783RD POV Sa bawat araw na kasama ni Aira si Dylan ay unti-unti niyang nakalimutan ang galit niya rito. Doon niya rin naipapakita ang tunay na ugali niya. Ang mga bagay na gusto niyang gawin noon, ay nagagawa na niya, kaya unti-unti siyang nakaramdam ng saya, na noon paman ay hindi niya nararamdaman. Sa bawat tuwa na nararamdaman niya dahil kay Dylan, ay nilalabanan niya ito, dahil ayaw niya na makita nila ang kanihaan niya, kahit nahihirapan siya ay hindi niya ito ipinapakita at kahit nasasaktan siya ay tinatago niya ito. Sa tuwing nasa tabi niya si Dylan ay nawawala ang lahat ng alalahanin niya lalo na sa negosyo nila. Pakiramdam niya ay isa lamang siyang ordinaryong tao, at kapag yakap niya si Dylan ay magaan ang pakiramdam niya at ramdam niya na safe siya sa feeling nito. Pero ang lahat ng kanyang nararamdaman ay pilit niyang tinatago at lagi niyang pinaalalahanan ang sarili niya, na hindi pwede. Hindi pwedeng magustuhan niya si Dylan dahil asawa ito ng kakambal niya at isa lan
793RD POV Tulala na napatingin si Dylan sa katawan ni Aira na wala ng buhay. Hindi pa rin siya makapaniwala na wala na ito, kasama ng magiging anak nila. “Dylan…” Namamaga ang mga mata ni Anna habang tinapik niya si Dylan. Nang lumingon si Dylan sa kanya ay bakas sa mukha nito ang sakit. “W-wala na siya Dylan…” Hikbing wika sa kanya ni Anna. Hindi napigilan ni Dylan na yakapin si Anna, dahil sa sakit na kanyang nararamdaman. Labis ang pagsisisi niya sa kanyang ginawa, dahil kung hindi dahil sa kanya ay buhay pa sana si Aira. “T-tulungan mo ako Anna… Hindi ko alam kung paano ako magsisimula.. H-hindi ko kaya… H-hindi pwede ‘to… Hindi siya pwedeng mawala Anna…” Umiiyak na wika ni Dylan. Hindi umimik si Anna at patuloy lamang na nag-lalandas ang kanyang mga luha. “Ayaw mo bang magpahinga?” Tanong sa kanya ni Recca, habang tulala na nakatingin si Dylan sa picture ni Aira. “Dude.. Gusto ko na rin mawala..” “Fvck it Dude! Pwede bang itigil mo na ‘yang kahibangan mo!” “Kasalanan ko
803RD POVLabis ang tuwa na naramdaman ni Max ng binyagan ang kanyang mga anak. “Pare.” Malawak na napangiti si Maximo habang nilapitan si Sandro. “Pare, mabuti at nakarating kayo.” “Oo Pare, ito na ba ang mga kambal?” Tumango si Max habang lumapit si Kim sa kanila. “Hi!” Ngiting wika ni Kim kay Helen, at agad silang nag-biso. “‘Di ba isang taon lang ang agwat nila?” Tanong ni Kim.“Oo Mare.” Ngiting wika ni Helen. “Mas maganda siguro kung ipapakasal natin sila paglaki.” Wika ni Kim. “Aba! Oo nga Pare.” Sang-ayon ni Sandro.“Sino naman sa kambal?” Tanong ni Max. “Mas maganda kung siya.” Turo ni Kim sa hawak ni Max. Napangiti naman si Max kay Kim. “Ito ba? Ito si Aira.” Sagot ni Max.“Ano Pare? Payag ka ba?” Tanong ni Sandro habang mabilis na tumango si Max. Malawak na napangiti si Kim at Helen habang inilapit nila ang sanggol na si Dylan at Aira. “Paano naman ang anak ko?” Sabay silang napalingon at nakita na papalapit si Felix at Gloria. “Hello Recca.” Bati ni Kim at Hele
813RD POV “Hi!” Malawak na napangiti si Anna habang papalapit si Recca sa kanya. “Hi!” Ngiting sagot niya rito habang tumayo at kinuha ang binigay sa kanya ni Recca. “Ang bango naman nito.” Ngiting wika nito sa kanya.“Mabango ka pa riyan.” Nailing si Anna habang napangiti sa kanya. “Napaka-bolero mo talaga.” “Totoo kaya ‘yong sinabi ko.” “Alam mo, gutom lang ‘yan.” “Gutom na gutom talaga ako sa pagmamahal mo.” Hindi napigilan ni Anna ang mapahaklak dahil sa sinabi sa kanya ni Recca. “Hindi mo ba ako na-miss?” Tanong nito habang ngumuso. “N-na-miss.” Nahihiya na sagot ni Anna, habang namumula ang pisngi nito. “Pa-kiss naman.” Lalong namula ang pisngi ni Anna dahil sa kanyang narinig. “Sira ka talaga, baka may makakarinig sa ‘yo.” Wika nito habang lumingon sa paligid. “Kailan mo ba ako sasagutin Anna?” Muling tumingin si Anna kay Recca dahil sa sinabi nito sa kanya. “H-hindi pa ako handa Recca…” “Dahil ba sa kanya?” “Hindi, matagal ko na siyang nakalimutan Recca… At tam
823RD POV “Hi! Ano ang ginagawa mo r’yan hmm?” Tanong ni Anna habang matamis na lumingon ang dalawang maliit na bata sa kanya. “Mommy!” Tuwang sigaw nila habang mabilis na yumakap sa kanya. “Ano ang pasalubong mo Mommy?” Tanong ng isa sa kanya. “Walang pasalubong si Mommy eh..” Agad na nalungko ang dalawa dahil sa kanilang narinig mula kay Anna. “Biru lang!” Malakas nanagsigawan ang dalawa dahil sa tuwa. “Minsan mo na nga lang silang dalawin, ganyan ka pa.” Nakanguso na wika nito sa kanya. “Itigil mo nga ‘yan. Para ka talagang bata.” Saway niya rito, habang mahigpit siya nitong niyakap. “Na-miss ka namin Ate..” Wika sa kanya ni Aira. “Ang hirap kasing makatakas sa kanila.” Bumitaw si Aira sa pagkakayap kay Anna, at napatingin sa mga anak niya na tuwang-tuwa sa dala na mga laruan ni Anna. “Kumusta na si Mommy?” Malungkot na tanong sa kanya ni Aira. “Hindi pa rin siya ayos. Ayaw mo pa rin bang ipaalam sa kanya na buhay ka?” Mabilis na umiling si Aira. “Maganda na ang buhay
833RD POV “Miss Anna, Dito Po.” Wika ng secretary ni Anna, habang tumango si Aira sa kanya. Kailangan niyang panindigan ang pagpapanggap ulit bilang si Anna, noon pa man ay ayaw na niya sa mga sinusuot ni Anna, ayaw rin niya sa ugali ni Anna, kaya nahihirapan siyang gayahin ang kakambal niya. Mas pinapairal din niya noon ang totoong ugali niya. “Narito po ang mga files na kailangan niyong makita.” Wika nito matapos niyang umupo sa swivel chair.“Ako ng bahala rito, lumabas ka na.” Wika ni Aira, habang gulat na napatingin ang secretary sa kanya, kaya pilit na ngumiti sa kanya si Aira. “I mean, kaya ko na ‘to salamat.” Ngiti niyang wika habang mabilis na tumango ito sa kanya. “Nakalimutan ko rin po pa lang sabihin, na kinuha po ni Ma’am Fely ang bagong design na inilabas mo, Miss. Anna.” “What?” Inis na sigaw ni Aira. “Fine, Sige lumabas ka na.” Wika niya habang napapikit siya sa kanyang mga mata. Kinuha niya agad ang kanyang phone at tinawagan si Anna. “Ate, ano na naman ba it
843RD POV “Itaas mo ang iyong mga kamay!” Napakunot ang noo ni Dylan dahil sa maliit na boses na kanyang narinig. Nang lingunin niya ito ay isang maliit na bata ang nasa likuran niya. “Matigas talaga ang ulo mo ha!” Galit na wika nito habang binaril si Dylan sa water gun na kanyang dala. “Damn it! Ibaba mo ‘yan!” Sigaw ni Dylan habang kinuha ang laruan na baril ng bata. Malakas na umiyak ang bata, kaya mabilis na tinakpan niya ang bibig nito. “Fvck! Sigaw niya ng mawala sa paningin niya si Anna. “Saan ka ba galing ha?” Tanong niya sa Bata ng tumahan na ito sa pag-iyak. Hindi niya rin napigilan ang sarili niya na titigan ito, dahil para siyang may kakaibang nararamdaman sa bata. “Bakit ayaw mo akong sagutin? At bakit nakakunot lang ‘yang noo mo?” Tanong niyang muli habang tahimik pa rin itong nakatitig sa kanya. “Paano kita ma-ihahatid sa inyo kung ayaw mong magsalita?”“Gusto ko laruan.” Napakunot ang noo ni Dylan dahil sa narinig niya, dahil iba ang sagot ng bata sa kanya.
853RD POV “Fine, hindi ka muna namin i-uuwi.” Napalingon si Dylan kay Recca, dahil sa sinabi nito sa kanya. “Hindi pwede, kailangan kung masundan si Anna. Siya lang ang susi para makita ko si Aira!” Galit na wika ni Dylan sa kanya, dahil habang pinagmasdan niya ang bata kanina ay malakas ang pakiramdam niya na makita niya si Aira. “Pero Dude, hindi naman natin siya pwedeng dalhin pabalik sa Manila.” “Alam ko, kaya kailangan natin pumunta sa isang police station para roon natin siya iwan.” “Iwan? Bakit niyo ko iwan? Gusto niyo sombong kayo guard namin? Lagot kayo.. Marami sila baril.” Napapikit si Dylan sa mga mata niya dahil sa sinabi ng bata sa kanya. Nang makalabas sila sa coffee shop ay agad na ibinaba ni Dylan ang bata. Pero hindi niya inaasahan na bigla itong tatakbo. “Fvck!” Sigaw niya habang nakita itong sumakay sa elevator paakyat muli sa mall. Mabilis na sinundan nila ang bata, habang tuwang-tuwa ito sa pagtakbo na ginawa ni Dylan. Mabilis na tumakbo ulit ang bata at
2193RD POV “Ano ‘to?” Kunot-noo na tanong ni Reymart sa secretary niya. “Need niyo pong pirmahan ‘yan Sir.” Sagot nito sa kanya, kaya kinuha niya ito at tiningnan. Napakunot lalo ang kanyang noo, dahil sa nakita niya. “Divorce paper? Ni wala pa nga kaming isang buwan, tapos…” “Madali lang po ‘yan kay Ma'am Diana, Sir Reymart. Alam niyo pong isa rin ang pamilya nila, sa mayayaman sa buong mundo.” Wika nito, kaya masama niya itong tiningnan. “Alam ko ‘yon, kaya lumabas kana.” Inis na wika niya rito. Nang makalabas ang secretary niya, ay pinunit niya ang divorce paper na nasa kanyang mga kamay.“Hinding-hindi ka makakawala sa akin Diana!” Inis na wika niya habang binato ang papel na kanyang pinunit. ***“Nasa'n si Diana?” Tanong niya sa mga katulong nila. “Umalis po Sir.” “Umalis? Saan pumunta?” Tanong niya rito. “Ang sabi po ni Ma'am, hindi na raw po siya babalik dito.” Napakunot ang noo niya, at naalala ang sinabi ng katulong sa kanya, noong binigay nito ang susi. Ang akala
218 3RD POV “Kanina pa kita hinihintay.” Ngiting wika ni Diana. Habang naka-kunot ang noo ni Reymart. “Pasensya kana. Medyo traffic kasi.” Sagot nito sa kanya. “Sino pala siya Diana? Bakit hindi mo siya ipapakilala sa amin?” Wika ni Judith, kaya nilingon siya ni Diana. “Si Rodel, Rodel si Judith, best friend ko at si R-Reyamrt. Boyfriend niya.” Wika ni Diana, habang hindi tumingin kay Reymart. “Hoy! Ano ka ba naman Diana, hindi pa kami ni Reymart.” Ngiting wika ni Judith. Nagulat naman si Diana, dahil sa sinabi niya. Medyo naguguluhan kasi ito kay Judith, dahil ang sinabi nito sa kanya, ay nagkabalikan na sila ni Reymart. “Kumusta Mr. Johnson.” Wika ni Rodel, habang nilahad ang kamay nito kay Reymart. Kinuha naman niya ito. “Maupo na muna tayo.” Ngiting wika ni Judith. Habang nasa upuan ay hindi napigilan ni Reymart ang mainis dahil panay ang bulungan ni Judith at Rodel sa harapan niya. Hindi niya rin maintindihan ang sarili niya, kung bakit bigla nalang siyang nakaramdam ng
2173RD POV “Gising kana pala?” Wika ni Reymart, habang hindi tumingin si Diana sa kanya. “Nandamay ka pa talaga ng tao, para sa kalokohan mo?” Napatingin siya kay Reymart, dahil sa sinabi nito. “Ano ba ‘yang pinagsasabi mo?” Inis na tanong niya rito. “Anong napala mo sa pag-inom?” Muling tanong nito, habang hindi sinagot ang tanong niya kanina. “Wala kang pakialam.” Sagot niya, habang kumuha ng tubig at uminom. Matapos niyang uminom ay muli na siyang tinalikuran ni Diana. “Sa'n ka pupunta?” Inis na tanong ni Reymart. Nilingon siya ni Diana, at napahinga ng malalim.“Ito naman ang gusto mo ‘diba? Ang hindi ako makita.” Sagot niya at tinalikuran siya. Inis na napatingin sa kanya, si Reymart, dahil sa ginawa nitong pagtalikod sa kanya. Isa pang kinaiinisan niya rito ay hindi man lang nito naalala ang nangyari kagabi. “Ihanda mo ang sasakyan.” Utos niya sa kanyang tauhan. Habang tumayo, dahil kailangan pa niyang puntahan ang bar, bago siya pumunta sa kanyang opisina. Isa pa nan
216WARNING MATURED CONTEXT!!!SPG3RD POV “Ibaba mo siya.” Wika ni Reymart, habang nakatingin sa lalaki. Buhat nito si Diana, at papasok na sana ito sa isang VIP room. “Bakit ko naman gagawin ‘yon?” Galit na tanong nito sa kanya. “Sundin mo nalang ang sinabi ko kung ayaw mong masaktan.” Madiin na wika ni Reymart. Napangiti ang lalaki sa kanya, habang insulto siyang tiningnan. “Maghanap ka ng sarili mong babae. Hindi mo ba alam, na pinaghirapan kung kunin ang babaeng ‘to?” Napakuyom si Reymart, sa kamao niya dahil sa sinabi nito. Nilingon naman ni Reymart, ang kanyang mga tauhan at suminyas ito. “Teka lang! Sino ba kayo?” Gulat na tumingin ang lalaki sa mga tauhan ni Reymart, dahil pinalibutan siya nito. “Ibaba mo na siya, kung ayaw mong masaktan.” Muling wika ni Reymart, kaya agad na binaba ng lalaki si Diana, at mabilis itong tumakbo. “Dalhin mo siya sa loob.” Utos niya sa isang tauhan niya. Matapos mailagay ng tauhan niya si Diana sa loob ng VIP room, ay lumabas na ito.
2153RD POV “Bakit hindi mo sinabi sa akin na lumipat ka rito?” Tanong nito ni Reymart, habang wala siyang pakialam dito. “Hindi mo ba ako naririnig?” Galit na wika nito habang hinawakan ang kanyang braso. “Wala ka namang pakialam kung lumipat ako ‘diba?” “May pakialam ako dahil asawa kita!” Natawa si Diana, dahil sa sinabi ni Reymart. “Asawa? Ni hindi mo nga ako itinuturing na asawa!” “Paano kita ituturing na asawa? Alam mong pinakasalan lang kita, dahil sa utang na loob!” “Kung ganun, dapat maghiwalay na tayo.” Bahagyang nagulat si Reymart, dahil sa sinabi ni Diana. “Sa tingin mo ganun lang kadali ‘yon?” Kunot-noo na tanong ni Reymart sa kanya. “Nauntog ba ‘yang ulo mo?” Tanong nito habang hindi siya sumagot kay Reymart. “Sa bagay si Rey naman talaga ang gusto mo at hindi ako ‘diba? Kaya ka siguro nagkaganyan.” “Ayaw mo pa nun, maging malaya na kayo ni Judith?” Lalong napakunot ang noo ni Reymart, dahil sa kanyang narinig. “Nagseselos kaba sa kanya?” Natatawa na tanong n
2143RD POV “Diana.” Ngiting wika ni Judith at niyakap siya. Hilaw siyang napangiti rito habang tumingin siya kay Reymart. “Bakit kayo magkasama?” Tanong niya habang ang kanyang mga mata ay nanatili kay Reymart. “Niyaya niya ako rito.” Tuwang wika ni Judith. Habang napakuyom ang kamao niya. “Ganun ba, mabuti ka pa.” Inis na napatingin si Reymart sa kanya, dahil sa kanyang sinabi. “Ako ba hindi niyo yayain?” Muling wika niya, kaya napatingin si Judith kay Reymart. Namilog naman ang mga mata ni Diana, nang Nakita na pinulupot nito ang kanyang isang kamay sa braso ng asawa niya. “Pwede bang isama natin si Diana?” Ngiting tanong nito, habang nakangiti rin sa kanya si Reymart. “‘Wag na, baka busy siya.” Sagot nito habang tumingin sa kanya. “Sa sunod ka nalang sumama Diana ha, susulitin muna namin ang araw na ito.” Bulong nito sa kanya at agad na silang nagpa-alam. Gustong-gusto ni Diana ang sumigaw dahil sa galit. Pero hindi niya ito ginawa, at hinayaan nalang ang kanyang mga luha
2133RD POV “Hindi na naman maipinta ‘yang mukha mo Reymart.” Wika ni Anna sa anak niya, habang nasa hapag na sila ng kainan. “Pwede ba, hayaan mo nalang ‘yang anak natin. Alam mo naman ang ugali niya.” Wika ni Recca, kaya masama niya itong tiningnan. “Hindi pwede ‘yang ginagawa niya Recca. Alam mong may asawa na siya.” “Mommy, ayos lang po ako, wala naman po siyang ginawa na masama sa akin.” Napatingin si Reymart sa kanya, dahil sa kanyang sinabi. Matapos silang kumain ay agad ng umalis si Reymart. Hindi rin siya nagpaalam kay Diana, at sa kanyang ina lang siya humalik. Habang naglalakad papunta sa taas upang gamitin ni Reymart, ang kanyang helicopter, ay hinawakan ni Anna ang kamay ni Diana. “Pagpasensyahan mo na ang anak ko, Hija. Ang totoo, mabait naman ‘yang si Reymart.” Wika niya habang ngumiti lang sa kanya si Diana.***“Diana!” Tawag ni Judith, sa kanya, kaya hindi niya maiwasan na magulat. “Anong ginagawa mo rito?” Taka na tanong niya, hindi niya kasi akalain na maki
2123RD POV “J-Judith…” Sambit ni Diana, kaya napatingin ito sa kanya, habang tinalikuran sila ni Reymart. “Bakit kayo magkasama?” Tanong nito habang lumabas si Diana, sa kanyang opisina. “May pinag-usapan lang kami.” Sagot nito. “Anong ginagawa mo rito?” Tanong niya, habang naglalakad sila papunta sa elevator. “Pinuntahan ko lang ang pinsan ko, salamat pala Diana ha, dahil pinapasok mo rito si Mark.” Ngiting wika niya, habang papasok sila sa elevator. “Wala ‘yon, isa pa kulang naman talaga kami sa tao.” “Mabuti nalang talaga, nilapitan kita, oo nga pala, may phone number ka kay Reymart?” Natigilan si Diana, dahil sa tanong nito sa kanya. “H-ha? B-bakit?” Tanong niya, rito habang pinipigilan ang pama-iyak. Simula noon ay alam na niya na si Judith ang nag-iisang babae na minahal ni Reymart. Simula ng magkahiwalay sila, ay wala na itong nililigawan pang iba. “Gusto ko lang sana na magpasalamat sa kanya.” Sagot nito habang napatitig sa kanya si Diana.“Magpasalamat? S-saan?” Nap
211WARNING MATURED CONTEXT!!!SPG3RD POV “R-Reyamrt…” Utal na sambit ni Diana habang papalapit si Reymart sa kanya. “Anong ginagawa mo rito?” Tanong nito sa kanya, habang nilapitan niya ito. “Masama bang puntahan kita?” Ngising wika ni Reymart sa kanya. Habang napatingin siya sa paligid ng opisina nito. “A-anong gusto mo?” Wika nito habang napapansin ni Reymart, ang pagkataranta nito. “Ikaw ang gusto ko, kaya i-lock mo ang pinto.” Kunot-noo na wika sa kanya ni Reymart. “A-ano ba ‘yang pinagsasab-.” Natigilan siya nang makitang muling bumalik si Reymart sa pinto at ni-lock ito. “Maghubad kana.” Utos nito sa kanya, kaya napakunot ang kanyang noo. “Bingi kaba? Ang sabi ko maghubad kan-.” Napabaling ang mukha ni Reymart, matapos itong sampalin ni Diana. Napahawak naman si Reymart sa pisngi niya, habang nanlilisik ang kanyang mga mata na tumingin kay Diana. “Ano ba Reymart!” Sigaw ni Diana, habang hinalikan nito ang leeg niya. “Bitawan mo ako ano ba!!” Muli niyang sinampal si