lang habang nakatingin sa'kin. The doctor held my tummy.She smiled. "It seems like your parents are right," anang niya."So, Doc, there's a possibility that we're having twins?" mabilis na tanong naman ni Beau na bakas ang tuwa sa boses."We still don't kn
Kinabukasan nagising na lang ako dahil sa ingay na nanggagaling sa boses nila Beau at Yaya Vera."Yaya, sabay na kami mag-a-almusal," rinig kong sambit ni Beau. "Zyska still sleeping at ayokong istorbohin ang pagtulog niya!""Jusko! Kailangan nang kumain ni Zyska para mainom niya ang vitamins niya!" rinig ko namang bwelta ni Yaya Vera."Wait, what?" It's my husband voice. Naguguluhan. "vitamins? Why my wife had to take vitamins? As far as I know she doesn't need those vitamins because I am pretty sure my wife is very healthy.""Hay naku!" I heard Yaya very sighed. "hindi pa yata sinasabi ni Zyska sa'yo.""Sinasabi ang ano?"Kahit napapikit ay napangiti ako dahil halata sa boses ni Beau ang kaguluhan. He looks so cute kung kaharap ko lang siya ngayon."Basta't gisingin mo ang asawa mo para nalaman mo ang totoo," anang Yaya Vera. "huwag ka lang magugulat."I giggled a little bit as I heard the door closed and my husband deep sighed. Para bang may kung ano siyang dala-dala na problema.Wh
Nagyayapos ako sa galit habang nakasakay sa kotse na papunta sa Seda Berris North sa Quezon City. Si Mang Daniel ang nagda-driver ng kotse habang nasa likod ko at nakayukom ang kamao.I got a text from Ann who's waiting for me outside the hotel. Ann:Ma'am, nandito na po ako sa labas ng hotel. Umigting ang panga ko dahil sa galit bago ni-reply-an na papunta na 'ko. As soon as I heard what she said to me earlier, umalis na agad ako dahil sa galit.Yes, I am mad! At para sa sobrang galit ko'y masasaktan ko si Mariana at talagang masasaktan ko siya kung may gagawin siyang masama kay Beau!"Ma'am Zyska, malapit na tayo," sambit ni Mang Daniel bago niliko ang kotse sa malaking hotel.I stepped out the car as soon as we arrived. Nakita ko agad si Ann dahil kinaway niya ang kamay. I walked towards her. "Where are they?" I asked, immediately."Hatid ko po kayo sa unit nila," mabilis niyang sagot."Let's get straight to the hotel manager para na rin makuha ang susi."Agad kaming nagpunta sa
After I took a bath, agad akong nagbihis bago lumabas ng kwarto at pumunta sa kusina namin. As usual, nakita ko si Yaya na nilalagay na ang agahan namin sa lamesa.Tumingin siya sa'kin nang mapansin ang presenya ko. "Kumain ka na," anang niya.Tumango lang ako bago umupo sa upuan. "Sabay na tayo, Yaya," aya ko sa kanya.Tumango lang siya at sabay na kaming kumain ng agahan."Okay ka na ba?" tanong niya habang nasa kalagitnaan kami ng pagkain."For now, I'm," tugon ko bago napangiwi nang maamoy ang bacon na nasa harapan ko. "Yaya, ayoko ng bacon. Ang pangit ng amoy!""Akala ko magugustuhan mo."Napanguso ako. "Ayoko na po," sabi ko bago binigay sa kanya ang platito. "you eat it.""Magpa-check up ka kaya ulit?""Balak ko pong magpa-check up pagdating ni Beau, Yaya Vera," sagot ko bago hinaplos ang tiyan. "I want him to see our baby sa ultrasound."Ngumiti siya. "Oh, sige! Basta magsabi ka agad sa'kin kung may nararamdaman ka dahil mukhang maselan ang pagbubuntis mo."Napanguso ako bago t
"Congratulations, Zyska!" tili ni Rebekah habang hawak-hawak ang dalawang kamay ko. Palabas na kami ng hospital at papunta na sa parking lot kung nasaan ang kotse niya.Huminto muna ako bago tumingin sa kaibigan ko. "I can't believe this, Bekah!" naluluhang sambit ko. Humigpit ang hawak ko sa kamay niya.She smiled at me, sweetly bago sinapo ang mukha ko. "Anong you can't believe this? Expected na 'to since you are married, my dearest best friend!"Ngumuso ako bago tuluyang naluha na talaga. I heard her laughing as she hugged me, tightly."I am so happy, Rebekah!" naiiyak na sambit ko habang yakap siya. "I-I mean… this is what Beau and I wanted ever since we planned to have a baby at ngayon totoo na!" napahagulhol na 'ko. "I'm gonna be a Mother now!""Yes, you are," she agreed while hugging me. "and I am so happy for you. Sa inyo dalawa ni Beau. Parehas kayong sawi kaya kayo nagpakasal and now you're marriage are working as you both love each other. I'm beyond happy because I know what
Wala pa rin ako sa sarili habang nag-aayos. Katatapos ko lang maligo para makapagkita sa kaibigan dahil aalis kami ngunit lutang pa rin ang utak ko. My mind can't process everything!I'm still not sure if I'm really pregnant this time. Mamaya ko pa malalaman para kasama ko si Rebekah. Natatakot kasi akong mawalan ng pag-asa kung ako lang mag-isa ang pupunta sa ob-gyn.After I took a bath, nagbihis na ako agad ng damit. Wearing black dress na may hati sa gilid ng bewang ko para mas lalong makita ang hubog ng katawan ko'y lumabas ako ng closet. Naglagay pa ako ng kaunting make up at nilugay ang buhok nang tumunog ang cellphone ko.Agad akong pumunta sa kama para tingnan ang tumatawag at nakitang si Beau 'yon. Huminga ako ng malalim bago sinagot ang tawag niya."Yes, love?" "Paalis ka na?" tanong niya sa kabilang linya at mula rito ay rinig ko ang ingay sa paligid niya."Oo," sagot ko. "nasa site ka?" tanong ko."No. Breaktime kaya kasama ko ang mga tauhan kong kumain."Tumango-tango ako
Four weeks had past since Beau left. Nasundan pa ang pag-stay niya sa Isle Esme dahil malaki ang restaurant na pinapagawa ni Mr. Herrera. We're both okay naman kahit na miss na miss na namin ang isa't-isa.We keep communicating with each other. Pag hindi siya busy, siya ang tumatawag at ganoon din ako sa kanya. Parehas lang naman ang oras namin kaya kahit papaano ay lagi pa rin kaming may oras sa isa't-isa.Sa loob ng apat na linggo na nagkahiwalay kami ni Beau ay medyo naging maganda rin para sa'kin dahil paunti-unti ay natututo akong magluto. Yep! I can cook now, but I'm still lacking in some areas. Kailangan pa rin akong pagtuunan ng pansin.At ganoon ang ginagawa namin ni Yaya Vera. Siya ang naging teacher ko sa pagluluto dahil this past few days, nagke-crave ako sa lumpiang shanghai ni Yaya Vera. Kaya pag minsan wala siya dahil napunta siya sa bahay nila Beau ay ako na ang gumagawa."Yaya Vera, can you cooked lumpia again for me?" paglambing ko kay Yaya Vera bago siya niyakap sa b