Chapter 4

”I fired him," parang wala lang na sabi ni Jared nang tanungin ko siya kung nasaan ang unang driver.

Hindi ako makapaniwalang napatitig sa kanya. "Bakit mo naman yun ginawa?"

"Dahil hindi niya ginagawa ang trabaho niya," sagot niya sa akin at nagpatuloy sa ginagawa niya. "Trabaho niya ang ihatid ka sa pupuntahan mo at iuwi pagkatapos dito, Carmela."

Inis ko siyang nilapitan at tumayo sa harapan niya. "Pero kasalanan ko naman kung bakit hindi niya ako naihatid pauwi, Jared. Ang sabi ko ay tatawagan ko na lang siya. Hindi ko siya tinagawagan kaya hindi niya ako sinundo."

Marahan niya akong tinabig, bitbit ang dalawang Plato at inilapag iyon sa lamesa. "Umupo ka na."

"Jared..."

"Umupo ka na. Pababalikin ko siya bukas ng umaga."

Agad akong sumunod sa utos niya at naupo nga sa upuan na hinila niya para sa akin. Kanina pa kami nakauwi sa mansyon, pero hanggang ngayon ay nagtataka pa rin kung bakit sa isang inggap, nagbago ang pakikitungo niya.

Hindi ko tuloy maiwasan na magduda kung totoo ba ang ipinapakita niya. Kanina lang ay galit na galit siya at sinabing hahanapin si ate. Ngayon naman ay umaakto siya na parang isang ulirang asawa.

"Hindi mo ba gusto ang hinanda ko?"

Umangat ako ng tingin at nakitang nakitingin siya sakin, mukhang hinihintay ako sumubo.

"I-Ikaw... ang nagluto nito?" tanong ko at Itinuro ang dalawang klase ng ulam sa kapag.

Isa sa mga nagustuhan ni ate kay Jared ay pagiging husband material ni Jared. Sa tuwing dumadalaw siya noon sa bahay ay parati siyang may dalang home-made na pagkain kay ate. Parati rin naman iyon ipinatitikim sa akin kaya hindi na bago sa panlasa ko ang mga niluluto ni Jared.

Inamoy ko ang ulam at amoy pa lang ay masasabi kong masarap nga ito. Sumandok ako ng dalawang kutsa at inilagay iyon sa plato ko. Kita ko sa dulo ng mga mata ko na nanatili ang tingin ni Jared sa akin.

Sumubo ako ng isang beses at ninamnam ang pagkain sa bibig.

"Masarap nga!" parang bata kong sabi at muling sumubo pa.

Kung naririto lamang si ate ay tiyak na matutuwa siya sa bagong putahe ni Jared.

"Ubusin mo para makaakyat na tayo. Inaantok na ako."

Napaubo ako sa sinabi niya. Hindi ko alam kung tama ba ang narinig ko. Totoo ba iyon? Gusto niyang sabay kaming umakyat sa kwarto namin... at matulog?

What made Jared change his mind? Handa na ba siyang kalimutan si ate? O hinuhuli niya lang ako para bumigay at sabihin kung nasaan si ate?

"Mauna ka na. Maghuhugas pa ako ako ng pinagkainan natin at ilang kaldero."

Hindi ko alam kung dapat ba ako mas kabahan sa pagiging mabait niya sa akin. Dapat ko bang hilingin na kamuhian na lang niya ako? At magalit na lang siya araw-araw sa akin?

"Let them do that." Bumalik na siya sa pagiging seryoso niya. "Hindi mo trabaho ang maghugas dito."

Walang ingay na maririnig sa buong mansyon maliban sa aming dalawa. Pasado ala una rin kasi ng madaling araw at tiyak akong mahimbing na ang tulog ng mga kasambahay namin.

"Pero tulog na ang mga kasambahay..."

"Makakapaghintay ang hugasin, Carmela." Tumayo na siya. Ang akala ko ay dederisto na siya palabas ng kusina, pero umikot siya at pinuntahan ako sa upuan ko, sa kabila ng upuan niya. "Wash your hand. I'm so tired at gusto ko na ang magpahinga."

Wala na akong nagawa pa at nagpahila na lang sa kanya. Naghugas ako ng kamay at pagkatapos ay sabay kaming umakyat sa kwarto.

Sa mahigpit isang buwan naming pagiging mag-asawa ay ngayon pa lang kami magtatabi matulog. Kung hindi siya natutulog sa opisina niya ay naroon naman siya sa kabilang guest room.

 Itinapon ni Jared ang sarili sa kama nang makapasok kami at ipinikit ang mga mata. Natulala naman ako sa kanya. Mabilis ang pintig ng dibdib ko. Hindi ko alam kung dahil ba sa kaba o sa takot.

Nagmulat siya ng mata at kunot noong sumikip sa akin. "Hindi ka pa matutulog?"

Awkward akong ngumiti. "S-Sige, susunod ako. Magbibihis lang ako..."

Sunod-sunod ang naging paglunok ko nang makapasok ako ng banyo. Para akong naiihi na hindi ko maipaliwanag. Hindi ko alam kung ilang minuto ako naroon, kung hindi pa ako kinatok ni Jared ay hindi pa ako magsisimula na kumilos.

"Are you alright?" Bakas ang pag-aalala niya sa boses. Bakit ba ganito na lang siya bigla sa akin? It's so scary... Baka may mas malaki itong kapalit...

"A-Ayos lang ako! Ano, lalabas na rin ako!" Naghilamos akong tubig sa mukha para mahimasmasan ako kahit kunti. Pagkatapos ay nagbihis na.

Dahan-dahan kong binuksan ang pintuan ng banyo, at naabutan ko siyang nagbabasa ng libro sa bedside at nakasandal sa headboard. He smiled at me at pinagpag ang katabi niya.

Naglakad ako palapit at pumanhik sa kama. Nahiga ako sa kabilang dulo, malayo sa kanya. Pero napasinghap ako nang yakapin niya ako mula sa likuran ko at ipatong ang baba sa balikat ko.

Hindi siya nagsalita. Lumipas ang kalahating oras hanggang sa umabot ng isa, dalawa, at tuloy-tuloy na. Nakatulog na siya sa ganong posisyon.

Ito ang gusto mangyari ni ate. Ang maging ayos ang pagsasama namin ni Jared. Pero kapag iniisip ko ang bigla niyang pagbabago sa akin ngayon ay parang may kakaiba. O praning lang ba at masyadong nag-iisip.

Nagbuga ako ng hangin at inalis sa isipan ko ang mga gumugulo. Ipinikit ko ang mga mata ko at natulog na rin. Pero hindi pa ako tuluyang tinatamaan ng antok nang marinig ko na mag-vibrate ang cellphone ko. Sa takot na baka marinig iyon ni Jared ay dali-dali kong sinagot.

"Hello?" mahinang tawag ko sa kabilang linya.

"Carmela," boses ni Daddy.

Nagsalubong ang kilay ko at tiningnan ang caller ID. Hindi ito numero ni Daddy, pero boses niya ang naririnig ko mula sa kabila.

"Dad...?" sambit ko. "Dad, ikaw ba ito?"

"It's me," sagot niya. I can feel the gloomy in his voice. May nangyari ba? "Carmela, wala na ang ate mo. She passed away."

Napahawak ako sa bibig ko at nagsimulang manginig. No... Hindi iyon totoo. Hindi pa patay si ate...