Agad na tumalikod si Warren pagkasabi noon and he really look so pissed, but then—he stopped walking nang marinig ang sunod na sinabi ni Van sa kanya."We are already divorced," Van seriously said.Warren looked at Van, parang nabingi sa narinig. He heard it clearly, pero parang ayaw tanggapin ng isip at tenga niya iyon dahil sa gulat."W-What?""Wala ng bisa ang kasal namin ni Zy. Naapprubahan last week." Seryosong ani ni Van na talaga namang nagpasinghab kay Warren."Are you fvcking serious? Or are you just trying to fool me para hindi ako makealam sa ginagawa mo sa pinsan ko? If yes, then stop, Van." Warren asked and said, closing his eyes."Huwag mo akong niloloko at baka masuntok kita ngayon din," dugtong pa ni Warren at talagang nainis na ng subra.Van opened his eyes and looked at Warren seriously. May paghahamon ang tingin ni Van kay Warren, and he made Warren see that he was really serious about what he said."You really think I will make the same mistake again, Warren? You r
Belinda hugged her daughter tightly as she woke up in the morning—or siguro, hindi tama ang sabihin o tawagin na “woke up” dahil halos hindi naman nakatulog nang maayos si Belinda dahil sa nangyari kagabi.Anong oras na siya nakauwi at tulog na tulog na ang anak niya, but she couldn't sleep because of everything happened. Hindi siya makapaniwala at talaga namang subrang naguguluhan.“M-Mommy, y-you're hugging me so tight. I can't move.” Nagulat si Belinda at agad niyang niluwagan ang pagkakayakap niya kay Daviah.“Sorry, anak." Belinda immediately said, pero ngumiti lang si Daviah at niyakap ulit si Belinda. NApatawa na nga lang ng mahina si Belinda nang papakin siya ng halik ng kanyang anak.Pagkatapos siyang halikan sa mukha ni Daviah ay nakangiti siyang tinignan ni Daviah, pero kitang kita ni Belinda kung paano nawala ang ngiti sa labi ni Daviah nang mapatitig ito kay Belinda.“Mommy, are you okay?” tanong ni Daviah, at talagang nawala ang ngiti niya. Napansin niyang parang hindi m
Chapter 136"Babye, Mommy! Don't think of me too much, I'll be fine here! You know what? You should enjoy yourself there!" Daviah said and kissed Belinda's cheek.Hindi lang isang halik ang binigay ni Daviah sa pisngi ni Belinda kung hindi naparaming halik na talaga namang ikinapikit ni Belinda ng mariin.Bumuntong-hininga si Belinda. Ayaw pa talaga niyang umalis at tuluyang iwan si Daviah, pero kalaunan ay ngumiti na rin siya sa kanyang anak. Kung siya lang ang masusunod, gusto pa niyang maging clingy ang anak niya para hindi sila maghiwalay kahit isang gabi lang. Pero hindi ganoon ang anak niya—hindi tulad si Daviah ng ibang bata na umiiyak kapag aalis o may pupuntahan ang ina. Si Daviah pa nga anf nagtutulak kay Belinda na umalis at laging sinasabing—enjoy sa kung saan sila pupunta."Mommy, come on. They are already waiting you there." Malambing na sambit mo Daviah dahil halos hindi na gumalaw si Belinda sa kinauupuan nito.Ni hindi alam ni Belinda kung makakatulog pa siya mamayang
Hindi maiwasan ni Belinda ang magtaka at titigan si Van na prente ng nakaupo at nakasandal sa kanya. Hindi niya iyon maiwasan gayong masyadong normal kumilos si Van ngayon. Okay, Belinda wanted them to act normal and civil lalo na at ganitong kasama nila ang pinsan niya, pero iba naman atang usapan ang bigla siyang sasandal ng ganito pagkatapos ng lahat ng nangyari at isama pa ang nangyari kagabi.Nakaramdam tuloy ng inis si Belinda.Dahil nasa tabi ni Belinda si Yuhan, napansin ni Yuhan ang pagsandal ni Van kay Belinda. Yuhan looked at Van curiously. Hindi niya maiwasang magulat dahil hindi naman ganoon si Van.Habang si Warren na kakasakay lang at titingin sana kay Van dahil sa may sabihin ay napamura na lang nang makita si Van na nakapikit at nakaunan sa balikat ni Belinda. Hindi napigilan ni Warren ang mapamasahe sa batok niya at gusto ng murahin si Van.Dahil wala naman gaanong nakakita, si Warren na pasimpleng lang ang galaw at Yuhan lang ang nakatingin kay Van. But then, Yuhan
Chapter 138Nakalipas ang dalawang oras, hinayaan ni Van si Belinda na matulog sa balikat niya. It's been almost 2 hours, at halos hindi makagalaw si Van dahil nag-aalala siyang baka magising si Belinda.Nangangawit na ang balikat ni Van, but he didn't dare do anything that might wake Belinda at ilang sandali nga ay hindi na rin mapigilan ang makatulog. Habang iniisip ni Van na nasa tabi niya si Belinda ay halos marelax ang lahat sa kanya. He really never expect that he can able to stay in this kind of position.Alam ni Van na maiinis nanaman si Belinda sa kanya kapag nagising ito na ganoon ang ayos nila, pero hahayaan na lang ni Van iyon. Van look at Belinda's hand. He want to hold that, pero hindi niya magawa dahil alam niyang makikita iyon ng mga pinsan niya. Umawang lang ang labi niya nang mapagtantong wala namang suot si Belinda na singsing.He wants to ask that to the other, pero ilang sandali ay nag-iwas na lang siya ng tingin at hindi na nagtanong pa. Warren already told him
Chapter 139Nagising si Belinda nang maramdaman ang marahan at sobrang ingat na paghawak sa kamay niya. Ang akala niya ay nananaginip siya, but then when she heard a sigh napagalaw siya. She opened her eyes slowly, at ang unang nakita niya ay ang kamay niyang nakahawak sa isa pang kamay.Her fingers were intertwined with someone else's. Kumunot ang noo niya dahil sa pagtataka. Umawang na lang tulog ang labi niya nang maamoy niya ang mabangong amoy na alam niyang pagmamay-ari ni Van.Nang tuluyang narehistro sa isip niya ang nangyayari, agad siyang napaayos sa pagkakaupo at hinila ang kamay niya mula kay Van. Lumayo siya at napasinghab ng subra.Hindi niya alam kung bakit nakasandal siya kay Van gayong ang naalala nga ni Belinda ay si Van ang nakasandal kanina sa kanya.“Ano bang ginagawa mo?” mariing tanong ni Belinda, saka nilibot ang tingin sa buong kotse. She sighed nang makitang silang dalawa lang ni Van ang nasa loob ng kotse at wala ang mga pinsan niya.“Lumabas sila para kumain
Chapter 140“Lia!” Sa kanilang lahat, si Belinda ang hindi nakapagpigil ng excitement nang makita niyang palabas na si Lia mula sa bahay nila.It was already 11 PM nang makarating sila sa probinsya nila Lia sa Ilocos and they all tired, but excited at the sametime dahil marami silang nadaanan na magandang pasyalan.Belinda immediately went to Lia to hug her, kahit na busy pa sila sa pagbaba ng kanilang mga gamit ay hindi na napigilan ni Belinda ang lumapit agad kay Lia para yakapin ito.Halos lahat ay napatingin kay Belinda dahil sa excitement na pinakita nito dahil kahit kailan ay hindi pa nila nakitang ganoon si Belinda. Van looked at Belinda and couldn’t help but smile, knowing how close the two of them were.“Hindi naman obvious na miss na miss mo ako, no?” natatawang sabi ni Lia kay Belinda.“I miss you,” Belinda said, almost wanting to cry now that she finally saw the person who was always there for her when she couldn’t handle everything happening in her life. Kaibigan na hindi
Chapter 141“Oh, it's good that you are all here!” Mula sa pagkatawa ay napasulyap ang mga magulang ng magpipinsang Francisco sa kanila.It looks like, lahat sila ay nagkakasiyahan na kasama ang magulang ni Lia at nakapag-usap na bago sila dumating. Dahil sa madalas na nag stop over ang mga magpipinsan sa byahe ay talagang ginabi na sila ng subra at nauna na ng mas mabilis ang mga magulang nila.Everything was so smooth. Isa isang nagpakilala ang mga pinsan ni Belinda at nagpakilala rin ang mga pinsan, kapatid at mga tito at tita ni Lia.“Naku, sabi na nga ba hindi mo ama ang kinalakihan mong ama. Malayo naman na ama mo ang subrang samang Juarez na iyon. Naalala ko iyong panahong pinagbubuhatan ka niya ng kamay sa harap ng maraming tao, subrang walang kwenta.” Sa gitna ng pag-uusap ay hindi mapigilan ni Belinda ang magulat nang pinasok siya sa usapan ng mama ni Lia.Lia and Belinda look at each other, parehong gulat. At halos lahat ay natahimik. Van who was busy talking to Julious sud
Napaayos si Cheska sa pagkakaupo nang mapansing malapit na sila at dahil naka kotse si Azrael, hindi naman pwedeng ipasok niya ito at ayaw din ni Cheska na makakuha ng attention gayong paniguradong makakarating ito sa mama niya kaya naman sa kanto pa lang ay agad na niyang sinabihan si Azrael na itigil na ang kotse.Tatanggalin sana ni Cheska ang Office coat ni Azrael na suot niya para isauli na, pero bago pa matanggal ni Cheska ay agad nang nagsalita si Azrael."What? Balak mong maglakad pauwi na ganyan ang damit? Sinuot ko yan sayo para may pantakip ka ng katawan tapos tatanggalin mo?"Napanguso si Cheska sa narinig."Kung sana kasi hindi mo ako initusang magpalit, diba? Tapos ngayon ayaw mong maglakad ako ng ganoon ang damit. Talaga lang, ha?" Sarkastikong ani ni Cheska at hindi na tinuloy ang pagtanggal sa office coat ni Azrael."Why don' you just do everything I said without saying anything? ha?" Napairap si Cheska.“Salamat sa paghatid—” Sambit na lang nito, pero natigilan si Che
Chapter 17“Bitawan mo nga ako!” Inis na ani ni Cheska kay Azrael nang patuloy siya nitong hinila papalabas at papunta sa parking lot.And Cheska successfully pulled her hand. Nang tignan siya ni Azrael, tinignan niya ito ng masama. “Ano bang problema mo at ang init-init ng ulo mo?” Umigting ang panga ni Azrael at saka pumikit ng mariin."You!""Me?" Takang tanong ni Cheska. Hindi niya lubos alam kung bakit subrang init ng ulo ni Azrael. Oo at inaasar niya ito kanina, pero tama na bang rason iyon para maging ganito kagalit?"Yes, you! because you have a plan on drinking that alcohol!" Umawang ang labi ni Cheska. "Seryoso ka ba? Doon ka talaga nagagalit ng ganyan?" Hindi makapaniwalang tanong no Cheska.Pinanood ni Cheska kung paano hinilot ni Azrael ang sintido niya bago magsalita.“I told you not to get that drink, pero plano mo paring kunin—”“Malamang! Anong gusto mo? Pahirapan ko pa iyong waiter? Tapos ano? Mawawalan siya ng trabaho dahil lang sa hindi ko tinanggap iyong alak?
Chapter 16Hindi makapaniwalang tinitigan ni Cheska si Azrael, ang isang kilay niya ay bahagyang nakataas habang pilit niyang inuunawa ang ikinikilos nito. Kanina lang ay nakaupo ito sa kabilang dulo ng sofa, pero ngayon ay nasa tabi na niya—nakaakbay pa na parang walang pakialam sa mundo. Hindi niya maiwasang magtaka sa biglaang pagbabago ng mood nito.“Problema mo?” tanong ni Cheska, at sa hindi mawaring dahilan, halos matawa na siya sa inasal ng binata.“Hindi kita pinapasweldo para magtanong. Just stay quiet and sit beside me,” mariin at masungit na sabi ni Azrael.Napanguwi si Cheska sa narinig dahil kailan ay subrang sungit nito, pero hindi maintindihan ni Cheska ang sarili kung bakit niya tinanggal ang kamay ni Azrael.Kung ibang lalaki siguro ang lumapit sa kanya nang ganito kalapit, malamang ay siniko na niya ito, o kaya’y nasapatusan. Pero sa halip na gawin iyon, napahinga lang siya nang malalim at pinagmasdan ang iritadong ekspresyon ni Azrael—ang nakakunot nitong noo, ang
Chapter 15Gusto pang magmatigas ni Cheska dahil para sa kanya ay hassle ang magpalit pa ng damit gayong para sa kanya ay maayos naman na ang damit na suot, pero wala naman siyang magagawa gayong boss naman niya ang nagsabi at nag-utos. At saka kahit naman binabara bara niya iyon at sinsagotsagot ay takot pa rin ito na baka biglang magbago ang isip nito. Plano din kasi ni Cheska na kausapin si Azrael tungkol sa pagpapagamot ng kapatid niya kaya talagang hindi niya maipagkakailang masaya siya sa pagtawag nito.Matapos ang ilang minutong paghihintay, dumating na ang damit na ipinadala ni Azrael. Walang nagawa si Cheska kundi isuot ito, kahit pa ramdam niyang hindi niya ito kailanman isusuot kung siya ang masusunod.Paglabas niya mula sa restroom, agad niyang naramdaman ang kakaibang pakiramdam ng telang bumabalot sa katawan niya. Isang itim na fitted dress ang suot niya—hapit na hapit ito sa kanyang katawan, dinidikitan ang bawat hubog niya sa paraang hindi siya sanay. Ang tela ay manipi
Chapter 14Hindi na nagpalit si Cheska ng damit. Kung ano ang suot niya kanina habang nasa kalsada kasama si Cris, iyon na rin ang dinala niya sa mamahaling bar kung saan siya pinatawag ni Azrael. Naka-itim siyang t-shirt na kupas at maluwag sa kanya, halos mahulog na sa balikat. Ang suot niyang shorts ay mukhang hiniram niya pa sa kung sinong lalaki—lampas tuhod at luma na rin. Naka-black cap siya, pero hindi nito tuluyang natakpan ang mahaba niyang buhok na nakalugay, bumabagay sa overall niyang pormang parang tambay sa kanto.At ngayon, habang naglalakad siya sa loob ng bar, hindi niya maipinta ang mga tingin na ipinupukol sa kanya ng mga tao roon. Napapailing si Cheska dahil parang nanliliit ang mga matang nakatingin sa kanya, na animo’y sa tingin pa lang ay sinasabi nang hindi siya bagay sa lugar na iyon.Napapalatak si Cheska. “Ano bang problema ng mga ‘to? Saka ano namang pake nila?” bulong niya sa sarili at medyo nakaramdam ng inis.Ang mga babae sa paligid ay nakasuot ng mga f
“Huhulaan ko, nag-away na naman kayo ng Mama mo, no?”Hindi tinignan ni Cheska si Cris nang marinig niya ang boses nito. Sa halip tignan ito, nanatili siyang nakatitig sa kalsada, pinagmamasdan ang walang-humpay na daloy ng mga sasakyan. Ang ilaw mula sa mga headlight ay sumasalamin sa kanyang mga mata, pero hindi iyon sapat para tabunan ang lungkot na nararamdaman niya sa lahat ng masasakit na salita mula sa kanyang ina.“Wala siya ngayon, pero kahapon, oo. Ano pa nga ba? Wala namang bago doon. Himala na lang siguro kung hindi kami mag-aaway o magtatalo ng isang araw. Palagi naman kasing mainit ang ulo niya.” Mahina at sarkastikong sagot ni Cheska, kasabay ng mapait na ngiti.Napabuntong-hininga si Cris at umiling. "Masyado ka kasing mabait sa Mama mo. Halos ikaw na lahat ang gumagawa ng pera para kapatid mo at pati sa pagsusugal ni Tita. Huwag mo namang hayaang abusuhin ka niya, Cheska.""Hindi ko naman kayang maging matigas, Cris. Mama ko iyon, eh. Kahit ganoon iyon, mama ko pa r
Chapter 12Zara. Iyon ang pangalan ng kanilang ina.Palaging ganoon ang ina ni Cheska sa kanilang magkapatid. Sa kabila ng pagsusumikap ni Cheska na makatulong sa gastusin, puro masasakit na salita lang ang natatanggap nila mula sa kanilang ina at paulit ulit na panunumbat na walang katapusan.Paulit-ulit na binabanggit ng kanyang ina kung paano siya nagsisisi na sumama sa ama nila noong maayos pa ang buhay nito. Para bang isang pagkakamali ang kanilang pagdating sa mundo. Palagi nitong pinaparamdam na sila ang mismong sumira sa buhay nito.Alam din ni Cheska na dating guro ang kanyang ina sa kanilang probinsya. Lagi nitong sinasabi na may ibang lalaking gusto sana niyang pakasalan noon—at kung siya raw ang nasunod, hindi sana naging ganito ang buhay niya. Isang masakit na katotohanang palaging itinatanim sa isip ni Cheska, na para bang kasalanan nilang magkapatid kung bakit ganoon ang sinapit ng kanilang ina.“A-Ate, magpapagamot na po ako?”Kitang-kita ni Cheska ang pagningning ng mg
Chapter 11“Gwapo sana, kaso ang gago-gago niya.”Napabuntong-hininga si Cheska habang nakatitig sa hawak niyang cellphone. Napapailing na lang siya sa inis at halo halong nararamdaman niya. Hindi niya alam kung bubuksan ba niya ito o hindi—baka kasi may makita na naman siyang hindi niya magugustuhan. Kahit pa pilit niyang iwaksi sa isip ang nakita niya, patuloy itong bumabalik, paulit-ulit, na parang isang sirang plaka ang narinig niya kanina na talaga namang paulit ulit na lang sa isip ni Cheska.“Nagbibigay ng cellphone, tapos may nagbebembangan? Kinikilabutan pa rin ako. Ang gandang cellphone tapos may b0ld. Tanga na, gago pa. Paano na lang kung si Tita Daviah ang nakakuha at nagbukas ng phone? Ang tanga niya, sobra.”Napapailing siya habang kinakausap ang sarili at alam din naman niya na mukha na siyang tanga habang kausap ang sarili, pero talagang hindi niya mapigilan ang sarili. Hindi lang inis ang nararamdaman niya—may halong kilamot talaga. Hindi niya inakalang makakakita siya
Chapter 10"Iha, pasensya na kung marami kami ngayon dito. I am really just happy that my son already has a girlfriend, kaya talagang sinabihan ko ang lahat tungkol sayo. Mas marami pa sana ito kung hindi lang nasa ibang bansa at busy ang iba. And also, my husband is not here dahil may dinaluhang meeting, kaya hindi mo siya makikilala ngayon."Halos nawala lahat ng tapang ni Cheska nang makita niya kung gaano karami ang pamilya ni Azrael. Mukhang alam na ni Cheska kung bakit ganito kalaki at kalawak ang condo ni Azrael—dahil kung maliit ito, hindi sila magkakasya lahat."O-Okay lang po at saka m-masaya naman po akong makilala kayo," sinubukan ni Cheska na ngumiti at maging normal ang kilos, pero halos hindi niya magawa nang mabuti dahil alam naman niya sa sarili niya na hindi totoo ang lahat ng ito.Nang matapos sabihin ni Cheska iyon, agad siyang dinumog at nagpakilala isa-isa. Ang iba ay sabay-sabay pa nga sa pagsasabi ng pangalan, kaya halos wala nang matandaan si Cheska sa mga pang