Kabanata 2

I SNAPPED BACK to reality when my best friend, Syren, hit my back. I didn’t even see her coming out from the bathroom dahil sa lalim ng iniisip ko.

“What?” I asked her irritatedly.

Syren chuckled, and sat in front of me. “You’re staring into a space for a good five minutes now, and I genuinely thought you were malfunctioning. Are you okay?”

I sighed heavily, and nodded. “I’m fine. I was just...” I couldn’t finish what I wanted to say.

I know Syren can be trusted. I’m just having a second thought if she should know about the embarrassing incident that happened to me, and the reason why Wynter and I broke up.

I slightly bit my lip. Syren will not stop bothering me until she knows what I was thinking.

“Something’s bothering me,” I admitted.

“I know. Tell me what this is all about,” Syren said as she opened a new can of beer.

I took a deep breath which made Syren’s brows furrowed in bewilderment.

“Mukhang seryoso, ah? Tungkol ba sa sex iyan?” Syren asked and smiled excitedly.

‘Puro talaga kalokohan.’

I cleared my throat. “I slept with another guy.” mahinang pag-amin ko.

“What?” Syren reacted while her eyes widened in shock. “Seryoso ba iyan?”

Tiningnan ko siya nang masama. “Do I look like I'm joking?”

Syren chuckled. “Chill! Edi nadiligan na rin ang tagtuyot mong bulaklak? Ano? Magaling ba? Daks?”

“Seriously, Syren? Iyan talaga ang itatanong mo sa akin?” I asked in disbelief.

“Yes, I’m serious. Ano nga? Paniguradong ibang-iba sa sex na ipinapalasap sa iyo ng walang kwentang ex-boyfriend mo,” pangungulit ni Syren at pilyang nakangiti.

I can feel my face getting red, and felt embarrassed. “I don’t know. . . Just forget about it.”

Wala talagang matinong usapan kapag siya ang kausap.

“Ano ba iyan! Ang KJ mo naman kausap,” ungot niya pa.

I sighed heavily. “I was intoxicated that night, and I can't even remember how we ended up together.” turan ko.

“Eh ano naman ang itsura? Ano, gwapo ba? Baka naman pati itsura ay hindi mo rin matandaan?” muling tanong ni Syren.

Naalala ko ang itsura ng baliw na lalaking naka-sex ko. It was a one-night stand, and a pure mistake.

“He is,” wala sa sariling usal ko.

Napatili naman si Syren habang humahagikhik. “Talaga? Oh my gosh! Nakuha mo ba ang name or number?”

“Do I have to ask his name? And I’m not interested in his number,” pagtataray ko kunwari at tumungga ng beer.

“Of course, Yumi! You just freaking have sex with him. You have the right to know him who the f*ck he was. Hindi ito katulad ng basketball na after mong maka-score ay tatakbo ka na lang like nothing happened. Puri mo ito na natikman ng taong hindi mo kilala!” Asik ni Syren habang pinandidilatan ako.

‘Ang OA talaga. Dami agad nasabi.’

“Oh, bakit? Iyong mga nakaka-one night stand mo ba kilala mo lahat?” tanong ni ko. Napasinghap naman si Syren na halatang hindi makapaniwala na sinupalpal ko siya ng tanong. “This is not a normal one-night stand like you think, Syren.” I added.

Syren arched her on-fleek brow while crossing her arms on her chest. “Ano to? Parang tao lang? May abnormal at normal? Kaya nga one-night stand eh. Kailan ba naging normal sa paningin ng lahat ang pagkakaroon ng ka-one night stand?”

“It was just an accident. We both didn't like it. An accident that I don't remember how it happened,” seryosong turan ko.

Gusto kong maunawaan ni Syren na hindi ko gusto ang nangyari. Gusto kong bigyan niya ako ng advice kung paano ko malalampasan ang sitwasyon na ito.

“Yumi. Hindi porket aksidente eh hindi mo na aalamin ang tungkol sa kaniya,” pangungulit ni Syren.

“Syren, hindi mo ako naiintindihan. Ayoko na siyang makita ulit. Ayoko na siyang makasalubong. Gusto ko nang kalimutan ang nangyari sa amin,” naiinis kong turan.

“Naiintindihan kita. Tungkol ba ito kay Wynter?” biglang seryosong tanong niya.

Umiwas ako ng tingin kay Syren at tinungga ang beer hanggang sa maubos ang laman nito.

“Iyon ba ang reason ng hiwalayan ninyo? Nalaman niya ba ang nangyari?” Syren asked seriously.

Tipid akong tumango. “Yeah. . .”

“Eh, paano niya naman nalaman ang nangyari? Sinabi mo ba? Ang honest mo ah,” sarkastikong tanong niya at hindi ko napigilang mapangiwi ng dahil do’n.

“I don’t know. . . Pero kinaumagahan, pag-uwi ko ay nagulat ako na naghihintay na rito si Wynter. He didn’t ask me kung saan ako galing o natulog. He just handed me his phone at pinakita ang CCTV footage namin ng guy sa elevator,” pagkukwento ko.

“CCTV? Pero paano niya naman nalaman? I mean paano niya nakuha ang copy ng CCTV footage?” nagtatakang tanong niya.

Nagkibit-balikat na lamang ako dahil hindi ko naman talaga alam kung paano nga ba nalaman ni Wynter ang tungkol doon. At para bang alam na alam nito kung anong oras ako uuwi sa condo.

“Weird. . .” mahinang ani Syren.

Napanguso ako. “Weird talaga. Dahil sa aksidenteng iyon ay iniwan ako ni Wynter.” mapait kong sabi. Tinungga ko ang beer na kakabukas lang ni Syren.

“Ayaw mo pa nang nangyari? Muling humalimuyak ang bango ng iyong bulaklak. Sa dalawang buwan na wala kang dilig ay hindi mo inaasahang may didilig sa iyo, at ang maganda ay nalagyan pa ng ibang fertilizer,” pang-aasar ni Syren.

Dahilan para pumasok ang beer sa ilong ko at masamid.

“Okay lang iyon. Paminsan-minsan talaga ay kailangan nating humanap ng ibang fertilizer para mas sumagana ang bulaklak natin,” natatawang dagdag niya pa.

Di ako makapaniwalang parang wala lang sa kanya ang nangyari. Nakuha niya pa talagang mag-biro

“Please. . . I’m serious, Syren.” nawawalan na ng pasensyang sabi ko.

“Seryoso rin ako, ‘no! Kung hindi ka sana iniwan ni Wynter ng ilang buwan, edi sana ay hindi na tuyot ang pechay mo,” pagmamaldita niya pa.

Napainom tuloy ako dahil sa sinabi nito. Syren is right. Wynter had gone in two months for a business trip in Switzerland. Sinundan ko siya sa Switzerland pero hindi kami nagkita. Ilang araw lang ay bumalik din agad ako rito sa Pilipinas dahil sa naiwan kong paper works.

Matagal kaming nanahimik ni Syren nang magsimula na naman siyang magtanong.

“Ano ba talaga ang nangyari? Hindi mo talaga maalala kung paano kayo nagkakilala ng lalaking naka-sex mo?” she asked.

Umiling ako. “Ang huli kong naalala ay nasa bar ako dahil may batch reunion kami, hindi ba? I was waiting for Wynter to arrive but he didn’t come. So I drank with the girls in my batchmates.”

“Then?” udyok niya.

“I remember that someone gave me a drink, that was the last shot I drank before I stood up to go to the comfort room,” pagpapatuloy ko habang pilit na inaalala ang nangyari noong gabi ng reunion party namin.

“Tapos?” parang tsismosang sabik sa kwento si Syren while seriously staring directly into my eyes.

“Iyon na ang huling naaalala ko,” sambit ko.

Mukhang napaisip din si Syren, hanggang sa bigla niyang ipinitik ang mga daliri niya. “Oh my gosh! Hindi kaya sinet-up ka?”

My brows furrowed in bewilderment. “Set up by who? At para naman saan?”

'Ano naman ang mapapala nila sa'kin?'

Syren shrugged her shoulders. “Malay natin, there is someone who wants to destroy you.”

Hindi na ako nakapagsalita at medyo napaisip sa sinabi ni Syren. Mahirap paniwalaan ngunit hindi rin imposible na mangyari iyon.

“Eh, iyong lalaki pala? You didn’t ask him about what happened? Hindi niya ba sinabi kung paano kayo nagkakilala?” Syren asked again. Daig niya pa imbestigador sa daming tanong.

“Hindi. Paano ko siya matatanong kung ang bungad niya sa akin ay pang-iinsulto?” iritadong sagot ko. Bigla ko na naman naalala ang gagong iyon.

“Talaga? Ano ba ang sinabi niya sa'yo?” nakangiting tanong ni Syren na para bang hindi big deal iyong pang-iinsulto ng lalaki sa akin.

“Pinagpipilitan niyang inakit ko raw siya at marami daw talagang babaeng gustong mapalapit sa kaniya. He even handed me some money!” naiinis na bulalas ko.

Syren laughed out loud like she heard a stupid joke from me. “Edi bigatin! Sa akin nga free ang one-night stand. Hindi man lang ako mabigyan ng offer kahit pambili ng make up.” Natatawang aniya.

‘Dapat bang ipagmalaki iyon?’

Hindi ko na napigilang tignan ng masama si Syren. Nanggigigil na nga ako tapos pinagtatawanan at niloloko niya pa ako.

“Pati ba name hindi mo tinanong? Or baka nagpakilala naman siya. Alalahanin mo naman. Iyong habang nakakandong ka sa kaniya ay wala siyang sinabing name?” pilyang turan ni Syren.

Tuluyan akong naubo nang biglang nag-flashback sa isip ko ang nangyari. He looked flawless, and he's so perfect like a greek god. From his beautiful and soft hair, his thick eyebrows, his rather narrow and gentle eyes, his sharp and rather small nose, his tense jaw to his red and juicy lips. Iyong adams apple nitong sobrang sexy tingnan, at maugat nitong mga braso.

I suddenly snapped back from my thoughts when Syren hit me again.

“Ah, jeez, what was that for?” I exclaimed.

“Hindi ka naman siguro nag-we-wet dreams about sa lalaking iyon, ‘no?” pang-aasar nito.

‘Wet, what?’

“Tigilan mo nga ako. Hindi ako nakikipagbiruan,” napipikong turan ko.

Umirap naman si Syren. “Kanina pa kasi ako nagsasalita rito pero parang wala ka na naman sa sarili mo.”

Parang bigla akong napahiya. Totoong bigla akong nawala sa sarili nang maalala ko ang hitsura nung gagong lalaking 'yon.

“Ano ba iyon?” kunwaring tanong ko.

“Paano kung nagsasabi ng totoo iyong guy?” tanong ni Syren na ipinagtaka ko naman.

My brows furrowed in bewilderment. “Ha?”

Pilyang ngumiti si Syren. “What if, ikaw talaga yung nauna? What if you really seduced him?”

Napaiwas ako ng tingin. “Ano ba sinasabi mo? Tigilan mo nga ako.”

“I mean, you know when we are drunk, lumalabas ang kalibugan sa katawan natin. Maybe that kalibugan of yours came out, because of the spirit of alcohol and saktong iyong lalaki naman ang nakita ng sex organs mo para landiin.” mahabang turan ni Syren.

Sobrang init ng pisnge ko. Pakiramdam ko sobrang pula na ng mukha ko.

Hindi ako nakasagot. Hindi ko talaga alam ang isasagot. Syren’s right, maybe I was too drunk to stop myself from flirting with another guy. Feeling ko may nangyari sa'kin noong gabi sa party.

I sighed heavily. “The truth is, pumasok din sa isip ko iyan. And I couldn't accept the fact that it was really my fault, that I really flirted with that man. Pero kung nasa katinuan siya, kung ayaw niya talagang mayroong mangyari sa amin, edi sana nagpakagentleman naman siya at hindi na lang ako pinatulan, hindi ba? He also wanted to have sex with me. And he is a psychopath for blaming me for what happened!” mahaba at may bakas na inis na turan ko.

Nanlalaki ang mga mata ni Syren habang nakikinig sa mga sinabi ko.

“Relax! Ako lang to. Galit na galit? Nagtatanong lang... Wala ka talagang naalala tungkol sa kanya? Kahit name or saan siya nakatira? Baka mayroon naman kaya’t alalahanin mo,” pagpapakalma ni Syren. Pero parang mang-aasar lang siya.

Napakamot ako ng ulo. Sumasakit ang ulo ko habang inaalala ang pangalan ng gagong iyon. Hanggang sa sumagi sa isip ko ang isang pangalan.

“Hiro,” usal ko.

Namangha si Syren dahil doon. “Wow! Ang gandang name. Pero maraming Hiro sa mundo, saang lupalop naman natin siya hahanapin?”

“Sa Marvel,” tugon ko.

Agad akong tinaasan ng kilay ni Syren. “Ay wow! Nag-jo-joke ka na?”

Natawa ako sa reaction ni Syren. Kahit kailan talaga. Iyong seryosong usapan ay nagiging parang joke lang kapag siya ang kausap.

“Anyway, si Yve ba kasama ninyo sa reunion?” Syren suddenly asked out of the blue.

“Oo naman. Ka-batch ko siya noong high school eh,” sagot ni Kiyumi.

“Pumunta siya?” seryosong tanong ni Syren. May kakaiba tuloy akong nararamdaman nang dahil doon.

“Oo nga. Bakit ba?” nagtatakang tanong ko.

Umiwas ng tingin si Syren. “W-Wala. . . Naisip ko lang na baka nakita o kilala niya yung lalaking naka-one-night stand mo.”

Kumunot ang noo ko, at natigilan dahil may punto rin ang sinabi ni Syren. “Pero bakit mo naman naisip na kilala ni Yvonne yung guy?” nagtatakang tanong ko. Para kasing iba ang tono ng pagtatanong niya.

“H-Huh? Wala lang,” nauutal na tugon ni Syren at tumungga ng beer.

Magsasalita pa sana ulit ako nang mag-ring ang cellphone ko. Nagtaka naman ako nang makita ang caller’s name. Tumingin pa muna ako kay Syren bago sagutin ang tawag.

“Yve? Bakit ka napatawag?” agad na tanong ko.

“Yumi-girl, naiwan ko yung car key ko sa condo mo,” sagot ni Yvonne mula sa kabilang linya.

“Kanina ka pa nakaalis, hindi ba? Bakit ngayon ka lang tumawag?” tanong ko habang nililibot ang paningin sa paligid para hanapin ang naiwang susi nito, nakita ko naman ito sa ilalim ng mesa. “I found it. Babalikan mo ba?”

“No, Yumi-girl. Sinundo kasi ako ng boyfriend ko kaya nakaalis na ako sa building ng condo mo. Pwede mo bang ipadaan na lang kay Sy sa hotel ko pag-uwi niya?” malumanay na tugon ni Yvonne mula sa kabilang linya.

Tumingin ako kay Syren. Umiling agad ito na parang sinasabing ayaw nitong sundin ang nais ni Yvonne dahil mukhang tinatamad na. “Yve, kasi lasing na si Sy. Ayoko siyang pauwiin ngayon baka mapano pa ito.” I lied.

“Hala! Paano kaya iyan?” nag-aalalang tanong ni Yvonne.

Hindi nakaligtas sa paningin ko ang pag-irap ni Syren sa hangin.

“Pwede ko bang ipasuyo sa'yo, Yumi-girl? I really need it, eh. Maaga kasi akong aalis bukas dahil may importante kaming meeting about sa pagbabalik ng CEO natin,” desperadang turan ni Yvonne mula sa kabilang linya.

I nodded na para bang nakikita ako ni Yvonne mula sa cellphone. “Sure. Ihahatid ko mamaya.”

Binaba ko ang phone nang mamatay na ang tawag. Hindi ko alam ngunit biglang sumama ang pakiramdam ko. Parang mayroong kakaiba kay Yvonne ngayon, iyon din ang dahilan kung bakit hindi ko nagawang magkwento kanina habang nandito pa siya.

“Ihahatid mo talaga?” seryosong tanong ni Syren.

Tumango ako. “Oo. Kailangan niya raw to bukas.”

Hindi na nagsalita pa si Syren at uminom na lamang nang uminom.