CHAPTER 04

(CHAPTER 04)

KIYUMI SIGHED HEAVILY while looking at Syren who was annoyed, because she forced her best friend to go with her. She really didn’t want to go alone right now. 

“Nakakainis!” pagmamaktol ni Syren habang nagmamaneho ng sasakyan. 

“Parang hindi mo kaibigan si Yve kung makaarte ka,” sita ni Kiyumi kay Syren. 

Medyo naiirita na rin si Kiyumi dahil panay ang hampas ni Syren sa busina ng sasakyan nito kaya’t panay ang tabi ng mga sasakyang kasabay nila. 

“Bakit ba kasi kailangan ko pang sumama na maghatid ng lintik na susi na iyan? Sana kinuha niya na lang doon sa condo mo kung importante,” pagrereklamo ni Syren. 

Napailing na lang si Kiyumi dahil kahit panay ang reklamo ni Syren ay nakarating pa rin sila sa kanilang destinasyon. Agad itong nag-park at mabilis siyang lumabas. Nagtataka pa siyang lumingon dito lalo na’t hindi ito gumagalaw paalis sa driver’s seat. 

“Hindi ka ba talaga sasama sa taas?” tanong ni Kiyumi. 

Agad na umiling si Syren “Hindi na, Yumi. Hihintayin na lang kita rito. Medyo nahihilo ako kaya’t magpapahinga muna ako.”

Hinayaan na lang ni Kiyumi si Syren sa parking space. Naglakad na siya papasok sa hotel kung saan nag-e-stay si Yvonne. Pinsan ni Yvonne ang may-ari ng hotel na ito kaya libre ang pag-stay nito rito. Mayroon itong exclusive unit na minsan nakiki-sleepover silang dalawa ni Syren. 

Dumaan muna si Kiyumi sa receptionist habang nakangiti. “Nandyan pa rin sa unit si Yve? Mayroon lang akong ihahatid sa kaniya.”

Tumango ang receptionist habang nakangiti. “Yes, Ma’am Kiyumi. Hindi pa po siya lumalabas mula sa kaniyang unit.”

“Okay, thank you.” nakangiting pasasalamat ni Kiyumi at naglakad papasok sa loob ng elevator. 

Sa hindi malamang dahilan ay biglang nakaramdam ng kakaiba si Kiyumi habang nakasakay sa loob ng elevator. Napahawak siya sa kaniyang dibdib dahil ang lakas ng kabog ng kaniyang puso. Mukhang tinamaan na siya ng alak o pagod. Kailangan na talaga niyang maihatid ang susi para makauwi at makapagpahinga. Pinagsawalang-bahala niya na lamang ito at lumabas na ng elevator nang nakarating na siya sa floor kung saan ang unit ni Yvonne.. 

Agad nagtungo si Kiyumi sa tapat ng unit ni Yvonne at ilang ulit nag-doorbell. Napakunot ang kaniyang noo dahil hanggang ngayon ay walang nagbubukas ng pinto.

‘Tulog na ba agad si Yvonne? Bakit kaya niya hindi binubuksan ang pinto?’

Naisipan na ni Kiyumi na pihitin ang doorknob at nagulat siyang bukas ito. Pumasok siya sa loob at medyo madilim. Kabisado naman niya ang unit ni Yvonne lalo na’t ilang beses na siyang nakarating dito. Pagkabukas niya ng ilaw ay nagtaka siya dahil mayroong sapatos ng lalaki sa gilid. 

Dumiretso na si Kiyumi sa silid ni Yvonne na nakabukas ang pinto. Ngunit agad napahinto at nilamig sa nasaksihan. Tumulo ang kaniyang luha habang hindi makapaniwala sa nakikita sa kaniyang harapan.

Nanginginig si Kiyumi sa galit at sakit. Hanggang sa mabilis siyang tumakbo palapit at walang ano-anong sinabunutan ang buhok ni Yvonne at hinatak paalis sa kama. 

“P*tangina ninyo!” sigaw ni Kiyumi sa galit at sakit. Padaskol din niyang binato ang susi sa mga ito. 

“Y-Yumi?” gulat na tanong ni Wynter at nagmamadaling takpan ang sarili gamit ang kumot. 

Kiyumi caught Wynter and Yvonne having sex on the bed. Her best friend was riding on top of her ex-boyfriend. The two people that she trusted were enjoying f*cking each other behind her back. 

“Y-Yumi. . . L-Let me explain.” umiiyak na turan ni Yvonne habang hubo’t-hubad na nasa harapan ni Kiyumi. 

‘Explain? For what?’

Hindi pinansin ni Kiyumi si Yvonne. Instead, she looked at Wynter. There were lots of questions that she wanted to ask him. However, she couldn’t open her mouth to ask all of it. She angrily wiped-off the tears falling from her eyes. 

Kiyumi combed her fingers through her hair while shaking her head in disbelief. She sighed heavily to calm herself even though her body was shaking in anger and pain. “Do you even love me, Wynter? Ang bilis mo namang maka-move on. . .”

Pilit pinapalakas ni Kiyumi ang kaniyang loob dahil kailangan niya maging matapang ngayon lalo na’t nalaman na niya ang katotohanan. Mukhang nagpapaka-martyr siya sa wala. 

“I don’t feel you appreciate me. All I want is for you to just show me that you care. Binaliwala mo lang lahat, sinayang mo lang lahat. Sagutin mo nga ako, Wynter. Minahal mo ba talaga ako o ginagago mo na talaga ako habang mayroon pa tayong relasyon?” 

Wynter sighed heavily while looking at Kiyumi with pain in his eyes. “Y-Yumi, please. . .”

Sarkastikong tumawa si Kiyumi. “Oo lang o hindi ang isasagot mo ngunit hirap na hirap ka na agad, Wynter. Matagal ninyo na ba akong ginagago?”

“I-I’m sorry, Yumi. . .” umiiyak na hinging patawad ni Yvonne. 

Galit na tinignan ni Kiyumi si Yvonne. “Shut the f*ck up! I don’t wanna hear your voice. I don’t wanna talk to you. Hindi ako makapaniwala na ginawa kong kaibigan ang ahas na katulad mo. Palihim na lumilingkis at tinutuklaw ang tira-tira ko. Save your lies, because I’m sure as hell that I want you out of my life. Both of you didn’t deserve me.”

Umiyak nang malakas si Yvonne na mas ikinainis ni Kiyumi. 

‘Ang kapal ng mukha, siya pa talaga ang mayroong ganang umiyak.’

Napapatanong tuloy si Kiyumi sa kaniyang sarili kung sinadya ba ni Yvonne na malama niya ang sikreto nilang dalawa ni Wynter. 

‘Si Syren? May alam kaya siya dito? Alam niya kaya ang tungkol kina Wynter at Yvonne?’

Dahil sa naisip ni Kiyumi ay mas lalong bumigat ang kaniyang pakiramdam. 

“Nagawa mong makipag-usap at nagpanggap na concern ka sa akin, ininsulto mo pa si Syren, iyon naman pala ay mas malala ka pa sa kaniya. You’re a two faced b*tch!” kalmado ngunit galit na turan ni Kiyumi habang nakipagtitigan kay Yvonne. 

“H-Hindi namin sinasadya,” pagsisinungaling ni Yvonne.

Kiyumi laughed sarcastically. “Sino ang niloko mo? Ang kapal ng mukha mo! Sa tingin mo ba ay paniniwalaan ko ang katulad mong ahas at traydor?” 

Agad umiwas siya nang tingin si Yvonne kay Kiyumi. 

“Sabagay, may kasabihan nga na kung ano ang puno, iyon din ang bunga. Hindi na dapat ako nagtaka dahil iyong nanay mo ay dati rin namang parausan,” pag-iinsulto ni Kiyumi kay Yvonne. 

Agad tumayo si Yvonne at akmang sasampalin si Kiyumi nang hinawakan niya ang kamay nito.  

“Huwag mong idadamay ang mama ko rito! Ako ang kalaban mo kaya’t ako ang harapin mo!” asik ni Yvonne.

Kiyumi raised her on-fleek brow as she smirked devilishly. “Bakit? Kinakahiya mo ba ang mama mo? Hindi ba nakinabang ka rin naman sa pagiging babaeng bayaran niya? Tingnan mo oh, kuhang-kuha mo ang pagiging parausan niya.”

‘I didn’t mean to say it. Pero bigla na lang iyong lumalabas sa bibig ko. Wala talagang preno ang bunganga ko kapag galit na ako.’

Bakas ang galit sa mukha ni Yvonne. “Pwede bang susian iyang bibig mo!” 

“Kung mayroon kailangang susian, ipodlock at itali ng barbed wire ay hindi ko bibig. Mas magandang gawin iyon, sa mga hita mong bumubuka sa pagmamay-ari na ng iba!” pang-aasar ni Kiyumi. 

Pulang-pula na sa galit si Yvonne. Ngunit agad din siyang ngumisi. “Huwag mo akong sisihin kung hindi ka na mahal ni Wynter. O tama bang sabihin na hindi ka naman niya talaga minahal. Kawawa ka naman, nagpapaka-martyr at nagmumukhang tanga!” 

Agad lumipad ang palad ni Kiyumi sa pisngi ni Yvonne nang malakas. Muntik pa itong masubsob. Ngunit mabilis na umalalay si Wynter suot ay boxer habang masamang nakatingin sa kaniya. Agad nitong binalot ang kumot sa hubo’t hubad na katawan ni Yvonne na umiiyak.

Nanginginig sa galit si Kiyumi. Sobrang sikip ng dibdib niya. “Ang kapal ng mukha mo! Ikaw pa ang malakas ang loob na laitin ako! Tandaan mo, hinding-hindi ko mapapatawad ang ginawa ninyong dalawa sa akin!”

“Why did you do that? Puwede kang magmura at magsalita nang masasakit ngunit huwag mo siyang sasaktan,” seryosong turan ni Wynter. 

‘Ang kapal ng betlog niya para ipagtanggol ang ahas na ito. Siya pa may ganang magalit sa akin.’

“Don’t you ever dare to hurt Yvonne again, or else—-” Ni-hindi na naituloy ni Wynter ang sasabihin nang sumingit si Kiyumi. 

“Or else what? You think I’m afraid of you?” sarkastikong tanong ni Kiyumi kay Wynter. 

“I love her. Don’t hurt her, and just hurt me instead,” sagot ni Wynter.

Natigilan si Kiyumi nang dahil do’n. Damang-dama niya na seryoso si Wynter dahil nakatingin ito nang diretso sa kaniyang mga mata. Agad siyang napaiwas nang tingin at pinunasan ang luhang tumulo mula sa kaniyang mga mata. 

‘Amazing! Just wow.’

“Ang galing naman. Isang linggo pa lang tayong wala ay mahal mo na siya agad?” sarkastikong turan ni Kiyumi at bumaling kay Yvonne na mayro’ng ngiting tagumpay sa labi. “Makarma ka sana sa pinanggagawa mong ahas ka.”

Wynter groaned in annoyance. “Don’t you dare talk to Yvonne like that. She is above your league. Wala ka nang pakialam sa gagawin ko sa akin buhay. Afterall, we already broke up, so please let me go.”

“We have been going out together for three years now. You want to break up with me over this girl? Kung ipagpapalit mo ako, bakit sa cheap na kagaya niya pa?” pang-iinsulto ni Kiyumi. 

Wynter sighed heavily. “She’s important to me.”

“At ako hindi? Iyan din ang sinabi mo sa akin noon, Wynter!” puno ng hinanakit na turan ni Kiyumi. 

“Magkaiba kayong dalawa, Yumi.” kontra ni Wynter. 

Pagak na tumawa si Kiyumi. “Of course magkaiba kaming dalawa ng ahas na iyan. Hindi ako kagaya niya, hindi ko gawain ang pumatol sa ex-boyfriend ng best friend ko.” 

Umiwas nang tingin sina Wynter at Yvonne kay Kiyumi. 

“I am not angry. I’m in pain. And you put me here, the person who is supposed to love me more than anything,” puno ng hinanakit na turan ni Kiyumi.  

Wynter’s gaze softened when he saw Kiyumi crying. 

“I’m trying to be a better person for you. That’s all I f*cking did for three years being with you. Sabihin mo sa akin kung saan ako nagkulang. Ipaintindi mo sa akin kung bakit nagawa niyo akong lokohin.” Kiyumi couldn't stop herself and started crying. She was hurt. Hindi niya alam kung paano pa siya nakakapagsalita sa harap nina Wynter at Yvonne. “I deserve an explanation, I need an acceptable reason. Because I worked on it, I worked hard for it. I invested my time and effort in our relationship.”

“She’s pregnant,” sambit ni Wynter. 

Parang biglang tumigil ang oras at wala ng ibang narinig pa si Kiyumi kung hindi ang kabog ng kaniyang dibdib.

“W-What did you just say? She’s what?” 

Hindi sumagot si Wynter at sa halip ay tumitig lamang kay Kiyumi. 

“Dalawang buwan na akong buntis at si Wynter ang ama. Matagal na ang aming relasyon. Let him go, because he’s now mine. Magkakaanak na kami kaya’t huwag ka nang makialam sa amin.” pag-uulit ni Yvonne. 

Parang naging blangko na ang utak ni Kiyumi. Mapait siyang ngumiti. “C-Congrats. . . Finally, nasagot na rin ang maraming tanong na tumatakbo sa isip ko.” 

Tumalikod na si Yumi para umalis na ngunit pinigilan ako ni Wynter.

“Yumi,” usal ni Wynter.

Agad tinampal ni Kiyumi ang kamay ni Wynter na nakahawak sa kaniya nang malakas at binigyan niya ito ng dalawang malakas na sampal sa magkabilaan nitong pisngi. 

Hindi satisfied si Kiyumi sa kaniyang ginawa. Gusto niyang saktan nang paulit-ulit ito hanggang sa maubos ang lakas niya. Ngunit ayaw na niya dahil hindi na mababago pa ang nangyari na. 

Tiningnan ni Kiyumi si Wynter nang masama. Bago niya ito tinalikuran. Tuloy-tuloy siyang naglakad papuntang pinto at napatigil nang nakitang naroon si Syren, naawang nakatitig sa kaniya. Mabilis niyang nilagpasan ito at pumasok sa elevator. Nanghihina siyang napasandal at umiyak. Pakiramdam niya ay pinaglalaruan siya ng mga taong nakapaligid sa kaniya