Nang matauhan si Belinda sa narinig niya mula kay Van, natawa ito. "Narinig niyo ‘iyon? Gago pala siya, eh. Mahal ko pa raw? Ano siya gold?" Natatawang sambit pa ni Belinda at halos hawakan pa ang tiyan sa sobrang pagtawa. Hawak ang mukha at gilid ng mata dahil sa halos maiyak na siya sa pagtawa, alanganing natawa na lang si Lia para samahan ang kaibigan, pero ilang sandali lang ay napahilot na siya sa sintido dahil para yatang mas maaga siyang tatanda sa dalawang nasa harap niya. "So you moved on?" Si Van na ngayon ay nakangisi pa rin. Hindi agad nakapagsalita si Belinda dahil sa kakatawa, pero nang tuluyang makabawi, inirapan niyang ulit si Van. "Of course! Anong akala mo sa akin? Tanga? Hello, hindi na kita mahal! Limang taon na ang nakalipas, Van. Come on, I am already moved on. May asawa't anak na nga ako, kaya ano namang pumasok sa isip mo para isiping hindi pa ako nakamove on sa iyo? Masyado kang mataas ang tingin sa sarili mo. Ganyan ba ang mga manloloko? Mga filingero
Sa maghapong iyon, busy ang lahat sa usapang kasal nina Lia at Warren. The family planned everything, and it was smooth. Napag-usapan na nila ang lahat kabilang na ang date ng kasal kung iyong nasa invitation na ba talaga o baka pwedeng iurong ng kaunti para mas maging maayos at mapaghandaan ang lahat.“I'm happy na walang sinabing ka-striktuhan si Mommy para sa kasal ni Kuya. Aba kung sumabat siya at pinakita niya kung gaano siya ka istrikto ay paniguradong hindi matatapos ang usapan,” sabi ni Gray, na nakaupo lang sa tabi ni Valerie. Gumabi na nang tuluyang magsama-sama ulit ang magpipinsan at nagtipon sa balcony. Nandoon na ang lahat maliban kina Warren, Lia, at Van. Si Warren at Lia ay nasa kusina kanina habang si Van naman ay nausap ni Edie. They talked at mukhang seryosong seryoso ang naging udapan ni Van at Edie kaya walang nagtangkang lumapit at sabihan si Van na pumunta sa balcony.“Mukhang pasado naman si Lia kay Tita kaya everything will be fine. Napansin niyo ba? Halos ma
It's been almost 2 hours simula noong nagsimula silang uminom. Nagpakuha na nga si Lia ng videoke dahil nagkakasiyahan na ang lahat kahit gabi na, at nang medyo nagtagal, tuluyan nang nagsayawan ang mga lalaki dahil harap ng videoke habang kumakanta.“Kung katawan ko lang ang habol mo…”Belinda and all the girls couldn’t help but laugh nang kumanta si Julious at gumiling-giling pa.“Gago, ang sagwa! Para kang pukpok na lalaki!” Natatawang sabi ni Valerie, pero mas lalo pang napuno ng tawanan nang pati sina Yuhan at Zoren ay sumayaw na rin dahil sa kalasingan.“Grabe, nakakahiya kayo! Mga Francisco ba talaga kayo?” Sabi ni Gray habang nakaangat ang phone niya para i-video ang lahat, pero natatawa naman din.Nang makita ni Julious ang phone ni Gray na nakatutok sa kanya, lumapit pa siya roon at mas giniling pa nang sobra habang kumakanta.Mas lalong napahalakhak si Belinda at halos maiyak na siya sa kakatawa lalo na noong inagaw ni Zoren ang mic kay Julious at siya naman ang kumanta hab
Hindi talaga nagawang magsalita ni Belinda agad lalo na at dahil masyadong seryoso ang pagsambit ni Van sa bawat salitang iyon."Siguro hindi ka maniniwala sa akin kung sabihin ko ngayon na araw-araw sa limang taon na umalis ka, iniisip ko kung kamusta ka na. You would surely not believe me because I was a gago, na manloloko at walang kwenta, but that’s really true, Belinda. Gusto kong malaman ang kalagayan mo araw-araw. Gusto kong malaman kung mabuti ba ang lagay mo. Kung masaya ka ba o iniisip mo pa rin ba ang gagong ako.”Napapikit si Van at agad na nagsisi sa lahat ng sinabi. Hindi niya napigilanvang sarili at nasabi niya ang lahat ng iyon. Ang alak ang nagtulak sa kanya para sabihin ang mga iyon, pero alam din naman niya sa sarili niya na iyon talaga ang gusto niyang itanong.Noong unang nagkita ulit sila, gusto ng itanong ni Van iyon, pero hindi niya magawa dahil talagang na totorpe siya kaya imbes na kamustahin ay puros pang-aasar ang una niyang sinabi.“I know I have no right
Kinabukasan, subrang excited na ang lahat sa pamamasyal na sinabi ni Lia kagabi. Sa sobrang excitement, kahit na may hangover pa ang karamihan at talagang masakit ang ulo, maaga pa rin silang nagising para mag-agahan at para magpaalam sa plano nila ngayong araw.Belinda looked around habang nagsisimula nang kumain ang lahat sa mahabang lamesa na pinahanda ni Lia para sa agahang iyon. Lahat ay naroon kasama ang kanilang mga magulang, pero hindi mapigilan ni Belinda ang maghanap at ilibot ang tingin sa paligid nang mapagtanto niyang wala si Van doon.Kumunot ang noo niya dahil talagang wala pa si Van doon."You okay?" tanong ni Valeria, na nakaupo sa tabi ni Belinda at napansin ang paglinga linga ni Belinda sa paligid. Pati tuloy si Valeria ay napatingin tingin na sa paligid."Oo naman. Ayos lang ako," sagot ni Belinda, sabay tingin sa mga pagkain. She sighed and started getting food para ilagay sa kanyang pinggan at para makakain na rin.Baka tulog pa. Iyon ang nasa isip ni Belinda, ka
Chapter 149“Belinda, join us here!” tawag ni Zyra na nasa medyo malayo at kumukuha ng selfie. Agad namang umiling si Belinda habang nakangiti."Ayos lang ako dito." Malakas na sambit ni Belinda sa mga ito nang lahat sila ay napasulyap kay Belinda.“You should join them and enjoy today, Belinda,” sambit ni Warren nang makita niyang tila ayaw talaga ni Belinda ang makitasaya, sumama at mas gusto pang manatili sa kinauupuan hanggang matapos ang mga pinsan nila sa pagligo at pag-enjoy sa paligid.“Hindi na, dito na lang ako. Saka nag eenjoy naman akong tumingin tingin sa paligid." sagot ni Belinda habang pinanood ang mga pinsan na nasa malayo. Nagkatinginan si Lia at Warren saka sabay na bumuntong-hininga."Kayo? Bakit bumalik agad kayo? You two should enjoyed also." Mabilis na sinulyapan ni Belinda ang dalawa, pero binalik din naman ang tingin kila Julious, Yuhan at Zoren na nagrarambulan habang naliligo sa dagat."Hindi rin nagpaalam si Van sa amin. Kila Valerie at Zyra lang sila nagpa
“Yan lang ba ang order mo? You can order more if you want,” mahinahong sambit ni Zy kay Belinda at ngunitian pa ito.Zy is still the same, maganda, maputi at kitang kita na mabait ito. Alam naman ni Belinda na mabait si Zy, pero dahil sa nangyare, alam niyang dahil lang din iyon sa sakit na naramdamam ni Zy noong mga panahon na iyon.Nasa restaurant na sila, at ang pangalan ng restaurant ay Rodrigos. Sa mismong Sabangan din iyon, kung saan naliligo ang mga pinsan ni Belinda.“Ayos na ‘to sa akin, at saka hindi ako pwedeng magtagal kasi baka hanapin ako ng mga pinsan ko, hindi pa naman ako nagpaalam,” sagot ni Belinda ng mahinahon at hindi niya alam kung ngingiti ba ito pabalik o ano.Hindi pa rin makapaniwala si Belinda na nakita niya si Zy dito. Gulat at hindi maintindihan ang nararamdaman. Iniisip niya kanina na baka magkasama na si Zy at Van, pero biglang magkikita sila ni Zy rito sa lugar na ‘to habang wala na si Van dito sa Ilocos. Talagang hindi inaasahan ang lahat kaya naman wa
Hindi alam ni Belinda ang sasabihin o gagawin, nabibigla siya na nakakapagusap sila ni Zy ng ganito kaayos kahit noong huli ay talagang magulo ang lahat. Galit na galit pa nga si Zy sa kanya noon, tapos ngauon ay nagagawa pa nitong tumawa.“Ang tapang-tapang na lalake, pero parang natorpe ata ang isang iyon, ah." Biglang bulong ni Zy na narinig naman ni Belinda."Zy, I told you, we don't need to talk about this." Si Belinda at umawang ang labi ni Zy dahil napagtanto nitong narinig ni Belinda ang bulong niya. Huminga na lang tuloy si Zy ng malalim bago harapin si Belinda at muling magaalita."Hindi siya nagsabi sayo?" Zy asked."Zy—""My ghad! That guy! He waited for this to happen, tapos umuwi siya dahil lang sa sinabi mong nakamove on ka na? So what is he planning? Maging matandang binata na lang kasi nakamove on ka na?” biro ni Zy at naglalaro sa boses niya ang mapaglarong boses.Kumunot na ang noo ni Belinda. Ang dalawang kilay niya ay halos magkasalubong na.“Huh?” tanong ni Belin
Mariing pumikit si Cheska at hinimas ang batok niya, sinusubukang kalmahin ang sarili. Pero nang marinig niya ang pag-andar ng makina, agad siyang sumakay sa front seat, hindi na nag-isip pa. Hindi niya alam kung bakit ganoon ang nararamdaman niya—parang may kung anong sumasakal sa dibdib niya habang pinagmamasdan si Azrael na tila ba hindi siya nakikita.Pagkaupo niya sa passenger seat, agad niyang nilingon si Azrael. Walang emosyon ang mukha nito, at tila ba tumagos ang katahimikan ng buong sasakyan sa balat niya."Hindi ba talaga kita makakausap ng matino?" Tanong ni Cheska at napapikit dahil sa suot nitong earbud, hindi siya sigurado kung naririnig ba siya nito o ano.Hindi na nakatiis si Cheska. Inabot niya ang kanang tainga ni Azrael at biglang inalis ang isang earbud. Kasabay ng pag-alis niya roon ay ang biglang pag-ikot ng mukha ng lalaki para tignan siya, puno ng iritasyon at pagkabigla.“What the fvck you fvcking think are you doing?” Inis na ani ni Azrael, masyadong diretso
Paglabas ni Cheska ng pinto ay agad siyang luminga sa magkabilang direksyon ng hallway, hinahanap ang pamilyar na porma ni Azrael. Mabilis ang pintig ng puso niya—hindi niya alam kung dahil ba sa kaba, inis, o… baka pareho, ewan, pati siya ay talagang nagugulugan sa nararamdaman. Kaso sa magkabilang dereksyon iyon ay wala siyang nakitang Azrael.“Ang bilis naman niya?” bulong ni Cheska sa sarili, bitbit ang iritang hindi niya maipaliwanag.Napahawak na lang si Cheska sa sintido. Dalawa ang elevator doon at sa dalawang hallway din ang daan kaya hindi niya alam kung alin sa dalawa ang sinakyan ni Azrael o tinungo nito.“Dito na nga lang!” Inis na ani Cheska sa sarili. Bahagyang nabunutan siya ng tinik nang makita niya ang pamilyar na likod nito—nakatayo, nakaharap sa elevator, at tila malapit nang sumakay. Mabilis ang lakad ni Azrael at may mga bumating nurse pa nga dito, dahil nga kilala ito doon, pero wala man lang itong pakealam o pinansin man lang. Diretso lang. Walang tingin. Walan
“Huwag ka kasi mag-alala. Kaya ko ang sarili ko, at mabait naman iyong boss kong iyon kahit medyo bugnutin. Kaya relax ka lang diyan."Ngumiti si Cheska pagkatapos sabihin iyon. Naiintindihan naman ni Cheska kung bakit nag-aalala ang kaibigan. Hindi rin naman ito ang unang beses na subra ang pag-aalala ng kaibigan dahil sa lalake.Bumuntong-hininga si Cris, halatang napapaisip.“Kaya kumain na lang tayo nito. Sayang din, at saka para kang tanga magtampo—Shit!”Napasinghap si Cheska nang maramdaman ang malamig at malagkit na icing ng yema cake sa pisngi niya. Napapikit siya sa gulat, halos hindi makapaniwalang pinahiran din siya ni Cris ng yema cake sa mukha, gaya ng ginawa niya. Dahan-dahan niyang iminulat ang mga mata, naglalagablab ang titig, at unti-unting inangat ang ulo papunta kay Cris.Nakita niya itong may mahinang tawa habang hawak pa ang daliring may natirang icing, kitang-kita ang kalokohan sa mukha. Parang batang nakaiskor ng kalokohan.“Cris...” seryoso ang boses niya, m
"Kamusta po ang kapatid ko, Doc? Okay lang naman po siya, hindi ba? Matagal na din po kasi kami rito at palaging na dedelay ang operasyon ng kapatid ko. Medyo nag-aalala na rin po kasi ako at ang laki na ng bill namin dito. Nagmukha na ngang hotel itong hospital para sa amin ng kapatid ko kaya gustong gusto ko na pong malaman kung bumubuti na po ang lagay ko." Tuloy tuloy na tanong ni Cheska dahil nabalitaan niyang tapos na ang panibagong test na ginawa nila sa kapatid niya.Ngumiti ang doctor bago sumagot,“Bumubuti ang lagay ng kapatid mo, so we are really happy to say that we are going to schedule the operation for him next month, first week.”Nagliwanag ang mukha ni Cheska sa narinig mula sa doctor. Hindi ito iyong tita ni Azrael dahil naka-leave daw ito—kaya’t iba ang naka-assign na doktor na sumuri at dumalo sa kapatid niya ngayon. Ngunit kahit iba ang kausap niya, dala pa rin ng balitang iyon ang matinding ginhawa at pag-asa.“And na-inform na din namin si Dr. Villariva. We su
Napasulyap si Cheska kay Azrael, and Azrael just sighed. Biglang lumambot ang tingin nito at hindi tulad kanina na halos umigting na ang panga.“I’m really happy na nandito ka ngayon para sa anak ko,” masayang ani Daviah habang hindi pa rin binibitawan si Cheska. “Nandito sana ako para pagalitan siya. Pasensya ka na sa anak ko, ha. Nalaman ko kasing puro trabaho ang inaatupag nitong mga nakaraang araw. Hindi man lang siya makapaglaan ng oras para sayo. Sana hindi ka magsawa sa kanya.”Napatingin si Azrael sa ina, agad na sumabat, “Saan mo ba kasi nalaman yan, Ma? I told you, napag-usapan na namin ng girlfriend ko na kapag tungkol sa trabaho ay ayos lang kung—”“No way! Ayos lang? I told you, magsasawa siya kapag palagi kang busy sa trabaho!” Pagalit na ani ng kanyang ina kaya napahawak sa batok si Azrael.“She won’t. Hindi siya magsasawa sa akin and I am making my way para magkasama naman kami—and you don’t need to meddle in our relationship, Ma.” Mahinahong sagot ni Azrael, ngunit bu
“Get a day off today. Spend time with your girlfriend! Hindi ka naman kailangan sa kompanya kaya–”“Kailangan ako sa kompanya, Ma. I’m the boss–”“Come on! Hindi ikakabagsak ng kompanya ang isang day off ng boss!”Naalimpungatan si Cheska nang makarinig ng pag-uusap at pagtatalo sa kung saan.Mabigat ang talukap ng mga mata niya habang dahan-dahan itong iminulat. Ang una niyang napansin ay ang malambot na kutson ng sofa sa ilalim ng kanyang likod. May kumot na nakabalot sa kanya, at may unan sa ilalim ng ulo niya.Kumunot ang noo ni Cheska. Hindi niya maalala kung kailan siya nahiga nang maayos doon, pero masarap ang pakiramdam ng init ng kumot—parang may sumilong na yakap sa buong katawan niya. Sinalubong din siya ng mahinang aroma ng nilulutong pagkain—bawang na piniprito, longganisang medyo nanunuyot na sa kawali, at ang pinong halimuyak ng piniritong itlog. Lahat ng iyon ay humaplos sa kanyang ilong, tila inaakay siya na bumangon na.Napaupo siya, marahang itinulak ang kumot at na
Binuka ni Cheska ang labi, handang magsalita ulit—siguro para kontrahin siya, siguro para lang mapanatili ang kaunting distansya sa pagitan nila. Pero sa huli, isang mahabang buntong-hininga na lang ang pinakawalan niya. Tinitigan niya si Azrael, hindi gumalaw, hindi rin siya gumawa ng anumang hakbang para paalisin ito sa pagkakahiga sa kanyang hita.Alam naman kasi talaga ni Cheska na pagod na ito, kahit sino ay mapapagod pagkatapos ng nangyari kanina. Ni hindi nga naisip ni Cheska na hanggang ngayon ay gising pa ito gayong kanina pa niya nakikita ang pagod sa mata niya at gusto ng magpahiga.Hinigit ni Cheska ang paghinga at sinubukang sumulyap na lang sa ibang direksyon, pilit pinipigilan ang anumang emosyong bumabalot sa dibdib niya. Sinisubukang huwag mag-isip at hayaan na lang ito sa pwesto nito.Pero ilang sandali, kinagat ni Cheska ang labi at hindi mapigilan ang mapatitig ulit dito. Nakapikit na, pero hindi matukoy ni Cheska kung tulog na ba ito o ano.Napatingin siya sa mukh
Tahimik si Cheska habang nagluluto. Halos hindi niya magawa ang huminga ng malalim. Ilang beses na siyang napapahawak sa pisngi niyang alam niyang namumula dahil sa sobrang init ng pakiramdam niya sa mukha. Hindi niya alam kung dahil ba 'yun sa kalan o sa... nangyari kanina.Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala sa mga nangyare at lalo na sa inaasta niya mismo.Hindi niya makalimutan ang biglaan, marahas ngunit sabay rin na banayad na halik ni Azrael. Gulong-gulo pa rin siya sa sarili niya—at hindi lang dahil doon. Pati na rin sa kung paano siya tumugon, kung paano siya... napalapit at hinayaan ito na halikan siya ng ganoon kalalim. Sa isang taong hindi naman niya karelasyon dahil peke lang naman ang namamagitan sa kanila.Humigpit ang hawak ni Cheska sa sandok.Naririnig niya ang bawat tik-tak ng wall clock, parang ang lakas-lakas. Samantalang si Azrael—nakaupo lang sa gilid ng countertop, nakasandal, nakangiti, at... pinapanood siya. At dahil nga sa pinapanood siya nito,
Napatigil siya. Tahimik. Seryoso ang boses. Seryoso ang mukha. Wala na ang pilyong ngiti. Nakatitig lang si Azrael sa kanya—diretso, walang iwas. Kaya namutla bigla ang mga salitang gusto sanang ilabas ni Cheska. Parang may pumisil sa dibdib niya.“But I want to kiss you, only you this time,” mariing ani ni Azrael.Parang tumigil ang oras para kay Cheska. Lahat ng ingay sa paligid niya ay nawala. Ang naririnig lang niya ay ang tibok ng puso niya at ang tinig ni Azrael na tila dumiretso sa puso niya at hindi sa tenga. Napalunok siya, pero hindi siya kumibo. Hindi niya alam kung alin sa mga nararamdaman niya ang dapat unahin—galit, takot, o ‘yung matagal na niyang pilit itinatanggi na nararamdaman niya para sa lalaking nasa harapan niya ngayon.Masyado syang nagulat sa mga sinabi ni Azrael at hindi niya alam kung dapat ba niya iyong paniwalaan o ano.Isang hakbang lang ang pagitan nila. Isang hakbang na pwedeng burahin at itawid ng kahit sinong may lakas ng loob. At si Azrael—walang pag