Chapter 1

“Sorry anak ha? Pareho pa kami ni Papa mo na naging pabigat sa’yo” malungkot na wika ni Lissa sa kanyang anak.

Natataranta siyang napasugod sa ospital ng makatanggap ng tawag mula sa ospital. Naaksidente ang magulang niya, bumangga ang kotse nila ng mawalan ng preno ang kotseng nakasalubong ng mga ito.

 “Ma, hindi po kayo pabigat ni Papa. Wala naman pong tao ang gugustuhin na maaksidente.” sinserong sagot nito sa ina. “Mabuti na lang din po at hindi grabe ang natamo ninyo” Pilit na pinananatili ni Sabrina ang ngiti sa kanyang mukha upang hindi maramdaman ng mga magulang ang bigat na dala dala niya sa kanilang sitwasyon.

 “Swerte na lamang tayo Mahal ko na si Sabrina ang naging anak natin. Kaya kahit mahirap ang ating sitwasyon ay patuloy akong nagpapasalamat sa Diyos dahil sa buhay ng ating anak.” sabat naman ng ama niyang si Renan. Hindi naitago ni Sabrina ang ngiti sa kaniyang mga labi sa tinuran ng ama.

“Ngunit paano ang pag-aaral mo anak?” tanong ng ina. “Oo nga anak. Mahal pa naman ang tuition mo sa University. Hindi ko alam kung sasapat pa ang ipon namin ng Mama mo para matustusan ang lahat ng gastusin natin sa ngayon” sabat naman ulit ng ama.

 “Ako na po ang bahala duon Ma, Pa. Maghahanap po ako ng mapapasukan,  willing po ako mag working student” nakangiti paring wika ni Sabrina.

“Renan, bakit kaya hindi mo siya ipasok sa dati mong pinasukan. Diba at nabanggit mo na mababait naman ang mga nag renta ng opisina sa gusali na iyong binabantayan?” suhestiyon ni Lissa sa asawa.

 “Susubukan kong kontakin si Mr. Teng kung may maialok siyang trabaho kay Sabrina. Isa siya sa nakilala ko noon sa gusali at narinig kong marami siyang mga restaurant na hawak at nagpapasok siya ng mga waitress o kahera doon” Pagkasabi ay mabilis na dinampot ni Renan ang kanyag cellphone at may tinawagan. 

Nang siguro ay makuha na ni Renan ang pakay ay ibinaba na nito ang tawag. “Ito anak, puntahan mo ang opisina ni Mr. Teng. Sabihin mong ikaw ang aking anak na naitawag ko sa kaniya. Titignan daw niya kung ano ang pwede niyang maialok sa iyo.” paliwanag nito sa anak sabay abot ng isang papel.

Kinuha naman ito ni Sabrina at itinago sa bag. “Sige Pa. Pupuntahan ko ito ngayong araw” 

Matapos makainom ng gamot ng mag-asawa ay nagpaalam na si Sabrina upang puntahan ang tinatawag na Mr. Teng ng ama. Desidido siya na makahanap kaagad ng trabaho dahil alam nito sa sarili na hindi na ganoon kalaki ang ipon ng mga magulang. Sa mga gamot at bill ng ospital sa araw-araw ay di magtatagal at mauubos na ito.

 “Magandang araw po. Ako po si Sabrina, anak po ni Renan Pascual.” Pakilala nito sa sarili nang matunton ang opisina ng taong pakay. Masusi siyang tinitigan ni Mr. Teng na para bang sinisipat ang kanyang kabuuan.

 “Ikaw pala ang anak ni Renan” patango-tango ito at hindi parin nawawala ang malagkit na tingin kay Sabrina. “Napakaganda mo hija. Mabango. Mukhang alam ko na kung ano ang bagay na trabaho sa iyo” 

Batid kay Sabrina ang pagkailang sa kausap ngunit kailangan niya itong patuloy na kausapin dahil interesado siya sa kung ano mang trabaho ang ialok nito.

“Talaga po? Maaari po ba natin pagusapan?” ngiting tanong nito kay Mr. Teng.

“Hindi na ako magpapaligoy ligoy pa. Ako ang may-ari ng isang sikat na night club dito sa Makati. Ipapasok kita bilang dancer. Tiyak ako malaki ang kikitain mo, sa ganda mong yan ay marami ang magkakandarapa at mag-aagawan sa’yo”

“Ho?!” bakas ang pagkabigla sa mukha ni Sabrina sa sinabi ni Mr. Teng. “Pasensya na po, pero marangal na trabaho po ang kailangan ko. Hindi ko po kaya itong inaalok ninyo.” 

“Malaki ang kitaan sa club iha. Sasayaw ka lang, makikipagkwentuhan sa mga customer at pag natuwa sayo ang mga tao ay paniguradong malaking tip ang makukuha mo” nakangisi nitong paliwanag kay Sabrina. 

“Pasensya na po. Hindi po! Aalis na po ako” mabilis na tumayo si Sabrna at nagmamadaling lumabas ng opisina ni Mr. Teng. Sinubukan pa siyang habulin ni Mr. Teng at naglatag ng mga offer ngunit walang interes si Sabrina na makinig pa rito. 

“Nakakakilabot! Ano bang pumasok sa utak niya?” Kausap ni Sabrina sa sarili.

Minabuti ng dalagang bumalik muna sa hospital at ikinwento sa mga magulang ang nangyare.

“Naku pasensya ka na anak. Hindi ko alam na ganon pala ang trabahong inaalok ni Mr. Teng. Kaya pala puro babae lamang ang nakikita kong pumapasok sa opisina niya at ni minsan ay wala akong nakitang lalaki.” nahihiyang paliwanag ni Renan sa anak. Kita din dito ang pag-aalala lalo na at muntikan na pala nitong maipahamak ang anak.

“Okay lang Pa. Hindi mo naman po alam”

“Mabuti at dika niya pinilit at nakaalis ka pa sa opisina” sabat naman ni Lissa.

“Takot lang niya Ma. Paduduguin ko mukha niya” Nameywang pa ito sa harapan ng magulang para ipakitang okay na okay siya at walang dapat ipagalala ang mga ito sa kaniya.

Ilang sandali pa ay minabuti na nila ang magpahinga dahil makasasama sa magulang ang mapuyat. Sinabayan na din ni Sabrina ang pagtulog ng mga magulang dahil nabuo na sa kanyang isipan ang ipagpatuloy ang paghahanap ng trabaho kinabukasan pagtapos ng kaniyang klase.

Nagising si Sabrina sa gitna ng gabi sa sa iyak at sigaw ng ina. Napabalikwas siya ng bangon ng makita ang mga doctor at nurses na nagkakagulo sa kaniyang ama. 

Mabilis siyang lumapit at yumakap sa ina. “M-ma, anong n-nangyayare?” Kinakabahan nitong tanong sa ina.

“H-hindi ko din a-alam anak. B-bigla na lang nagseizure ang papa mo” sagot ng kanyang ina sa pagitan ng mga hikbi nito.

Nang sawakas ay natapos ang mg doctor sa pag revive sa ama ay hinarap na sila nito.

“Ililipat po muna namen ang pasyente sa ICU” panimula ng doctor. Naintindihan naman nila ito dahil kinailangan ng lagyan ng tubo ang kaniyang ama. “Base sa mga ginawang tests, ay mayroon siyang blood clot sa utak dahilan ng seizure niya kanina” dugtong pa ng doctor.