Hindi naging madali para sa amin ni Beau ang pag-stay si Hope kasama namin. Beau and I had to slept in one room because Hope was here and she never knew our deal and real reason why we got married. And sleeping next to Beau every day is kinda hard in the first time for me since simula noong nasa Bali lang kami magkatabing matulog. At isang beses lang nangyaring 'yon!Halos isang linggo na nasa amin si Hope at halos isang linggo rin kaming sa iisang kwarto matutulog ni Beau. Idagdag mo pa na lagi kong nakikita si Beau na topless when I'm not around the room. But he wears his shirt when I'm around naman which is good because he remembers that I'm uncomfortable with it.Noong una 'yon, kaso ngayon nasasanay na yata ako na naka-topless siya palagi. I mean, he's the one who wakes up first in the morning at hindi ako makabangon agad dahil ang routine niya'y maghubad ng pang-itaas na damit tuwing katatapos maligo.Instead of getting ready in the morning I'd rather lay in the bed again, prete
Simula nang mag-i-stay dito si Hope sa aming dalawa ni Beau, mas naging close kaming dalawa. Nang umalis si Hope sa amin, hindi na nawala ang closeness namin ni Beau.Sobrang nakatulong si Hope para sa amin ni Beau. Nawala na talaga 'yong awkwardness at mas naging komportable kami sa isa't-isa.Right after Hope leave the penthouse, Beau and I always got a lot of chance to talked a lot. Just simple things but we're very comfortable with each other.We also has a bonding when we don't have work. Nanonood kami ng movie or kaya tinuturuan niya akong magluto. I can say that my cooking skills got improved a lot too these passed few days. May mga times nagkamali pa rin ako at nasusunog ang niluluto, pero most of time na gagawan ko naman ng paraan.Napangiti na lang ako habang nag-aayos ng gamit. Tapos na akong maligo at pababa na sa unang palapag ng penthouse nang makita ko si Beau sa sala.He's standing while he's fixing his necktie. Nakatagilid siya sa'kin habang nakakunot ang noo habang in
Ang isang luha ay nauwi sa mahihinang paghikbi. I try to cover my mouth using my hand to stop myself from crying. Alam kong niloloko ko lang ang sarili ko. Kahit na anong gawin ko, hindi tigil ang pag-iyak ko dahil alam kong nasasaktan ako. And it hurts like hell!Kanina pa ako nasa labas ng kompanya ng mga Fuentes at kanina pa rin sila nakaalis. Hindi ko alam kung saan sila pupunta o wala na akong pakialam pa roon dahil sunod-sunod na ang tulo ng luha ko.I tried to calm myself down but I know I can't because it's really hurt! Fuck! Ayoko ng ganitong pakiramdam! Ayoko ng ganitong nararamdaman para sa kanya!Una pa lang alam kong dehado na, pero hindi ko naisip ang mga bagay na p'wedeng mangyari dahil sa mga sinasabi niya, pero isa pala siyang sinungaling! Napaka-sinungaling niyang tao!Shit! I hate him for lying! He said he hates Mariana for everything that she did to him, but what happened now? They looked like they're already okay!Damn! I shouldn't trust him!I shouldn't let myself
Kinabukasan maaga akong nagising pero hindi pa ako bumabangon sa kama ko. I just stared at the ceiling for some minutes now since I woked up. Hindi ko alam kung lalabas na ako.Ayoko sana dahil makikita ko si Beau, pero kailangan kong kumilos dahil may trabaho pa ako. Pwede rin na hintayin ko na lang siyang umalis saka ako lalabas.Napahalukipkip ako sa naisip ko. Actually, I don't know what to do. I'm scared. Natatakot akong harapin siya dahil alam kong ramdam niya ang pagdistansya ko sa kanya.Hindi ko alam kung alam ba niya bakit ako ganito ngayon o hindi niya talaga alam o alam niya pero magbubulag-bulagan lang siya. Maybe he doesn't want to explain himself because what I saw is true. Napabuntong hininga na lang ako bago nagkalukbong ng comforter. Ilang oras na akong nakahiga sa kama at ramdam ko na rin ang gutom at pagsakit ng likod dahil sa haba ng pagkakahiga ko.I glanced at the wall clock and it's already nine-thirty am in the morning. Halos tatlong oras akong tulala sa kisam
Nakatingin ako sa bintana ng private plane na sinasakyan namin ni Beau habang hawak niya ang kamay ko at mahimbing ang tulog niya sa balikat ko. Napanguso ako bago muling nagbaba ng tingin sa kanya na tulog.I still can't believe what's happening right now! This private plane is on the way to Amanpulo kung saan daw kami magha-honeymoon ni Beau. Hindi ko ma-proseso ang lahat at basta ang alam ko lang ay nandito na kami.Honeymoon.Are we really doing this right now? I mean, this honeymoon that he's talking about? Totoo ba 'to ngayon? We're really having a honeymoon like what every newly married are usually doing? Napalunok ako dahil sa naisip. Lumakas ang kabog ng dibdib ko bago tumingin kay Beau ulit na mahimbing pa rin ang tulog sa balikat ko. Kanina pa siya tulog pagkatapos naming kumain.Umiling ako at pinakalma ang sarili. Mababaliw ako dahil sa mga iniisip ko. I shouldn't think about those things! Right! Hindi dapat ako mag-isip ng mga ganoong bagay.Nang malapit na kami sa Amanpu
Kinabukasan nagising na lang ako dahil sa magaspang na kamay na humahaplos sa mukha ko. Dahan-dahan lang 'yon pero nagising pa rin ako. And I want to open my eyes now because I know it's already late in the morning.I just couldn't open my eyes because I know Beau is the who's caressing my face. Kahit na gusto kong idilat ang mga mata ay nanaliti pa rin akong nakapikit at hinintay na tapusin ang paghaplos niya sa mukha ko.Minutes later, he's still caressing my face using his index finger. From my eyes, I felt his index finger went down to my cheeks, and to my nose and down to my lips. He started brushing my bottom lips using his index finger. Gusto kong lumunok dahil sa ginagawa niya pero nipigilan ko ang sarili para hindi niya malaman na gising na ako.Some part of my body likes what he was doing and I am waiting for him to say something. Ewan ko kung anong gusto kong marinig mula sa kanya, pero sa tingin ko kasi mayroon. Mahigit magiging isang oras na niyang hinahaplos ang mukha ko
A small gasped escaped from my lips when I saw where we going. Nasa dalampasigan kami ng dagat at isang yate ang nasa harapan ko. "Everything is okay now, Mr. Fuentes," a man who's wearing a black suit said in front of us.Beau nodded. "Thank you for everything, Jace.""It's our pleasure to helped you on your honeymoon," magalang na sambit nito bago iginaya ang kamay sa yate. "Enjoy your night Mr. And Mrs. Fuentes!"We both smiled before we entered the yatch. And when I get inside the yatch, a small gasp escape from my lips. Naramdam ko ang paggalaw namin at mabayanad na pag-alis yate papalayo sa dalampasigan.I felt Beau large hand held my hand. Mabilis akong lumingon sa kanya at ngumiti. "So, this is your surprise?" mapanuyang sambit ko at tinaas ang kilay.His lips curved into a small grin. "Well, do you like it?"Ngumiti ako lalo bago lumapit sa kanya at niyakap siya sa bewang. "You have no idea," I whispered while smiling to him."I am glad you liked it. Akala ko hindi mo magugus
"Zyska…" he said moments later after the long silence between us."Hmm?""Do you think, I am really the one for you?"I frowned and lifted my head to see him.Nagtatanong ang mga abo niyang mata. "Yes," I answered him without hesitation."I am? Really?" tanong pa niya ulit. "Do you see me in your future?"I nodded my head, without breaking my eyes on him. "You're my husband now and I might go crazy if we're going to separate in our two years of our deal.""Hindi naman mangyayari 'yon," seryoso na sambit niya. "ako na ang nagsasabi sa'yo, ayoko ring maghiwalay tayo."Umayos ako ng upon sa hita niya. I am now sitting on his lap comfortably and encircled my arms around his neck. Habang ang kamay niya'y nasa bewang ko pa rin."I like you, Beau," pag-amin ko sa kanya. "I know we already know our stand in ourselves right now, but I am telling you again that I like you. It's more than like… alam kong hindi lang 'to simpleng pagkagusto.
Avianna Louise Del Fuego, or Annalise, is the definition of the silent one in Del Fuego family. Knowing that she came from a well known family, people are judging every move and everything she does. Lumaki siya na mababa ang tingin sa sarili at may inggit sa mga pinsan niya dahil alam na ng mga ito ang gustong gawin sa buhay. Habang siya'y hindi sigurado sa lahat.Despite her insecurities, low-esteem, and full what-if's in her life, there's one person who stays beside her. Keep cheering her up and always be there with her. Dashiell Cary Fuentes is her childhood friend. Kilalang-kilala siya ni Dash at sa tingin niya'y sa lahat ng tao, si Dash lang ang nakakaintindi sa nararamdaman niya.Pero lahat 'yon nabago dahil habang patagal nang patagal, mas lalong lumiliit ang tingin niya sa sarili. Sa tingin niya'y nagiging pabigat lang siya kay Dash. She doesn't deserve his love and she will just dragged him down. Ayaw niyang mangyari 'yon. Kaya bago pa lumala ang lahat, she broke up with him.
All my life, I thought to myself, I will only love one woman. Kung sino ang una kong mamahalin, siya lang hanggang dulo. I will treasure, protect, and love her as much as I can. And I will do everything just to be with her and give her the love that she deserved.All my life, I already planned my future with Mariana. She was my first love, first girlfriend and we've been together for a long time. Kaya sinong hindi magpaplano ng kinabukasan niyo kung matagal na kayo?I'm not getting any younger and I only loved her back then. She was my everything back then. 'Yong akala kong babae na akala ko para sa'kin, niloko ako. Sinaktan ako at iniwan."Marry me, Mariana..." buong puso na sinabi ko sa babaeng nasa harapan ko habang nakaluhod ako sa harapan niya.People around us were happy and shouting 'yes', but she wasn't happy that day. Ramdam ko ang pagkabalisa niya at kinagat ang pang-ibabang labi."Babe… I-I'm sorry... I can't marry you."Parang gumulo ang mundo ko sa sinabi niya. I didn't e
Magkahawak ang kamay namin ni Beau na pumasok loob ng Del Fuego General Hospital. A smile plastered on my lips as we both walked inside the hospital. Ngayong araw ang schedule ko para sa check up ng baby namin ni Beau.Actually, gusto lang namin malaman kung healthy ba si baby pero hindi namin gustong malaman kung anong gender niya. Pansin ko kasi ang paglaki ng tiyan ko kahit na five months pa lang akong buntis.My belly is much bigger kesa sa mga natural na laki ng tiyan ng buntis. Mom said, baka raw kambal since malaki nga ang tiyan ko kaya magpapa-check up kami ngayon para malaman."Come inside, Mr. And Mrs. Fuentes," nakangiti na wika ng Doctor ko nang makarating kami sa kanya.Sabay kaming pumasok ni Beau at nasa tabi ko siya lang habang nakatingin sa'kin. The doctor held my tummy.She smiled. "It seems like your parents are right," anang niya."So, Doc, there's a possibility that we're having twins?" mabilis na tanong naman ni Beau na bakas ang tuwa sa boses."We still don't kn
Kinabukasan nagising na lang ako dahil sa ingay na nanggagaling sa boses nila Beau at Yaya Vera."Yaya, sabay na kami mag-a-almusal," rinig kong sambit ni Beau. "Zyska still sleeping at ayokong istorbohin ang pagtulog niya!""Jusko! Kailangan nang kumain ni Zyska para mainom niya ang vitamins niya!" rinig ko namang bwelta ni Yaya Vera."Wait, what?" It's my husband voice. Naguguluhan. "vitamins? Why my wife had to take vitamins? As far as I know she doesn't need those vitamins because I am pretty sure my wife is very healthy.""Hay naku!" I heard Yaya very sighed. "hindi pa yata sinasabi ni Zyska sa'yo.""Sinasabi ang ano?"Kahit napapikit ay napangiti ako dahil halata sa boses ni Beau ang kaguluhan. He looks so cute kung kaharap ko lang siya ngayon."Basta't gisingin mo ang asawa mo para nalaman mo ang totoo," anang Yaya Vera. "huwag ka lang magugulat."I giggled a little bit as I heard the door closed and my husband deep sighed. Para bang may kung ano siyang dala-dala na problema.Wh
Nagyayapos ako sa galit habang nakasakay sa kotse na papunta sa Seda Berris North sa Quezon City. Si Mang Daniel ang nagda-driver ng kotse habang nasa likod ko at nakayukom ang kamao.I got a text from Ann who's waiting for me outside the hotel. Ann:Ma'am, nandito na po ako sa labas ng hotel. Umigting ang panga ko dahil sa galit bago ni-reply-an na papunta na 'ko. As soon as I heard what she said to me earlier, umalis na agad ako dahil sa galit.Yes, I am mad! At para sa sobrang galit ko'y masasaktan ko si Mariana at talagang masasaktan ko siya kung may gagawin siyang masama kay Beau!"Ma'am Zyska, malapit na tayo," sambit ni Mang Daniel bago niliko ang kotse sa malaking hotel.I stepped out the car as soon as we arrived. Nakita ko agad si Ann dahil kinaway niya ang kamay. I walked towards her. "Where are they?" I asked, immediately."Hatid ko po kayo sa unit nila," mabilis niyang sagot."Let's get straight to the hotel manager para na rin makuha ang susi."Agad kaming nagpunta sa
After I took a bath, agad akong nagbihis bago lumabas ng kwarto at pumunta sa kusina namin. As usual, nakita ko si Yaya na nilalagay na ang agahan namin sa lamesa.Tumingin siya sa'kin nang mapansin ang presenya ko. "Kumain ka na," anang niya.Tumango lang ako bago umupo sa upuan. "Sabay na tayo, Yaya," aya ko sa kanya.Tumango lang siya at sabay na kaming kumain ng agahan."Okay ka na ba?" tanong niya habang nasa kalagitnaan kami ng pagkain."For now, I'm," tugon ko bago napangiwi nang maamoy ang bacon na nasa harapan ko. "Yaya, ayoko ng bacon. Ang pangit ng amoy!""Akala ko magugustuhan mo."Napanguso ako. "Ayoko na po," sabi ko bago binigay sa kanya ang platito. "you eat it.""Magpa-check up ka kaya ulit?""Balak ko pong magpa-check up pagdating ni Beau, Yaya Vera," sagot ko bago hinaplos ang tiyan. "I want him to see our baby sa ultrasound."Ngumiti siya. "Oh, sige! Basta magsabi ka agad sa'kin kung may nararamdaman ka dahil mukhang maselan ang pagbubuntis mo."Napanguso ako bago t
"Congratulations, Zyska!" tili ni Rebekah habang hawak-hawak ang dalawang kamay ko. Palabas na kami ng hospital at papunta na sa parking lot kung nasaan ang kotse niya.Huminto muna ako bago tumingin sa kaibigan ko. "I can't believe this, Bekah!" naluluhang sambit ko. Humigpit ang hawak ko sa kamay niya.She smiled at me, sweetly bago sinapo ang mukha ko. "Anong you can't believe this? Expected na 'to since you are married, my dearest best friend!"Ngumuso ako bago tuluyang naluha na talaga. I heard her laughing as she hugged me, tightly."I am so happy, Rebekah!" naiiyak na sambit ko habang yakap siya. "I-I mean… this is what Beau and I wanted ever since we planned to have a baby at ngayon totoo na!" napahagulhol na 'ko. "I'm gonna be a Mother now!""Yes, you are," she agreed while hugging me. "and I am so happy for you. Sa inyo dalawa ni Beau. Parehas kayong sawi kaya kayo nagpakasal and now you're marriage are working as you both love each other. I'm beyond happy because I know what
Wala pa rin ako sa sarili habang nag-aayos. Katatapos ko lang maligo para makapagkita sa kaibigan dahil aalis kami ngunit lutang pa rin ang utak ko. My mind can't process everything!I'm still not sure if I'm really pregnant this time. Mamaya ko pa malalaman para kasama ko si Rebekah. Natatakot kasi akong mawalan ng pag-asa kung ako lang mag-isa ang pupunta sa ob-gyn.After I took a bath, nagbihis na ako agad ng damit. Wearing black dress na may hati sa gilid ng bewang ko para mas lalong makita ang hubog ng katawan ko'y lumabas ako ng closet. Naglagay pa ako ng kaunting make up at nilugay ang buhok nang tumunog ang cellphone ko.Agad akong pumunta sa kama para tingnan ang tumatawag at nakitang si Beau 'yon. Huminga ako ng malalim bago sinagot ang tawag niya."Yes, love?" "Paalis ka na?" tanong niya sa kabilang linya at mula rito ay rinig ko ang ingay sa paligid niya."Oo," sagot ko. "nasa site ka?" tanong ko."No. Breaktime kaya kasama ko ang mga tauhan kong kumain."Tumango-tango ako
Four weeks had past since Beau left. Nasundan pa ang pag-stay niya sa Isle Esme dahil malaki ang restaurant na pinapagawa ni Mr. Herrera. We're both okay naman kahit na miss na miss na namin ang isa't-isa.We keep communicating with each other. Pag hindi siya busy, siya ang tumatawag at ganoon din ako sa kanya. Parehas lang naman ang oras namin kaya kahit papaano ay lagi pa rin kaming may oras sa isa't-isa.Sa loob ng apat na linggo na nagkahiwalay kami ni Beau ay medyo naging maganda rin para sa'kin dahil paunti-unti ay natututo akong magluto. Yep! I can cook now, but I'm still lacking in some areas. Kailangan pa rin akong pagtuunan ng pansin.At ganoon ang ginagawa namin ni Yaya Vera. Siya ang naging teacher ko sa pagluluto dahil this past few days, nagke-crave ako sa lumpiang shanghai ni Yaya Vera. Kaya pag minsan wala siya dahil napunta siya sa bahay nila Beau ay ako na ang gumagawa."Yaya Vera, can you cooked lumpia again for me?" paglambing ko kay Yaya Vera bago siya niyakap sa b