Introduction

Kasalukuyan akong nasa harap ng malaking salamin habang tinititigan ang aking kabuuan. Nakasuot ako ng pulang bestida na hanggang gitna ng aking hita ang haba. Hapit na hapit din ito sa akin kung kaya’t litaw na litaw ang magandang kurba ng ating katawan.

Hakab din ito sa aking dibdib kaya litaw na litaw ang pinagpala kong dibdib. Labas din ang aking cleavage na nilagyan ni Mamu ng katamtamang glitters.

Si Mamu ay ang namamahala sa aming mga babae sa isang nightclub dito sa Makati. May isang taon na din akong nagtatrabaho dito, simula nung magkasakit ang mga magulang ko. Kapwa sila ay nasa pribadong hospital at kinakailangan ang tuloy-tuloy na gamutan sa loob mismo ng hospital upang maiwasan ang kahit na anong komplikasyon. Nag-iisa lamang nila akong anak, at wala na silang iba pang maaasahan. Pareho na silang ulila at gaya ko, sila ay mga solong anak lamang. May mga kamag-anak naman sila, ngunit mahirap lumapit ng tulong dahil panigurado kung ano-anong sumbat lamang ang maririnig ko mula sa kanila.

Kaya heto ako, si Sabrina Pascual, ay napilitan pasukin ang mundo ng night club sa edad na 19. Upang madugtungan ang buhay ng aking mga magulang at maipagpatuloy ang pag-aaral at patuloy lumaban sa hamon ng buhay.

—-

“Sorry anak ha? Pareho pa kami ni Papa mo na naging pabigat sa’yo” hinging tawad ni Mama dahil sa hirap ng sitwasyon na kinahaharap namin ngayon.

“Ma, hindi po kayo pabigat ni Papa. Hindi ninyo naman po ginusto ang magkasakit.” sinserong sagot ko kay Mama. Ayaw kong isipin nila na pabigat sila. Wala namang magulang ang gusto pahirapan ang mga anak nila. Nagkataon lang na sinusubok kami ng pagkakataon sa ngayon.

“Swerte na lamang tayo Lissa na si Sabrina ang naging anak natin. Kaya kahit mahirap ang ating sitwasyon ay patuloy akong nagpapasalamat sa Diyos dahil sa buhay ng ating anak.” Hindi ko maitatago na ikinatuwa ko ang sinabing iyon ni Papa. Sapat na sa akin ang labis labis na pagmamahal ng aking mga magulang.

“Ngunit paano ang pag-aaral mo anak?” Alalang tanong ni Mama. “Oo nga anak. Mahal pa naman ang tuition mo sa University” sabat naman ni Papa.

“Ako na po ang bahala duon Ma, Pa. Maghahanap po ako ng mapapasukan para makapag working student po ako” kompyansa ko namang sagot sa kanila.

“Renan, bakit kaya hindi mo siya ipasok sa dati mong pinasukan. Diba at nabanggit mo na mababait naman ang mga nag renta ng opisina sa gusali na iyong binabantayan?” suhestiyon ni Mama kay Papa.

“Susubukan kong kontakin si Mr. Teng kung may maari siyang maialok kay Sabrina. Isa siya sa nakilala ko noon sa gusali at narinig kong marami siyang mga restaurant na hawak at nagpapasok siya ng mga waitress o kahera doon” iyon lamang at kinuha ni Papa ang kanyang cellphone at may tinawagan.

Maya-maya pa ay may iniabot siya sa akin na papel. “Ito anak, puntahan mo ang opisina ni Mr. Teng. Sabihin mong ikaw ang aking anak na naitawag ko sa kaniya. Titignan daw niya kung ano ang pwede niyang maialok sa iyo.” Paliwanag ni Papa.

Inabot ko naman ang papel at itinago sa aking bag. “Sige Pa. Pupuntahan ko ito ngayong araw”

Nang masiguro kong nainom na nila ang kanilang mga gamot ay nagpaalam na ako para puntahan si Mr. Teng. Ayaw kong mag aksaya ng panahon, kailangan kong magkaroon ng pagkakakitaan kaagad dahil hindi magtatagal ay mauubos na ang ipon nila Mama at Papa sa mga gamot nila at si bill dito sa hospital.

Narating ko naman kaagad ang opisina ni Mr. Teng Hindi naman ako nahirapan hanapin ang kaniyang opisina. Mabilis akong kumatok at ng marinig ko ang boses ng lalaking nagpapatuloy sa akin ay agad na akong pumasok.

“Magandang araw po. Ako po si Sabrina, anak po ni Renan Pascual.” Pakilala ko sa aking sarili. Nakatitig lamang sa akin ito na para bang sinisipat ang aking kabuuan at nagdulot ito sa akin ng pagkailang.

“Ikaw pala ang anak ni Renan” patango-tango ito at hindi parin nawawala ang malagkit niyang tingin sa akin. “Napakaganda mo hija. Mabango. Mukhang alam ko na kung ano ang maiaalok ko sa iyo”

Kahit naiilang ay nilalakasan ko parin ang loob kong harapin siya. Interesado akong marinig ang trabaho na iaalok niya. “Talaga po? Maaari po ba natin pagusapan?” Sagot ko agad.

“Nabanggit ni Renan na may sakit sila ni Lissa at tuloy-tuloy na gamutan ang kanilang kailangan. Nabanggit din niya na nag-aaral ka pa at kailangan mo din tustusan ang iyong pag-aral” napatango na lang ako sa pagsang ayon sa mga tinuran niya.

“Ako ang may-ari ng isang sikat na night club dito sa Makati. Ipapasok kita bilang isang babaeng taga sayaw at panigurado ako malaki ang kikitain mo, sa ganda mong yan ay marami ang magkakandarapa at mag-aagawan sa’yo”

“Ho?!” Namilog ang mga mata ko sa gulat sa mga sinabi niya. “Pasensya na po, pero maranhal na trabaho po ang kailangan ko. Hindi ko po kaya itong inaalok ninyo.”

“Hindi mo naman kailangan ibenta ang iyong sarili. Ang gagawin mo lamang ay sumayaw. Bawal ka i-table at hawakan ng kahit na sino dahil poprotektahan kita”

“Pasensya na po. Hindi po! Aalis na po ako” mabilis akong tumayo at nagmamadaling lumabas ng opisina nya. Narinig ko pa siyang may mga inooffer ngunit hindi na ako interesado pang marinig ang mga iyon. Isipin ko pa lamang na magtatrabaho ako sa night club ay kinikilabutan na ako.

Mabilis akong nakabalik sa hospitl at ikinwento sa magulang ko ang nangyare.

“Naku pasensya ka na anak. Hindi ko alam na ganon pala ang trabahong inaalok ni Mr. Teng. Kaya pala puro babae lamang ang nakikita kong pumapasok sa opisina niya at ni minsan ay wala akong nakitang lalaki.” Nahihiyang turan ni Papa. Hindi niya siguro akalain na muntik na niya ako mailagay sa alanganin.

“Okay lang Pa. Hindi mo naman po alam”

“Mabuti at dika niya pinilit at nakaalis ka pa sa opisina” sabat naman ni Mama.

“Takot lang niya Ma. Isusumbong ko siya sa gwardiya doon para mahuli siya.” Nameywang pa ako sa harapan nila para ipakitang okay na okay ako at kaya ko ang sarili ko.

Niyaya ko na silang matulog dahil kailangan ko din gumising ng maaga dahil maaga pa ang klase ko kinabukasan. Kailangan ko din humingi ng tulong sa mga kakilala upang makahanap ng pwede mapasukan ng trabaho.

Kailangan kong kumilos agad bago pa kami magipit at mahirapan sa mga susunod na araw.