Ganoon na lamang ang gulat ni Adeline nang banggitin ng lalaki ang kaniyang pangalan. Walang nakakakilala sa kaniya sa lugar na ito dahil bago ang kaniyang identity. Imposible namang kumalat agad ang balita tungkol sa kasal niya kay Drake Velasquez.
Itinulak ni Adeline ang lalaki. “Bakit mo ako kilala?” Muling gumuhit ang ngisi sa mapupula nitong mga labi. “ Let’s just say I’m someone interested in your vegetative husband’s life. So, can you bear the price of the favor you’re asking?” “A-Anong gusto mo?” “It’s very interesting to see a newly married woman in my hotel when her husband is somewhere else, unconscious. Simple lang ang gusto ko, Adeline…” Napakuyom ng kamao si Adeline sa kaba nang lumapit muli ang lalaki sa kaniya at marahang hinaplos ang kaniyang baywang bago bumulong, “Sleep with me. Spend your honeymoon night with me.” “Baliw ka na!” Mariing sagot ni Adeline. Humalakhak ang lalaki bago umatras at seryoso siyang tinitigan. “You can’t give me what I want.” Pakiramdam ni Adeline ay nainsulto siya. Ilang sandali pa siyang natulala bago nagpasyang sundan ang lalaki. Pumasok ito sa elevator na kaagad niyang sinundan. “Hindi mo siya pwedeng tulungan!” Nagtiim-bagang ang lalaki at nagsalita nang hindi siya nililingon, “Bakit hindi ko siya tutulungan? Makikinabang ako sa AL.VZ Empire, Adeline Velasquez. Besides, pinsan ng asawa mo si Aries Velasquez. Bakit ayaw mong tulungan ko siya?” Natameme si Adeline. Hindi niya pwedeng sabihin ang dahilan niya kahit na kanino. Ayaw niyang mabulgar ang tunay niyang pagkatao at masira ang limang taon niyang plinano. Sa limang taon na pagtatago niya ay ginawa niya ang lahat para maging malakas at pangatawanan ang bago niyang identity kaya hindi siya papayag na masira ito. “Hindi ko sasabihin sayo ang dahilan ko. Ang gusto ko lang malaman ay kung tutulungan mo ako.” Hinarap siya ni Vincent Ryu, “And if I don’t want to?” “Kailangan kong gumawa ng paraan para hindi siya magtagumpay na maging CEO.” Naningkit ang mga mata ng lalaki, “Interesado ka sa AL.VZ Empire? Gusto mong maging CEO?” “Hindi na mahalaga iyon.” Tuluyan niyang napukaw ang atensyon ni Vincent Ryu. Tinitigan siya nito gamit ang malalim at misteryoso nitong mga mata. “You’re the only one who saw me with only a half face mask. Kung malaman ng lahat ang hitsura ko, ikaw ang una kong hahanapin. Ngayon, gusto kong malaman kung handa kang makipagtulungan at gawin ang lahat ng gusto ko kapalit ng pabor na hinihingi mo.” Napalunok si Adeline. “Pinagbabantaan mo ba ako?” Ngumisi si Vincent Ryu, “Looks like the table has turned, baby. Tutulungan kitang pabagsakin si Aries Velasquez at susuportahan kita kung gusto mong maging CEO ng AL.VZ Empire pero kapalit niyon ang pagpayag mo sa mga gusto ko.” Kumuyom ang kamao ni Adeline, “Depende sa kondisyon mo ang magiging sagot ko.” “Hindi ka magtatagumpay sa kung ano mang binabalak mo kung hindi kita tutulungan. Ngayon, papayag ka ba sa gusto ko o hindi?” Napalunok si Adeline, “A-Ano bang gusto mo?” “Sinabi ko na kanina.” “Pero bakit ako?” Tinitigan siya ng lalaki, “Palay na ang lumalapit sa manok, tatanggihan ko ba?” Bumukas ang elevator at lumabas ang lalaki. Agad na sumunod si Adeline at walang paalam na pumasok sa presidential suite nang pumasok doon ang lalaki. Bakas sa mata ni Vincent Ryu ang pagkamangha sa ginawa niya. “You sure have guts, huh?” Hindi nagsalita si Adeline. Sa halip ay tumingkayad siya at inabot ang mga labi ng lalaki. Agad na napapikit si Adeline nang lumapat sa labi niya ang malambot na labi ng lalaki. May kiliting bumangon sa kaloob-looban niya na hindi niya akalaing mararanasan sa isang estranghero. Walang pakialam sa paligid si Adeline. Patuloy siya sa paghalik sa lalaki hanggang sa naramdaman niyang pumulupot ang mga braso nito sa kaniyang baywang kasabay ng pagganti nito ng halik sa mas malalim na paraan. Impit na napaungol si Adeline nang buhatin siya ng lalaki. Kaagad na nawala sa wisyo si Adeline. Ramdam niya ang init na nagliliyab sa pagitan nilang dalawa na tila ba sumusunog sa buong katawan niya. Pakiramdam niya ay lalagnatin siya sa sobrang init. Hindi niya mapigilan ang pagsiklab ng apoy ng pagnanasang kailanman ay hindi niya akaling mararanasan muli—sa isang estranghero pa. Pamilyar ang haplos ng lalaki. Pamilyar ang halik. Pamilyar lahat. May iba’t-ibang larawang bumalik sa kaniyang isipan kasabay ng bawat haplos at halik ng lalaki sa buo niyang katawan. “Ahh!” Napamulat si Adeline at lumiyad nang maramdaman ang labi ni Vincent Ryu sa parteng iyon ng kaniyang katawan. Umawang ang kaniyang labi kasabay ng pagbuhos ng alaala ng gabing iyon halos anim na taon na ang nakalilipas. Suminghap si Adeline kasabay ng panginginig ng kaniyang mga hita nang mag-isa ang kanilang katawan. Masakit pero ramdam niya ang masarap na sensasyon. Pakiramdam niya ay nasa alapaap siya at idinuduyan sa ulap. “Ohh! Hmm!” Tagaktak ang pawis nilang dalawa. Walang-wala ang lamig ng aircon sa init na lumalamon sa kanilang diwa at katawan. Suminghap muli si Adeline ang marating ang r***k kasabay ng pagsirit ng mainit na likodo sa kaniyang tiyan. Tila isang magandang panaginip ang nangyari. Madaling araw na nang muli siyang magmulat ng mga mata at ganoon na lamang ang inis na naramdaman niya nang makita ang calling card ng lalaking nakaniig niya sa bedside table. Nag-ngitngit ang kalooban ni Adeline saka pinilit ang sariling bumangon sa kabila ng hapdi ng katawan at balakang. Nang pauwi ay tinawagan niya ang kaniyang private investigator. Kailangan niyang malaman kung sino ang lalaking nakaniig niya anim na taon na ang nakalilipas. Hindi siya maaaring magkamali. Kilala niya ang haplos at halik ng lalaking nakaniig six years ago. Parehong-pareho ang naramdaman niya noong gabing iyon sa naramdaman niya kagabi. Posible nga kayang…si Vincent Ryu ang lalaking nakasiping niya noong birthday niya? [Mahihirapan tayo dito, Madam. Pero gagawan ko ng paraan.] Tumango siya saka maingat na pumasok sa loob ng Casa Velasquez. Dumaan siya sa dinaanan niya kagabi at naroon naghihintay si Matias para tulungan siyang makaakyat sa kwarto nila ng kaniyang asawa. Nang dumapo ang paningin niya sa lalaking nakaratay sa kama ay napalunok si Adeline. Tinamaan siya ng guilt. Sa gabi ng kasal nila ay nakipagniig siya sa isang lalaking estranghero imbes na manatili sa tabi ng nakaratay na asawa. Lumapit siya sa kama ni Drake at hinawakan ang kamay nito. “Pasensya na. Kailangan ko itong gawin para sa sarili ko. ‘Wag kang mag-alala, hindi ko sisirain ang pangalan at reputasyon mo. Kailangan ko lang talaga ang tulong niya. Sana maintindihan mo ako paggising mo.”Halos tanghali na nang bumaba si Adeline. Sa sala ay naabutan niya ang mga maid na naglilinis at may isang batang lalaking nakaupo sa sofa habang nanunuod ng cartoons. Itim na itim ang medyo kulot nitong buhok. Mula sa pwesto niya ay kita niya ang mahaba at makapal nitong pilikmata, matangos na ilong at mapulang mga labi. Bilugan ang mukha nito at maputi ang kutis.“Ma’am Adeline, ipinatatawag kayo ni Don Alvaro sa study room.”Nilingon ni Adeline ang maid, “Sige, susunod ako.”Hindi lingid sa kaalaman ni Adeline na may anak ang lalaking pinakasalan niya. Ayon kay Don Alvaro ay anak ito ni Drake sa dati nitong kasintahan na umalis at hindi na bumalik matapos ipanganak ang bata.Lumambot ang ekspresyon ng mukha ni Adeline habang nakatitig sa batang lalaki. Naalala niya ang kaniyang anak. Sanggol pa lamang ito nang kunin sa kaniya. Ni hindi niya nagawang makita ang mukha nito dahil nag-aagaw buhay siya nang bawian ito ng buhay. Tanging si Don Alvaro ang nakakita sa mukha ng kaniyang ana
HALOS panawan ng ulirat si Adeline habang nakatingin sa mulat nang mga mata ng asawa. Sa takot ay dali-dali siyang tumakbo palabas upang tawagin ang family doctor ng mg Velasquez. Humahangos na kumatok si Adeline sa kwarto ng binatang doktor na agad naman siyang pinagbuksan. “Mrs. Velasquez…” Humugot ng malalim na buntong-hininga si Adeline at itinuro ang pinto ng master bedroom, hindi kalayuan, “S-Si…Si Drake.” “Anong nangyari sa kaniya?” Agad na lumabas ng silid ang doktor matapos hablutin ang stethoscope at ilan pang mga gamit upang gamitin sa pagchecheck ng pasyente. “N-Nagmulat siya ng mata,” utal-utal na sagot ni Adeline sa doktor habang sumusunod dito papunta sa master bedroom. Sukat ay natigilan sa paghakbang ang doktor at dahan-dahan siyang nilingon, “Ano iyon, Mrs. Velasquez?” “Nagmulat siya ng mata, dok. Kitang-kita ko,” siguradong sagot ni Adeline. Hindi siya maaaring magkamali. Nakita niyang mulat ang asawa at nakatingin ito sa kaniya kanina. Wala nang imi
NANG muling pumasok sa master bedroom si Adeline ay saktong nagliligpit na ng gamit ang family doctor. “Pinalitan mo siya ng bandage?” Puna niya nang mapansin ang itinapon nitong bandage. Tumango ng marahan ang doktor, “Oo. Mrs. Velasquez…” “Hm?” Ani Adeline bago nilingon ang doktor mula sa pagtitig sa nakaratay na asawa. “Iyong pagmulat niya ng mata…” “Oo, dok. Hindi ko sinasadya iyon. Nasaktan ko ba siya? Ayos lang ba siya?” Humugot ng malalim na buntong-hininga si Gabriel, “Ang totoo niyan pang-apat na beses na niyang ginawa ito.” Napaawang ang labi ni Adeline, “Totoo ba?” “Ang mga unang beses na nagmulat siya ng mata ay dahil sa mga bagay na nagugustuhan niya. Katulad ng kapag nakarinig siya ng music na pamilyar sa kaniya. O kaya nakarinig siya ng boses na siguro ay namimiss niya…” Napalunok si Adeline, “Ano sa tingin mo ang dahilan niya ngayon?” Sinulyapan ni Gabriel ang kaibigan saka muling hinarap si Adeline, “Mukhang gusto niyang inaalagaan mo siya, Mrs. Velasquez.”
MATAMANG pinagmamasdan ni Adeline ang batang lalaki. Panaka-naka itong sumusulyap sa kaniya ngunit magana namang kumakain. Magaan ang kaniyang pakiramdam habang pinagmamasdan ang bata. Tila may kung anong humaplos sa kaniyang puso habang pinagmamasdan ang magana nitong pag kain. Akmang kukuha pa ng fried chicken ang bata nang pabirong hilahin ni Adeline ang bowl. Namilog ang mga mata nito at tiningala siya. Mahinang natawa si Adeline, “Masarap diba?” Unti-unting nalukot ang mukha ng paslit. Natatawang nilagyan ni Adeline ng panibagong ulam ang pinggan nito. Hindi sumagot ang bata. Tiningnan lamang siya nito nang matalim saka muling dumulog sa pag kain. Tamang-tama naman na pumasok sa kusina ang dalawang taong kinaiinisan ni Adeline. Kunot ang noo ni Aries habang nakangisi naman si Diana. Agad na nawalan ng ganang kumain si Adeline. “Anong ginagawa mo, Adeline?” Galit na tanong ni Aries. Tumaas ang kilay ni Adeline, “Ano sa tingin mo?” Suminghap naman si Diana saka niyuko
HINDI napigilan ni Adeline na pagkiskisin ang mga ngipin sa labis na galit. Nagpupuyos ang kaniyang damdamin sa gigil at gusto niyang sabunutan ang babaeng kaharap. Naalala niya ang walang katuturang chismis na kumalat noon involved ang mga magulang niya. Pinagbintangan noon ang kaniyang ina na pinakasalan lamang ang kaniyang ama dahil sa yaman nito. Hanggang ngayon ay dala-dala niya pa ang sakit na dulot ng chismis na iyon. Hindi niya makalimutan dahil halos masira ang kaniyang pamilya dahil sa paninira ng ibang tao sa relasyon ng mga magulang niya. “Ano? Nasapol ko ba?” Ngingisi-ngising tanong sa kaniya ni Diana. Tinitigan ni Adeline ang babae gamit ang madilim na emosyon sa mga mata. Malaki ang kasalanan nito sa kaniya. Napakalaki at kahit kailan ay hindi na niya ito mapapatad. Lumuhod man ito sa pako at lumuha man ng dugo, hindi siya makakaramdam ng kahit na konting awa para sa babae. Gustong-gusto na niyang hilahin ang
HINDI makasagot si Adeline. Nagulat siya sa pagdagundong ng malakas na sigaw ni Don Alvaro. Gusto niyang mangatwiran ngunit hindi niya maibuka ang mga labi at tila nalulon niya ang kaniyang dila. Kitang-kita niya ang nag-aapoy na galit sa mga mata ng Don at alam ni Adeline na kung maniniwala ito kay Diana ay baka mapalayas siya sa mansion nang wala sa oras.Mas lalong lumakas ang hagulgol ni Diana na nagpataas lalo ng gigil ni Adeline. Masyado nang gasgas ang arte ng babae. Gusto niya itong tadyakan sa mukha.“BAKIT NABASAG ANG VASE, ADELINE?”Mariing napapikit si Adeline sa lakas ng sigaw ng matanda.“Siya ang may kasalanan, grandpa!” Umiiyak na sumbon
HALOS mawalan na ng malay si Diana sa sobrang takot sa Don. Bigla ay parang gusto niyang lumuhod at magmakaawa sa matanda upang patawarin siya hindi pa man nito nakikita ang proweba sa kasalanang ginawa niya. Natatakot siya sa maaaring gawin ni Don Alvaro. Istrikto ito at alam niyang hindi siya nito sasantuhin sa parusa kahit pa nga asawa niya ang pangalawa nitong apo.Tinaasan ni Adeline ng kilay ang dalawa. Gusto niyang matawa sa biglang pag-amo ng kanina’y mabangis na mukha ni Diana. Mula sa tigre ay para itong naging isang kuting na takot na takot sa malaking pusa.Humakbang si Aries palapit kay Don Alvaro. “G-Grandpa, hindi naman na kailangang panuorin ang CCTV. Paniwalaan mo nalang kami dahil hindi naman kami magsisinungaling sa ‘yo.”Hindi nakita ni Aries ang totoong
NGUMITI si Adeline sa kabila ng matalim na tingin ni Dylan. Mailap sa kahit kanino ang bata at alam niyang nag-aalala ito sa mga nangyayari. Maaaring natatakot itong maiwan ng ama at sisiguruhin ni Adeline na maipararamdam niya sa bata na ligtas ito at hindi rin niya pababayaan ang ama nito. Naupo si Adeline sa single couch na malapit sa kama habang matiim pa ring pinagmamasdan ang paslit. “Bakit ka nakikinig sa usapan ng may usapan?” “Hindi ako nakikinig. Narinig ko lang,” sagot ni Adeline habang nakangiti. Umismid ang paslit, “Pareho na rin iyon. Bakit mo ba ako sinundan dito?” Tinitigan ni Adeline si Dylan. May kung ano sa mga mata nito na hindi niya maipaliwanag. Para bang kilala niya ang mga matang iyon at hindi niya lamang maalala. “Ang cute mong bata ka,” hindi napigilang saad ni Adeline. Tumalim muli ang tingin ni Dylan, “Hindi ako cute at hindi n
“PARA saan ang bouquet, grandpa?” Kunot-noong tanong ni Drake sa kaniyang lolo nang pumasok siya sa mansyon. Mas nangunot ang noo niya nang mapansin ang sandamakmak na tao sa mansyon at naglalagay ng mga dekorasyon. “At para saan ‘to? ‘Wag mong sabihing welcome party ko ‘to? Isang buwan lang akong nawala, grandpa.” Natawa si Don Alvaro. “Hindi mo ito welcome party, Drake. Kaarawan ng nobya ng pinsan mo. Ngayon rin siya magpopropose kaya naghahanda tayo.” Umismid si Drake. “Sa nobya niya pala e bakit ako ang bumili ng bulaklak? ‘Wag mong sabihing pati singsing ay iniasa niya sa iba.” Tinapik ni Don Alvaro ang balikat ni Drake at bago pa ito makasagot ay dumating ang assistant nitong si Barron. Sarkastikong natawa si Drake nang iabot ni Barron kay Don Alvaro ang isang velvet box na tiyak na singsing ang laman. Si Aries, kung hindi tamad ay palpak. Kaawaran ng nobya pero hindi manlang mag- effort. Kung girlfriend niya ang may birthday, tiyak na aburido na siya ngayon dahil sa bagal ku
TUMAYO si Shaniya matapos abutan ng sobreng puno ng perang papel ang babaeng inmate. Pasimple itong ngumisi at sumaludo pa sa kaniya. “Titiyakin kong mahimbing ang tulog nila ngayong gabi at sa susunod pang mga gabi, madam.” Nagtaas ng noo si Shaniya at marahang tumango. Agad siyang umalis at kalmado ang mukha na naglakad paalis ng visitation room. Gagawin niya ang sinabi niya na paghihirapan habang buhay sina Cherry, Sherry, Diana at Zandra. Mali ang ginagawa niyang pagbabayad ng tao para pahirapan ang mga ito pero kulang pa iyon sa mga kasalanang ginawa nila. Tulad ng kung paano siya nagbayad kanina ng tao para pahirapan si Aries at Andres ay ginawa niya rin ito ngayon. Shaniya won't stop torturing them as long as they're alive. Walang nakakaalam ng ginagawa niya at titiyakin niyang mananatili itong sikreto. Nang makauwi ay sumalubong kay Shaniya ang madilim na mansyon. Sa pag-aalala ay kaagad siyang pumasok pero nang makapasok siya ay agad na may tumakip ng kaniyang mga mata
LIFE is always full of surprises in spite of the fact that it's too short. We don't get everything we want, the Heavens give everything that we need. Gabriel's death taught Shaniya a lot of things. That life, no matter how sad and painful it is—should be appreciated. Shaniya has doubted the Heavens for putting her on a very rough path and letting her suffer in the hands of the devil in human flesh. Nakakapangilabot ang lahat ng pinagdaanan niya pero nagpapasalamat siya na sa huli ay mayroon siyang naging karamay na kailanman ay hindi siya pinabayaan. Drake became her light amidst the darkness. He became her home amidst the storm. Kung wala ito, tiyak na mauubusan siya ng lakas. Isang buwan na ang lumipas mula nang mangyari ang huling trahedya. Gabriel's death has bruised so many hearts. Halos lugmok sina Hunter, Theo, Luke, Kai, at Drake ngayon. Araw-araw nakikita ni Shaniya ang tahimik na pagtangis ng kaniyang asawa. He comes home every night, almost crawling because he's drunk. Sh
“HE was a brother, a friend, a son, a hero…” Yumuko si Shaniya kasabay ng paglandas ng luha sa kaniyang mga mata. Nagsasalita si Drake at ramdam niya ang paghihirap nito. Hindi niya kayang makitang ganoon ang kaniyang asawa. It breaks her heart. Drake gasped. “H-He was…my best friend. S-Sabi ko sa kaniya best man ko siya sa kasal ko…at ninong siya ng anak ko…pero…hindi na niya…nahintay…” Shaniya squeezed her eyes. Pagkatapos ng burol na mapagparusa sa mga pusong lumuluha sa pagkawala ng isang kaibigan, anak, at kapatid—heto sila. Handa nang ihatid sa huling hantungan ang nag-iisang mabait na taong kilala ni Shaniya. All of them are hiding a devil inside them, but Gabriel is like an angel. He doesn't have evilness within him. He was pure. Maybe that's why he was named Gabriel. “I-I told him I’ll find him a girlfriend para hindi naman siya naiinggit sa amin ni Luke pero…p-paano ko siya ihahanap ng kapareha kung bumitaw na siya?” “Ang daya…” Drake sniffed and wiped his tears u
LAKAD-TAKBO si Shaniya sa kahabaan ng hallway papunta sa emergency room para makita ang kalagayan ni Gabriel ngunit hindi pa siya nakakalapit ay nakita na niya ang paglabas ng doktor sa emergency room at mula sa kinatatayuan niya ay nakita niya kung paano tinakpan ng nurse ng kumot ang buong katawan ni Gabriel. Suminghap si Shaniya at napailing. No! No! Hindi! Hindi pwede! Nanghina ang mga tuhod ni Shaniya sa nasaksihan. Her hands trembled and her brain couldn't accept the realization. Nang tingnan niya ang doktor ay umiiling ito kina Drake na agad tumakbo papasok sa loob at hinablot ang kumot na nakatakip sa kaibigan. “GABRIEL! BUMANGON KA RIYAN, T-NGINA KA! ‘WAG MO AKONG PAGLARUAN!” Umiwas ng tingin si Shaniya sa kaniyang asawa. Seeing him like that tortures her. Namilibis ang luha sa mga pisngi ni Shaniya nang makita niya kung paano napaupo sa sahig si Hunter habang nakayuko at unti-unting yumuyugyog ang balikat. Pinagsusuntok naman ni Luke ang pader at humagulgol si The
PUMASOK si Shun Parker sa isang private property. Malawak ang bakuran at mataas ang pader na nakapaligid sa mansion na nasa gitna ng malawak na lupa. Hindi na siya nag-abalang isara ang gate at diretso nalang na pumasok hanggang sa makapasok siya sa mansyon. ‘Basement. Siguraduhin mong patay.’ Napailing si Shun nang maalala ang sinabi ni Caesar, ang half brother niya. Dumiretso siya sa basement at binuksan ang kandado gamit ang hawak sa susi at tumambad sa kaniya ang nagkalat na dugo habang sa gitna ay nakagapos ang isang lalaking walang malay at duguan. Nagtagis ang bagang ni Shun at nilapitan ang lalaki. Akma niya itong gigisingin nang tumunog ang cellphone niya. Sinagot niya ang tawag ni Caesar. “What?!” [Postpone the plan. Picturan mo si Gabriel at isend mo sa akin. Darating riyan ang isa pang taong ililigpit mo.] Nang patayin ang tawag ay agad na ginawa niya ang sinabi nito at isinilid ang cellphone sa bulsa. Dahan-dahan namang nag-angat ng mukha si Gabriel at halos
“ANO iyan? Suhol?” Salubong ng ina ni Cherry kay Shaniya nang makapasok ng sasakyan. Pumayag na itong tumira sa mansyon kaya agad niyang sinundo gamit ang kotse ni Drake. Ngumiti si Shaniya. “Nabanggit sa akin ni dad na ito ang paborito mong pagkain.” Tinitigan ni Sherry ang box ng buko pie na ipinatong ni Shaniya sa hita nito. Nasa driver seat siya katabi si Cherry at si Sherry ay nasa backseat. Umirap si Sherry at hindi na nagsalita. Umayos naman ng upo si Shaniya at nagsimulang magmaneho papunta sa mansyon. Mali. Her mother hates buko pie at nakumpirma niyang hindi impostor ang babae sa likod nang makita niyang binuksan nito ang box at maganang kumain. Shaniya clenched her jaws and looked at Cherry who's been constantly putting make-up on her face. Binubura nito iyon pagkatapos na tila hindi kuntento saka maglalagay ulit. “Tigilan mo nga iyan, Cherry. Nagsasayang ka ng make-up. Mauubos na ang ipon ko sayo!” Sinulyapan ni Shaniya ang ginang sa likod. “It’s okay. Bibigya
SINAMAHAN ni Shaniya si Drake na magpunta sa opisina ni Luke. His family owns a security agency at magaling rin sa paghahanap ng mga taong nawawala ngunit sa pagkakataong ito pakiramdam ni Luke ay wala siyang silbi. Ganito ang trabaho niya pero hindi niya mahanap ang dalawang taong importante sa kaniya—si Georgianne at si Gabriel. Sht! Wala pang 24 hours nawawala si Gabriel pero hindi nito ugali na maglaho ng walang pasabi kaya agad siyang kumilos nang puntahan sila ng pamilya ni Gabriel upang manghingi ng tulong. Nakaupo sa pahabang meeting table sina Luke, Hunter, Theo, Kai, Drake, at Shaniya. “Huling nakita sa CCTV si Gabriel sa hospital. Nakita niya ang isang Doktor na si Caesar Palacios kasama ang isang babae. Sinundan niya hanggang sa basement parking…” pagpapaliwanag ni Luke habang nagpiplay ang CCTV footage sa isang TV. Nakakuyom ang mga kamao ni Shaniya. Naipaliwanag na ni Hunter Stunt sa kaniya ang posibilidad pero hindi pa rin matanggap ng puso niya na maaaring nilok
UMAYOS ng tayo si Shaniya at sinuklay ang buhok gamit ang mga daliri. “Sasama ako, Drake.” Tumango si Drake at tiningnan ang tauhan. “Ihanda mo ang kotse. Susunod kami.” Nang makaalis ang tauhan ay hinarap ni Drake ang asawa habang hawak sa magkabilang pisngi. “Baby, I need to tell you something.” Lumunok si Shaniya at hindi niya inaasahan na bigla siyang kakabahan. “Ano iyon?” “Pinaimbestigahan ko ang mommy mo.” Nangunot ang noo ni Shaniya. “What? Why?” Bumuntong-hininga si Drake. “I feel like something's wrong but just this morning, nakakuha ako ng impormasyon kung saan dinala ang mommy mo matapos maaksidente. It was said na suicide ang nangyari. Nawalan siya ng alaala at hindi na nakabalik pa inyo matapos iyon.” Umiling si Shaniya. “Suicide? Imposible! Bakit?” “Nagkasakit siya. Nagkataning ang buhay kaya ginustong wakasan.” Nakaramdam ng paninikip sa dibdib si Shaniya. Mas lalo niyang gustong makita ngayon ang ina kaya naman hindi na sila nagsayang ng panahon. Agad silang p