"as you said maingat ko ito tinago." lapag niya sa mesa ang envelope na inutos ko.
"Thanks," binuksan ko ang envelope.
This is my important document, news Id's, passport, and especially my ATMs.
"Hindi ka naman prepared yarn ate?" sarkastikong puna niya.
"Hindi ba halata,"ngising ganti ko. Inirapan niya ako bago inabot ang isang paper bag.
"As you said, new laptop, tablet, and two phones," she informed and sounded like a secretary.
Reggie drives his Gray Jeep Wrangler.Nakaplano sana kami ni Trinity pumunta sa isang clinic dito sa Nayon na ito at matapos sana mag-iikot na din since matagal na din akong hindi nakakalabas ng bahay. Balak ko na rin sana bumili ng ilan gamit ng baby ko just in case, hindi na ako mahihirapan pa mamili pag malapit na ako manganak.But Trinity ruined it, hindi ko tuloy mapigilan mapairap at mainis."Tigilan mo nga yan,"suway sakin ni Reggie bago binalik ang tingin sa daan.I glared at him."Alam mo itigil mo nalang itong jeep mo at baba ako. I can't stand a little longer with you."I said while glaring him."Sigurado ka? Maglalakad ka pabalik sa inyo. Ilan metro pa naman ang layo nito sa bahay mo pechay,"arroganteng tanong niya sakin.Nilingon ko ang dinaanan namin. Nawalan ako ng pag-asa ng makita ko kung gaano na nga kami kalayo sa pa
My belly is already 7 months two months waiting more and my little monster going to come out and I can't wait for it."Here,"nilapag ni Reggie ang manggang pinabalatan ko sa kanya.Nandito kami ngayon sa maliit na lake na nag iisang sikat rito sa nayon na ito .So relaxing the place here."2 months nalang," excited na usal ko." Alam muna ba gender?"I shook my head immediately."I don't any plans to know it. I wanted to surprise myself." I said gently." How about the name of our little monster have you decided it?" He throws another question."Hmm, if girl. I want to name it Tanachieri. ""Ang haba naman but sounds good. How about a boy?""Yuchiro, "simpleng sagot ko."sounded foreign, perhaps are you?" he sounded so shocks."I'm Japanese that's why." I quickly explained."Pechay? asan dun ang japanese?You gotta be kidding me," then he laughs heartily.I
I stepped back, Yuri's gaze becoming sharp as the blade has it staring at my belly. I cover it immediately with two hands in my belly.I'm damn scared of how's Yuri staring at my womb intently."Your hiding here with strangers? You let my child be accompanied by strangers? Tell me Pennielyn what's kind of mind you have?"Yuri utters dangerously.I felt a sharp pain in my heart and clenched my hands tightly."Speak, Pennielyn."He uttered again with those two words coldly, and give me a warning look.But I can't find the right word to trigger him more, to trigger his waves of anger.
"Stop glaring at me, wala magagawa ang pag tingin mo sakin. Hindi kitaibabaliksa lugar na iyon kasama ang lalaki mo."Yuri unemotional said.I gritted my teeth. Hindi ako sumagot at hinarap nalang ang aking paningin sa bintana.Familiar na sakin ang bawat daan, patungo kami sa penthouse ni Yuri. I didn't expect na dito niya ako dadalin."Baba." utos niya.Matiwasay ko siya sinunod. Kailangan mo maging masunurin at mag ingat dahil hindi ko alam kung ano ang pinaplano niya.Nag-kalat ang mga tauhan ni Yuri mula sa entrance, sa elevator at kahit sa mismong labas ng penthouse niya,
Hindi ko ma-ipinta ang aking mukha ng dumating ang isang stylish at designer ng gown na may dala-dalang set ng gowns na gusto nila ipa-sukat dahil nga sa wedding ko daw bukas."Madam ngumiti naman kayo dyan, para namanpamburolang ayos ng mukha niyo."Ang baklush na assistant ng stylish.Pinanlisikan ko ito ng mata."Tumahimikka dyan otatahiinko ang bibig mo."asik ko rito.Bumalik ako sa bathroom para hubarin ang pinasukat sakin off-shoulder gown. Binalik ko ang sout kong maternity dress na itim.
My mind is almost blank, but a few words keep running to my mind.'Run pechie''Get away from this hell.''Save your child.'Yuri keeps following while me panicking running to get out of this hell. Kailangan ko makalayo agad sa kanya sa pagkat alam ko sa ginawa ko ngayon sasaktan niya ako kitang-kita ko sa kanyang mata kung gaano nag-uumapaw ang galit."Run pennielyn, wag ka papa-abot sakin dahil lulumpuhin kita pag na abutan kita." He said calmly but dangerous.I runned downstairs I don't really care kahit mula sa 50 floor pa kami. Hingal na hingal na ako nag-angat ako ng tingin sa itaas ganun nalang ang kilabot ko ng matalim ang tingin ni Yuri sakin mula sa itaas at may ngising nakakakilabot."Tired already? Wanna rest now?"He scheming question.Instead of asking him tumakbo ako muli pababa, ayoko sayangin ang unting enerhiya na meron ako.Pero tangna wala pa ako sa kalahati."Sumuko kana pechie sabi ko naman sayo hindi ba ka makakalaya mula sakin," Yuri echoed his voice.Hindi ko s
"Mommy wake-up!"ramdam ko ang bawatyugyugsakinbalikat."Mommmmy! save me"a sound of little boy shouted and pleaded for rescue.'Mommy?' Is he calling me a mommy?Bakit I feel warm in my heart ngunit sa kabila ng init nito sakin puso meron din malaking bahagi ng puso ko ang masakit, sobrang sakit ramdam ko ang pag tagas ng luha ko kahit pa nakatiklop ang aking mata.I opened my eyes though hirap akong imulat ito sa pagka't parang may kung anong nakadagan sa talukap ng aking mata.
"Anak.."My eyes slowly opened. It was blurry white all I can see bumalik ako sa pag pikit at muling minulat ang aking mata. I recalled where I am.The tears burst out again. The extreme pain, the unbearable pain tight to my whole chest. Making myself not worth living. I lost my child no- I killed myself because of my selfishness. I brag my child in his own grave.So, why do I have to live in this kind of hell? I should have died with my child. Maybe in another world, I could take care of him, protect him and never let him suffer being apart from me.Hindi ko manlang siya na buhat, na hawakan. Gusto siyang mahalikan, mayakap at alagaan ng habang buhay. Gusto ko i-spoiled siya
Wyne and I become so much busy. Marami akong trinabaho at mga event na pinuntahan. Pumutok na kase sa business world ang pagdating ko kaya sobrang daming events na ina-attenand ko along with Wyne of course.Thankful talaga ako ng sobra sa kanya dahil after that scene, hindi niya ako iniwan."Mommmy!" I heard my daughter loud voice calling me cheerfully.I smile brightly at her."Yes my baby, don't make a fuss here." I accept her hug with open arms.Nandito kase kami ngayon sa company na ipimana ng Family ko. The Szayato's corporation, the biggest company all over the worlds.
Hours passed, na tagpuan ko ang aking sarili nakatitig sa family picture namin ni Wyne at Yuni. Dito sa kanyang opisina. Ang saya-saya naman tatlo, wyne eyes is looking me while his holding Yuni. Ako naman masaya nakatingin kay Yuni while hugging her tights in my arms, like i was afraid to lose her.This is the family I wanted. The family that I'm afraid to let go. To loss, minsan na akong nawalan ng pinangarap kong pamilya. Hahayaan ko na naman bang mawala ito?Napabagsak ako sa sahig sa labis ng panghihina."Pechiee"na rinig kong takot at kabadong sigaw ni Wyne.Matamlay ako bumaling sa kanya."My husband...
Yuri has a teary eye at me. But what should I do? Should I react then? Ang sakit. Sobrang sakit at ang sikip ng dibdib ko ngayon sobra. I almost not catch my breathe every time na sinusubukan pigilan ang luha ko.I don't want to be weak again, not in front of him again."I know is this too late, but still I want to apologise. For all the pain.."he takes a deep breath.I covered my mouth not to let out any sobs. But how long I can hold my tears?"For what I did, especially for our chi..""SHUT THE FUCKING UP!" Ihysterically stop him.
"Ano gusto mo inumin coffee ? Ice tea or Tea?" full attention na tanong ni Yuri. He's trying to get on me. I gaze at him."Hindi ako pumunta dito para dyan. Let's talk so I can leave." I coldly said to him.I was just being frank, but I guess I was not wrong here. "Pechie, wag ka naman magmadali."mababang saad niya. Naiinis ako sa pinapakita niyang reaksyon sakin. Bakit parang siya ang biktima at ako ang masama dito? "Yuri hindi kita maintindihan, bakit ka nagkakaganito?" I laid my first question, what I really curious one. Yuri face turn in very sad look. Pero sa totoo lang kung sa ibang tao mukha siyang kaawa pero sakin he looks awful and it disgust me. It may sound rude but it's true."I missed you," tumigil ang mundo ko sakin na rinig. 'I missed you,' It's echoing. And laughed loudly but without humor and sharpen my gaze at him."You think may pakialam ako? Sa tingin mo ba pumunta ako dito para pakinggang ang mga yan?Be reasonable Yuri."malamig kong saad sa kanya. Hindi
I went out early. But before I leave the house nag-iwan ako ng breakfast ng mag-ama ko. Of course before anything else sympre sila muna kahit ano pang busy ng araw ko. I dialed Ayue's number while I was driving. "Good morning, Madam." He answered his phone after a few rings. "Oh hello Ayue, can you reserve me a room for 2 people at GC's Hotel? This going to take for 1-week to book. I'll be needing this tomorrow morning. Also, can you send me details about what our company is doing in Japan?" I immediately told him what I needed. We both have precious time to be wasted. After telling me what I need. We ended the call since andito na rin ako sa Gareen Firm parking lot. Bumaba na ako ng sasakyan ko at sumakay sa elevator papunta sa receptions are. I'll be having business with him. I guess this will be the best time to talk with him. Wala naman na ako magagawa. Ayoko na rin naman magtago pa nakakapagod na. "I have an appointment with the Ceo," I announce to the receptionis
Na balot ng katahimikan ang lahat ng malakas na hinampas ni Wyne ang mesa. Maski ang bata na nasa kanyang bisig na pahingkatakutan. "Ayla, paki-akyat si Yuni sa kanyang silid. "Tarantang utos ko. "Baby, this is adult talk. Okay lang ba mauna kana muna sa room Daddy and I will follow you later okay?"pag-amo ko rito. "Yes mommy."mahinang naging tugon niya. Sumama siya agad kay Ayla. Nang makasiguro na akong wala na talaga si Yuni, saka ako humarap sa kanilang lahat pero ang focus ko si Wroen. Pero inuna ko asikasuhin ang asawa ko, one of the servant brougth the medicine kit. "Wroen, I really don't know what I've done to you. Just to owe me of that kind of treatment."malamig kong sambit habang nilalagyan ko bandage kamay ni Wyne. Wala ako na rinig na kahit anong salita mula sa kanila, even scars. Nag-angat ako ng tin
Dahil sa pagdating ni Yuri, tila'y ba nawalang ng gana ang lahat pero I don't want to end like that. Wyne and I worked hard for this small banquet tapos hahayaan ko lang masira ito ng dahil sa taong yon ulit. That's not gonna happen, ever. Inobliga ko ngumiti at lumapit sa anak ko hinawakan ko siya sa kamay habang si Wyne naman ay buhat siya. Sandali kami nagtitigan. As before his giving me cold gaze pero binalewala ko lang instead tinamisan ko ang ngiti sa kanya. "Good evening everyone! I just want to apologize for the inconvenience happened. Pero hahayaan ba masira ang ating gabi? Sympre we don't want to happen right?" I started. Lahat sila tumango sakin. I feel relief. "Since this salo-salo is for my introducing of my family. Let me introduce my family. " I added. I proudly spoke in front of my friends. Telling about my Family. Bumaling ako kay Wyne, I held his hand. "This man beside me,
Aside samin, si Wroen lang ang hindi nagulat."You brought him, Wroen?" may galit sa himig ni Scar ng tinanung niya si Wroen.Kamo't sa batok siya na tumango samin."Gosh, nag iisip kaba?" dagdag na galit na sambit ni Scar.Kulang nalang batukan niya si Wroen sa inis niya dito. Na iindintihan ko naman ang nararamdaman niya. Kung ako lang, kung wala lang dito ang anak ko kakaladkarin ko siya palabas ng bahay ko."Pechie, pwede ba tayo mag usap? pangako hindi ako mang-gugulo." may makaawa niyang pakiusap.Lahat nakatingin sakin, pero ang tanging binigyan ko ng pansin ay si Wyne. Si Wyne walang imik o kahit buhay sa mata nito. Gusto ko siya tanungin kung okay lang ba sa kanya na kausapin ko saglit si Yuri kaya lang paano ko siya tatanungin kung hindi manlang nag-abala si Wyne na tignan ako.I had no choice to make a decision for us, malalim akong bumuga ng hangin."Yuri, not now."malalim at madi
Halos tatlong oras ako nag-asikaso. Mula sa foods at sa area na kakainin sympre with help of Wyne."Ayla, ang mga kubyertos" rinig kong utos ni Wyne sa kasambahay namin, nagkukumahog ko naman nakasalubong si Ayla habang bitbit ko ang isang puno ng food pan ng pasta.Naabutan ko si Wyne chenecheck ang mga food."Wyne, mag bihis kana at isabay mo si Yuni sa pagbaba mo ako na muna bahala dito. Para makapag pahinga kana din muna,"Mahabang talahaga ko.Tinignan muna nya ang kanyang relo."Mauna kana muna mag-ayos, tignan ko lang ang mga inumin."walang baling ng tingin an saad nya sakin.He's giving me a cold-shoulder gosh, sana maging maayos kami pagdating ng mga bisita namin kase ano nalang ang sasabihin nila pag na halata nila na may iba samin mag-asawa."sige, baba agad ako para makapag-bihis kana din."tanging na sambit ko