Chapter 164Van's hands started traveling over Belinda's body habang patuloy at walang sawa siyang humahalik sa kanya.“Hmmm…” Napadaing si Belinda nang kagatin ni Van ang labi niya, at mas pinalalim pa ang halik. Parehas silang uhaw. Parehas na nakikipaglaban na animo'y gustong malaman kung sino ang pinakamagaling.It looks like, they want to please each other.Belinda was really drunk, pero mas lalo siyang nalasing sa halik ni Van at aa paraan nito; dumagdag pa ang mga haplos ni Van na nakakaliyo at nakakawala sa sarili. Five years. Five fvcking years, and she let Van kiss her again like this.It's feels good.She could clearly feel it. In five years, hindi niya naramdaman ang bagay na si Van lang ang nakakapagparamdam sa kanya. Para bang sa limang taon na pagkawala ng relasyon nila, natulog ang pakiramdam na iyon. But now, just like that, muling nabuhay ang natutulog na iyon, na parang kilalang-kilala talaga ng katawan niya si Van.Lahat ng parte ng katawan niya ay biglang nagising
Belinda looked at Van's pocket and then rolled her eyes again. Binilisan pa niya ang paglalakad dahil ayaw niyang marinig kung sino iyon. Baka isa na naman sa mga kausap niya kanina sa bar at hinahanap siya kaya talagang binilisan ni Belinda ang lakad.She didn’t know kung bakit biglang nawala ang kanyang pagkalasing. Siguro dahil sa dami ng nangyari? She didn’t know, but now she could walk straight, huli pa, pero hindi na gaano.“Yes, I'm with her. Gago, susuntukin kita kapag nakita kita,” Belinda heard Van say. Sa bilis ng lakad ni Belinda, walang hirap na naabutan siya ni Van at sumabay sa kanya.“Fine. I’ll tell her, pero ihanda mo ‘yang mukha mo at talagang maghihiram ka ng mukha ng aso,” Van seriously said bago tuluyang ibaba ang tawag.“Who's that? Warren?” Belinda curiously asked.“Yes, hinahanap ka raw ni Yuhan at ng iba pa. They’re all worried about you, so I suggest we go back for now para mapanatag sila. I'm telling you, iba sila mag-alala. They might call the NBI if they
Belinda kissed Daviah's forehead while she was still sleeping, pero sa paghalik niya ay mukhang naalimpungatan ang kanyang anak kaya napakagat si Belinda sa labi at napalayo.“I'm sorry. Did I wake you up?” Agad na tanong at paghingi ni Belinda ng paumanhin kay Daviah iah.Inaantok pa si Daviah habang nakatingin kay Belinda.“Where are you going?” mahinang tanong ni Daviah, na halatang antok pa rin, pero kahit na antok ay nagawa pa rin nitong itanong iyon.“Sa baba lang ako. I'm going to cook your favorite breakfast as your reward dahil subrang bait at good girl ng baby ko the last few days,” sagot ni Belinda habang nakangiti. Inayos niya ang buhok ng anak at inilagay sa gilid.Tumitig si Belinda kay Daviah at hindi maiwasang maisip si Van. Kung hindi lang siya lasing at hindi sobrang inis kay Van kagabi, siguro nasabi na niya rito ang tungkol kay Daviah. Pero dahil maraming nangyari, hindi niya nagawang sabihin ang tungkol sa anak niya. Sa puntong 'to, siguro nga talaga mas maayos n
“Sit down, Belinda.” This time, si Edie, ang ama ni Belinda ang nagsalita, na may seryosong tingin at boses kaya napatingin ulit si Belinda kay Van at kumunot ang noo, sinusubukang hanapin sa mukha nito ang sagot kung bakit subrang seryoso ng mga magulang niya.Hindi na napigilan ni Belinda ang magtanong sa isip kung ano ang pinag-usapan nila bago siya dumating. May sinabi ba si Van? Ano ang sinabi niya? Ano ang naging usapan nila?Umupo si Belinda gaya ng iniutos ni Edie, at nang makaupo na siya, isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ni Edie.“I don’t know what’s happening, but Van came here early today to ask for permission to court you,” paunang sabi ni Edie gamit ang seryosong boses.“Po?” gulat na tanong ni Belinda bago muling tumingin kay Van para kumuha ng sagot.Court? He wants to court me? Ang mga tanong na iyon ay paulit-ulit na tumatakbo sa isip ni Belinda, sabay-sabay at halos parang tumakbo siya ng subrang layo sa lakas ng pagkabog ng dibdib niya sa narinig.Pa
Agad na hinarap ni Belinda si Van nang matapos ang usapan iyong kasama ang mga magulang ni Belinda. Tinaasan niya ito ng kilay dahil sinundan pa siya ni Van papunta sa kusina.Hindi pa rin makapaniwala si Belinda sa mga narinig niya. Okay, the truth is, she's happy hearing those things from Van. Sino ba naman ang hindi magiging masaya? It's been five years, but still, she is hearing this from Van, even after what happened between them.Magiging sinungaling siya kung sasabihin niyang hindi siya masaya sa mga narinig niya.Pakiramdam talaga ni Belinda ay isa lang iyon sa mga panaginip niya, but then, this is real, this is reality. Mahirap man paniwalaan, but this is really the reality. Reality na kahit kailan hindi inisip ni Belinda na mangyayare dahil kahit kailan ay hindi na siya umasa noon.“Umuwi ka na, o kaya pumunta ka na lang sa resort. Nandoon sila Yuhan at iba pa, so you know, you can just go there instead. Saka, maboboring ka lang dito,” mariing sabi ni Belinda kay Van dahil p
NAPAPALUNOK na lang si Belinda sa mga nangyayare. She look at her daughter na wala man lang kaalam alam na nandito at nakita na niya ang ama niya. “Belinda! Si Van nandito raw, baka makita niya si— Oh, g-good morning.” Napasulyap si Belinda kay Lia na talaga namang biglang biglang natigilan sa pagpasok. Kagigising lang ni Lia at kanina ay pagbaba niya nalaman niyang dumating si Van rito sa mansyon ng mga Francisco. Pagkatapos niyang malaman ang tingkol kay Van ay nagmamadali siyang pumasok sa kusina dahil napag alaman niya rin na nandoon si Belinda. Pinuntahan ni Lia si Belinda para sabihan ngunit tumigil siya sa paglalakad at sa pagsasalita nang makita si Van sa kusina.Nagsisi tuloy si Lia na nagsalita na ito kahit na hindi pa siya nakakarating sa mismong kusina, hindi tuloy niya nalaman agad na nandoon na din pala si Van at huli na siya sa pagbabala tungkol rito.Kinagat ni Lia ang kanyang labi habang nakatingin kay Van, pagkatapos ay tumingin kay Daviah, at sa huli kay Belinda.
Nanatili si Van na nakatayo matapos marinig ang sinabi ni Belinda. Hindi siya makapaniwala sa tahimik ngunit matibay na tono ng boses ni Belinda—mas matibay at malakas pa iyon kaysa sa anumang sigaw dahil parang nanuot sa dibdib niya ang bawat katagang sinabi nito.“You know how much you hurt me, so come on, don't ask why I hid and didn’t say anything to you about Daviah because we both know why,” dagdag ni Belinda, ang boses niya’y nanginginig pero hindi na pinilit pang itago ang emosyon. May lungkot na ngiti sa kanyang labi, tila isang alaala ng sakit na hindi na niya kayang burahin.Ngumiti siya kay Van, ngunit hindi iyon ngiti ng saya—isa itong ngiti ng isang taong napagod na.“Subrang gulo ng isip ko noon,” sabi ni Belinda habang unti-unting binabalikan ang mga alaala ng kanilang nakaraan.“I was too happy about what happened in Paris. Masayang-masaya ako kasi kahit na wala akong gaanong naramdamang pagmamahal mula sa pamilya ko maliban sa lola ko, biglang dumating ka sa buhay k
Chapter 171“Good morning! Ang sakit ng ulo ko!” Tumigil bigla si Belinda sa ginagawa niya nang pumasok si Gray sa kusina at marinig ang boses nito.Pareho sila ni Van na natigilan kaya naman napaayos si Van sa pagkakatayo niya.Belinda immediately turned back to what she was doing, pretending to focus on cooking, habang si Van ay napapikit, pero nanatili lang sa kinatatayuan niya at walang planong umalis doon.“Oh? Kuya Van? What are you doing here? Nasa resort ‘yong iba, ‘di ba?” Hanggang sa npansin ni Gray ang presensya ni Van sa kusina at hindi nito naitago ang gulat. After Gray said that lumapit siya at agad na niyakap si Van bilang pagbati.“Good morning,” Van replied calmly habang tinatanggap ang yakap ni Gray. Ang mga mata niya, bagama't matamlay, ay patuloy na nakatingin kay Belinda na nakatalikod sa kanila.Tahimik lang si Belinda at nagpatuloy sa pagluluto. Palihim niyang pinunasan ang luha na nasa mukha niya at inayos ang sarili. Pinipilit at sinsusubukan niyang itago ang
“Oh? Umuwi na? Ang bilis naman. You two look like you're enjoying each other's company. Sana sinabi mong dito na munaa siya maghapon,” agad na tanong at sambit ni Daviah nang bumukas ang pinto at makita si Azi.Nagulat pa nga si Daviah nang sumunod ito gayong mukha namang mapapatagal pa ang pag-uusap ng dalawa. They really looke enjoying talking.Sinubukang basahin ni Azi ang nasa isip ni Daviah, but he just saw her usual expression—masungit. Binasa ni Azi ang labi at saka bumuntong-hininga nang kunin ni Daviah ang cellphone niya at dumapa sa kama.“She’s still at the dining table, iniwan ko lang saglit para makausap ka. I just want you to know that she is just a family friend. Malapit na kaibigan ko at ng pamilya ko," paunang sambit ni Azi. Hindi niya alam kung bakit bigla siyang nagpapaliwanag rito."Okay, and?" Umawang ang labi ni Azi sa tabong ni Daviah. It looks like it's not a bigdeal. Umigting tuloy ang panga ni Azi.Hindi lang talaga maalis sa isip ni Azi na baka kung ano ang
Zara, that is the woman's name. Hindi mapigilan ni Daviah ang umirap habang nakatingin sa kanila na ngayon ay masaya ng nag-uusap. For Daviah, hindi naman siya nagseselos, and she don't want to look jealous. Nang tumingin si Zara sa kanya ay sinubukan niyang ngumiti rito dahil na rin sa ayaw niyang magmukhang nagseselos, pero nawala ang ngiti sa labi niya nang hindi man lang siya nginitian pabalik ni Zara. Zara just look at Daviah and then immediately look at Azi. Kitang kita ni Daviah ang pagngiti ni Zara nang tinignan niya si Azi, reason kaya biglang napangiwi at napangisi si Daviah dahil sa napansin nito. Kinuha ni Daviah ang baso na may tubig at uminom doon. Agad na napagtanto ni Daviah na ang babaeng iyon ay may gusto kay Azi and that woman hate that she was there. Madaling basahin ang mga babaeng tulad niyo. “Mabuti naman at nandito ka pa ngayong bumalik ako. Last month, palagi kang nasa Manila, at noong nasa Manila ako, nandito ka naman,” Zara said at humiwalay na sa pagka
Chapter 22Hindi mapigilan ni Daviah ang ngiti pagkababa niya. Gusto niyang matutong mangabayo, and she wanted to ask Azi if it’s fine. Habang tinitignan niya ito, parang gusto niyang subukan and talagang matagal naman na talaga niyang gustong matutong mangabayo.“Manganganak na panigurado bukas itong isa, Sir,” naging mabagal ang lakad ni Daviah nang marinig iyon.“Kaya kailangan mabantayan ito ngayong gabi,” seryosong sabi ni Azi, pero sumulyap siya kay Daviah nang mapansin ang paglapit nito.“Tatawagan na po namin mamaya si Mang Canor para tumulong kung sakaling mamayang gabi o bukas manganak, Sir.” Hindi na nagawang pansinin ni Azi ang sinabi ng tauhan niya.Mula sa seryosong tingin, naging malumanay ang tingin ni Azi para kay Daviah, Daviah didn't notice kung paano nagbago expression ni Azi dahil sa nakatitig na ito sa kabayo. Habang si Azi ay napatayo pa maayos at tinignan si Daviah mula ulo hanggang paa.Daviah was wearing a white dress, and she looked like a fairy right now. A
“Stop smiling! Para kang tanga!” inis na sabi ni Daviah sa sarili habang sinusuklay ang kanyang buhok.Pinilit niyang pigilan ang sarili sa pagngiti, pero kahit anong gawin niya, hindi niya mapigilan ang sariling mapangiti.Nasa labas na si Azi at ito ang naunang naligo, habang siya ay nanatili sa sa kwarto at nakaligo na rin naman. Masakit pa rin ang katawan niya, at mahapdi pa rin ang pakiramdam ng pagkababa3 niya, but then she couldn’t help but smile.“At bakit nga ba ako nakangiti?” bulong niya sa sarili niya. She shook her head. “It’s just a ring, Daviah! Ano ba! Just a freaking ring, and you can buy tons of those kung gugustuhin mo. Para ka naman ng tanga dahil lang sa singsing ay nakangita ka na." Hindi mapigilan ni Daviah na sermunan ang sarili.Napabuntong-hininga siya, itinaas ang kamay at tinitigan ang singsing. The light caught it, making it gleam elegantly on her finger. Ang ganda ng singsing sa daliri niyang makinis at maputi. She felt… special.Bumuntong-hininga siya a
Nagising si Daviah sa mainit na yakap ni Azi mula sa likuran niya. She looked down to see herself, at nakahinga naman siya ng kaunti nang makitang nakadamit naman na siya, pero ang dapat naman na suot niya ay nasisigurado niyang damit ni Azi. May suot na rin siya pambaba. Ramdam ni Daviah ang pagod at hapdi sa pagkababae niya, halos hirap siyang gumalaw mula sa kinahihigaan dahilsa pananakit ng katawan niya.Napapikit si Daviah at huminga nang malalim. Ngayon lang nag-sink in sa kanya ang nangyari. She’s no longer a virgin, and she couldn’t believe she had given herself to Azi that easily. Ni kailan lang sila nagkakilala. Ni hindi niya binigay ang sarili sa boyfriend niya ng ilang buwan, tapos sa kakakilala lang niya ay naibigay niya lahat?“Regret giving yourself to me?” paos na tanong ni Azi, napansin kasi niyang gising na si Daviah. Kanina pa siyang gising, at sa ganitong oras ay karaniwang nasa baba na siya, inaasikaso ang mga kabayo at ibang gawain sa hacienda. Pero imbes na bu
Azi kissed Daviah’s lips once again. Napapikit si Daviah at agad na nakalimutan ang gulat sa pagkagat ni Azi sa ibabang labi niya para maipasok ang kanyang dila.Azi is trying toget Daviah's attention.Daviah is aware that Azi is already fully naked, habang siya ay nakadamit pa rin. Pero kahit nakadamit pa siya, nagliliyab na ang buong katawan niya at ramdam niya sa katawan ni Azi na nagliliyab din ito, sa liyab ay talagang napapasok na si Daviah.Theyboth are really on fire. Parehas na nababaliw at parehas na gusto ng mangyare ang mga dapat mangyare.“Hmm… A-Azillo,” utal na ani ni Daviah nang bumaba ang halik ni Azi sa kanyang leeg, habang ang kamay nito’y naglalakbay na sa loob ng kanyang damit.Naramdaman ni Daviah ang kamay ni Azi sa kanyang bewang, at hindi na niya mapigilan ang mapahalinghing sa subrang sarap ng dulot na iyon sa buong katawan niya. Sa subrang sarap ay talagang nakakalimutan niya ang lahat. Daviah even forgot about Kevin and about what he did. Sa subrang nakaka
Mabilis at walang kahirap-hirap na iniharap ni Azi ang buong katawan ni Daviah sa kanya para mahalikan siya nang maayos. Kissing her with that position is nit enough kaya talagang hinarap niya ang katawan ni Daviah sa kanya para mas mahalikan pa. Daviah had already lost her mind and just let Azi kissher.Gumanti siya ng halik kay Azi, at parabang kilalang-kilala na talaga siya ng katawan nito, leaving Daviah even more confused—why? Bakit walang maramdaman ang kanyang katawan kung hindi excitement at bagay nahindi niya maintindihan at mapangalanan.Kanina pa. Kanina pasiya nababaliw, nanghihina, at nagliliyab ang buong katawan niya sa mga kuryente at init na mula sa katawan niya. Kanina pa iyon sa kusina. She thought she could finally think straight after her titas come, but now, with their bodies so close again, she felt herself losing control once more. Dahil lang sa lapit nila, sa halik ni Azi at hawak nito ay talagang nawawala nanaman siya ng control sa sarili niya.Napalunok si Da
Gulat na tinignan ni Daviah si Azi nang bigla siyang tapikin nito. Hindi sila nag-usap pagkatapos ng nangyari. Nakikidinig lang si Daviah sa usapan ni Azi at ng mga tita niya, kaya gulat siyang tinignan si Azi nang tapikin siya nito. Napakurap-kurap pa si Daviah nang lumapit ito.“Tell your titas that they can stay here for tonight. Anong klase kang pamangkin?” Bulong nito kaya ang gulat na tingin ay napalitan ng masamang titig, pero sa huli, umirap na lang si Daviah at tinignan ang mga tita niya na nakatingin na pala sa kanila.“So, mauna na kami?” Nakangiting ani Valerie.“Gabi na. Bakit hindi na lang kayo mag-stay rito ngayong gabi?” Mahinahong sambit at tanong ni Daviah, pero agarang umiling ang dalawa.“Baka nakakaabala na kami at may lakad pa kami bukas ng maaga, kaya kailangan na naming umalis. Thanks again, Azi. Alagaan mo itong pamangkin namin at sana habaan mo ang pasensya mo rito dahil talagang matigas ang ulo nito—""Tita!" Natawa si Valerie at Faye nang makita ang simango
Chapter 16Kanina, halos walang nagsalita. Ramdam na ramdam ang sobrang awkward ng paligid dulot na lang sa nadatnan, pero ngayon, nakabawi na ang bawat isa sa gulat at tuluyan nang nakapagsalita si Valerie, reason kaya medyo gumaan ang paligid.“Thanks for this, Azi,” nakangiting ani ni Valerie, tukoy nito sa nagsasarapang meryenda sa harap nila."Kung may gusto pa po kayo, pwede po kayong magsabi para mailuto." Magalang na ani ni Azi."Ayos na 'to, Iho. Subrang dami na nga 'to para sa amin ni Valerie and this letche flan is so good, huh? Hindi masyadong matamis, tamang tama lang. Kung hindi mo naitatanong, this is one of the favourite deserts of my niece." Napasulyap si Azi kay Daviah nang marinig iyon, but looks like Daviah didn't heard what her Tita said dahil hindi man lang niya inangat ang tingin.Dahil sa nangyare kanina, halos lumilipad na ang isip ni Daviah. She never expect na may makakakita sa kanila ng ganoon at hindi siya makapaniwala na sa lahat ng pagkakataon na pweden