KABANATA 29

"Wag kang mag mura," seryosong sabi niya. "Kumain kana diyan," dagdag niya.

"Tangina galit ako ngayon, wala na akong gana!"

"Hayaan mo na ang kaibigan mo," sabi niya at nagpatuloy sa pagkain.

"Paano ko yun hahayaan? sasaktan lang yun ng mga potanginang lalaki," inis kong sabi.

"Sabing wag kang mag mura," galit na niyang sabi at sinamaan ako ng tingin. Masama ko rin siyang tiningnan.

"Ikaw talaga may kasalanan nito, hindi ako nakapasok dahil sayo!" inis kong sabi.

"Tsk. Ginawa mong bata yang kaibigan mo," walang pakialam niyang sabi.

"Hindi mo kasi siya kilala!" inis kong sabi.

"Kilala ko ma siya o hindi, kung nasa tamang edad na siya hayaan niyo na siya. Kaya na niya ang sarili niya."

Tiningnan ko lang siya habang nagsalita. Iyun rin sinabi ni Ven sa akin pero ang ginawa ko lang naman ay prinotektahan lang siya. Ginawa ko ba talaga siyang bata?

"Kaysa mahuli na ako," malamig kong sabi.

"Hayaan mo na siya, kaya ka namumura sa kapatid niya dahil ikaw palagi ang kasama niya."

"Kasi kai