Chapter 138Nakalipas ang dalawang oras, hinayaan ni Van si Belinda na matulog sa balikat niya. It's been almost 2 hours, at halos hindi makagalaw si Van dahil nag-aalala siyang baka magising si Belinda.Nangangawit na ang balikat ni Van, but he didn't dare do anything that might wake Belinda at ilang sandali nga ay hindi na rin mapigilan ang makatulog. Habang iniisip ni Van na nasa tabi niya si Belinda ay halos marelax ang lahat sa kanya. He really never expect that he can able to stay in this kind of position.Alam ni Van na maiinis nanaman si Belinda sa kanya kapag nagising ito na ganoon ang ayos nila, pero hahayaan na lang ni Van iyon. Van look at Belinda's hand. He want to hold that, pero hindi niya magawa dahil alam niyang makikita iyon ng mga pinsan niya. Umawang lang ang labi niya nang mapagtantong wala namang suot si Belinda na singsing.He wants to ask that to the other, pero ilang sandali ay nag-iwas na lang siya ng tingin at hindi na nagtanong pa. Warren already told him
Chapter 139Nagising si Belinda nang maramdaman ang marahan at sobrang ingat na paghawak sa kamay niya. Ang akala niya ay nananaginip siya, but then when she heard a sigh napagalaw siya. She opened her eyes slowly, at ang unang nakita niya ay ang kamay niyang nakahawak sa isa pang kamay.Her fingers were intertwined with someone else's. Kumunot ang noo niya dahil sa pagtataka. Umawang na lang tulog ang labi niya nang maamoy niya ang mabangong amoy na alam niyang pagmamay-ari ni Van.Nang tuluyang narehistro sa isip niya ang nangyayari, agad siyang napaayos sa pagkakaupo at hinila ang kamay niya mula kay Van. Lumayo siya at napasinghab ng subra.Hindi niya alam kung bakit nakasandal siya kay Van gayong ang naalala nga ni Belinda ay si Van ang nakasandal kanina sa kanya.“Ano bang ginagawa mo?” mariing tanong ni Belinda, saka nilibot ang tingin sa buong kotse. She sighed nang makitang silang dalawa lang ni Van ang nasa loob ng kotse at wala ang mga pinsan niya.“Lumabas sila para kumain
Chapter 140“Lia!” Sa kanilang lahat, si Belinda ang hindi nakapagpigil ng excitement nang makita niyang palabas na si Lia mula sa bahay nila.It was already 11 PM nang makarating sila sa probinsya nila Lia sa Ilocos and they all tired, but excited at the sametime dahil marami silang nadaanan na magandang pasyalan.Belinda immediately went to Lia to hug her, kahit na busy pa sila sa pagbaba ng kanilang mga gamit ay hindi na napigilan ni Belinda ang lumapit agad kay Lia para yakapin ito.Halos lahat ay napatingin kay Belinda dahil sa excitement na pinakita nito dahil kahit kailan ay hindi pa nila nakitang ganoon si Belinda. Van looked at Belinda and couldn’t help but smile, knowing how close the two of them were.“Hindi naman obvious na miss na miss mo ako, no?” natatawang sabi ni Lia kay Belinda.“I miss you,” Belinda said, almost wanting to cry now that she finally saw the person who was always there for her when she couldn’t handle everything happening in her life. Kaibigan na hindi
Chapter 141“Oh, it's good that you are all here!” Mula sa pagkatawa ay napasulyap ang mga magulang ng magpipinsang Francisco sa kanila.It looks like, lahat sila ay nagkakasiyahan na kasama ang magulang ni Lia at nakapag-usap na bago sila dumating. Dahil sa madalas na nag stop over ang mga magpipinsan sa byahe ay talagang ginabi na sila ng subra at nauna na ng mas mabilis ang mga magulang nila.Everything was so smooth. Isa isang nagpakilala ang mga pinsan ni Belinda at nagpakilala rin ang mga pinsan, kapatid at mga tito at tita ni Lia.“Naku, sabi na nga ba hindi mo ama ang kinalakihan mong ama. Malayo naman na ama mo ang subrang samang Juarez na iyon. Naalala ko iyong panahong pinagbubuhatan ka niya ng kamay sa harap ng maraming tao, subrang walang kwenta.” Sa gitna ng pag-uusap ay hindi mapigilan ni Belinda ang magulat nang pinasok siya sa usapan ng mama ni Lia.Lia and Belinda look at each other, parehong gulat. At halos lahat ay natahimik. Van who was busy talking to Julious sud
“Ihahatid ko na ang gamit mo sa magiging kwarto mo,” malumanay na sabi ni Van habang nakatingin kay Belinda, na nakapikit at parang ayaw siyang tignan.“A-Ako na. I-Ibigay mo na lang sa akin, pwede?” utal na sabi ni Belinda, na patuloy pa ring nakapikit at hindi tinitignan si Van.Gustong kurutin ni Belinda ang sarili dahil nauutal siya. She shouldn't be like this, pero hindi niya maiwasang isipin ang nangyari noong gabing iyon—ang ginawa ni Van. Kaya naman, hindi niya mapigilan ang pag-utal.Van allowed himself to take in just how much more beautiful Belinda had become over the years. Maganda na siya noon pa man, pero ngayon, mas nadipina at lumalim pa ang kanyang kagandahan. Ang kanyang balat, na noon ay maputi na, ay tila mas pinatingkad pa ngayon—parang porselana na tinatamaan ng sikat ng araw. Ang kanyang mahahabang buhok ay malambot na bumabagsak sa gilid ng kanyang mukha, animo'y kurtina na mas lalong nagpapatingkad sa bawat bahagi ng kanyang mukha. Ang bawat hibla ng buhok ni
“Busog? You done eating?” Van immediately asked after hearing what Lia said. Plano pa nga niyang tanungin kung anong agahan ang gusto niya para siya na mismo ang magluto, but then, he heard that from Lia na busog na busog na raw si Belinda.Hindi naman maiwasan n Belinda ang mapakurap kurap nang biglang marinig niyang magsalita si Van gayong busy nga ito sa laptop niya. Nagkatinginan si Lia at Belinda. Natawa si Lia habang si Belinda ay hindi na lang pinansin si Van.“May maitutulong ba ako rito?” Belinda asked and immediately approached the apron hanging at the side para sana kunin ang nag-iisang apron na natira roon. But before she could take one, someone else got there first.Kumunot ang noo ni Belinda when she saw him putting on the apron sa mismong katawan niya."What are you doing?" Tanong ni Belinda gayong malinaw naman sa kanya na sinusuot nito ang apron."Nagsusuot ng apron." Van said at hindi tuloy alam ni Belinda kung natatawa o ano siya sa narinig. Alam niya shempre, pero
Nang matauhan si Belinda sa narinig niya mula kay Van, natawa ito. "Narinig niyo ‘iyon? Gago pala siya, eh. Mahal ko pa raw? Ano siya gold?" Natatawang sambit pa ni Belinda at halos hawakan pa ang tiyan sa sobrang pagtawa. Hawak ang mukha at gilid ng mata dahil sa halos maiyak na siya sa pagtawa, alanganing natawa na lang si Lia para samahan ang kaibigan, pero ilang sandali lang ay napahilot na siya sa sintido dahil para yatang mas maaga siyang tatanda sa dalawang nasa harap niya. "So you moved on?" Si Van na ngayon ay nakangisi pa rin. Hindi agad nakapagsalita si Belinda dahil sa kakatawa, pero nang tuluyang makabawi, inirapan niyang ulit si Van. "Of course! Anong akala mo sa akin? Tanga? Hello, hindi na kita mahal! Limang taon na ang nakalipas, Van. Come on, I am already moved on. May asawa't anak na nga ako, kaya ano namang pumasok sa isip mo para isiping hindi pa ako nakamove on sa iyo? Masyado kang mataas ang tingin sa sarili mo. Ganyan ba ang mga manloloko? Mga filingero
Sa maghapong iyon, busy ang lahat sa usapang kasal nina Lia at Warren. The family planned everything, and it was smooth. Napag-usapan na nila ang lahat kabilang na ang date ng kasal kung iyong nasa invitation na ba talaga o baka pwedeng iurong ng kaunti para mas maging maayos at mapaghandaan ang lahat.“I'm happy na walang sinabing ka-striktuhan si Mommy para sa kasal ni Kuya. Aba kung sumabat siya at pinakita niya kung gaano siya ka istrikto ay paniguradong hindi matatapos ang usapan,” sabi ni Gray, na nakaupo lang sa tabi ni Valerie. Gumabi na nang tuluyang magsama-sama ulit ang magpipinsan at nagtipon sa balcony. Nandoon na ang lahat maliban kina Warren, Lia, at Van. Si Warren at Lia ay nasa kusina kanina habang si Van naman ay nausap ni Edie. They talked at mukhang seryosong seryoso ang naging udapan ni Van at Edie kaya walang nagtangkang lumapit at sabihan si Van na pumunta sa balcony.“Mukhang pasado naman si Lia kay Tita kaya everything will be fine. Napansin niyo ba? Halos ma
“Oh? Umuwi na? Ang bilis naman. You two look like you're enjoying each other's company. Sana sinabi mong dito na munaa siya maghapon,” agad na tanong at sambit ni Daviah nang bumukas ang pinto at makita si Azi.Nagulat pa nga si Daviah nang sumunod ito gayong mukha namang mapapatagal pa ang pag-uusap ng dalawa. They really looke enjoying talking.Sinubukang basahin ni Azi ang nasa isip ni Daviah, but he just saw her usual expression—masungit. Binasa ni Azi ang labi at saka bumuntong-hininga nang kunin ni Daviah ang cellphone niya at dumapa sa kama.“She’s still at the dining table, iniwan ko lang saglit para makausap ka. I just want you to know that she is just a family friend. Malapit na kaibigan ko at ng pamilya ko," paunang sambit ni Azi. Hindi niya alam kung bakit bigla siyang nagpapaliwanag rito."Okay, and?" Umawang ang labi ni Azi sa tabong ni Daviah. It looks like it's not a bigdeal. Umigting tuloy ang panga ni Azi.Hindi lang talaga maalis sa isip ni Azi na baka kung ano ang
Zara, that is the woman's name. Hindi mapigilan ni Daviah ang umirap habang nakatingin sa kanila na ngayon ay masaya ng nag-uusap. For Daviah, hindi naman siya nagseselos, and she don't want to look jealous. Nang tumingin si Zara sa kanya ay sinubukan niyang ngumiti rito dahil na rin sa ayaw niyang magmukhang nagseselos, pero nawala ang ngiti sa labi niya nang hindi man lang siya nginitian pabalik ni Zara. Zara just look at Daviah and then immediately look at Azi. Kitang kita ni Daviah ang pagngiti ni Zara nang tinignan niya si Azi, reason kaya biglang napangiwi at napangisi si Daviah dahil sa napansin nito. Kinuha ni Daviah ang baso na may tubig at uminom doon. Agad na napagtanto ni Daviah na ang babaeng iyon ay may gusto kay Azi and that woman hate that she was there. Madaling basahin ang mga babaeng tulad niyo. “Mabuti naman at nandito ka pa ngayong bumalik ako. Last month, palagi kang nasa Manila, at noong nasa Manila ako, nandito ka naman,” Zara said at humiwalay na sa pagka
Chapter 22Hindi mapigilan ni Daviah ang ngiti pagkababa niya. Gusto niyang matutong mangabayo, and she wanted to ask Azi if it’s fine. Habang tinitignan niya ito, parang gusto niyang subukan and talagang matagal naman na talaga niyang gustong matutong mangabayo.“Manganganak na panigurado bukas itong isa, Sir,” naging mabagal ang lakad ni Daviah nang marinig iyon.“Kaya kailangan mabantayan ito ngayong gabi,” seryosong sabi ni Azi, pero sumulyap siya kay Daviah nang mapansin ang paglapit nito.“Tatawagan na po namin mamaya si Mang Canor para tumulong kung sakaling mamayang gabi o bukas manganak, Sir.” Hindi na nagawang pansinin ni Azi ang sinabi ng tauhan niya.Mula sa seryosong tingin, naging malumanay ang tingin ni Azi para kay Daviah, Daviah didn't notice kung paano nagbago expression ni Azi dahil sa nakatitig na ito sa kabayo. Habang si Azi ay napatayo pa maayos at tinignan si Daviah mula ulo hanggang paa.Daviah was wearing a white dress, and she looked like a fairy right now. A
“Stop smiling! Para kang tanga!” inis na sabi ni Daviah sa sarili habang sinusuklay ang kanyang buhok.Pinilit niyang pigilan ang sarili sa pagngiti, pero kahit anong gawin niya, hindi niya mapigilan ang sariling mapangiti.Nasa labas na si Azi at ito ang naunang naligo, habang siya ay nanatili sa sa kwarto at nakaligo na rin naman. Masakit pa rin ang katawan niya, at mahapdi pa rin ang pakiramdam ng pagkababa3 niya, but then she couldn’t help but smile.“At bakit nga ba ako nakangiti?” bulong niya sa sarili niya. She shook her head. “It’s just a ring, Daviah! Ano ba! Just a freaking ring, and you can buy tons of those kung gugustuhin mo. Para ka naman ng tanga dahil lang sa singsing ay nakangita ka na." Hindi mapigilan ni Daviah na sermunan ang sarili.Napabuntong-hininga siya, itinaas ang kamay at tinitigan ang singsing. The light caught it, making it gleam elegantly on her finger. Ang ganda ng singsing sa daliri niyang makinis at maputi. She felt… special.Bumuntong-hininga siya a
Nagising si Daviah sa mainit na yakap ni Azi mula sa likuran niya. She looked down to see herself, at nakahinga naman siya ng kaunti nang makitang nakadamit naman na siya, pero ang dapat naman na suot niya ay nasisigurado niyang damit ni Azi. May suot na rin siya pambaba. Ramdam ni Daviah ang pagod at hapdi sa pagkababae niya, halos hirap siyang gumalaw mula sa kinahihigaan dahilsa pananakit ng katawan niya.Napapikit si Daviah at huminga nang malalim. Ngayon lang nag-sink in sa kanya ang nangyari. She’s no longer a virgin, and she couldn’t believe she had given herself to Azi that easily. Ni kailan lang sila nagkakilala. Ni hindi niya binigay ang sarili sa boyfriend niya ng ilang buwan, tapos sa kakakilala lang niya ay naibigay niya lahat?“Regret giving yourself to me?” paos na tanong ni Azi, napansin kasi niyang gising na si Daviah. Kanina pa siyang gising, at sa ganitong oras ay karaniwang nasa baba na siya, inaasikaso ang mga kabayo at ibang gawain sa hacienda. Pero imbes na bu
Azi kissed Daviah’s lips once again. Napapikit si Daviah at agad na nakalimutan ang gulat sa pagkagat ni Azi sa ibabang labi niya para maipasok ang kanyang dila.Azi is trying toget Daviah's attention.Daviah is aware that Azi is already fully naked, habang siya ay nakadamit pa rin. Pero kahit nakadamit pa siya, nagliliyab na ang buong katawan niya at ramdam niya sa katawan ni Azi na nagliliyab din ito, sa liyab ay talagang napapasok na si Daviah.Theyboth are really on fire. Parehas na nababaliw at parehas na gusto ng mangyare ang mga dapat mangyare.“Hmm… A-Azillo,” utal na ani ni Daviah nang bumaba ang halik ni Azi sa kanyang leeg, habang ang kamay nito’y naglalakbay na sa loob ng kanyang damit.Naramdaman ni Daviah ang kamay ni Azi sa kanyang bewang, at hindi na niya mapigilan ang mapahalinghing sa subrang sarap ng dulot na iyon sa buong katawan niya. Sa subrang sarap ay talagang nakakalimutan niya ang lahat. Daviah even forgot about Kevin and about what he did. Sa subrang nakaka
Mabilis at walang kahirap-hirap na iniharap ni Azi ang buong katawan ni Daviah sa kanya para mahalikan siya nang maayos. Kissing her with that position is nit enough kaya talagang hinarap niya ang katawan ni Daviah sa kanya para mas mahalikan pa. Daviah had already lost her mind and just let Azi kissher.Gumanti siya ng halik kay Azi, at parabang kilalang-kilala na talaga siya ng katawan nito, leaving Daviah even more confused—why? Bakit walang maramdaman ang kanyang katawan kung hindi excitement at bagay nahindi niya maintindihan at mapangalanan.Kanina pa. Kanina pasiya nababaliw, nanghihina, at nagliliyab ang buong katawan niya sa mga kuryente at init na mula sa katawan niya. Kanina pa iyon sa kusina. She thought she could finally think straight after her titas come, but now, with their bodies so close again, she felt herself losing control once more. Dahil lang sa lapit nila, sa halik ni Azi at hawak nito ay talagang nawawala nanaman siya ng control sa sarili niya.Napalunok si Da
Gulat na tinignan ni Daviah si Azi nang bigla siyang tapikin nito. Hindi sila nag-usap pagkatapos ng nangyari. Nakikidinig lang si Daviah sa usapan ni Azi at ng mga tita niya, kaya gulat siyang tinignan si Azi nang tapikin siya nito. Napakurap-kurap pa si Daviah nang lumapit ito.“Tell your titas that they can stay here for tonight. Anong klase kang pamangkin?” Bulong nito kaya ang gulat na tingin ay napalitan ng masamang titig, pero sa huli, umirap na lang si Daviah at tinignan ang mga tita niya na nakatingin na pala sa kanila.“So, mauna na kami?” Nakangiting ani Valerie.“Gabi na. Bakit hindi na lang kayo mag-stay rito ngayong gabi?” Mahinahong sambit at tanong ni Daviah, pero agarang umiling ang dalawa.“Baka nakakaabala na kami at may lakad pa kami bukas ng maaga, kaya kailangan na naming umalis. Thanks again, Azi. Alagaan mo itong pamangkin namin at sana habaan mo ang pasensya mo rito dahil talagang matigas ang ulo nito—""Tita!" Natawa si Valerie at Faye nang makita ang simango
Chapter 16Kanina, halos walang nagsalita. Ramdam na ramdam ang sobrang awkward ng paligid dulot na lang sa nadatnan, pero ngayon, nakabawi na ang bawat isa sa gulat at tuluyan nang nakapagsalita si Valerie, reason kaya medyo gumaan ang paligid.“Thanks for this, Azi,” nakangiting ani ni Valerie, tukoy nito sa nagsasarapang meryenda sa harap nila."Kung may gusto pa po kayo, pwede po kayong magsabi para mailuto." Magalang na ani ni Azi."Ayos na 'to, Iho. Subrang dami na nga 'to para sa amin ni Valerie and this letche flan is so good, huh? Hindi masyadong matamis, tamang tama lang. Kung hindi mo naitatanong, this is one of the favourite deserts of my niece." Napasulyap si Azi kay Daviah nang marinig iyon, but looks like Daviah didn't heard what her Tita said dahil hindi man lang niya inangat ang tingin.Dahil sa nangyare kanina, halos lumilipad na ang isip ni Daviah. She never expect na may makakakita sa kanila ng ganoon at hindi siya makapaniwala na sa lahat ng pagkakataon na pweden