"Ouch!" Napatabi ako nang mabangga ako ng lalaking tumatakbo. Tinanaw ko siya hanggang sa mawala at pabuntong hiningang inayos ang uniform ko na nagusot.
"Best!" I looked behind me when someone called my name. Nakita ko ang kaibigan ko na nagpapalinga-linga at hinahanap ako.
Nang dumapo sa akin ang kaniyang mga mata ay mabilis siyang tumakbo palapit at niyakap ako kaagad. I frowned as I push her away.
"Kanina ka pa ba rito?" Pinasadahan niya ng tingin ang buong katawan ko. "Okay ka lang ba? Wala bang nangyari sa 'yo rito? Nagtatakbuhan 'yong mga basketball players, mga siraulo."
I smiled. "Oo, don't worry about me."
Simula no'ng malaman ng mga magulang ko na nabuntis ako ay nagalit sila at tinanong ako kung sino ang ama ng dinadala ko. Sinabi ko na hindi ko alam dahil natatakot ako kay Liam. I don't want us to get into trouble and the situation will only get worse.
Iyon lang, hindi ko inakalang mas makapagpapagalit pala iyon sa mga magulang ko kaya pinalayas nila ako bahay. They said that I was too young to be this flirt. I was hurt so I chose to leave. I was currently staying with my friend—Shakira— for now at hindi ko alam kung hanggang kailan ako magtatagal doon.
"May plano ka na ba, best?" Shakira asked me out of the blue, we started walking away.
I smiled bitterly before shaking my head.
Wala pa akong plano at alam kong hindi pa talaga ako handa. Oo, kailangan ko si Liam pero sa ngayon ay bibigyan ko muna siya ng oras para mag-isip, baka nagulat lang siya. Tama... Baka magbabago pa ang isip niya. Maybe, I need to have a temporary job for now. Ayokong i-asa na lang sa tulong ng kaibigan ko ang lahat.
"I don't know, best," bulong ko.
"Ano ba naman kasi ang nasa isip ng parents mo para palayasin ka?! Susmaryosep, you're just a 3rd year college. They know that you need their support! At 'yang hayop mong boyfriend, stress niya 'yong bangs ko! Bwisit!"
"Ako 'yong nagkamali, Shakira. Kung naging responsable lang ako—"
"No! Don't blame yourself! Hindi ka naman pupunta sa party na 'yon kung hindi ka pinilit ni Liam, 'diba?!"
Ngumiti lang ako.
Hindi ko nga alam kung saan pa ako kumuha ng kakapalan ng mukha para pumasok. I don't deserve to be here. But I still also don't want to give up my studies yet.
Napatigil ako sa paglalakad nang mapatingin sa dulo ng ORN. Nakuha ng dalawang tao ang atensiyon ko. There were a couple kissing while sitting on the bench. Nakakandong ang babae sa kandungan ng lalaki at hinahalikan ito. Napansin ko rin ang pagkagusot ng kaniyang uniporme dahil sa malikot na kamay ng lalaki.
My nose wrinkled in disgusted. Is this some kind of show? Are they even aware that this is a PUBLIC place?!
"Omg!" Shakira's lips parted. Kinurap niya ang mga mata at kalaunan ay biglang tumawa. "There you are! Ang angas talaga ng lalaki na iyon."
My forehead slightly furrowed and stared at the guy again, wondering why my bestfriend seemed to know him. Nakatagilid kasi ito kaya hindi ko masiyadong makita, humaharang pa sa mukha niya ang bagsak na buhok.
"Best, that's the transferee! 'Yong lumipat weeks ago!" paglilinaw sa akin ni Shakira. Umarko ang kilay ko. "'Yan 'yong babaerong sinasabi ko! Ilang days pa lang yan dito pero lampas bente na ang ex."
"Oh..." I nodded my head. I remember him.
That guy named Andrix Elyazer. Ilang araw pa lang siya rito pero sikat na sikat na ang pangalan niya. I am no longer surprised whenever I see him somewhere with different womens. He has his own life kaya hindi namin siya dapat pakialaman. I'm too busy to even care.
Ang sabi nila, may taste raw iyan sa babae. Pero hindi ako naniniwala, tingin ko ay halos lahat naman ay papatulan niya. May narinig pa akong bastos daw ang ugali niya at walang modo. I'm not sure, just some gossip.
"Anyway, let's eat lunch na. I'm kinda hungry," I said but she kept staring at the two people kissing. I bit my lip. Hindi ba sila nahihiya sa dami ng nakakakita?
"Best." Kinaway ko ang kamay ko sa harapan niya. Hindi pa rin ito natinag. "Are you seriously enjoying to watch them?" I laughed a bit.
"Of course not. That's ew! I prefer doing it myself!" She rolled his eyes.
"Don't you dare! Gusto mo bang matulad sa akin?"
"Duh?" Muli siyang umirap. "'Yong sa 'yo, hindi sinasadya. 'Yong akin, i-e-enjoy ko."
I scoffed. Bastusan ba 'to?
I crossed my arms while looking at her, idly. "Seriously, what are you thinking?" Alam kong may kalokohan na naman ang nasa isip niya. Hindi siya ganito kachismosa kung wala siyang gagawin.
And I am right.
Because she automatically smirked after hearing my question. Her expression lighten as she stared at me.
"I have plans..." Her gaze dropped to my tummy and she gently caressed it. "Do you want a complete family, baby?"
Namilog ang mga mata ko. Hindi ko gusto ang iniisip niya!
Mas lumawak tuloy ang pagkakangisi ni Shakira nang makita ang reaksiyon ko. She's planning something... At natutuwa siya dahil naintindihan ko agad ang gusto niyang iparating. I shook my head repeatedly. Minsan ay hindi ko na nagugustuhan ang pagiging mautak niya.
"For your baby, best. I thought you want your family accept you, again? You won't need Liam this time."
My heart started to throbbed faster. May parte sa aking pumapayag sa gusto niya pero may parte ring na-g-guilty dahil 'pag nagkataon, ang lalaking iyon naman ang maaapektuhan at mahihirapan. Hindi kakayanin ng konsensiya ko.
"Ask him to meet you, Hailey."
Napalunok ako.
"But—"
"Go!" Nagsimula na siyang itulak ako palapit sa bench. Hindi ko malaman ang gagawin. "Kaya mo 'yan! Tsaka hindi mo ba naisip? Na kapag nangyari ang pinaplano nating dalawa, matitigil na ang kasakiman ng lalaking 'yan sa babae! At ikaw naman, babalik sa maayos na kalagayan ang buhay mo. Gusto mo 'yon, diba?"
I stunned.
Tila nabuhay ang loob ko dahil sa sinabi niya. Ang magkaroon ako ng maayos na kalagayan... Sa paraang iyon ay makakapagplano ako para sa kinabukasan ng magiging anak ko. I can go home and my parents will finally accept me...
I looked at Shakira with my despairing eyes. She smiled, urging me.
I think... I am desperate.
For my future baby... I will do it.
Binitiwan na ako ni Shakira at ako na ang kusang naglakad palapit sa dalawang taong gumagawa ng milagro. Parang sasabog ang puso ko sa kabang nararamdaman. Habang nababawasan ang distansiya namin ay ang pagbilis naman nang pabilis ang tibok ng puso ko.
Huminto ako nang makarating sa harapan nila. They unconciously stopped because of my sudden appearance. Nanuyo ang lalamunan ko.
"Sino ka? Don't you see? We are busy!" iritang sabi sa akin ng babae at mukhang handa na akong sabunutan.
I didn't pay attention to her. Nilampasan ko lang ng tingin ang babae at sinalubong ang malamig na tingin ng lalaking nakaupo. Parang may kung anong lumundag sa puso ko nang matitigan siya sa malapitan. Gusto kong lumubog sa kahihiyan... This guy was really freaking handsome... and hot! Ngayon ay naintindihan ko na kung bakit ganoon na lang kabaliw sa kaniya ang mga babae sa unibersidad na ito.
"Are you planning to stare at us for the whole time?" he asked me. Andrix combed his hair using his finger so it wouldn't block his face. Wala akong nagawa kundi matulala.
Wala akong plano na purihin ang hitsura niya pero hindi ko maiwasang humanga sa bawat parte ng mukha niya. He has this long eyelashes, brown eyes and perfect long nose. Nang tingnan ko ang labi ay para pa akong malalagutan ng hininga. His lips was red as roses and it looks so soft to touch.
"Miss?" The guy called me again.
I scoffed. I shouldn't be thinking about it. Gosh, Hailey, focus on your plans!
Muli akong nagpakawala nang malalim na hininga bago magsalita, "Let's meet later. I'll text my address."
Shit! I didn't ask him! Desisyon ka, Hailey? Napapikit ako. Si Shakira na ang bahala rito. It's her plan in the first place. Bahala na siya kung saan niya kukunin ang cellphone number nito.
Nagmulat ako ng mga mata at nasalubong ko ulit ang tingin ni Andrix Elyazer. Mula sa pagkakasalubong ng kaniyang mga kilay ay dahan-dahan itong tumango.
My lips parted. Is that it?
"I knew it," he whispered before letting a playful smirk. Hindi ko inaasahan 'yon. "Okay, sure." Pinasadahan niya ako ng tingin mula ulo hanggang paa. The smirk on his lips widened. "Interesting..."
After that, he stood up and lowered his gaze to me. Iam expecting him to say something again but he just fixed his torn polo shirt before passing me and started walking away.
My brows furrowed in confusion. What was that?
***
"Kira, are you sure about this? I don't know that man!" I couldn’t stop scolding my friend as we ate lunch.
Hindi ko matanggap na gagawin ko ang bagay na iyon sa lalaking hindi ko pa naman ganoon kilala at babaero pa. But I know, I am the one who needs him so I shouldn't be complaining like this. Isa pa, natatakot akong baka hindi ito kayanin ng konsensiya ko.
"Best, iisipin mo pa ba 'yang mga 'yan? Easy lang naman ang gagawin mo, e. Hindi niyo naman kailangan magpakasal—"
"Hindi talaga, best! Desisyon ako, ha? He won't marry me, either. Wala naman siyang obligasyon sa akin," putol ko sa kaniya. Thinking about marriage, napapaatras na ako. It's just one thing, to entrust my future child to him. Other than that, wala na.
Shit. Do I look like a villain? I'm such a desperate bitch.
"Okay, let's have a deal," sabi ni Shakira at pinagkrus ang mga braso niya. "Before tayo mag-assume, let's make sure if pupunta ba talaga siya sa sasabihin mong address." K-in-amay niya ang kinakaing fried chicken at marahang nginuya iyon habang malalim na nag-iisip, nakatitig sa akin.
Pabuntong-hiningang ibinaba ko ang hawak kong tinidor, nawawalan na ng gana. Tinaasan ako agad ng kilay ni Shakira.
"Hoy, kumain ka pa. You need to be healthy!" Mas inilapit niya pa sa akin ang mga vegetable salad and fruits na i-n-order niya. "Back to the deal, ganito, kapag hindi ka sinipot ng Andrix Elyazer na 'yon, hindi na matutuloy ang plano nating dalawa. Minsan, Hailey, huwag din masiyadong mabait 'no? Kaya ka napagsasamantalahan, e." She rolled her eyes. "So, kapag hindi natuloy ang plano, ako na ang bahala sa 'yo. I'll help you hanggang sa manganak ka. Let's just say, magiging sugar mommy mo ako," pabirong sabi niya kaya hindi ko maiwasang matawa.
"Mas okay pa sigurong maging sugar mommy kita, best."
Umiling siya. "Sisiputin ka ni Andrix."
Ngumisi ako at tinaasan siya ng kilay. "No."
Bago kami bumalik sa classroom ay dumaan muna ako sa banyo at siya naman ay naiwan sa labas para kausapin ang mommy niya na biglaang tumawag. I went straight to the mirror to look at myself. My face look pale and the smile on my lips already vanished.
Now that I'm alone, I want to cry, again.
Hindi ko maiwasang masaktan tuwing maiisip ko na nadisappoint ko ang mga magulang ko. My family used to be proud of me dahil hindi ako kagaya ng ate ko na maagang nagkaroon ng asawa at iniwan kami para sumama sa lalaki niya. As well as my brother, too, na bumuo agad ng sariling pamilya. While me, ako ang bukod tanging naiiba. I focus more on my study, kaya naman taon-taon ay umaakyat sila sa entablado para magsuot sa akin ng mga medal at iba pang awards.
But now, I am more than worse than my siblings. I got pregnant but my boyfriend didn't even want this child. Si ate, nagkaroon agad ng pamilya but she's now happy with his two children. Unlike me, being desperate to find my child a father.
Huminga ako nang malalim at saglit na ipinikit ang mga mga mata para maiwasan ang pag-iisip. Ipinatong ko ang gamit ko sa harap ko at inilabas ang powder. Naglagay ako sa mukha. Nang mapansin kong parang may kulang ay ang liptint naman ang inilabas ko.
Naglagay ako kaunti sa labi ko at chineck sa salamin kung pantay na ito. Nang masigurong maayos na ay nagsuklay lang ako bago ayusin ang mga gamit ko. Nakuntento na agad ako sa hitsura ko.
While I was busy arranging my things, I felt someone's presence behind my back. At first, hindi ko siya pinansin pero nang marinig ko ang pagtunog ng lock sa pinto ay awtomatiko na akong napatingin.
"What—" Namutla ako nang makita si Andrix. He was smirking at me while his hands are inside his pocket. Naglakad siya palapit at sumandal sa pader malapit sa akin, pinapanood ako.
Dinamba ang dibdib ko.
"What are you doing here? This is strictly for girl's only!" natatarantang sabi ko. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko at paano ako kikilos. Kanina lang kami nag-usap!
What the hell?! Hindi pa ako nakakarecover sa pag-alok ko sa kaniya and this? I'm not yet ready to face him. My goodness.
Lumipat siya tabi ko at tiningnan ako sa salamin.
"Don't expect me to wait for your text. My patience is low," he answered, still smirking. "Have you got my number, now?"
I swallowed hard as I looked away, I could feel my hands shaking. "N-no," sagot ko.
He chuckled. "Shall we start?"
Napakurap ako ng mga mata dahil sa tanong ni Andrix. "A-ano?"Start...what?What is he talking about?I stared at him intently and based on his expression, mukhang alam nga nito ang tunay kong intensiyon. Pero... Ganito ba siya kabilis? He didn't even know me! Paano ko siya nauto?The smirk on his lips disappeared and his eyebrows slightly met, staring at my face. "Are you playing innocent?" tanong niya."N-no! Pero wala akong sinabing ngayon—""Ahh." He shook is head, lazily. "My mind might change if we will last it longer.
"Best, bakit ang tagal mo? Akala ko ba mag-aayos ka lang?" salubong na tanong sa akin ni Shakira nang lumabas ako sa banyo. "Teka—nag-ayos ka na ba sa lagay na 'yan?"Namilog ang mga mata ko. The way she speak, it was as if she's not aware of what just happened inside the comfort room. Lumunok ako at pinilit na kumalma upang huwag niyang mahalata ang naghuhuramintado kong pakiramdam.My breath was heavy... Pagkalabas ko ng cubicle kanina ay saka pa lang ako natauhan sa kung ano ang nangyari. We almost do it! I don’t know why I seemed so determined earlier but now, I just want to slap myself because of embarrassment. Shit. I can't expect na makararating ako sa puntong ito. To have a one night stand with someone I barely know.My parents would loath me if ever they found it out.But I won't deny the fact that that guy has a charm. He made me feel comfortable by the way he talk. Nagkamali ak
"Don't think about yourself, about your family, about everyone. Stop the negativity thoughts and think about your baby, instead," seryosong sabi sa akin ni Shakira at sa ikatlong pagkakataon, muli niyang inayos ang pagkakabagsak ng buhok ko.I just smiled my frustration away.Tumayo ako at humarap sa malaking salamin. I tried to stop my tears to fell. I am wearing a red backless dress that is under my knees. Umaabot sa bewang ko ang tuwid kong buhok. It was a blonde color since I was in half pony tail. Kulay itim ang nasa ibabaw at may kulay naman sa loob. I am also wearing a light make up that Shakira put to me. Mas matangkad siya sa akin pero ngayon ay halos pantay na ang taas namin dahil sa suot kong heels.I checked the time. Seven-thirty pm."Nasabi mo na ba kay Andrix ang room number?" tanong niya at tumango naman ako. I texted Andrix before preparing my dress. Si Shakira ang nagbook para pagpasok ko pa lang sa restaurant hotel ay pwede na akong dumiretso sa loob.Ito na ang or
I gasped.Hindi ko na napigilang ang pagtulo ng luha ko dahil naghuhurumintado kong dibdib. Bahagyang lumayo sa akin si Andrix para makita ang mukha ko. Napansin ko ang pagbakas ng gulat sa mukha niya at bahagyang umawang ang mga labi nang makitang umiiyak ako. Shit. I couldn't stop myself from being a crybaby. Nagpapadala ako sa emosyon ko."Stop talking," nakikiusap na sabi ko, nakatingin ako sa mukha niya kahit nanlalabo siya sa paningin ko.He swallowed. "I'm sorry...""W-We... We broke up. He left me...""And this is your solution to forget him?"Marahan akong tumango para hindi na siya magtanong. Mas makakabuti kung iyon ang dahilang alam niya... He doesn't have to know everything."I'm sorry for being insensitive," bulong niya at marahang hinaplos ang pisngi ko. He just stared at my face as if he was asking my permission first before kissing my lips.Tumingkayad ako para abutin ang labi niya. I even wrapped my arms on his nape while his hand automatically landed on my back and
I scoffed after reading the information of Andrix Elyazer that Shakira made for me. Nandito na lahat pero limitado, gaya ng edad nito at iba pa.Andrix family own a huge company.Nag-m-manage ang pamilya niya ng mahigit limampung branches ng Starbucks at kung hindi ako nagkakamali ay mayroon din sila sa ibang bansa.He is a 4th year college and taking the Bachelor of Science in Architecture. Kahit noon pa sa Maynila, babaero na talaga ito base sa research ng kaibigan ko. Sa isang araw ay hindi mabilang kung ilan ang mga babaeng nakakasama niya. I am not truly expecting it. I thought he's just like other men na may ibang babae na agad after ng ilang months of break up Pero iba siya, hindi ako makapaniwala.Ang alam ko lang, nakatira siya ngayon sa mansyon ng auntie niya dahil bumagsak daw ito sa UST na pinapasukan niya sa Maynila. Shakira doesn’t know the real reason why he had to move here. Maybe...his parents got mad? Paano kung gaya ko, pinalayas din siya?"Alam mo, best, babaero la
"May I know your intention?" Andrix asked back instead of answering my question.Nangapa ako ng sasabihin habang nakatitig sa kaniyang mukha. He was staring at me with his cold eyes as if I was just one of those stranger girl he abandoned. Hindi ko alam ang mararamdaman. I felt.. disappointed at the same time.After what happened to us?But...who am I to complain? Shakira made it clear na he's a womanizer who forgets his girls after taking what he wanted. Pero nakakagulat na nag-iba ang pakikitungo niya sa akin. Hindi siya ganito kalamig. He talks nicely and approaching.I even thought he will continue teasing me if we met again.Pero hindi niya naman ako naaalala."I have game to attend. So, if you are going to stand—""Sandali!" putol ko sa sasabihin niya. Umiwas siya ng tingin sa akin at nagpamulsa. "Hindi mo ba ako nakikilala? It's me! H-hailey!" I sounded desperate.Huminga siya nang malalim. Tamad na ibinalik ni Andrix ang kaniyang tingin sa akin at dahan-dahang naglakad palapit
Hailey Monfero's POV“YOU ARE ONE WEEK PREGNANT.”Nagpaulit-ulit sa utak ko ang salitang sinabi sa akin ng doctor noong kumpirmahin ko kung tama nga ba ang hinala ko. Tears kept flowing in my eyes as I stood in front of my boyfriend's house, wondering if I would continue it or just retreat. I was so scared... Maraming posibilidad ang gumugulo sa utak ko at para akong mababaliw kaiisip.What if my boyfriend deny about our future baby? What will my parents reaction?It's been a week since we attended a debut party. I am not aware of what happened ... All I can remember is the loud music accompanied by loud shouts fr
"May I know your intention?" Andrix asked back instead of answering my question.Nangapa ako ng sasabihin habang nakatitig sa kaniyang mukha. He was staring at me with his cold eyes as if I was just one of those stranger girl he abandoned. Hindi ko alam ang mararamdaman. I felt.. disappointed at the same time.After what happened to us?But...who am I to complain? Shakira made it clear na he's a womanizer who forgets his girls after taking what he wanted. Pero nakakagulat na nag-iba ang pakikitungo niya sa akin. Hindi siya ganito kalamig. He talks nicely and approaching.I even thought he will continue teasing me if we met again.Pero hindi niya naman ako naaalala."I have game to attend. So, if you are going to stand—""Sandali!" putol ko sa sasabihin niya. Umiwas siya ng tingin sa akin at nagpamulsa. "Hindi mo ba ako nakikilala? It's me! H-hailey!" I sounded desperate.Huminga siya nang malalim. Tamad na ibinalik ni Andrix ang kaniyang tingin sa akin at dahan-dahang naglakad palapit
I scoffed after reading the information of Andrix Elyazer that Shakira made for me. Nandito na lahat pero limitado, gaya ng edad nito at iba pa.Andrix family own a huge company.Nag-m-manage ang pamilya niya ng mahigit limampung branches ng Starbucks at kung hindi ako nagkakamali ay mayroon din sila sa ibang bansa.He is a 4th year college and taking the Bachelor of Science in Architecture. Kahit noon pa sa Maynila, babaero na talaga ito base sa research ng kaibigan ko. Sa isang araw ay hindi mabilang kung ilan ang mga babaeng nakakasama niya. I am not truly expecting it. I thought he's just like other men na may ibang babae na agad after ng ilang months of break up Pero iba siya, hindi ako makapaniwala.Ang alam ko lang, nakatira siya ngayon sa mansyon ng auntie niya dahil bumagsak daw ito sa UST na pinapasukan niya sa Maynila. Shakira doesn’t know the real reason why he had to move here. Maybe...his parents got mad? Paano kung gaya ko, pinalayas din siya?"Alam mo, best, babaero la
I gasped.Hindi ko na napigilang ang pagtulo ng luha ko dahil naghuhurumintado kong dibdib. Bahagyang lumayo sa akin si Andrix para makita ang mukha ko. Napansin ko ang pagbakas ng gulat sa mukha niya at bahagyang umawang ang mga labi nang makitang umiiyak ako. Shit. I couldn't stop myself from being a crybaby. Nagpapadala ako sa emosyon ko."Stop talking," nakikiusap na sabi ko, nakatingin ako sa mukha niya kahit nanlalabo siya sa paningin ko.He swallowed. "I'm sorry...""W-We... We broke up. He left me...""And this is your solution to forget him?"Marahan akong tumango para hindi na siya magtanong. Mas makakabuti kung iyon ang dahilang alam niya... He doesn't have to know everything."I'm sorry for being insensitive," bulong niya at marahang hinaplos ang pisngi ko. He just stared at my face as if he was asking my permission first before kissing my lips.Tumingkayad ako para abutin ang labi niya. I even wrapped my arms on his nape while his hand automatically landed on my back and
"Don't think about yourself, about your family, about everyone. Stop the negativity thoughts and think about your baby, instead," seryosong sabi sa akin ni Shakira at sa ikatlong pagkakataon, muli niyang inayos ang pagkakabagsak ng buhok ko.I just smiled my frustration away.Tumayo ako at humarap sa malaking salamin. I tried to stop my tears to fell. I am wearing a red backless dress that is under my knees. Umaabot sa bewang ko ang tuwid kong buhok. It was a blonde color since I was in half pony tail. Kulay itim ang nasa ibabaw at may kulay naman sa loob. I am also wearing a light make up that Shakira put to me. Mas matangkad siya sa akin pero ngayon ay halos pantay na ang taas namin dahil sa suot kong heels.I checked the time. Seven-thirty pm."Nasabi mo na ba kay Andrix ang room number?" tanong niya at tumango naman ako. I texted Andrix before preparing my dress. Si Shakira ang nagbook para pagpasok ko pa lang sa restaurant hotel ay pwede na akong dumiretso sa loob.Ito na ang or
"Best, bakit ang tagal mo? Akala ko ba mag-aayos ka lang?" salubong na tanong sa akin ni Shakira nang lumabas ako sa banyo. "Teka—nag-ayos ka na ba sa lagay na 'yan?"Namilog ang mga mata ko. The way she speak, it was as if she's not aware of what just happened inside the comfort room. Lumunok ako at pinilit na kumalma upang huwag niyang mahalata ang naghuhuramintado kong pakiramdam.My breath was heavy... Pagkalabas ko ng cubicle kanina ay saka pa lang ako natauhan sa kung ano ang nangyari. We almost do it! I don’t know why I seemed so determined earlier but now, I just want to slap myself because of embarrassment. Shit. I can't expect na makararating ako sa puntong ito. To have a one night stand with someone I barely know.My parents would loath me if ever they found it out.But I won't deny the fact that that guy has a charm. He made me feel comfortable by the way he talk. Nagkamali ak
Napakurap ako ng mga mata dahil sa tanong ni Andrix. "A-ano?"Start...what?What is he talking about?I stared at him intently and based on his expression, mukhang alam nga nito ang tunay kong intensiyon. Pero... Ganito ba siya kabilis? He didn't even know me! Paano ko siya nauto?The smirk on his lips disappeared and his eyebrows slightly met, staring at my face. "Are you playing innocent?" tanong niya."N-no! Pero wala akong sinabing ngayon—""Ahh." He shook is head, lazily. "My mind might change if we will last it longer.
"Ouch!" Napatabi ako nang mabangga ako ng lalaking tumatakbo. Tinanaw ko siya hanggang sa mawala at pabuntong hiningang inayos ang uniform ko na nagusot."Best!" I looked behind me when someone called my name. Nakita ko ang kaibigan ko na nagpapalinga-linga at hinahanap ako.Nang dumapo sa akin ang kaniyang mga mata ay mabilis siyang tumakbo palapit at niyakap ako kaagad. I frowned as I push her away."Kanina ka pa ba rito?" Pinasadahan niya ng tingin ang buong katawan ko. "Okay ka lang ba? Wala bang nangyari sa 'yo rito? Nagtatakbuhan 'yong mga basketball players, mga siraulo."I smiled. "Oo, don't worry about me."&n
Hailey Monfero's POV“YOU ARE ONE WEEK PREGNANT.”Nagpaulit-ulit sa utak ko ang salitang sinabi sa akin ng doctor noong kumpirmahin ko kung tama nga ba ang hinala ko. Tears kept flowing in my eyes as I stood in front of my boyfriend's house, wondering if I would continue it or just retreat. I was so scared... Maraming posibilidad ang gumugulo sa utak ko at para akong mababaliw kaiisip.What if my boyfriend deny about our future baby? What will my parents reaction?It's been a week since we attended a debut party. I am not aware of what happened ... All I can remember is the loud music accompanied by loud shouts fr