C13RD POV“Dad! Ayoko pong magpakasal sa kanya!” Iyak na wika ni Anna sa kanyang ama. Hindi niya kasi inakala na basta nalang itong mag-desisyon na ipakasal siya sa anak ng kaibigan nito na si Dylan. Hindi naman maipagkakaila ng dalaga na may gusto siya sa binata, pero alam niya kasi na may girlfriend ito at mahal na mahal ito ni Dylan. “Ang pinaka-ayaw kung marinig Anna ay ang tanggihan mo ako sa lahat ng gusto ko! Alam mong si Dylan lang ang makaka-salba sa negosyo natin na palubog na!” “Pero Dad!” “Tumigil ka na Anna! Dapat kang sumunod sa iyong ama! Alam mo kung gaano siya nagsikap, para sa kumpanya natin, tapos hindi mo pa siya magawang pagbigyan?” “Paano ko siya pagbigyan Tita? Alam mo naman na masyado pa akong Bata. Isa ka, kaka-graduate ko lang.”“Wala kaming paki-alam! Basta ang gusto namin ang sundin mo.” Napa-upo si Anna, matapos niyang marinig ang sinabi ng stepmother niya. “Dad…” Mahina niyang sambit sa kanyang ama at hinawakan ang braso nito.“Kung gusto mo pang
C23RD POV“Kumain ka na, ipinaghanda kita ng pagkain.” Ngiting wika ni Anna, nang dumating si Dylan. Halos mamuti na rin ang kanyang mga mata sa kahihintay ng kanyang asawa. Ilang beses na rin niyang ininit ang mga pagkain, para hindi ito malamig kapag kumain na si Dylan. “Kumain na ako.” Balewalang wika ni Dylan at nilampasan lang siya. Napatingin naman si Anna sa mga pagkain at umupo sa mesa nang makitang pumasok na si Dylan sa loob ng kwarto nito. Hindi napigilan ni Anna ang kanyang sarili na mapa-iyak, habang nag-uumpisa na itong kumain. Akala niya, sa paglipas ng buwan na magkasama sila ni Dylan ay magbabago ang pakikitungo nito sa kanya. Pero habang tumatagal, ay mas lalo lamang na lumayo ang loob ni Dylan kay Anna. Kina-umagahan ay hindi na naabutan ni Anna si Dylan. Gusto niya sana itong ipaghanda ng pagkain, pero maaga itong umalis. Naisipan ni Anna, na dalhan nalang ulit ng pagkain si Dylan sa opisina nito. Alam niya kasi na sobrang busy nito at halos hindi na kumakai
C33RD POV“Pwede bang ‘wag ka munang umalis?” Kunot-noong nilingon ni Dylan si Anna, dahil sa sinabi nito.“At anong gusto mong gawin ko rito sa bahay? Magmukmok at titigan ka?” Insulto nitong wika kay Anna, habang natatawa. “Gusto ko lang malaman mo, na ayaw na ayaw kung makita ‘yang mukha mo! Hindi mo ba napapansin? Kaya nga ayaw kung mag-stay ng matagal dito sa bahay, dahil sa ‘yo!” Sigaw ni Dylan habang mabilis na tinalikuran si Anna. Napayuko si Anna, habang nag-uunahan sa pagbagsak ang kanyang mga luha. Gusto lang naman sana niya na may kasama, dahil masama ang kanyang pakiramdam. Pinunasan niya ang kanyang mga luha at kinuha ang kanyang telepono. Dial niya ang isang agency para kukuha ito ng katulong. Hindi niya kasi kaya ang magluto at tapusin ang paglilinis na ginawa niya, dahil biglang sumama ang kanyang pakiramdam. Matapos tawagan ni Anna ang isang agency, para bigyan siya ng katulong ay naisipan niya na humiga muna sa sofa at dito nalang ito hintayin. Napamulat si An
C4 3RD POV “Bakit hindi mo man lang ako pinagtanggol!” Malakas na sigaw ni Anna kay Dylan ng maka-uwi dito. Hilaw na napangiti si Dylan sa kanya at tinitingnan siya, mula ulo Hanggang paa. “At bakit ko naman ‘yon gagawin?” “Dylan, asawa mo ako!”“Asawa? Baka nakalimutan mo na asawa lang kita sa papel! Isa pa, ito ang tandaan mo Anna, ayokong saktan si Britney, kaya ‘wag na ‘wag mong sabihin sa kanya na pinakasalan kita.” Muling napa-iyak si Anna, dahil sa narinig niya mula kay Dylan. Ni wala man lang itong pakialam sa nararamdaman niya. Napatingin si Anna kay Luz ng abutan siya nito ng tubig. Mabilis din na tumabi si Luz nang makitang muling lumabas si Dylan. “S-saan ka pupunta?” Takang tanong ni Anna, habang nakita niya ang dalang maleta ni Dylan. Mabilis na lumapit sa kanya si Anna at hinawakan ang kanyang maleta.“Saan ka ba pupunta? Pwede bang ‘wag kang umalis..” Iyak nitong pagmamakaawa sa kanya. Pero parang bingi si Dylan at walang narinig. Muling hinawakan ni Anna ang ma
C5 3RD POV“Manang!” Napahinto si Luz at napatitig kay Anna. Ibang-iba kasi ito ngayon at ang sigla ng mukha niya. Hindi na rin nito nakikita sa mga mata ni Anna ang lungkot. “A-ayos na po ba kayo?” Taka niyang wika habang nilapitan ang amo. Dumako ang kanyang mga mata nang makita ang baso na may laman na alak. “Umiinom po kayo Ma’am Anna?” Tanong nito habang bakas sa kanyang mga mata ang pagtataka. Ngayon lang kasi niya nakitang umiinom ito. “Oo naman Manang, Minsan kailangan talaga natin uminom. Teka, bakit ba masyado kayong seryoso r’yan? Halika, uminom ka rin.” Ngiting wika nito habang inabot sa kanya ang baso. Kinuha naman ito ni Luz, habang hindi niya maiwasan na titigan ang mukha ni Anna. Sabay silang napalingon ng bigla nalang bumukas ang pinto. Kunot-noo na napatingin sa kanila si Dylan at dumilim pa lalo ang mukha nito ng makita ang bote ng alak sa harapan nila. “Mukhang nag-eenjoy ka ng husto?” Wika nito habang nilapitan sila. “Anong enjoy? Paano naman ako ma-enjoy,
63RD POVHindi pa rin mawala ang isip ni Dylan ang ginawa ni Anna sa kanya. Hindi pa rin siya makapaniwala na kayang gawin ‘yon sa kanya ni Anna. Isa pang pinagtataka niya ay parang may iba sa asawa niya. Pati ang kasuotan nito ay nag-iba narin.“May problema ba?” Napatingin siya sa pinto at nakita ang kaibigan niyang si Recca na nakatayo. Mabilis naman siyang umiling dito.“I though nag-aaway na naman kayo ng girlfriend mo.” Wika nito habang umupo sa harapan ng mesa niya.“We’re fine.” “Then? Bakit parang ang lalim yata ng problema mo? ‘Wag mong sabihin pinapahirapan ka ng asawa mo?” Natatawa niyang wika.“Parang ganun na nga.” Unti-unting nawawala ang ngiti sa labi ni Recca, dahil sa sagot sa kanya ni Dylan.“What do you mean Dude?” “Iwan, napansin ko lang na bigla siyang nagbago.”“Baka nauntog na at gusto nang makipag-divorce sa ‘yo.” “Mabuti sana kung ganun. Alam mo naman na wala talaga akong gusto sa kanya.” “Kung ganun, bakit hindi mo nalang siya unahan?”“Alam mo naman na
73RD POV“Where are you going?” Tanong sa kanya ni Dylan ng makitang bihis na bihis si Anna. “Bakit mo tinatanong?” Masungit na sagot niya.“Tsk, sabihin mo sa akin kung sa’n ka pupunta.” “Paano kung ayaw ko?” Napakuyom ang kamao ni Dylan habang malakas na binagsak ni Anna ang pinto ng condo unit nila. Akmang susunod na sana siya sa kanyang asawa, pero biglang tumunog ang kanyang phone.Ayaw sana ni Dylan na pumunta sa office, pero kailangan dahil may importante silang meeting, kaya agad niyang tinawagan si Recca.“Ano? Gagawin mo pa talaga akong bodyguard sa asawa mo.” Natatawang wika ni Recca sa kabilang linya.”“Don’t worry I pay you.” Muling natawa si Recca, dahil alam niya na hindi siya mananalo kay Dylan.Samantala nagpunta si Anna sa isang sikat na boutique para bumili ng damit. Pagpasok niya pa lang ay pinagtitinginan na siya ng mga tao sa loob. Hindi rin siya pinansin ng mga sales lady roon. “Hey!” Napatingin si Anna kay Britney at hilaw na ngumiti.“Why are you here?” Na
83RD POV“Lumabas ka muna.” Gulat na napatingin sa kanya si Britney dahil sa kanyang narinig. Hindi niya akalain na siya ang palayasin nito at hindi si Anna.“Are you kidding me, Love?” Galit na wika nito“Pwede ba, ‘wag mo nang painitin pa ang ulo ko.” “Bakit ba ako ang pinapalabas mo? Bakit ba hindi siya?” Turo niya kay Anna.“Bingi ka ba? Hindi mo ba narinig ang sinabi sa ‘yo ni Dylan?” Galit na nilingon ni Britney si Anna, at susungurin na naman sana. Pero pinigilan siya muli ni Dylan.“Lumabas ka na.” Muling wika ni Dylan sa kanya, kaya winaksi niya ang kamay ni Dylan at mabilis na lumabas.“Bakit ka nandito?” Inis na tanong niya kay Anna.“Bakit? Bawal ba akong pumunta rito?” Ngiting tanong niya. Narinig naman nila ang pagbubukas ng pinto kaya sabay silang napatingin dito.Bakas sa mukha ni Recca ang gulat ng makita si Anna na naka-upo sa swivel chair ni Dylan. Hindi niya inakala na pupunta rito si Anna, at sanay rin siya na basta nalang pumasok sa office ni Dylan. “Hi pogi!”
CHAPTER 13 3RD POV “Daisy, ano ba ‘yang pinagsasabi mo? Umayos ka nga.” Sagot nito sa kanya, kaya napatingin siya sa paligid. “T-teka lang.. N-nasa’n ako?” Wika niya na kina-kunot ng noo ng kanyang kakambal. “Nasaan? Nagpapatawa kaba?” Natatawa na wika nito sa kanya. “Tumayo kana nga r’yan. Hindi kaba nahihiya na matulog dito?” Wika nito, kaya napatingin siya rito. “N-nasaan ba ako?” Muling tanong niya, kaya napa-upo sa kanyang tabi si Dahlia. “Ayos ka lang ba? Nasa airport tayo, at sinundo kita, dahil nag-message ka sa akin, na susunduin kita rito.” “A-airport? P-paano ako nakarating dito?” Hindi makapaniwala na tanong niya rito. “Hindi bagay sa ‘yo, ang magiging artista. Tandaan mo ‘yan, kaya halika na.” Inis na wika ng kakambal niya habang tumayo. “Pwede mo ba akong kurutin?” “Kurutin? Bakit?”“Basta. Bilisan mo, dahil baka nanagini-. Ahh!!” Sigaw nita matapos siyang kurutin ng malakas ni Dahlia. “Ang sakit naman nun!” Galit na wika niya rito. “Sinabi mo kurutin kita,
CHAPTER 12 3RD POV “Bumaba na tayo.” Wika nito, kaya tumingin siya rito. “Bakit? Anong gagawin natin do'n?” Taka na tanong niya rito. “Magluluto na ako, para sa hapunan natin.” Sagot nito, kaya napatingin siya sa labas. “Mukhang maaga pa.” Kunot noo na wika niya. “Mas maganda kasi kapag nandito na tayo sa taas mamaya. Alam mo naman, delikado sa labas.” Wika nito, kaya napatango siya. “Ayaw mo kasi na magpa-iwan dito.” Wika nitong muli, habang palabas sila sa silid. “Alam mong takot ako ‘di ba?” Sagot niya, habang hindi na ito umimik pa. NANG marating nila ang kusina ay umupo siya sa upuan at nagmamasid sa ginagawa ni June. “Mahilig ka pa lang magluto?” Tanong niya rito. “Sinikap kung matuto para kapag nag-asawa ako, ako mismo ang magluluto para sa kanya.” Malungkot na sagot nito. “Bakit hindi ka nag-asawa noon?” Tanong niyang muli. “Akala ko kasi ikaw ang tamang babae para sa akin.” “Ayan kana naman. Alam mong hindi pa ako ipinanganak, noong kabataan mo.” “Pero alam mo,
CHAPTER 113RD POV “Manahimik ka nga!” Inis na wika niya, at muling tinuon ang atensyon niya sa kanyang pagkain. “Akala ko nasa malayong lugar tayo.” Wika ni Daisy, matapos siyang kumain. “Sa tingin ko, malapit lang tayo sa syudad, kung saan naroon ang isa sa mga restaurant ni Tita Catherine.” Kunot noo na wika niya rito. Habang kumain kasi siya kanina, ay nalaman niya na ang mga pagkain ay galing sa restaurant ng ina ni Ellie. “Hmm, sadyang matalino talaga kayo.” Ngiting wika nito sa kanya. “Kilang-kilala ko ang luto nila.” Sagot niya rito. “Paano ka nakarating do’n?” Muling wika niya, habang tinitigan ito. “Sa tingin mo ba, aamin ako?” Sagot nito habang tumayo. Mabilis naman niya itong sinundan. “Alam kung hindi. Pero sino kaba talaga? Paano mo ako nakikilala?” Tanong niya rito, habang patuloy itong sinusundan. “Basta kilala kita matagal na.” Sagot nito at umupo sa damuhan. Napakunot naman ang noo ni Daisy, habang nakatingin sa kanya.“Bakit kaba umupo r’yan?” Tanong niya,
CHAPTER 10 3RD POV ‘Kainis! Bakit ba hindi ko maalala?’ Lumipas ang ilang oras, ay hindi pa rin dinadalaw ng antok si Daisy. Panay lang ang pagpikit niya ng kanyang mga mata. “June..” Sambit niya, habang hindi ito tiningnan. Ayaw niya na idilat ang kanyang mga mata, dahil natatakot siya. Iniisip niya na nagmumulto ang mga lalaking napatay ng matanda. “Tulog kana ba?” Muling wika niya, habang wala siyang naririnig mula rito. ‘Dapat pala hindi ko nalang siya kinakausap. Wala naman akong mapapala, dahil antukin naman ang mga matatanda.’ Inis siyang tumalikod at pinilit na makatulog. NANG magising si Daisy, ay agad siyang napabalikwas. Napatingin siya sa matanda at nakita na mahimbing pa rin itong natutulog. “Lolo..” Sambit niya at tumayo. ‘Anong oras na kaya?’ Tumayo siya at lumapit sa malaking kurtina. Binuksan niya ito, at sinilip ang labas. ‘Mukhang tanghali na. Bakit hindi pa rin siya gumising?’ “June..” Wika niya at kinalabit ito. Pero wala pa rin siyang nakuhang sagot mul
CHAPTER 9 3RD POV “Halika na,Baby.” Wika nito at nauna na muling naglakad. Habang nagluluto ito ay nakatingin lamang si Daisy, sa kanya. pinapanood niya ang bawat galaw ng matanda. “Ilang taon kana?” Tanong niya, habang napansin na natigilan ito at nilingon siya. “Bakit?” Sagot nito at muling tinuloy ang ginagawa. “Pansin ko kasi na malakas ka pa.” Wika niya, kaya nilingon siya nitong muli. “Sinabi ko naman sa ‘yo, na kaya ko pang gumawa ng bata, kahit isang dosena pa.” Inis niya itong tiningnan, dahil sa sagot nito sa kanya. “Bakit ba ayaw mo akong kausapin ng maayos?” Wika niya habang tumayo at lumapit dito. “Wala talaga akong tanong na sinasagot mo ng maayos. Puro ka nalang talaga kalokohan.” Galit na wika niya.“Gusto mo ba talagang iwanan kita rito?” Wika niyang muli, habang ngumiti ito. “Bakit? Alam mo ba ‘yong daan palabas ng bahay ko?” Sagot nito habang nailing.“Pwede bang pauwiin mo na ako.” Wika niya, habang napansin na natigilan ito. “Ito naman ang gusto mo ‘di
CHAPTER 83RD POV “Bakit mo ba kasi siya pinakawalan?” Inis na wika ni Daisy, habang bumalik at umupo sa tabi ng matanda. “Ayaw ko na silang dagdagan pa sa loob.” Balewala na wika nito at tumayo. Napatayo naman si Daisy, at inalalayan ito nang muntik na itong matumba. “Ayos ka lang?” Tanong niya, habang tinitigan ang matanda. Umiling ito sa kanya, habang napahawak sa tagiliran nito. “Samahan mo nalang ako sa taas. Gusto kung magpahinga.” Wika nito, habang bakas sa mukha nito ang sakit. “S-sige.” Utal na sagot niya, habang hindi maiwasan na makaramdam ng kaba. Iniisip niya na baka may masamang mangyari sa matanda. Paano nalang siya makalabas. Isa pa, ayaw niyang mag-isa dahil natatakot siya sa mga bangkay na nasa loob ng silid. ‘Ito ba ang silid niya?’ Napatingin si Daisy, sa malawak na silid at tangging sofa lang ang nakikita niya. ‘Paano niya ako nakikita kung nandito siya?’ Nang mapatingala siya, ay napakunot ang kanyang noo, matapos niyang makita ang mga cctv. Na nasa taas.
CHAPTER 7 3RD POVGulat na napatingin si Daisy, sa matanda. Nang bigla nalang nitong iwaksi ang tatlong lalaki na may hawak sa kanya. Diritso nitong nilapitan ang lalaking may hawak sa kanya at malakas itong binalibag. Akmang bubunot sana ng baril ang mga lalaking nasa likuran niya. Pero nauna siyang nagpaputok rito. “’Wag! M-maawa ka B-Boss..” Nagmamakaawang wika nito, habang lumuhod. “Awa? Bakit? Dapat kabang kaawaan?” Narinif niyang wika ng matanda sa lalaki. “Pero sige, pagbibigyan pa rin kita. Tumakas ka, hanggang kaya mo, dahil kapag nahuli kita. Patay ka sa akin.” Ngising wika nito, kaya dali-dali itong tumayo at mabilis na tinakbo ang pinto. Tulala naman na napatingin si Daisy, sa matanda. Habang kinalagan siya nito. “Lumipat ka muna ng ibang silid.” Wika nito, habang inalalayan siyang tumayo. “Talagang lilipat ako, dahil nakakatakot dito!” Galit na sigaw niya rito, habang humawak sa braso. “Bakit ba wala kang ibang kasama rito? Nasa’n ba ‘yong mga taong pumasok noon?
CHAPTER 6 3RD POV Lalo pang namilog ang mga mata ni Daisy, habang tinakpan pa rin ng matanda ang kanyang bibig. Mas lumakas pa kasi ang kalabog na narinig niya mula sa labas. Naisipan ni Daisy, naapakan ang para ng matanda. Para makasigaw siya at mabitawan nito, napatitig lang ito sa kanya at wala rin siyang makitang reaksyon, mula rito. “Fcvk!” Narinig niyang wika nito, habang hinila siya nito pabalik sa kama. Mabilis din ang galaw nito, na kinuha ang isang panyo at nilagay ito sa kanyang bibig. “Umm..” Ungol niya, matapos nitong matali ang panyo, sa bibig niya. Mahigpit naman nitong hinawakan ang kanyang mga kamay, para matali ito sa kama. “Ummm!!!” Ungol muli ni Daisy, habang napatingin ito sa matanda na palabas. ‘Tulong!!’ Gusto niya itong isigaw, pero walang lumalabas na boses sa kanyang bibig kun’di puro ungol, dahil sa panyo. ‘Kailangan kung makawala rito. Alam kung ito na ang pagkakataon, para mailigtas ako rito, nang taong nasa labas.’ Napapitlag siya, matapos niyang m
CHAPTER 5 3RD POV Halos malula si Daisy, nang makita ang nag-tataasan na pader. Kanina pa siya paikot-ikot sa bakuran, pero wala siyang makitang gate. Mas lalo pa siyang nakaramdam ng kaba, matapos makita ang lalaking nakasuot ng mascara. Muli siyang tumakbo, at naghahanap muli ng daan, na pwede niyang labasan. “Mapapagod ka lang!!” Napatingala siya, at doon niya nakita ang mga naglalakihang speaker na nasa taas. “Kung ako sa ‘yo, bumalik kana.” Muling wika nito, pero hindi pa rin siya tumigil sa kata-takbo. ‘Anong klaseng lugar ba ‘to? Bakit walang daan palabas?’ Hindi niya maiwasan na maiyak, habang nakaramdam na nang pagod. Gusto na niyang sumuko, pero nasa isip niya pa rin ang tumakas. Kailangan niyang makawala sa lalaki. “Hindi kaba talaga hihinto?” Natigilan siya matapos makita itong nakatayo sa harapan niya. Namilog din ang kanyang mga mata, matapos niyang makita ang dala nito. Itinaas ni Daisy, ang kanyang mga kamay. Habang tinutok ng lalaki ang baril na hawak niya sa