อาจไม่ได้รักกัน

“หายไปได้ยังไง” ในวันที่เซรเกย์กำลังเตรียมตัวจะออกจากโรงพยายาล เขาก็ต้องมีเรื่องให้ได้ปวดหัวอีกเรื่อง เมื่อบอริสเข้ามารายงานเรื่องของพิริสา

“ผมขอโทษครับนายที่ปล่อยให้นายหญิงหายไปได้ ตอนนี้เราได้แจ้งกับทุกคนให้เร่งตามหา รวมถึงแจ้งกับคุณฟาเบียนแล้วด้วยครับ”

“อย่ามัวแต่ขอโทษฉัน รีบไปหาเธอให้เจอเดี๋ยวนี้เลย”

“เธอคงงอนคุณเรื่องฉันแน่เลยค่ะ” หมอสาวเข้ามากุมมือปลอบใจเซรเกย์หลังจากที่บอริสออกจากห้องไปแล้ว

“ผมไม่คิดว่าคนที่ผมเลือกเป็นภรรยาจะไม่มีเหตุผล” สีหน้าของวาดิมเต็มไปด้วยความเคร่งเครียด ตื่นมาก็รู้ว่าตัวเองความจำเสื่อม แถมยังได้รับตำแหน่งหัวหน้ามาเฟียแทนเพื่อนรักอย่างวาดิมไปแล้วอีก

ที่น่าตกใจมากกว่านั้นก็เพราะรู้ว่าพ่อของเขาเป็นคนฆ่าครอบครัวของวาดิม แถมเขายังแต่งงานกับพิริสา ลูกสาวของดันเต้ มาเฟียชาวอิตาลี แล้วยังต้องมาปวดหัวกับการที่เห็นภรรยาตนอาละวาดมิล่าหมอสาวที่เป็นแฟนเก่าของเขาเพราะหึงหวงในตัวของเขา

ไหนตอนนี้เธอจะหายตัวไปอีก เขาอยากจะบ้าเสียให้ได้ หากครอบครัวของพิริสารู้ว่าเขาจำเธอไม่ได้แถมยังทะเลาะกันจนเธอหายไป ปัญหาใหญ่ของมาเฟียสองฝั่งได้เกิดแน่

“คุณกับเธออาจจะไม่ได้รักกันก็ได้นะคะ ฉันเคยได้ยินเค้าพูดกันว่าพวกคุณแต่งกันเพราะเป็นคู่ที่เหมาะสม แล้วก็เป็นการสร้างความมั่นคงให้สองตระกูล ถ้าคุณรักริสาก็คงจำความรู้สึกได้บ้าง คงไม่ใช่จำอะไรเกี่ยวกับเธอไม่ได้เลยเหมือนตอนนี้”  

เซรเกย์ยังคงนั่งเงียบหลังจากที่ฟังความคิดเห็นของมิล่า เขาเชื่อว่าคนอย่างเขาไม่ทรยศหัวใจตัวเอง ไม่มีทางแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักเพราะความมั่นคงทางตระกูลแน่ ทว่าหากปกป้องเพื่อนรักอย่างวาดิมและไถ่บาปเรื่องพ่อของเขา อาจจะเป็นไปได้ที่เขาเต็มใจแต่งงานกับพิริสา

“อย่าเครียดไปเลยค่ะ อีกไม่นานคุณก็คงจะจำได้ ฉันจะช่วยคุณเองนะคะ”

“ขอบคุณครับ แต่ผมคิดว่าทางที่ดีที่สุดตอนนี้ที่ดีกับใจผมเอง คุณควรจะอยู่ห่างๆ ผมจะดีกว่า” แม้ว่าจะรู้สึกลำบากใจที่ต้องพูดแบบนี้กับคนที่รักษาเขาจนรอดมาได้ ทว่าหากมิล่าอยู่ห่างจากเขาได้ก็เป็นเรื่องที่ดีต่อปัญหาที่เขากำลังเผชิญอยู่ในตอนนี้

“ไหนว่าเรากลับมาเป็นเพื่อนกันได้ไงคะ” มิล่าขมวดคิ้วมุ่นมองหน้าชายหนุ่มด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความผิดหวัง เธอคุยกับเขาจนขอกลับมาเป็นเพื่อนกันได้แล้วแท้ๆ ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงได้พูดกับเธอเช่นนี้

“ใช่ แต่ให้พูดตามตรงผมมีความรู้สึกดีกับคุณทั้งที่ผมมีภรรยาอยู่แล้ว ผมกลัวว่าเรื่องไม่ควรเกิดขึ้นมันจะเกิด อีกอย่างคุณก็เคยทิ้งผมไปหาคนอื่น คุณเข้าใจที่ผมพูดใช่ไหม” เซรเกย์ไม่ใช่คนที่พูดอ้อมค้อมมาแต่ไหนแต่ไร รู้ว่าตัวเองบูชาความรัก รักใครก็อยากได้คนนั้นมาครอบครอง ทว่าตอนนี้เขาจะคิดแบบนั้นไม่ได้แล้ว

“แล้วถ้าฉันจะบอกว่าฉันไม่ได้ทิ้งคุณล่ะคะ คุณเองต่างหากที่ทิ้งฉันไม่เหลือเยื่อใย บอกแค่ว่าตัวเองไม่มีอะไรดีพอสำหรับฉัน”

เซรเกย์มองหน้ามิล่าด้วยแววตาฉงน เพราะไม่แน่ใจว่าเป็นคนพูดคำนั้นกับเธอจริงหรือไม่ “ผมเนี่ยนะพูด” เพราะคนอย่างเขาไม่เคยยอมแพ้เรื่องความรัก มีหรือจะเอ่ยปากไล่คนที่รักให้ไปเจอคนอื่น นอกเสียจากคนรักของเขาจะไปมีคนใหม่เขาถึงยอมปล่อยมือง่ายๆ

“ตอนนั้นเราคุยกันแค่สองคน ทำไมฉันจะจำไม่ได้ล่ะคะ แต่ก็ช่างเถอะค่ะ ถ้าคุณเคืองฉันเรื่องที่คิดว่าฉันทิ้งคุณ ฉันก็จะทำทุกวิถีทางเพื่อช่วยให้คุณกลับมาจำทุกอย่างได้เหมือนเดิม ให้ฉันอยู่ห่างคุณตอนนี้ฉันทำไม่ได้จริงๆ ค่ะ”

“ริสาหายไปได้ยังไงเซรเกย์”

ยังไม่ทันที่เซรเกย์จะได้ตอบอะไรมิล่า ฟาเบียนก็เข้ามาในห้องเสียก่อน และดูท่ามาเฟียหนุ่มชาวอิตาลีจะไม่ค่อยพอใจนักที่เห็นมิล่ากำลังจับมืออยู่กับน้องเขยของตน ส่วนมิล่าที่พอจะเดาสายตาของฟาเบียนออกก็รีบเก็บไม้เก็บมือของตัวเองทันที

“ฉันผิดเอง ฉันต่อว่าเธอที่เธอไปอาละวาดมิล่า เธอก็เลยหนีไป แล้วตอนนี้ก็ยังหาไม่เจอ” เซรเกย์ยอมรับผิดกับฟาเบียน เขาก็ไม่ได้อยากให้เหตุการณ์มันบานปลายแบบนี้เหมือนกัน

“แล้วทำไมน้องผมต้องไปอาละวาดคุณ” ฟาเบียนหันมาถามมิล่า แม้จะรู้ว่าพิริสาเป็นน้องสาวตัวเองได้ไม่นาน แต่เขาก็พอจะรู้ว่านิสัยใจคอของพิริสาว่าไม่ได้ต่างจากเขาเลย ไม่เชื่อว่าน้องของเขาจะไม่มีเหตุผลถึงขนาดจะอาละวาดใส่ผู้หญิงคนอื่นทั้งที่ไม่เคยมีปัญหากันมาก่อน

“เธอรู้ว่าความทรงจำของเซรเกย์มีแค่ตอนที่คบกับฉัน เธอคิดว่าฉันจะมาแย่งเซรเกย์คืน แต่ที่ฉันคอยมาอยู่ดูแลเซรเกย์ใกล้ชิดก็เพราะบริสุทธิ์ใจที่จะช่วยรักษาเซรเกย์นะคะฟาเบียน”

“ฉันก็ไม่คิดว่าริสาจะเป็นคนไม่มีเหตุผล” เซรเกย์เอ่ยน้ำเสียงอ่อน เขาจะเลือกผู้หญิงที่เป็นคนเอาแต่ใจไม่มีเหตุผลมาเป็นแม่ของลูกในอนาคตจริงหรือ หรือเรื่องที่มิล่าพูดกับเขาว่าเขาแต่งงานกับพิริสาเพราะความสัมพันธ์ของสองตระกูลมาเฟียเป็นเรื่องจริง