Chapter 1.2 Pagpapanggap

Delmond POV

Lumaking matalino at masayahing bata si Khiendra. Laging positibo sa buhay. 

Nagbago lang siya nang malaman n'yang may brain tumor siya. Ang mga ngiting iyon ang nais kong maibalik sa kan'yang sarili.

"Kuya, gusto ko pang matulog muli inaantok pa ako," aniya.

"Sige! Bunso, matulog ka na babantayan kita," sabi ko habang pigil ang mga luhang pumatak.

Nang makatulog na ito ay wala akong sinayang na oras at naghanap nang trabahong maaaring mapasukan ko.

Sa aking paghahanap ay napunta ako sa isang club na naghahanap nang isang female entertainer.

Kahit na mag-cross dresser ako gagawin ko para sa aking kapatid. 

Gamit ang perang naiwan sa aking bulsa ay bumili ako ng isang lumang wig at damit pambabae sa ukay-ukay at ginamit ko ang mga lumang make-up ni Khiendra ay binalikan ko ang club at sinubukan kong mag-apply.

Kinakabahan akong naghihintay nang susunod na tatawaging pangalan para sa orientation.

"Khiendra Montejos, ikaw na ang susunod!" sabi nang baklang nag-a-asset sa amin.

Hindi ko alam kung bakit ginamit ko ang pangalan ng kapatid ko, basta ito ang naisip ko nang tanungin ako.

Pumasok ako sa pintuang pinapasukan nang mga kasamahan ko, hindi ko akalaing ang daming taong nanonood.

Nang una hindi ko alam ang gagawin, ngunit naisip ko ang kalagayan ng kapatid ko kaya buong puso akong sumayaw.

Hindi ko akalaing magpapalakpakan ang mga taong nandoon. Giliw na giliw sila sa ginawang sayaw ko.

"Wow! Bonga ka Khiendra, first day mo pa lang ang dami nang nag-tip para sa'yo!" Bungad ng kasamahan ko.

Ngumiti lang ako sa kan'ya at tumalikod na. Hindi ako maaring magsalita dahil baka mahalata nitong hindi ako babae.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ziendrick POV

"What?" Gulat na tanong ko kina Mommy, at Daddy.

Nais nilang bago pirmahan at ipasa sa akin ang kompanya ay may ipakilala akong nobya sa kanila at magpakasal.

"But! Mom, Dad, I don't want to get married yet!" tanggi ko.

"Then you will not get the company. And if something bad happens to us and you still don't get married the company will go to charity," says Mommy.

"Oh my gash! Ano ba 'yan kalerkey naman kayo!" I've said smoothly.

"What! Do you fix what you're saying!" Daddy said angrily.

Bakit kasi ayaw pa nila tanggapin na bakla ako.

"Kaloka naman kayo mga modra at padre," pang-aasar kong sabi.

"Ziendrick, mamili ka! Maging totoong lalaki o mawawala ang lahat na mayroon ka!" galit na sabi ni Mommy.

"Be a real woman," I said flicking fingers.

"Ziendrick!" Daddy shouted as Mommy glared at me.

"Este! tunay na lalaki," sabi ko.

"Good! No girlfriend, no company. Maliwanag!" Daddy's said.

Ngumisi lang ako sa kanila. Masama pareho ang tingin.

"Maliwanag po!" I said.

My emotions we're racing but, I didn't do anything because I felt like I couldn't go from rich to poor. Kaya go for it, pero where ko naman hahanapin ang bride to be ko?

"Ako sana! Ako sana, ang magiging bride eh! Kainis mga parentals kong itchey!" muni-muni ko sa sarili.

"Oh! Saan ka pupunta?" tanong ni Mommy nang ako'y tumayo.

"May pupuntahan po ako," sabi ko.

"At saan naman iyon?" tanong ni Daddy.

"Manliligaw! Ano? Daddy, pogi na ba ako!" I said, then I tore my body and even combed my long hair with my hand.

"Of course! Son, we come from pogi and beautiful clans, so you must multiply!" Daddy says.

"I'm leaving, I'm going to find the woman who will give you a dozen grandchildren," I said.

"Kapag nangyari iyon, I'm the happiest grandmother sa buong mundo," sabi nito na nakangiti.

Hangad ko na mapasaya ang mga magulang ko kaya kahit na labag sa kagustuhan ko sisikapin kong masunod ang kanilang gusto.

Nandito ako ngayon sa isang club. Nakaupong mag-isa at umiinom ng champaign. Nakatoon ang aking atensyon sa entablado at hinihintay na panoorin ang susunod na mag-pe-perform.

"Bakit naman kasi kailangan ko pa ng girlfriend at magpakasal! Siguro hindi ako love ng parents ko. Siguro ampon ako, kasi kung totoong love at anak nila ako hindi nila ako pipilitin sa ayaw ko," nasa isipan ko.

"Ladies and gentlemen, please welcome our star of the night. Miss Khiendra Montejos," sabi ng emcee sa stage.

Lumabas ang isang napakagandang babae mula sa likuran ng entablado. Ang ganda n'ya tingnan sa kulay pula at itim nitong suot na kumikintab na damit.

"Kailangan ko siyang makilala," sambit ko.

Hindi ko na pinatapos ang pagsasayaw nito. Pumunta ako sa likuran kung saan dumadaan ang mga performer nila.

Narinig ko ang hiyawan at palakpakan hudyat na tapos na ang pagtatanghal nito.

Kaagad ko itong binati nang mapadaan ito sa kinatatayuan ko.

"Hi Miss, p'wede ba kitang makausap!" sabi ko na boses lalaki.

"Ha? Ah! Eh! Hindi kasi ako nakikipag-usap sa hindi ko kilala eh, Sorry!" tanggi nito sa malumanay na boses.

"What if bibigyan kita ng pera para kausapin ako, tatanggi ka pa ba?" sabi ko.

Tumigil ito sa paglalakad at nakataas ang kilay na tumingin sa 'kin.

"Anong akala mo sa 'kin mukhang pera!" Inis na sabi nito.

"Look, hindi ako pumunta rito para makipagtalo. Pumunta ako rito para maghanap ng magpapanggap na nobya ko. I'm sorry, I'm so upset at pressured na ako sa gusto ng mga parents ko. I'll give you a money kapag pumayag ka. Malaking halaga, should we say one million pesos," sabi kong nakangiti.

Napatigil ito sa paglalakad at...

"Deal!" Mabilis na sagot nito.

Nagulat ako sa agad na pagpayag nito.

Well sino ba naman ang tatanggi ng one million pesos.

"So pumapayag kang maging girlfriend ko, Miss...?"

"Khiendra Montejos," pagpapakilala nito.

"What a beautiful name. I'm Ziendrick Centillo," pagpapakilala ko.

"Bukas babalikan kita rito dala na ang tsekeng pambayad ko sa'yo," sabi ko.

Napakaganda niyang babae, kahit na bakla ako ay humahanga ako sa kagandahan nito.

Kinabukasan.

"Here's the chique get it!" sabi ko at iniabot ito.

"Sana tumupad ka sa usapan natin," Pahabol na sabi ko habang tinatanggap nito ang tseke.

"I'll do! Thanks," sabi nito na naluluha.

"Huwag kang magpasalamat may kapalit ang halagang 'yan," sabi ko.

"Alam ko. Nagpapasalamat ako, dahil hindi mo lang alam kung gaano kahalaga  ng perang ito sa akin," sabi nito.

"Whatever it is, labas na ako sa private life mo. Mamaya sasama ka sa akin, ipapakilala kita sa mga parents ko," sabi ko.

Nakita kong nagulat ito.

"Ang bilis naman yata, hindi pa ako handa," sabi nito.

"Wala ka namang ibang gagawin, ipapakilala lang naman kita, tapos ayon p'wede ka nang umuwi," sabi ko.

"Sige magbibihis lang ako," Tumayo ito at pumunta ng dressing room.

Maya-maya'y lumabas ito nang dressing room. Napakagandang tingnan ito sa suot nitong dress na kulay itim.

Ano ba ang meron sa babaing ito kung bakit ako nito napapahanga sa kan'yang kagandahan?

"Tara na!" Anyaya ko sa kan'ya.

Pagdating namin ay ipinarada ko na ang kotse sa parking area sa loob nang bakuran ng mansion namin.

"Mom, Dad, meet my girlfriend, Khiendra Montejos, Baby, meet my parents Mr. and Mrs. Stephen and Sandra Centillo," pagpapakilala ko sa kanila na inaakbayan ko pa si Khiendra.

"Hello iha! Your beautiful," sabi ni Mommy.

"Ang galing mong pumili anak, perfect. Matangkad, maganda, saka mabait," sabi naman ni Daddy.

Si Khiendra naman ay nakikita kong hindi mapakali kaya pinisil ko ang mga palad nito para hindi ito kabahan.

"Welcome to the family Iha, kailan ba ang balak n'yong magpakasal?" Excited na tanong ni Mommy.

"Ah Mommy, malapit na, pag-uusapan pa namin ang tungkol d'yan ni Khiendra," sabi ko.

"Okay! Pero sana huwag n'yo ng patagalin pa kasi tumatanda na kami ni Mommy mo. Kailangan na naming makita ang aming apo," sabat naman ni Daddy.

"Ahm! Dad, Mom, kailangan nang umuwi ni Khiendra," sabi ko saka tumayo at inalalayan din si Khiendra upang tumayo.

"Sige! Iha, mag-iingat ka!" sabi ni Mommy.

"Opo Tita," sagot ni Khiendra.

Nang nasa labas na kami ng gate ng bahay ay nagsalita si Khiendra.

"Ziendrick, 'wag mo na ako ihatid magtataxi na lang ako pauwi. Maraming salamat ulit sa perang ibinigay mo. Napakalaking tulong nito sa akin. Hindi ko ito makakalimutan," sabi nito.

"Okay lang iyon, basta tuparin mo lang pinag-usapan natin," sabi ko.

"Opo, tutupad ako sa napag-usapan natin," sagot nito at sumakay na sa taxi na pinara nito.

Nang makaalis na ang taxi na sinakyan ni Khiendra ay nagtataka ako sa aking sarili kung bakit ako nalulungkot sa tuwing hindi ko ito nakakasama at nakikita.

May kung anong damdamin ang aking nararamdaman para sa kan'ya. At ngayon ko pa lang ito nararamdaman sa isang babae.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Khiendra POV

Mag-iisang buwan simula nang maoperahan ako, at ngayon ay nagpapagaling na ako rito sa bahay namin.

Laking pasasalamat ko at hindi sumuko si kuya. Gumawa siya nang paraan para ako ay maoperahan at nakaligtas sa kamatayan. Ginawa niya ang lahat para maipagamot ako.

Ngunit ako ay nagtataka kung papaano niya nakayanang mabayaran lahat na gastusin sa hospital, kung saan siya kumuha ng pera.

"Kuya! Kuya Delmond, saan po kayo?" Tawag ko sa kan'ya.

Hindi ito sumasagot kaya lumabas ako ng aking silid upang puntahan ito sa kan'yang silid.

"Kuya!" Tawag ko at kumatok sa pintuan.

Walang sumasagot kaya binuksan ko ito.

Wala ito kaya pala walang sumasagot.

Pumasok ako sa loob at nakita kong magulo at makalat ang silid nito.

Kaunting kumirot ang aking operasyon sa ulo. Napaupo ako sa papag na higaan ni Kuya at napahawak sa aking ulo na may venda pa rin.

Isa-isa kong tiningnan ang mga gamit na nakakalat. Nais kong ligpitin at linisin ang silid ni kuya tulad nang dati ngunit nanghihina pa rin ako.

Sa aking pagtitingin sa kan'yang mga gamit ay napansin ko ang isang wig na nakalabas nang kaunti sa aparador na taguan ng mga damit.

Na-curious ako kung bakit may wig sa damitan ni Kuya.

Nilapitan ko at binuksan ang aparador upang kunin ang wig nang magulat ako sa aking nakita.

Mga sexy at eliganting mga damit na pambabae. Matitingkad at may kumikinang na mga nakakabit sa karamihan nito.

Nakita ko ang isang box na may laman ng iba't-ibang uri ng prostetek paint at make-up.

Nagtataka ako kung bakit mayro'n nito si Kuya sa kan'yang mga gamit.

"Bakla ba si, Kuya?" wala sa sariling naitanong ko.

Pero hindi, kilala ko si Kuya. Alam ko na may itinatago ito sa akin.

Naghalungkat pa ako sa kan'yang aparador at nagulat ako sa aking nakita. Hindi ako makapaniwala sa larawan na hawak-hawak ko.

Papaano na nagkaroon ako ng ganitong mga litrato dahil wala naman akong matandaan na naisuot ko ang mga damit na itong nasa aparador ni Kuya.

Tinitigan ko nang mabuti ang larawan at sa unang tingin ay hindi mo mapapansin na...

"Si Kuya Delmond, nagpapanggap bilang ako, pero bakit?" tanong ko.

Isa-isa kong tiningnan ang mga larawan.

"Star of the night Khiendra Montejos, a.k.a Miss Pretencious," Nakasulat sa background ng isang picture ni Kuya na kamukha ko, nakasuot ng pulang kumikinang na damit.

"Ano ito Kuya, bakit may mga ganito ka?" naguguluhan kong tanong sa sarili.

Mas lalo pa akong nagtataka at nabahala nang makita ko ang huling litrato.

Si Kuya Delmond na kamukha ko at si Ziendrick Centillo ay magkasama sa isang litrato, nakayakap ito sa likuran ni kuya. 

At mas lalo pa akong nagulat nang makita ko ang isang tseke na pirmado ni ZiendrickZiendrick.

Ngayon malinaw na sa akin ang lahat. Si Ziendrick ang nagbibigay ng pera kay kuya upang mapagamot ako. Pero bakit siya binibigyan ng pera ni Ziendrick?

"Hindi maaari, papaano nangyari ito? Si kuya Delmond, at Ziendrick, may relasyon?" mga katanungang nabuo sa isipan ko.

Nasaktan ako at nababahala sa mga  naiisip ko, kasi tanging si Ziendrick Centillo lang ang lalaking nagpapatibok ng puso ko.

 Siya lang ang kaisa-isang lalaking matagal ko nang hinahangaan at gusto mula pa noong high school ako.