Belinda looked at Van's pocket and then rolled her eyes again. Binilisan pa niya ang paglalakad dahil ayaw niyang marinig kung sino iyon. Baka isa na naman sa mga kausap niya kanina sa bar at hinahanap siya kaya talagang binilisan ni Belinda ang lakad.She didn’t know kung bakit biglang nawala ang kanyang pagkalasing. Siguro dahil sa dami ng nangyari? She didn’t know, but now she could walk straight, huli pa, pero hindi na gaano.“Yes, I'm with her. Gago, susuntukin kita kapag nakita kita,” Belinda heard Van say. Sa bilis ng lakad ni Belinda, walang hirap na naabutan siya ni Van at sumabay sa kanya.“Fine. I’ll tell her, pero ihanda mo ‘yang mukha mo at talagang maghihiram ka ng mukha ng aso,” Van seriously said bago tuluyang ibaba ang tawag.“Who's that? Warren?” Belinda curiously asked.“Yes, hinahanap ka raw ni Yuhan at ng iba pa. They’re all worried about you, so I suggest we go back for now para mapanatag sila. I'm telling you, iba sila mag-alala. They might call the NBI if they
Belinda kissed Daviah's forehead while she was still sleeping, pero sa paghalik niya ay mukhang naalimpungatan ang kanyang anak kaya napakagat si Belinda sa labi at napalayo.“I'm sorry. Did I wake you up?” Agad na tanong at paghingi ni Belinda ng paumanhin kay Daviah iah.Inaantok pa si Daviah habang nakatingin kay Belinda.“Where are you going?” mahinang tanong ni Daviah, na halatang antok pa rin, pero kahit na antok ay nagawa pa rin nitong itanong iyon.“Sa baba lang ako. I'm going to cook your favorite breakfast as your reward dahil subrang bait at good girl ng baby ko the last few days,” sagot ni Belinda habang nakangiti. Inayos niya ang buhok ng anak at inilagay sa gilid.Tumitig si Belinda kay Daviah at hindi maiwasang maisip si Van. Kung hindi lang siya lasing at hindi sobrang inis kay Van kagabi, siguro nasabi na niya rito ang tungkol kay Daviah. Pero dahil maraming nangyari, hindi niya nagawang sabihin ang tungkol sa anak niya. Sa puntong 'to, siguro nga talaga mas maayos n
“Sit down, Belinda.” This time, si Edie, ang ama ni Belinda ang nagsalita, na may seryosong tingin at boses kaya napatingin ulit si Belinda kay Van at kumunot ang noo, sinusubukang hanapin sa mukha nito ang sagot kung bakit subrang seryoso ng mga magulang niya.Hindi na napigilan ni Belinda ang magtanong sa isip kung ano ang pinag-usapan nila bago siya dumating. May sinabi ba si Van? Ano ang sinabi niya? Ano ang naging usapan nila?Umupo si Belinda gaya ng iniutos ni Edie, at nang makaupo na siya, isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ni Edie.“I don’t know what’s happening, but Van came here early today to ask for permission to court you,” paunang sabi ni Edie gamit ang seryosong boses.“Po?” gulat na tanong ni Belinda bago muling tumingin kay Van para kumuha ng sagot.Court? He wants to court me? Ang mga tanong na iyon ay paulit-ulit na tumatakbo sa isip ni Belinda, sabay-sabay at halos parang tumakbo siya ng subrang layo sa lakas ng pagkabog ng dibdib niya sa narinig.Pa
Agad na hinarap ni Belinda si Van nang matapos ang usapan iyong kasama ang mga magulang ni Belinda. Tinaasan niya ito ng kilay dahil sinundan pa siya ni Van papunta sa kusina.Hindi pa rin makapaniwala si Belinda sa mga narinig niya. Okay, the truth is, she's happy hearing those things from Van. Sino ba naman ang hindi magiging masaya? It's been five years, but still, she is hearing this from Van, even after what happened between them.Magiging sinungaling siya kung sasabihin niyang hindi siya masaya sa mga narinig niya.Pakiramdam talaga ni Belinda ay isa lang iyon sa mga panaginip niya, but then, this is real, this is reality. Mahirap man paniwalaan, but this is really the reality. Reality na kahit kailan hindi inisip ni Belinda na mangyayare dahil kahit kailan ay hindi na siya umasa noon.“Umuwi ka na, o kaya pumunta ka na lang sa resort. Nandoon sila Yuhan at iba pa, so you know, you can just go there instead. Saka, maboboring ka lang dito,” mariing sabi ni Belinda kay Van dahil p
NAPAPALUNOK na lang si Belinda sa mga nangyayare. She look at her daughter na wala man lang kaalam alam na nandito at nakita na niya ang ama niya. “Belinda! Si Van nandito raw, baka makita niya si— Oh, g-good morning.” Napasulyap si Belinda kay Lia na talaga namang biglang biglang natigilan sa pagpasok. Kagigising lang ni Lia at kanina ay pagbaba niya nalaman niyang dumating si Van rito sa mansyon ng mga Francisco. Pagkatapos niyang malaman ang tingkol kay Van ay nagmamadali siyang pumasok sa kusina dahil napag alaman niya rin na nandoon si Belinda. Pinuntahan ni Lia si Belinda para sabihan ngunit tumigil siya sa paglalakad at sa pagsasalita nang makita si Van sa kusina.Nagsisi tuloy si Lia na nagsalita na ito kahit na hindi pa siya nakakarating sa mismong kusina, hindi tuloy niya nalaman agad na nandoon na din pala si Van at huli na siya sa pagbabala tungkol rito.Kinagat ni Lia ang kanyang labi habang nakatingin kay Van, pagkatapos ay tumingin kay Daviah, at sa huli kay Belinda.
Nanatili si Van na nakatayo matapos marinig ang sinabi ni Belinda. Hindi siya makapaniwala sa tahimik ngunit matibay na tono ng boses ni Belinda—mas matibay at malakas pa iyon kaysa sa anumang sigaw dahil parang nanuot sa dibdib niya ang bawat katagang sinabi nito.“You know how much you hurt me, so come on, don't ask why I hid and didn’t say anything to you about Daviah because we both know why,” dagdag ni Belinda, ang boses niya’y nanginginig pero hindi na pinilit pang itago ang emosyon. May lungkot na ngiti sa kanyang labi, tila isang alaala ng sakit na hindi na niya kayang burahin.Ngumiti siya kay Van, ngunit hindi iyon ngiti ng saya—isa itong ngiti ng isang taong napagod na.“Subrang gulo ng isip ko noon,” sabi ni Belinda habang unti-unting binabalikan ang mga alaala ng kanilang nakaraan.“I was too happy about what happened in Paris. Masayang-masaya ako kasi kahit na wala akong gaanong naramdamang pagmamahal mula sa pamilya ko maliban sa lola ko, biglang dumating ka sa buhay k
Chapter 171“Good morning! Ang sakit ng ulo ko!” Tumigil bigla si Belinda sa ginagawa niya nang pumasok si Gray sa kusina at marinig ang boses nito.Pareho sila ni Van na natigilan kaya naman napaayos si Van sa pagkakatayo niya.Belinda immediately turned back to what she was doing, pretending to focus on cooking, habang si Van ay napapikit, pero nanatili lang sa kinatatayuan niya at walang planong umalis doon.“Oh? Kuya Van? What are you doing here? Nasa resort ‘yong iba, ‘di ba?” Hanggang sa npansin ni Gray ang presensya ni Van sa kusina at hindi nito naitago ang gulat. After Gray said that lumapit siya at agad na niyakap si Van bilang pagbati.“Good morning,” Van replied calmly habang tinatanggap ang yakap ni Gray. Ang mga mata niya, bagama't matamlay, ay patuloy na nakatingin kay Belinda na nakatalikod sa kanila.Tahimik lang si Belinda at nagpatuloy sa pagluluto. Palihim niyang pinunasan ang luha na nasa mukha niya at inayos ang sarili. Pinipilit at sinsusubukan niyang itago ang
Pagkatapos ng usapan nila Belinda at Van, agad itong lumabas. Kasabay din ng kanyang paglabas ay ang pagpasok ni Lia, kaya naman nanghihinang naupo na lang si Belinda sa highchair.“Okay ka lang?” tanong ni Lia agad kay Belinda at naupo sa tabi niya. Binasa ni Belinda ang labi saka sumagot, “Gusto niyang sabihin ko na agad kay Daviah. I don't even know how to start."Lia sighed and held Belinda's hand. “Kung gusto niya nang sabihin mo kay Daviah na siya ang ama niya, hindi mo siya masisisi. Malaki na si Daviah, at siguro talagang hindi na siya makapaghintay. Kung ako rin ang nasa lagay niya, hindi rin ako makapaghintay.”Tumango si Belinda sa narinig. “Alam ko naman iyon. I can also clearly see it in his eyes. Kanina, nag-guilty ako nang makita siyang nakatitig lang kay Daviah, even though it's obvious that he wanted to come near her.”Ngumiti si Lia dahil napansin din niya iyon kanina. “So you really need to tell Daviah. Oo, sinaktan ka niya, pero kita mo naman, hindi ba? Nagsisisi