“หนูหม่อนจ๋าใจคอหนูจะไม่ยอมยกโทษให้เฮียเลยเหรอคะ”น้ำเสียงของรามสูรแฝงไปด้วยเสี้ยวของการเว้าวอนอย่างห้ามไม่อยู่เมื่อเช้านี้หม่อนไหมยังคงมีท่าทีเย็นชากับเขาเช่นเคยใบหน้าเนียนสวยที่แต่งแต้มอย่างสวยงามนั้นเรียบสนิททำเอารามสูรเดาไม่ออกเลยสักนิดว่าตอนนี้หม่อนไหมกำลังคิดอะไรอยู่“ตอนทำไม่คิดพอสำนึกผิดมาขอให้ยกโทษให้หนูหม่อนไม่ใจอ่อนง่ายๆหรอกค่ะ”น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความหนักแน่นและเด็ดขาดทำให้สองขาของรามสูรแทบทรุดลงบนพื้นอย่างหม่อนแรงดวงตาคู่คมได้แต่มองหม่อนไหมที่ทานมื้อเช้าด้วยความเอร็ดอร่อยโดยที่ไม่สนใจเขาเลยแม้แต่น้อยเธอทำราวกับว่าเขาไม่มีตัวตนทำให้รามสูรยิ่งรู้สึกปวดใจจนแทบอยากจะร้องไห้ออกมาให้รู้แล้วรู้รอดหม่อนไหมแอบเหลือบตาขึ้นมองรามสูรที่เอาแต่ก้มหน้าไม่พูดไม่จาก่อนที่เธอจะแอบยิ้มขำด้วยความสะใจช่วยไม่ได้ในเมื่อเขาอยากปิดบังเธอก่อน เธอก็จะขอเอาคืนด้วยการงอนเขาจนกว่าจะพอใจก็แล้วกันถือซะว่าทีใครทีมันวันไหนที่เธอหายงอนเธอจะอ้อนเขาให้ฉ่ำปอดไปเลยคอยดู“อ้อ ไม่ต้องไปส่งหนูหม่อนนะคะเพราะว่าเตยหอมมารอรับข้างล่างแล้ว”ขาที่กำลังจะก้าวเดินตามหม่อนไหมไปชะงักหยุดอยู่กับที่ทันทีเมื่อได้ยินเธอบอกอ
ผับ“นี่เงินค่าจ้างส่วนที่เหลือของเธอ”ใบเฟิร์นผลักซองสีน้ำตาลไปตรงหน้าของส้มหวานเจ้าของเพจเมาท์มอยของมหาวิทยาลัยที่ยื่นมือสั่นระริกมารับซองเงินนั้นไว้ด้วยความรู้สึกหวาดกลัวจับใจเมื่อด้านหลังของเธอนั้นมีใครบางคนกำลังนั่งฟังบทสนทนาระหว่างเธอและใบเฟิร์นอยู่เงียบๆ“แล้วถ้าเรื่องที่เธอบอกให้ฉันโพสต์ไม่ใช่เรื่องจริงล่ะ บางทีหม่อนไหมอาจจะเป็นภรรยาของอาจารย์รามสูรจริงๆก็ได้นะเฟิร์น”ส้มหวานพูดขึ้นอย่างต้องการหยั่งเชิงใบเฟิร์นที่แสยะยิ้มร้ายออกมาอย่างไม่แคร์ภาพลักษณ์สาวน้อยน่ารักอ่อนหวานที่เธอสร้างภาพเอาไว้ที่มหาวิทยาลัยเลยสักนิดก่อนที่เธอจะยกไวน์ขึ้นกระดกรวดเดียวจนหมดแก้ว“หึ ไม่มีทางสองคนนี้ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนด้วยซ้ำหม่อนไหมไม่มีทางเป็นภรรยาของอาจารย์รามสูรแน่นอน”ใบเฟิร์นตอบกลับส้มหวานด้วยความมั่นใจว่าอย่างไรแล้วข่าวที่คนของบิดาสืบมาไม่มีทางผิดพลาดอย่างแน่นอนเพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอกับส้มหวานร่วมมือกันทำเรื่องสกปรกใส่ร้ายคนอื่นเช่นนี้ทุกครั้งที่ใบเฟิร์นแอบชอบใครสักคนแต่ผู้ชายคนนั้นมีคนที่คบอยู่แล้วหรือกำลังคุยกันอยู่ใบเฟิร์นก็พร้อมที่จะทำลายอีกฝ่ายด้วยการใส่ร้ายป้ายสีหรือไม่ก็จัดฉาก
Red-Eye PUB“เอาจริงดิ”รามสูรเอ่ยถามคนเจ้าแผนการอย่างธีร์ด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นกลางอกพลันร้อนวูบวาบด้วยความกระวนกระวายใจเมื่อถูกเพื่อนๆของหม่อนไหมคะยั้นคะยอให้รับบทพระเอกผู้อ่อนแอหนึ่งวัน เพื่อให้หม่อนไหมสงสารเห็นใจและยอมยกโทษให้เขาซึ่งแผนการนี้รามสูรมองว่าไร้สาระสิ้นดีแต่ดูเหมือนเพื่อนๆของหม่อนไหมจะพากันมั่นใจมากถึงได้พยายามช่วยกันพูดเพื่อให้เขายอมตอบตกลงทำตามแผน“จริงสิเฮียล้อเล่นที่ไหนกันล่ะ พวกผมคิดว่าไอ้หม่อนมันรักเฮียมากถ้ามันได้เห็นภาพที่เฮียกำลังถูกพวกนักเลงรุมกระทืบมันต้องรีบวิ่งมาช่วยเฮียอย่างแน่นอนเพราะตอนนี้มันอยู่ที่คาเฟ่ใกล้ๆกันนี่เอง”น้ำเสียงจริงใจของคินน์ชวนให้รามสูรเริ่มคล้อยตามก่อนที่เขาจะนิ่งเงียบไปสักพักและยอมพยักหน้าตอบรับในที่สุดโดยที่รามสูรลืมคิดไปเลยว่าแผนการที่เพื่อนของหม่อนไหมยุยงคือแผนการของเด็กหนุ่มที่ไร้ซึ่งประสบการณ์ความรักโดยสิ้นเชิงและเขาเองก็ดันตกหลุมพรางอย่างไม่รู้ตัว“เฮียไม่ต้องกังวลนะครับเพราะพวกนักเลงที่จะมาเล่นละครช่วยเฮียก็คือเพื่อนสนิทอีกกลุ่มของพวกเราเองไอ้หม่อนมันไม่รู้จัก เพราะฉะนั้นเฮียมั่นใจได้เลยว่ามันไม่มีทางจับได้แน่นอนว่าพวกเรากำลังเล่
“ใครเป็นคนต้นคิด”น้ำเสียงดุดันเอ่ยถามหนุ่มๆที่ยืนเรียงแถวหน้ากระดานอยู่ตรงหน้าเธอดวงตาคู่งามพลันหรี่ลงและเป็นกายวาววับอย่างน่ากลัวก่อนที่ทุกคนจะพร้อมใจกันชี้ไปหาธีร์ที่เป็นคนคิดแผนการนี้ขึ้นมาทำให้ตัวต้นเรื่องถึงกับสะดุ้งวาบด้วยความตกใจทันที“มะ ไม่ใช่ผมนะครับ”“มึงนั่นแหละอย่ามาแถ”เจย์ที่ยืนอยู่ข้างๆรามสูรรีบหันไปต่อว่าเพื่อนที่กำลังยกมือขึ้นโบกไปมาเพื่อปฏิเสธทันทีในขณะที่แก้มใสเลิกคิ้วน้อยๆพร้อมเบนสายตามาทางธีร์ที่ตอนนี้ยืนอยู่เพียงลำพังเพราะเพื่อนๆต่างพากันหนีไปยืนอยู่ข้างๆรามสูรกันหมด“อ้อ คนนี้เองสินะ”“ที่ผมทำลงไปทั้งหมดก็เพราะว่าอยากให้ไอ้หม่อนมันยอมยกโทษให้เฮียรามนะครับคุณแม่ ผมหวังดีกับเฮียรามจากใจจริงไม่ได้มีเจตนาสร้างความวุ่นวายให้เฮียเลยนะครับ”แก้มใสสัมผัสได้ถึงน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความจริงใจจากคำสารภาพของเด็กหนุ่มถึงแม้ละครเรื่องนี้จะค่อนข้างไร้สาระแต่เธอก็พอจะเข้าใจความหวังดีของธีร์ที่มีต่อรามสูรซึ่งจริงๆแล้วคนที่ควรถูกเธอลงโทษก็คือลูกชายตัวดีของเธอต่างหาก“แล้วไป”คำพูดของแก้มใสทำให้หนุ่มๆต่างพากันถอนหายใจออกมาพร้อมกันด้วยความโล่งอกรวมถึงรามสูรด้วยที่คิดว่ามารดาค
หลังจากที่ทานมื้อเย็นเสร็จเรียบร้อยแล้วแก้มใสก็พาหม่อนไหมเดินขึ้นมาชั้นบนและเดินตรงไปที่ห้องๆหนึ่งซึ่งเป็นห้องนอนของกอหญ้าและรามสูรแต่จากคำอธิบายของแก้มใสตลอดทางที่เดินขึ้นบันไดมายังชั้นที่สองของบ้านหม่อนไหมจับใจความได้คร่าวๆว่าคฤหาสน์หลังนี้จะมีห้องนอนของทุกคนแยกเป็นสัดส่วนอย่างชัดเจนชั้นที่สองปีกขวาคือห้องนอน ห้องหนังสือ ห้องทำงาน และห้องนั่งเล่นหรือจะเรียกว่าเป็นอาณาจักรของคุณตากฤษฎิ์เลยก็ว่าได้ที่รวมทุกห้องไว้ในโซนเดียวกัน ส่วนทางด้านปีกซ้ายก็คือห้องนอนของคุณแม่แก้มใสและคุณพ่อวายุตามมาด้วยห้องนอนของพี่กอหญ้าน้องสาวฝาแฝดของเฮียรามและถัดไปคือห้องของเฮียรามนั่นเองและข้างห้องของเฮียรามยังมีห้องออกกำลังกายที่คุณตากฤษฎิ์จัดเตรียมเอาไว้ให้ทุกคนในครอบครัวอีกด้วยส่วนชั้นที่สามชั้นซึ่งเป็นชั้นบนสุดทางปีกซ้ายคือห้องนอนของคุณน้าเก้าทัพและครอบครัวตามมาด้วยห้องนั่งเล่นเกมขนาดใหญ่ที่เป็นมุมโปรดของครอบครัวส่วนโซนปีกขวาที่มีห้องพักทั้งหมด 4 ห้องคือห้องพักรับรองแขกของคุณตาซึ่งในแต่ละเดือนจะมีเพื่อนฝูงเดินทางมาจากต่างประเทศแวะมาเยี่ยมเยียนเสมอ“บ้านคุณตาใหญ่จังเลยนะคะ ใหญ่เหมือนวังเลยค่ะ”หม่อนไหม
ห้องเรียน เมื่อประตูห้องเรียนถูกผลักเข้ามาเสียงพูดคุยในห้องพลันเงียบลงก่อนที่สายตาทุกคู่ของนักศึกษาจะพากันจ้องมาที่ร่างสูงของรามสูรด้วยความรู้สึกที่แตกต่างกันออกไปที่มีทั้งความรู้สึกสงสาร เห็นใจ รังเกียจเดียดฉันท์และไร้การเคารพนับถือบางคนถึงกับไม่สนใจที่จะมองหน้าของเขาและเอาแต่ก้มหน้าก้มตาเล่นมือถือทำให้รามสูรที่กวาดสายตามองนักศึกษาทั่วทั้งห้องได้แต่ยกยิ้มมุมปากน้อยๆ“สามวันที่ผ่านมามีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมายผมคิดว่าหลายๆคนน่าจะมีคำถามที่ต้องการคำตอบจากผมเพราะฉะนั้นวันนี้ผมอยากจะเคลียร์ทุกประเด็นร้อนบนโลกโซเชียลให้ชัดเจน พวกคุณจะได้เรียนวิชาของผมด้วยความสบายใจหากใครมีข้อสงสัยหรือคำถามที่ต้องการคำตอบที่เป็นเรื่องจริงก็เชิญถามมาได้เลยครับ”สิ้นสุดคำพูดของรามสูรวาวาที่ร้อนใจอยากจะรู้ความจริงจากปากของรามสูรรีบยกมือขึ้นสูงทันที“เรื่องที่เพจเมาท์มอยโพสคือเรื่องจริงไหมคะ อาจารย์รามสูรนอกใจภรรยาและเป็นชู้กับหม่อนไหมจริงๆเหรอคะ”วาวาเอ่ยถามรามสูรด้วยสีหน้าจริงจังครั้งแรกที่เธอเห็นโพสของเพจเมาท์มอยเธอแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองว่าอาจารย์รามสูรที่เธอและเพื่อนๆต่างชื่นชมและเคารพนับถ
“ลมหนาว พี่หม่อนเจ็บนะนี่แหนะ”หม่อนไหมย่อตัวลงกอดเจ้าลมหนาวที่เอาหัวถูไถไปมาอย่างทะเล้นอยู่ในอ้อมกอดของเธอก่อนที่หม่อนไหมจะหอมหัวเจ้าลมหนาวฟอดใหญ่และลุกขึ้นเดินเข้าไปหารามสูร โดยที่มีเจ้าลมหนาวเดินตามไปติดๆ ในขณะที่รามสูรค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองหม่อนไหมที่กำลังเดินเข้ามาหาเขาใบหน้างดงามพลันเผยรอยยิ้มละมุนให้รามสูรที่เผยสีหน้ายินดีอย่างไม่อาจปิดบัง“ทำไมถึงยิ้มแบบนั้นคะมีอะไรให้น่าดีใจขนาดนั้นเชียว”หม่อนไหมเอ่ยถามรามสูรด้วยความแปลกใจระคนสงสัยเมื่อเห็นรอยยิ้มของเขาเต็มไปด้วยความปิติยินดีทั้ง ๆที่เขาเพิ่งกลับมาจากซื้อนมหมีปั่นให้เธอ ส่วนเจ้าลมหนาวที่พบคนที่ไม่รู้จักคุ้นเคยกันครั้งแรกเจ้าหมายักษ์ก็รีบเดินเข้าใกล้ๆและเดินวนไปมารอบตัวรามสูรเพื่อทำความรู้จักทันที“นี่คือสร้อยที่หนูหม่อนเอามาซ่อมเหรอคะ”น้ำเสียงแหบห้าวเอ่ยถามหม่อนไหมที่พยักหน้ารับพร้อมกับเดินเข้าไปหยิบสร้อยออกจากกล่องที่อยู่ในมือของรามสูรและยกขึ้นโชว์เพื่อให้เขาได้เห็นว่าสร้อยที่ขาดเป็นสองท่อนของเธอในตอนนั้นถูกซ่อมจนกลับมาอยู่ในสภาพเดิม“สร้อยที่คนสำคัญของหนูหม่อนให้มาสวยไหมคะ”เด็กสาวเอ่ยถามรามสูรด้วยรอยยิ้มสดใสโดยที่เธอไม่ได้ส
เสียงรถที่แล่นเข้ามาจอดหน้าบ้านทำให้แก้มใสที่กำลังทาครีมอยู่ยกยิ้มมุมปากด้วยความเจ้าเล่ห์ก่อนที่เธอจะวางกระปุกครีมลงบนโต๊ะเครื่องแป้งและวิ่งออกจากห้องนอนไปท่ามกลางความงุนงงของวายุที่เดินเช็ดผมออกมาจากห้องน้ำวิ่งเร็วแบบนี้คงไม่ได้งอนลูกจนคิดจะทำอะไรแผลงๆแกล้งลูกหรอกนะ การคาดเดาของวายุไม่ได้ผิดไปจากความเป็นจริงเลยแม้แต่น้อยแก้มใสค่อยๆเปิดประตูห้องนอนของลูกชายเข้าไปอย่างเบามือก่อนที่เธอจะมองซ้ายมองขวาเพื่อหาที่ซ่อน จนกระทั่งดวงตากลมโตเหลือบไปเห็นตู้เสื้อผ้าที่ข้างเตียงนอนร่างบางของคุณแม่ลูกสองที่ความคิดบางเรื่องยังคงคล้ายกับเด็กเล็กรีบวิ่งเข้าไปซ่อนในตู้เสื้อผ้าทันทีโดยที่เธอไม่คิดเลยว่าการมาเล่นซ่อนแอบในห้องของลูกชายจะทำให้เธอเจอเรื่องเซอร์ไพร์สที่ทำเอาเลือดกำเดาไหลไม่หยุดแกรกแอดตุบเสียงแผ่นหลังบอบบางของหม่อนไหมที่กระแทกเข้ากับฝ่ามือของรามสูรที่ยื่นมารองแผ่นหลังของเธอเอาไว้ด้วยความทะนุถนอมเขาก้มลงจูบปากจิ้มลิ้มสีพีชอย่างอดใจไม่อยู่ทั้งริมฝีปากและลิ้นของเขากำลังรุกเร้าพัวพันลิ้นเล็กหวานหอมของหม่อนไหมประดุจกระแสลมแรงที่พัดโหมเข้ามาให้หัวใจสั่นไหวแขนเรียวขาวผ่องของหม่อนไหมยกข