Love has so many faces, but there's only one meaning. It depends on a situation you had. Delmond loves his sister so much. He does everything for her, even risk his own life, even the person he loves the most. "You need me, but my sister needs you more!" Delmond says. How painful it was for them to overcome the struggles and trials they had gone trough? And those all lies make turns into reality. Who destined them for each other? Read and follow their love life story here at, "Nothing but to lie."
View MoreZiendrick POV"Sir Ziendrick, are you okay? You look tense!" sabi sa akin ni Cloe, ang General Manager ng Production and Promotion ng kompanya."Papaano ba naman hindi ako matetense eh papasuotin mo ba naman ako nang ganito!" sabi ko sabay taas ng boxer short na e-mo-model ko."Sir, pre photo shot pa lang po ito. Titingnan at pag-aaralan pa po natin kung saan ang mas nakakabagay na isuot n'yo sa fashion show!" pagpapaliwanag nito.May gaganapin kasing isang fashion show ang isang malaking network para sa clothing line. At naghahanap sila nang mga magaganda at may kalidad na mga clothing supply para sa kanilang mga talent at isa sa napili ang aming kompanya para rito."Ah! Basta kahit ano pa 'yan ayaw kong magsuot nang ganyan. Mas gusto ko pa ang mga ganito," sabi ko sabay kuha sa hanger nang isang color blue na long gown."Sir, please sumunod na lang po kayo. Baka mawalan ako ng trabaho kapag hindi nag-success ang pagsali natin sa fashion sh
Ziendrick POV "Wow! pogi ng anak ko ah. Saan ang punta 'bat bihis na bihis ka? May date kayo ni Khiendra?" manghang tanong ni Mommy sa akin nang dumaan ako sa kan'yang harapan. Aalis ako papuntang office. I'm trying to wear a fit round nick black t-shirt saka tenernohan ko nang strecth pants na kulay black din at white a black rubber shoes with black sunglasses. Porma na katulad nang isang tunay na lalaki na may liligawan o nagpapapogi. "Sinubukan ko lang na isuot ito Mommy kasi sayang kung mabubulok lang itong ibinigay mo para sa akin," sabi ko. "Sabi ko na nga eh. Bagay na bagay sa'yo ang mga 'yan. Noon ko pa sinabi sa'yo na isuot mo 'yan. Ang pogi mong tingnan anak sa suot mo. Ano kaya kung ikaw na lang ang gawin nating model sa mga produkto natin sa kompanya lalo na sa men's wear!" seryosong sabi ni Mommy. "What? No way! Mom, ayoko!" tanggi ko. Naiisip ko kasi na kapag ako ang nagmodel ng mga product namin lalo na sa
Delmond POV Maaga akong umalis ng bahay upang pumunta nang mall. Mag-go -grocery ako nang mga kailangan namin ni Khiendra sa bahay at mabilhan ko na rin ng gamot nito. Malaki ang pasasalamat ko kay Ziendrick, dahil sa kan'ya nadugtungan ang buhay ng kapatid ko. Nailigtas ito sa kamatayan. Kalahati ng pera na ibinayad nito sa akin ay inilagay ko muna sa bangko at ang sobra sa natirang kalahati ng pera sa pinambayad ko sa hospital at gastos sa pagpapagamot kay Khiendra ay ito ngayon ang ginagamit ko sa mga kailangan namin sa araw-araw. Umalis na ako sa club na pinagtatrabahohan ko dahil iyon ang kagustuhan ni Ziendrick. Kumuha na rin ako ng isang hindi kalakihang pwesto sa isang building na gagawin kong restaurant upang sa gano'n ay may mapagkukunan na rin kami nang gastusin namin sa araw-araw. Ang 500 thousand na nasa bangko ay ilalaan ko para sa pag-aaral ni Khiendra bilang isang doctor. Papalabas na ako nang grocery store nang may mabangga ak
Delmond POV Lumaking matalino at masayahing bata si Khiendra. Laging positibo sa buhay. Nagbago lang siya nang malaman n'yang may brain tumor siya. Ang mga ngiting iyon ang nais kong maibalik sa kan'yang sarili. "Kuya, gusto ko pang matulog muli inaantok pa ako," aniya. "Sige! Bunso, matulog ka na babantayan kita," sabi ko habang pigil ang mga luhang pumatak. Nang makatulog na ito ay wala akong sinayang na oras at naghanap nang trabahong maaaring mapasukan ko. Sa aking paghahanap ay napunta ako sa isang club na naghahanap nang isang female entertainer. Kahit na mag-cross dresser ako gagawin ko para sa aking kapatid. Gamit ang perang naiwan sa aking bulsa ay bumili ako ng isang lumang wig at damit pambabae sa ukay-ukay at ginamit ko ang mga lumang make-up ni Khiendra ay binalikan ko ang club at sinubukan kong mag-apply. Kinakabahan akong naghihintay nang susunod na tatawaging pangalan para sa orientat
Delmond POV "Kuya!" Malakas na sigaw na aking narinig mula sa silid ni Khiendra. Dali-dali akong bumangon mula sa aking higaan saka lumabas ng silid ko at patakbong tinungo ang silid ng aking kapatid. "Khiendra, anong nangyayari sa'yo? Bakit ka sumisigaw?" Kinakabahan kong tanong nang makita itong nakahawak sa kan'yang ulo at namimilipit sa sakit. "Kuya, ang sakit-sakit ng ulo ko. Parang binibiyak. Ahh...! Ang sakit talaga, Kuya!" Naiiyak na ito sa sobrang sakit. Nilapitan ko ito at parang batang kinanlong sa mga bisig ko. "Dadalhin na kita sa hospital!" sabi ko. "No! Kuya, wala tayong pera," sagot nito. "Sige na pumayag ka na, Khiendra. Magpadala ka na sa hospital," sabi ko na naiiyak na rin dahil sa nakikita kong nahihirapan ito. "Kuya, I'm sorry! Kung napapaiyak kita. Sorry, kung umiiyak ka dahil sa akin. Alam kong nahihirapan at napapagod ka nang alagaan ako. Patawad kung hindi ko na matutupad ang prom
Delmond POV "Kuya!" Malakas na sigaw na aking narinig mula sa silid ni Khiendra. Dali-dali akong bumangon mula sa aking higaan saka lumabas ng silid ko at patakbong tinungo ang silid ng aking kapatid. "Khiendra, anong nangyayari sa'yo? Bakit ka sumisigaw?" Kinakabahan kong tanong nang makita itong nakahawak sa kan'yang ulo at namimilipit sa sakit. "Kuya, ang sakit-sakit ng ulo ko. Parang binibiyak. Ahh...! Ang sakit talaga, Kuya!" Naiiyak na ito sa sobrang sakit. Nilapitan ko ito at parang batang kinanlong sa mga bisig ko. "Dadalhin na kita sa hospital!" sabi ko. "No! Kuya, wala tayong pera," sagot nito. "Sige na pumayag ka na, Khiendra. Magpadala ka na sa hospital," sabi ko na naiiyak na rin dahil sa nakikita kong nahihirapan ito. "Kuya, I'm sorry! Kung napapaiyak kita. Sorry, kung umiiyak ka dahil sa akin. Alam kong nahihirapan at napapagod ka nang alagaan ako. Patawad kung hindi ko na matutupad ang prom...
Comments