CHAPTER THREE
“THE COLD HEARTED BEAST”
"Take off your clothes."
Nanginig si Lana nang marinig ang inutos sa kanya ni Prince Wayne. Hindi siya makagalaw dahil kahit inaasahan na niya na isa sa mga magiging 'trabaho' niya bilang alipin ang maging s e x slave ay lihim pa rin siyang umaasa na sana ay hindi iyon ang kahinatnan niya.
Magandang lalaki si Prince Wayne kaya kahit na sino'ng babae ay maaaring tumalon sa kama nito ng walang pag-aalinlangan. Kaya naman kahit papaano ay umaasa siya na hindi siya papatulan nito dahil isa lamang siyang mababang uri ng tao.
"I said, take off your clothes! How many times do I have to repeat myself? Gusto mo bang ipakita ko na naman sa 'yo kung ano ang parusang kaya ko'ng ibigay sa 'yo?!" pagsigaw na ng lalaki na nagpapitlag sa kanya.
Bigla niyang naalala iyong pagpapakaladkad nito sa kanya sa kabayo. Halos ikamatay niya iyon dahil sa sobrang sakit na niranas ng katawan niya. Hindi niya gugustuhin na maranasan ulit iyon kaya naman napilitan na siyang gawin ang gusto nito. Hinubad niya ang mga damit niya hanggang sa ang panty at bra na lang niya ang natira.
Ngumisi si Prince Wayne nang makita ang ginagawa niya. Titig na titig ito sa dibdib niya na natatakpan pa ng manipis na bra.
"You have a very nice tits. Come here," muling utos nito.
Para siyang manikang de-sinulid na sumunod. Sinasabi ng utak niya na ayaw niya pero alam niya na wala na siyang ibang pagpipilian. Isa na lang siyang alipin ngayon. Lahat ng gagawin niya para sa sarili ay nawalan na siya ng karapatan. Isa na lamang siyang gamit ngayon na susundin lang kung ano ang sinabi sa kanya ng master niya.
Nagulat siya nang bigla na lamang siyang hinila pahiga ni Prince Wayne at pinaibabawan sa kama. Naramdaman ng likod niya ang lambot ng water bed nito.
"Alam mo ba na hindi na ako nagdalawang isip na ikaw ang kunin nang makita kita kahapon? You're very beautiful and all I could think about is to make you mine..." mahinang bulong nito.
Natigilan siya sa narinig mula sa bibig nito. Imagination lang ba niya na tila may nahihimigan siyang pagsuyo mula sa boses nito habang sinasabi nito iyon? Pero imposible. He is purely evil.
"You are mine now, Lana!"
Nanlaki ang mga mata niya nang bigla na lamang sinira ni Prince Wayne ang bra niya at tumambad dito ang kalakihan ng dibdib niya. Hindi na ito nag-aksaya ng panahon at hinaplos nito iyon ng marahas. Titig na titig ang lalaki roon na para bang ngayon lamang ito nakakita niyon.
Napapikit siya nang bigla na lamang isinubo ni Prince Wayne ang isa sa mga dibdib niya. Naglalaro na rin ang dila nito sa ituktok ng dibdib na iyon habang ang isang kamay nito ay humahaplos sa isa pa niyang dibdib.
Wala nang nagawa si Lana kundi ang mapapikit na lang dahil sa sobrang takot na nararamdaman niya ngayon. Biglang nagflashback sa isip niya ang isang imahe ng lalaki na minsan ding nagsamantala sa katawan niya noon. Iyong nakakatakot na lalaki na halos sumira sa buong pagkatao niya.
You are only mine, Lana. You can never get away from me. Never!
For some reason ay para bang narinig niya sa utak niya ang boses ng lalaking iyon na nagbigay ng matinding trauma sa kanya noon. Dahil sa lalaking iyon ay natakot na siyang makipag s e x sa kahit na sinong lalaki.
"Huwag! Please, stop!" Sumisigaw na siya at pilit na inilalayo sa sarili niya si Prince Wayne habang ito naman ay patuloy lang na pinaghahalikan ang iba't-ibang bahagi ng katawan niya.
Isang nakakagimbal na sampal ang pinadapo nito sa kanya na nakapagpatahimik sa kanya. Hindi pa ito nakuntento at sinakal pa siya nito!
"Simula nang maging alipin kita ay nawalan ka na ng karapatan para sa sarili mo. Your body is mine and you can't do something about it! I will have s e x with you whether you like or not and I won't give a damn!" Sinigawan na siya ni Wayne nang marindi dahil sa pagtanggi niya.
Wala na siyang nagawa kundi ang umiyak na lang at hayaan ito na babuyin siya. Pero muling nanlaki ang mga mata niya nang maramdaman niya na bigla na lamang bumaon ang pangil nito sa leeg niya. Sinisipsip na nito ang dugo niya!
Nakaramdam siya ng matinding pamimilipit ng sakit. Baon na baon sa leeg niya ang matalim na pangil ni Prince Wayne at patuloy lamang ang pagsipsip nito sa dugo niya na para bang ni hindi nito alintana kahit nasasaktan na siya.
Mahirap tiisin ang sakit but for some reason, nararamdaman niya na nakakaramdam siya ng pag-iinit sa ginagawa nito. Ang pagdaloy ng dugo mula sa mga ugat ng katawan niya papunta sa bibig nito ay nakakapagparamdam sa kanya ng matinding lust kahit pa ayaw iyong maramdaman ng utak niya.
Isa iyon sa kakayahan ng mga royal blood vampire na katulad ni Wayne. Kayang magbigay ng 'init' ang mga katulad nito sa kanilang mga tao na maihahantulad sa satisfaction na naibibigay katulad ng s e x. Sa kabila ng sakit at humiliation ay may nararamdamang pleasure ang mga taong katulad nila sa bawat kagat ng mga royal blood vampire.
Pero kahit ganoon ay maaari pa rin silang mamatay kung hindi mapipigilan ng kahit na sinong bampira ang sarili ng mga ito. Kapag hindi tumigil si Prince Wayne sa pagsipsip sa dugo niya ay talagang mamamatay siya at mauubusan ng dugo!
"Napakasarap mo, Lana. Akin ka lang..." Tila nahihibang si Wayne sa sarap at nagawa pang tawagin siya sa kanyang pangalan. Bahagyang tumigil si Wayne sa pagsipsip sa dugo niya at namalayan na lang niya na pinaghahalikan na naman siya nito sa iba't-ibang parte ng katawan niya. Gumagapang ang halik nito sa lahat ng parte ng katawan niya at panay din ang paghaplos ng kamay nito sa balat niya.
Hanggang sa maramdaman na lamang niya na unti-unti na ring tumigas ang naghuhumindik nitong sandata. Mabilis ang naging pangyayari kaya hindi na niya namalayang naipasok na pala nito ang sandata nito sa lagusan ng kanyang pagkababae. Wala na siyang lakas pa para labanan si Wayne. Matapos nitong sipsipin ang dugo niya ay ni wala na siyang lakas pa para gumalaw. Nagpatuloy na lang ito sa ginagawa nito sa pagkababae niya. Para nga itong walang kasawaan at paulit-ulit siya nitong inaangkin...
Hanggang sa tuluyan na siyang nawalan ng malay. Hindi na siya magtataka kung hindi na siya magigising kinabukasan. Alam niya na matapos siyang pagsamantalahan ni Wayne ay sisipsip ulit ito sa dugo niya. Ganito ang buhay ng mga alipin sa piling ng mga master nila. Normal na ang kamatayan...
NAPATILI SI LANA nang mamalayan kung ano ang katabi niya. Isang napakalaking daga na mukhang plano siyang kagatin!"Aahhh!!!" Napatili siya sa sobrang gulat.Saka niya namalayan na hanggang ngayon ay nakahubad pa rin pala siya.
CHAPTER FOUR“ANG MABUTING BAMPIRA”SA ARAW-ARAW na pananatili ni Lana sa palasyo ay wala siy
"Hindi ako madalas na nakikipag-usap sa mga nagiging alipin ng kapatid ko dahil ayaw ko rin na mapalapit sa kanila. Dahil alam ko na kapag dumating ang araw ay wala rin akong magagawa para iligtas sila sa magiging kapalaran nila pero iba ka. Nakita ko kung paano kang humahanga sa mga bulaklak na inaalagaan ko at bihira lamang dito sa palasyo ang nakakaappreciate sa kanila kaya naman naisipan kitang kausapin," sabi nito nang hindi na siya nakapagsalita.Alam niya na halatang-halata na sa mukha niya ang pamumula pero parang hindi man lang nito napapansin na may nararamdaman siyang kung ano.
CHAPTER FIVE“PRINCESS TIANA”NANG ARAW na iyon ay pinatawag si Lana ni Wayne para pagsilbihan ang dumating nitong mga b
Mukhang mabait ang babaeng nasa harapan niya ngayon. Kung kababata ito ni Stefan, hindi nakapagtataka na mabait ito. Pero kababata rin nito si Prince Wayne. Bakit kaya sa tatlo ay si Wayne lang ang may masamang ugali?"Sana ay makapunta ka rin sa birthday party ko next month. Aasahan ko 'yan, ah?" mabait na paanyaya nito.Medyo natagalan bago siya sumagot. Hindi pa rin talaga siya san
SAMANTALA, tuluyan nang nawalan ng malay si Lana nang dahil sa pagsipsip ng dugo ng tatlong bampira sa kanya. Hinang-hina ang katawan na napahiga siya sa sahig habang tumutulo pa ang dugo sa sugat na ginawa ng mga bampira."Naku, napatay ba natin siya?" Biglang nakaramdam ng takot ang isang babae."Kayo kasi, bakit nakipag-agawan pa kayo sa akin? Ang akala ko ba ay gusto n'yo lang na
"Galit na galit ang buong kabaryo namin nang dahil sa nangyari, Stefan. Sobrang pagsisisi ang naramdaman ko noon. Matalino ang batang iyon at malayo pa sana ang mararating niya sa buhay kung hindi ako nagtangkang tumakas. Kasalanan ko kung bakit siya namatay!" Habang umiiyak ay patuloy pa rin ang pagkekwento niya. Parang isang sirang plaka na paulit-ulit na nagpeplay sa utak niya ang lahat ng mga nangyari."Sss... Wala kang kasalanan, Lana. Lahat ng nilalang sa mundong ito ay nagnanais ng kalayaan. Kaya naman hindi kita masisisi kung gano'n ang ginawa mo noon. Hindi ikaw ang may kasalanan
Final Chapter Part 2: My Master Is No Longer A MonsterWritten By: Cristina de LeonMATAPOS ang labang iyon ay iginalang naman ng Slavery District ang resulta ng laban. Dahil siya ang nanalo, ayon sa mga ito, ang hatol niya bilang isang 'traydor' na tumulong sa mga alipin ay nakasalalay na lamang sa magiging desisyon ng hari.Kaya naman ng araw ding iyon ay nagbalik sila sa Wayne Kingdom. Para lamang magulat nang malaman na patay na pala ang kanyang amang hari kaya naman wala ng hahatol pa sa kanya. Ang hari ay natagpuan sa kwarto nito na nalulunod sa sarili nitong dugo. Ginamit ni Chaos ang espada nito para patayin ang ama niya. Mabuti na lamang at may nakakita rito na lumabas ng kwarto kaya nalaman ng lahat na ito ang salarin."Napakawalangya talaga ng lalaking iyon! Pati ang ama ko ay hindi niya pinatawad sa galit niya sa akin!" galit na sabi ni Wayne."Sa tingin ko, pinatay niya ang hari bago pa m
Final Chapter: Ang Katapusan Ng KasamaanWritten By: Cristina de LeonNAGPUNTA sila sa isang kalbong kagubatan para isakatuparan ang laban na naisip ni Wayne para sa pag-ibig ni Lana. Naroon din si Lana at ang buong Slavery District na medyo may kalayuan ang distansya mula sa kanila, pero kahit ganoon ay mapapanood pa rin ng mga ito ang labanan nila.Dahil sa isang kalbong kagubatan siya dinala ni Chaos ay wala siyang makitang kahit anumang bagay doon na maaaring gamitin niya para paganahin ang kapangyarihan niya na magkontrol ng kahit anumang bagay. Mukhang pinag-isipan talaga ni Chaos ang labang ito. Kung wala siyang mapapagalaw na kahit ano ay magiging dehado siya sa laban. Dahil ang mga bagay sa paligid ang madalas na ginagamit niyang sandata sa tuwing nakikipaglaban siya."Uulitin ko lang ang sinabi ko sa 'yo kanina, Wayne. Ang espadang hawak ko ngayon ay hindi mo mapapagalaw dahil nasa il
Chapter 21.2: Ang Pag-AminWritten By: Cristina de Leon"Pero nag-iba ang pananaw ko sa mundo ng makilala kita, Lana. Palagi kong iniisip noon na mahina sina Stefan at Princess Tiana dahil kaya nilang magmalasakit sa iba pero nang makilala kita ay napagtanto ko na iyon pala ang tunay na kabuluhan ng buhay. Iyong maprotektahan mo ang taong minamahal mo at gawin ang kahit ano para maging ligtas lang sila. Iyong malungkot o matakot kapag nalaman mo na nasa peligro ang buhay nila. Naalala mo pa ba no'ng muntikan ka nang mamatay ng dahil sa mga naging bisita ko sa palasyo na sinaid ang dugo mo? Doon ko unang naranasan na makaramdam ng isang tunay na takot, Lana. Kaya oo, nararamdaman at naiintindihan ko kung ano ang pinagdadaanan mo ngayon!" Sa pagkakataong ito ay siya naman ang sumigaw at si Lana naman ang natigilan."I'm sorry, Wayne. Hindi ko dapat sinabi sa 'yo 'yun. Ang sabi ko noon, pinapatawad na kita pero dahil
Chapter 21.1: Ang Malamig Na KwebaWritten By: Cristina de LeonHINABOL ni Wayne si Lana na ngayon ay papasok na sa baryo ng mga ito. Nasa bukana pa lamang sila ng malaking pintuan ng baryo pero may nakasalubong na agad silang mga taga Slavery District.Hindi nagdalawang isip ang mga taga Slavery District, sinugod siya ng mga ito ng mga patalim at baril na para bang hindi siya nakikilala bilang magiging susunod na hari ng Wayne Kingdom."Ano'ng ginagawa n'yo? Nakikilala ny'o ba kung sino ako?! Ang lalakas naman ng loob n'yo!" sabi niya sa pagitan ng pag-iwas sa mga ito. Nagawa pa niyang salagin ang balisong na hawak ng isa."Naging traydor ka simula nang iwan mo ang trono para sa babaeng 'yan!""Tama! Hindi ka na karapat-dapat para maging hari!""Si Prince Chaos na ang susundin namin simula ngayon!"Sunod-sunod na sabi ng mga ito sabay mas lalo pang pinag-igtinginan ang pagsugod s
Chapter 20.2: Ang Nakaraan Ng PrinsepeWritten By: Cristina de Leon"Wayne, hindi ka pa ba nagugutom? May dala ako para sa 'yo." Lumapit na siya kay Wayne at para pa itong nakakita ng multo sa gulat nang makita siya kaya naman natawa siya. "Naging masyado ka na yatang magugulatin? Bakit? Nahihiya ka ba na nakita kita na naglalaba rito?" pagbibiro niya.Ngumiti na rin ito. Tinabihan na niya ang lalaki sabay inilabas sa basket ang mga dala niyang kanin at ulam."Galing sa mama ko ang mga ulam na ito, Wayne. Nagluto siya para pasalamatan ka dahil sa ginagawa mo para sa amin. Ang mga taong bayan naman, nakunsensya ng sinermunan ng mama ko. Ang sabi niya, hindi ka raw dapat inaabuso. Wala na raw kaming pinagkaiba sa mga bampira na matagal nang nagpapahirap sa amin kung wala rin lang kaming gagawin kundi ang alilain ka rin. Ayun, nakunsensya yata sila kaya nang malaman nila na dito ako pupunta ay nagpadala sila ng
Chapter 20.1: Ang PagbabagoWritten By: Cristina de LeonNAGULAT si Lana nang makita si Wayne sa labas ng bahay nila kinabukasan. Nagsisibak ito ng kahoy at maraming binubuhat na mabibigat!"Master Wayne, bakit narito pa po kayo?" gulat na tanong niya. Ang akala niya ay umalis na ito."Ang akala mo ba ay basta na lang ako susuko sa 'yo? Asawa kita, kahit na hindi mo ako mahal ay hindi kita pwedeng iwan. Siguro nga para sa 'yo ay wala lang iyong kasal na naganap pero para sa akin ay sagrado iyon kahit pa may saling ketket. Hindi ako aalis dito hanggang hindi mo ako minamahal, Lana. Dito lang ako sa tabi mo," nakangiting sabi nito.Hindi niya alam kung ano ang mararamdaman sa sinabi nito. Hindi pa rin siya makapaniwala hanggang ngayon na talagang seryoso ito na manatili roon para sa kanya."Hindi magiging madali para sa 'yo kung dito ka titira. Alam mo naman na matagal ng pinapah
Chapter 19.2: Ang Sakit ng Unang PagkabigoWritten By: Cristina de LeonPUMUNTA SILA sa batis at naupo roon kung saan may isang malaking bato sa gilid. Pinakalma muna niya ang sarili niya bago tuluyang magsalita. "MASTER WAYNE—" Mag-uumpisa pa lang ng sasabihin si Lana ay hindi na agad iyon natuloy dahil sinugod na ng yakap ni Wayne ang babae."Ang akala ko ay hindi na kita ulit makikita, Lana. Takot na takot ako. Patawarin mo ako sa lahat ng kasalanan ko, Lana. Alam ko na mahirap gawin pero sana ay dumating ang panahon na mapatawad mo pa ako..." Hindi na niya napigilan ang sarili na umiyak. Punong-puno ng pagkasabik ang puso niya at pakiramdam niya, napakatagal na simula ng huli silang magkita.Ngumiti lang si Lana habang hinahaplos ang likuran niya. "Matagal na kitang napatawad, Master Wayne. Matagal ka na rin namang nagsorry 'di ba? Huwag mo nang isipin iyon."Napahiwalay siya ng yakap
Chapter 19.1: Muling PagkikitaWritten By: Cristina de LeonNarating din ni Wayne sa wakas ang bagong lugar na kinaroroonan ng tribo. Totoong napakalayo nga niyon at hindi na sakop ng Wayne Kingdom.Gaya ng inaasahan, pagpasok niya sa kampo ay ang nangangambang tingin na kaagad ang ibinigay sa kanya ng lahat."Ang prinsepe ng mga bampira!" Sa gulat niya ay bigla na lamang may sumigaw na babae nang makita siya."Siya ang master ni Lana, hindi ba? Nasundan na nila tayo! Katapusan na natin!" Naghisterikal na rin ang isa pang babae roon.Naging matalim naman ang tingin sa kanya ng mga kalalakihan.Sa gulat niya ay bigla na lamang may naghagis ng sibat sa kanya at dahil maliksi siya bilang bampira ay naiwasan niya iyon. Pero hindi pa siya nakakabawi sa pagkakagulat ay sunod-sunod na namang sandata ang pinaulan ng mga tao sa kanya. Mga bala ng baril, bato, kutsilyo at kung ano-ano pa!"
Chapter 18.3: I Will Do AnythingWritten By: Cristina de LeonNatigilan siya."Alam kong mahal mo talaga si Lana, Wayne. Nakikita ko sa mga mata mo dahil ganyan din ang nararamdaman ko para kay Princess Tiana. Alam ko ang pakiramdam na para ka ng mababaliw dahil kahit gustuhin mo pa, hindi mo maaaring makita ang babaeng pinakamamahal mo. Alam kong mahal na mahal mo siya kaya ka nagkakaganyan pero kahit minsan lang ba e, natanong mo sa sarili mo kung mahal ka rin ba niya?"Hindi siya nakapagsalita. Tinamaan siya ng sinabi ni Stefan."Kayong dalawa ni Chaos, halos magpatayan kayo para lang mapunta sa inyo si Lana. No'ng dumating kayo sa punto na sa tingin ninyo ay talagang walang magpapatalo sa inyong dalawa ay nagdesisyon kayo na paghatian na lang siya. Pero pumasok man lang ba sa isip ninyo na tanungin si Lana kung gusto ba niya? Kung mahal ba niya ang kahit isa man lang sa inyo? Hindi! Walang nag-isi