~Braylon's POV~
Nakatitig lamang siya sa babaeng nakahiga habang nakapamulsa ang kamay; palakad-lakad siya sa harap nito. Nadala niya ito sa condo nang wala sa oras nang panawan ito ng ulirat dahil sa pagkakasuntok ng isang lalaki rito. It's been five hours already at masyado nang late ang oras. Ungol ng babae ang nagpalingon sa kanya. Mahina niya itong tinapik sa pisngi para gisingin ito. Umupo siya sa gilid ng kama nang gumalaw ito pero nanatiling nakapikit lang ito. Nakaramdam na siya ng sobrang antok dahil sa pagbantay dito. Madaling araw na nang dalhin niya ito sa condo since ito naman ang pinakamalapit na area sa pinangyarihan ng insidenteng iyon nang mapag-tripan ang babae. Ang tatlong lalaki na binugbog niya, sa presinto bumagsak ang mga ito nang itawag niya ito kay Brander, ang NBI agent niyang kapatid. Mabilis nang rumesponde ang mga kapulisan bago niya dinala sa unit ang babae para sa condo na rin ito i-check ng family doctor nila. "Wake up!" He tapped her cheeks again—pero mukhang wala pa ito sa huwisyo. "Miss?" Dahan-dahan nitong minulat ang mata pero muli itong pumikit. He shook his head as he examined her face, which was already swelling and darkening. "Where am I?" paos na tanong nito sa kanya nang mahimasmasan ito nang kaunti. "Who are y-you?" Pinilit nitong buksan ang dalawang mata pero hindi nito nagawa dahil ang isang mata nito'y namamaga na ang paligid. Hindi maganda ang pagkakasuntok ng lalaking iyon sa babae. Nagbigay din ng gamot ang doctor para rito. Ayon sa nag-examine na doctor, lasing ang babae kaya hindi agad ito nagising and he hates it dahil kanina pa siya rito. Hihintayin niyang magising ito nang tuluyan para maihatid ito sa kung saan man ito umuuwi. "I'm glad you're awake, Miss. Give me your home address nang maihatid na kita sa inyo. What's your name?" Dahan-dahang bumangon ang babae habang sapo nito ang ulo bago nito hinawakan ang mata. "What happened?" shock na saad nito. "B-Braylon?" inaninag pa siya nito. "Aah, my eyes." Napapikit ito bago muling nagmulat ng mata para tingnan siya. Saglit siyang natigilan nang marinig ang pangalan niya. "Ba't mo alam ang pangalan ko?" May pagtataka niya itong tiningnan. "Have we met before?" Biglang nangunot ang noo niya nang sipatin ito pero hindi niya kilala ang babaeng ito, he was sure of it. Biglang umiwas ng tingin ang babae sa kanya. How does this woman know his name? The lady was lucky earlier when he saw those morons. Buti na lang nasiraan siya ng sasakyan kaya niya ito nakita na pinagkakaisahan ng mga lalaking iyon. Napaawang ang labi ng dalaga bago napayuko. "Ah... eh... napanood kita sa interview mo sa isang station. You're a famous businessman." "Okay, lady, get up. Now!" He stayed by her side all night because he couldn't bear to leave her in this condition. "If you're ready, let's go. My wife is waiting for me, and I must head home now." Mas lalong lumaki ang awang ng bibig nito pero agad itong nakabawi. He's trying to ignore her reaction but it seems that this woman knows him though he's sure they've never met before. Nasundan niya ito ng tingin nang bigla itong tumayo. "Where's my bag?" Taranta nitong hinanap ang gamit bago siya binalingan. "I need to use the bathroom." Nawala ito bigla sa paningin niya. How horrible it must have been to hear the woman scream so loudly in the restroom—sobrang makabasag eardrum. Bigla na lang itong sumulpot sa harap niya na galit na galit. "What happened to my face, idiot? My... my f-face!" hiyaw nito. He shrugged his shoulders and stared at her face in disbelief. "Can't you remember what happened last night? Are you blaming me?" Napailing siya dahil mukhang mayaman ang babaeng ito sa klase ng pananamit at ugali nito. "I don't want to waste any more time here. Get ready; I'll drop you off." "Nooo!" hiyaw ng babae bago padabog na kinuha sa side table ang bag. "I don't need your help!" Tumayo rin siya para sundan ito nang bigla na lang itong lumabas hanggang masundan niya lamang ito ng tingin nang lumiko ito sa pasilyo. Pilit nitong tinatakpan ng buhok ang namamaga nitong mukha. The woman seems to know this place well, and she's acting like a crazy person who has completely lost it. Nagkukumahog ang babae at panay ang tili nito. Pero tumaas ang kilay niya nang makita naman itong pabalik muli sa gawi niya. This building is huge. For sure, she's lost and needed his help but to his surprise, the woman slaps him hard on the face and rushes away. "What the—" Likod na lamang ng babae ang nasundan niya ng tingin nang maglaho ito sa harap niya. "What's her problem?" pabulong niyang saad kasabay ng pag-iling. Pagkatapos mai-lock ang pinto, umalis na rin siya sa building. He owned a condo unit in this building, but he stayed at their house in Caloocan after settling down a few months ago. Si Maya, ang mabait at mapagmahal niyang asawa, kanina pa niya ito kausap at mukhang nag-aalala rin ito sa sitwasyon ng babaeng tinulungan niya. That woman just took advantage of his kindness and didn't show any appreciation. It's disappointing to see someone act so ungrateful. Nahawakan niya ang pisngi nang maalala ang babaeng iyon. "Pauwi na po." Nakangiting bungad niya nang sagutin agad ang asawa sa kabilang linya. "See you, hon." Napangiti siya nang marinig ang nag-aalalang tono nito. His Maya, it's only 5 hours na wala siya sa tabi ng asawa pero nami-miss na niya ito. "Okay, hon... yeah, yeah! I love you too. Kisses to you." Pinatunog pa niya ang labi para marinig nito ang halik niya kasabay ng paghalakhak niya. Nawala ang ngiting iyon nang mawala na sa kabilang linya ang babae. Agad napalitan ng lungkot ang mukha niya nang maalala ang kondisyon nito pero gusto niyang maging positibo sa buhay. He will do everything for his wife! "Braylon." Bumungad agad si Maya nang buksan niya ang pinto. Napangiti siya nang makita ang pag-aalala sa mukha nito. He has nothing to worry about dahil masyadong mabait ang asawa niya at naibalita na niya ito kagabi pa. May picture rin siyang sinend kay Maya pero ang mukha ng babaeng iyon, it's really bad dahil namamaga ito. "How is she, honey?" Binuka ni Maya ang mga braso para yakapin siya. "Did you take her again to the clinic or hospital? Poor girl, napuruhan siya sa suntok ng mga walanghiyang iyon. They deserve to be in prison para wala na silang mabiktima na kagaya niya." Napahiga na lang siya sa kandungan ng babae nang tabihan niya ito sa sofa. He hasn't had any sleep yet dahil madaling araw na nang magkrus ang landas nila ng babaeng iyon. Ramdam pa niya ang antok. "You should get ready, honey. I have a check-up today." Halos hindi na ito lumabas sa bibig ni Maya. Hinaplos nito ang noo niya sabay ngiti sa kanya. "Go back to sleep after my doctor's appointment." Napapikit siya nang may pumatak na kung ano sa pisingi niya. It's Maya, she's crying. "Honey? What's the problem?" Napabangon siya para yakapin ang babae pero humagulhol na lang ito bigla. "Common, hon, pagsubok lang 'to. Have faith and never lose hope na gagaling ka. We're fighting this battle together." "Hon, I-I'm so s-sad... I... I'm scared." Napayakap na rin si Maya sa kanya para umamot ng lakas dahil talagang naging maramdamin ito nang malaman ang sakit. "I'll start my chemotherapy today, p-please, 'wag kang umalis sa tabi ko." Nakaramdam din siya ng sobrang lungkot sa findings ng doktor sa asawa niya pero lalaban sila. Hindi siya susuko at ibibigay niya ang lahat para magampanan ang papel niya bilang asawa dahil mahal na mahal niya si Maya. Hinagod niya nang marahan ang likod nito kasabay ng pagngiti but deep inside, binabagabag siya sobra. Maya means everything to him and the thought of not having her in his life is unbearable. Losing her would be like losing a part of himself. Nitong mga nakaraang araw, laging okupado ang isipan niya ng kondisyon nito. Maya has a colon cancer pero ayon sa doktor, gagawin ng mga ito ang lahat para gumaling ang babae. Tumikhim si Maya nang maramdaman ang tensyon sa pagitan nilang dalawa. Agad nitong hinaplos ang ulo niya. "I'm sorry, honey." Hinilig nito ang ulo sa balikat niya. "I promise to be strong for you. You are my whole life... I'll fight for my life because I know you will be devastated if I don't make it." "Maya," may galit sa boses niya nang itaas ang baba ng asawa saka ito kinintalan ng halik sa labi. "Ano bang pinag-iisip mo? This will help to improve your condition and don't forget since magsisimula na rin ang gamutan, you also need to help yourself. I am always by your side. I will not leave you." Lalo lang niyang hinigpitan ang yakap dito nang humikbi na naman ito. "I love you, hon. Please.. be strong for me. I will do everthing for you." Umikot ang buhay niya kay Maya nang talikuran siya ng mga kaibigan except his family because of Enya. Naipilig niya ang ulo. An incident he buried four years ago—forgetting all the pain that caused his depression. How he wishes he could turn back time... he will correct everything, but it's too late. Enya is dead. Malalim na buntonghininga ang pinakawalan niya nang maalala ito. His life has completely changed as a result of that tragedy, the friendship is no longer there. He lost his friends since he was a jerk in the past; they blame him for the death of a 18-year-old girl. His family and Maya are all he has now but he is incredibly happy and pleased. Thanks to Maya for making things possible nang kontakin nito ang ilan sa kaibigan niya para m*****i-bati sila. His bestfriends—Cendrix and Carson, naayos nila ang sigalot except with Asher. Wala siyang communication sa isang iyon, he can't blame him. Enya is Avalon's best friend, ang asawa ni Asher ngayon. Magkaibigan—turingang magkapatid pero binago ito ng isang pagsubok. Pinagsisihan niya ang kagaguhan niya noon. Ang pagtulak niya palayo kay Enya noon ay siya palang mitsa ng kamatayan nito. Aksidente mang maituturing iyon pero sinisisi pa rin niya ang sarili dahil siya ang dahilan kung ba't tumatakbo sa kalsada si Enya para habulin siya. "Hon, you need to get ready too." Malungkot na hinaplos ni Maya ang mukha niya. "I didn't mean to overwhelm you with my problems. I appreciate your understanding and support during this time." "Hon, I don't like to see you sad. Can you please give me your beautiful smile? It would mean a lot to me." Napangiti na lang siya nang pilit na ngumiti ang asawa. "See, you look so beautiful." Naalala pa niya ang effort ni Maya noon nang magkaro'n ng sigalot sa pagitan nila ng mga kaibigan. Maya tried to reconcile and communicate with them para muling manumbalik ang tiwala ng mga ito sa kanya aside from Asher na piniling manirahan muna sa Australia kasama si Avalon. Si Asher, one of his best friend and his wife, ang labis na naapektuhan sobra nang mamatay si Enya, ang nobya niya noon. "Honey..." tawag ni Maya. Namasa ang mata niya nang lingunin si Maya. Ilang taon siyang nag-suffer sa depression dahil sa pangyayaring iyon, siya ang dahilan kung ba't namatay si Enya. Kinamuhian siya ng mga kaibigan. Thanks to Maya for helping him with everything—to change and move on even if it's too difficult on his part. He valued his friendship with his friends as if they were real brothers, despite the fact that they were not blood related.~Braylon's POV~ Present Time... That was close! Shit! Muntikan na siya ro'n kanina nang makita niyang magkasama sina Renvie at Maya. Pinagpawisan talaga siya dahil mukhang nagpapahiwatig si Renvie kay Maya. Mahigpit ang bilin niya sa kerida na 'wag itong lumapit kapag kasama niya ang asawa pero hindi iyon sinunod ni Renvie. Mabilis siyang lumabas ng restaurant para i-check ang phone. Kanina pa ito nagva-vibrate and he knew who it was, it's Renvie. I'll see you tomorrow night? From Renvie Napalunok siya bago siya nagpalinga-linga. Abala ang mga kaibigan niya sa loob kasama ang asawa niya. Mabilis ang pagtipa niya at sinend agad ito kay Renvie. Nakangiti siyang pumasok muli sa restaurant matapos i-off ang phone. It's been four years pero matitikas pa rin ang mga kaibigan niya at alaga pa rin ang mga ito sa gym. Habulin pa rin sila ng mga babae kahit pa nadagdagan na ang mga edad nila. Lumawak ang ngiti niya nang maalala kung gaano sila kapilyo nang kabataan nila. Pare-pareho ang lika
~Braylon's POV~This is how Renvie and him reconnected after he rescued her from those thugs. Muli niyang sinariwa ang nakaraan kung bakit sila nagkaro'n ng relasyon magpasahanggang ngayon...That night, when the woman first approached him, he was drunk and found it hard to believe that the woman would end up being his mistress. Nagpakalunod siya sa alak ng gabing iyon dahil masakit tanggapin ang kalagayan ni Maya and he's scared to lose her. Gusto niyang makalimot pansamantala kaya solo flight siyang pumunta sa bar na iyon, the bar in Makati where he used to meet his friends."Can I join you?"Napatingin siya sa babaeng umupo sa tabi niya, she's not really tall but she's wearing a fucking tall shoes nang madako ang mata niya sa hita nito pababa sa paa nito. Tumaas ang kilay niya nang madako ang mata niya sa katawan nito, not his type. Small boobies! Muli niyang tinuon sa alak ang atensyon bago ito tinungga nang sunod-sunod."I'm Renvie... your name?""I have no name!" Tumawa siya nan
~Braylon's POV~ Dala siguro ng kalasingan kaya hindi niya magawang itulak ang babae nang paghahalikan siya nito sa leeg. Panay ang mura niya nang lalo lang itong maging mapusok sa pinaggagawa nito. Lumalim ang halik nito sa kanya pero nagising siya kaya agad niyang iniwas ang mukha. "Wait!" sigaw niya kasabay ng pagtulak sa babae nang mahimasmasan na. "Get off my lap, fuck!" Naiyakap niya ang kamay sa baywang ng dalaga para buhatin ito paalis sa pagkakaupo nito pero lalo lang humigpit ang pagkakalingkis ng mga braso nito sa leeg niya. Naramdaman niya ang paghilig ng ulo nito sa balikat niya. She had a familiar look in her eyes as if they shared a secret connection that he couldn't quite place. It was unsettling yet intriguing at the same time. Isa ba ito sa mga babaeng nahuhumaling sa kanya kahit may asawa na siya? Possibly, but maybe not. He closed his eyes and visualized his wife's face, feeling the comforting touch of a stranger's caress inside his long sleeves. Napailing siya na
~Renvie's POV~Napatili ang dalaga nang ihagis siya sa kama ng lalaki pagkatapos siya nitong buhatin pagkapasok pa lang sa hotel room. Napalunok siya at parang may naghahabulan nang mga daga sa dibdib niya. Halos himatayin siya sa pinaggagawa niyang ito pero may misyon siyang mapalapit lalo sa lalaking ito—sa ex-boyfriend na gusto niyang paghigantihan. Bahala na ang bukas basta makaganti lang siya. Siya naman ang magpapaiyak!"Wait... Braylon!" Nataranta siya nang kusang tanggalin ng lalaki ang high-heeled shoes niya sa paa. Hinagis na lang ito sa kung saan ng lalaki bago hinila nang malakas ang dalawang paa niya para mapalapit ito sa kanya habang nakahiga na siya sa kama. "Fuck, Bray! Pwede bang maghunos-dili ka muna?" Mabilis niyang nilagay ang paa sa dibdib nito para pigilin ito pansamantala. Nanlalamig ang kamay niya sobra dahil sa namumuong tensyon niya sa katawan.Ngayon lamang niya ito nagawa pero buo na ang loob niyang isakatuparan ang planong ito. Impit na hiyaw ang nagawa niy
Renvie's POVNakatitig lamang siya sa kisame hanggang marinig niya ang paghilik ng lalaki. Thats' it? Nakaramdam siya ng pagod at pananakit ng katawan matapos ang makasalanang tagpo na ito."That's it, Renvie?" hiyaw ng utak niya sa mga pinaggagawa niya. "Are you happy? You have no remorse on your bullshit?"Napatingin siya sa katabi, napaakaamo ng mukha nito. Napakurap-kurap siya bago inangat nang may panginginig ang kamay pero napahinto siya sa tangkang paghaplos sa mukha nito. Wala siyang pinagkaiba sa isang babaeng bayaran dahil sa ginawa niya ngayon. Libre nga lang ang offer niya. Napakababaw ng rason niya para ialay ang sarili rito pero napakalaki—napakalaki ng galit niya rito dahil sa ginawa nito sa kanya noon."Hell! B-Braylon, you're such a shameless man, you take pride in it." Halos pabulong niyang saad nang maramdaman ang pananakit ng katawan. Nanlaki ang mata niya nang makita ang ginawang love bites sa kanya ni Braylon sa salamin. Dahil maputi, nagmarka na ito. Kahit namum
~Renvie's POV~Kung makapagsalita ito, parang hindi nito na-enjoy ang nangyari sa kanila. "How's your wife?" Biglang pag-iiba niya ng topic. Nakita niya ang pagbabago ng expression nito kaya alam niyang mabigat pa rin ang dinadala nito. "I didn't realize it was a sensitive topic for you. Let's talk about something else if you'd prefer."Wala siyang maidugtong sa sinabi niyang ito basta ang alam lang niya, malubha ang sakit ng asawa nito. She was pretty drunk that night and still needs to gather more information pero hindi niya ito itatanong nang direkta sa lalaki. Magha-hire siya ng tao para gawin ito. Ganito siya kadesperado sa nakaraan niya. May sayad na yata siya pero gusto niyang makipaglaro sa lalaki kung pa'no nito pinaglaruan nang paulit-ulit ang damdamin niya noon."I'll include her in my prayers, Bray." Asawa nito ang kahinaan kaya ito ang gagamitin niya para mapalapit ito sa kanya. May God grant her forgiveness for her misdeeds. "She will be healed in the name of the Lord."
~Renvie's POV~Nanginginig ang kamay niya nang humithit ng sigarilyo. Nate-tense siya. Ang masangsang na amoy sa lugar na ito at ang nagkakagulong mga tao sa harap nila, parang nag-papatintero lang sa pabilisan ng paggalaw at pag-uunahang makabili. Nakatunganga lang silang tatlo na magkakaibigan habang pinagmamasdan ang mga ito."Ugh, what are we doing here, Renvie? Damn, sweety! Let's go home!" Papasok na sana sa loob ng sasakyan si Brittany nang hilahin niya ito palabas. "What, Vie? Can't you see how unsafe and smelly this place is?" Inis na inis ang babae nang tanggalin nito ang kamay niyang nakahawak sa braso nito. "I never thought na dadalhin mo kami rito."Alam niya ang pinagpuputok ng butse ng kaibigan. Nanunuot sa ilong niya ang amoy ng palengkeng ito at ang mga tao, nagkukumahog ang mga ito sa mga panindang binibili dahil padilim na. Masyado siyang nainis kay Brittany dahil late na ito dumating kaya inabot na sila ng takipsilim. Inis niyang tinapon ang sigarilyo at inapakan i
~Renvie's POV~ "Naku, ang tagal nang hindi nagagawi ng matandang iyon dito." Dagdag pa ng lalaki. "May edad na kasi at naglalabasan na ang mga sakit. Hindi na siya makalakad masyado." Natigilan siya sa narinig. Ilang mga barong-barong na gawa sa pinagtagpi-tagping yero na ubod pa ng luma ang nadadaanan nila. Habang papalapit na sila sa destinasyon, napasuka na si Pixie sa isang gilid. Hindi pa sila tuluyang nakakatawid sa kabila pero hindi na makayanan ng mga ito ang nararanasan. Si Brittany, hindi na rin maipinta ang mukha nito. "Okay!" She made the decision not to take the brats to her mother's house. "Bondat, ihahatid ko lang sa sasakyan 'tong dalawa then tayo na lang ang pupunta kay... kay Aling Berta." Nang masigurong okay na ang dalawang babae sa loob ng sasakyan, inis niyang pinandilatan ang mga ito. "We'll chat after this, okay? Don't ever open the car door. Please lock it. This is not a safe place for us." Bilin niya sa dalawang kaibigan. Sa unahan lang mismo ng palengke n
~Renvie's POV~"You're still lucky somehow..." Parinig ni Brander sa kanya. "Hindi ka na makakahanap ng kagaya ko." Madilim ang mukha nito nang balingan siya. "Thank you, sir, I'll go ahead." Pasalamat nito sa pulis bago tumalikod.Napaawang ang labi niya nang tumalikod na si Brander sa kanila. Nagkatinginan lamang sila ng pulis at siya, gusto niyang lumubog sa kahihiyan dahil hindi man lang nito na-appreciate ang pag-o-open up niya. Sabagay, ano ba ang inaasahan niya sa asawa matapos niya itong akusahan as rapist at nananakit pa? Ang sama niya."Iyang pasa mo sa kamay, siya ba ang may gawa niyan?" may pagdududang tanong ng pulis. "Isa pang katanungan, Mrs. Smith, totoo ba ang akusasyon mo sa asawa mo? Baka naman, natatakot ka lang..."Kandahaba ang leeg niya nang sundan ang likod ng asawa pero nagulat siya sa pagtapik ng pulis sa kanya. "Aah, hindi po. Sigurado ho ako na dahil sa galit lang kaya ko 'yon nagawa sa kanya. Pinagsusuntok ko ang pader kanina dahil sa inis ko." Namasa ang
Renvie's POV~"Totoo bang ipapakulong mo ang asawa mo? Hindi na matapos-tapos ang issue sa'yo, what can you say about this, Ms. Renvie Montefalcon?"Renvie Montefalcon? Napangiti siya nang mapait dahil mukhang bumabalik na naman ang kasikatan ng pangalang iyon. Napatingin lang siya sa reporter na nagtanong nito pero wala siyang binitawan na mga salita. Nakakasilaw ang sunod-sunod na kislapan ng mga camera sa mukha niya. Kanino ng mga ito nalaman ang issue? Hindi pa man siya nakakapasok sa police station pero present na ang nakakairitang mga reporter nang makalabas siya ng sasakyan.Maraming mic ang nakaumang sa kanya kasama ang ilan pang reporters na nagkakagulo na sa sunod-sunod na katanungan ng mga ito. Bigla na lang nagsulputan ang press."Can you provide more information about the controversial Renvie Montefalcon case?" tanong ng isa.May mga pulis na humarang sa mga ito nang pumasok siya sa station. Nakita niya ang nakayukong si Brander nang i-assist siya ng isang police kung nas
~Renvie's POV~Nanginig ang kamay niya matapos ang tawag na iyon; sana nga'y hindi niya pagsisihan ito pero may bahagi sa ginawa niyang tutol ang puso niya. Nakabalik na siya sa taas at saglit na lumabas si Brander para instructionan ang chef para ipagluto siya ng gusto niya. Iyon ang paraan niya para panandalian itong mawala sa paningin niya nang humingi siya ng pagkain. Nangako itong babalik kasama sina Akira at Hyanct. Naging kainip-inip ang paghihintay niya hanggang marinig niya ang mga boses na nagmumula sa labas."M-Mommy!" hiyaw ni Hyanct nang tumakbo ito palapit sa kanya matapos bumukas ang pinto.Yakap ang sinalubong niya sa anak. "I'm sorry my Hyanct. Are you still mad at Mommy, baby?"Umiling lang ang bata nang ilang ulit kasabay ng pagngiti nito, "Maybe yes, Mom, but Daddy Brander already explained it."Nawala ang pangamba niya na baka magkimkim ito ng galit sa kanya kanina pero may bumabangong pag-aalala sa kanya nang may maalala. Napatingin siya sa bukana ng pinto nang m
~Renvie's POV~ Sa pangalawang pagkakataon, muli niyang naramdaman ang paglapat ng likod sa malambot na kinahihigaan. "B-Brander! Ilabas mo'ko ritooo, hayoop!" Nanlaki ang mata niya nang maramdaman ang mahigpit nitong pagkakahawak sa palapulsuhan niya. Pilit niyang hinila ang kamay pero may kung anong malamig na bagay ang biglang nilagay nito sa kamay niya. Humantong ang mainit nitong palad sa paa niya at ganun din, may naramdaman siyang lamig nang may ilagay ito na kung ano. Posas! Pinoposasan siya ng asawa. "I hate you!" muli niyang sigaw. Sa paghila niya ng isang kamay, may nakakabit nang posas pero hindi niya ito makita dahil madilim sa loob. Mukhang alam na alam ng lalaki ang ginagawa kahit madilim pa. "I'll sue you for this, idiot! Pagsisisihan mo itong g-ginagawa mo sa'kin ngayon! Ano'ng binabalak mo?" Nasagot ang katanungan niya nang bumaha ang liwanag sa kinaroroonan niya. Mapusyaw lamang ang ilaw sa area nila pero kitang-kita niya ang lalaking nakahubo na sa harap niya. N
~Renvie's POV~ Tanaw niya sa malayo ang mga ito. Full of appreciation ang mga matang iyon but her mind, maraming idinidikta sa kanya para kamuhian ang lalaki. Even though their faces lit up with joy when they saw her, she couldn't smile back. Nang ihakbang niya ang mga paa palabas ng sinakyan, umiyak agad siya dahil nakita na niya si Akira na hawak ni Brander. Kahit kaaya-aya ang nakikita niya sa paligid dahil sa ganda nito, hindi naman maganda ang epekto ng mga taong natatanaw niya sa dalampasigan. Nasa Seacliff Island na siya sa tulong ni Braylon nang tawagan nito ang ilang tauhan para sunduin siya. Welcome to China? Isang malaking banner ang may nakalagay na "WELCOME TO CHINA" ang nakita niya nang tuluyan siyang makababa. Pinagkakaisahan siya kaya heto siya, umiiyak dahil wala siyang kakampi. Napuno siya ng galit nang takbuhin ang kinaroroonan ni Brander. Nang makalapit nang tuluyan, ubod tamis ang ngiti nito sa kanya pero isang malakas na sampal ang agad niyang pinadapo sa mukha
~Renvie's POV~ She could not sleep for three nights. Her stress makes it extremely difficult for her to sleep, and her anxiety worsens every night when she doesn't get to see her child. Hindi siya makatulog nang maayos dahil hindi niya mahagilap ang hinahanap. Labis ang pag-aalala niya kung kumusta na ang anak. Nanginginig ang kamay niya nang muling tunghayan ang iniwang sulat ng lalaki. Puwede naman siyang gisingin at sabihin sa kanya ang problema nito pero ginawa pa ito ni Brander sa kanya. Naiiyak niyang binasa ito nang hindi makuntento. Sa pagod niya at kakulangan ng tulog, hindi na niya namalayang umalis ang mga ito sa kwarto nila. I KIDNAPPED AKIRA AND I WON'T GIVE HER BACK UNTIL YOU SAY YOU LOVE ME—ito ang nakasulat sa papel na iniwan ni Brander. "I hate you, Brander!" Hiyaw niya nang tuluyan nang lamukusin ang hawak. "Alam mo namang maliit pa si Akira at nakadepende sa'kin pero nilayo mo pa." Paano kung maghanap ito ng gatas niya? Paano kung bigla itong magkasakit? Kaya b
~Brander's POV~ "So what, will you accept me again?" yamot niyang tanong nang talikuran siya ng babae. "Renvie... Enya?!" pukaw niya rito. Napatitig na lang siya sa mga dinikit na letters sa pader. Kahit ito, hindi man lang na-appreciate ng babae? Hindi pa ito tapos kung tutuusin dahil may balak pa siyang ayusin ang sinet-up; oras na hindi ito pumayag makipagbalikan sa kanya. "3 days, Brander," tinatamad na sagot nito. "Hindi ko alam pero gusto ko munang wala ka sa tabi ko para mahanap ko pa ang sarili ko. Mahirap ba iyong gawin sa tatlong araw lang na hinihingi ko?" Napabuntong-hininga nang marahas ang babae, "Huwag mo akong kausapin kahit sa 3 araw man lang. After three days, I've made my decision, and it's final. You have to respect it no matter what." "No!" inis niyang pakli. "Don't go anywhere, dito ka lang sa tabi ko, Vie." Nang hindi sumagot ang babae, niyakap niya ito kahit tinalikuran siya nito. He wanted to show her how much he cared. Totoo ang nararamdaman niya sa baba
~Brander's POV~ "Why did you do that?" umiiyak na tanong nito sa kanya. Luhaan ang mukha ng asawa dahil napahiya ito umano. Hawak na rin nito si Akira matapos nilang makabalik sa kwarto pero hindi naging maganda ang resulta ng pagsasalita niya kanina para sa babae. Hiyawan at kantiyawan ang nangyari at pagsabi sa kanila ng congratulations nang ianunsiyo niyang susundan na niya ang bunso nila. Napangisi siya nang titigan ang asawa, "What do you mean?" na-a-amuse niyang tanong. "Kapag malaki na si Akira, saka na lang natin sundan. Huwag mo naman akong gawing tagahabol, napa-absent tuloy ako sa trabaho." "S-sino ba ang nagsabi sa'yo na sundan mo ako rito, Brander?" singhal nito. "Love," inis niyang anas sa tainga nito. Akma niyang yayakapin ang babae pero umiwas ito sa kanya. "I'm your husband, tama na ang dalawang taon na binigyan kita ng oras para maayos mo ang sarili mo at makalimutan mo ang lahat. Oras ko naman para sundin ang puso ko." "Can you stop, Brander?" Napaupo na ito s
~Brander's POV~Galit siyang tumayo nang wala nang makuhang impormasyon, "How come na wala kang alam kung sa'n nagpunta si Renvie? Come on, dude. Maybe you're just hiding them somewhere. My little Akira, I need to see my baby."Parang gumuho ang mundo niya nang mapag-alamang umalis ang babae sa isla ng Seacliff matapos niyang balikan ito sa kwarto nang hindi ito sumulpot sa gathering hall. Dalawang taon. Halos dalawang taon niyang pinaghandaan ang surpresang ito para sa babae pero hindi siya nagtagumpay na muling makuha ang puso nito. Wala siyang ginawang masama para layasan siya nito. He told the woman everything at ang magandang resulta sana ang gusto niyang makita pero bigo siya. Pangarap niya ang buong pamilya; natiis niyang mawalay sa mga ito kaya gagawin niya ang lahat para maayos ang sigalot nila. Hindi siya makapaniwala na kahit si Evhan, hindi rin alam kung nasaan ang mag-ina niya."Brander! Please do not stare at me like that. I had no idea what Renvie had planned." Inabot n