“Labis akong nalulungkot sa pangyayaring ito…” dismayadong bumuntong hininga ang ginang. “Akala ko, bilang isang ina ay isa kang aalagaan at mamahalin mo si Vester. Aarugain at pahahalagahan gaya ng kung paano mo arugain at pahalagahan si Thalia, ngunit nagkakamali pala ako. Isa kang inang ganid sa kapangyarihan at walang ibang nasa isip kundi ang kumamkam ng mga bagay na hindi naman tunay na sa kanya.” Puno ng poot na sinabi ng Senyora, sa paraan ng pagkakasaad nito ay wala ka ng karapatan pang magrason at isalaysay ang katotohanan. “Kaya sa oras na ito ay tuluyan ko ng pinuputol ang koneksyon mo sa pamilyang ito. You are no longer a Montezides.” Seryoso nitong deklara. Napalunok ng mariin si Sierra. Oo at plinano na niya ang lahat, lalong-lalo na ang paghihiganti kay Julian at Adriana ngunit hindi niya aakalaing mapapalayo siya sa pamilya ng ganito kaaga. Malapad na ngumiti si Adriana. Ngunit agad din niyang pinagalit ang awra dahil baka makita ng Senyora. “Alis na! Hindi ka na
Pinindot ni Sierra ang notipikasyon at binasa ang nakabahagi roon. ‘Hi, Miss Montalban! Your design is awesome! It seems that we have the same interest, huh? Haha. If you happen to have an interest in A.S studios, please do direct message me so that we could talk about it more privately. God bless!’ Ilang segundo pa lang ang nakalilipas magmula nang mai-post iyon ay dumagsa ang mga komento, nobienta porsyento niyon ay sa kanya na pumapanig. Isa sa mga tagahanga ni A.S ang nagkimento, si Kimkim. “Sa nagsabing nang-plagiarize si Ms. Sierra ay humarap sa akin at nang makatikim ng sampal ko! Why can't you just support everyone's talent? That doesn't mean they're similar, they're already copying it!” Marami namang sumang-ayon dito. “Miss Sierra, please message A.S studio and go to their team already! That A.C’s company is trash! They can't even see and give importance to your talent!” “Pumunta ka sa A.S studios at isampal mo sa kanila kung ano ang sinayang nila!” Marami pang ga
Tumayo ang Senyora at kinuha ang dalawang kamay ni Sierra at saka iyon malambing na giniya paupo kasama niya. “Hindi mo pa ba nababasa ang naka-post sa internet ngayon?” Marahang binawi ni Sierra ang kamay at saka marahang umiling. “Para po hindi na kayo masyadong magalit ay pagkarating ko po roon ay nag-impake na po ako ng mga gamit namin…” “Sa katunayan ho niyan Senyora ay nasa salas na ang mga gamit ng eldest mistress at ang anak nito, they're ready to go but was interrupted because you called for her.” Mababa ang boses na singit ni Carlos. Nanlaki ang mata ng Senyora at agad na bumalatay ang lungkot at pagkasisisi sa mga mata. “Aalis ka na talaga? Hindi ka na ba maaaring pigilan?” Malungkot nitong tanong. Nangunot ang noo ni Sierra. “Hindi po ba at kayo ang may gusto na lisanin ko ang pamilyang Montezides?” litong wika pa niya. Napalunok ang Senyora at nag-iwas ng tingin kay Sierra. Dumako ang kanyang tingin kay Carlos, tipid na ngumiti at tumango naman ang huli. “Mas m
“Grandma…” Nababaksan ng pagtutol ang tinig ni Adriana. Ngunit ang Senyora ay inignora ito at malambing lamang na bumaling kay Sierra, hinawakan pa nito ang dalawang kamay. “Natakot ka ba?” Alanganing tumango si Sierra ngunit kapagkuwan ay umiling din. Matalim na tiningnan ni Senyora si Adriana, ang huli ay mabilis namang lumuhod sa gilid ni Sierra. “Huwag kang mag-alala, apo… simula ngayon ay kakampi mo na ang grandma sa lahat ng pagkakataon. Simula ngayon ay hindi na natin hahayaan ang kung sinumang hahamak sa iyo. Kung mayroon mang pasekretong gagawin iyon, sabihin mo lang sa grandma at ako ang bahala.” Nagbaba ng tingin si Sierra. Bagama't napakasarap sa isip at dibdib ang matatamis na salitang iyon ay hindi pa rin magawang maniwala ni Sierra. Kaya naman, sa mababa at nagtatampong tinig, nagsalita siya. “Ilang beses ni'yo na pong sinabi iyan, grandma… but everytime there's a misunderstanding happening, you we're not taking my side and was immediately believed someone e
Sinenyasan ng Senyora si Adriana na maupo sa sofa, ngayon ay pinagigitnaan na ng maghipag ang Senyora. Nagkukwentuhan pa si Sierra at ang Senyora habang naghihintay ng balita. Talaga ngang makapangyarihang ang pangalang Montezides sa bansa dahil ilang sandali lamang ang makalipas ay mayroon ng balita si Carlos. Hindi naitago ni Sierra ang panlalaki ng mata dahil hindi niya inaasahan na ganoon lamang kadali para sa kanilang gawin iyon! Alam niya na naman na mayaman ang mga ito at maraming koneksyon ngunit hindi niya lubos akalaing ganito iyon! Tumawa ang Senyora sa nakikitang gulat sa mga mata ni Sierra. “Masanay ka na, Sierra. Dahil para sa pamilyang ito, madali na lang mahanap ang lahat. Lalo na kung ang hinahanap ay may ginawang hindi maganda sa miyembro ng pamilyang ito,” sa huling linya ay nakitaan ng pagtalim ang mata nito. Sa kabilang dako, mahigpit naman ang pagkakakuyom ni Adriana sa kanyang kamay na naramdaman pa nga niya ang pagbaon ng mahabang kuko sa palad. Pinagpap
Mabilis na dinaluhan ni Anita ang senyora nang makalabas si Adriana. “Huminahon ho kayo, Senyora. Hindi ho maganda sa iyong puso ang magalit ng labis.” Marahang paalala nito sa amo dahil nanginginig na ang baba nito sa galit. Hinawakan ni Sierra ang kamay ng Senyora at nag-inhale exhale ito upang pakalmahin din ang ginang. Sinunod naman nito iyon hanggang sa unti-unti na ngang kumalma ang paghinga nito. Ilang segundo ang nakalilipas nang magsalita si Carlos. “Madame, nariyan ho sa labas si doktor Liam at nais daw kayong makausap.” Imporma nito. Ngumiti ang senyora atsaka tumango. Ilang sandali lang ay naglalakad na palapit sa kanila si doc Liam. “Doktor, mayroon na bang progreso ang kondisyon ng aking apo?” hindi na makapaghintay na tanong ng Senyora. Tipid lamang na tumango si Liam ngunit walang salitang lumabas sa bibig nito. Kapagkuwan ay tumungo ang mata niya kay Sierra, “Mrs. Montezides, maaari ko bang makausap muna ng masinsinan ang Senyora? Kung maaari lang sana…” Bum
“Mayroon akong inihandang mga kasangkapan upang maisagawa ng maayos ang plano…” Simula ni Liam, binuksan nito ang bag at inilabas ang maliit na bagay roon. “Ilalagay mo lang ito sa sabaw or any liquid na iinumin ni Sierra dahil madali lang naman itong natutunaw.” Inabot na ni Liam ang bagay sa Senyora. Sunud-sunod namang tumango ang ginang. Sa loob-loob niya ay nagdidiwang na siya sa pagkakaroon ng panibagong apo ay iniisip na niya ang mga bagay-bagay na ibibigay sa apo. Gusto niya talaga ng maraming bata sa bahay, lalong-lalo na kung may bagong sanggol! Subalit kahit na magkaroon pa man ng bagong miyembro ng pamilya, hindi pa rin mababawasan ang pagmamahal niya para sa dalawang apo. Si Sylvester at Sathalia. Napapangiwi si Liam, alam niya kasing kapag nalaman ni Marco ang tungkol dito ay siguradong papatayin siya ng kaibigan. ‘Mag-asawa naman sila. Kaya dapat lang na may mangyari sa kanilang dalawa.” Iyon na lamang ang pakunswelo niya sa gagawin. Sa buong buhay ng kaibigan
“Miss Sierra Montalban! Why are you still standing there? Come here, join us.” Nakangiting tawag sa kanya ni Lorenzo Gabral. Bumalik sa reyalidad si Sierra mula sa paglalakbay ng kanyang isip sa nakaraan. Pinagdikit niya ang kanyang ngipin habang matalim ang matang nakatitig kay Lorenzo. Pinilit na itinago ni Sierra ang galit na nararamdaman at pilit ang ngiting iginawad niya kay Lorenzo Gabral. Nakipagkamay siya rito nang tuluyang malalapit. “Oh, Mr. Gabral, my apologies. I was just in a daze for a moment because I remembered someone from the past when I saw you,” mahinhing tumawa si Sierra. “Really? Hmm… nakakakuryoso naman iyan, maybe you could introduce us with each other when you have time,” wika ni Lorenzo at lihim na sinuri ng tingin ang babae. Isinagawa ni Lorenzo itong meeting hindi dahil interesado siyang makilala ang nagmamay-ari ng disenyo ng design department. Bagkus ay gusto niya lang makita ang babaeng siyang dahilan ng pagpapatalsik kay Adriana sa Villa ng Mo