MasukShare
Chapter 46
Terakhir Diperbarui:
2025-03-11 02:24:58
DeigratiamimiLanzones 😋💛
Bab terkait
One Fateful Night With My Ninong Chapter 47
Celeste's POV Pagdating ko sa opisina, ang unang bumungad sa akin ay ang secretary kong si Trina—at sa kamay niya, may hawak siyang isang pirasong tulip. Napakunot ang noo ko. "Good morning, Atty. Celeste!" masiglang bati niya. "May nagpapabigay po nito sa inyo." Napangiwi ako habang nakatitig sa pink na tulip na hawak niya. "At sino namang nagpadala niyan?" Napangiti si Trina, halatang kinikilig. "Si Dr. Miguel Ramirez po." Agad akong napairap. Si Dr. Miguel Ramirez. Ang doktor na nagtatrabaho sa ospital ng asawa kong si Ninong Chester. Ang doktor na—hindi ko type kahit malakas naman ang appeal niya. "Wow," sarkastiko kong sabi, kinuha ang tulip mula sa kanya, at tiningnan ito nang mabuti. "At anong sinabi niya nang ibigay ‘to?" "Ang sabi niya po, ‘Hope you have a great day, Atty. Celeste. Tulips for a strong and beautiful woman like you.’" Napangiwi ako lalo. "Trina, may tanong ako." "Ano po ‘yon, Ma’am?" "Hindi ba dapat bouquet ‘to kung talagang sincere siya?" Napatawa
Terakhir Diperbarui : 2025-03-11One Fateful Night With My Ninong Chapter 48
Celeste's POV Pagkabalik ko sa law firm, nadatnan kong abala ang mga tao. Maraming naglalakad sa hallway, may mga attorneys na nag-uusap sa isang sulok, at ang sekretarya kong si Trina ay mukhang hindi mapakali habang may kausap sa telepono. Huminga ako nang malalim at nagpatuloy papasok sa opisina ko, pero bigla akong napatigil nang makita kung sino ang naghihintay sa akin sa loob. Nakaupo sa guest chair si Dr. Miguel Ramirez, naka-de-kuwatro at parang wala lang. At sa kabilang gilid, nakatayo si Dr. Chester Villamor. Nakasalubong ko agad ang malamig na tingin ni Ninong Chester, halatang hindi natuwa sa nakita niya. Nakalimutan kong may tawag pala siya kanina! "Wow," sabi ko habang tinatanggal ang coat ko. "Ang aga ng reunion ninyo, ah." "Celeste," seryosong tawag ni Ninong Chester habang nakakunot ang noo. "Ano’ng ginagawa niya rito?" Alam kong si Dr. Miguel ang tinutukoy niya, pero sa halip na sagutin siya agad, dumiretso ako sa desk ko at inayos ang mga papeles. "Relax ka
Terakhir Diperbarui : 2025-03-11One Fateful Night With My Ninong Chapter 49
Celeste's POV Malamig ang hangin nang magmulat ako ng mata. Banayad na sumasayaw ang puting kurtina sa bintana dahil sa simoy ng hangin, at ang sinag ng araw ay malambing na tumatama sa mukha ko. Saglit akong nag-inat bago bumaling sa kabilang gilid ng kama—at napasinghap. May nakita among isang malaking bouquet ng bulaklak ang nasa tabi ko. Napakurap ako ng ilang beses, tinapik ang sarili sa pisngi para siguraduhin kung gising na ba ako o nananaginip pa. Pero hindi—totoo ito. Nasa tabi ko ang isang malaking bouquet ng white tulips at red roses na may kasamang eleganteng ribbon. Sa tabi ng bouquet ay isang tray na may iba't ibang klase ng prutas—slices ng apple, mango, grapes, at ang pinakapaborito ko sa lahat—strawberries. Napakagat ako sa labi, pilit na pinipigil ang kilig na biglang bumalot sa akin. Sino pa nga ba ang gagawa nito? Sino pa ang makakaisip na bigyan ako ng mga paborito kong prutas sa umaga? Sino pa ang mahilig sa grand gestures kahit na hindi naman siya romant
Terakhir Diperbarui : 2025-03-12One Fateful Night With My Ninong Chapter 50
Celeste's POV Katatapos ko lang maligo nang maramdaman ko ang matinding kirot sa aking tiyan. Napasapo ako sa aking sinapupunan habang unti-unting bumibigat ang aking paghinga. “Ahh…” Para akong kinukurot mula sa loob. Mabilis akong napahawak sa pader ng banyo upang hindi matumba. Nagpapanic ako. Hindi ko pa kailanman naramdaman ang ganitong klase ng sakit. Kinakabahan, agad akong lumabas ng banyo, basang-basa pa ang buhok at naka-balot lang ng puting robe. Agad kong kinuha ang cellphone ko at hinanap ang contact ni Ninong Chester. Dialing… Rinig ko ang pag-ring sa kabilang linya habang nanginginig ang daliri kong mahigpit na nakahawak sa cellphone. “Sagutin mo… please…” bulong ko, halos pumikit na lang sa sakit. Ngunit ilang ring na ang lumipas, walang sumasagot. Muli akong tumawag. Isa. Dalawa. Tatlong beses. Wala pa rin. Nanlabo ang paningin ko dahil sa kaba. Hindi ko alam kung ano ang gagawin. Pinilit kong huminga nang malalim, pilit na iniinda ang sakit habang nagl
Terakhir Diperbarui : 2025-03-12One Fateful Night With My Ninong Chapter 51
Celeste's POV "Sigurado ka bang ayos ka na?" Mula sa kinahihigaan ko sa kama, nakita kong nakatayo si Chester sa tabi, nakakunot ang noo at halatang hindi pa rin kampante sa kalagayan ko. Kanina pa siya pabalik-balik sa kwarto, hindi mapakali. Kahit sinabi na ng doktor na wala namang seryosong nangyari sa baby namin at kailangan ko lang magpahinga, hindi pa rin siya makampante. Napabuntong-hininga ako at napailing. Masyado siyang overprotective. Nakangiti akong tumingin sa kanya. "Ninong, ilang beses ko nang sinabing ayos lang ako. Hindi mo na kailangang mag-alala nang ganyan." Pero hindi siya nakinig. Lumapit siya at inayos ang kumot ko, kahit maayos naman ito. "Dapat kang magpahinga. Ayaw kong maulit ang nangyari kanina." Ibinaba niya ang tingin niya sa tiyan ko, saka marahang hinaplos ito sa labas ng kumot. Ramdam ko ang init ng palad niya. Para akong na-freeze sa kinatatayuan ko. Hindi ko alam kung dahil ba sa pagod o sa sobrang bilis ng tibok ng puso ko. "Ang baby natin
Terakhir Diperbarui : 2025-03-12One Fateful Night With My Ninong Chapter 52
Celeste's POV Muntik nang mahulog ang baso sa kamay ko nang marinig ko ang sunod-sunod na pagkatok sa pinto. Wala naman akong inaasahang bisita ngayon. Si Ninong Chester naman ay lumabas sandali para asikasuhin ang ilang bagay sa ospital. Dahan-dahan akong lumapit sa pinto, dama ang kaba sa dibdib. Pagbukas ko, halos manlaki ang mga mata ko sa sobrang gulat. “Mama? Papa?” Nakatayo sa harapan ko ang mga magulang ko—si Mama Calista at Papa Carlos. Parehong nakataas ang kilay at may halong pagtataka ang mga tingin sa akin. “Anak, anong ginagawa mo rito?” tanong agad ni Mama. “At bakit ang lalaki ng damit mo?” Pakiramdam ko ay natuyuan ako ng dugo sa katawan. Hindi ko inaasahang darating sila. At higit sa lahat, hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag kung bakit ako narito! Mabilis akong nag-isip ng palusot. “Ah… e, kasi—uhm—nagpunta ako rito para makiusap kay Ninong Chester tungkol sa—sa kaso ko!” Napatingin si Papa sa loob ng penthouse ni Ninong Chester. “Bakit hindi mo kami
Terakhir Diperbarui : 2025-03-13One Fateful Night With My Ninong Chapter 53
Celeste's POV Pagkasara ng pinto, agad akong bumaling kay Ninong Chester, naniningkit ang mga mata sa inis. “Tatlong araw? Talaga ba, Ninong?” Sinamaan ko siya ng tingin, sabay palo sa braso niya. Napailing lang siya at tumawa. “Anong gusto mong sabihin ko? Na isang linggo ka na rito?” Lalo akong nainis. “Pwede namang sabihin mong isang gabi lang! Hindi mo kailangang bigyan ng rason ang mga magulang ko para maghinala!” Nagkibit-balikat siya at naglakad papunta sa kusina, parang wala lang nangyari. “Wala namang kaso kung maghinala sila. Wala naman silang matutuklasan.” Sumunod ako sa kanya, hindi papayag na tapusin niya ang usapan nang gano’n na lang. “So, ano? Okay lang sa 'yo na isipin nilang may relasyon tayo?” Napahinto siya at tiningnan ako mula ulo hanggang paa bago ngumiti nang nakakaloko. “Eh hindi ba naman talaga tayo may relasyon, asawa ko?” Napasinghap ako sa sagot niya. “Shhh! Huwag mong sabihin ‘yan nang malakas!” Ngumiti lang siya habang inilalabas ang tubig mula
Terakhir Diperbarui : 2025-03-13One Fateful Night With My Ninong Chapter 54
Celeste's POV “Celeste, pupunta ka ba sa birthday celebration ni Sir Manuel mamaya?” tanong ni Atty. Liz habang nag-aayos ng mga papel sa mesa niya. Napatigil ako sa pagbasa ng isang case file at tumingin sa kanya. “Oo naman. Birthday ‘yon ng boss natin, Liz. Kahit busy tayo, hindi natin puwedeng balewalain ‘yon.” “Oo nga. Saka ang sabi, may pa-buffet siya sa isang five-star hotel.” Tumawa siya. “Gutom na nga ako ngayon pa lang!” Napangiti ako at muling binalik ang atensyon sa binabasa ko, pero nag-ring ang phone ko. Ninong Chester. Napabuntong-hininga ako bago sinagot ang tawag. “Hello, Ninong?” “Nasaan ka?” matigas niyang tanong. Napaangat ang kilay ko. “Sa office. Bakit?” “May lakad ka mamaya.” Hindi tanong ang tono niya, kundi kumpirmasyon. Napailing ako. “Ninong, paano mo nalaman?” “Nabanggit ni Atty. Cruz kanina nang dumaan siya sa ospital.” Napapikit ako at inis na huminga nang malalim. Talaga bang lahat ng tao sa paligid namin ay informant niya? “Ano naman ngayon
Terakhir Diperbarui : 2025-03-14
Bab terbaru
One Fateful Night With My Ninong Chapter 208
Tahimik ang buong bahay. Tanging ang mahinang hum ng air conditioner at ang tikatik ng ulan sa labas ang maririnig. Nakahiga ako sa couch, yakap ang isang unan, habang tila umiikot ang paligid. Masakit ang ulo ko—hindi naman sobra, pero sapat na para maramdaman kong hindi na ako buo.Alam kong medyo lasing ako. Hindi naman ako sanay uminom, pero kanina, parang wala akong ibang paraan para makatakas. Para makalimot.Hinaplos ko ang sentido ko habang nakapikit. Hindi ko na namalayan kung anong oras na, o kung ilang minuto na akong nakatulog.Nang dumilat ako, madilim pa rin ang paligid… pero hindi na ako mag-isa.Nasa sahig si Drako, nakahiga, at nakapikit. Parang bata na pinilit matulog sa tabi ng taong ayaw siyang kausapin. Parang isang asong ligaw na hindi alam kung saan dapat pumanig—kung lalapit o lalayo.Napatingin lang ako sa kaniya. Tahimik. Maamo ang mukha. Wala ni anino ng galit o yabang. Wala 'yong Drakong sumisigaw. Wala 'yong Drakong nananakit ng damdamin ko."Why do you al
One Fateful Night With My Ninong Chapter 207
Hindi ko na alam kung anong mas malakas—ang pintig ng puso kong hindi matahimik, o ang sigawan nina Drako at Drugo na tila hindi na alintana ang mga mata ng mga tao sa loob ng bar.“She's not a thing you can just claim, Drako!” sigaw ni Drugo, halos pumutok ang ugat sa leeg niya habang humarang muli sa harapan ko.Naglalagablab ang mga mata ni Drako. Hindi siya umatras. “She’s my wife. I have every right to bring her back.”“Then maybe you should start acting like a husband,” mariing sagot ni Drugo. “You don’t own her just because of a piece of paper!”Tila napako ako sa kinatatayuan ko. Nasa pagitan nila ako, pero parang wala akong tinig. Wala akong lakas. Ako ang dahilan ng bangayang ito, pero parang ako rin ang pinaka-walang boses sa lahat.“Stop it…” mahina kong bulong. “Please, both of you… just stop.”Ngunit parang wala silang narinig. Ang galit nila ay parang apoy na hindi basta mapapatay ng katiting na pakiusap.“What did you even do to her, ha?” dugtong pa ni Drugo habang nak
One Fateful Night With My Ninong Chapter 206
Pagkarating namin sa ospital, agad siyang dinala ng mga nurse at doctor sa loob ng emergency room. May sugat si Drako sa tagiliran, at kahit pa iniwan niya akong wasak at durog sa mga huling pangyayari sa pagitan naming dalawa, hindi ko mapigilang mag-alala. Hindi ko ininda ang kaba sa dibdib ko, ang nanginginig kong tuhod. Basta ang alam ko lang, gusto kong masiguro na ligtas siya.Ilang oras ang lumipas. Nang sabihing stable na raw siya at puwede nang bisitahin, ay agad akong tumayo. Hinawakan ko pa ang doorknob ng kuwarto, pero bago ko iyon mabuksan, isang boses ang narinig ko sa likuran.“Drako!”Agad kong nilingon ang pinagmulan ng boses—isang babae, seksing-seksi, naka-miniskirt at hapit ang suot na blouse. Hindi ko siya kilala. Pero halata sa kilos niya na may malalim siyang koneksyon kay Drako. Ang sunod na nangyari ay mas lalong nagpainit ng dugo ko.Bigla niya akong tinulak."Get out of my way, slut!"Napamura ako. Napaatras ako dahil sa gulat at sakit ng pagkakatulak niya.
One Fateful Night With My Ninong Chapter 205
Pinagmasdan ko ang cellphone ni Jessa habang iniisip kung anong klaseng hakbang ang gagawin ko. Hindi ko na kayang tiisin pa ang pakiramdam ng pagiging bihag, ng pag-kulong sa isang mundo na hindi ko pinili. I was desperate for something, anything, that could help me escape this nightmare. So when Jessa offered me her phone earlier, I seized the chance.“Can I borrow your phone?” tanong ko, kahit na may kaba sa aking boses. Ngunit, tila hindi ito napansin ni Jessa, o baka gusto lang niyang magbigay ng kahit anong maliit na tulong.“Sure, Ma’am,” sagot niya ng walang kaabog-abog.Tinutok ko ang mga daliri ko sa screen, ngunit ang tanging naiisip ko lang ay ang pagtawag sa aking ina. Wala na akong ibang maisip kung 'di ang makita ang mukha ng aking pamilya, ang marinig ang boses ni Mommy at Daddy.Tumawag ako, umaasa. Umaasa na sana masagot ng aking ina. Ngunit ilang ulit na ring tumunog ang ringtone bago ito tumigil. Wala akong narinig na sagot mula sa kabilang linya, at naramdaman ko
One Fateful Night With My Ninong Chapter 204
Tahimik akong kumakain sa harap ni Drako. Kaharap ko siya sa mahabang dining table, pero sa bawat kutsarang isubo ko, pakiramdam ko ay para akong nilulunok ng sarili kong katahimikan. Walang kasamang pagmamahal ang almusal na ito—tanging presensya lang naming dalawa, na tila may laylayan ng hindi maipaliwanag na tensyon.Gusto kong sirain ang katahimikan. Gusto kong sabihin sa kaniya na may pangarap pa rin ako, kahit pa gaano na niya akong ikulong sa mundong ginusto niyang likhain para sa akin. Kaya kahit nangangatal ang kamay ko, at tila may nakakulong na tinig sa lalamunan ko, naglakas-loob ako."Drako," mahina kong tawag habang pilit kong iniwas ang tingin sa malamig niyang mga mata. "I’ve been thinking... maybe I can go back to school."Hindi siya agad sumagot. Dinampot niya ang baso ng alak at dahan-dahang uminom, na para bang sinadya niyang patagalin ang katahimikan para lalong pasigawin ang kaba sa dibdib ko.“School?” ulit niya, may kasamang bahagyang ngiti sa sulok ng labi. “
One Fateful Night With My Ninong Chapter 203
Masakit ang bawat hibla ng katawan ko.Napapikit ako nang mariin habang sinusubukang igalaw ang mga binti ko. Para bang piniga ng paulit-ulit ang kalamnan ko buong magdamag—at hindi lang basta piga, kundi parang niyurakan din ng init at sarap. Pero higit sa lahat, ang pagkababae ko… para akong winasak.Napakagat ako sa labi habang marahang pilit na iniusog ang sarili sa kama, ngunit agad akong napatigil. Isang kirot na may kasamang kiliti ang sumalubong sa pagitan ng hita ko.Damn it, Drako.Napalingon ako sa kanan. Nandoon siya—nakaupo sa gilid ng kama, nakahubad ang pang-itaas, at may hawak na sigarilyo sa kamay. Bawat pagbuga niya ng usok ay tila may kasamang lungkot at bigat na hindi ko kayang basahin. Parang ibang tao na naman siya. Malamig. Malayo. Misteryoso.Wala na ang lalaking buong gabi akong nilamon ng halik at init.Tahimik lang siya habang nakatingin sa kawalan, at tila ba hindi man lang alintana na gising na ako’t pinagmamasdan siya."You're awake," mahina niyang sambit
One Fateful Night With My Ninong Chapter 202
Mainit ang hininga ko. Hindi ko na alam kung alin sa dalawa ang mas nakakaapoy—ang epekto ng tsokolate o ang presensya niyang ngayon ay nakatayo sa harap ko, hubo’t hubad, habang ang mga mata niya ay tila apoy na nais lumamon sa buong pagkatao ko.Ramdam ko ang pagragasa ng panginginig sa katawan ko. Mula ulo hanggang talampakan, para akong sinisilaban sa ilalim ng balat. At ang mas nakakatakot—hindi ko gustong tumakas sa apoy na ‘yon.Napaangat ako sa kama nang maramdaman ang init ng daliri niyang muling gumapang sa pisngi ko, pababa sa baba, hanggang sa mga labi kong nanginginig pa. Ipinasok niya ang dalawang daliri niya sa bibig ko—hindi marahas, pero sapat para mapasunod ako.“Good girl,” aniya, paos at punong-puno ng mapang-akit na lambing ang tinig.Hindi ko alam kung anong klaseng babae na ako ngayon. Ilang oras pa lang ang nakakalipas, ako ‘yong babaeng umiwas sa init ng halik niya. Ngayon, ako na ang naghihintay, nag-aabang, nauuhaw sa susunod niyang galaw.Lumuhod siya sa ha
One Fateful Night With My Ninong Chapter 201
Mainit ang hininga niya sa leeg ko. Mabigat ang bawat paghaplos ng palad niyang humihimas sa balat ko—parang sinusubukan niyang basahin ang bawat lamat, bawat takot, bawat piraso ng pagkatao kong pilit kong itinago. Nang maramdaman kong unti-unti na niya akong sinasakop, para akong napako sa pagkakaupo. Hindi ko alam kung paano huminga. Hindi ko alam kung paano tanggapin ang bagong sensasyon na dahan-dahang umuukit ng bagong kwento sa katawan ko. "Drako…" mahina kong tawag, halos pabulong. Nanginginig ang tinig ko. “I know,” bulong niya. “Just hold onto me, Caleigh.” Niyakap ko siya nang mahigpit. Napapikit ako, pinilit kong pigilan ang mga luha pero kusa silang bumagsak sa pisngi ko. Hindi ito masarap. Hindi ito gaya ng sinasabi sa mga libro, o sa mga pelikula. May kirot. May hapdi. Parang pinipilas ang sarili kong katahimikan. Naramdaman siguro ni Drako ang panginginig ng katawan ko kaya’t huminto siya. Hinawakan niya ang pisngi ko, tinignan ako sa mata. “Are you okay?” Umilin
One Fateful Night With My Ninong Chapter 200
Pagkasara ng pinto ng sasakyan, sabay ang paglagitik ng lock at pagbilis ng tibok ng puso ko. Wala pang isang segundo nang maramdaman ko ang marahas ngunit gutom na labi ni Drako na agad lumapat sa labi ko. Mainit. Mapang-angkin. Parang buong gabi siyang naghintay para sa sandaling ito—at ngayon, handa na siyang kunin ang matagal na niyang inaangkin. Hindi ako pumalag. Hindi dahil gusto ko. Hindi dahil inaasam ko rin ang halik na iyon. Kung hindi dahil alam kong wala rin naman akong magagawa. Kahit paulit-ulit ko mang sabihin sa sarili ko na may karapatan ako sa sariling katawan, sa piling ni Drako, ang lahat ng iyon ay nawawala. Para akong isang manikang iniupo sa kotse, bihis at maganda, pero walang sariling buhay. Hinayaan ko siya. Hinayaan ko ang halik niya, ang kamay niyang gumagapang sa tagiliran ko, ang init ng hininga niya sa leeg ko. Niyakap ko ang katotohanan—na ako ay asawa niya, at wala akong saysay na tumanggi. Ngunit sa gitna ng madilim na sasakyang iyon, sa pagit
