Kylie never thought she would end up falling inlove with her bodyguard slash soon to be brother. Taga bantay at driver niya lang dapat ito, pero nahulog siya sa binata, sinong hindi maiinlove sa lalaki? He's perfect! Para sa kanya ay perpekto na ito. gwapo, mabait, masipag at higit sa lahat matalino! Hindi man ito mayaman ay ayos lang sa kanya. Ang problema nga lang sa binata ay lagi lang itong seryoso. Bibihira magsalita na kulang na lang ay mapanisan ng laway. Masaya siya ng malamang may nararamdaman din pala sa kanya ang binata. Dahil gusto nga ng magulang nila na ampunin ang naging lihim muna ang relasyon na meron sila. Kaso wala talagang sekretong hindi nabubunyag nalaman ng parents niya ang relasyon nila. Dahil doon nagdesisyon ang mga ito na ipadala sa ibang bansa ang binata at kuya niya para doon ipag-patuloy ang pag-aaral. Hindi niya iyon alam. basta pag gising nalang niya kinabukasan. Wala na ang lalaking mahal niya iniwan siya ng walang paalam. Years past nakalimutan na niya ang lahat. Naka-move on na siya at masaya na ulit. Pero mapag laro talaga ang tadhana kung kailan ayos na siya bigla namang bumalik ang binata at hindi na ito basta basta dahil nalaman niya na isa na itong bilyonaryo. At ang masaklap pa, makakasama niya ulit ito sa iisang bahay at trabaho. What will she do? How will she deal with the man who broke her heart then?
View More"No matter how hard I try to stay away from you, I can't because I Still Love you"- Jace Mateo Aguilar-Buenaventura
KYLIE
(Present)
Salubong ang mga kilay ko habang hinihintay na sagutin ni Chantal ang tawag ko.
'What is this woman doing? Bakit ang tagal niyang sagutin ang tawag ko?' Sambit ko sa aking isip. Napa-ayos ako ng upo ng sagutin na niya ang tawag. Finally!
"Hello? O, sis napatawag ka?"
"Finally! Sumagot ka rin Chantal! Gosh, kanina ko pa kayo tinatawagan ni Trishana. Ano ba ang mga ginagawa niyo at hindi kayo sumasagot sa tawag ko?" Iritableng sabi ko.
"O, I'm sorry sis! Busy lang ako right now."
Napairap ako sa kawalan dahil sa sinabi niya, Siguradong ang ibig sabihin ng 'Busy' nito, Ay kalandian na naman niya ang lalaking si Richard na mukhang flavor of the week ng maharot niyang kaibigan.
"Really, ha? Don't me, Chantal."
Seryoso kong sagot, Mas lalo akong napairap ng marinig ang nakakalokong niyang tawa.
"You know me talaga! Anyway bakit ka pala napatawag?"
Tumayo muna ako at tinungo ang pinto ng kwarto ko bago sagutin ang tanong ni Chantal.
"About sa inaalok satin ni tita Aaliyah."
Sabi ko sa kalmadong boses, tapos lumabas ng kwarto.
"Payag kana? so, tatanggapin na ba natin ang alok ni tita?"
Excited na sagot nito. Tumango naman ako kahit hindi niya nakikita bago nagsalita."Yeah, one year contract lang naman ang sinabi ni tita right?"
Mabilis lang naman ang isang taon. Kaya ko naman isingit sa oras ko kung sakaling may shoot kami.
Habang pababa ng hagdan ay nangunot ang noo ko, Bakit wala akong nakikitang katulong sa paligid? Bakit sobrang tahimik ng mansion na parang ako lang ata ang tao?
'Nasaan ang mga tao dito?' tanong ko sa aking isipan. Mas lalong nangunot ang noo ko ng marinig ang matinis na 'Yes!' ni Chantal sa kabilang linya. Halatang masaya siya sa pag-payag ko.
"Finally! Actually, ikaw lang naman ang hinihintay namin ni Trishana. Kung G ka, G, na rin kami!"
Nagdadalawang isip pa kase ako kung papayag ako o hindi, kaso hindi ko kayang tanggihan si Tita Aaliyah. Saka para maka-iwas na din sa mga utos ng kuya ko. Okay na rin ang pumayag sa alok nito.
Tumigil ako saglit sa kalagitnaan ng hagdan bago sinagot si Chantal.
"Alright. Tawagan mona si Trishana. Sabihin mong pumapayag na tayo sa alok ni tita Aaliyah."
"Okay, sige tatawagan ko na si Trishana, for sure na matutuwa iyon."
"Sige na, 'yun lang ang sadya ko kaya tinawagan kita. Mamaya tatawag ako sainyo sa group chat natin, Hahanapin ko lang si mom and dad parang wala kaseng tao dito sa mansion."
"Nako, ang laki laki kase ng mansion niyo! Tsaka baka umalis lang sila tita."
"Baka nga, sige later nalang. Bye!"
"Ok bye!"
Nang ibaba na ni Chantal ang tawag ay pinag-patuloy kona ang pagbaba habang nililibot ang tingin sa paligid. Iba talaga 'yung katahimikan ngayon. Dumeretso ako sa kitchen to check kung may tao ba na nandoon, kaso ay wala akong naabutan kaya nagtungo na lang ako sa Ref para tumingin ng pwedeng makain at inumin. Tapos ay babalik na ako sa kwarto ko.
"Day off ba ng mga katulong ngayon?" Mahina kong usal sa aking sarili habang kumukuha ng four season juice at lasagna na nasa tupper wear, Tapos ay sinarado kona ang ref.
Muli kong nilibot ang tingin sa paligid, Wala talaga akong makitang katulong. Nag-kibit balikat na lang ako, tapos dumeretso sa microwave para initin ang lasagna na kinuha ko.
Wala akong pasok ngayon sa kompanya, Humingi ako kay Kuya ng one week na leave dahil nai-istress na ako sa mga pinapagawa niya sa akin.
Wala talaga akong hilig sa business kaso ay wala akong magawa dahil iyon ang gusto ng parents namin. Gusto nilang tulungan ko si Kuya sa pag-papatakbo ng kompanya.
Alam naman nila na ang hilig ko talaga ay pag-momodel, bata pa lang ako iyon na talaga ang gusto ko, pati ang pag-pipinta at pag-susulat.
Buti na lang talaga hindi ako naging panganay at hindi naging lalaki kung hindi siguradong ako na lahat ang mag-hahawak ng kompanya namin. Good thing na lang na may kuya ako at sa kanya na pinamana ang kompanya. Nabawasan ang isipin ko.
Gosh, Ngayon pa lang na ina-assist ko si Kuya sobra na ang stress ko, paano pa kaya kung ako 'yung nag-mana? Baka nalosyang na ako sa sobrang stress!
Pasalamat din ako na umuwi si Kuya last year, kung hindi ay ako ang pag-hahawakin ni Daddy pansamantala ng kompanya noon, Jeez, Buti na lang sumakto na tapos na ang training niya sa Canada at lumipad agad siya dito pabalik sa pilipinas at na-ipasa na nga sa kanya ang kompanya agad-agad. Sobrang relief talaga iyon sa akin.
Ang kuya ko lang ang umuwi ng pinas, Hindi nito kasama ang anak-anakan ni Mommy at Daddy na dating bodyguard ko. Ang sabi sa amin ni Kuya ng maka-graduate sila sa Canada doon daw umalis ang lalaking ’yon, Tsk, Kapal ng mukha. Matapos palamunin at pag-aralin ng mga magulang ko biglang umalis. Nakuha na niya kase ang gusto niya sa mga magulang ko that's why nawala na lang bigla na parang bula.
Walang utang na loob. Sabagay doon naman magaling ang lalaking iyon, Ang umalis na lang bigla na walang pasabi o paalam. Ang mang-iwan sa ere!
At ang mga magulang ko naman parang wala lang sa kanila ang ginawa ng anak-anakan nila. Tsk, Hindi obvious na favorite nila ang lalaking damuho na iyon! Tsk, bakit ba iniisip ko pa 'yon? panira lang ng mood kapag-naiisip ko ang mga ginawa niya noon.
Matapos mainit ang lasagna ay nilagay ko iyon sa tray kasama ng juice, kumuha din ako ng cookies bago nag-pasyang bumalik sa kwarto. Balak kong mag-sulat ng isang short story, Kayang-kaya ko `yon matapos ngayong week na ito.
Writing is one of my stress relievers. Kaya gustong gusto ko ang nag-susulat dahil nakakalimutan ko ang mga problema ko pandalian dahil napupunta ako sa mundo ng imahinasyon. Doon nalilipat ang aking atensyon.
Papanik na sana ako sa taas ng marinig ang doorbell sa maindoor. Napakunot noo ako dahil doon.
Sino ’tong nagdodoorbell na nasa maindoor na?
Nasanay ako na sa mismong gate laging may nag-dodoorbell at nandoon naman ang guard namin para i-assist ang bisita.
Nasa isang exclusive subdivision kami nakatira, Sa pinaka labas palang ng subdivision marami ng mga guard. At ang daddy ko gusto na may guard sa mismong gate namin. Dahil mahirap na daw ang panahon ngayon, maganda ng sigurado.
Pero nakakapag taka talaga. Ngayon lang talaga may nag-doorbell na galing sa maindoor. Halos lahat kase ng bisitang napunta dito ay tuloy-tuloy lang na pumapasok, lalo na ang mga kumare ng mommy ko at kaibigan ni kuya. Kung ibang tao naman ihahatid ng guard namin dito sa loob. So, who is this?
Sunod sunod pa rin ang doorbell ng tao sa labas, Kumunot na ang noo ko dahil nakaka-rindi. Tsk, Mukhang wala nga talaga ang mga katulong namin ngayon dahil walang nag-bubukas ng pinto.
Pumihit ako patungo sa maindoor pero bago 'yon nilapag ko muna sa isang maliit na table ang dalang pag-kain.
Wala ba si manong sa guardhouse niya? Tsaka sino naman kaya ang bisita na 'to? Mukhang ngayon lang ito, nakarating dito sa mansion dahil nag-dodoorbell pa. Obvious din na wala sila mommy at daddy, Si kuya naman nasa kompanya 'yon panigurado.
Kibit-balikat ko nalang tinungo ang maindoor ako na ang mag-bubukas, wala rin namang choice dahil ako lang ang nandito. Tsk. Nakakainis ah? Sunod-sunod pa rin ang doorbell.
“Sandali ito na, bubuksan na!”
Sigaw ko bago naiinis na binuksan ang pinto.
Nang mag-angat ako ng tingin sa taong nasa harap ko ay bigla akong napa-atras ng wala sa oras habang namimilog ang mga mata. Dumagundong din ang kaba sa aking dibdib..
Sh*t..Anong ginagawa niya dito? Kailan pa siya bumalik?
Wala sa sariling pinasadahan ko ng tingin ang lalaking nasa aking harap. Napalunok pa ako, ang laki ng pinag-bago ng kanyang katawan. Mas tumangkad at matipuno na ito. Napakalinis at maayos ang suot, halatang maganda ang buhay at kagalang-galang.
Dahan-dahan kong inangat ang tingin at huminto sa kanyang mukha. Jeez, kung noon ay gwapo ito, ngayon ay mas gwapo na, Napaka-perpekto ng mukha. Hindi ko akalain na magiging ganito siya kakisig lalo! Seryoso lang itong nakatingin sa akin, Hindi pa rin makikitaan ng kahit anong emosyon ang kanyang mga mata. Ang hirap pa rin basahin, At ang mga titig nito na kasing lamig ng yelo. Ganong-ganon pa rin, Hindi nagbago..
“J-jace..”
Mahinang tawag ko sa pangalan niya. Hindi ko alam kung bakit biglang lumabas sa aking bibig ang pangalan nito.
Hindi pa rin ako makapaniwala na nasa harap ko ang lalakeng nang-iwan sa akin noon.
Ang lalakeng iniwan ako sa ere..
Ang lalakeng hindi man lang nag-paalam sa akin at basta na lang umalis ng hindi man lang nag-paliwanag.
It's been six years..
And now nasa harap ko na ang lalaking una kong minahal at ang lalaking bumasag sa aking puso.
"Hello, little sister, How are you?"
******
Hello, I'm back! Pamilyar ba ang pangalan na nabasa niyo? Yes, friends ni Trishana ang bida sa story na ito. Uunahin ko muna ang story ni Kylie, bago ang kay Chantal at Trishana. Sana magustuhan niyo at supportahan!
Favor po, pa-review and ratings naman po ng new story ko. Thank you!
Tumigil ako at tinignan ang oras kinse minutos na lang bago mag-alas dose. “Don‘t say that, Wife. Tanggap ko ang lahat sa ‘yo, Mahal kita dahil ikaw si Kylie Madelyn Montemayor—Buenaventura. Ang babaeng minahal ko simula noon at hanggang ngayon. Ang asawa ko. Pakinggan mo akong mabuti, ako naman. “No matter what happened to us, pag-layuin man tayo ng tadhana ulit. Ikaw at ikaw pa rin ang gugustuhin kong maging asawa. Alam kong hanggang ngayon hindi mo pa ako napapatawad pero handa akong mag-hintay kahit taon pa yan! But, please. Don‘t leave me and stay by my side. Okay na ako doon. Kuntento na ako. Please, don't do this. Kung gusto mong lumipat ng kwarto sa bahay, sige. Ipapaayos ko ang katapat ng kwarto natin. Kung ayaw mo ng bahay na iyon, sige mag-hanap tayo ng iba. Sabihin mo lang kung anong gusto mo. Basta...wag mo lang akong iiwan..Hindi ko kayang malayo ka sa akin..please Kylie...” Napasinghap ako ng marinig ko siyang humikbi sa kabilang linya, tapos ay biglang l
KYLIE Dahan-dahan kong minulat ang aking mga mata, Bumungad sa aking ang puting ceiling. Where am I? Tinignan ko ang aking gilid at nakitang may dextrose na nakabit sa akin. Nasa hospital ako. And then Unti-unti kong naalala ang nangyari sa amin sa hotel! Na pabalikwas ako ng bangon at tinignan ang paligid walang tao sa kwartong kinaroroonan ko, Where is Jace? Napangiwi ako ng sumakit ng matindi ang ulo ko. Saktong bumukas naman ang pinto ng kwartong tinutuluyan ko. "Sh*t, Wife!" Napadilat ako ng marinig ang boses ni Jace. "J-Jace.."Mahinang tawag ko sa pangalan niya habang nangingilid ang luha. Akala ko ay mapapahamak na siya. Wala sa sariling pinalo ko naman siya sa kanyang dibdib. "I hate you! I hate you! Hindi mo ba alam kung gaano ako nag-alala sa ginawa mo?! Paano kung napahamak ka? Edi magiging byuda ako ng maaga ha!" Naiiyak kong sabi, naramdaman ko naman ang mahigpit niyang yakap sa akin. "Shh, Don't cry. I'm sorry kung pinag-alala kita. Ginawa
“A-ah, Excuse me ladies, but my wife is here.” Nauutal niyang sabi bago hinawi ang mga babae sa kanyang harap. Masama ang tingin ko sa kanya. Napalunok siya ng i-abot sa akin ang white whine na hawak. Akma niya sana akong hahawakan sa bewang ng umusod ako, tapos ngumisi habang tinitignan ang hawak na wine. nilalaro-laro ko iyon sa aking kamay, Pinapaikot-ikot ng dahan-dahan. Ayoko sa lahat nilalandi ang pag-mamay ari ko. Alam ng mahahaderang babae na ito na may asawa na ang kanilang kaharap pero lumalandi pa rin! Mukhang gustong maging kabit ng mga ito ah? Pasalamat na lang ako hindi katulad ng iba si Jace na bibigay agad. At papatusin ang kalandian ng mga ito. Hindi lang ako natuwa dahil pinag-hintay niya ako sa table namin tapos makikita ko siyang may kausap na mga babae! “Ladies, you know her, right? She‘s Kylie Buenaventura my wife and one of the famous model in the country.” Pakilala sa akin ni Jace. Famous model huh? Binalingan ko ang mga babaeng nasa ha
KYLIE point of view (8 months later..) Hindi ko akalain na ganito kabilis dumaan ang araw. It‘s been 8 months already ng makasal kami ni Jace. Parang noong isang araw lang galit na galit ako sa kanya at ayaw ko siya makita. Halos, gusto ko na nga siyang isumpa. Pero ngayon na nakakasama ko siya unti-unting bumabalik ang Jace na kilala at minahal ko. So far our marriage is working well. Our routine is still the same, busy with work, but this time I'm helping him because I'm his wife. I have also finished my pending shoot with Tita Aaliyah's company, Now they have re-released the photo of me and Trishana, Chantal on the billboard in edsa, taytay and C5 with a caption at the bottom "The Trio Queens of Dela Cerna Corp." The magazine has also been released. Last week they just finished launching their new jewelry and bags. That's what my friends and I modeled. Somehow my sched has loosened up in the last eight months. Panaka-nakang photoshoot na lang, kaya pwede k
Kylie point of view DALAWANG araw n ang lumipas simula ng mag-kasakit si Jace. Back to work na ulit kaming dalawa. Ilang beses ko siyang sinabihan na ‘wag aabusuhin ang sarili sa trabaho. Puro tango lang naman ang sinagot sa akin. Ngayon nandito ako sa kompanya nila Tita Aaliyah para sa isang photoshoot. Jeans and denim jacket ang bagong labas nila Tita Aaliyah na pang outfit of the day. Iyon ang imomodel namin ngayon. Tapos na kaming ayusan nila Trishana kaya pina-pwesto na kami ng photographer sa gitna. Pose lang kami ng pose na tatlo hanggang sa mag-palit na ulit ng jeans at demim. Ito lang ang nakakapagod kapag modelo ka. Iyong papalit palit ng damit. Last shoot na ng biglang lumapit sa akin si Mira, hawak niya ang aking cellphone. Sinama ko siya ngayon para may assistant ako incase na may tumawag sa akin sa head department ng accounting. If may mga katanungan sila sa naging utos ko. “What is it, Mira?” Agad kong tanong ng makalapit siya. “Someone i
Gulat ko siyang nilingon tapos nag-aalalang lumapit sa kanya. “Oh my gosh, Jace! Ang taas taas ng lagnat mo! Ano bang ginawa mo?” Tanong ko sa kanya. “S-shh, D-don‘t worry wife, ipapahinga ko lang ito t-tapos gagaling na ako.” Mahina at namamaos niyang sabi. Akma itong tatayo sana kaso bumaksak siya. He‘s very weak! Mabilis ko naman siyang inalalayan para maka-sandal sa headboard ng kama namin. Tinanggal ko na rin ang suot niyang kurbata, Sinunod ko ang sapatos niya. Hindi ko inalis ang medyas. Kailangan niyang mapag-pawisan. “No, hindi ako naniniwala sa sinasabi mong itutulog mo lang tapos gagaling ka na. Wait me here. Papatayin ko lang ang aircon para mapag-pawisan ka. Sakto mag-dadala sila manang ng pagkain. Humigop ka ng sabaw tapos kumain ng konti para maka-inom ng gamot. Okay? No but, Jace Mateo. Over fatigue ka, masyado mong inabuso ang katawan mo sa trabaho.” Mahaba kong sabi. Medyo galit ang boses dahil nag-aalala ako sa kanya. Mabilis akong bumaba sa kama a
Two weeks past.. After the issue died down. Jace and I started to work again. Siya na palipat-lipat dahil sa dami ng business niya, pupunta ng hotel para icheck ang kalagayan doon, pupunta sa Cafe, sa resorts. Hindi ko akalain na grabe pala talaga kayaman si Don Sebestien. Tapos sa kompanya Isa o dalawang araw lang ata siyang pumupunta para icheck ang mga dapat niyang gawin. Habang ako naman ay nag-simula na sa shoot sa kompanya nila tita Aaliyah. Noong nakaraang linggo ay pumirma na kami ng kontrata nila Chantal. Balik photoshoot ako this week and next week. Pareho na kaming busy ni Jace, bibihira na rin tumugma ang oras naming dalawa pero ayos lang. Atleast in the end of the day mag-kikita at magkakasama pa rin kami kahit na minsan late akong nakakauwi o kahit siya sa bahay namin. So, dahil nag-kita-kita kaming apa't nila Trishana na-kwento ko na sa kanila ang nang-yari sa mga nakalipas na linggo. Hindi naman sila makapaniwala na kasal na kami ng dating Ex ko. Actuall
Matapos kumain nila manang ng almusal ay pilit nila akong pinapa-upo at sila na ang mag-luluto ng almusal namin. Pero hindi ako nag-patalo. I don‘t but I want to cook breakfast for Jace. Siguro, pasasalamat ko na rin sa tulong na ginawa niya para sa amin. Sa huli sumuko rin sila manang, Iniwan nila ako sa kusina at ginawa na ang iba nilang gagawin. Napangiti naman ako dahil wala ng nangungulit sa akin. I cooked bacon, scramble eggs and hotdogs. I noticed that there was still rice in the fridge, It looked like we had leftover rice from last night. Okay pa naman ‘yung kanin kaya isasangag ko nalang siya para hindi sayang. I finished the dish first so I followed the friend rice. I was enjoying what I was doing. Nang may tumikhim sa aking likod. Gulat naman akong napalingon doon. And there Jace was leaning against the side of the door with his arms crossed and looking at me with a smile. “You look enjoying.” Umalis siya sa pagkakahilig sa pader tapos naka-pamu
Pilit kong pinakalma ang boses, ayokong ipahalata sa kanya na hindi ako mapakali. “How did you buy my books if you are in Canada? Then how did you know that I have published a book?” Oh, gosh. buti na lang hindi ako nautal. Mas humigpit ang yakap niya sa akin. What is happening to me? Hindi ba dapat talaga lumalayo na ako sa yakap niya? Bakit gustong gusto ko pa ang nang-yayari? Sh*t, Kylie. Alalahanin mo isang taon lang ang kasal niyo. If ever na matapos agad ang problema ay pwede mo naman ipa-aga ang divorce niyo. I have my ways, Love. I have someone who reported to me, what is happening to you here. And during your first book signing at MOA. I even came home here using Don Sebastien's plane, I was able to go to the philippines and immediately returned to canada that day. Umuwi ako to support you. And about sa mga libro mo kung paano ako nakakabili, Thanks to the help of Kylde's friend. Sila ang nag-titiyaga pumila kapag may book signing ka.” What?! ang mga kaibigan
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments