2363RD POV “A-ano?” Napaupo si Diana, habang nabitawan niya ang kanyang phone. “Anong nangyari?” Tanong ng kanyang ina. “M-Mom, kayo muna ang bahala sa mga bata. Pupuntahan ko lang si Reymart.” Iyak na wika ni Diana, kaya lalong nagtaka ang kanyang ina. “Huminahon ka nga, bakit kaba nagkaganyan? Ano bang problema?” “Mommy, si Reymart… May masama pong nangyayari sa kanya.” Napasinghap ang kanyang ina, dahil sa kanyang sinabi. “K-kailangan ko po siyang puntahan Mommy.” Iyak niyang wika kaya tumango sa kanya ang kanyang ina. “Samahan niyo ang ma'am Diana niyo!” Utos niya sa kanilang mga tauhan.Nang makarating si Diana, sa hospital ay nakita niya si Anna, na nakaupo habang umiiyak. “T-Tita..” Iyak na sambit niya habang tumayo si Anna, at niyakap siya. “Ano pong nangyari?” Tanong niya rito. “Nakita ko nalang na lumabas ang kotse niya, at bigla nalang itong nabangga.” “Nasa'n po ba ang mga bodyguard niya Tita? Bakit hindi siya sinamahan?” “Hindi ko rin alam Hija.” “Mom, tama
237 WARNING MATURED CONTEXT!!! SPG3RD POV “I'm sorry.” Wika ni Reymart, habang nasa loob sila ng kanilang kwarto. “Naintindihan kita Reymart. Noon pa man, alam ko na na siya ang mahal mo at hindi ako.” Malungkot na wika ni Diana sa kanya. “Pasensya kana ha, kung naging makulit ako sa 'yo.” Hinging tawad ni Diana. “Ayos lang ‘yon.” Wika niya at siniil ng halik ang labi ni Diana. “Teka lang naman, mag-uusap pa nga tayo.” “Pwede naman tayong mag-usap habang nag-s*x.” Nahampas ni Diana, si Reymart, dahil sa sinabi nito. “Sige lang, magsalita ka lang. Nakikinig naman ako.” Wika ni Reymart, habang nag-umpisa itong halikan ang leeg niya. “Tumigil ka kasi muna!” Nakikiliti na wika ni Diana, dahil dinilaan nito ang leeg niya, patungo sa kanyang dibdib. “Mamaya nalang tayo, mag-usap. Ito muna ang uunahin natin.” Ngising wika niya, habang hinampas siyang muli ni Diana. Pero napasigaw si Diana, nang bigla nalang siyang ihiga ni Reymart, sa kanilang kama. “Ano ba! Nakikiliti ako Reyma
2383RD POV “Ano bang ginagawa mo rito?” Inis na tanong ni Reymart, sa kakambal niyang si Rey.“Hinahanap kayo ng mga bata.” Natatawang sagot niya rito. “Anong hinahanap? Alam ko na hindi nila kami hahanapin, kapag kasama nila si Mommy.” “Kinuha namin sila kay Mommy.” Napakunot ang noo ni Reymart, dahil sa sagot ng kapatid niya. “Anong kinuha?” “Kinuha nga namin.” “Bakit niyo kasi kinuha?” “Gusto ka namin, puntahan. Kasi bigla ka nalang nawala sa hospital.” Mabilis naman itong lumayo sa kanya, nang makitang itinaas ni Reymart, ang kanyang kamao. “Hindi mo ba alam, na isturbo kayo!” Madiin na wika niya rito, kaya malakas na natawa si Rey. “Bakit?” Kunot-noo na tanong ni Diana, habang nilapitan niya ang dalawa. Kasama niya si April, at masama rin nitong tiningnan ang asawa niya. “Nag-katuwaan lang kami.” Ngiting wika ni Rey, at pinulupot ang kanyang braso sa bewang ng asawa niya. “Sinabi mo na ba sa kanila?” Wika ni April, kaya nagkatinginan si Rey at Reymart. “Ang alin?” Ta
My Mysterious Wife Book VII CHAPTER 239 3RD POV “Jake..” Sambit ni Hanma, matapos niyang nakita ang kanyang nobyo. “Ayos ka lang ba? Anon-.” Napabaling ang mukha niya nang sampalin ito ng lalaki. “Sino ang lalaking ‘yon?!” Galit na sigaw niya rito. Habang umiling siya sa lalaki. “Hindi ko siya Kilala maniwal-.”“Sinungaling!” Muling sigaw nito, kaya napapitlag siya. “Hindi mo ba nakita ang ginawa ng lalaking ‘yon sa akin?! Tingnan mo ang itsura ko!!” “Maniwala ka Jake… Wala akong kinalaman sa ginawa niya sa ‘yo!” “Manahimik ka!! Alam mo bang nagka-litse-litse ang buhay ko dahil sa ‘yo! At sa lalaking ‘yon! Muntik na nila akong nilumpo! Mabuti nalang at nakatakas ako sa kanila! Kaya pagbayaran mo ng mahal ang ginawa niyo sa ‘kin!!” Galit na sigaw nito, kaya dali-dali na tumakbo si Hanma, palabas ng kanilang bahay. Agad siyang sinundan ng lalaki at nahawakan siya sa kanyang braso. Hinampas niya naman ito sa dala niyang bag, kaya nakawala siya rito. “Daddy!!” Iyak na wika nito
240 3RD POV “Kuya!” Wika ni Rey, habang lumapit sa tito Junas at kuya Aaron niya. “Bakit mo siya kasama Dad?” Galit na wika ni Hanma, habang niyakap niya ang kanyang ama. “Siya ang tumulong sa akin, Anak. Para makauwi agad ako.” Napatingin si Hanma, kay Aaron, dahil sa sinabi ng kanyang ama. “Kuya, bakit pala kayo magkasama ni Tito?” Tanong ni Rey, sa kanya. “Nakita ko siya sa labas.” Sagot ni Aaron, kaya napakunot ang noo ni Rey. “Sa labas? Anong ginawa mo sa labas? At bakit hindi ka namin nakita kanina?” Taka na tanong ni Rey. “Isa pa Kuya, anong ginagawa mo rito?” Tanong din ni Reymart sa kanya. “‘Wag mo nang itanong ‘yan.” Sagot ni Rey, habang ninguso ang pinsan niyang si Hanma. “Alam mo ba Dad, na siya ang dahilan kung bakit muntik na akong mapahamak?” Galit na wika ni Hanma, habang napatitig sa kanya si Aaron. Hinding-hindi na kasi niya nakikita ang iba't-ibang personality nito na katulad noon. “Bakit Anak?” Taka na tanong ni Junas. “Kasi binugbog niya si Jake Dad! K
241 3RD POV “Dad.” Sambit ni Hanma, habang nilapitan ang kanyang ama. “Bakit Hija.” “Dad, bakit laging sinasabi ng lalaking ‘yon, na kilala ko siya?” Tanong nito habang niyakap ang kanyang ama. “Napagkamalan ka lang niya.” Sagot ni Junas. “Bakit po? May kamukha ba ako?” “Hindi ko rin alam Hija.” “Dad, baka may kakambal ako.” Wika niya, kaya natigilan si Junas at natawa. “Daddy naman eh!” Maktol na wika niya, habang patuloy siyang tinatawanan ng kanyang ama. “Bakit mo naman naisip ‘yon?” “Kasi ‘diba, si Rey at Reymart, kambal sila?” “Anak. Mag-isa ka lang na iniluwal ng iyong ina, bago siya nawala.” “Wala kabang balak na hanapin siya Dad?” “Sinabi ko naman sa 'yo ‘diba? Ayaw na niya tayong makita pa. Isa pa, alam mo rin na may bago na siyang pamilya.” Malungkot na wika niya kay Hanma.“Dad, bakit pala hindi ako mahal ni Mommy?” Muling natigilan si Junas, dahil sa tanong ni Hanma. “Bakit mo naman nasabi ‘yan?” “Kasi Dad, kung mahal niya ako. Hindi niya ako iiwan sa 'yo ‘
2423RD POV “Anak! B-buhay ka..” Iyak na wika nito, kaya napakunot ang kanyang noo. “Bitawan niyo po ako. Isa pa, hindi naman ako namatay, kaya buhay ako.” Inis na wika niya rito, matapos niya itong itulak. “Patawarin mo ako Hanma..” Natigilan siya, dahil sa kanyang narinig. “Kilala mo ako? P-paano mo ako nakilala?” Kunot-noo na tanong niya, rito habang napalingon sa paligid. “A-ako ang mommy mo Hanma… A-Anak.” Hagulgol na wika ng babae, kaya nailing si Hanma, sa kanya habang pinagtatawanan ito. “Hindi ako tanga, para maniwala sa ‘yo, Isa pa, kilala ko ang mommy ko at hindi Ikaw 'yon! Kaya mas mabuti pang umalis kana at ‘wag mo nang hintayin pa na tatawag ako ng pulis, para ipahuli ka.” Madiin na wika niya, habang tinalikuran ito. Pero muli siyang natigilan ng yakapin ulit siya ng babae. “Ano ba! Bitawan mo nga ako! Tulong! Tulungan niyo ako!!” Malakas na sigaw niya, kaya lumapit sa kanila ang mga tao, na nasa loob ng convenience store.“Anong nangyayari rito?” Tanong ng guard,
2433RD POV “Aaron!” Tawag ng mommy niya. Gulat siyang napatingin dito, habang papalapit ito sa kanya. “Anong ginawa mo?” Tanong nito sa kanya. “Mom, may kailanga-.” “Sagutin mo ang tanong ko!!” Galit na sigaw nito sa kanya. “Gusto ko lang malaman ang totoo.” Napakunot ang noo ni Aira, dahil sa narinig niya mula sa kanyang anak. “Totoo? Anong totoo?” “Na buhay si Hanma.” Nailing si Aira, dahil sa sinabi ni Aaron. “Buhay? Nagpapatawa kaba? Nakita mo mismo sa dalawang mata mo ang nangyari sa kanya, ‘diba?” “Oo, pero hindi malabo na buhay siya, dahil kamukhang-kamukha niya siya Mom.” Iyak na wika ni Aaron. “Hindi siya si Hanma, Anak. Alam mo ‘yan.” Malumanay na wika nito, dahil hindi niya mapigilan na maawa sa anak niyang si Aaron. Ilang taon na rin itong nagdusa dahil sa pagkawala ni Hanma. “Ramdam ko Mom… Ramdam kung siya si Hanma.” “Anak, tanggapin mo na na wala na siya.” “Paano Mom? Paano ko siya makakalimutan? Alam mo bang kahit anong gawin ko, pilit pa rin siyang sinis
CHAPTER 5 3RD POV Halos malula si Daisy, nang makita ang nag-tataasan na pader. Kanina pa siya paikot-ikot sa bakuran, pero wala siyang makitang gate. Mas lalo pa siyang nakaramdam ng kaba, matapos makita ang lalaking nakasuot ng mascara. Muli siyang tumakbo, at naghahanap muli ng daan, na pwede niyang labasan. “Mapapagod ka lang!!” Napatingala siya, at doon niya nakita ang mga naglalakihang speaker na nasa taas. “Kung ako sa ‘yo, bumalik kana.” Muling wika nito, pero hindi pa rin siya tumigil sa kata-takbo. ‘Anong klaseng lugar ba ‘to? Bakit walang daan palabas?’ Hindi niya maiwasan na maiyak, habang nakaramdam na nang pagod. Gusto na niyang sumuko, pero nasa isip niya pa rin ang tumakas. Kailangan niyang makawala sa lalaki. “Hindi kaba talaga hihinto?” Natigilan siya matapos makita itong nakatayo sa harapan niya. Namilog din ang kanyang mga mata, matapos niyang makita ang dala nito. Itinaas ni Daisy, ang kanyang mga kamay. Habang tinutok ng lalaki ang baril na hawak niya sa
CHAPTER 4 3RD POV Napabalikwas si Daisy, sa kama at napatingin sa paligid. Ang akala niya, ay nanaginip lang siya. Pero nang magising siya, na nag-uunahan na naman sa paglandas ang kanyang mga luha sa kanyang mga mata. Nang makita niya ang mga paper bag, na nasa sofa ay tumayo siya at nilapitan ito. Isa-isa niya itong binuksan at tiningnan, ang laman. Napakunot ang kanyang noo, matapos niyang makita ang mga damit, na nasa loob ng paper bag. Puro kasi ito mga sexy na damit at kadalasan ay night dress. “Ano ba ang akala mo sa akin? Sumasayaw sa night club?” Galit na wika niya, habang nakatingin sa cctv camera. Kinuha ni Daisy, ang isang damit at akmang pupunitin ito. Pero narinig niya ang malakas na sigaw mula sa speaker. “Subukan mong punitin ‘yan. Hindi mo magugustuhan ang gagawin ko sa ‘yo.” Galit na wika nito, kaya napalunok siya at binaba ito. Iniisip niya naman na mukhang wala itong trabaho at wala itong ibang ginagawa kun’di ang tingnan siya. “Maligo kana.” Wika nito, kaya
CHAPTER 33RD POV Buong lakas na tinumba ni Daisy, ang taong nasa loob ng kurtina. Matapos niya itong maitumba, ay dali-dali niyang kinuha ang kurtina, para makita ang mukha nito. “S-sino ka?” Utal na tanong niya, nang makita ang mukha nito, na nakabalot ng isang silicone mask. Napangiti ito, at hinawakan nang mahigpit ang kanyang mga kamay. “Bitawan mo ako!!” Malakas na sigaw niya. Habang binuhat siya at muling binalik sa kama. “A-anong gagawin mo?” Takot na wika niya rito, habang nakita ang hawak nitong tali. “Ano ba! Bitawan mo ako!!” Patuloy na nanlaban si Daisy, sa lalaki. Pero matagumpay pa rin siyang naitali nito. “Bakit mo ba ginagawa sa ‘kin ‘to? Sino kaba talaga?” Iyak na tanong niya, habang tinali nito ang kanyang mga paa. Nang matapos siyang itali nito, ay agad itong lumabas. Ni hindi man lang niya narinig ang boses ng lalaki. “Pakawalan mo ako rito! Hay*p ka!!” Iyak na sigaw niya. Napalingon ulit si Daisy, sa pinto nang makitang bumukas ito. “Sino kayo?” Tanong n
CHAPTER 23RD POV Nang magising si Daisy, ay napatingin siya sa paligid. Wala siyang ibang nakita kun’di puro maitim na kurtina. Mabilis siyang napa-bangon at lumapit sa pinto. Sinubukan niya itong buksan pero hindi niya ito mabuksan. “Buksan niyo ang pinto!!” Malakas na sigaw niya, habang hinampas ang pinto. “May tao ba r’yan?!” Muling sigaw ni Daisy. “Mapapagod ka lang.” Napatingala siya matapos marinig ang isang boses. Doon niya nakita ang mga cctv camera na nakapaligid sa kanya. Kasama ng isang malaki na speaker. “Sino ka?” Galit na wika niya, habang masama na tiningnan ang cctv camera. “Sumagot ka!!” Malakas na sigaw niya. “Pakawalan mo ako rito!!” Muling sigaw niya, pero hindi na niya ulit ito narinig. Mabilis naman ang kilos niya, at isa-isa na binuksan ang mga kurtina. Pero wala siyang ibang nakikita kun’di puro pader. “Sino kaba talaga? Bakit mo ba ‘to, ginagawa? Ano bang naging kasalanan ko sa ‘yo?!” Hindi na niya napigilan pa na mapa-iyak, dahil sa galit na kanyang
MY MYSTERIOUS WIFE BOOK X CHAPTER 1 3RD POV Kahit pinipigilan ni Daisy, ang kanyang mga luha ay kusa pa rin itong bumagsak. “Ayos lang po ba kayo Ma’am?” Nag-alala na tanong ng kanyang driver sa kanya. Kahit hindi siya okay, ay pilit siyang tumango at ngumiti rito. “’Wag mo akong intindihin Manong, ayos lang ako.” Ngiting wika niya, habang pinunasan ang kanyang mga luha. Sa tuwing iniisip niya kasi si Johnson, ay bumabalik ang sakit na nararamdaman niya. Hindi niya akalain na-mamahalin niya ito ng husto, kahit pa alam niya na hindi siya ang mahal nito. Sinubukan niyang gawin ang lahat para mahalin siya nito, pero bigo pa rin siya, dahil ang kanyang ate Ellie, ang mahal nito. “Wala naman talaga akong laban kay Ate..” Iyak na wika niya, kaya muling napatingin sa kanya ang kanyang driver. “’Wag mo na akong pansinin pa.” Wika niya at pilit na kinalma ang sarili. Nang tumunog ang phone niya, ay agad niya itong tiningnan. Nakita niya naman ang pangalan ng kakambal niya sa screen n
CHAPTER 42 3RD POV “Hindi mo ba talaga ako nakilala?” Iling na wika ni Ellie, habang tinitigan ito mula ulo. Hanggang paa. “Itinuring kita na parang kapatid noon, pero ano ang ginawa mo? Niloko mo lang ako!” Galit na sigaw niya rito. Akmang aawat sana sa kanya ang kasama nitong bodyguard. Pero mabilis itong hinarang sa mga kasama nilang bodyguard. “Pinagmukha mo akong tanga.” “E-Ellie..” Hindi makapaniwala na wika nito, at tumingin kay Johnson. “I-ikaw ba ito Ellie?” “Ako nga.” Taas kilay na sagot niya rito. “Jameson.. B-bakit ka nakipag-balikan sa kanya? Hindi ba sinabi ko sa ‘yo, na ‘wag mo siyang mahali-.” Malakas siyang sinampal ni Ellie, kaya hindi nito natapos ang sasabihin nito. “Ang kapal talaga ng mukha mo!” Galit na sigaw niya. “Anong nangyari rito?” Tanong ng isang lalaki na medyo may edad na. “Mahal, sinampal ako ng babaeng ‘yan!” Iyak na wika ni Camille, habang niyakap ang lalaki. Halos matawa naman si Ellie, dahil sa itsura ng lalaki. Para na kasi itong tatay
CHAPTER 413RD POV “Daddy, saan tayo pupunta?” Tanong ni John-John, kaya napalingon dito si Johnson. “Mamasyal.” Ngiting sagot nito. “Mamasyal? Bakit hindi mo sinabi? Ang pangit tuloy ng suot ko.” Inis na wika niya rito. Hindi na kasi siya nagbihis, dahil ang sabi ni Johnson, ay lalabas lang sila saglit. “Hindi mo na kailangan pang mag-ayos pa, Wife. Kahit ano pang isuot mo. Maganda ka pa rin.” Wika nito, habang napatingin siya kay Johnson. “Tse!” Wika niya, habang lihim na napangiti at tumingin sa bintana ng kotse. “Totoo naman ang sinabi ko, kahit pa nga may laway ka sa labi. Maganda ka pa rin.” Dagdag nito, kaya hindi na niya napigilan pa na mapangiti. “Mommy, bakit ka tumawa?” Tanong sa kanya ng anak nilang si Jun-Jun. “Hindi tumawa ang mommy mo, Anak. Ngumiti lang.” Sagot ni Johnson, dito. “Kasi bolero ang daddy niyo.” Ngiting wika niya, habang napatingin kay Johnson. “Sasakay pa tayo rito?” Taka na tanong niya, habang nakikita ang private plane ni Johnson. “Oo, bakit?
CHAPTER 40 3RD POV Hindi maiwasan ni Ellie, na magtaka. Matapos siyang makababa sa kanyang kotse. Masyado kasing tahimik ang bahay nila. “Wala ba si Johnson, sa loob?” Tanong niya sa guard. “Hindi ko po alam Ma’am.” Napakunot naman ang kanyang noo, dahil sa sinabi nito. “Hindi ba ikaw ‘yong guard? Bakit hindi mo alam?” Wika niya, habang nag-yuko ito ng ulo. “Kapapalit ko pa lang po sa kasama ko Ma’am.” Mahinang sagot nito sa kanya. Napahinga naman siya nang malalim, at iniwan ito. “Ang sabi niya, nandito siya. Sinungaling talag-.” Natigilan si Ellie, matapos makita ang mga bulaklak na nasa sahig. “Ano naman ‘to?” Inis siyang nagyuko para kunin sana ang mga bulaklak, pero agad siyang natigilan nang bigla nalang lumiwanag ang paligid at narinig niya ang sigawan ng kanyang mga anak. Nang mag-angat siya nang kanyang mukha ay nakita niya si Johnson, na may hawak na bulaklak. Ganun din ang dalawa nilang anak. “D-Dad..” Sambit niya, matapos makita ang kanyang ama. Na nakangiti sa k
CHAPTER 393RD POV Gulat na napatingin si Ellie, sa mga taong naghakot sa mga gamit niya. Kagigising niya lang, at hindi niya alam kung saan nila dadalhin ang kanyang mga gamit. “Ibaba niyo nga ‘yan! Saan niyo ba ‘yan, dadalhin ha?” Galit na wika niya, habang sinusundan sila. “Hija..” Napalingon siya sa kanyang ina, at dali-dali itong nilapitan. “Mom, sa’n nila dadalhin ang mga gamit ko? At nasa’n ang mga Anak ko? Bakit hindi ko sila nakikita?” Taka na tanong niya rito. “Hiniram ng mga biyenan mo. Ibabalik nalang daw nila mamaya, hindi kana rin nila ginising.” Sagot nito sa kanya. “A-ang mga gamit ko? Bakit nila kinuha? Pinapalayas niyo na ba ako Mom?” Halos maiyak na tanong niya rito. “Pina-lipat na ‘yan ni Johnson. Ang sabi niya, dapat nasa bahay niyo na raw ang mga gamit niyo ng mga bata.” Sagot nito, na kina-bilog ng kanyang mga mata. “Bakit kayo pumayag Mom? Hindi niya naman ‘yon, sinabi sa akin?” Inis na wika niya, kaya hinawakan ng kanyang ina ang kanyang kamay. “Asawa