Hinabol niya ako hanggang sa umabot kami sa sala. Hinawakan niya ang kamay ko kaya agad akong napatingin doon. Binitawan niya naman yun agad kaya tumingin ako sa mukha niyang nalilitong tumingin sa akin."What's wrong?" takang tanong niya. Nagtaka rin akong tumingin sa kanya."Iuwi mo na ako," seryosong sabi ko."Okay, but can you tell me why you don't want to come back here?" tanong niya. Tumaas ang kilay ko sa tanong niya."Can you tell me too why I should come back here?" mataray kong tanong. Ngumuso siya sa akin parang nag pa cute kaya umirap ako sa kanya at naglakad na palabas."Kung hindi mo ako ihatid, maglalakad nalang ako," inis kong sabi sa kanya. Hindi ko rin alam kung bakit ako na iinis sa kanya. Siguro dahil sa social status niya, halatang mayaman at kapang mayaman ang lalaki ibig sabihin mahal siya ng magulang niya.Yun talaga ang inisip ko kaya nga iniwasan ko ang mga mayayamang nilalang. Gusto ko yung ka pantay ko lang pero itong lalaking to kung ipagpatuloy ko ang kah
Hindi ako nagsalita sa sinabi niya kaya tahimik siyang bumalik sa driver seat at pinaandar agad ang kanyang sasakyan. Tahimik lang kami sa loob habang nag drive siya. Seryoso lang ang mukha niyang tumingin sa daan. Hindi niya talaga nagustuhan ang sinabi ko pero hinayaan ko na iyun.Nakarating kami sa condo ko kahit hindi ko sinabi sa kanya ang address ko. Hindi na ako nagulat dahil nakuha nga niya ang number ko, paniguradong pati ang address ko nakuha niya rin. Parang may kakayahan naman siyang magbayad para labg ipahanap itong address ko.Huminto ang sasakyan niya kaya lalabas na sana ako pero naka lock pa rin ito kaya taas kilay akong tumingin sa kanya."Buksan mo."Bumaling siya sa akin at tumingin sa damit niyang suot ko, napatingin din ako doon. Seryoso talaga siyang isusuli ko to? May kinuha siya sa likod ng sasakyan at binigay sa akin ang malaki niyang jacket."Suotin mo yan," seryosong sabi niya. Hinawakan ko ito at tiningnan."Nah, baka hindi ko na maisuli yan," sabi ko at
Pagkarating ko sa condo ko, naligo agad ako at pagkatapos agad humiga sa kama. Sa unang pagkakataon kong mag-isa ngayon lang ako nakaramdam ng pagod.Hinanap ko ang number ni Ven para itext siya.Me: tumawag ka sa akin pag naka uwi kana.Pumikit ako para umidlip ng ilang sandali, inaantok ako at masakit ang buong katawan ko. Hindi ko alam na ganito pala pakiramdam pagkatapos gawin yun. Nakatulog naman agad ako. Nagising lang ako nang tumunog ang cellphone ko kaya agad ko itong kinuha kahit inaantok pa, baka si Ven na ito."[Lay,]" boses ni Ven."Naka-uwi ka na?" inaantok kong tanong sa kanya. Siguro mamaya na ako pupunta."[Nagising ba kita?]""Hmm.. mabuti na rin yun, hindi pa ako kumain.""[Pupunta ako diyan ngayon, magdala ako ng pagkain,]" sabi niya. Ngumiti naman ako sa sinabi niya. "Okay, thanks Ven.""[Hintayin mo ako diyan, bye.]"Pinatay niya agad ang tawag. Habang naghihintay sa kanya humiga ulit ako at pumikit pero hindi na nakabalik sa tulog. Ngayong bumalik ako sa katin
"What's that!?" agd niyang sigaw at napatayo pa talaga habang tinuro ang nasa leeg ko."Ang oa mo," komento ko. Nakalimutan kong lagyan ng foundation para hindi niya makita. Hinayaan ko nalang, nakita na niya wala na akong magagawa."Saan mo yan nakuha?" nakakunot niyang tanong at umupo ulit sa sofa. Ngumiti ako at kumindat lang sa kanya."Hindi ka ba talaga magsasalita?" inis na niyang tanong sa akin kaya humahalakhak ako."Kumain pa ako," natatawang sabi ko. Inirapan niya lang ako at sumandal sa sofa habang nagka cross ang kamay niya sa kanyang dibdib. Tumaas ang kilay ko sa kanyang ginawa."May pa irap irap kana sa akin," sabi ko habang ngumunguya. Siya naman ngayon ang hindi nagsalita kaya natawa nalang ako at tinapos na ang pagkain. Parang hindi lang ako ang madaming sasabihin, parang siya rin. Hindi ko makakalimutang pumunta ang gagong Ivan na iyun sa studio dahil kay Ven. Balak targetin ang kaibigan ko.Natapos ako sa pagkain habang siya nanuod lang sa akin. Uminom ako ng tubi
"Anong nangyari?" nag-alala niyang tanong at nilayo ako sa kanya para makita niya ang mukha ko. Tiningnan niya ako habang hawak ang dalawang balikat ko."Kaya ako hindi pumasok kasi may nangyari kagabi," sabi ko at mariing pumikit. Ang gabing pagkakamali ko!"Ano?"Pumikit ako ng mariin at tumingin ulit kay Ven at sinabi sa kanya ang nangyari, simula kung paano kami nagkita sa bar. Tangina kung alam ko lang! sana pala talaga kinikilala ko muna!Hindi ko rin naisipang tingnan sa social media dahil hindi ko inisip na ganun iyun ka sikat, kaya kahit naalala kong pwede ko siya hanapin sa social media matatagalan ako, sht talaga!Pagkatapos kong mag kwento nakita ko ang gulat sa mukha ni Ven kaya niyakap ko ulit siya dahil hindi ko na alam ang gagawin ko."Ven, anong gagawin ko?" naiiyak kong tanong sa kanya. Hindi siya nagsalita kaya tumingin ako sa kanya na ngayon natigilang tumingin sa akin."A-are you serious?" gulat niyang tanong. Naiiyak akong tumango sa kanya. Mas lalo akong nakaram
Pinanuod ko lang tumawa si Vanessa. Habang nag-uusap kami kanina may napansin ako sa kanya. May kunting nagbago pero ko mapangalanan kaya time na para siya naman ang tanungin."Anong nangyari kay Ivan?" biglaang tanong ko habang tumawa siya. Unti unting nawala ang ngiti niya at nagseryoso ang mukha. Tiningnan ko ang kabuohan niya."Galing ka pa ba sa trabaho?" tanong ko ulit sa kanya namg matagal siyang sumagot. Ngayon ko lang napansin ang itsura niya. Tumango siya at tiningnan ang mukha galing sa reflection ng cellphone niya.May make up pa siya."Dumeritso ako rito dahil balak akong ihatid ni Ivan sa condo ko," mahinahong sabi niya. Kumunot ang noo ko pero hinayaan ko lang siyang magsalita. Hindi na bata si Ven para hindi niya ang alam ginawa niya. Nakinig lang ako sa kanya."Noong hinatid mo ako galing sa bar.." nag-iwas siya ng tingin sa akin habang sinabi niya iyun."Ano?" hindi na makapaghintay kong tanong sa kanya. Parang wala talaga akong alam sa nangyari sa babaeng to."Pumun
"Kinausap ako," mahinahong sagot niya. Tumango ako at pinagmasdan ang mga gagawin niyang reaction habang pinagusapan namin si Ivan."Anong gagawin mo ngayon sa kanya?" tanong ko. Tinanong niya ako kanina ng ganito kaya ngayon ako naman, gusto kong malaman ang desisyon niya."Iiwasan ko rin siya," mahinahong sabi niya at ngumiti ng malungkot sa akin kaya taka akong tumingin sa kanya."Anong ngiti na yan?" tanong ko. "Kung gusto mong makausap siya, edi kausapin mo. Wag mo akong gayahin, hindi purket iiwas ako, iiwas ka rin."Umiling siya sa akin."Nagkasagutan kami ni kuya kanina," malungkot niyang sabi. Natigilan ako sa sinabi niya. Parang masama ang nangyari. Minsan lang siya sumagot sa kuya niya at yang minsan na yan dahil yun sa akin. sht."Anong nangyari?" nag-alala kong tanong sa kanya."Sinabi niyang wag ko siyang lapitan kong may mangyayaring masama sa akin."Ah talaga ba Jayson? sige pagbigyan kita. Tingnan natin kung sino ang mamatay sa pag-alala sa kapatid kapag hindi ko sasa
"Okay, I'll try."Tumango ako sa kanya at niyakap siya. Medyo gumaan ang naramdaman ko habang naka-usap si Ven. Matagal din kaming hindi makapag-usap ng ganito. Sobrang sarap sa pakiramdam habang sinabi sa kanya ano ang bumagabag sa akin.Ngayon iiwasan ko na talaga ang lalaking yun."Bakit hindi mo rin gawin sa pamilya mo?" tanong niya sa akin. Hindi ko inasahan ang tanong niya kaya medyo natigilan ako. Natagalan ako sa pag-sagot kaya tiningnan niya ako ng maigi."Layviel?" tawag niya sa akin. Doon bumalik ako sa sarili at ngumiti sa kanya para itago ang naramdaman."Tinaboy na nila ako eh," natatawang sabi ko kahit wala namang nakakatawa. Hindi ko alam ang maging reaction ko sa tanong niya. Ngumuso siya at tumango sa akin habang tiningnan pa rin ako. May sasabihin pa sana siya pero parang napansin niya ang pagkabalisa ko kaya hindi na siya nagsalita.I'm sorry Ven. Tumayo ako para kukuha sana ng snack para sa aming dalawa."Saan ka pupunta?" tanong niya."Kukuha ako ng makakain nat
"Hinanda ko na nga sarili ko kapag nalaman nilang kami ng kapatid ko makatanggap sa mana na galing kay lolo," wala sa sariling sabi ko habang inisip ang magiging reaction ng mga tita ko."Hindi mo na kailangan iyan, meron naman sa akin," seryosong sabi niya kaya taka akong tumingin sa kanya at napailing nalang."Siraulo, hindi nga kita boyfriend," umirap kong sabi.Tapos na akong kumain habang nagkwentuhan parin kami at ganun din siya, walang planong kumilos habang nakikinig."Can you be my girlfriend?" seryosong tanong niya.Lumakas ang tibok ng puso ko at naumulang tumingin sa kanya. Baka inisip niyang gusto kong maging boyfriend siya kaya ko iyun sinabi. Maganda nga pakinggan dahil may nangyari na sa amin at kanina lang may nangyari ulit. Babae rin naman ako kagaya ng ibang babae gusto ko ang lalaking makauna sa akin ay ang boyfriend ko pero hindi naman siya nanligaw kaya hinayaan ko na at hindi nalang inisip lahat."Wag ka ngang magbiro ng ganyan, sinabi ko lang naman iyun para ip
"Do you want more?" nakangising tanong niya habang dahan-dahan niyang tunanggal ang daliri doon. Lumapit ako sa kanya para yakapin nalang siya dahil akong masabi. Narinig kong tumawa siya."Let's eat," sabi niya habang nakayakap sa akin. Halatang nakangisi sa akin habang sinabi iyun.Nang-asar siya pero halatang may gustong gawin din ang gusto ko dahil sa isang bagay na parang galit na galit at gustong lumabas sa kanyang pantalon."Okay," mahinahong sabi ko at lumayo na sa kanya. Tumawa nalang siya at kinuha ang dala niyang pagkain kanina. Ngayon naramdaman ko ulit ang gutom na kanina ko pa naramdaman pero dahil sa ginawa niya, pansamantala ko itong nakalimutan.Pumunta kami sa kusina para doon kumain. Ngayong nandito siya hindi ko alam kung anong sasabihin sa kapatid ko kapag nakita siya rito, lalo na si lolo. Bakit ba kasi sumunod siya, hindi pwedeng hintayin nalang niya ako?Nagsimula na kaming kumain."Bakit nandito sa hotel?" tanong niya. Nagtaka naman akong tumingin sa kanya. An
Warning!!"A-ano ba!?" sigaw ko at tinulak kahit iba ang gusto kong gawin. Kainis bakit parang namiss ko rin siya."I miss you," bulong niya at hinalikan ang leeg ko kaya tinigilan ko na ang pagtulak sa kanya at hinayaan nalang siyang yakapin ako ng mahigpit.Ngayon ko lang naalala ang itsura ko.Omayghad!? kakagising ko at tangina!"B-bumitaw ka muna, pupunta lang ako sa kwarto," sabi ko. Lumayo naman siya pero hindi ako binitawan, tiningnan lang niya ako at ngumiti ng matamis."You're so beautiful especially in the morning," nakangiting sabi niya habang nakatitig sa akin.Tangina talaga."Mag s-suklay lang ako," nahihiyang sabi ko pero ngumisi lang siya at nilapit ang mukha sa akin kaya nilayo ko naman ito sa kanya."Anong ginawa mo!?" takang tanong ko habang nilayo ang mukha."Anong ginawa mo?" tanong niya rin sa akin."Hindi pa ako nag t-toothbrush!" sabi ko. Parang wala siyang narinig at nilapit ang mukha sa akin at hinalikan ako ng mabilis."Sabing—" hindi ko matapos ang sasabi
"Ang tagal mong nalayo ate, anong gusto mo hayaan kang .alayo ulit?" nakasimangot niyang sabi."So ibig sabihin gusto mong single ako habang buhay?" natatawang sabi ko. Hindi siya sumagot kaya pareho namin siyang tinawanan ni lolo."Malayo pang mangyari iyun Miguel, wag kang mag-alala," nakangiting sabi ni lolo sa kanya."Malayo pa talaga, wala pa nga akong boyfriend tapos kasal na pinagusapan natin dito," natatawang sabi ko."Hindi pala boyfriend pero bukang bibig," bulong Miguel pero narinig namin."Anong bukang bibig? kayo nga diyan eh," natatawang sabi ko.Natapos ang araw na iyun na nagtawanan lang kami bago ako bumalik sa condo ko. Naiwan si Miguel doon para magbantay kay lolo. Na guilty din ako dahil ngayon nagalit ang mga tita at tito ko sa kanya.Hindi ko talaga maintindihan kung bakit ayaw na ayaw nila sa akin, ngayon nadamay pa si lolo sa galit nila dahil sa akin. Lalo na siguro ngayon na sa amin pala ni Miguel pinangalan ni lolo, akala ko kay Miguel lang eh, okay lang nama
"Sana sa mga anak mo nalang lolo, siguradong protektahan nila iyan ng maayos," dagdag kong sabi.Sa hindi nakakaalam, madaming ari-arian si lolo at kami lang dalawa ng kapatid ko ang gagaw ng bagay na iyun? at wala pa kaming alam kung anong gagawin namin sa ari-arian na iyun lalo na sa mga negosyo ni lolo. Baka ma bagsak pa iyun."May tiwala ako sa inyo," nakangiting sabi ni lolo sa amin.Nagkatinginan kami ni Miguel at parehong napailing. Malaki at madaming responsibility."Alam ba nila mommy?" nag-alalang tanong ni Miguel. Isa pa iyan, madami rin palang kaaway. Hayst."Hindi at ipangako niyo sa akin hinding hindi niyo ibibigay kahit kanino ang binigay ko sa inyo kundi sa mga anak niyo lang," seryosong sabi ni lolo."Naku Lo paano kung babagsak?" wala sa sariling sabi ko. Natawa nalang si lolo at hinaplos ang ulo ko."Wag niyo munang isipin iyan, gawin niyo muna ang gusto niyong gawin ngayon at kapag mawawala na ako sa mundo may taong pinagkatiwalaan ko na magtuturo sa inyo sa mga ga
"Aalis tayong lahat dito kung aalis si Miguel," seryosong sabi ni lolo. Napangisi ako. Favorite nga ni lolo si Miguel, habang favorite din akong kampihan ni Miguel. Ano kayo diyan?"Lolo!" inis na sigaw ng pinsan ko at tumayo habang masamang tumingin sa akin."Lolo, kung hindi siya aalis, ako nalang aalis!" pananakot niya kay lolo. Kung natakot nga si lolo sa kanya, parang wala lang naman kay lolo."Kung iyun ang gusto mo," seryosong sabi ni lolo. Gusto kong matawa sa reaction ng mga tita ko."Papa!" sigaw ni tita ang mama nang pinsan ko nananakot kay lolo."Fine!" inis na sigaw ng pinsan ko at mag padabog na lumabas sa mansyon."Aalis kaming lahat dito papa!" galit na ring sabi ni tita at lumabas agad para sundan ang anak.Lumabas nga silang lahat, kami nalang ang natira ng parents ko at ang kapatid ko.Ganun sila ka ayaw sa akin kaya nagsi-alisan lahat, kala mo talaga suyuin pa sila ni lolo. Edi umalis sila, alam kong takot lang silang mawalan ng mana."Bakit nandito pa kayo?" ser
"Dito ka lang Miguel, parang miss na miss ka na nila. Hindi ka ata nagpakita ng ilang buwan. Bakit kaya?" nakangiting tanong ko at tiningnan si mommy. "Kapal ng mukha mo," sabi ng isang pinsan ko na inis na inis din sa akin. Actually magkakampi silang lahat, habang ako si Miguel lang ang kumampi sa akin. Wala silang magagawa dahil si Miguel lang naman ang paborito ng lolo namin, kaya ganyan nalang iyan sila kay Miguel."Buti Miguel, dinala mo ang ate mo ngayon dito. Ngayon ko lang ulit siya nakita simula noong umalis siya," singit ng lolo namin kaya tumahimik ang lahat.Lumapit ako kay lolo habang nakangiti, pero pinigilan nila ako."Wag kang lumapit sa kanya!" sigaw ng isang tita ko."Easy, hindi ko sasaktan si lolo. Magmano lang naman ako sa kanya, okay lang ba lolo?" tanong ko kay lolo na ngayon nakangiti sa akin at tumango. Kinindatan ko muna ang tita ko bago nagpatuloy."Kumusta ka lolo?" bulong kong tanong at nagmano sa kanya. Akala ng lahat ayaw talaga ni lolo sa akin, ganun
"Wala na akong pakialam kung iyun ang tingin ng ibang tao sa akin, iyun ang paraan ko para hindi ako masaktan ng ibang tao," dagdag kong sabi.Ilang sandali pa tahimik na kaming dalawa."Pasok na tayo," uli ko sa sinabi ko kanina. Ngayon tumango na siya sa akin. Ngumiti ako sa kanya habang siya ngumuso sa akin. He's still a baby for me."Wag ka lang magsalita mamaya, hayaan mo lahat ang sasabihin nila ako na bahala doon," nakangiting paalala ko. "Hindi ko iyan hahayaan ate, kung dati wala akong magawa dahil bata pa ako ngayon may magagawa na ako, ayaw kong pagsisihan iyun sa huli," sabi niya kaya umirap lang ako sa kanya at na una ng lumabas na.Parang hindi ko na siya mapigilan sa gusto niya. Pero sa totoo lang kinabahan ako.Habang naglakad kami papasok biglang tumunog ang cellphone ko dahil sa isng text kaya tiningnan ko muna ito.Zephyrus: kumusta ka na? I hope okay ka lang baka bibilhin ko yang lugar niyo at ipangalan sayo para maging okay na sila sayo.Napailing ako sa kanyang
Kanina nag-ayos lang ako ng mga gamit ko ngayon papunta na kami sa mansyon. Kinabahan ako ng sobra, hindi pa ako pinakain ng kapatid ko dahil doon nalang daw para sabay kaming apat. Wowers, tingnan natin kung makakain nga talaga ako doon."Kainis yung pinsan mo Miguel, anong pinupunta niya doon sa kwarto ko, hindi kami close."Kanina pa ako nag rant sa babaeng yun, may boyfriend ata siya ngayon at takot na namang magkagusto sa akin. Nagpatunay lang na mas maganda talaga ako sa babaeng iyun, pati siya takot na kaya niya ako pinuntahan.Wag lang niyang ipakita ako sa boyfriend niya baka ma de ja vu siya bigla."Pinsan mo rin iyun ate," sabi niya. Umirap ako sa kawalan at tiningnan lang ang daan papunta sa amin. Sobrang dami talagang nagbago, halatang hindi naka-uwi ng ilang taon. Baka maliligaw pa ako dito kung ako lang mag-isa. Hindi talaga pamilyar sa akin itong mga nakatayo na nadaanan namin ngayon."Sinong nandun?" tanong ko ng ma-isip iyun. Baka nandun din ang mga tita at tito kong