"Anong nangyari?" nag-alala niyang tanong at nilayo ako sa kanya para makita niya ang mukha ko. Tiningnan niya ako habang hawak ang dalawang balikat ko."Kaya ako hindi pumasok kasi may nangyari kagabi," sabi ko at mariing pumikit. Ang gabing pagkakamali ko!"Ano?"Pumikit ako ng mariin at tumingin ulit kay Ven at sinabi sa kanya ang nangyari, simula kung paano kami nagkita sa bar. Tangina kung alam ko lang! sana pala talaga kinikilala ko muna!Hindi ko rin naisipang tingnan sa social media dahil hindi ko inisip na ganun iyun ka sikat, kaya kahit naalala kong pwede ko siya hanapin sa social media matatagalan ako, sht talaga!Pagkatapos kong mag kwento nakita ko ang gulat sa mukha ni Ven kaya niyakap ko ulit siya dahil hindi ko na alam ang gagawin ko."Ven, anong gagawin ko?" naiiyak kong tanong sa kanya. Hindi siya nagsalita kaya tumingin ako sa kanya na ngayon natigilang tumingin sa akin."A-are you serious?" gulat niyang tanong. Naiiyak akong tumango sa kanya. Mas lalo akong nakaram
Pinanuod ko lang tumawa si Vanessa. Habang nag-uusap kami kanina may napansin ako sa kanya. May kunting nagbago pero ko mapangalanan kaya time na para siya naman ang tanungin."Anong nangyari kay Ivan?" biglaang tanong ko habang tumawa siya. Unti unting nawala ang ngiti niya at nagseryoso ang mukha. Tiningnan ko ang kabuohan niya."Galing ka pa ba sa trabaho?" tanong ko ulit sa kanya namg matagal siyang sumagot. Ngayon ko lang napansin ang itsura niya. Tumango siya at tiningnan ang mukha galing sa reflection ng cellphone niya.May make up pa siya."Dumeritso ako rito dahil balak akong ihatid ni Ivan sa condo ko," mahinahong sabi niya. Kumunot ang noo ko pero hinayaan ko lang siyang magsalita. Hindi na bata si Ven para hindi niya ang alam ginawa niya. Nakinig lang ako sa kanya."Noong hinatid mo ako galing sa bar.." nag-iwas siya ng tingin sa akin habang sinabi niya iyun."Ano?" hindi na makapaghintay kong tanong sa kanya. Parang wala talaga akong alam sa nangyari sa babaeng to."Pumun
"Kinausap ako," mahinahong sagot niya. Tumango ako at pinagmasdan ang mga gagawin niyang reaction habang pinagusapan namin si Ivan."Anong gagawin mo ngayon sa kanya?" tanong ko. Tinanong niya ako kanina ng ganito kaya ngayon ako naman, gusto kong malaman ang desisyon niya."Iiwasan ko rin siya," mahinahong sabi niya at ngumiti ng malungkot sa akin kaya taka akong tumingin sa kanya."Anong ngiti na yan?" tanong ko. "Kung gusto mong makausap siya, edi kausapin mo. Wag mo akong gayahin, hindi purket iiwas ako, iiwas ka rin."Umiling siya sa akin."Nagkasagutan kami ni kuya kanina," malungkot niyang sabi. Natigilan ako sa sinabi niya. Parang masama ang nangyari. Minsan lang siya sumagot sa kuya niya at yang minsan na yan dahil yun sa akin. sht."Anong nangyari?" nag-alala kong tanong sa kanya."Sinabi niyang wag ko siyang lapitan kong may mangyayaring masama sa akin."Ah talaga ba Jayson? sige pagbigyan kita. Tingnan natin kung sino ang mamatay sa pag-alala sa kapatid kapag hindi ko sasa
"Okay, I'll try."Tumango ako sa kanya at niyakap siya. Medyo gumaan ang naramdaman ko habang naka-usap si Ven. Matagal din kaming hindi makapag-usap ng ganito. Sobrang sarap sa pakiramdam habang sinabi sa kanya ano ang bumagabag sa akin.Ngayon iiwasan ko na talaga ang lalaking yun."Bakit hindi mo rin gawin sa pamilya mo?" tanong niya sa akin. Hindi ko inasahan ang tanong niya kaya medyo natigilan ako. Natagalan ako sa pag-sagot kaya tiningnan niya ako ng maigi."Layviel?" tawag niya sa akin. Doon bumalik ako sa sarili at ngumiti sa kanya para itago ang naramdaman."Tinaboy na nila ako eh," natatawang sabi ko kahit wala namang nakakatawa. Hindi ko alam ang maging reaction ko sa tanong niya. Ngumuso siya at tumango sa akin habang tiningnan pa rin ako. May sasabihin pa sana siya pero parang napansin niya ang pagkabalisa ko kaya hindi na siya nagsalita.I'm sorry Ven. Tumayo ako para kukuha sana ng snack para sa aming dalawa."Saan ka pupunta?" tanong niya."Kukuha ako ng makakain nat
"Anong balita?" tanong ko ng matagalan siya sa kakatingin sa kanyang cellphone."Wag muna daw ako papasok bukas," mahinahong sabi niya habang nakatingin sa cellphone niya. Bumaling siya sa akin."I'm sorry Ven, nadamay ka talaga.""It's okay, gusto ko rin magpahinga," mahinahong sabi niya."Anong gagawin ko?" nag-alalang tanong ko. Hindi pwedeng wala akong gawin kung maraming nadadamay dahil sa akin. Si Zephyrus at si Ven na wala naman talagang ginawang masama. Ayaw ko talaga sa lahat yung may madamay sa kagagawan ko."Hintayin mo nalang sasabihin ni ate," mahinahong sabi niya. Tumango ako at napatingin sa cellphone ko na may text si Zep.Zephyrus: are you okay?Agad akong nag reply sa kanyang text. Alam kong sinabi kong iiwasan ko na siya pero hindi pwedeng hindi ko siya sagutin ngayon, ako ang may kasalanan sa nangyari sa kanya.Me: what should I do?Hindi ako nakatanggap ng reply dahil tumawag ito sa akin. Napatingin si Ven sa cellphone ko at tumingin sa akin."Sino yan?" kuryosong
Actually kanina pa tumunog ang cellphone ko dahil sa mga text mga lalaki kaya akala ko ganun pa rin kaya tumunog ang cellphone ko pero nakita ko ang kapatid ko ang nag text. Miguel: ate okay ka lang ba diyan? nakita namin yung balita.Nakita nila mommy at nakilala nila kong sino. Ano kaya ang inisip na naman nila sa akin ngayon?Me: don't worry, okay lang ako.Gusto kong tanungin kong anong sinabi nila mama tungkol doon pero parang hindi na kailangan dahil sa susunod niyang reply.Miguel: gusto ka raw makausap ni mommy.Natigilan ako habang nakatitig sa cellphone. Bakit? anong meron? sa ilang taon kong malayo sa kanila ngayon ko lang ito narinig. Baka pagalitan? pero marami na akong nagawa dati kaya bakit ngayon pa ako papagalitan?Me: bakit?Miguel: hindi ko alam. Nakangiti siya habang sinabi yun.Natigilan ako at napatingin sa tv kung na saan sinabi doon na si Mr. Yanetta, isang sikat na billionaire may hinatid sa isang condo gamit ang mamahalin nitong sasakyan. Billionaire.Hindi
Namatay ang tawag na hindi man lang siya nagsalita kaya binaba ko ang cellphone ko habang durog na durog ang puso.Bakit ba ako nasasaktan? wala lang ito sa akin, madami akong naging boyfriend at ni isa sa kanila hindi man lang ako tinamaan ng kunting sakit. Nasasaktan siguro ako dahil siya ang lalaking naka una sa akin at kailangan kong layuan dahil ganitong issue.Kahit marami akong naging boyfriend, iniingatan ko pa rin ang sarili ko gaya ng ginawa ng ibang babae sa kanilang sarili. Babae pa rin ako at malaking bagay iyun sa akin. Kaya siguro nasasaktan ako ngayon.Wala akong ganang tumayo para magluto ng makakain. Dahil kailangan ko pa ring kumain, nag order nalang ako sa online. Malapit lang naman yun dito sa condo ko kaya alm kong darating din agad ang inorder ko.Nang tumunog ang doorbell, tamad akong tumayo para kunin ang pagkain ma inorder ko. Medyo mabilis ito sa inasahan ko. Inisip ko kasing magluluto pa sila o ano. Binuksan ko ang pintuan at nagulat ako ng makitang nandoon
Hindi pa siya tuluyang nakalabas may huling sinabi ako sa kanya. Ito na ang huling makikita ko siya."Wag ka ng babalik dito."'Ayaw ko man gawin ito kahit maraming issue ang kumalat sa akon, ayaw ko paring tanggapin nila ako dahil sayo.'Nakita kong napahinto siya pero ilang sandali pa tuluyan na siyang lumabas. Ilang sandali akong nakatayo doon hanggang sa tumunog ulit ang doorbell kaya lumapit ako sa pintuan. Akala ko bumalik siya para sa akin pero nakita kong dumating na ang pagkain na inorder ko.'Pinaalis mo pero disappointed ka kasi umalis na siya.'Nakatitig lang ako sa pagkain ko na hindi nagalaw dahil wala akong ganang kumain. Tumunog ang cellphone ko kay mabilis ko itong tiningnan. Umasang nag text si Zep pero iba ang nakita ko.'Baliw ka na Layviel, pinaalis mo nga di ba?'Mommy: anak, sinabi na ba ni Miguel sayo?Mommy: umuwi ka muna dito anak, miss ka na namin. Dalhin mo ang boyfriend mo kung meron.Sumikip ang dibdib ko habang binasa ko ang text ni mommy. Simula nang ti