Chapter 171“Good morning! Ang sakit ng ulo ko!” Tumigil bigla si Belinda sa ginagawa niya nang pumasok si Gray sa kusina at marinig ang boses nito.Pareho sila ni Van na natigilan kaya naman napaayos si Van sa pagkakatayo niya.Belinda immediately turned back to what she was doing, pretending to focus on cooking, habang si Van ay napapikit, pero nanatili lang sa kinatatayuan niya at walang planong umalis doon.“Oh? Kuya Van? What are you doing here? Nasa resort ‘yong iba, ‘di ba?” Hanggang sa npansin ni Gray ang presensya ni Van sa kusina at hindi nito naitago ang gulat. After Gray said that lumapit siya at agad na niyakap si Van bilang pagbati.“Good morning,” Van replied calmly habang tinatanggap ang yakap ni Gray. Ang mga mata niya, bagama't matamlay, ay patuloy na nakatingin kay Belinda na nakatalikod sa kanila.Tahimik lang si Belinda at nagpatuloy sa pagluluto. Palihim niyang pinunasan ang luha na nasa mukha niya at inayos ang sarili. Pinipilit at sinsusubukan niyang itago ang
Pagkatapos ng usapan nila Belinda at Van, agad itong lumabas. Kasabay din ng kanyang paglabas ay ang pagpasok ni Lia, kaya naman nanghihinang naupo na lang si Belinda sa highchair.“Okay ka lang?” tanong ni Lia agad kay Belinda at naupo sa tabi niya. Binasa ni Belinda ang labi saka sumagot, “Gusto niyang sabihin ko na agad kay Daviah. I don't even know how to start."Lia sighed and held Belinda's hand. “Kung gusto niya nang sabihin mo kay Daviah na siya ang ama niya, hindi mo siya masisisi. Malaki na si Daviah, at siguro talagang hindi na siya makapaghintay. Kung ako rin ang nasa lagay niya, hindi rin ako makapaghintay.”Tumango si Belinda sa narinig. “Alam ko naman iyon. I can also clearly see it in his eyes. Kanina, nag-guilty ako nang makita siyang nakatitig lang kay Daviah, even though it's obvious that he wanted to come near her.”Ngumiti si Lia dahil napansin din niya iyon kanina. “So you really need to tell Daviah. Oo, sinaktan ka niya, pero kita mo naman, hindi ba? Nagsisisi
Chapter 173Binasa ni Belinda ang kanyang labi habang tinititigan si Warren sa pag-alis. Kahit anong gawin ata ni Belinda ay nandoon pa rin ang kaba na nararamdaman niya.Halos ramdam ni Belinda ang panginginig ng kanyang mga kamay dahil sa sobrang kaba at pag-aalala sa magiging kahihinatnan ng lahat. Years ago, she never planned on telling Van about Daviah, kaya nga hindi niya naisip ang mga dapat niyang gawin o sabihin kung dumating ang araw na ito. Ni hindi naisip ni Belinda kung ano man ang magiging reaksyon ng kanyang anak, dahil sa hindi naman niya inisip na darating ang araw na sasabihin niya kay Daviah ang tungkol kay Van. Belinda knows that Daviah is not an ordinary child—oo, at halos maglilimang taon pa lang siya, pero alam din ni Belinda na matalino ang kanyang anak, dahilan kung bakit mas lalo siyang kinakabahan. Nang tuluyang mawala sa paningin ni Belinda si Warren, saka lang niya tiningnan sina Daviah at Van. Kabado man, pinatatag ni Belinda ang kanyang sarili para lap
“Davia—” Natigilan si Belinda nang buksan niya ang pinto ng kwarto, pati ang pagtawag niya sa anak ay hindi naituloy. Sobrang handa na si Belinda na kausapin si Daviah tungkol kay Van. Handa na siyang kausapin ito at ipaintindi sa kanya ang lahat at sabihin sa kanya ang lahat, nasa isip na niya ang mga sasabihin niya, pero dahil sa nadatnan niya ay natigilan siya at lahat ng nasa isip niya ay biglang nawala. Daviah was in bed, nakadapa at umiiyak. Mariing kinagat ni Belinda ang labi at dahan-dahang isinara ang pinto. Pati ang paglalakad niya papunta sa kama, sa tabi ng anak niya, ay sobrang dahan-dahan, takot na baka makagawa siya ng ingay. “Ano 'yong palaging tinuturo ni Mommy?” Mahinahong tanong ni Belinda sa anak ilang minuto pagkatapos hayaan ni Belinda si Daviah na umiyak. Nanghihinang tinignan ni Daviah si Belinda, humihikbi pa ito habang nauupo. pagkaupo ay saka ito yumuko, ipinatong ang noo sa kanyang tuhod. “D-Don't hate someone,” utal na sambit ni Daviah habang nakayuko
Chapter 175“Are you okay? Maghapon ka na lang ba r'yan? Para kang ewan, nag-away ba kayo ni Zy?” Nakatitig lang si Van sa dingding at hindi pinansin ang tanong ni Valerie.Gusto nang sabihin ni Van na hindi naman na sila kasal ni Zy, pero hindi niya magawa dahil sa sobrang daming tumatakbo sa isip niya. Kinakabahan, natatakot at nasasaktan, lahat ng iyon ay nararamdamam ni Van sa ngayon. Pati ang mga katagang sinabi ni Daviah ay talagang paulit ulit pa rin sa isip ni Van. Gusto niyang manisi, pero alam din naman niya na sa lahat, siya ang dapat sisihin.Maggagabi na at hindi pa bumababa si Belinda at Daviah kaya napapatulala na lang si Van sa pag-iisip habang nananatili sa kinauupuan.The pain was still there. Nang maghapunan kanina, narinig niya mula sa kasambahay na nagpapaakyat si Belinda ng makakain. Dahil masyadong okupado si Van sa mga nangyayari, hindi na niya nagawang kumain ng tanghalian kahit ilang beses na siyang tinawag para kumain. At ngayon nga, gagabi na, pero wala pa
Chapter 176"Hmmm. A-Ano kasi..." Napapikit at halos pautal-utal na sambit ni Belinda kay Warren nang maabutan niyang pumasok ito sa kwarto niya.Hindi itinuloy ni Warren ang pagpasok sa loob at hinarap na lang si Belinda."Ano iyon?" tanong ni Warren, sabay taas ng kilay, halatang may halong kuryosidad at pag-aalala ang boses.Kinurot muna ni Belinda ang sarili, halatang nag-aalanganin, pero ilang sandali lang ay huminga siya ng malalim para kumuha ng lakas ng loob. Pagkatapos non, nilakasan niya ang loob para magsalita at sabihin ang sadya."C-Can I get Van's number? A-Ano... May sasabihin lang kasi ako sa kanya... at gusto ko na ring kumustahin kasi may nasabi si Daviah kanina," mahinang ani ni Belinda at hindi nito napigilan ang pag-utal ng paulit ulit."Nagaalala ka?" Tumigil si Warren at tumitig kay Belinda, parang may gustong basahin sa kanyang mga mata.Naitikom ni Belinda ang labi nang marinig ang agarang tanong ni Warren. Alam niyang matalas mag-obserba si Warren kaya hindi
Chapter 177"GOODMOR—" Naputol ang bati ni Daviah nang makita niyang si Van ang nakatayo sa labas ng eroplano na gagamitin nila papuntang Palawan.“Good morning, Daviah! Excited ka na ba?” tanong ni Kaye habang lumapit kay Daviah at hinalikan siya sa pisngi.Alanganing ngumiti si Daviah at tumango, pero napapatingin siya kay Van na tahimik lang sa gilid, katabi si Warren. Napanguso si Daviah at umiwas ng tingin at tinignan na lang ang iba para batiin.Ngumiti si Belinda kay Van nang tumingin siya dito, pero nang umiwas ito ng tingin, kinagat na lang ni Belinda ang labi at ibinaba ang tingin sa maleta na hawak niya. Napatingin siya kay Daviah, umaasang hindi na mauulit ang nangyari kahapon.“So everyone is here? Let's go, then,” sabi ni Edie nang makita niyang kompleto na ang grupo.“Naiinform mo na ba si Cedrick na nandito ka pa ng isang linggo?” tanong ni Yuhan habang umaakyat sila sa eroplano.Naramdaman ni Van ang pangungulit sa tanong na iyon. Hindi pa siya nakakapagtanong, pero a
Chapter 178Hindi maalis ni Van ang simangot sa mukha niya at hanggang sa makarating sila ay nakasimangot siya. He couldn’t believe that. Halos lahat ng nakapalibot sa kanya, they always say how good looking he is, minsan nga ay naiirita na siya kapag may nagsasabi na gwapo siya, but now, para siyang nanliit nang marinig ang sinabi ng anak niya.Mas gwapo raw iyong Cedrick na iyon? Napapikit ng mariin si Van at saka napamura ng mahina dahil hindi niya iyon matanggap. Napapatanong tuloy siya kung gaano ba kagwapo ang lalakeng iyon para sabihin ng sarili niyang anak na mas gwapo ito Daviah even said na gusto niyang maging daddy iyon? Umiigting ang panga ni Van habang iniisip ang naging usapang iyon. Warren is right, sana ay tumahimik na lang siya at hindi na nagsalita at nagtanong ng kung ano ano.“Kumuha na kayo ng mga susi niyo,” nilapag ni Edie ang napakaraming susi sa lamesa sa may lobby ng resort kung saan sila magbabakasyon.Ang tanging pumunta sa resort ay sila Edie, Cylvia, si
Napaayos si Cheska sa pagkakaupo nang mapansing malapit na sila at dahil naka kotse si Azrael, hindi naman pwedeng ipasok niya ito at ayaw din ni Cheska na makakuha ng attention gayong paniguradong makakarating ito sa mama niya kaya naman sa kanto pa lang ay agad na niyang sinabihan si Azrael na itigil na ang kotse.Tatanggalin sana ni Cheska ang Office coat ni Azrael na suot niya para isauli na, pero bago pa matanggal ni Cheska ay agad nang nagsalita si Azrael."What? Balak mong maglakad pauwi na ganyan ang damit? Sinuot ko yan sayo para may pantakip ka ng katawan tapos tatanggalin mo?"Napanguso si Cheska sa narinig."Kung sana kasi hindi mo ako initusang magpalit, diba? Tapos ngayon ayaw mong maglakad ako ng ganoon ang damit. Talaga lang, ha?" Sarkastikong ani ni Cheska at hindi na tinuloy ang pagtanggal sa office coat ni Azrael."Why don' you just do everything I said without saying anything? ha?" Napairap si Cheska.“Salamat sa paghatid—” Sambit na lang nito, pero natigilan si Che
Chapter 17“Bitawan mo nga ako!” Inis na ani ni Cheska kay Azrael nang patuloy siya nitong hinila papalabas at papunta sa parking lot.And Cheska successfully pulled her hand. Nang tignan siya ni Azrael, tinignan niya ito ng masama. “Ano bang problema mo at ang init-init ng ulo mo?” Umigting ang panga ni Azrael at saka pumikit ng mariin."You!""Me?" Takang tanong ni Cheska. Hindi niya lubos alam kung bakit subrang init ng ulo ni Azrael. Oo at inaasar niya ito kanina, pero tama na bang rason iyon para maging ganito kagalit?"Yes, you! because you have a plan on drinking that alcohol!" Umawang ang labi ni Cheska. "Seryoso ka ba? Doon ka talaga nagagalit ng ganyan?" Hindi makapaniwalang tanong no Cheska.Pinanood ni Cheska kung paano hinilot ni Azrael ang sintido niya bago magsalita.“I told you not to get that drink, pero plano mo paring kunin—”“Malamang! Anong gusto mo? Pahirapan ko pa iyong waiter? Tapos ano? Mawawalan siya ng trabaho dahil lang sa hindi ko tinanggap iyong alak?
Chapter 16Hindi makapaniwalang tinitigan ni Cheska si Azrael, ang isang kilay niya ay bahagyang nakataas habang pilit niyang inuunawa ang ikinikilos nito. Kanina lang ay nakaupo ito sa kabilang dulo ng sofa, pero ngayon ay nasa tabi na niya—nakaakbay pa na parang walang pakialam sa mundo. Hindi niya maiwasang magtaka sa biglaang pagbabago ng mood nito.“Problema mo?” tanong ni Cheska, at sa hindi mawaring dahilan, halos matawa na siya sa inasal ng binata.“Hindi kita pinapasweldo para magtanong. Just stay quiet and sit beside me,” mariin at masungit na sabi ni Azrael.Napanguwi si Cheska sa narinig dahil kailan ay subrang sungit nito, pero hindi maintindihan ni Cheska ang sarili kung bakit niya tinanggal ang kamay ni Azrael.Kung ibang lalaki siguro ang lumapit sa kanya nang ganito kalapit, malamang ay siniko na niya ito, o kaya’y nasapatusan. Pero sa halip na gawin iyon, napahinga lang siya nang malalim at pinagmasdan ang iritadong ekspresyon ni Azrael—ang nakakunot nitong noo, ang
Chapter 15Gusto pang magmatigas ni Cheska dahil para sa kanya ay hassle ang magpalit pa ng damit gayong para sa kanya ay maayos naman na ang damit na suot, pero wala naman siyang magagawa gayong boss naman niya ang nagsabi at nag-utos. At saka kahit naman binabara bara niya iyon at sinsagotsagot ay takot pa rin ito na baka biglang magbago ang isip nito. Plano din kasi ni Cheska na kausapin si Azrael tungkol sa pagpapagamot ng kapatid niya kaya talagang hindi niya maipagkakailang masaya siya sa pagtawag nito.Matapos ang ilang minutong paghihintay, dumating na ang damit na ipinadala ni Azrael. Walang nagawa si Cheska kundi isuot ito, kahit pa ramdam niyang hindi niya ito kailanman isusuot kung siya ang masusunod.Paglabas niya mula sa restroom, agad niyang naramdaman ang kakaibang pakiramdam ng telang bumabalot sa katawan niya. Isang itim na fitted dress ang suot niya—hapit na hapit ito sa kanyang katawan, dinidikitan ang bawat hubog niya sa paraang hindi siya sanay. Ang tela ay manipi
Chapter 14Hindi na nagpalit si Cheska ng damit. Kung ano ang suot niya kanina habang nasa kalsada kasama si Cris, iyon na rin ang dinala niya sa mamahaling bar kung saan siya pinatawag ni Azrael. Naka-itim siyang t-shirt na kupas at maluwag sa kanya, halos mahulog na sa balikat. Ang suot niyang shorts ay mukhang hiniram niya pa sa kung sinong lalaki—lampas tuhod at luma na rin. Naka-black cap siya, pero hindi nito tuluyang natakpan ang mahaba niyang buhok na nakalugay, bumabagay sa overall niyang pormang parang tambay sa kanto.At ngayon, habang naglalakad siya sa loob ng bar, hindi niya maipinta ang mga tingin na ipinupukol sa kanya ng mga tao roon. Napapailing si Cheska dahil parang nanliliit ang mga matang nakatingin sa kanya, na animo’y sa tingin pa lang ay sinasabi nang hindi siya bagay sa lugar na iyon.Napapalatak si Cheska. “Ano bang problema ng mga ‘to? Saka ano namang pake nila?” bulong niya sa sarili at medyo nakaramdam ng inis.Ang mga babae sa paligid ay nakasuot ng mga f
“Huhulaan ko, nag-away na naman kayo ng Mama mo, no?”Hindi tinignan ni Cheska si Cris nang marinig niya ang boses nito. Sa halip tignan ito, nanatili siyang nakatitig sa kalsada, pinagmamasdan ang walang-humpay na daloy ng mga sasakyan. Ang ilaw mula sa mga headlight ay sumasalamin sa kanyang mga mata, pero hindi iyon sapat para tabunan ang lungkot na nararamdaman niya sa lahat ng masasakit na salita mula sa kanyang ina.“Wala siya ngayon, pero kahapon, oo. Ano pa nga ba? Wala namang bago doon. Himala na lang siguro kung hindi kami mag-aaway o magtatalo ng isang araw. Palagi naman kasing mainit ang ulo niya.” Mahina at sarkastikong sagot ni Cheska, kasabay ng mapait na ngiti.Napabuntong-hininga si Cris at umiling. "Masyado ka kasing mabait sa Mama mo. Halos ikaw na lahat ang gumagawa ng pera para kapatid mo at pati sa pagsusugal ni Tita. Huwag mo namang hayaang abusuhin ka niya, Cheska.""Hindi ko naman kayang maging matigas, Cris. Mama ko iyon, eh. Kahit ganoon iyon, mama ko pa r
Chapter 12Zara. Iyon ang pangalan ng kanilang ina.Palaging ganoon ang ina ni Cheska sa kanilang magkapatid. Sa kabila ng pagsusumikap ni Cheska na makatulong sa gastusin, puro masasakit na salita lang ang natatanggap nila mula sa kanilang ina at paulit ulit na panunumbat na walang katapusan.Paulit-ulit na binabanggit ng kanyang ina kung paano siya nagsisisi na sumama sa ama nila noong maayos pa ang buhay nito. Para bang isang pagkakamali ang kanilang pagdating sa mundo. Palagi nitong pinaparamdam na sila ang mismong sumira sa buhay nito.Alam din ni Cheska na dating guro ang kanyang ina sa kanilang probinsya. Lagi nitong sinasabi na may ibang lalaking gusto sana niyang pakasalan noon—at kung siya raw ang nasunod, hindi sana naging ganito ang buhay niya. Isang masakit na katotohanang palaging itinatanim sa isip ni Cheska, na para bang kasalanan nilang magkapatid kung bakit ganoon ang sinapit ng kanilang ina.“A-Ate, magpapagamot na po ako?”Kitang-kita ni Cheska ang pagningning ng mg
Chapter 11“Gwapo sana, kaso ang gago-gago niya.”Napabuntong-hininga si Cheska habang nakatitig sa hawak niyang cellphone. Napapailing na lang siya sa inis at halo halong nararamdaman niya. Hindi niya alam kung bubuksan ba niya ito o hindi—baka kasi may makita na naman siyang hindi niya magugustuhan. Kahit pa pilit niyang iwaksi sa isip ang nakita niya, patuloy itong bumabalik, paulit-ulit, na parang isang sirang plaka ang narinig niya kanina na talaga namang paulit ulit na lang sa isip ni Cheska.“Nagbibigay ng cellphone, tapos may nagbebembangan? Kinikilabutan pa rin ako. Ang gandang cellphone tapos may b0ld. Tanga na, gago pa. Paano na lang kung si Tita Daviah ang nakakuha at nagbukas ng phone? Ang tanga niya, sobra.”Napapailing siya habang kinakausap ang sarili at alam din naman niya na mukha na siyang tanga habang kausap ang sarili, pero talagang hindi niya mapigilan ang sarili. Hindi lang inis ang nararamdaman niya—may halong kilamot talaga. Hindi niya inakalang makakakita siya
Chapter 10"Iha, pasensya na kung marami kami ngayon dito. I am really just happy that my son already has a girlfriend, kaya talagang sinabihan ko ang lahat tungkol sayo. Mas marami pa sana ito kung hindi lang nasa ibang bansa at busy ang iba. And also, my husband is not here dahil may dinaluhang meeting, kaya hindi mo siya makikilala ngayon."Halos nawala lahat ng tapang ni Cheska nang makita niya kung gaano karami ang pamilya ni Azrael. Mukhang alam na ni Cheska kung bakit ganito kalaki at kalawak ang condo ni Azrael—dahil kung maliit ito, hindi sila magkakasya lahat."O-Okay lang po at saka m-masaya naman po akong makilala kayo," sinubukan ni Cheska na ngumiti at maging normal ang kilos, pero halos hindi niya magawa nang mabuti dahil alam naman niya sa sarili niya na hindi totoo ang lahat ng ito.Nang matapos sabihin ni Cheska iyon, agad siyang dinumog at nagpakilala isa-isa. Ang iba ay sabay-sabay pa nga sa pagsasabi ng pangalan, kaya halos wala nang matandaan si Cheska sa mga pang