240 3RD POV “Kuya!” Wika ni Rey, habang lumapit sa tito Junas at kuya Aaron niya. “Bakit mo siya kasama Dad?” Galit na wika ni Hanma, habang niyakap niya ang kanyang ama. “Siya ang tumulong sa akin, Anak. Para makauwi agad ako.” Napatingin si Hanma, kay Aaron, dahil sa sinabi ng kanyang ama. “Kuya, bakit pala kayo magkasama ni Tito?” Tanong ni Rey, sa kanya. “Nakita ko siya sa labas.” Sagot ni Aaron, kaya napakunot ang noo ni Rey. “Sa labas? Anong ginawa mo sa labas? At bakit hindi ka namin nakita kanina?” Taka na tanong ni Rey. “Isa pa Kuya, anong ginagawa mo rito?” Tanong din ni Reymart sa kanya. “‘Wag mo nang itanong ‘yan.” Sagot ni Rey, habang ninguso ang pinsan niyang si Hanma. “Alam mo ba Dad, na siya ang dahilan kung bakit muntik na akong mapahamak?” Galit na wika ni Hanma, habang napatitig sa kanya si Aaron. Hinding-hindi na kasi niya nakikita ang iba't-ibang personality nito na katulad noon. “Bakit Anak?” Taka na tanong ni Junas. “Kasi binugbog niya si Jake Dad! K
241 3RD POV “Dad.” Sambit ni Hanma, habang nilapitan ang kanyang ama. “Bakit Hija.” “Dad, bakit laging sinasabi ng lalaking ‘yon, na kilala ko siya?” Tanong nito habang niyakap ang kanyang ama. “Napagkamalan ka lang niya.” Sagot ni Junas. “Bakit po? May kamukha ba ako?” “Hindi ko rin alam Hija.” “Dad, baka may kakambal ako.” Wika niya, kaya natigilan si Junas at natawa. “Daddy naman eh!” Maktol na wika niya, habang patuloy siyang tinatawanan ng kanyang ama. “Bakit mo naman naisip ‘yon?” “Kasi ‘diba, si Rey at Reymart, kambal sila?” “Anak. Mag-isa ka lang na iniluwal ng iyong ina, bago siya nawala.” “Wala kabang balak na hanapin siya Dad?” “Sinabi ko naman sa 'yo ‘diba? Ayaw na niya tayong makita pa. Isa pa, alam mo rin na may bago na siyang pamilya.” Malungkot na wika niya kay Hanma.“Dad, bakit pala hindi ako mahal ni Mommy?” Muling natigilan si Junas, dahil sa tanong ni Hanma. “Bakit mo naman nasabi ‘yan?” “Kasi Dad, kung mahal niya ako. Hindi niya ako iiwan sa 'yo ‘
2423RD POV “Anak! B-buhay ka..” Iyak na wika nito, kaya napakunot ang kanyang noo. “Bitawan niyo po ako. Isa pa, hindi naman ako namatay, kaya buhay ako.” Inis na wika niya rito, matapos niya itong itulak. “Patawarin mo ako Hanma..” Natigilan siya, dahil sa kanyang narinig. “Kilala mo ako? P-paano mo ako nakilala?” Kunot-noo na tanong niya, rito habang napalingon sa paligid. “A-ako ang mommy mo Hanma… A-Anak.” Hagulgol na wika ng babae, kaya nailing si Hanma, sa kanya habang pinagtatawanan ito. “Hindi ako tanga, para maniwala sa ‘yo, Isa pa, kilala ko ang mommy ko at hindi Ikaw 'yon! Kaya mas mabuti pang umalis kana at ‘wag mo nang hintayin pa na tatawag ako ng pulis, para ipahuli ka.” Madiin na wika niya, habang tinalikuran ito. Pero muli siyang natigilan ng yakapin ulit siya ng babae. “Ano ba! Bitawan mo nga ako! Tulong! Tulungan niyo ako!!” Malakas na sigaw niya, kaya lumapit sa kanila ang mga tao, na nasa loob ng convenience store.“Anong nangyayari rito?” Tanong ng guard,
2433RD POV “Aaron!” Tawag ng mommy niya. Gulat siyang napatingin dito, habang papalapit ito sa kanya. “Anong ginawa mo?” Tanong nito sa kanya. “Mom, may kailanga-.” “Sagutin mo ang tanong ko!!” Galit na sigaw nito sa kanya. “Gusto ko lang malaman ang totoo.” Napakunot ang noo ni Aira, dahil sa narinig niya mula sa kanyang anak. “Totoo? Anong totoo?” “Na buhay si Hanma.” Nailing si Aira, dahil sa sinabi ni Aaron. “Buhay? Nagpapatawa kaba? Nakita mo mismo sa dalawang mata mo ang nangyari sa kanya, ‘diba?” “Oo, pero hindi malabo na buhay siya, dahil kamukhang-kamukha niya siya Mom.” Iyak na wika ni Aaron. “Hindi siya si Hanma, Anak. Alam mo ‘yan.” Malumanay na wika nito, dahil hindi niya mapigilan na maawa sa anak niyang si Aaron. Ilang taon na rin itong nagdusa dahil sa pagkawala ni Hanma. “Ramdam ko Mom… Ramdam kung siya si Hanma.” “Anak, tanggapin mo na na wala na siya.” “Paano Mom? Paano ko siya makakalimutan? Alam mo bang kahit anong gawin ko, pilit pa rin siyang sinis
2443RD POV “Hindi ka makakalabas dito, hangga't hindi matapos ang kasal niyo.” Wika ni Aira, habang walang emosyon na makikita sa mukha niya. “Kailangan mong sumunod sa amin, dahil para rin ito sa ‘yo.” Nag-angat ng mukha si Aaron, habang kunot-noo na napatingin sa kanyang ina. “Wala ka rin pinagkaiba sa lola mo.” Sagot niya rito. “Wala akong pakialam sa iniisip mo Aaron. Ang gusto ko lang ay mabigyan ka ng pamilya.” “Bakit Mom? Hindi ko ba kayo pamilya?” “Sa tingin mo, habang-buhay mo kaming makasama? Hindi Aaron, mas maganda pa rin na may mga anak ka, na mag-aalaga sa ‘yo, sa pagtanda mo. May asawa kang masasabihan sa problema mo.” “Paano ako mag-sasabi sa kanya, kung hindi ko siya gusto?” “Anak, habang tumatagal. Matutunan mo rin siyang mahalin.” “Ayoko siyang mahalin. Alam mo kung sino ang mahal ko.” “‘Yan ang dahilan, kung bakit kita ipapakasal kay Nica!” Sigaw ni Aira, kaya masama niya itong tiningnan. “Aaron. Tama na ang ilusyon mo, dahil wala na si Hanma, wala na s
2453RD POV “Mommy!” Napatingin si Aira sa anak niyang si Dell, habang papalapit ito sa kanya. “Anong ginawa mo rito?” Tanong ni Aira. “Mom, bakit hindi mo man lang sinabi sa akin na ikakasal na pala si Kuya?” “Nakalimutan ko.” “Mom, pwede bang ‘wag mo nalang siyang pilitin na magpakasa-.” “Kung nagpapatulong siya sa ‘yo. Hindi na magbabago ang desisyon ko. Ikakasal sila ni Nica sa ayaw at gusto niya.” “Wala ng pero-pero.” Wika ni Aira, habang muli nitong tiningnan ang phone niya. Wala naman nagawa si Dell, kun'di ang talikuran ang kanyang ina, at tinungo ang silid ng kuya Aaron niya. “Buksan niyo.” Utos niya sa mga tauhan nila, na nakatayo sa pinto. “Hindi niyo ba ako naririnig?” Galit na wika niya, kaya nagkatinginan sila. “Isa.” Wika niyang muli, kaya dali-dali nilang binuksan ang pinto. “Kuya!!” Sigaw niya, habang nilapitan si Aaron at mahigpit itong niyakap. “Ayos ka lang ba? Anong ginawa nila sa 'yo Kuya ko?!” Napahinga ng malalim si Aaron, habang tinanggal ang kam
2463RD POV “Ikaw na naman?” Kunot-noo na wika ni Hanma. “Umalis kana, kung ayaw mong tumawag ako ng pulis.” “Bakit ka naman tatawag?” Tanong ni Aaron, sa kanya. “Bakit hindi ako tatawag? Nakalimutan mo bang isa kang manyak?” “Kung manyak ako, matagal na sana kitang ni-r*pe.” Lalong napakunot ang noo niya, dahil sa kanyang sinabi. “Hindi ako masamang tao, at lalong hindi ako rep*st. Nandito ako para alukin ka ng trabaho. Sayang kasi ang natapos mo, kung hindi mo ito magagamit.” “Paano mo nalaman ‘yon?” Inis na tanong niya. “Pero hindi ko sinabi sa ‘yo, na naayon sa natapos mo, ang trabaho na inaalok ko.” “Blahh…” Asar na wika ni Hanma, sa kanya. “Isang milyon kada buwan.” Natigilan siya at napatingin kay Aaron, dahil sa sinabi nito. “N-nagbibiro kaba?” Utal na wika nito sa kanya. “Mukha ba akong nagbibiro?” Napatingin si Hanma, sa kanyang ina, habang nasa loob ito ng kotse. “Ano bang gagawin ko?” “Simple lang, pakasalan mo ako.” Napa-awang ang labi niya, dahil sa sinabi
2473RD POV Napatingin si Hanma, sa marriage certificate nila ni Aaron. “Paunang bayad.” Wika ni Aaron, kaya napatingin si Hanma, sa kamay niya. Kinuha niya naman ito at tiningnan. “Dalawang milyon ang laman niyan.” Namilog ang mga mata niya, dahil sa narinig niya. “D-dalawang milyon?” “Oo.” Malawak na napangiti si Hanma, habang hinalikan ang cash card, na binigay ni Aaron. “‘Wag kang mag-alala. Pagbubutihan ko ang pagiging asawa mo!” Ngiting wika niya. Lihim na napangiti si Aaron, dahil sa sinabi ni Hanma. “Alam naba ‘to ng iyong ama?” Tanong niya, habang umiling siya rito. “‘Wag mo rin muna na sabihin sa mga pinsan ko, baka kasi isusumbong nila ako kay Daddy. Lagot ako do’n.” “Malaman pa rin nila ‘yon.” Napakunot ang noo ni Hanma, dahil sa sinabi ni Aaron. “Bakit nila malalaman? Ipagkakalat mo ba?” “Dahil ikakasal na sana ako.” Napasinghap si Hanma, dahil sa narinig niya. “Ginamit mo ako, para hindi ka maikasal sa iba?” Tumango si Aaron sa kanya. “Bakit ayaw mo siyang
321 3RD POV “Hija!!” Tuwang wika sa kanya ni Alicia, at niyakap siya nito. Hindi niya napigilan na mailang dahil sa ginawa nito, dahil hindi pa rin nawala sa isip niya ang ginawa nito sa kanya noon. “Nana! Tawagin mo na ang Sir Danilo niyo, at si Noah!” Utos nito, kaya napatingin siya sa katulong. Napansin ni Dell, na gulat silang napatingin sa kanya. “Nana! Hindi mo ba ako naririnig?” Maldita na wika nito, kaya nagmamadali itong umalis. “Halika Hija, maupo ka.” Ngiting wika nito, habang hinawakan ang kamay niya. Nang makita niya si Noah, na bumana ay hindi na naman napigilan ni Dell, ang kanyang sarili na titigan ito. Pero katulad ng ginawa nito kanina, ay hindi ito tumingin sa kanya. “Masaya ako, na pumunta ka rito, Miss. Martinez.” Tuwang wika ng ama ni Lester at Noah sa kanya. Napangiti naman si Dell, sa kanya. “Alam mo bang special, talaga itong mga pagkain na pina-handa ko sa ‘yo Hija.” Pagmamalaki na wika ni Alicia. Kukuha n asana ito ng mga pagkain at ilagay sa plato n
320 3RD POV “Daddy!” Malakas na sigaw ni Dell, nang makarating siya sa kanila. Agad siyang tumakbo, papunta sa kanyang ama, at niyakap ito ng mahigpit. “Kumusta ang bakasyon mo Hija?” Ngiting tanong nito, matapos niya itong bitawan. “Ayos lang po Dad.” Sagot niya at muli itong niyakap. “Tito, pwede ko bang dalhin si Dell, sa bahay?” Napatingin siya kay Lester, dahil sa sinabi nito. “Bahay? Ano naman ang gagawin natin do’n?” Taka na tanong ni Dell, sa kanya. “Gusto kasi ni Mommy, na pumunta ka ro’n.” Sagot nito.“Mas maganda siguro, kung sa ibang araw nalang Hijo. Kailangan pa ni Dell, na bisitahin ang lola niya, baka nagtampo na ang mga ‘yon.” Wika ni Dylan. “Ganun po ba, sige po. Babalikan ko nalang siya sa susunod na araw.” Ngiting sagot nito. “’Wag ka nang mag-abala pa. Ako na ang pupunta sa inyo.” Sagot ni Dell. Agad na nagliwanag ang mukha ni Lester, dahil sa kanyang sinabi. “Sigurado ka Dell?” Tuwang wika nito. Habang hinawakan ang kamay niya. “Oo naman.” Sagot nito,
319 3RD POV “Lester!!” Tuwang wika ni Dell, at agad na bumaba sa likod ni Noah. Mabilis niyang nilapitan si Lester, at mahigpit itong niyakap. “Magaling kana?” Tuwang wika niya, habang tumango si Lester. “Ngayon ka lang ba dumating? Bakit hindi mo sinabi sa akin na pupunta ka rito?” “Tinawagan kita, pero hindi ka makontak.” “Wala kasing signal rito.” Sagot niya, habang hindi pa rin nila binitawan ang isa’t-isa. “Paano mo nalaman na nandito kami?” Tanong niya rito, nang bitawan siya nito. “Si Kuya Aaron, ang nagturo sa akin.” Ngiting sagot nito sa kanya. “Bakit mo siya kasama Dell?” Tanong nitong muli, habang nakatingin kay Noah, hindi rin maiwasan ni Dell, na magtaka, dahil napansin niya na parang hindi man lang natuwa si Noah, na makita si Lester. Hindi katulad noong nakausap niya ito sa phone. “Maiwan ko na muna kayo, kailangan ko pang pumasok.” Paalam ni Noah, sa kanila. “Papasok? Saan?” Tanong ni Lester. “Pumasok kasi siya, bilang construction worker.” Ngiting wika ni
318 3RD POV “H-hello! Lester! Ikaw ba ‘yan?” Muling wika niya, pero wala na siyang narinig sa kabilang linya. Napatingin si Dell, sa kanyang phone, at nakitang lowbat ito. “Kainis! Bakit ngayon pa?” “Anong problema?” Napalingon si Dell, at nakita si Noah. Umupo ito sa tabi niya, habang naglagay ng pagkain. “Bakit ka nandito?” Tanong niya, at hindi sinagot ang tanong nito sa kanya. “Break time namin.” Sagot ni Noah, sa kanya. “Halika, kumain na tayo.” Gulat siyang napatingin sa kanya, dahil sa sinabi nito. “Gusto mo bang tumaba ako? Hindi mo ba alam, na katatapos ko lang kumain?” “Kailangan mo pa ring kumain. May binili rin pala akong prutas.” Wika nito at kinuha ang isang plastic. Kinuha niya ang isang mansanas, at hinugasan. “May balita kaba sa kapatid mo?” Tanong niya rito, at napansin na natigilan ito. “Wala.” Maikling sagot nito, habang binalatan na muli ang mansanas. “Tumawag kasi ako kay Daddy, at nakausap ko siya.” Wika niya, kaya nag-angat ito ng mukha. “Nakausap
3173RD POV “Sakay na.” Wika nito, matapos nitong lagyan ng helmet ang ulo ni Dell. “Sigurado kabang marunong ka niyan?” Tanong ni Dell, sa kanya, dahil kait sa kuya Evo niya, ay hindi siya sumasakay sa motor nito. Mas gugustuhin pa niya na maglakad. ‘Wag lang sumakay rito. “Bakit ba wala kang tiwala sa akin?” “Nakakatakot kayang sumakay r’yan! Bakit ba ‘yan ang binili mo? Mas maganda sana kung kotse nalang. Dapat kasi ako nalang ang bumili.” Inis na wika niya rito. “Alam mo, mas maganda ‘tong gamii, kaya sumakay kana, kung ayaw mong iwan kita rito.” Wika niya, kay Dell, kaya dahan-dahan itong sumakay sa motor. Gulat naman siyang napatingin sa bewang ni Noah, nang hawakan nito ang kamay niya, at pinayakap ito sa kanyang bewang. Nang buhayin nito ang makina ng motor, ay mas humigpit pa ang pag-yakap ni Dell, sa bewang ni Noah, habang pinikit niya ang kanyang mga mata. “’Wag ka nang matakot, mahina lang naman ang takbo natin. Isa pa, kapag nasanay ka nang sumakay nito. Tuturuan
3163RD POV “Saan ba talaga tayo pupunta? Gusto mo ba talaga na mapatay ka ng pamila ko?” Galit na tanong niya rito, habang sakay sila ng barko. Ito ang unang beses na nakasakay ng ganito si Dell. “Ang ingay mo naman, bakit nila gagawin sa aki ‘yon? Alam nila na kasal na tayo.” Sagot nito habang humiga. “Anong sinabi mo? Alam mong hindi pa tayo kasal!” Inis na sigaw niya rito. “Akala ko ba natatandaan mo ang lahat, noong magkasama tayo rati.” Kindat na wika niya rito. “’Yong contract marriage natin.” Namilog ang mga mata ni Dell, dahil sa kanyang narinig, at natigilan. Pero mayamaya pa, ay napangiti ito. “Nakakatawa ka talaga, hindi mo ba alam, na tiningnan ko na ro’n, at ang nakalagay pa rin ay single ako. Single.” Madiin na wika niya. “Hindi kaba nagtataka?” Wika nito, kaya nawala ang ngiti sa labi niya.“Sinadya ko lang ‘yon, para lalo kang maguluhan.” “Walang hiya ka talaga Noah!!” Galit na sigaw niya rito. “Kaya paano mo mapapa-urong ang kasal natin, kung kasal na tayo.
3153RD POV“Kanina pa kami magkasama sa taas.” Sagot nito kay Aaron, kaya napakunot ang noo nito. Habang napatingin sa kanya. “Kuya! Anong klaseng tingin ‘yan?” Inis na wika ni Dell, kaya hindi maiwasan ni Hanma, na mapangiti.“Bakit?” Asar na tanong niya rito. “Sumunod nalang kayong dalawa sa amin, at sa loob na tayo mag-usap.” Wika ni Aaron, habang pinulupot nito ang braso niya, sa bewang ng kanyang asawang si Hanma.“Paano ka nagising?” Mahina na tanong niya kay Noah, kaya taka itong napatingin sa kanya. “Ang ibig kung sabihin, paano mo nalaman na lumabas ako? Hindi ba kanina lang mahimbing ka pang natutulog?” Muling wika niya, habang napangiti ito sa kanya. “Hindi ka pa rin pala na sanay sa akin.” Iling na sagot nito, habang ginaya ang ginawa ni Aaron. Inis niya naman na winaksi ang braso nito, kaya malawak itong napangiti. “’Di kaba nagtataka kung paano ako nakapunta sa kulungan na ‘yon?” Wika niya kaya napakunot lalo ang noo ni Dell. “Bakit pa ako magtatanong, kung alam k
3143RD POV Hinayaan lang ni Dell, si Noah, at hindi na siya nagsalita pang muli. Hindi niya rin napansin ang mga bodyguard nito, at ang tangi niya lang nakita ay ang kotse nito. Pareho rin silang basang-basa, dahil nasira ang payong na kanyang dala, dahil sa lakas ng hangin. “Umuwi kana, baka magkasakit ka.” Wika nito, habang nakayuko. “Paano ka? Kailangan mo rin magpali, dahil basang-basa ka rin.” Nag-angat ito ng mukha at nakita niyang ngumiti ulit ito. Pero hindi abot sa kanyang mga mata. “Saan ‘yong hotel mo?” Muling wika niya, habang umiling ito. Napakunot naman ang kanyang mga mata, habang nakatitig kay Noah. “Anong ibig mong sabihin?” Tanong niya, rito, pero bigla nalang siyang tinalikuran ni Noah. “Sandali! Saan ka pupunta?” Tanong niya, habang sinundan ito. “Pwede bang umalis kana at iwan mo ako! Higit sa lahat, tigilan mo ‘yang pagkukunwari mo na may pakialam ka sa akin!!” Galit na sigaw niya, kay Dell. Natigilan si Dell, dahil sa kanyang narinig at hindi na ulit it
3133RD POV “Bakit ka pumasok dito?” Kunot-noo na tanong nito sa kanya. “Bakit bigla ka nalang umalis? Bakit hindi ka pumasok at sumama sa mga magulang mo?” Tanong niya rito, kaya napansin niya, na lalong napakunot ang noo nito. “Ano bang pakialam mo? At pwede bang lumabas kana.” Wika nito, habang hindi sinagot ang tanong niya. “Ayokong lumabas.” Nakataas na kilay na wika niya kay Noah. “Nagpapatawa kaba?” Inis na wika nito. “Hindi ako nagpapatawa, at lalabas lang ako, kapag i-urong mo ang kasal natin.” Ngiting wika niya habang nakita niya ang paggalaw ng pangga nito. “Paano kung ayaw ko?” Napakunot ang noo ni Dell, dahil sa sinabi nito sa kanya. “Bakit ayaw mo?! Bumalik na ang kapatid mo! Nasa inyo na siya?!” Inis na wika niya rito. “Wala akong pakialam, ang gusto ko. Maikasal tayo.” Kindat na wika nito, habang nawala ang dilim sa kanyang mukha.Hindi maiwasan ni Dell, na mapatitig sa kanya, dahil mula nang makita niya ulit ito, ay ngayon lang niya itong nakita na ngumiti.