Agad na hinarap ni Belinda si Van nang matapos ang usapan iyong kasama ang mga magulang ni Belinda. Tinaasan niya ito ng kilay dahil sinundan pa siya ni Van papunta sa kusina.Hindi pa rin makapaniwala si Belinda sa mga narinig niya. Okay, the truth is, she's happy hearing those things from Van. Sino ba naman ang hindi magiging masaya? It's been five years, but still, she is hearing this from Van, even after what happened between them.Magiging sinungaling siya kung sasabihin niyang hindi siya masaya sa mga narinig niya.Pakiramdam talaga ni Belinda ay isa lang iyon sa mga panaginip niya, but then, this is real, this is reality. Mahirap man paniwalaan, but this is really the reality. Reality na kahit kailan hindi inisip ni Belinda na mangyayare dahil kahit kailan ay hindi na siya umasa noon.“Umuwi ka na, o kaya pumunta ka na lang sa resort. Nandoon sila Yuhan at iba pa, so you know, you can just go there instead. Saka, maboboring ka lang dito,” mariing sabi ni Belinda kay Van dahil p
NAPAPALUNOK na lang si Belinda sa mga nangyayare. She look at her daughter na wala man lang kaalam alam na nandito at nakita na niya ang ama niya. “Belinda! Si Van nandito raw, baka makita niya si— Oh, g-good morning.” Napasulyap si Belinda kay Lia na talaga namang biglang biglang natigilan sa pagpasok. Kagigising lang ni Lia at kanina ay pagbaba niya nalaman niyang dumating si Van rito sa mansyon ng mga Francisco. Pagkatapos niyang malaman ang tingkol kay Van ay nagmamadali siyang pumasok sa kusina dahil napag alaman niya rin na nandoon si Belinda. Pinuntahan ni Lia si Belinda para sabihan ngunit tumigil siya sa paglalakad at sa pagsasalita nang makita si Van sa kusina.Nagsisi tuloy si Lia na nagsalita na ito kahit na hindi pa siya nakakarating sa mismong kusina, hindi tuloy niya nalaman agad na nandoon na din pala si Van at huli na siya sa pagbabala tungkol rito.Kinagat ni Lia ang kanyang labi habang nakatingin kay Van, pagkatapos ay tumingin kay Daviah, at sa huli kay Belinda.
Nanatili si Van na nakatayo matapos marinig ang sinabi ni Belinda. Hindi siya makapaniwala sa tahimik ngunit matibay na tono ng boses ni Belinda—mas matibay at malakas pa iyon kaysa sa anumang sigaw dahil parang nanuot sa dibdib niya ang bawat katagang sinabi nito.“You know how much you hurt me, so come on, don't ask why I hid and didn’t say anything to you about Daviah because we both know why,” dagdag ni Belinda, ang boses niya’y nanginginig pero hindi na pinilit pang itago ang emosyon. May lungkot na ngiti sa kanyang labi, tila isang alaala ng sakit na hindi na niya kayang burahin.Ngumiti siya kay Van, ngunit hindi iyon ngiti ng saya—isa itong ngiti ng isang taong napagod na.“Subrang gulo ng isip ko noon,” sabi ni Belinda habang unti-unting binabalikan ang mga alaala ng kanilang nakaraan.“I was too happy about what happened in Paris. Masayang-masaya ako kasi kahit na wala akong gaanong naramdamang pagmamahal mula sa pamilya ko maliban sa lola ko, biglang dumating ka sa buhay k
Chapter 171“Good morning! Ang sakit ng ulo ko!” Tumigil bigla si Belinda sa ginagawa niya nang pumasok si Gray sa kusina at marinig ang boses nito.Pareho sila ni Van na natigilan kaya naman napaayos si Van sa pagkakatayo niya.Belinda immediately turned back to what she was doing, pretending to focus on cooking, habang si Van ay napapikit, pero nanatili lang sa kinatatayuan niya at walang planong umalis doon.“Oh? Kuya Van? What are you doing here? Nasa resort ‘yong iba, ‘di ba?” Hanggang sa npansin ni Gray ang presensya ni Van sa kusina at hindi nito naitago ang gulat. After Gray said that lumapit siya at agad na niyakap si Van bilang pagbati.“Good morning,” Van replied calmly habang tinatanggap ang yakap ni Gray. Ang mga mata niya, bagama't matamlay, ay patuloy na nakatingin kay Belinda na nakatalikod sa kanila.Tahimik lang si Belinda at nagpatuloy sa pagluluto. Palihim niyang pinunasan ang luha na nasa mukha niya at inayos ang sarili. Pinipilit at sinsusubukan niyang itago ang
Pagkatapos ng usapan nila Belinda at Van, agad itong lumabas. Kasabay din ng kanyang paglabas ay ang pagpasok ni Lia, kaya naman nanghihinang naupo na lang si Belinda sa highchair.“Okay ka lang?” tanong ni Lia agad kay Belinda at naupo sa tabi niya. Binasa ni Belinda ang labi saka sumagot, “Gusto niyang sabihin ko na agad kay Daviah. I don't even know how to start."Lia sighed and held Belinda's hand. “Kung gusto niya nang sabihin mo kay Daviah na siya ang ama niya, hindi mo siya masisisi. Malaki na si Daviah, at siguro talagang hindi na siya makapaghintay. Kung ako rin ang nasa lagay niya, hindi rin ako makapaghintay.”Tumango si Belinda sa narinig. “Alam ko naman iyon. I can also clearly see it in his eyes. Kanina, nag-guilty ako nang makita siyang nakatitig lang kay Daviah, even though it's obvious that he wanted to come near her.”Ngumiti si Lia dahil napansin din niya iyon kanina. “So you really need to tell Daviah. Oo, sinaktan ka niya, pero kita mo naman, hindi ba? Nagsisisi
Chapter 173Binasa ni Belinda ang kanyang labi habang tinititigan si Warren sa pag-alis. Kahit anong gawin ata ni Belinda ay nandoon pa rin ang kaba na nararamdaman niya.Halos ramdam ni Belinda ang panginginig ng kanyang mga kamay dahil sa sobrang kaba at pag-aalala sa magiging kahihinatnan ng lahat. Years ago, she never planned on telling Van about Daviah, kaya nga hindi niya naisip ang mga dapat niyang gawin o sabihin kung dumating ang araw na ito. Ni hindi naisip ni Belinda kung ano man ang magiging reaksyon ng kanyang anak, dahil sa hindi naman niya inisip na darating ang araw na sasabihin niya kay Daviah ang tungkol kay Van. Belinda knows that Daviah is not an ordinary child—oo, at halos maglilimang taon pa lang siya, pero alam din ni Belinda na matalino ang kanyang anak, dahilan kung bakit mas lalo siyang kinakabahan. Nang tuluyang mawala sa paningin ni Belinda si Warren, saka lang niya tiningnan sina Daviah at Van. Kabado man, pinatatag ni Belinda ang kanyang sarili para lap
“Davia—” Natigilan si Belinda nang buksan niya ang pinto ng kwarto, pati ang pagtawag niya sa anak ay hindi naituloy. Sobrang handa na si Belinda na kausapin si Daviah tungkol kay Van. Handa na siyang kausapin ito at ipaintindi sa kanya ang lahat at sabihin sa kanya ang lahat, nasa isip na niya ang mga sasabihin niya, pero dahil sa nadatnan niya ay natigilan siya at lahat ng nasa isip niya ay biglang nawala. Daviah was in bed, nakadapa at umiiyak. Mariing kinagat ni Belinda ang labi at dahan-dahang isinara ang pinto. Pati ang paglalakad niya papunta sa kama, sa tabi ng anak niya, ay sobrang dahan-dahan, takot na baka makagawa siya ng ingay. “Ano 'yong palaging tinuturo ni Mommy?” Mahinahong tanong ni Belinda sa anak ilang minuto pagkatapos hayaan ni Belinda si Daviah na umiyak. Nanghihinang tinignan ni Daviah si Belinda, humihikbi pa ito habang nauupo. pagkaupo ay saka ito yumuko, ipinatong ang noo sa kanyang tuhod. “D-Don't hate someone,” utal na sambit ni Daviah habang nakayuko
Chapter 175“Are you okay? Maghapon ka na lang ba r'yan? Para kang ewan, nag-away ba kayo ni Zy?” Nakatitig lang si Van sa dingding at hindi pinansin ang tanong ni Valerie.Gusto nang sabihin ni Van na hindi naman na sila kasal ni Zy, pero hindi niya magawa dahil sa sobrang daming tumatakbo sa isip niya. Kinakabahan, natatakot at nasasaktan, lahat ng iyon ay nararamdamam ni Van sa ngayon. Pati ang mga katagang sinabi ni Daviah ay talagang paulit ulit pa rin sa isip ni Van. Gusto niyang manisi, pero alam din naman niya na sa lahat, siya ang dapat sisihin.Maggagabi na at hindi pa bumababa si Belinda at Daviah kaya napapatulala na lang si Van sa pag-iisip habang nananatili sa kinauupuan.The pain was still there. Nang maghapunan kanina, narinig niya mula sa kasambahay na nagpapaakyat si Belinda ng makakain. Dahil masyadong okupado si Van sa mga nangyayari, hindi na niya nagawang kumain ng tanghalian kahit ilang beses na siyang tinawag para kumain. At ngayon nga, gagabi na, pero wala pa