Wyne and I become so much busy. Marami akong trinabaho at mga event na pinuntahan. Pumutok na kase sa business world ang pagdating ko kaya sobrang daming events na ina-attenand ko along with Wyne of course.
Thankful talaga ako ng sobra sa kanya dahil after that scene, hindi niya ako iniwan.
"Mommmy!" I heard my daughter loud voice calling me cheerfully.
I smile brightly at her.
"Yes my baby, don't make a fuss here." I accept her hug with open arms.
Nandito kase kami ngayon sa company na ipimana ng Family ko. The Szayato's corporation, the biggest company all over the worlds.
I was sitting at the dark corners of this bar which was a good spot so no one could notice that I was there. I once shot a glass of my drink. I sighed when I turn my gaze again to the man with so many battles of expensive and hard alcohol on his own table.I almost clap my two hands by watching him drinking all his orders of alcohol like he was just drinking a glass of water. I smiled bitterly, knowing all the reasons why he drowning himself in alcohol. I also pity him.'If I were her, you wouldn't be like this Yuri'I drink again my margarita when my glass becomes empty I stood up and slowly walk towards him. I know he is wasted so I stop him by drinking his drinks again. His eyes try to widen to see who the person stops him."That's enough Yuri. I'll send you home" I gently said then I removed from his hand the bottle of wine that he was supposed to drink him again.He didn't speak as long as he sat down and leaned back in his chair so I sat down too. I just stared at him as he stare
PECHIE** "Pecpec ano na late na tayo!" sighal ni Scar sakin habang naka sakay na siya sa bike niya. Grade 7 na kami ngayon pa sukan kaya excited siya. "Pwede ba wag kang excited maaga pa saka first day of class naman puro lang yan pakilala tapos bigayan ng mga books" iritable kong sabi sa kanya habang nag sasapatos. "Kahit na. Baka mamaya bulok pa makuha natin libro" giit niya. Inirapan ko nalang siya bago umangkas sa kanya may bike naman ako kaso tinatamad talaga ako.Saka 10 minutes lang naman ang layo ng school namin pag nilakad ano pa kaya pag nakabike. "Hanggang kailan kaba sasabay sakin pec?" naglalakad na kami papasok sa school. "bakit na bibigatan kana ba sakin?" nakangusong tanung ko sa kanya. Pinisil niya ang pisngi ko at malutong na tumawa. "Silly, of course not. Natatakot pa nga ako baka liparin ka ng hangin sa sobrang gaan mo e" "Wee magaan ako?" "Sympre hindi. Feeling ka!" agad ako bumasangot sa sagot niya. ''Paasa! "sighal ko tapos pinangunahan ko na sya. " Y
Mabilis lumipas ang Isang buwan naging busy kami ni scar sa mga Gawain naming sa paaralan. Pareho kase kami ni Scar kasali sa sports pero magkaiba na sport. Si scar magaling sa badminton samantalang ako sa pag langoy ang aking kinahiligan."Ms.Dariels kailangan mo galing balita ko magaling ang makakalaban natin na paaralan. Maasahan ba kita?"Ani ni coach pagka-ahon ko sa pool."Oo naman sympre ako paba?"nakangising sagot ko sa kanya."Yan ang gusto ko mataas ang confidence mo"natutuwang sabi ni coach."Baka kamo hambog"singit ng isang ka teammates ko.Natatawa nalang ako na inilingan sila. Pumanhik nako sa rest
Mabilis nagdaan ang mga araw, linggo at buwan. Hindi na din kami gaano nagkakasama ni Scar dahil sobrang busy siya sa bahay nila plus ang part-time job niya pa. Gustuhin ko naman siya tulungan pero alam kong hindi niya tatanggapin yon. Regular na din ang pagkikita namin ni Yuri kung pagkikita nga ba. For me kase parang hindi coincidence lang yon.I don't want to assume then anyway. Pabor naman sakin ang pagkikita namin kahit pa hindi tumatagal ng kalahating oras okey na ako doon. Makita ko nga lang siya kumpleto na araw ako."Pechie!"Napahinto ako sa paglalakad at dahan na nilingon kung sino sumigaw. Lumawak ang ngiti ko ng makita ko si Aiko."Aiko!!" I giggle because of excitement. He hugged me tigh
Hinatid ako ni Yuri ng magkamalay na ako. Dinala niya ako sa clinic ng school gusto pa sana niya ako dalin sa hospital pero nag matigas ako na iuwi nalang niya ako. Wala siya nagawa kundi sundin ang gusto ko kaya ang ending namin ay dito sa tapat ng bahay namin.Pinagbuksan niya ako ng pintuan at inilahad ang kamay.'gentleman' tanging na sabi ko.Malubag sa loob ko tinanggap ang kamay niya.'Shit be ang lambot mas malambot pa sakin'"Salamat pero hindi mo naman na kailangan pa gawin ito"ng mahatid na niya ako sa mismong pintuan namin."My insist."tipid na sagot niya.&n
Ito yong araw na ipinakilala ko na si Scar kay Yuri. Ngayon palang parang pag sisihan ko na ng panghabang buhay ang desisyon ko.Pero okey lang as long as makita ko siya masaya kahit pa hindi ako ang dahilan nun.Mula sa kinatatayuan ko kitang-kita ko na masayang nag kwe-kwentuhan sila Yuri at ang mahal kong bestfriend. Madali sila naging close dahil regular daw customer si Yuri sa pinapasukan ni Scar.'Ang hindi ko lang matanggap kung bakit kailangan niya ako gamitin para lang makalapit sa bestfriend ko? '"Dariels get back to your senses! Any minute lalaban kana pero mukhang wala kapa ata sa wisyo!"galit na sighal sakin ni coach."Pasensya po
Ilan buntong hininga na ba ang pinakawalan ko at paulit-ulit ko pa din ginagawa."Isa nalang iisipin kong hinihika ka"na tigil ang pagbuntong hininga ko for the nnth times.I boringly glance at Aiko. He was dragging my luggage now.Sa isang araw na ang alis ko pero hanggang ngayon hindi pa din ako nakakapag paalam sa kanya. Hindi ko din sya masyado nakakausap sa school kahit pa mag ka kaklase naman kami dalawa."Hop in Prinsesa baka gusto mo lang naman"Aiko mockery said.Inirapan ko siya ng bongga bago ako sumakay sa kotse niya. Sinabe ko na bang 3 years gap si Aiko sakin pero dahil ubod siya ng pagka isip bata ay hindi halata sa kanya.
Anim na buwan na ang nakalipas simula umalis ako ng Philippines. Hindi naging madali sakin ang naging adjustment ko sa mga unang linggo ko dito nguni't sa tulong ni Aiko at Caiko nakapag adjust nako. Hindi pa din nawawala ang communicate namin ni Scar kahit pa magkaiba ang oras namin. Sinisikap namin magkaroon ng communicate kahit pa trice a weeks minsan dalawa pa nga sila ni Yuri nakakausap ko thru skype."Pecpec ko hanggang kailan ka paba dyan?"ayan na naman kami sa tanung niya.Napabusangot ako."Peklat na ririndi na talaga ako sa tanung mo wala atang araw na hindi mo tinanung mo sakin yan, You know that na 1 year contract ko dito and possible na ma-extend pa ito."mapagpasensyang paliwanag ko.
Wyne and I become so much busy. Marami akong trinabaho at mga event na pinuntahan. Pumutok na kase sa business world ang pagdating ko kaya sobrang daming events na ina-attenand ko along with Wyne of course.Thankful talaga ako ng sobra sa kanya dahil after that scene, hindi niya ako iniwan."Mommmy!" I heard my daughter loud voice calling me cheerfully.I smile brightly at her."Yes my baby, don't make a fuss here." I accept her hug with open arms.Nandito kase kami ngayon sa company na ipimana ng Family ko. The Szayato's corporation, the biggest company all over the worlds.
Hours passed, na tagpuan ko ang aking sarili nakatitig sa family picture namin ni Wyne at Yuni. Dito sa kanyang opisina. Ang saya-saya naman tatlo, wyne eyes is looking me while his holding Yuni. Ako naman masaya nakatingin kay Yuni while hugging her tights in my arms, like i was afraid to lose her.This is the family I wanted. The family that I'm afraid to let go. To loss, minsan na akong nawalan ng pinangarap kong pamilya. Hahayaan ko na naman bang mawala ito?Napabagsak ako sa sahig sa labis ng panghihina."Pechiee"na rinig kong takot at kabadong sigaw ni Wyne.Matamlay ako bumaling sa kanya."My husband...
Yuri has a teary eye at me. But what should I do? Should I react then? Ang sakit. Sobrang sakit at ang sikip ng dibdib ko ngayon sobra. I almost not catch my breathe every time na sinusubukan pigilan ang luha ko.I don't want to be weak again, not in front of him again."I know is this too late, but still I want to apologise. For all the pain.."he takes a deep breath.I covered my mouth not to let out any sobs. But how long I can hold my tears?"For what I did, especially for our chi..""SHUT THE FUCKING UP!" Ihysterically stop him.
"Ano gusto mo inumin coffee ? Ice tea or Tea?" full attention na tanong ni Yuri. He's trying to get on me. I gaze at him."Hindi ako pumunta dito para dyan. Let's talk so I can leave." I coldly said to him.I was just being frank, but I guess I was not wrong here. "Pechie, wag ka naman magmadali."mababang saad niya. Naiinis ako sa pinapakita niyang reaksyon sakin. Bakit parang siya ang biktima at ako ang masama dito? "Yuri hindi kita maintindihan, bakit ka nagkakaganito?" I laid my first question, what I really curious one. Yuri face turn in very sad look. Pero sa totoo lang kung sa ibang tao mukha siyang kaawa pero sakin he looks awful and it disgust me. It may sound rude but it's true."I missed you," tumigil ang mundo ko sakin na rinig. 'I missed you,' It's echoing. And laughed loudly but without humor and sharpen my gaze at him."You think may pakialam ako? Sa tingin mo ba pumunta ako dito para pakinggang ang mga yan?Be reasonable Yuri."malamig kong saad sa kanya. Hindi
I went out early. But before I leave the house nag-iwan ako ng breakfast ng mag-ama ko. Of course before anything else sympre sila muna kahit ano pang busy ng araw ko. I dialed Ayue's number while I was driving. "Good morning, Madam." He answered his phone after a few rings. "Oh hello Ayue, can you reserve me a room for 2 people at GC's Hotel? This going to take for 1-week to book. I'll be needing this tomorrow morning. Also, can you send me details about what our company is doing in Japan?" I immediately told him what I needed. We both have precious time to be wasted. After telling me what I need. We ended the call since andito na rin ako sa Gareen Firm parking lot. Bumaba na ako ng sasakyan ko at sumakay sa elevator papunta sa receptions are. I'll be having business with him. I guess this will be the best time to talk with him. Wala naman na ako magagawa. Ayoko na rin naman magtago pa nakakapagod na. "I have an appointment with the Ceo," I announce to the receptionis
Na balot ng katahimikan ang lahat ng malakas na hinampas ni Wyne ang mesa. Maski ang bata na nasa kanyang bisig na pahingkatakutan. "Ayla, paki-akyat si Yuni sa kanyang silid. "Tarantang utos ko. "Baby, this is adult talk. Okay lang ba mauna kana muna sa room Daddy and I will follow you later okay?"pag-amo ko rito. "Yes mommy."mahinang naging tugon niya. Sumama siya agad kay Ayla. Nang makasiguro na akong wala na talaga si Yuni, saka ako humarap sa kanilang lahat pero ang focus ko si Wroen. Pero inuna ko asikasuhin ang asawa ko, one of the servant brougth the medicine kit. "Wroen, I really don't know what I've done to you. Just to owe me of that kind of treatment."malamig kong sambit habang nilalagyan ko bandage kamay ni Wyne. Wala ako na rinig na kahit anong salita mula sa kanila, even scars. Nag-angat ako ng tin
Dahil sa pagdating ni Yuri, tila'y ba nawalang ng gana ang lahat pero I don't want to end like that. Wyne and I worked hard for this small banquet tapos hahayaan ko lang masira ito ng dahil sa taong yon ulit. That's not gonna happen, ever. Inobliga ko ngumiti at lumapit sa anak ko hinawakan ko siya sa kamay habang si Wyne naman ay buhat siya. Sandali kami nagtitigan. As before his giving me cold gaze pero binalewala ko lang instead tinamisan ko ang ngiti sa kanya. "Good evening everyone! I just want to apologize for the inconvenience happened. Pero hahayaan ba masira ang ating gabi? Sympre we don't want to happen right?" I started. Lahat sila tumango sakin. I feel relief. "Since this salo-salo is for my introducing of my family. Let me introduce my family. " I added. I proudly spoke in front of my friends. Telling about my Family. Bumaling ako kay Wyne, I held his hand. "This man beside me,
Aside samin, si Wroen lang ang hindi nagulat."You brought him, Wroen?" may galit sa himig ni Scar ng tinanung niya si Wroen.Kamo't sa batok siya na tumango samin."Gosh, nag iisip kaba?" dagdag na galit na sambit ni Scar.Kulang nalang batukan niya si Wroen sa inis niya dito. Na iindintihan ko naman ang nararamdaman niya. Kung ako lang, kung wala lang dito ang anak ko kakaladkarin ko siya palabas ng bahay ko."Pechie, pwede ba tayo mag usap? pangako hindi ako mang-gugulo." may makaawa niyang pakiusap.Lahat nakatingin sakin, pero ang tanging binigyan ko ng pansin ay si Wyne. Si Wyne walang imik o kahit buhay sa mata nito. Gusto ko siya tanungin kung okay lang ba sa kanya na kausapin ko saglit si Yuri kaya lang paano ko siya tatanungin kung hindi manlang nag-abala si Wyne na tignan ako.I had no choice to make a decision for us, malalim akong bumuga ng hangin."Yuri, not now."malalim at madi
Halos tatlong oras ako nag-asikaso. Mula sa foods at sa area na kakainin sympre with help of Wyne."Ayla, ang mga kubyertos" rinig kong utos ni Wyne sa kasambahay namin, nagkukumahog ko naman nakasalubong si Ayla habang bitbit ko ang isang puno ng food pan ng pasta.Naabutan ko si Wyne chenecheck ang mga food."Wyne, mag bihis kana at isabay mo si Yuni sa pagbaba mo ako na muna bahala dito. Para makapag pahinga kana din muna,"Mahabang talahaga ko.Tinignan muna nya ang kanyang relo."Mauna kana muna mag-ayos, tignan ko lang ang mga inumin."walang baling ng tingin an saad nya sakin.He's giving me a cold-shoulder gosh, sana maging maayos kami pagdating ng mga bisita namin kase ano nalang ang sasabihin nila pag na halata nila na may iba samin mag-asawa."sige, baba agad ako para makapag-bihis kana din."tanging na sambit ko