Belinda hugged her daughter tightly as she woke up in the morning—or siguro, hindi tama ang sabihin o tawagin na “woke up” dahil halos hindi naman nakatulog nang maayos si Belinda dahil sa nangyari kagabi.Anong oras na siya nakauwi at tulog na tulog na ang anak niya, but she couldn't sleep because of everything happened. Hindi siya makapaniwala at talaga namang subrang naguguluhan.“M-Mommy, y-you're hugging me so tight. I can't move.” Nagulat si Belinda at agad niyang niluwagan ang pagkakayakap niya kay Daviah.“Sorry, anak." Belinda immediately said, pero ngumiti lang si Daviah at niyakap ulit si Belinda. NApatawa na nga lang ng mahina si Belinda nang papakin siya ng halik ng kanyang anak.Pagkatapos siyang halikan sa mukha ni Daviah ay nakangiti siyang tinignan ni Daviah, pero kitang kita ni Belinda kung paano nawala ang ngiti sa labi ni Daviah nang mapatitig ito kay Belinda.“Mommy, are you okay?” tanong ni Daviah, at talagang nawala ang ngiti niya. Napansin niyang parang hindi m
Chapter 136"Babye, Mommy! Don't think of me too much, I'll be fine here! You know what? You should enjoy yourself there!" Daviah said and kissed Belinda's cheek.Hindi lang isang halik ang binigay ni Daviah sa pisngi ni Belinda kung hindi naparaming halik na talaga namang ikinapikit ni Belinda ng mariin.Bumuntong-hininga si Belinda. Ayaw pa talaga niyang umalis at tuluyang iwan si Daviah, pero kalaunan ay ngumiti na rin siya sa kanyang anak. Kung siya lang ang masusunod, gusto pa niyang maging clingy ang anak niya para hindi sila maghiwalay kahit isang gabi lang. Pero hindi ganoon ang anak niya—hindi tulad si Daviah ng ibang bata na umiiyak kapag aalis o may pupuntahan ang ina. Si Daviah pa nga anf nagtutulak kay Belinda na umalis at laging sinasabing—enjoy sa kung saan sila pupunta."Mommy, come on. They are already waiting you there." Malambing na sambit mo Daviah dahil halos hindi na gumalaw si Belinda sa kinauupuan nito.Ni hindi alam ni Belinda kung makakatulog pa siya mamayang
Hindi maiwasan ni Belinda ang magtaka at titigan si Van na prente ng nakaupo at nakasandal sa kanya. Hindi niya iyon maiwasan gayong masyadong normal kumilos si Van ngayon. Okay, Belinda wanted them to act normal and civil lalo na at ganitong kasama nila ang pinsan niya, pero iba naman atang usapan ang bigla siyang sasandal ng ganito pagkatapos ng lahat ng nangyari at isama pa ang nangyari kagabi.Nakaramdam tuloy ng inis si Belinda.Dahil nasa tabi ni Belinda si Yuhan, napansin ni Yuhan ang pagsandal ni Van kay Belinda. Yuhan looked at Van curiously. Hindi niya maiwasang magulat dahil hindi naman ganoon si Van.Habang si Warren na kakasakay lang at titingin sana kay Van dahil sa may sabihin ay napamura na lang nang makita si Van na nakapikit at nakaunan sa balikat ni Belinda. Hindi napigilan ni Warren ang mapamasahe sa batok niya at gusto ng murahin si Van.Dahil wala naman gaanong nakakita, si Warren na pasimpleng lang ang galaw at Yuhan lang ang nakatingin kay Van. But then, Yuhan
Chapter 138Nakalipas ang dalawang oras, hinayaan ni Van si Belinda na matulog sa balikat niya. It's been almost 2 hours, at halos hindi makagalaw si Van dahil nag-aalala siyang baka magising si Belinda.Nangangawit na ang balikat ni Van, but he didn't dare do anything that might wake Belinda at ilang sandali nga ay hindi na rin mapigilan ang makatulog. Habang iniisip ni Van na nasa tabi niya si Belinda ay halos marelax ang lahat sa kanya. He really never expect that he can able to stay in this kind of position.Alam ni Van na maiinis nanaman si Belinda sa kanya kapag nagising ito na ganoon ang ayos nila, pero hahayaan na lang ni Van iyon. Van look at Belinda's hand. He want to hold that, pero hindi niya magawa dahil alam niyang makikita iyon ng mga pinsan niya. Umawang lang ang labi niya nang mapagtantong wala namang suot si Belinda na singsing.He wants to ask that to the other, pero ilang sandali ay nag-iwas na lang siya ng tingin at hindi na nagtanong pa. Warren already told him
Chapter 139Nagising si Belinda nang maramdaman ang marahan at sobrang ingat na paghawak sa kamay niya. Ang akala niya ay nananaginip siya, but then when she heard a sigh napagalaw siya. She opened her eyes slowly, at ang unang nakita niya ay ang kamay niyang nakahawak sa isa pang kamay.Her fingers were intertwined with someone else's. Kumunot ang noo niya dahil sa pagtataka. Umawang na lang tulog ang labi niya nang maamoy niya ang mabangong amoy na alam niyang pagmamay-ari ni Van.Nang tuluyang narehistro sa isip niya ang nangyayari, agad siyang napaayos sa pagkakaupo at hinila ang kamay niya mula kay Van. Lumayo siya at napasinghab ng subra.Hindi niya alam kung bakit nakasandal siya kay Van gayong ang naalala nga ni Belinda ay si Van ang nakasandal kanina sa kanya.“Ano bang ginagawa mo?” mariing tanong ni Belinda, saka nilibot ang tingin sa buong kotse. She sighed nang makitang silang dalawa lang ni Van ang nasa loob ng kotse at wala ang mga pinsan niya.“Lumabas sila para kumain
Chapter 140“Lia!” Sa kanilang lahat, si Belinda ang hindi nakapagpigil ng excitement nang makita niyang palabas na si Lia mula sa bahay nila.It was already 11 PM nang makarating sila sa probinsya nila Lia sa Ilocos and they all tired, but excited at the sametime dahil marami silang nadaanan na magandang pasyalan.Belinda immediately went to Lia to hug her, kahit na busy pa sila sa pagbaba ng kanilang mga gamit ay hindi na napigilan ni Belinda ang lumapit agad kay Lia para yakapin ito.Halos lahat ay napatingin kay Belinda dahil sa excitement na pinakita nito dahil kahit kailan ay hindi pa nila nakitang ganoon si Belinda. Van looked at Belinda and couldn’t help but smile, knowing how close the two of them were.“Hindi naman obvious na miss na miss mo ako, no?” natatawang sabi ni Lia kay Belinda.“I miss you,” Belinda said, almost wanting to cry now that she finally saw the person who was always there for her when she couldn’t handle everything happening in her life. Kaibigan na hindi
Chapter 141“Oh, it's good that you are all here!” Mula sa pagkatawa ay napasulyap ang mga magulang ng magpipinsang Francisco sa kanila.It looks like, lahat sila ay nagkakasiyahan na kasama ang magulang ni Lia at nakapag-usap na bago sila dumating. Dahil sa madalas na nag stop over ang mga magpipinsan sa byahe ay talagang ginabi na sila ng subra at nauna na ng mas mabilis ang mga magulang nila.Everything was so smooth. Isa isang nagpakilala ang mga pinsan ni Belinda at nagpakilala rin ang mga pinsan, kapatid at mga tito at tita ni Lia.“Naku, sabi na nga ba hindi mo ama ang kinalakihan mong ama. Malayo naman na ama mo ang subrang samang Juarez na iyon. Naalala ko iyong panahong pinagbubuhatan ka niya ng kamay sa harap ng maraming tao, subrang walang kwenta.” Sa gitna ng pag-uusap ay hindi mapigilan ni Belinda ang magulat nang pinasok siya sa usapan ng mama ni Lia.Lia and Belinda look at each other, parehong gulat. At halos lahat ay natahimik. Van who was busy talking to Julious sud
“Ihahatid ko na ang gamit mo sa magiging kwarto mo,” malumanay na sabi ni Van habang nakatingin kay Belinda, na nakapikit at parang ayaw siyang tignan.“A-Ako na. I-Ibigay mo na lang sa akin, pwede?” utal na sabi ni Belinda, na patuloy pa ring nakapikit at hindi tinitignan si Van.Gustong kurutin ni Belinda ang sarili dahil nauutal siya. She shouldn't be like this, pero hindi niya maiwasang isipin ang nangyari noong gabing iyon—ang ginawa ni Van. Kaya naman, hindi niya mapigilan ang pag-utal.Van allowed himself to take in just how much more beautiful Belinda had become over the years. Maganda na siya noon pa man, pero ngayon, mas nadipina at lumalim pa ang kanyang kagandahan. Ang kanyang balat, na noon ay maputi na, ay tila mas pinatingkad pa ngayon—parang porselana na tinatamaan ng sikat ng araw. Ang kanyang mahahabang buhok ay malambot na bumabagsak sa gilid ng kanyang mukha, animo'y kurtina na mas lalong nagpapatingkad sa bawat bahagi ng kanyang mukha. Ang bawat hibla ng buhok ni