LOGINShare
Chapter 50
Last Updated:
2025-03-12 02:36:48
DeigratiamimiGood morning! Please like, comments, gem votes, and rate this book. Thank you!
Related chapters
One Fateful Night With My Ninong Chapter 51
Celeste's POV "Sigurado ka bang ayos ka na?" Mula sa kinahihigaan ko sa kama, nakita kong nakatayo si Chester sa tabi, nakakunot ang noo at halatang hindi pa rin kampante sa kalagayan ko. Kanina pa siya pabalik-balik sa kwarto, hindi mapakali. Kahit sinabi na ng doktor na wala namang seryosong nangyari sa baby namin at kailangan ko lang magpahinga, hindi pa rin siya makampante. Napabuntong-hininga ako at napailing. Masyado siyang overprotective. Nakangiti akong tumingin sa kanya. "Ninong, ilang beses ko nang sinabing ayos lang ako. Hindi mo na kailangang mag-alala nang ganyan." Pero hindi siya nakinig. Lumapit siya at inayos ang kumot ko, kahit maayos naman ito. "Dapat kang magpahinga. Ayaw kong maulit ang nangyari kanina." Ibinaba niya ang tingin niya sa tiyan ko, saka marahang hinaplos ito sa labas ng kumot. Ramdam ko ang init ng palad niya. Para akong na-freeze sa kinatatayuan ko. Hindi ko alam kung dahil ba sa pagod o sa sobrang bilis ng tibok ng puso ko. "Ang baby natin
Last Updated : 2025-03-12One Fateful Night With My Ninong Chapter 52
Celeste's POV Muntik nang mahulog ang baso sa kamay ko nang marinig ko ang sunod-sunod na pagkatok sa pinto. Wala naman akong inaasahang bisita ngayon. Si Ninong Chester naman ay lumabas sandali para asikasuhin ang ilang bagay sa ospital. Dahan-dahan akong lumapit sa pinto, dama ang kaba sa dibdib. Pagbukas ko, halos manlaki ang mga mata ko sa sobrang gulat. “Mama? Papa?” Nakatayo sa harapan ko ang mga magulang ko—si Mama Calista at Papa Carlos. Parehong nakataas ang kilay at may halong pagtataka ang mga tingin sa akin. “Anak, anong ginagawa mo rito?” tanong agad ni Mama. “At bakit ang lalaki ng damit mo?” Pakiramdam ko ay natuyuan ako ng dugo sa katawan. Hindi ko inaasahang darating sila. At higit sa lahat, hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag kung bakit ako narito! Mabilis akong nag-isip ng palusot. “Ah… e, kasi—uhm—nagpunta ako rito para makiusap kay Ninong Chester tungkol sa—sa kaso ko!” Napatingin si Papa sa loob ng penthouse ni Ninong Chester. “Bakit hindi mo kami
Last Updated : 2025-03-13One Fateful Night With My Ninong Chapter 53
Celeste's POV Pagkasara ng pinto, agad akong bumaling kay Ninong Chester, naniningkit ang mga mata sa inis. “Tatlong araw? Talaga ba, Ninong?” Sinamaan ko siya ng tingin, sabay palo sa braso niya. Napailing lang siya at tumawa. “Anong gusto mong sabihin ko? Na isang linggo ka na rito?” Lalo akong nainis. “Pwede namang sabihin mong isang gabi lang! Hindi mo kailangang bigyan ng rason ang mga magulang ko para maghinala!” Nagkibit-balikat siya at naglakad papunta sa kusina, parang wala lang nangyari. “Wala namang kaso kung maghinala sila. Wala naman silang matutuklasan.” Sumunod ako sa kanya, hindi papayag na tapusin niya ang usapan nang gano’n na lang. “So, ano? Okay lang sa 'yo na isipin nilang may relasyon tayo?” Napahinto siya at tiningnan ako mula ulo hanggang paa bago ngumiti nang nakakaloko. “Eh hindi ba naman talaga tayo may relasyon, asawa ko?” Napasinghap ako sa sagot niya. “Shhh! Huwag mong sabihin ‘yan nang malakas!” Ngumiti lang siya habang inilalabas ang tubig mula
Last Updated : 2025-03-13One Fateful Night With My Ninong Chapter 54
Celeste's POV “Celeste, pupunta ka ba sa birthday celebration ni Sir Manuel mamaya?” tanong ni Atty. Liz habang nag-aayos ng mga papel sa mesa niya. Napatigil ako sa pagbasa ng isang case file at tumingin sa kanya. “Oo naman. Birthday ‘yon ng boss natin, Liz. Kahit busy tayo, hindi natin puwedeng balewalain ‘yon.” “Oo nga. Saka ang sabi, may pa-buffet siya sa isang five-star hotel.” Tumawa siya. “Gutom na nga ako ngayon pa lang!” Napangiti ako at muling binalik ang atensyon sa binabasa ko, pero nag-ring ang phone ko. Ninong Chester. Napabuntong-hininga ako bago sinagot ang tawag. “Hello, Ninong?” “Nasaan ka?” matigas niyang tanong. Napaangat ang kilay ko. “Sa office. Bakit?” “May lakad ka mamaya.” Hindi tanong ang tono niya, kundi kumpirmasyon. Napailing ako. “Ninong, paano mo nalaman?” “Nabanggit ni Atty. Cruz kanina nang dumaan siya sa ospital.” Napapikit ako at inis na huminga nang malalim. Talaga bang lahat ng tao sa paligid namin ay informant niya? “Ano naman ngayon
Last Updated : 2025-03-14One Fateful Night With My Ninong Chapter 55
Celeste's POV Malamig ang hangin sa loob ng kwarto. Dinig ko ang marahang ugong ng aircon habang nakahiga ako, pero kahit anong pilit kong ipikit ang mga mata ko, hindi ako makatulog. Bumabalik-balik sa isip ko ang nangyari kanina. Ang halik ni Ninong Chester sa pisngi ko. Ang paraan ng pagkakatingin niya sa akin bago siya umalis. May kung anong init na gumapang sa balat ko habang inaalala iyon. Diyos ko, Celeste, hindi ka pwedeng magkaganito. Ninong mo siya. Napabuntong-hininga ako at humilata nang maayos. Ilang minuto na lang, pipilitin ko nang matulog nang biglang may kumatok. Napakurap ako. "Pasok," mahina kong sabi. Dahan-dahang bumukas ang pinto, at bumungad sa akin si Ninong Chester, nakasuot ng itim na pajama at puting T-shirt na bahagyang hapit sa katawan niya. Agad akong naupo sa kama. “Ninong?” “Gising ka pa pala,” aniya habang pumasok na sa loob at marahang isinara ang pinto sa likod niya. “Bakit ka narito?” naninikip ang noo kong tanong. Naglakad siya palapit s
Last Updated : 2025-03-14One Fateful Night With My Ninong Chapter 56
Celeste's POV Tahimik akong nakaupo sa harap ng aking desk, pero sa loob-loob ko, may kung anong mabigat na kaba ang unti-unting bumabalot sa akin. Kanina pa ako nakakatanggap ng mga makahulugang tingin mula sa mga kasamahan ko sa law firm. Hindi ko alam kung paranoia lang ba ito—o talagang may alam na sila. Muli kong iniangat ang cellphone ko at binasa ang headline ng isang online news article. "DR. CHESTER VILLAMOR, MAY LINGID NA ROMANSA? SINO ANG BABAE SA LARAWAN?" Naramdaman ko ang panlalamig ng aking mga palad habang nakatingin sa litrato na naka-attach sa article. Nandoon kami ni Ninong Chester—sa isang intimate moment sa loob ng kanyang sasakyan. Sa larawan, kita kung paano niya inilapit ang kamay niya sa pisngi ko, tila may binubulong bago ko inilibing ang mukha ko sa dibdib niya. Mas lalo akong nag-panic nang mabasa ko ang mga comments. "Sino siya?! Wala namang lumalabas na girlfriend si Dr. Villamor!" "Mukhang matagal na sila. Sino ba may impormasyon tungkol sa babae
Last Updated : 2025-03-15One Fateful Night With My Ninong Chapter 57
Celeste's POV Tahimik kong pinunasan ang ibabaw ng coffee table habang bumabakas sa labi ko ang isang maliit na ngiti. Sabado. Day off namin ni Ninong Chester. Sa wakas, isang araw kung kailan wala akong kailangang haraping kaso, walang pagod na pagtatalo sa korte, at higit sa lahat—walang mga matang nagmamasid sa akin sa law firm. Napabuntong-hininga ako habang nilingon ang bukas na kusina kung saan abala si Ninong Chester sa pagluluto. Nakasuot lang siya ng puting V-neck shirt at pajama pants, nakatupi ang manggas ng kanyang damit, kaya kitang-kita ang matitigas niyang bisig. Naka-focus siya sa paghiwa ng mga sangkap, tila isang chef sa isang five-star restaurant. Diyos ko. Napaka-sexy niya kahit nasa bahay lang. Napailing ako sa sarili. Ano ba, Celeste? Tama na 'yan. Bumalik ako sa paglilinis, pero hindi ko maiwasang ngumiti. Ilang buwan na ang nakalipas, hindi ko inakalang ganito ang magiging buhay ko—nakatira sa penthouse ng isang lalaking ilang taon kong tinatawag na Ninong
Last Updated : 2025-03-15One Fateful Night With My Ninong Chapter 58
Celeste's POV Matagal akong nakatulala sa screen ng cellphone ko, nakailang dial na ako, pero paulit-ulit lang ang sagot—wala. Laging abala ang linya. Walang sumasagot. Hindi man lang nagri-ring. Pinigilan ko ang panginginig ng kamay ko habang muling pinindot ang pangalan ni Mama sa contact list ko. Kahit anong galit ang nararamdaman niya sa akin, hindi niya ako matitiis nang ganito… hindi ba? Hindi niya ako kayang balewalain ng ganito katagal. Muli kong isinandal ang likod ko sa headboard ng kama habang pinakikiramdaman ang malumanay na tunog ng ulan sa labas ng bintana ng condo unit ko. Bumalik muna ako rito pansamantala upang umiwas sa ingay ng mundo. Sa penthouse ni Ninong Chester, hindi ko na magawang lumabas nang walang nakatingin sa akin—mga usisero sa paligid, mga mata ng mga taong hindi ko alam kung nanghuhusga o naaawa sa akin. Mas safe akong mag-isa. Pero ang bigat sa dibdib ko ay hindi nabawasan kahit na nasa ibang lugar ako. Muli kong tinawagan si Papa. One ring.
Last Updated : 2025-03-15
Latest chapter
One Fateful Night With My Ninong Chapter 204
Tahimik akong kumakain sa harap ni Drako. Kaharap ko siya sa mahabang dining table, pero sa bawat kutsarang isubo ko, pakiramdam ko ay para akong nilulunok ng sarili kong katahimikan. Walang kasamang pagmamahal ang almusal na ito—tanging presensya lang naming dalawa, na tila may laylayan ng hindi maipaliwanag na tensyon.Gusto kong sirain ang katahimikan. Gusto kong sabihin sa kaniya na may pangarap pa rin ako, kahit pa gaano na niya akong ikulong sa mundong ginusto niyang likhain para sa akin. Kaya kahit nangangatal ang kamay ko, at tila may nakakulong na tinig sa lalamunan ko, naglakas-loob ako."Drako," mahina kong tawag habang pilit kong iniwas ang tingin sa malamig niyang mga mata. "I’ve been thinking... maybe I can go back to school."Hindi siya agad sumagot. Dinampot niya ang baso ng alak at dahan-dahang uminom, na para bang sinadya niyang patagalin ang katahimikan para lalong pasigawin ang kaba sa dibdib ko.“School?” ulit niya, may kasamang bahagyang ngiti sa sulok ng labi. “
One Fateful Night With My Ninong Chapter 203
Masakit ang bawat hibla ng katawan ko.Napapikit ako nang mariin habang sinusubukang igalaw ang mga binti ko. Para bang piniga ng paulit-ulit ang kalamnan ko buong magdamag—at hindi lang basta piga, kundi parang niyurakan din ng init at sarap. Pero higit sa lahat, ang pagkababae ko… para akong winasak.Napakagat ako sa labi habang marahang pilit na iniusog ang sarili sa kama, ngunit agad akong napatigil. Isang kirot na may kasamang kiliti ang sumalubong sa pagitan ng hita ko.Damn it, Drako.Napalingon ako sa kanan. Nandoon siya—nakaupo sa gilid ng kama, nakahubad ang pang-itaas, at may hawak na sigarilyo sa kamay. Bawat pagbuga niya ng usok ay tila may kasamang lungkot at bigat na hindi ko kayang basahin. Parang ibang tao na naman siya. Malamig. Malayo. Misteryoso.Wala na ang lalaking buong gabi akong nilamon ng halik at init.Tahimik lang siya habang nakatingin sa kawalan, at tila ba hindi man lang alintana na gising na ako’t pinagmamasdan siya."You're awake," mahina niyang sambit
One Fateful Night With My Ninong Chapter 202
Mainit ang hininga ko. Hindi ko na alam kung alin sa dalawa ang mas nakakaapoy—ang epekto ng tsokolate o ang presensya niyang ngayon ay nakatayo sa harap ko, hubo’t hubad, habang ang mga mata niya ay tila apoy na nais lumamon sa buong pagkatao ko.Ramdam ko ang pagragasa ng panginginig sa katawan ko. Mula ulo hanggang talampakan, para akong sinisilaban sa ilalim ng balat. At ang mas nakakatakot—hindi ko gustong tumakas sa apoy na ‘yon.Napaangat ako sa kama nang maramdaman ang init ng daliri niyang muling gumapang sa pisngi ko, pababa sa baba, hanggang sa mga labi kong nanginginig pa. Ipinasok niya ang dalawang daliri niya sa bibig ko—hindi marahas, pero sapat para mapasunod ako.“Good girl,” aniya, paos at punong-puno ng mapang-akit na lambing ang tinig.Hindi ko alam kung anong klaseng babae na ako ngayon. Ilang oras pa lang ang nakakalipas, ako ‘yong babaeng umiwas sa init ng halik niya. Ngayon, ako na ang naghihintay, nag-aabang, nauuhaw sa susunod niyang galaw.Lumuhod siya sa ha
One Fateful Night With My Ninong Chapter 201
Mainit ang hininga niya sa leeg ko. Mabigat ang bawat paghaplos ng palad niyang humihimas sa balat ko—parang sinusubukan niyang basahin ang bawat lamat, bawat takot, bawat piraso ng pagkatao kong pilit kong itinago. Nang maramdaman kong unti-unti na niya akong sinasakop, para akong napako sa pagkakaupo. Hindi ko alam kung paano huminga. Hindi ko alam kung paano tanggapin ang bagong sensasyon na dahan-dahang umuukit ng bagong kwento sa katawan ko. "Drako…" mahina kong tawag, halos pabulong. Nanginginig ang tinig ko. “I know,” bulong niya. “Just hold onto me, Caleigh.” Niyakap ko siya nang mahigpit. Napapikit ako, pinilit kong pigilan ang mga luha pero kusa silang bumagsak sa pisngi ko. Hindi ito masarap. Hindi ito gaya ng sinasabi sa mga libro, o sa mga pelikula. May kirot. May hapdi. Parang pinipilas ang sarili kong katahimikan. Naramdaman siguro ni Drako ang panginginig ng katawan ko kaya’t huminto siya. Hinawakan niya ang pisngi ko, tinignan ako sa mata. “Are you okay?” Umilin
One Fateful Night With My Ninong Chapter 200
Pagkasara ng pinto ng sasakyan, sabay ang paglagitik ng lock at pagbilis ng tibok ng puso ko. Wala pang isang segundo nang maramdaman ko ang marahas ngunit gutom na labi ni Drako na agad lumapat sa labi ko. Mainit. Mapang-angkin. Parang buong gabi siyang naghintay para sa sandaling ito—at ngayon, handa na siyang kunin ang matagal na niyang inaangkin. Hindi ako pumalag. Hindi dahil gusto ko. Hindi dahil inaasam ko rin ang halik na iyon. Kung hindi dahil alam kong wala rin naman akong magagawa. Kahit paulit-ulit ko mang sabihin sa sarili ko na may karapatan ako sa sariling katawan, sa piling ni Drako, ang lahat ng iyon ay nawawala. Para akong isang manikang iniupo sa kotse, bihis at maganda, pero walang sariling buhay. Hinayaan ko siya. Hinayaan ko ang halik niya, ang kamay niyang gumagapang sa tagiliran ko, ang init ng hininga niya sa leeg ko. Niyakap ko ang katotohanan—na ako ay asawa niya, at wala akong saysay na tumanggi. Ngunit sa gitna ng madilim na sasakyang iyon, sa pagit
One Fateful Night With My Ninong Chapter 199
Tahimik akong nakaupo sa tabi ni Drako sa loob ng isang pribadong VIP lounge ng isang high-end restaurant sa Makati. Malamig ang simoy mula sa centralized aircon, ngunit hindi iyon sapat para payapain ang kaba sa dibdib ko. Tatlong araw pa lang mula nang ikasal kami—tatlong araw ng tahimik na pagkakabihag sa piling ng lalaking ito. At ngayon, kailangan ko na namang gumanap bilang “asawang masaya,” habang nakaharap ang mga business partners niya sa isang investment deal para sa bagong real estate project. Pinilit kong panatilihing maayos ang postura ko. Suot ko ang cream-colored bodycon dress na siya mismo ang pumili. Halos hindi ako makagalaw sa sobrang sikip nito, pero wala akong karapatang tumutol. "You look lovely today," malamig ngunit malalim ang boses ni Drako sa tabi ko. Napalingon ako sa kaniya. Wala akong sinagot. Sanay na akong hindi inaasahang makapagbigay ng opinyon. “Smile,” bulong niya habang nakatitig sa wine glass. “You're my wife now, remember? You represent me.”
One Fateful Night With My Ninong Chapter 198
Tahimik ang paligid nang ihatid ako ng mga alalay ni Drako sa isang silid na malapit sa maliit na chapel sa loob ng Valderama estate. Doon ako pinagbihis, nilagyan ng make-up, inayusan ng buhok—parang isang manikang nililok para sa palabas na ako rin mismo ay ayaw panoorin. Ang kasuotan ko ay gawa sa mamahaling tela, malambot sa balat pero mabigat sa dibdib. Bawat tahi, bawat detalye ng damit ay patunay kung gaano kayaman si Drako at kung gaano niya gustong ipakitang kontrolado niya ang lahat. “Are you ready, Ma’am?” tanong ng isang babae habang inaayos ang laylayan ng aking gown. Hindi ko siya sinagot. Tiningnan ko lang ang sarili ko sa salamin, at gaya ng dati, hindi ko pa rin maramdaman na ako iyon. Sa suot kong puting damit, para akong pinaghahandaan sa burol, hindi sa kasal. Tahimik akong lumabas ng silid. Dalawang guwardiya ang nag-abang sa labas, parang mga bantay sa bilangguan kaysa escort ng isang bride. Tahimik akong naglakad sa pasilyo, kasabay ng mahinang tunog ng violi
One Fateful Night With My Ninong Chapter 197
"Before anything else, let me remind you, Caleigh..." malamig na basag ni Drako sa katahimikan, "You already signed the contract. You agreed to marry me and live under my conditions the moment you walked out of that mental hospital." Napakapit ako sa gilid ng aking upuan. Hindi ako makatingin sa kaniya, pero ramdam kong sinusuri niya ang bawat galaw ko. Gusto kong magalit. Gusto kong sigawan siya. Pero walang lakas ang tinig ko. "So," patuloy niya, mas mariin ang boses, "Say it. Out loud. I want to hear your decision—right here, right now." Napalunok ako, pilit na nilunok ang buong pait na nararamdaman. Napatingin ako sa ina ko, umaasang babawiin niya ang lahat, na magsasabing, "Anak, hindi kita ibebenta." Pero nanatili siyang tahimik, ang mga mata'y nakatutok sa sahig na para bang ayaw akong tingnan sa mga oras na ito. Wala na akong maaasahan. Wala na akong matatakbuhan. Para sa ama kong nakakulong, para sa apelyido naming nilamon ng paratang, ito lang ang natitirang daan. "I'll
One Fateful Night With My Ninong Chapter 196
Dalawang linggo na ang lumipas simula nang ikandado ni Drako ang silid ko. Dalawang linggo ng paghihintay, ng pag-asa, ng pagtitiis. Sa bawat araw na dumaraan, unti-unti akong nauupos sa katahimikan ng mansiyon na ito. Walang kalayaan. Walang boses. Walang sinumang makikinig. Ang mga bintana ay may rehas, ang pinto ay palaging naka-lock, at ang paligid ay tila ba sinadyang maging kulungan ng mga lihim at kasinungalingan. Ngunit ngayong araw na ito, nilakasan ko na ang loob ko. Wala na akong ibang masusubukan kundi ang mga taong nasa paligid niya—ang mga kasambahay. Alam kong isa man lang sa kanila, baka… baka pakinggan ako. Nang marinig kong bumukas ang pinto para ihatid ang pagkain, agad akong tumayo. Pumasok ang isa sa mga bagong kasambahay, isang babaeng nasa mid-twenties. Hawak niya ang tray ng agahan ko. Napansin kong nanginginig ang kamay niya habang inilalapag ito sa mesa. "Please... can I borrow your phone?" mahina kong bulong, halos hindi marinig. Napalingon siya sa akin
