231 3RD POV “Kilala mo ako?” Taka na wika nito habang nakatitig sa kanya. “H-hindi mo ba ako kilala?” Wika ni Aaron, habang hinawakan nito ang kamay ng babae. Mabilis na winaksi niya ang kamay ni Aaron, at masama itong tiningnan. “‘Wag mo akong hawakan.” Kunot-noo na wika nito sa kanya. “Teka lang, sino kaba? At bakit mo kilala ang anak ko?” Tanong ni Junas, kaya napatingin siya rito. “A-anak? Anak mo siya?” Utal na tanong ni Aaron, habang napatango ang lalaki sa kanya.“Bakit Hijo, kilala mo ba si Hanma?” Tanong ni Minerva. “Opo Tita…” Sagot niya habang nakatitig pa rin sa babae. “Paano mo ako nakikilala? Dahil ako, hindi kita kilala.” Kunot-noo na wika nito sa kanya. “Paanong hindi mo ako kilala?” Tanong ni Aaron, habang hinawakan siyang muli, pero muling binawi nito ang kamay niya. “Dad, sino ba siya? Hindi ko siya?” Inis na wika nito sa kanyang ama. “Kuya!” Sabay silang napalingon, napalingon at nakita si Rey. “Rey!” Tuwang wika ng babae at agad na yumakap sa kanya. N
2323RD POV “Nagsalita na sila at iisa lang ang taong tinuturo nila.” Wika ni Evo, habang napatingin sila sa mga lalaki na nakatali. “Sino?” Galit na tanong ni Reymart. “Ang girlfriend mo.” Gulat na napatingin si Reymart, sa kuya niya, dahil sa sinabi nito. “Kuya, baka nagkamali ka lang. Alam kung hindi ‘yon magagawa ni Judith. Isa pa, bakit niya naman pagtangka-an si Diana?” “Bahala ka, basta sinabihan na kita.” “Pero bakit? Alam kung kaibigan ang turing niya rito?” Hindi makapaniwala na wika ni Reymart, habang hindi sumagot sa kanya ang kuya Evo niya. Naalala rin niya ang sinabi sa kanya ni Diana.‘Damn! Hindi kaya binayaran sila ni Diana? Para idiin si Judith?’ Napakuyom ang kamao niya at kinuha ang kanyang phone. “Pabalikin mo na si Judith.” Utos niya at agad na pinutol ang tawag. “Ako na ang bahala Kuya, pero sa oras na malaman kung hindi totoo ang sinasabi nila. Malalagot silang lahat sa akin.”****“Maganda ba?” Tanong niya kay Diana, habang napatingin ito sa silid na p
2333RD POV “Bastos ka!!!” Napabaling ang mukha ni Aaron, matapos siyang sampalin ni Hanma. “Ayos ka lang ba?” Muling tanong nito sa kanyang nobyo. Inis na napatingin sa kanila si Aaron, at muli na naman nitong nilapitan si Hanma. “Bitawan mo ako ano ba!!” Malakas na sigaw nito, nang hawakan ni Aaron, ang braso niya. “Ano bang problema mong bastos ka ha?” Galit na tanong ni Hanma, habang hindi niya ito pinansin at patuloy lang itong hinila. Tumayo naman ang nobyo ni Hanma, at sinuntok si Aaron. Pero para lamang itong sumuntok sa hangin, dahil agad na umilag si Aaron. “Jake!” Sigaw ni Hanma, nang tadyakan ito ni Aaron. “Alisin niyo ang lalaking ‘yan sa paningin ko.” Utos niya sa kanyang mga tauhan, matapos itong lumapit sa kanila. “Sino kaba talaga? At bakit mo ‘yon ginagawa kay Jake? Wala namang kasalanan ang tao sa ‘yo!” Sigaw nito habang hinahampas ang kamay niya. Tumigil sa paglalakad si Aaron, at tiningnan siya. “Tumigil kana.” Wika niya kay Hanma.“Bakit ako titigil? Dap
234 3RD POV “Sinasabi ko na nga ba.” Wika ni Diana, habang napatingin ito sa babae na nasa harapan niya. Taas kilay naman itong tumingin sa kanya at hinawakan ang baba niya. “Alam mo bang inis na inis na ako sa 'yo! At lalo na noong bumalik ka!” Wika nito habang mahigpit na hinawakan ang baba niya. “Alam mo bang noon paman, napansin ko na na may gusto ka talaga kay Reymart, kaya gumawa ako ng paraan para mawala ka. Pero sadyang malandi ka! Dahil nagpabuntis ka talaga sa kanya!” Napangiti si Diana, habang tinitigan ang galit na mukha ni Judith. “Kaya ba, ayaw mong tanggapin na natalo kita?” Ngiting wika niya, kaya malakas siyang sinampal ni Judith. “Alam mo bang sawang-sawa na ako sa pakikipag-plastikan sa ‘yo? Noon paman ay inis na inis na ako sa ‘yo!” Muling wika nito at muli siyang sinampal. “Mas mabuti nang mawala ka! Kasama ng mga anak mo, dahil panira lang kayo sa plano ko.” Ngising wika nito. “Albert! Kayo na ang bahala sa babaeng ‘to, dahil kailangan kung puntahan si R
2353RD POV “Kumain kana.” Wika ni Judith, habang nakatingin kay Reymart. Busy kasi ito sa phone niya, dahil kagabi pa niya inutusan ang mga tauhan niya na hanapin si Diana, pero hanggang ngayon ay wala pa rin siyang balita rito. Isa pang kinaiinisan niya, ay hindi man lang tumawag sa kanya ang kapatid niya pati na rin ang kuya Evo niya. “Daddy…” Sambit ni Rowan, kaya napatingin si Reymart sa kanya, at binuhat ito. “Akin na. Ako nalang ang bahal-.” Umiyak naman ito ng tangka niya itong kunin kay Reymart. “Shhh, halika kay Mommy, ‘wag kang umiya-.” Napasigaw si Judith, nang suntukin ni Rafael ang hita niya. “Hindi ikaw ang Mommy namin!” Malakas na sigaw ni Rafael, at muli siyang sinuntok nito. Inis niya itong tiningnan, at hinawakan ang kamay nito. “Wala na ang mommy niyo, iniwan na kayo, kaya ako na ang bago niyong momm-.”“Tama na Judith.” Wika ni Reymart, at kinuha ang dalawang anak niya. “Tama na anak. Babalik din ang mommy mo.” Wika niya kay Rowan, habang hinalikan ito sa n
2363RD POV “A-ano?” Napaupo si Diana, habang nabitawan niya ang kanyang phone. “Anong nangyari?” Tanong ng kanyang ina. “M-Mom, kayo muna ang bahala sa mga bata. Pupuntahan ko lang si Reymart.” Iyak na wika ni Diana, kaya lalong nagtaka ang kanyang ina. “Huminahon ka nga, bakit kaba nagkaganyan? Ano bang problema?” “Mommy, si Reymart… May masama pong nangyayari sa kanya.” Napasinghap ang kanyang ina, dahil sa kanyang sinabi. “K-kailangan ko po siyang puntahan Mommy.” Iyak niyang wika kaya tumango sa kanya ang kanyang ina. “Samahan niyo ang ma'am Diana niyo!” Utos niya sa kanilang mga tauhan.Nang makarating si Diana, sa hospital ay nakita niya si Anna, na nakaupo habang umiiyak. “T-Tita..” Iyak na sambit niya habang tumayo si Anna, at niyakap siya. “Ano pong nangyari?” Tanong niya rito. “Nakita ko nalang na lumabas ang kotse niya, at bigla nalang itong nabangga.” “Nasa'n po ba ang mga bodyguard niya Tita? Bakit hindi siya sinamahan?” “Hindi ko rin alam Hija.” “Mom, tama
237 WARNING MATURED CONTEXT!!! SPG3RD POV “I'm sorry.” Wika ni Reymart, habang nasa loob sila ng kanilang kwarto. “Naintindihan kita Reymart. Noon pa man, alam ko na na siya ang mahal mo at hindi ako.” Malungkot na wika ni Diana sa kanya. “Pasensya kana ha, kung naging makulit ako sa 'yo.” Hinging tawad ni Diana. “Ayos lang ‘yon.” Wika niya at siniil ng halik ang labi ni Diana. “Teka lang naman, mag-uusap pa nga tayo.” “Pwede naman tayong mag-usap habang nag-s*x.” Nahampas ni Diana, si Reymart, dahil sa sinabi nito. “Sige lang, magsalita ka lang. Nakikinig naman ako.” Wika ni Reymart, habang nag-umpisa itong halikan ang leeg niya. “Tumigil ka kasi muna!” Nakikiliti na wika ni Diana, dahil dinilaan nito ang leeg niya, patungo sa kanyang dibdib. “Mamaya nalang tayo, mag-usap. Ito muna ang uunahin natin.” Ngising wika niya, habang hinampas siyang muli ni Diana. Pero napasigaw si Diana, nang bigla nalang siyang ihiga ni Reymart, sa kanilang kama. “Ano ba! Nakikiliti ako Reyma
2383RD POV “Ano bang ginagawa mo rito?” Inis na tanong ni Reymart, sa kakambal niyang si Rey.“Hinahanap kayo ng mga bata.” Natatawang sagot niya rito. “Anong hinahanap? Alam ko na hindi nila kami hahanapin, kapag kasama nila si Mommy.” “Kinuha namin sila kay Mommy.” Napakunot ang noo ni Reymart, dahil sa sagot ng kapatid niya. “Anong kinuha?” “Kinuha nga namin.” “Bakit niyo kasi kinuha?” “Gusto ka namin, puntahan. Kasi bigla ka nalang nawala sa hospital.” Mabilis naman itong lumayo sa kanya, nang makitang itinaas ni Reymart, ang kanyang kamao. “Hindi mo ba alam, na isturbo kayo!” Madiin na wika niya rito, kaya malakas na natawa si Rey. “Bakit?” Kunot-noo na tanong ni Diana, habang nilapitan niya ang dalawa. Kasama niya si April, at masama rin nitong tiningnan ang asawa niya. “Nag-katuwaan lang kami.” Ngiting wika ni Rey, at pinulupot ang kanyang braso sa bewang ng asawa niya. “Sinabi mo na ba sa kanila?” Wika ni April, kaya nagkatinginan si Rey at Reymart. “Ang alin?” Ta
321 3RD POV “Hija!!” Tuwang wika sa kanya ni Alicia, at niyakap siya nito. Hindi niya napigilan na mailang dahil sa ginawa nito, dahil hindi pa rin nawala sa isip niya ang ginawa nito sa kanya noon. “Nana! Tawagin mo na ang Sir Danilo niyo, at si Noah!” Utos nito, kaya napatingin siya sa katulong. Napansin ni Dell, na gulat silang napatingin sa kanya. “Nana! Hindi mo ba ako naririnig?” Maldita na wika nito, kaya nagmamadali itong umalis. “Halika Hija, maupo ka.” Ngiting wika nito, habang hinawakan ang kamay niya. Nang makita niya si Noah, na bumana ay hindi na naman napigilan ni Dell, ang kanyang sarili na titigan ito. Pero katulad ng ginawa nito kanina, ay hindi ito tumingin sa kanya. “Masaya ako, na pumunta ka rito, Miss. Martinez.” Tuwang wika ng ama ni Lester at Noah sa kanya. Napangiti naman si Dell, sa kanya. “Alam mo bang special, talaga itong mga pagkain na pina-handa ko sa ‘yo Hija.” Pagmamalaki na wika ni Alicia. Kukuha n asana ito ng mga pagkain at ilagay sa plato n
320 3RD POV “Daddy!” Malakas na sigaw ni Dell, nang makarating siya sa kanila. Agad siyang tumakbo, papunta sa kanyang ama, at niyakap ito ng mahigpit. “Kumusta ang bakasyon mo Hija?” Ngiting tanong nito, matapos niya itong bitawan. “Ayos lang po Dad.” Sagot niya at muli itong niyakap. “Tito, pwede ko bang dalhin si Dell, sa bahay?” Napatingin siya kay Lester, dahil sa sinabi nito. “Bahay? Ano naman ang gagawin natin do’n?” Taka na tanong ni Dell, sa kanya. “Gusto kasi ni Mommy, na pumunta ka ro’n.” Sagot nito.“Mas maganda siguro, kung sa ibang araw nalang Hijo. Kailangan pa ni Dell, na bisitahin ang lola niya, baka nagtampo na ang mga ‘yon.” Wika ni Dylan. “Ganun po ba, sige po. Babalikan ko nalang siya sa susunod na araw.” Ngiting sagot nito. “’Wag ka nang mag-abala pa. Ako na ang pupunta sa inyo.” Sagot ni Dell. Agad na nagliwanag ang mukha ni Lester, dahil sa kanyang sinabi. “Sigurado ka Dell?” Tuwang wika nito. Habang hinawakan ang kamay niya. “Oo naman.” Sagot nito,
319 3RD POV “Lester!!” Tuwang wika ni Dell, at agad na bumaba sa likod ni Noah. Mabilis niyang nilapitan si Lester, at mahigpit itong niyakap. “Magaling kana?” Tuwang wika niya, habang tumango si Lester. “Ngayon ka lang ba dumating? Bakit hindi mo sinabi sa akin na pupunta ka rito?” “Tinawagan kita, pero hindi ka makontak.” “Wala kasing signal rito.” Sagot niya, habang hindi pa rin nila binitawan ang isa’t-isa. “Paano mo nalaman na nandito kami?” Tanong niya rito, nang bitawan siya nito. “Si Kuya Aaron, ang nagturo sa akin.” Ngiting sagot nito sa kanya. “Bakit mo siya kasama Dell?” Tanong nitong muli, habang nakatingin kay Noah, hindi rin maiwasan ni Dell, na magtaka, dahil napansin niya na parang hindi man lang natuwa si Noah, na makita si Lester. Hindi katulad noong nakausap niya ito sa phone. “Maiwan ko na muna kayo, kailangan ko pang pumasok.” Paalam ni Noah, sa kanila. “Papasok? Saan?” Tanong ni Lester. “Pumasok kasi siya, bilang construction worker.” Ngiting wika ni
318 3RD POV “H-hello! Lester! Ikaw ba ‘yan?” Muling wika niya, pero wala na siyang narinig sa kabilang linya. Napatingin si Dell, sa kanyang phone, at nakitang lowbat ito. “Kainis! Bakit ngayon pa?” “Anong problema?” Napalingon si Dell, at nakita si Noah. Umupo ito sa tabi niya, habang naglagay ng pagkain. “Bakit ka nandito?” Tanong niya, at hindi sinagot ang tanong nito sa kanya. “Break time namin.” Sagot ni Noah, sa kanya. “Halika, kumain na tayo.” Gulat siyang napatingin sa kanya, dahil sa sinabi nito. “Gusto mo bang tumaba ako? Hindi mo ba alam, na katatapos ko lang kumain?” “Kailangan mo pa ring kumain. May binili rin pala akong prutas.” Wika nito at kinuha ang isang plastic. Kinuha niya ang isang mansanas, at hinugasan. “May balita kaba sa kapatid mo?” Tanong niya rito, at napansin na natigilan ito. “Wala.” Maikling sagot nito, habang binalatan na muli ang mansanas. “Tumawag kasi ako kay Daddy, at nakausap ko siya.” Wika niya, kaya nag-angat ito ng mukha. “Nakausap
3173RD POV “Sakay na.” Wika nito, matapos nitong lagyan ng helmet ang ulo ni Dell. “Sigurado kabang marunong ka niyan?” Tanong ni Dell, sa kanya, dahil kait sa kuya Evo niya, ay hindi siya sumasakay sa motor nito. Mas gugustuhin pa niya na maglakad. ‘Wag lang sumakay rito. “Bakit ba wala kang tiwala sa akin?” “Nakakatakot kayang sumakay r’yan! Bakit ba ‘yan ang binili mo? Mas maganda sana kung kotse nalang. Dapat kasi ako nalang ang bumili.” Inis na wika niya rito. “Alam mo, mas maganda ‘tong gamii, kaya sumakay kana, kung ayaw mong iwan kita rito.” Wika niya, kay Dell, kaya dahan-dahan itong sumakay sa motor. Gulat naman siyang napatingin sa bewang ni Noah, nang hawakan nito ang kamay niya, at pinayakap ito sa kanyang bewang. Nang buhayin nito ang makina ng motor, ay mas humigpit pa ang pag-yakap ni Dell, sa bewang ni Noah, habang pinikit niya ang kanyang mga mata. “’Wag ka nang matakot, mahina lang naman ang takbo natin. Isa pa, kapag nasanay ka nang sumakay nito. Tuturuan
3163RD POV “Saan ba talaga tayo pupunta? Gusto mo ba talaga na mapatay ka ng pamila ko?” Galit na tanong niya rito, habang sakay sila ng barko. Ito ang unang beses na nakasakay ng ganito si Dell. “Ang ingay mo naman, bakit nila gagawin sa aki ‘yon? Alam nila na kasal na tayo.” Sagot nito habang humiga. “Anong sinabi mo? Alam mong hindi pa tayo kasal!” Inis na sigaw niya rito. “Akala ko ba natatandaan mo ang lahat, noong magkasama tayo rati.” Kindat na wika niya rito. “’Yong contract marriage natin.” Namilog ang mga mata ni Dell, dahil sa kanyang narinig, at natigilan. Pero mayamaya pa, ay napangiti ito. “Nakakatawa ka talaga, hindi mo ba alam, na tiningnan ko na ro’n, at ang nakalagay pa rin ay single ako. Single.” Madiin na wika niya. “Hindi kaba nagtataka?” Wika nito, kaya nawala ang ngiti sa labi niya.“Sinadya ko lang ‘yon, para lalo kang maguluhan.” “Walang hiya ka talaga Noah!!” Galit na sigaw niya rito. “Kaya paano mo mapapa-urong ang kasal natin, kung kasal na tayo.
3153RD POV“Kanina pa kami magkasama sa taas.” Sagot nito kay Aaron, kaya napakunot ang noo nito. Habang napatingin sa kanya. “Kuya! Anong klaseng tingin ‘yan?” Inis na wika ni Dell, kaya hindi maiwasan ni Hanma, na mapangiti.“Bakit?” Asar na tanong niya rito. “Sumunod nalang kayong dalawa sa amin, at sa loob na tayo mag-usap.” Wika ni Aaron, habang pinulupot nito ang braso niya, sa bewang ng kanyang asawang si Hanma.“Paano ka nagising?” Mahina na tanong niya kay Noah, kaya taka itong napatingin sa kanya. “Ang ibig kung sabihin, paano mo nalaman na lumabas ako? Hindi ba kanina lang mahimbing ka pang natutulog?” Muling wika niya, habang napangiti ito sa kanya. “Hindi ka pa rin pala na sanay sa akin.” Iling na sagot nito, habang ginaya ang ginawa ni Aaron. Inis niya naman na winaksi ang braso nito, kaya malawak itong napangiti. “’Di kaba nagtataka kung paano ako nakapunta sa kulungan na ‘yon?” Wika niya kaya napakunot lalo ang noo ni Dell. “Bakit pa ako magtatanong, kung alam k
3143RD POV Hinayaan lang ni Dell, si Noah, at hindi na siya nagsalita pang muli. Hindi niya rin napansin ang mga bodyguard nito, at ang tangi niya lang nakita ay ang kotse nito. Pareho rin silang basang-basa, dahil nasira ang payong na kanyang dala, dahil sa lakas ng hangin. “Umuwi kana, baka magkasakit ka.” Wika nito, habang nakayuko. “Paano ka? Kailangan mo rin magpali, dahil basang-basa ka rin.” Nag-angat ito ng mukha at nakita niyang ngumiti ulit ito. Pero hindi abot sa kanyang mga mata. “Saan ‘yong hotel mo?” Muling wika niya, habang umiling ito. Napakunot naman ang kanyang mga mata, habang nakatitig kay Noah. “Anong ibig mong sabihin?” Tanong niya, rito, pero bigla nalang siyang tinalikuran ni Noah. “Sandali! Saan ka pupunta?” Tanong niya, habang sinundan ito. “Pwede bang umalis kana at iwan mo ako! Higit sa lahat, tigilan mo ‘yang pagkukunwari mo na may pakialam ka sa akin!!” Galit na sigaw niya, kay Dell. Natigilan si Dell, dahil sa kanyang narinig at hindi na ulit it
3133RD POV “Bakit ka pumasok dito?” Kunot-noo na tanong nito sa kanya. “Bakit bigla ka nalang umalis? Bakit hindi ka pumasok at sumama sa mga magulang mo?” Tanong niya rito, kaya napansin niya, na lalong napakunot ang noo nito. “Ano bang pakialam mo? At pwede bang lumabas kana.” Wika nito, habang hindi sinagot ang tanong niya. “Ayokong lumabas.” Nakataas na kilay na wika niya kay Noah. “Nagpapatawa kaba?” Inis na wika nito. “Hindi ako nagpapatawa, at lalabas lang ako, kapag i-urong mo ang kasal natin.” Ngiting wika niya habang nakita niya ang paggalaw ng pangga nito. “Paano kung ayaw ko?” Napakunot ang noo ni Dell, dahil sa sinabi nito sa kanya. “Bakit ayaw mo?! Bumalik na ang kapatid mo! Nasa inyo na siya?!” Inis na wika niya rito. “Wala akong pakialam, ang gusto ko. Maikasal tayo.” Kindat na wika nito, habang nawala ang dilim sa kanyang mukha.Hindi maiwasan ni Dell, na mapatitig sa kanya, dahil mula nang makita niya ulit ito, ay ngayon lang niya itong nakita na ngumiti.