Nakanguso ako habang seryoso na nakatingin sa dalawang gulay na nasa lamesa. Rinig ko ang pagbuntong huminga ni Beau sa harapan ko. I tilted my head and saw him being impatient while looking at me.Mabilis akong nag-iwas ng tingin. Napakamot ako ng ulo dahil sa dalawang gulay na nasa lamesa."Zyska, just picked the right ingredients already so we can start now!" he said, impatiently.Ngumuso ako habang kinuha ang kulay green na gulay. "Ito na ba 'to?" tanong ko.He groaned. "Dahon ng sayote 'yan.""Ikaw na kasi magturo kung nasaan ang kangkong na 'yan!" inis na sambit ko."Paano ka natuto kung pati sa gulay mali-mali ka?"I pouted even more. "We can just use this dahon ng sayote to make sinigang na baboy?"He looked at me with annoyance on his gray eyes. "Anong tingin mo sa sinigang na baboy? Ginisang sa talpos ng sayote? Kangkong ang gulay ng sinigang at hindi dahon ng sayote!""Then is this the right one?" I grabbed the other vegetables.Umiling siya bago niya kinuha ang isang gulay
I can't help but feel dismay while looking up at the building where Beau decided us to eat. Napangiwi ako habang nasa parking lot na kami at naka-park na ang kotse niya.When I heard the engine roar stopped, I just shook my head in dismay. Kanina ko pa gustong magsalita at magreklamo kaso hindi ko alam bakit walang lumabas na bibig ko.I can't believe this is where we going to eat? Is he serious?!"Halika na," sambit niya at nauna nang lumabas sa kotse.Samantalang ako ay naiwan. Nagdadalawang isip kung susunod ba sa kanya o magpapaiwan na lang dito o kaya sa ibang lugar na lang ako kakain.When he noticed that I didn't stepped out the car, lumingon siya sa'kin at nakita ko rin ang pagkunot ng noo niya bago naglakad palapit muli sa kotse niya. Tinted ang kotse niya kaya hindi niya ako makita mula sa labas pero sa loob ay kitang-kita ko ang pagkalito sa mukha niya.I just watched him walking towards the car and open it bago yumukod para makita ako sa loob."Zyska, let's go!" ramdam ko a
Nanlaki ang mga mata ko. I was stunned in my position as my heart raced. I couldn't move or even push him away because of his sudden movement. Para akong na estatwa sa posisyon ko.Ang akala ko magaan na halik lang ang ibibigay niya, pero nagulat na lang ako lalo nang gumalaw ang labi niya. My lips were parted a little bit so his tongue quickly entered my mouth and kissed me passionately.I was so shocked the way his lips claimed my mouth. Halos sakupin ng labi niya ang bibig ko. How his soft lips were moving aggressively yet gently on my lips. Nakapikit ang mga mata niya habang ako'y na estatwa sa kinatatayuan ko, nanlalaki ang mga mata."Hmm…" a small growl escaped from my mouth.When he pulled away, he looks at me straight in the eyes. Nakakalula ang uri ng tingin niya. Basa ang labi niya dahil sa nangyari at binasa pa niya 'yon gamit ang dila."W-why…" hindi ko mahanap ang mga salita na gusto kong sabihin! Para akong naging robot habang nakatingin sa kanya.He licked his lips once
Weeks had passed since that happened. After that, Beau and I became closer. Even our family is happy to see us happy. I'm also happy too, because everyday that I woke up, I realized how lucky I am to be Beau's wife.Nagpakasal kami na hindi namin mahal ang isa't-isa, pero we are trying our best to love each other now. Hindi madali, dahil hindi mo naman agad malalaman kung mahal mo na ang isang tao, pero at least sinusubukan namin pareho.Mas nakikilala ko si Beau habang patagal kami nang patagal na magkasama. Nawala na 'yong awkwardness at hiyaan naming dalawa. As the time goes by, we become so comfortable with each other.Nakangiti akong pumasok sa kompanya namin. Bahagyang yumukod ang mga tao na nadaraanan ko at ngumingiti lang ako sa kanila. When I went inside my office, Krystal immediately made me a hot choco for my breakfast."Ma'am, ito na po," aniya at nilapag ang hot chocolate sa table ko."Thank you, Krystal," nakangiti na sabi ko at nagtaas ng tingin sa kanya. "what's my sche
Beau looked at me like I did something wrong. Magkasalubong ang kanyang makapal na kilay habang nakatingin sa mga pinamili ko. While Rebekah who's beside me can't helped herself from laughing."Why?" I asked him, confusedly.He pursed his lips. "You brought all of these?" hindi niya makapaniwalang tanong habang nakatingin sa mga pinamili ko.I nodded, still confused. "Yeah… is there any problem with that?""There's no problem at all, Zyska," he said with a serious tone. "ang sa'kin lang ang dami nitong mga ito! Magagamit mo ba lahat ng mga 'yan?""Hmm-mm…" I nodded. "hindi lahat, pero magagamit ko 'yan pag may okasyon.""That's the point! Hindi mo pa magagamit 'yang mga 'yan sa ngayon, so why brought them all?"Ngumuso ako. "Because I like them!"His hooded grey eyes looked at me. "Kahit Mommy mo magagalit sa'yo ngayon," seryoso na sambit niya. "she already told you not to buy clothes and accessories that you don't actually need."Lumapit ako sa kanya at hinawakan ang braso niya. "Plea
I can't help but smile because of what he says. My heart started to beat real fast. Why he is always like this? Making me feel those things that I didn't felt before. Giving me feel so much care, respect and admiration.Nakakainis dahil kahit na hindi pa namin mahal ang isa't-isa, ganito na siya ka-alaga sa'kin. Paano pa kaya kung mahalin na niya ako? Mahalin na namin ang isa't-isa? Seryoso siyang nakatungo sa'kin habang nakangiti ako hanggang tenga. Sobrang saya sa pakiramdam ng ganito."Okay," I nodded while still smiling from ear to ear. "let's be honest to each other para mas makilala ang isa't-isa.""Sure!" he said without unabashed."Beau, I'm very possessive and clingy, so have a long patience to me. Maarte rin ako kaya pakihabaan talaga ang pasensya."Tumaas ang gilid ng labi niya. "Si Mariana nga nakayanan ko, ikaw pa kaya."Ngumuso ako. "Don't mention that name!"He raised his brows. "Why? You're jealous?"Natatawa na umiling ako. "Hindi, 'no!" tugon ko. "ayoko lang narinig
Diretso kami ni Hope sa grocery. At habang namimili kami ng mga rekados para sa lulutuin, siya ang kumuha lahat ng mga kailangan. Sa aming dalawa, parang ako ang naging bata dahil may mas experience siya sa'kin.Napanguso tuloy ako habang nangunguna siyang pumipili ng mga rekados. I want to learn how to cook too! Sa tanan ng buhay ko ngayon ko lang ginusto na matutong magluto. Ngayon lang simula nang makasal kami ni Beau!Before, I've always thought I can just hired a chef so I can live without learning how to cook. But now? Since I married to Beau, I feel like that I should know how to cook or do some chores so I can be the woman that he can proud of.Hindi 'yong, masasabi ng ibang tao na wala akong pakinabang sa bahay namin dahil lumaki akong may katulong at laging may katulong buong buhay ko. Ayokong ganoon ang isipin sa'kin ng tao!And I want Beau to see that I'm a hard working wife. I want him to see that I can cook and do chores like a normal wife.Ngayon ko lang ginusto 'to, kay
Hindi naging madali para sa amin ni Beau ang pag-stay si Hope kasama namin. Beau and I had to slept in one room because Hope was here and she never knew our deal and real reason why we got married. And sleeping next to Beau every day is kinda hard in the first time for me since simula noong nasa Bali lang kami magkatabing matulog. At isang beses lang nangyaring 'yon!Halos isang linggo na nasa amin si Hope at halos isang linggo rin kaming sa iisang kwarto matutulog ni Beau. Idagdag mo pa na lagi kong nakikita si Beau na topless when I'm not around the room. But he wears his shirt when I'm around naman which is good because he remembers that I'm uncomfortable with it.Noong una 'yon, kaso ngayon nasasanay na yata ako na naka-topless siya palagi. I mean, he's the one who wakes up first in the morning at hindi ako makabangon agad dahil ang routine niya'y maghubad ng pang-itaas na damit tuwing katatapos maligo.Instead of getting ready in the morning I'd rather lay in the bed again, prete
Avianna Louise Del Fuego, or Annalise, is the definition of the silent one in Del Fuego family. Knowing that she came from a well known family, people are judging every move and everything she does. Lumaki siya na mababa ang tingin sa sarili at may inggit sa mga pinsan niya dahil alam na ng mga ito ang gustong gawin sa buhay. Habang siya'y hindi sigurado sa lahat.Despite her insecurities, low-esteem, and full what-if's in her life, there's one person who stays beside her. Keep cheering her up and always be there with her. Dashiell Cary Fuentes is her childhood friend. Kilalang-kilala siya ni Dash at sa tingin niya'y sa lahat ng tao, si Dash lang ang nakakaintindi sa nararamdaman niya.Pero lahat 'yon nabago dahil habang patagal nang patagal, mas lalong lumiliit ang tingin niya sa sarili. Sa tingin niya'y nagiging pabigat lang siya kay Dash. She doesn't deserve his love and she will just dragged him down. Ayaw niyang mangyari 'yon. Kaya bago pa lumala ang lahat, she broke up with him.
All my life, I thought to myself, I will only love one woman. Kung sino ang una kong mamahalin, siya lang hanggang dulo. I will treasure, protect, and love her as much as I can. And I will do everything just to be with her and give her the love that she deserved.All my life, I already planned my future with Mariana. She was my first love, first girlfriend and we've been together for a long time. Kaya sinong hindi magpaplano ng kinabukasan niyo kung matagal na kayo?I'm not getting any younger and I only loved her back then. She was my everything back then. 'Yong akala kong babae na akala ko para sa'kin, niloko ako. Sinaktan ako at iniwan."Marry me, Mariana..." buong puso na sinabi ko sa babaeng nasa harapan ko habang nakaluhod ako sa harapan niya.People around us were happy and shouting 'yes', but she wasn't happy that day. Ramdam ko ang pagkabalisa niya at kinagat ang pang-ibabang labi."Babe… I-I'm sorry... I can't marry you."Parang gumulo ang mundo ko sa sinabi niya. I didn't e
Magkahawak ang kamay namin ni Beau na pumasok loob ng Del Fuego General Hospital. A smile plastered on my lips as we both walked inside the hospital. Ngayong araw ang schedule ko para sa check up ng baby namin ni Beau.Actually, gusto lang namin malaman kung healthy ba si baby pero hindi namin gustong malaman kung anong gender niya. Pansin ko kasi ang paglaki ng tiyan ko kahit na five months pa lang akong buntis.My belly is much bigger kesa sa mga natural na laki ng tiyan ng buntis. Mom said, baka raw kambal since malaki nga ang tiyan ko kaya magpapa-check up kami ngayon para malaman."Come inside, Mr. And Mrs. Fuentes," nakangiti na wika ng Doctor ko nang makarating kami sa kanya.Sabay kaming pumasok ni Beau at nasa tabi ko siya lang habang nakatingin sa'kin. The doctor held my tummy.She smiled. "It seems like your parents are right," anang niya."So, Doc, there's a possibility that we're having twins?" mabilis na tanong naman ni Beau na bakas ang tuwa sa boses."We still don't kn
Kinabukasan nagising na lang ako dahil sa ingay na nanggagaling sa boses nila Beau at Yaya Vera."Yaya, sabay na kami mag-a-almusal," rinig kong sambit ni Beau. "Zyska still sleeping at ayokong istorbohin ang pagtulog niya!""Jusko! Kailangan nang kumain ni Zyska para mainom niya ang vitamins niya!" rinig ko namang bwelta ni Yaya Vera."Wait, what?" It's my husband voice. Naguguluhan. "vitamins? Why my wife had to take vitamins? As far as I know she doesn't need those vitamins because I am pretty sure my wife is very healthy.""Hay naku!" I heard Yaya very sighed. "hindi pa yata sinasabi ni Zyska sa'yo.""Sinasabi ang ano?"Kahit napapikit ay napangiti ako dahil halata sa boses ni Beau ang kaguluhan. He looks so cute kung kaharap ko lang siya ngayon."Basta't gisingin mo ang asawa mo para nalaman mo ang totoo," anang Yaya Vera. "huwag ka lang magugulat."I giggled a little bit as I heard the door closed and my husband deep sighed. Para bang may kung ano siyang dala-dala na problema.Wh
Nagyayapos ako sa galit habang nakasakay sa kotse na papunta sa Seda Berris North sa Quezon City. Si Mang Daniel ang nagda-driver ng kotse habang nasa likod ko at nakayukom ang kamao.I got a text from Ann who's waiting for me outside the hotel. Ann:Ma'am, nandito na po ako sa labas ng hotel. Umigting ang panga ko dahil sa galit bago ni-reply-an na papunta na 'ko. As soon as I heard what she said to me earlier, umalis na agad ako dahil sa galit.Yes, I am mad! At para sa sobrang galit ko'y masasaktan ko si Mariana at talagang masasaktan ko siya kung may gagawin siyang masama kay Beau!"Ma'am Zyska, malapit na tayo," sambit ni Mang Daniel bago niliko ang kotse sa malaking hotel.I stepped out the car as soon as we arrived. Nakita ko agad si Ann dahil kinaway niya ang kamay. I walked towards her. "Where are they?" I asked, immediately."Hatid ko po kayo sa unit nila," mabilis niyang sagot."Let's get straight to the hotel manager para na rin makuha ang susi."Agad kaming nagpunta sa
After I took a bath, agad akong nagbihis bago lumabas ng kwarto at pumunta sa kusina namin. As usual, nakita ko si Yaya na nilalagay na ang agahan namin sa lamesa.Tumingin siya sa'kin nang mapansin ang presenya ko. "Kumain ka na," anang niya.Tumango lang ako bago umupo sa upuan. "Sabay na tayo, Yaya," aya ko sa kanya.Tumango lang siya at sabay na kaming kumain ng agahan."Okay ka na ba?" tanong niya habang nasa kalagitnaan kami ng pagkain."For now, I'm," tugon ko bago napangiwi nang maamoy ang bacon na nasa harapan ko. "Yaya, ayoko ng bacon. Ang pangit ng amoy!""Akala ko magugustuhan mo."Napanguso ako. "Ayoko na po," sabi ko bago binigay sa kanya ang platito. "you eat it.""Magpa-check up ka kaya ulit?""Balak ko pong magpa-check up pagdating ni Beau, Yaya Vera," sagot ko bago hinaplos ang tiyan. "I want him to see our baby sa ultrasound."Ngumiti siya. "Oh, sige! Basta magsabi ka agad sa'kin kung may nararamdaman ka dahil mukhang maselan ang pagbubuntis mo."Napanguso ako bago t
"Congratulations, Zyska!" tili ni Rebekah habang hawak-hawak ang dalawang kamay ko. Palabas na kami ng hospital at papunta na sa parking lot kung nasaan ang kotse niya.Huminto muna ako bago tumingin sa kaibigan ko. "I can't believe this, Bekah!" naluluhang sambit ko. Humigpit ang hawak ko sa kamay niya.She smiled at me, sweetly bago sinapo ang mukha ko. "Anong you can't believe this? Expected na 'to since you are married, my dearest best friend!"Ngumuso ako bago tuluyang naluha na talaga. I heard her laughing as she hugged me, tightly."I am so happy, Rebekah!" naiiyak na sambit ko habang yakap siya. "I-I mean… this is what Beau and I wanted ever since we planned to have a baby at ngayon totoo na!" napahagulhol na 'ko. "I'm gonna be a Mother now!""Yes, you are," she agreed while hugging me. "and I am so happy for you. Sa inyo dalawa ni Beau. Parehas kayong sawi kaya kayo nagpakasal and now you're marriage are working as you both love each other. I'm beyond happy because I know what
Wala pa rin ako sa sarili habang nag-aayos. Katatapos ko lang maligo para makapagkita sa kaibigan dahil aalis kami ngunit lutang pa rin ang utak ko. My mind can't process everything!I'm still not sure if I'm really pregnant this time. Mamaya ko pa malalaman para kasama ko si Rebekah. Natatakot kasi akong mawalan ng pag-asa kung ako lang mag-isa ang pupunta sa ob-gyn.After I took a bath, nagbihis na ako agad ng damit. Wearing black dress na may hati sa gilid ng bewang ko para mas lalong makita ang hubog ng katawan ko'y lumabas ako ng closet. Naglagay pa ako ng kaunting make up at nilugay ang buhok nang tumunog ang cellphone ko.Agad akong pumunta sa kama para tingnan ang tumatawag at nakitang si Beau 'yon. Huminga ako ng malalim bago sinagot ang tawag niya."Yes, love?" "Paalis ka na?" tanong niya sa kabilang linya at mula rito ay rinig ko ang ingay sa paligid niya."Oo," sagot ko. "nasa site ka?" tanong ko."No. Breaktime kaya kasama ko ang mga tauhan kong kumain."Tumango-tango ako
Four weeks had past since Beau left. Nasundan pa ang pag-stay niya sa Isle Esme dahil malaki ang restaurant na pinapagawa ni Mr. Herrera. We're both okay naman kahit na miss na miss na namin ang isa't-isa.We keep communicating with each other. Pag hindi siya busy, siya ang tumatawag at ganoon din ako sa kanya. Parehas lang naman ang oras namin kaya kahit papaano ay lagi pa rin kaming may oras sa isa't-isa.Sa loob ng apat na linggo na nagkahiwalay kami ni Beau ay medyo naging maganda rin para sa'kin dahil paunti-unti ay natututo akong magluto. Yep! I can cook now, but I'm still lacking in some areas. Kailangan pa rin akong pagtuunan ng pansin.At ganoon ang ginagawa namin ni Yaya Vera. Siya ang naging teacher ko sa pagluluto dahil this past few days, nagke-crave ako sa lumpiang shanghai ni Yaya Vera. Kaya pag minsan wala siya dahil napunta siya sa bahay nila Beau ay ako na ang gumagawa."Yaya Vera, can you cooked lumpia again for me?" paglambing ko kay Yaya Vera bago siya niyakap sa b