Kinabukasan, subrang excited na ang lahat sa pamamasyal na sinabi ni Lia kagabi. Sa sobrang excitement, kahit na may hangover pa ang karamihan at talagang masakit ang ulo, maaga pa rin silang nagising para mag-agahan at para magpaalam sa plano nila ngayong araw.Belinda looked around habang nagsisimula nang kumain ang lahat sa mahabang lamesa na pinahanda ni Lia para sa agahang iyon. Lahat ay naroon kasama ang kanilang mga magulang, pero hindi mapigilan ni Belinda ang maghanap at ilibot ang tingin sa paligid nang mapagtanto niyang wala si Van doon.Kumunot ang noo niya dahil talagang wala pa si Van doon."You okay?" tanong ni Valeria, na nakaupo sa tabi ni Belinda at napansin ang paglinga linga ni Belinda sa paligid. Pati tuloy si Valeria ay napatingin tingin na sa paligid."Oo naman. Ayos lang ako," sagot ni Belinda, sabay tingin sa mga pagkain. She sighed and started getting food para ilagay sa kanyang pinggan at para makakain na rin.Baka tulog pa. Iyon ang nasa isip ni Belinda, ka
Chapter 149“Belinda, join us here!” tawag ni Zyra na nasa medyo malayo at kumukuha ng selfie. Agad namang umiling si Belinda habang nakangiti."Ayos lang ako dito." Malakas na sambit ni Belinda sa mga ito nang lahat sila ay napasulyap kay Belinda.“You should join them and enjoy today, Belinda,” sambit ni Warren nang makita niyang tila ayaw talaga ni Belinda ang makitasaya, sumama at mas gusto pang manatili sa kinauupuan hanggang matapos ang mga pinsan nila sa pagligo at pag-enjoy sa paligid.“Hindi na, dito na lang ako. Saka nag eenjoy naman akong tumingin tingin sa paligid." sagot ni Belinda habang pinanood ang mga pinsan na nasa malayo. Nagkatinginan si Lia at Warren saka sabay na bumuntong-hininga."Kayo? Bakit bumalik agad kayo? You two should enjoyed also." Mabilis na sinulyapan ni Belinda ang dalawa, pero binalik din naman ang tingin kila Julious, Yuhan at Zoren na nagrarambulan habang naliligo sa dagat."Hindi rin nagpaalam si Van sa amin. Kila Valerie at Zyra lang sila nagpa
“Yan lang ba ang order mo? You can order more if you want,” mahinahong sambit ni Zy kay Belinda at ngunitian pa ito.Zy is still the same, maganda, maputi at kitang kita na mabait ito. Alam naman ni Belinda na mabait si Zy, pero dahil sa nangyare, alam niyang dahil lang din iyon sa sakit na naramdamam ni Zy noong mga panahon na iyon.Nasa restaurant na sila, at ang pangalan ng restaurant ay Rodrigos. Sa mismong Sabangan din iyon, kung saan naliligo ang mga pinsan ni Belinda.“Ayos na ‘to sa akin, at saka hindi ako pwedeng magtagal kasi baka hanapin ako ng mga pinsan ko, hindi pa naman ako nagpaalam,” sagot ni Belinda ng mahinahon at hindi niya alam kung ngingiti ba ito pabalik o ano.Hindi pa rin makapaniwala si Belinda na nakita niya si Zy dito. Gulat at hindi maintindihan ang nararamdaman. Iniisip niya kanina na baka magkasama na si Zy at Van, pero biglang magkikita sila ni Zy rito sa lugar na ‘to habang wala na si Van dito sa Ilocos. Talagang hindi inaasahan ang lahat kaya naman wa
Hindi alam ni Belinda ang sasabihin o gagawin, nabibigla siya na nakakapagusap sila ni Zy ng ganito kaayos kahit noong huli ay talagang magulo ang lahat. Galit na galit pa nga si Zy sa kanya noon, tapos ngauon ay nagagawa pa nitong tumawa.“Ang tapang-tapang na lalake, pero parang natorpe ata ang isang iyon, ah." Biglang bulong ni Zy na narinig naman ni Belinda."Zy, I told you, we don't need to talk about this." Si Belinda at umawang ang labi ni Zy dahil napagtanto nitong narinig ni Belinda ang bulong niya. Huminga na lang tuloy si Zy ng malalim bago harapin si Belinda at muling magaalita."Hindi siya nagsabi sayo?" Zy asked."Zy—""My ghad! That guy! He waited for this to happen, tapos umuwi siya dahil lang sa sinabi mong nakamove on ka na? So what is he planning? Maging matandang binata na lang kasi nakamove on ka na?” biro ni Zy at naglalaro sa boses niya ang mapaglarong boses.Kumunot na ang noo ni Belinda. Ang dalawang kilay niya ay halos magkasalubong na.“Huh?” tanong ni Belin
Nasa sasakyan na si Belinda at ilang mga destinasyon na rin ang kanilang pinuntahan. Pero kahit ilang lugar na ang napuntahan nila, parang naiwan ang isip ni Belinda sa lugar kung saan sila nag-usap ni Zy.Ang lahat ng nalaman ni Belinda mula kay Zy ay hindi niya makalimutan, at paulit-ulit na lang itong bumabalik sa isip niya. They divorced.Belinda still couldn't believe it, lalo na't hindi niya inisip na posible palang mangyari iyon gayong ang pumapasok sa isip niya lang ay masaya na sila sa isa't isa. Mariing kinagat ni Belinda ang labi dahil hindi niya mapigilan ang umuusbong na saya sa kanyang nararamdaman, na alam niyang hindi niya dapat maramdaman dahil kitang kita niya kanina na nasasaktan si Zy.Ilang beses na napabuntong hiningasi Belinda. Akala niya talaga ay naka-move on na siya dahil sa sobrang habang panahon ng limang taon, but then, just because of what she heard from Zy, bigla siyang nakaramdam ng matinding saya at biglang namuo sa kanya ang matinding pag-asa sa pagi
Chapter 153Inilagay ni Belinda ang palad sa mukha. Nang inalis nito ang palad sa mukha ay saka na ito nakapagsalita.“I… I saw Zy a while ago in Sabangan, and I think iyong nakita nila Gray ay talagang si Zy. Zy is here in Ilocos and we talked." Mahinang sambit niya habang pinupunasan ang mukha at inilalagay ang buhok sa likod ng tenga niya.Si Lia naman ay halos nanlaki ang mata sa narinig.Kumalabog ang dibdib ni Lia at agad na pumunta sa harap ni Belinda. Kitang-kita ni Belinda ang pag-aalala nito, kaya naman nakagat ni Belinda ang labi niya huminga ng malalim, trying to relax herself at para masabi ang mga gusto niyang sabihin.“Nagkita kayo? May ginawa ba siya sa’yo? Did she say something hurtful words to you? Sinaktan ka ba niya? Ghad! Why didn't you tell me kanina? We don't know kung ano ang nasa isip ni Zy, at bakit kayo nag-usap? Para saan? Ghad?!” Tarantang tanong ni Lia habang hinawakan pa ang kamay ni Belinda, tinitignan kung may sugat ba ito dahil sa pag-uusap nila ni Zy
Van closed her eyes deeply as he finished signing all the documents. Sunod ay napasulyap siya sa letrato nila ni Belinda na nilagay niya sa gilid ng table niya at sunod ay ang maliit na kalendaryo sa gilid ng table niya.Sigurado na siyang nakarating at nakabalik na ang lahat ng Francisco rito sa Manila mula sa Ilocos. Gusto niyang pumunta roon sa mansyon ng mga Francisco para makita ulit si Belinda, but he did tried to stop himself dahil mawawalan ng saysay ang pag-uwi niya sa Manila at pag-alis sa Ilocos ng maaga kung kakaripas naman siya ngayon paounta roon para makita si Belinda.“What?” Van asked Warren nang tumawag ito sa gitna ng pagpikit at subrang lalim na pag-iisip niya. Muling pumikit si Van at isinandal ang buong katawan sa swivel chair, pati ang ulo ay isinandal niya sa headrest.“Anong what? I tried to call you many times, pero hindi mo sinasagot. Ngayon mo lang sinagot at tatanungin mo ako ng what? Ano? Akala ko ba gusto mong makuha ang pinsan ko, bakit para kang bakla
Chapter 155"Okay na ba 'to?" tanong ni Belinda kay Lia na nasa loob ng kwarto niya sa first house ng mga Francisco.Dumating sila Belinda kaninang tanghali mula Ilocos, at ngayong gabi, nagplano ang mga pinsan niyang mahilig sa party na pumunta sa bar. Wala talagang kapaguran ang mga ito dahil sa sasakyan pa lang haabang pauwi ay napag-usapan na agad nila na pumunta sa bar ngayong gabi.It's really just a good thing na sumama si Lia sa pagpunta sa Manila kahit na wala naman ito sa plano ni Lia, but because Lia wants to help Belinda, sumama siya sa pagpunta sa Manila.Belinda really didn’t want to go dahil talagang hindi naman siya mahilig pumunta sa isang Bar. Oo at nagpaparty naman silang magpipinsan, pero tuwing sa bar ang venue ay talaga namang hindi pumupunta si Belinda. She just wanted to stay home with Daviah, pero nang malaman niya mula kay Warren na pupunta si Van, biglang nagbago ang isip niya at gusto na lang pumunta para kay Van."Come on, Belinda. You can do better than
Chapter 28Una ngang hinatid ni Azi si Zara at sa buong oras na iyon, hindi na nagsakit si Daviah at nanatili na lang sa kinauupuan at nakatingin sa phone, minsan ay pinapanood ang mga dinaraanan nila.Until they stop in a small house. Muling umasim ang pakiramdam ni Daviah nang lumabas si Azi at bumati sa isang matanda na nakakalabas lang sa bahay kung saan sila tumigil. They seems so close to each other. Kitang kita rin ni Daviah kung gaano kasaya si Azi sa pakikipag usap."Now, tell me what's the problem," agad na tanong ni Azi pagkatigil niya ng kotse sa garahe. Azi didn't talk pagkapasok nito sa kotse nang maihatid si Zara, but now, Azi start asking a questions.But Daviah didn't say anything. Nanatili itong pahimik."We were okay early this morning, tapos ngayon? What happened, Daviah? Why don't you just tell me so we can fix this?"Daviah tried to open the door, pero naka-lock iyon, kaya tuluyan niyang binalingan si Azi. "Open the door," mariing ani ni Daviah. She don't eant
Chapter 27Napatitig si Daviah sa kotseng tumigil sa harap niya. Then after that, she saw Azi, who was smiling as he approached her. Daviah even heard some students greet him, kitang kita na talagang kilalang kilala siya ng halos lahat ng tao sa paaralan.Napakapit siya ng mariin sa bag niya dahil hindi maalis sa isip ang lahat ng nangyari ngayong araw—about the message from Zara, about the words she heard from some of the students, and then the pictures. Gusto na niyang deretsuhin si Azi tungkol doon, pero umuurong ang dila niya. She just really wanted to go home, at kung sumabog man siya sa bahay ni Azi, wala na siyang pakialam. She really felt betrayed because Azi always said Zara was just a family friend. Pero sa lahat ng nangyari, parang hindi naman iyon ang pakiramdam niya. It felt like Zara was part of Azi's family.She can clearly see that Zara is really part of Azi's life, na talaga naman na bilang babae ay hindi niya iyon magustuhan. Hindi magustuhan? Why? She don't know.N
Daviah don't want to be so harsh, pero kasi hindi pa talaga niya lubusang tanggap kung nasaan siya kaya mainit pa ang ulo niya. Nagsinghaban ang mga nakarinig, and some of them started looking at her judgmentally. Wala namang pakealam si Daviah kung anong isipin nila. She just wanted ta peaceful time and day right now.“Sabi sa'yo, masungit. Mukhang spoiled brat. Huwag ka na nga diyan.” Daviah even heard that, kaya napairap na lang ulit siya at tumayo. Sa pagtayo niya, may narinig pa siyang mga bulong, but she really didn't mind about that kaya nagpatuloy siya sa paglabas sa room nila.It's her last subject, late ang instructor nila, at talaga namang uwing-uwi na siya. For Daviah, they were all boring! Everything was really boring! She suddenly wanted to go home already.Habang naglalakad paalis, naramdaman ni Daviah ang pag-vibrate ng phone sa bulsa niya. She got it and looked at Azi's phone. Kumunot ang noo niya nang makita ang pangalan ni Zara sa screen ng phone ni Azi. Buma
“This is so baduy! Seriously? Ang pangit ng uniform nila,” napabulalas si Daviah habang nakatingin sa uniform na pinagawa ni Azi para sa kanya."Do I really need to wear this kind of uniform?"Nasa kama ang uniform habang nakatayo siya, nakasimangot at halatang inis. Hindi niya mapigilang magmaktol. She really couldn’t help acting like this gayong subrang baduy at parang high school lang ang iniform.It was already 6 AM, and her class starts at 7 PM. Nakaligo na siya at nakaroba na, magpapalit na lang ng uniform, pero hindi niya magawang magustuhan ang uniform na nasa harap niya at nagdadalawang isip kung isusuot pa ba niya iyon o hindi.Inis siyang tumingin kay Azi, hoping for a reaction, pero wala siyang nakuha. Lalo lang siyang nainis nang makita niyang nakaupo si Azi sa gilid ng kwarto, nakadekwatro, at abala sa pag-scroll sa kanyang phone.Parang wala itong narinig at nakatitig lang talaga sa cellphone. “Hey! Who gave you permission to hold my phone again? Kagabi ka pa ah! Hindi
“Oh? Umuwi na? Ang bilis naman. You two look like you're enjoying each other's company. Sana sinabi mong dito na munaa siya maghapon,” agad na tanong at sambit ni Daviah nang bumukas ang pinto at makita si Azi.Nagulat pa nga si Daviah nang sumunod ito gayong mukha namang mapapatagal pa ang pag-uusap ng dalawa. They really looke enjoying talking.Sinubukang basahin ni Azi ang nasa isip ni Daviah, but he just saw her usual expression—masungit. Binasa ni Azi ang labi at saka bumuntong-hininga nang kunin ni Daviah ang cellphone niya at dumapa sa kama.“She’s still at the dining table, iniwan ko lang saglit para makausap ka. I just want you to know that she is just a family friend. Malapit na kaibigan ko at ng pamilya ko," paunang sambit ni Azi. Hindi niya alam kung bakit bigla siyang nagpapaliwanag rito."Okay, and?" Umawang ang labi ni Azi sa tabong ni Daviah. It looks like it's not a bigdeal. Umigting tuloy ang panga ni Azi.Hindi lang talaga maalis sa isip ni Azi na baka kung ano ang
Zara, that is the woman's name. Hindi mapigilan ni Daviah ang umirap habang nakatingin sa kanila na ngayon ay masaya ng nag-uusap. For Daviah, hindi naman siya nagseselos, and she don't want to look jealous. Nang tumingin si Zara sa kanya ay sinubukan niyang ngumiti rito dahil na rin sa ayaw niyang magmukhang nagseselos, pero nawala ang ngiti sa labi niya nang hindi man lang siya nginitian pabalik ni Zara. Zara just look at Daviah and then immediately look at Azi. Kitang kita ni Daviah ang pagngiti ni Zara nang tinignan niya si Azi, reason kaya biglang napangiwi at napangisi si Daviah dahil sa napansin nito. Kinuha ni Daviah ang baso na may tubig at uminom doon. Agad na napagtanto ni Daviah na ang babaeng iyon ay may gusto kay Azi and that woman hate that she was there. Madaling basahin ang mga babaeng tulad niyo. “Mabuti naman at nandito ka pa ngayong bumalik ako. Last month, palagi kang nasa Manila, at noong nasa Manila ako, nandito ka naman,” Zara said at humiwalay na sa pagka
Chapter 22Hindi mapigilan ni Daviah ang ngiti pagkababa niya. Gusto niyang matutong mangabayo, and she wanted to ask Azi if it’s fine. Habang tinitignan niya ito, parang gusto niyang subukan and talagang matagal naman na talaga niyang gustong matutong mangabayo.“Manganganak na panigurado bukas itong isa, Sir,” naging mabagal ang lakad ni Daviah nang marinig iyon.“Kaya kailangan mabantayan ito ngayong gabi,” seryosong sabi ni Azi, pero sumulyap siya kay Daviah nang mapansin ang paglapit nito.“Tatawagan na po namin mamaya si Mang Canor para tumulong kung sakaling mamayang gabi o bukas manganak, Sir.” Hindi na nagawang pansinin ni Azi ang sinabi ng tauhan niya.Mula sa seryosong tingin, naging malumanay ang tingin ni Azi para kay Daviah, Daviah didn't notice kung paano nagbago expression ni Azi dahil sa nakatitig na ito sa kabayo. Habang si Azi ay napatayo pa maayos at tinignan si Daviah mula ulo hanggang paa.Daviah was wearing a white dress, and she looked like a fairy right now. A
“Stop smiling! Para kang tanga!” inis na sabi ni Daviah sa sarili habang sinusuklay ang kanyang buhok.Pinilit niyang pigilan ang sarili sa pagngiti, pero kahit anong gawin niya, hindi niya mapigilan ang sariling mapangiti.Nasa labas na si Azi at ito ang naunang naligo, habang siya ay nanatili sa sa kwarto at nakaligo na rin naman. Masakit pa rin ang katawan niya, at mahapdi pa rin ang pakiramdam ng pagkababa3 niya, but then she couldn’t help but smile.“At bakit nga ba ako nakangiti?” bulong niya sa sarili niya. She shook her head. “It’s just a ring, Daviah! Ano ba! Just a freaking ring, and you can buy tons of those kung gugustuhin mo. Para ka naman ng tanga dahil lang sa singsing ay nakangita ka na." Hindi mapigilan ni Daviah na sermunan ang sarili.Napabuntong-hininga siya, itinaas ang kamay at tinitigan ang singsing. The light caught it, making it gleam elegantly on her finger. Ang ganda ng singsing sa daliri niyang makinis at maputi. She felt… special.Bumuntong-hininga siya a
Nagising si Daviah sa mainit na yakap ni Azi mula sa likuran niya. She looked down to see herself, at nakahinga naman siya ng kaunti nang makitang nakadamit naman na siya, pero ang dapat naman na suot niya ay nasisigurado niyang damit ni Azi. May suot na rin siya pambaba. Ramdam ni Daviah ang pagod at hapdi sa pagkababae niya, halos hirap siyang gumalaw mula sa kinahihigaan dahilsa pananakit ng katawan niya.Napapikit si Daviah at huminga nang malalim. Ngayon lang nag-sink in sa kanya ang nangyari. She’s no longer a virgin, and she couldn’t believe she had given herself to Azi that easily. Ni kailan lang sila nagkakilala. Ni hindi niya binigay ang sarili sa boyfriend niya ng ilang buwan, tapos sa kakakilala lang niya ay naibigay niya lahat?“Regret giving yourself to me?” paos na tanong ni Azi, napansin kasi niyang gising na si Daviah. Kanina pa siyang gising, at sa ganitong oras ay karaniwang nasa baba na siya, inaasikaso ang mga kabayo at ibang gawain sa hacienda. Pero imbes na bu