Episode 4: New Identity

~Dr. Hubert Montefalcon~

"Forceps."

Mabilis na inabot ng isang nurse ang hinihingi ng doktor. Abala rin ang ilan sa pag-assist sa ginagawang surgery ng lalaki sa pasyente nito. Halos inabot ng 24 hours ang ginawa nito simula nang isalang ang dalaga. Last na ito kung tutuusin dahil tapos na siya sa ibang surgeries na ginawa niya noong nakaraang mga buwan pa sa dalagang ito. Mga minor na lang itong pahabol niya bilang correction sa nauna.

"Doc Hubert, your other patients are waiting." Mabilis na pinahiran ng nurse ang tumatagaktak na pawis niya sa noo.

"Please, nurse, cancel it. Doctor Kent will complete the remaining procedures on our timetable. I need to concentrate because this is my daughter's preserved face. I want the best possible results. My Vie will come alive. I cannot wait to see her again." Kumislap ang mata niya nang tanggalin ang gloves sa kamay. "Check the vital signs, Merriam," utos niya sa isa pang assistant nurse. "Make sure hindi babagsak ang oxygen level niya and the vital signs, check it once every 15 minutes. Please be careful because she is my daughter's doppelganger."

Napalakas pa ang boses niya nang sabihin ito kasabay ng paghugot niya ng malalim na hininga. "She's been in a coma but she regained consciousness and I am doing everything to fix her disfigured face. I just hope she pulls through and comes back to normal."

Palakad-lakad siya sa harap ng pasyente nang magising ito after 24 hours. Astonishment! His eyes brightened up when he spotted his patient's movement on the bed. Balot ng benda ang mukha nito at ang ilang parte ng katawan dahil sa surgery na ginawa niya sa dalaga.

Ungol lang ng babae ang narinig ni Doctor Hubert nang lapitan niya ito. "Welcome back, iha. Finally, you're awake. Kumusta ang pakiramdam mo? You've been in the hospital for exactly three months. Ang mga pasa mo sa katawan, ako ang may gawa niyan, I'm sorry." Natigilan siya nang mapagmasdan ang babae.

Nakalagay ang kamay ng dalaga sa ulo nito, wari'y litong-lito ito sa pinagsasabi niya. Tanging mata lamang ang nakikita niya sa babae dahil sa bendang nakapaikot sa buong mukha nito.

"S-sino po kayo?" mahinang tanong ng babae bago nito inikot ang tingin sa kwarto. "N-nasan ako?"

"I'm Doctor Hubert." Maybe in the right time, io-open up niya sa babae ang lahat dahil mukhang wala pa ito sa huwisyo. "Iha, can you tell me where you live? Your name?"

Nabahiran ng pagtataka ang mukha ng babae kasabay ng pananahimik nito. Napangiti siya nang makita kung gaano kamahiyain ang dalaga sa harap niya. Nakagawa siya ng napakalaking pagkakamali sa buhay niya pero hindi niya pagsisisihan ang surgery na ito. The woman's face was so disfigured that he decided to perform surgery right away. Luckily, compatible ito sa anak niyang patay na kaya nagawa niyang gawin agad ang massive surgery para maayos ang mukha nito. Her posture and physique, very similar ito kay Renvie, ang anak niyang pinakamamahal na namatay nang 16 years old pa lamang ito.

"Again, tell me about you."

Despite the woman's confused appearance, he gives her an affectionate smile and tells her she's in good hands. He has to remove the white wrap from her face immediately. He had been wanting to use his daughter's preserved face for someone for a long time, and this poor woman passed all of the criteria. After seeing her wrecked face, he rushed her to the operating room without hesitation.

"W-wala p-po akong matandaan." Litong-litong ang dalaga at halos maiyak na ito nang muli nitong ikutin ng tingin ang kwarto.

"Do you remember your parents?" It's not a good sign. He's doing everything he can to get her to remember things, but her lack of memory is worrying him a lot.

"Wala p-po akong maalala."

Napatuwid siya ng upo bago tinitigan ang babae. Biglang bumukas ang pinto at nakita niya ang doktor na kaibigan na tumulong din sa kanya sa ilang surgeries ng dalaga.

"This is important, Doctor Hubert. Let's talk outside."

Napasunod siya sa kaibigan.

"She fell asleep again before you got here but she's fully awake now, which is good. I asked about her whereabouts but she could not recall anything. We ran some tests. She has—amnesia." Inabot din ng doktor sa kanya ang results na ginawa nito sa babae. "What now, Hubert?"

He was frozen for a little moment before smiling. "I'll take care of it, Kent. Thank you for your help." Nilingon pa niya ang pinanggalingan niyang kwarto kanina. "R-Renvie..." He uttered the name of his late daughter and took his time making his way back to the room to see his precious creation again. Natagpuan na lamang niya ang sarili na kaharap na muli ang babae. "Iha..." He was struggling to relax... but appeared normal so she wouldn't notice anything was off. "I'm Hubert, your father, and you are my daughter. Renvie, your name is Renvie, and you have lost your memory." Napahakbang siya palapit dito bago niya dinampot ang surgical scissor. "You're my only daughter and if you can't remember anything, Evhan is your brother." This is extremely wrong but he doesn't care.

"P-pero—" Litong-lito ang dalaga nang salubungin nito ang tingin niya. "Ba't niyo po tinatanong k-kanina ang pangalan k-ko?"

"You are my little patootie and I just want to test you. I'm your father and you're my youngest child. I'll always be here for you," he whispered.

His obsession with bringing his daughter back from the dead ate him and he couldn't get rid of her memories, and now is the time. His desperation increased over time and his methods became more extreme. He isolated himself from the rest of the world, focusing solely on his goal and unable to take his thoughts away from his youngest daughter. Renvie was always full of life, and he pledged to return his beloved daughter through this strange lady. Whatever happened, he'd bring her back.

Saglit siyang huminto sa dahan-dahan niyang pag-cut ng benda nito. "T-tell me, may masakit ba sa'yo? Huwag mo nang intindihin ang sinabi ko, magpagaling ka nang mabilis para makauwi na tayo."

"Na-nahihilo po ako."

May pag-aalala niyang sinipat ito. "Dahil halos tatlong buwan ka ring tumagal dito sa ospital." Nakikita niya ang takot sa mga mata nito. Kahit ang mga matang nakatitig sa kanya, her brownish eyes, kagaya ito sa anak niya. "Calm down, baby. Daddy's here."

Nang matanggal na ang lahat ng benda sa mukha ng babae, napaurong siya nang dahan-dahan. A masterpiece! When he finally saw the woman's face, he burst into tears. What a wonderful creation! Nakaramdam siya ng panginginig ng kalamnan sa isang damdaming rumagasa nang masilayan niya ang mukha ng namatay na anak.

"My little patootie, you're back, my baby!" Hindi niya napigil ang sarili nang biglang yakapin ang naguguluhang dalaga. Ubod ingat niyang hinaplos ang mukha nito bago ito niyakap muli. "You need rest, my baby, you're still not well. Look at these bruises, we're going abroad for your fast recovery. Look at me..." Punong-puno ng pagkalito ang mukha nito nang salubungin ang nanlalabo niyang paningin dahil sa luhang sunod-sunod na pumapatak sa mata niya. "S-say Daddy Hubert." Taranta niyang binuksan ang record ng babae na nasa loob ng envelope. Agad siyang napangiti nang makita ang hinahanap. Nanginginig ang kamay niya nang ilapit ito sa dalaga. "See this? This is you."

Isang nurse ang nag-abot ng salamin sa nalilitong dalaga bago ito napatingin sa kanya. "Doc..."

"Please, leave us, nurse." Nasundan niya ito ng tingin. "Lock the door."

Napaawang ang labi ng dalaga at hindi nito alam ang sasabihin habang hawak nito ang mukha. Nakatingin ito sa maliit na salaming hawak at ang pasimpleng pagtingin nito sa litratong hawak na, wari'y pinag-aaralan nito ang sariling mukha. Napangiti siya sa reaksyon nito.

"Yes, that's you, iha. This guy," nakaturo ang kamay niya kay Evhan. "Call him Kuya Evhan and of course this one, that's me."

Kung walang natatandaan ang babae, gagawin niyang legal ang pagpangalan sa namatay niyang anak dito. She will be Renvie, her legal daughter in the eyes of the public. Napangiti siya nang haplusin ng dalaga ang litrato.

"Si... si Mommy?"

Napatalikod siya rito bago huminga nang malalim. When he thought of his lovely wife, a sharp pain shot through his heart. "Baby, your mommy is dead," he said. Pumiyok ang boses niya nang sabihin ito. How does he deal with the pain of being broken after losing the most important woman in his life? "Mommy isn't here any longer."

Hindi na niya matuloy ang sinasabi dahil ang pagluwal kay Renvie ang naging dahilan ng pagkamatay nito. He has to make the difficult and traumatic decision between choosing his daughter and risking losing his wife. Bago pa man ang operasyon ng kanyang asawa, hindi ito nagkulang ng paalala kung sino ang pipiliin. According to his wife, their daughter is an angel who deserves to live. May complication ang pangalawang pagbubuntis nito and Renvie for them is a miracle baby kaya napakahirap nang mawala naman ang anak niya. Tuluyan nang gumuho ang mundo niya nang mawala ang asawa niya na sinundan naman ng dalagita niyang si Renvie at a very young age. 16 years old ito nang mamatay. Aksidente ang nangyari kaya binawian ng buhay ang anak niya nang mag-holiday ito kasama ng mga kaibigan. Sinisi niya ang sarili dahil sunod sa luho ang "unica hija" niya dahil anumang bagay ang gustuhin nito, binibigay niya.

Biglang napahawak ang babae sa tiyan nito nang gumalaw ito. "Ahh... ang t-tiyan ko po. M-masakit."

Napalapit siya rito bigla para alalayan ito. "Just rest, hindi pa magaling ang mga sugat mo." Nahaplos niya ang kamay nitong nakahawak sa tiyan nito. After helping the woman back to her bed, he smiled and gently placed her hand beside the bed. "Sabihin mo kung ano ang gusto mo, mostly soft foods ka lang muna." Hindi na niya napigil ang sarili nang dampian ito ng halik sa noo. "I'll tell your nurse na pakainin ka na, then take your meds, my... my little patootie."

He gently touched her cheek. Her daughter, the younger version of his beloved wife, is still alive. Ang pait na kanyang kinimkim sa mahabang panahon ay unti-unti nang nawawala nang masilayan ang mukha ng anak sa harap niya. She's not dead! Napangiti siya nang tumango ang babae sa harap niya bilang pagsang-ayon sa sinabi niya. He needs to tell Evhan about this wonderful news right away.