"Mommy wake-up!"ramdam ko ang bawatyugyugsakinbalikat."Mommmmy! save me"a sound of little boy shouted and pleaded for rescue.'Mommy?' Is he calling me a mommy?Bakit I feel warm in my heart ngunit sa kabila ng init nito sakin puso meron din malaking bahagi ng puso ko ang masakit, sobrang sakit ramdam ko ang pag tagas ng luha ko kahit pa nakatiklop ang aking mata.I opened my eyes though hirap akong imulat ito sa pagka't parang may kung anong nakadagan sa talukap ng aking mata.
"Anak.."My eyes slowly opened. It was blurry white all I can see bumalik ako sa pag pikit at muling minulat ang aking mata. I recalled where I am.The tears burst out again. The extreme pain, the unbearable pain tight to my whole chest. Making myself not worth living. I lost my child no- I killed myself because of my selfishness. I brag my child in his own grave.So, why do I have to live in this kind of hell? I should have died with my child. Maybe in another world, I could take care of him, protect him and never let him suffer being apart from me.Hindi ko manlang siya na buhat, na hawakan. Gusto siyang mahalikan, mayakap at alagaan ng habang buhay. Gusto ko i-spoiled siya
It hurts me, it hurts me too much. I feel so overwhelmed by my emotions but the chaos remains unseen for I can't afford to be vulnerable on the surface.But I don't feel like myself anymore. It felt so heavy in my chest.There's something heavy pounding inside and I can't explain it.These past few days staying here in this hella room of this shit hospital, all I can do is stare blankly at the walls and think again.Then I end up blaming myself. Blaming myself for everything.I blame myself because it's haunted me.Because those traumas, choke me in ways I cannot escape.I see myself stuck
Galit na galit ako sa kanila pero tama bang sa kanila ako magalit?"Why?"I shakingly ask.I don't know what's means why? But that's the only word I can utter.Namayani ang katahimikan samin apat. No one dare to speak.Bakit wala sila masagot sakin ngayon? Kanina ayoko sila magsalita ang dami nila sinasabi pero ngayon gusto ko marinig ang sagot nila wala sumasagot sakin. Ano to lokohan?"Tinatanong ko kayo, bakit?"ulit ko sa kanila but this time I gaze them coldly.I stop my tears for a while.
YuchiroDariels.Aug.15, 2021- Aug.16 2021Mapait akong napangiti.Is this exactly what I've dreamed of. Ang lapida ng aking anak."MyYuchiro, how i supposed to live now?"may hikbi kong tanong sakin anak habang hinihimas ang kanyang lapida."Paano akomagpapatuloyako sa buhay ko ngayon kung nag iisang dahilan paramagpatuloyako sa buhay ko nawala pa."i added with so
"One more drink."utos ko sa isang bartender.He obeys my order immediately.Where I am? I'm at one of my favorite bars. I want to be wasted that's why I come over here.I roamed around, full of disgusting soon as I noticed the group of girls wearing a slut clothes. What a hooker!Dinampot ko ang aking alak bago pumanhik sa pangalawang palapag ng Bar. Nagsisimula ng dumami ang tao and getting annoyed it for me. I want some quiet alone time.But how much bad luck do I have had?Nakasalubong ko lang naman ang taong kinamumuhian ko sa buong buhay ko.
Dinala ako ni Yuri sa hospital.Sa totoo lang hindi naman na kailangan, ang tanging kailangan ko lang lumayo siya sakin. But his damn stupid to figure out."Mr.Gareen, did something happen to the two of you? "Dr. Ahencia asks.I was laying down to the bed now. Tumagilid ako para hindi ko siya makita.I heard him sigh."Walang nanyari. I was shocked when her temper changed after I held her in her hands. She starts to tremble."He told."Did you argue with her or did you frighten her?"Doc follow-up question.
"I cooked our breakfast, do you want to eat here or gusto mo kay Yochiro na tayo kumain?"Tanong ni Virian sakin.Hinuhubad niya ang kanyang apron. Nilapag niya ang isang hot chocolate.He was staying with me. Wala na ako sa dati kong apartment. Virian and I look a penthouse, hati naman kami sa mga gastusin kahit ang hindi naman kailangan. Tapos heto kami ngayon para kaming mag-couple na nagli-live in na."Hindi na, dito nalang tayo kumain. Maaga ang meeting mo ngayon diba? Your secretary talk to me last night and his pleading na papasukin kita ng maaga. "I said.He sighed and sat down.