Once Again

Once Again

last updateLast Updated : 2021-08-26
By:  ClefairyCompleted
Language: English_tagalog
goodnovel16goodnovel
10
1 rating. 1 review
44Chapters
4.2Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

Synopsis

Nagising si Cresia sa nakakasilaw na liwanag. Iginala niya ang paningin. She found myself lying on the cold ground. Huling naalala niya, habang pabalik siya sa condo... may nakita siyang batang babae sa kabilang bahagi ng kalsada. The girl was about to get hit by a car but she saved her. Bumangon siya at muling iginala ang tingin sa paligid. Nasaan na ang batang iniligtas niya? Where is she now? Napapikit siya nang tamaan ang mata ng sinag ng araw. Fuck. At bakit umaga na? Nakatulog ba siya sa daan? Ibinaba niya ang tingin sa sarili. She remember she was covered with blood. But how come she was perfectly fine now? Walang anumang bahid ng dugo ang damit niya... Iginalaw ni Cresia ang kamay. Wala siyang naramdamang anumang masakit doon. Nanlaki ang mga mata niya nang makita ang isang paparating na truck. Fuck! Her first instinct is to run. But it is too late. The truck is only meters away from her. Mariin niyang ipinikit ang mga mata at hinintay ang pagtama niyon sa kanya... But seconds passed. Nothing happened. Walang truck na tumama sa kanya. Bakit? Dahan-dahang idinilat ni Cresia ang mga mata. Wala na ang truck. Bakit? Anong nangyari? Muli niyang inalala ang nangyari kagabi... She was fucking sure she got hit by a car. Hindi kaya...hindi kaya...patay na siya? "Not yet." Isang lalaki ang biglang sumulpot sa tabi niya. Para itong galing sa libing sa suot na damit. Black cape, black pants, black shoes. Everything is black. Even his eyes. They're as dark as his outfit. "S-sino ka?" He smiled to her. Hindi alam ni Cresia kung bakit kinilabutan siya sa ngiti ng lalaki. "I'm Kairos. Your death angel." Death angel? "What? I... I'm...I'm dead?"

View More

Chapter 1

Prologue

DAMN. I wanted to roll my eyes in disappointment as Marvin’s lips grazed my upper lip. He was such a bad kisser. Bad decision ang pagpatol ko sa panlalandi ng lalaking ito. Parang may PhD sa flirting department pero hindi pala marunong humalik. So disappointing. Pakiramdam ko, sinasayang ko lang ang oras ko sa kanya. Binawi ko ang kamay na nakasampay sa balikat niya, pero bago ko pa man siya maitulak palayo sa akin, may isang kamay na humila na sa buhok ko dahilan para kusa akong mapakalas sa lalaki. 

“Fuck!” Napahiyaw ako sa sakit. 

Bumungad sa akin ang mukha ng babaeng tila tigreng nakawala sa zoo.

“Ang kapal ng mukha mo. Malandi!” nanggagalaiti niyang sigaw habang patuloy na hawak ang buhok ko.

Buong pwersang hinawakan ko ang braso niya at inalis mula sa pagsabunot sakin. How dare this bitch! Sino siya para hawakan na lang ako ng basta-basta? Regular na pinapa-salon ko ang buhok ko tapos ay hihilahin lang ng kung sino? “Who the heck are you?”

“Sino ako? Ako lang naman ang girlfriend ni Mark, ng lalaking nilalandi mo!”

Oh. So it was Mark, not Marvin. Well, I just met him thirty minutes ago. Mag-isa akong umiinom sa bar counter nang lapitan ako ng lalaki. Bumaling ako kay Mark at nagtaas ng kilay. “You said your girlfriend doesn’t go here.”

“Alam mo naman pala na may girlfriend siya, nakuha mo pang lumandi!” singhal sa akin ng babae.

She was about to slap me when I grabbed her wrist. No way, girl. Kumuha ko ang isang baso ng alak mula sa hawak na tray ng dumaang waiter gamit ang libreng kamay at isinaboy ang laman niyon sa mukha niya. “That’s what you get for touching my hair.” Sinalubong ko ang mga mata niya ko habang mariing hawak ang pulso niya. “FYI, Miss, boyfriend mo ang lumapit sa kin. Siya ang nanladi. Kaya kung may dapat kang sampalin, siya iyon at hindi ako. Okay?” I gave her a leering smile as I let go of her hand. “Don’t worry. Wala naman akong balak na agawin siya sa ‘yo. Your boyfriend’s not even a good kisser so why would I waste more of my time with him, right?”

Umirap ako at tumalikod. Sinuklay ko ng kamay ang mahabang buhok habang palabas ng bar. I glanced at my wristwatch. Alas onse pa lang. Damn. Sinira ng babaeng iyon ang gabi ko. Sinira nilang dalawa ng boyfriend niyang bukod sa manloloko ay lousy kisser naman pala. 

“Happy anniversary, baby. Will you marry me?”

Natigilan ako sa eksenang naabutan sa parking lot paglabas ng bar. Isang lalaki ang nakaluhod sa harap ng babae. At talagang sa tapat ng kotse ko pa nakapwesto ang mga ito. Nanliit ang mga mata ko nang mapansin ang bouquet ng bulaklak na nakapatong sa hood ng kotse. 

"Yes, Arnold. Yes, gusto kong maging asawa mo."

Tumayo ang lalaki at isinuot ang singsing sa nakahad na kamay ng kaharap na babae. I rolled my eyes. 

“Excuse me."

Napahinto silang dalawa sa akmang pagyayakap at napatingin sa akin. 

Napairap ako nang ibaling ang tingin sa bulaklak na nakapatong sa hood ng kotse ko. “Huwag kayo ditong magkalat sa harap ng kotse ko. It’s disgusting.” Bumaling ako sa babae na kasalukuyang nagpupunas ng luha. I can't believe she cried over that corny proposal. “You know what? You should have say no! Lolokohin ka lang niyan!” wika ko. “He will promise you beautiful things at first, but in the end, iiwan ka rin niyan.”

Masama ang tingin sa akin ng lalaki nang kuhanin ang bouquet sa ibabaw ng kotse. Well, pareho naman sila ng babaeng kasama niya. Hinawakan niya ang kamay ng babae bago umatras palayo. If looks could kill, I'm sure I'd be dead by now. But I'm not bothered at all. “Iniwan ka siguro ng boyfriend mo kaya ganyan ka magsalita, Miss?”

Nagsalubong ang kilay ko sa huling sinabi niya. “I’m just saying the truth. Besides, who proposes in a parking lot? Ang cheap, ah. Next time, kung mag po-propose ka, doon sa sarili mong kotse. Huwag dito sa akin."

“Karmahin ka sana sa sinasabi mo.” madilim na wika ng lalaki bago niya sila umalis ng babae. 

“Well, sorry but I don’t believe in karma,” pahabol na sigaw ko bago pumasok sa kotse at paandarin iyon. Malakas na bumusina ako bago pinaharurot ang sasakyan. “Damn. I really hate this day!” Sarkastiko akong tumawa habang inaalala ang nasaksihan. “Forever my ass. Walang forever, mga tanga!"

In a span of fifteen minutes, nakarating ako sa condo ko. I rolled my eyes in irritation as I entered the lift. Masyado pang maaga para umuwi pero dahil nasira na ang gabi ko, mas mabuti pang sa bahay ko na lang ituloy ang pag-inom. Wala pang istorbo. I kicked my heels and went straight to the kitchen. Binuksan ko ang ref para kumuha ng alak. “Ah, fuck,” daing ko nang makitang ubos na ang stock ng alak sa ref. Hindi pa pala ako nakakapag-grocery. Damn it. I need alcohol to fall asleep tonight. 

I grabbed my purse and went out my unit. Napilitan akong muling lumabas para bumaba sa convenience store. 

“I promise, babe. Hindi kita sasaktan.”

Napatingin ako sa dalawang pigurang nakatambay sa hallway ng condo. I couldn’t see their faces but from the looks of it, their drunk. Tsk, bakit ang daming mga tangang nagkalat ngayon? Hanggang dito ba naman sa condo? 

“I’ll be gentle with you…I promise. Just trust me, okay?”

Umangat ang kilay ko. It looks like the guy was convincing the girl to have sex with him. Tsk. Halatang nang-uuto lang ang lalaki. Sanay na sanay na ako sa mga ganyang linyahan. Men, they will say anything you want to hear just to get under your pants. Napatingin ako sa babae. I couldn't see her face but she was wearing a school uniform. Those white blouse and plaid blue skirt are very familiar to me. 

“Do not trust anyone with a penis.” Gusto kong sabihin pagdaan ko pero pinigilan ko ang sarili. Why would I bother myself with these kids? Ano bang pakialam ko sa kanila? Umirap na lang ako at dumiretso sa elevator. Mag-isa lang akong sakay niyon. I pressed the ground floor button. Ilang segundo pa lang akong sakay niyon nang biglang namatay ang ilaw.

 "Fuck!" 

Talaga naman, oh. This day is really cursed. I was trying to look for the emergency button when the lights turned on again. Kasabay niyon ay pagbukas ng elevator at pagbungad sa akin ng isang matandang babae. Nagtama ang mga mata namin. 

She smiled at me as she entered the lift. I just rolled my eyes in disgust. Paano nakapasok ang matandang ‘to sa building? She was wearing an old rag looking dress and a red plastic bag. "Magandang gabi."

Hindi ko siya pinansin. Anong maganda sa gabi, eh kanina pa nga ako minamalas? 

Nang pindutin niya ang button ay nalaglag ang bitbit niyang supot; sumabog ang lahat ng laman niyon. Gumulong papunta sa akin ang isang kamatis.

Bumaling siya sa akin habang pinupulot ang mga kamatis na nalaglag sa sahig. I raised my eyebrows. Akala niya siguro tutulungan ko siya? Well, sorry na lang siya. 

“What?” sikmat ko sa kanya. 

She looked at me straight in the eye. “Hija, mag-ingat ka,” seryosong sambit niya kasabay ng paghinto ng elevator sa lobby. Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Baliw siguro ang matandang ito. 

Lumabas ako ng elevator. Muntik na akong madapa nang matapakan ko ang isang kamatis na gumulong. “Fuck!” Matalim na lumingon ako sa elevator. Nakasara na iyon. Wala na rin sa paningin ko ang matanda.

 “Worst fucking day ever,” mura ko pagdating sa convenience store na katapat ng tower kung saan ako nakatira.

I went straight to the fridge, grabbed my favorite vodka and went to the counter. Agad na umikot ang mata ko sa iritasyon nang makita ang naka-display na heart-shaped chocolate sa counter. Kinuha ko iyon at itinapon sa basurahan sa tabi ko. Nanlaki ang mga mata ng crew sa ginawa ko. 

“Ma’am...” 

I shut her mouth by placing one-thousand-peso bill on the counter. “Babayaran ko. Okay na?” 

Kinuha ng babae ang bill. "Ma'am, four hundred pesos po."

"Kasama na yung tinapon ko?" 

Tumango siya sa akin. 

"Isama mo na rin to." Dinampot ko ang isang heart shaped lollipop at hinulog sa basurahan na muling nagpanganga sa cashier. "Tapos isang Marlboro."

Lumabas ako at umupo sa nga nakahilerang silya sa labas ng store. Binuksan ko ang hawak na alak at diretsong tinungga iyon. I wanted to forget this day so bad. Kung pwede lang burahin sa kalendaryo ang araw na iyon ay ginawa ko na. I fucking hate this date. 

Napangalhati ko pa ang hawak na bote ng alak nang lapitan ako ng babaeng security na nagbabantay ng store.

“Excuse me, Ma’am…”

“What?” sikmat ko sa kanya. 

“Ano… Pasensya na. Pero bawal po maglasing dito.”

Nagsalubong ang kilay ko. “Mukha ba akong lasing? I’m not yet drunk, okay? Kung lasing ako, hindi ko maaalala kung bakit nagpapakalasing ako. Kung lasing ako, hindi ko maalala na ito ang araw kung kailan iniwan ako ng walang kwentang lalaking iyon. See? I’m not drunk!”

“Eh, ma’am...”

I squinted my eyes at her. “Besides, If I’m drunk, I wouldn’t find you ugly anymore. Kaso hindi pa, eh.” I laughed.

Namula ang mukha ng babae. “Miss, kung hindi ka aalis, magtatawag ako ng pulis.” Ngayon ay may pagbabanta na sa tono niya. 

Fuck. Sabi bang hindi ako lasing. “Fine!” Kinuha ko ang bote ng alak at tumayo. Pero bago ako umalis ay ibinuhos ko sa mukha niya ang natirang alak sa bote. Napangiti ako nang suminghap siya sa ginawa ko. 

“Ang bad mo!” 

Natigilan ako. Luminga ako para hanapin ang pinanggalingan ng boses. Isang batang kalye ang nasa gilid ko. Madungis siya at halatang hindi naliligo. 

“Kapag namatay ka, hindi ka mapupunta sa langit.” Ngumisi siya sa akin na tila tinatakot ako.

“So? Sa tingin mo may pakialam ako kung hindi ako mapunta sa langit?” I laughed. “I don't fucking care even if I rot in hell. Isa pa, hindi totoo na may langit. Hindi rin totoo ang impyerno, okay?" Matamis akong ngumiti bago naglakad paalis.

"Worst.Fucking.Day.Ever," bulong ko pagdating sa pedestrian lane. Huminto ako para hintayin ang pagpapalit ng signal light. 

Sumalyap ako sa suot na relo. Alas dose na pala. Kaya pala konti na lang ang dumadaang sasakyan. Ibinalik ko ang tingin sa kalsada. Sa kabila ng mga sasakyan dumadaang ay napansin ko ang isang batang babae sa kabilang bahagi ng kalsada. Bahagyang nanliit ang mata ko. I don’t know but that girl looks familiar. Her face, her nose, her lips…her eyes… those pair of familiar eyes. Naramdaman ko ang pagsikip ng dibdib ko. 

Napatingin ang babae sa direksyon ko. Nagtama ang mata naming dalawa. Nakita ko ang rumehistrong gulat na reaksyon sa mukha niya. Her eyes widen. Bigla ay tumakbo siya patawid sa kalsada. Papunta sa akin… 

Kasabay niyon ay narinig ko ang isang malakas na busina. Isang kotse ang paparating. I’m sure the girl's going to hit by that car. Ibinalik ko ang tingin sa babae. Her face... Hindi ko alam kung bakit habang pa tuloy akong nakatingin ako sa kanya, isang mukha ng lalaki ang pumapasok sa isip ko…

Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa isip ko nang mga oras na iyon. Ang alam ko na lang, tumakbo ako papunta sa kanya. The next thing I knew, I was lying on the ground…barely breathing. 

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

Comments

user avatar
Ychin Remaxia
nice one so beautiful story
2022-02-23 07:29:33
0
44 Chapters
Prologue
DAMN. I wanted to roll my eyes in disappointment as Marvin’s lips grazed my upper lip. He was such a bad kisser. Bad decision ang pagpatol ko sa panlalandi ng lalaking ito. Parang may PhD sa flirting department pero hindi pala marunong humalik. So disappointing. Pakiramdam ko, sinasayang ko lang ang oras ko sa kanya. Binawi ko ang kamay na nakasampay sa balikat niya, pero bago ko pa man siya maitulak palayo sa akin, may isang kamay na humila na sa buhok ko dahilan para kusa akong mapakalas sa lalaki.  “Fuck!” Napahiyaw ako sa sakit.  Bumungad sa akin ang mukha ng babaeng tila tigreng nakawala sa zoo. “Ang kapal ng mukha mo. Malandi!” nanggagalaiti niyang sigaw habang patuloy na hawak ang buhok ko. Buong pwersang hinawakan ko ang braso niya at inalis mula sa
last updateLast Updated : 2021-06-25
Read more
Chapter One
NAGISING ako sa nakakasilaw na liwanag. Iginala ko ang paningin ko. I found myself lying on the ground. Nasa gitna ako ng kalsada. Inalala ko ang mga nangyari kagabi. Huling naalala ko, habang pabalik ako sa condo ko… may nakita akong bata sa kabilang bahagi ng kalsada. She was about to get hit by a car but I saved her.  Bumangon ako at muling iginala ang tingin sa paligid. Nasaan na ang batang iniligtas ko? I remember I pushed her aside. Where is she now? Napapikit ako nang tamaan ang mata ko ng sinag ng araw. Fuck. At bakit maliwanag na? Nakatulog ba ako sa daan? Ibinaba ko ang tingin sa sarili. All I remember before closing my eyes is that I was covered with my own blood. But how come I am perfectly fine now? Walang anumang bahid ng dugo ang damit ko… Iginalaw ko ang kamay ko. I don’t feel any pain in any part of my body…Bakit wala man lang masakit sakin? 
last updateLast Updated : 2021-06-25
Read more
Chapter Two
“WHAT’S this place?” tanong ko kay Kairos. Sa isang iglap, nawala kami sa ospital at napunta sa dulo ng isang bangin. I don’t fucking know where the hell is this place. Bumaling ako kay Kairos. I have no choice but to believe he’s really a death angel. My death angel. I can’t believe this is all happening to me. Gusto kong maniwala na panaginip lang ang lahat ng ito. That none of this was real.  "I hate to break it to you, but you are not dreaming, Cresia. This is real. This is your reality." Hindi ko alam na may ikaiitim pa pala ang nga mata ni Kairos habang sinasabi ang mga katagang iyon. Hindi ko maintindihan pero nakaramdam ako ng kakaibang takot. "N-nasaan tayo?"  “We are in the middle of heaven and hell.” It was all that little girl’s fault. Kung hind
last updateLast Updated : 2021-06-25
Read more
Chapter Three
IGINALA ko ang tingin sa condo unit ko. Everything was the same. The carpet. The furnitures. The curtain. My favorite black rose painting. Almost all the furnitures in my unit are black. It was my favorite color. I’ve been living here for five years. Regalo ito sakin ni Nick, isa sa mga ex-boyfriend ko. Sa lahat ng mga naging boyfriend ko, siya ang pinakagalante. We only went out for a year pero niregaluhan na agad ako ng condo. Too bad, I got bored with him easily. Muli kong iginala ang tingin sa buong unit. Suddenly, it felt empty.  I have no family. I have no friends. Tama ang lahat ng sinabi ni Kairos tungkol sa akin. I was a product of a one night stand. Limang taon ako nang iwan lang ako ng magaling na ina kay Auntie Mona para sumama sa lalaki niya. I thought Auntie Mona really cared for me. But I lear
last updateLast Updated : 2021-06-25
Read more
Chapter Four
“Caren Marcelo, 4th year high school,” wika ni Kairos sakin habang pinapanood namin ang babaeng ayon sa kanya ay “mission” ko.  Mag-isang kumakain ang babae sa dining table. She is wearing a school uniform: a white blouse and red checkered skirt school uniform. She’s tall and pretty. Heart shaped face, almond shaped eyes, small nose and red lips. I bet that even without make up, her face was still beautiful. I smirked when I saw that her nails were painted black. “Her parents separated when she was young," patuloy na pagkukuwento ni Kairos. "Her mother left them and already has a family of her own. Her father was working abroad. She was under the care of her Yaya Feling.” Tahimik ang buong bahay. That’s why. Bukod sa kanya ay wala pa akong ibang taong nakita. Mula sa kusina ay lumabas ang isang matanda. I pr
last updateLast Updated : 2021-06-27
Read more
Chapter Five
“SINO ka?” gulat na sigaw sa ‘kin ni Caren nang magising siya. Kanina pa ako Nakatayo dito sa gilid ng kama niya, naghihintay na magising siya. So Kairos was right, nakikita na ako ni Caren. Kinuha niya ang unan at inihagis sa akin. Nanlaki ang mga mata niya nang tumagos ang unan sa katawan ko at tumama lang sa pader. Mariin siyang pumikit at ipinilig pilig ang ulo. “This is not real. I’m just drunk. Or maybe this is just a dream.”  “We both know you are not drunk. Maayos ka pa ngang nakauwi kagabi, di ba?” Napadilat siya ng mga mata sa sinabi ko. Sinundan namin siya ni Kairos hanggang sa makauwi siya ng bahay kagabi. “At lalong hindi ka nananaginip. I am real. Kahit ilang beses mong iuntog ang ulo mo, hindi ako mawawala. Because I. am. real.” I smiled at her.  “Who are you?” nanlalaki ang mga matang ta
last updateLast Updated : 2021-06-27
Read more
Chapter Six
“BUWISIT talaga. Pumasok pa si Sir Lenos,” mahinang litanya ni Caren pagbalik sa loob ng classroom.  Si Lenos…nasa labas siya ng classroom habang may kausap sa cell phone. Hanggang ngayon ay hindi ko maalis ang tingin ko sa kanya. I watched him put down his phone as he enter the classroom. Ibinaba niya ang dalang libro sa teacher’s table sa bago hinarap ang buong klase. “Class, I’m sorry for being absent for five days. Nagkaroon lang ako ng family emergency.” Once upon a time, may isang prinsipe na naligaw sa gubat na siyang tirahan ng isang mangkukulam. Sinubukan ng mangkukulam na palayasin ang prinsipe subalit pinilit nitong mapalapit sa kanya. Unti-unti ay nahulog ang loob ng mangkukulam sa prinsipe. The prince made a promise to the witch that he would  love her forever. But the prince broke his prom
last updateLast Updated : 2021-06-30
Read more
Chapter Seven
IS that Caren’s bastard boyfriend? tanong ko sa sarili ko nang makita ang pamilyar na lalaki sa restaurant na malapit sa ospital.  Nagpasya akong magpunta sa ospital para puntahan ang katawan ko. Iniwan ko muna si Caren tutal ay nasa bahay lang naman siya at natutulog na.  Natigilan ako nang makumpirma kong boyfriend nga iyon ni Caren. May kasama siyang ibang babae. Umangat ang kilay ko nang halikan niya ang babaeng kasama. I smirked. So ito ang importanteng lakad niya na sinabi kay Caren. Ano kayang magiging reaksyon ni Caren kapag nalaman niya ito? I wish I have a camera right now. Nilagpasan ko sila at dumiretso sa loob ng St. Luke’s.  Tsk, saan nga ba dito yung kwarto ko?
last updateLast Updated : 2021-06-30
Read more
Chapter Eight
“FUCK it,” paulit-ulit na mura ko pagdating namin ni Caren sa St. Claire. Ayokong makita ang pagmumukha ni Lenos. But do I have a choice? Kung bakit kasi konektado pa ang walanghiyang iyon kay Caren eh.  Baka kapag nakita ko siya, makagawa ako ng bagay na magdidiretso sa akin sa impiyerno. Naalala ko ang nasaksihan kong pag-iyak niya sa harap ng katawan ko sa ospital. Of course, he was just crying because he was guilty! Iyon siguro ang naramdaman niya nang nalaman na ang babaeng iniwan at sinaktan niya noon ay ang babae pang nagligtas sa buhay ng anak niya. Ha! Kung alam ko lang na anak niya ang batang iyon, hindi ko iyon ililigtas.  “Tanga!”  Sa lalim ng iniisip, hindi ko namalayan ang nangyari kay Caren. Mayroon siyang babaeng kaharap sa hallway. Nap
last updateLast Updated : 2021-06-30
Read more
Chapter Nine
“STOP acting as if you care!” narinig ko ang sigaw ni Caren sa amang kausap sa phone bago niya padabog na inihagis ang cell phone sa kama. Pumasok siya sa walk in closet at pabalibag na isinara ang pinto niyon.  Hindi na ako nagtaka kung bakit ganoon ang galit niya sa ama niya. Sabi ni Kairos, nasa Amerika ang tatay niya. He basically left her daughter just like how her mother abandoned her. Poor, Caren.  Tumayo ako para agad na sundan si Caren pero nagbago ang isip ko. I should give her time to cool down. Tutal ay hindi naman siya umaalis.  “Saan ka pupunta?” hindi ko napigilang sita ko sa kanya paglabas niya ng walk in closet. She was wearing a skimpy skirt and midriff blouse. Her lips were painted bloody red. Pinasadahan ko siya ng tingin. “At bakit ganyan ang suot mo?” paninita ko sa kanya. I s
last updateLast Updated : 2021-07-04
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status