SAMANTALA, tuluyan nang nawalan ng malay si Lana nang dahil sa pagsipsip ng dugo ng tatlong bampira sa kanya. Hinang-hina ang katawan na napahiga siya sa sahig habang tumutulo pa ang dugo sa sugat na ginawa ng mga bampira.
"Naku, napatay ba natin siya?" Biglang nakaramdam ng takot ang isang babae.
"Kayo kasi, bakit nakipag-agawan pa kayo sa akin? Ang akala ko ba ay gusto n'yo lang na saktan ang katawan niya? Bakit nakiinom na rin kayo ng dugo?" nagtatakang tanong ni Raffy.
"Masisisi mo ba kami? Masyadong mabango ang dugo ng babaeng ito. Matagal na kaming hindi nakakatikim ng dugo ng tao dahil namatay ang mga alipin namin kaya natakam talaga kami kanina!" sabi ng isang babae.
"Tama! Kahit naman mamatay siya ay madali lang naman siyang mapapalitan ng prinsepe, hindi ba? Madali lang siyang makakabili ng bagong alipin sa Slavery District kaya sigurado ako na hindi niya ikagagalit kung mamatay man ang isang 'to!" sabi naman ng isa pang babae.
"Ngayong tapos na ninyong gawin ang gusto ninyo sa kanya, pwede bang ako naman?" Bigla nang sumingit sa usapan ang isa pang lalaki.
"Wala ka nang masisipsip na dugo sa kanya, Victor. Halos naubos na nga namin 'di ba?" sabi naman ni Raffy sa isa pang lalaki na tinawag nitong 'Victor'.
"Wala akong pakialam sa dugo ng babaeng ito. Gusto ko lang na angkinin ang katawan niya. Alam ko na nanghihina lamang siya pero hindi pa siya tuluyang namamatay. Napakaganda niya para sa isang pangkaraniwang tao lang kaya hindi ko sasayangin ang pagkakataon na ito para makatalik siya," nakangising sabi ni Victor.
Hindi na nagsalita ang tatlo at hinayaan na lamang si Victor sa gusto nitong gawin. Nilapitan ng lalaki si Lana at siniil ito ng halik. Gumapang ang halik na iyon sa lahat ng bahagi ng katawan ni Lana at tuluyan na rin nitong nahubaran ang babae.
Para sa isang bampirang katulad ni Victor ay mas higit siyang naaakit sa ganda ni Lana kaysa sa dugo nito. Hindi niya palalagpasin ang pagkakataon na maangkin ang pagkababae nito!
HABANG NAGLALAKAD si Wayne paakyat ng kwartong pinag-iwanan niya kay Lana ay pinag-iisipan niya kung paanong pagpatay ang gagawin niya rito. Marami na siyang napatay na alipin kaya marami na siyang idea kung paanong mapapatay ang isang tao sa karumal-dumal na pamamaraan pero naiiba si Lana para sa kanya. Aaminin niya na sa lahat ng mga naging alipin niyang tao ay ito ang pinakapaborito niya. Kaya siguro hindi nakapagtataka na ito rin ang pinakatumagal sa kanya ng buhay.
Ang ibang alipin niya ay karaniwan na tumatagal lamang ng isa o dalawang linggo bago siya magsawa kaya pinapatay na niya agad. Pero si Lana ay tumagal na ng tatlong buwan simula ng kinuha niya ito noon sa Slavery District.
Inaamin din niya na talagang hindi ito mawala sa isipan niya. Para itong isang nakakaadik na gamot na hindi niya mapigilang hindi maisip kahit ano pa ang gawin niya. Pero alam niya na hindi iyon dahil sa iniisip ni Tiana. Hindi siya umiibig sa babae. Marahil, kaya lamang halos nababaliw na siya kay Lana ay dahil sa sarap ng dugo nito. Bukod doon ay totoong napakaganda nga nito kaya naman nasasarapan siyang makatalik ito pero hanggang doon lamang iyon. Ang dugo at katawan lamang ni Lana ang nais niya rito.
Tama, papatunayan niya sa sarili at sa lahat na wala siyang nararamdaman para sa alipin na iyon. Iyon din ang dahilan kung bakit niya ito iniwan kanina kasama ng mga kaibigan niya na katulad niya ay isa lamang ding laruan ang tingin sa mga alipin. Gusto niyang patunayan sa sarili niya kanina na hindi niya panghihinayangan ang buhay ng isang katulad lamang nito na mababang uri ng nilalang. Gusto niyang patunayan sa sarili na kayang-kaya niyang palitan ng iba si Lana kung gugustuhin niya at balewala sa kanya kahit mamatay pa ito.
Nang sa wakas ay marating niya ang kwartong kinarorooonan ni Lana. Pagbukas niya ng pinto ay nagulantang siya sa nakita niya. Isang pagkagulat na hindi niya inaakala na magbibigay ng matinding shock sa kanya.
Si Lana ay halos wala ng buhay at walang malay na nakahiga habang patuloy na umaagos sa mga sugat nito ang matinding pagdaloy ng mga dugo. Nakahubad din si Lana at ang tanging saplot na lamang na natitira sa katawan nito ay ang panty nito na nahuli pa niya sa akto na hinuhubad na ni Victor!
Halatang nagulat ang lahat nang makita sila lalo na si Victor pero ngumiti rin ito nang makita siya. "Sinabi mo na pwede namin siyang gawing laruan, hindi ba? Hindi mo naman siguro ikagagalit kung makikipag s e x ako sa kan--" Hindi na naituloy pa ni Victor ang sasabihin pa sana nito dahil pinaulanan na niya ng sunod-sunod na suntok ang pagmumukha nito.
Natigilan ang lahat ng naroon sa ginawa niya. Masyadong mabilis ang mga pangyayari at tila walang makagalaw dahil sa sobrang shock.
Siya naman ay hindi na mapigilan ang matinding galit na nararamdaman ngayon. Wala siyang ibang gustong gawin kundi ang patayin si Victor. Sa sobrang galit niya ay halos mabura na ang mukha nito sa kakasuntok niya.
Hanggang sa wakas ay bumalik na sa reyalidad ang mga kaibigan niya at lumapit na ang mga ito sa kanila para umawat.
"Tama na, Prince Wayne! Ano bang nangyayari sa 'yo?!" Sa wakas ay nagawa na rin siyang mailayo ni Raffy mula kay Victor pero kahit ito ay nakaranas din ng matinding suntok sa mukha.
"Magsialis kayo ngayon din sa palasyo! Sa oras na makita ko pang muli ang mga pagmumukha ninyo rito ay papatayin ko kayo!!!" matinding pagsigaw niya.
Nakaramdam naman ng takot ang mga ito kaya naman agad nang umalis ang lahat doon kasama si Victor.
Natataranta na binuhat niya si Lana at inakyat sa kwarto niya para maiwasan na may makakitang ibang bampira sa gagawin niya.
Nang masiguro niya na nakalock na ang pinto ay pinakiramdaman niya kung humihinga pa ba si Lana. Naramdaman niya na may kaunti pang buhay mula rito pero kung wala siyang gagawin ay talagang mamamatay na talaga ito. Hindi niya alam kung bakit pero matinding takot ang nararamdaman niya ngayon. Pakiramdam niya ay kahit buhay niya ay handa niyang ibigay mabuhay lang si Lana. Patuloy din ang pagdaloy ng luha sa mga mata niya at nanginginig maging ang kalamnan na tinaas niya ang suot niyang polo at sinugatan ang sarili para may lumabas na dugo.
Pinainom niya ang dugong iyon sa walang malay na si Lana. Bilang maharlikang myembro ng mga bampira ay may kakayahan sila na pagalingin ang isang pangkaraniwang tao. Iyon nga lamang, magiging kapalit niyon ang ilang araw nilang panghihina kung masyadong maraming dugo ang ibibigay nila kaya naman hindi niya ginagamit ang kakayahan na iyon. Ipinagbabawal din sa kanila ni Prince Stefan na gawin iyon dahil insulto para sa maharlikang angkan na magpagaling sila ng isang hamak na tao lamang pero wala na siyang pakialam doon. Ang tanging mahalaga lamang sa kanya ngayon ay mailigtas niya ang buhay ni Lana...
"Galit na galit ang buong kabaryo namin nang dahil sa nangyari, Stefan. Sobrang pagsisisi ang naramdaman ko noon. Matalino ang batang iyon at malayo pa sana ang mararating niya sa buhay kung hindi ako nagtangkang tumakas. Kasalanan ko kung bakit siya namatay!" Habang umiiyak ay patuloy pa rin ang pagkekwento niya. Parang isang sirang plaka na paulit-ulit na nagpeplay sa utak niya ang lahat ng mga nangyari."Sss... Wala kang kasalanan, Lana. Lahat ng nilalang sa mundong ito ay nagnanais ng kalayaan. Kaya naman hindi kita masisisi kung gano'n ang ginawa mo noon. Hindi ikaw ang may kasalanan
CHAPTER seven“ANG PAG-AMIN”"ANO? Pinainom mo siya ng dugo mo kaya siya tuluyang gumaling?" Gulat na gulat si Tiana nang sinabi niya rito kung ano ang ginawa niya para lamang maisalba ang buhay ni Lana.
"Maaari ba tayong mag-usap?" seryosong tanong nito.Nagtaka naman siya. Matagal na rin simula nang huli silang mag-usap ng kapatid kaya talagang napapaisip siya kung ano ang maaaring pag-usapan nila ng lalaki. Nagbago na ba ang isip nito na ipaubaya sa kanya ang trono ng pagiging hari? Ito ang panganay na lalaki at ayon sa batas, ito dapat ang maging tagapagmana ng korona unless na lang kung ito mismo ang tumanggi sa posisyon. Pinalabas ng hari noon na si Prince Stefan ang ayaw maging tagapagmana kaya siya ang naging crown prince. Pero alam niya na anumang oras, kapag ginusto ni Prince St
GAYA NG INAASAHAN ay nakita ni Wayne si Lana sa kwarto niya. Nakaupo lang ito sa kama at para bang naghihintay talaga sa pagdating niya. Agad itong napatayo nang makita siya. Pabalya niyang isinara ang pinto na ikinapitlag nito.
Maya-maya ay tumingin na ulit ito sa daan at bumuntong-hininga. "Patawad kung nasigawan kita. Huwag kang mag-alala, sinisiguro ko sa 'yo na walang makakakita sa atin dahil saulo ko na ang pasikot-sikot dito sa palasyo. Alam ko na sa daraanan natin ngayon ay walang nilalang na maaaring makakita. Magtiwala ka lang, hinding-hindi kita ipapahamak," pangangako nito.Hindi na siya nagsalita at sumunod na nga lang siya kay Stefan. Habang naglalakad sila ay napatingin siya sa mga kamay nila na magkahawak. Tama si Stefan, hinding-hindi nga siya nito ipapahamak. Wala ng ibang ginawa ang lalaki kung
Chapter 9.1“PAGBABAGO”
HALOS hindi makatulog si Lana dahil sa pag-iisip kagabi kung bakit kaya hindi itinuloy ni Wayne ang masamang balak nito sa kanya. Dahil doon ay hindi naging tuloy-tuloy ang tulog niya at napuyat siya.Nagising na lang siya kinabukasan nang makarinig siya ng boses ng mga lalaki na nag-uusap. Nagpanggap siyang tulog nang makita na may mga lalaki ngang naroon sa kwarto ni Wayne at
Final Chapter Part 2: My Master Is No Longer A MonsterWritten By: Cristina de LeonMATAPOS ang labang iyon ay iginalang naman ng Slavery District ang resulta ng laban. Dahil siya ang nanalo, ayon sa mga ito, ang hatol niya bilang isang 'traydor' na tumulong sa mga alipin ay nakasalalay na lamang sa magiging desisyon ng hari.Kaya naman ng araw ding iyon ay nagbalik sila sa Wayne Kingdom. Para lamang magulat nang malaman na patay na pala ang kanyang amang hari kaya naman wala ng hahatol pa sa kanya. Ang hari ay natagpuan sa kwarto nito na nalulunod sa sarili nitong dugo. Ginamit ni Chaos ang espada nito para patayin ang ama niya. Mabuti na lamang at may nakakita rito na lumabas ng kwarto kaya nalaman ng lahat na ito ang salarin."Napakawalangya talaga ng lalaking iyon! Pati ang ama ko ay hindi niya pinatawad sa galit niya sa akin!" galit na sabi ni Wayne."Sa tingin ko, pinatay niya ang hari bago pa m
Final Chapter: Ang Katapusan Ng KasamaanWritten By: Cristina de LeonNAGPUNTA sila sa isang kalbong kagubatan para isakatuparan ang laban na naisip ni Wayne para sa pag-ibig ni Lana. Naroon din si Lana at ang buong Slavery District na medyo may kalayuan ang distansya mula sa kanila, pero kahit ganoon ay mapapanood pa rin ng mga ito ang labanan nila.Dahil sa isang kalbong kagubatan siya dinala ni Chaos ay wala siyang makitang kahit anumang bagay doon na maaaring gamitin niya para paganahin ang kapangyarihan niya na magkontrol ng kahit anumang bagay. Mukhang pinag-isipan talaga ni Chaos ang labang ito. Kung wala siyang mapapagalaw na kahit ano ay magiging dehado siya sa laban. Dahil ang mga bagay sa paligid ang madalas na ginagamit niyang sandata sa tuwing nakikipaglaban siya."Uulitin ko lang ang sinabi ko sa 'yo kanina, Wayne. Ang espadang hawak ko ngayon ay hindi mo mapapagalaw dahil nasa il
Chapter 21.2: Ang Pag-AminWritten By: Cristina de Leon"Pero nag-iba ang pananaw ko sa mundo ng makilala kita, Lana. Palagi kong iniisip noon na mahina sina Stefan at Princess Tiana dahil kaya nilang magmalasakit sa iba pero nang makilala kita ay napagtanto ko na iyon pala ang tunay na kabuluhan ng buhay. Iyong maprotektahan mo ang taong minamahal mo at gawin ang kahit ano para maging ligtas lang sila. Iyong malungkot o matakot kapag nalaman mo na nasa peligro ang buhay nila. Naalala mo pa ba no'ng muntikan ka nang mamatay ng dahil sa mga naging bisita ko sa palasyo na sinaid ang dugo mo? Doon ko unang naranasan na makaramdam ng isang tunay na takot, Lana. Kaya oo, nararamdaman at naiintindihan ko kung ano ang pinagdadaanan mo ngayon!" Sa pagkakataong ito ay siya naman ang sumigaw at si Lana naman ang natigilan."I'm sorry, Wayne. Hindi ko dapat sinabi sa 'yo 'yun. Ang sabi ko noon, pinapatawad na kita pero dahil
Chapter 21.1: Ang Malamig Na KwebaWritten By: Cristina de LeonHINABOL ni Wayne si Lana na ngayon ay papasok na sa baryo ng mga ito. Nasa bukana pa lamang sila ng malaking pintuan ng baryo pero may nakasalubong na agad silang mga taga Slavery District.Hindi nagdalawang isip ang mga taga Slavery District, sinugod siya ng mga ito ng mga patalim at baril na para bang hindi siya nakikilala bilang magiging susunod na hari ng Wayne Kingdom."Ano'ng ginagawa n'yo? Nakikilala ny'o ba kung sino ako?! Ang lalakas naman ng loob n'yo!" sabi niya sa pagitan ng pag-iwas sa mga ito. Nagawa pa niyang salagin ang balisong na hawak ng isa."Naging traydor ka simula nang iwan mo ang trono para sa babaeng 'yan!""Tama! Hindi ka na karapat-dapat para maging hari!""Si Prince Chaos na ang susundin namin simula ngayon!"Sunod-sunod na sabi ng mga ito sabay mas lalo pang pinag-igtinginan ang pagsugod s
Chapter 20.2: Ang Nakaraan Ng PrinsepeWritten By: Cristina de Leon"Wayne, hindi ka pa ba nagugutom? May dala ako para sa 'yo." Lumapit na siya kay Wayne at para pa itong nakakita ng multo sa gulat nang makita siya kaya naman natawa siya. "Naging masyado ka na yatang magugulatin? Bakit? Nahihiya ka ba na nakita kita na naglalaba rito?" pagbibiro niya.Ngumiti na rin ito. Tinabihan na niya ang lalaki sabay inilabas sa basket ang mga dala niyang kanin at ulam."Galing sa mama ko ang mga ulam na ito, Wayne. Nagluto siya para pasalamatan ka dahil sa ginagawa mo para sa amin. Ang mga taong bayan naman, nakunsensya ng sinermunan ng mama ko. Ang sabi niya, hindi ka raw dapat inaabuso. Wala na raw kaming pinagkaiba sa mga bampira na matagal nang nagpapahirap sa amin kung wala rin lang kaming gagawin kundi ang alilain ka rin. Ayun, nakunsensya yata sila kaya nang malaman nila na dito ako pupunta ay nagpadala sila ng
Chapter 20.1: Ang PagbabagoWritten By: Cristina de LeonNAGULAT si Lana nang makita si Wayne sa labas ng bahay nila kinabukasan. Nagsisibak ito ng kahoy at maraming binubuhat na mabibigat!"Master Wayne, bakit narito pa po kayo?" gulat na tanong niya. Ang akala niya ay umalis na ito."Ang akala mo ba ay basta na lang ako susuko sa 'yo? Asawa kita, kahit na hindi mo ako mahal ay hindi kita pwedeng iwan. Siguro nga para sa 'yo ay wala lang iyong kasal na naganap pero para sa akin ay sagrado iyon kahit pa may saling ketket. Hindi ako aalis dito hanggang hindi mo ako minamahal, Lana. Dito lang ako sa tabi mo," nakangiting sabi nito.Hindi niya alam kung ano ang mararamdaman sa sinabi nito. Hindi pa rin siya makapaniwala hanggang ngayon na talagang seryoso ito na manatili roon para sa kanya."Hindi magiging madali para sa 'yo kung dito ka titira. Alam mo naman na matagal ng pinapah
Chapter 19.2: Ang Sakit ng Unang PagkabigoWritten By: Cristina de LeonPUMUNTA SILA sa batis at naupo roon kung saan may isang malaking bato sa gilid. Pinakalma muna niya ang sarili niya bago tuluyang magsalita. "MASTER WAYNE—" Mag-uumpisa pa lang ng sasabihin si Lana ay hindi na agad iyon natuloy dahil sinugod na ng yakap ni Wayne ang babae."Ang akala ko ay hindi na kita ulit makikita, Lana. Takot na takot ako. Patawarin mo ako sa lahat ng kasalanan ko, Lana. Alam ko na mahirap gawin pero sana ay dumating ang panahon na mapatawad mo pa ako..." Hindi na niya napigilan ang sarili na umiyak. Punong-puno ng pagkasabik ang puso niya at pakiramdam niya, napakatagal na simula ng huli silang magkita.Ngumiti lang si Lana habang hinahaplos ang likuran niya. "Matagal na kitang napatawad, Master Wayne. Matagal ka na rin namang nagsorry 'di ba? Huwag mo nang isipin iyon."Napahiwalay siya ng yakap
Chapter 19.1: Muling PagkikitaWritten By: Cristina de LeonNarating din ni Wayne sa wakas ang bagong lugar na kinaroroonan ng tribo. Totoong napakalayo nga niyon at hindi na sakop ng Wayne Kingdom.Gaya ng inaasahan, pagpasok niya sa kampo ay ang nangangambang tingin na kaagad ang ibinigay sa kanya ng lahat."Ang prinsepe ng mga bampira!" Sa gulat niya ay bigla na lamang may sumigaw na babae nang makita siya."Siya ang master ni Lana, hindi ba? Nasundan na nila tayo! Katapusan na natin!" Naghisterikal na rin ang isa pang babae roon.Naging matalim naman ang tingin sa kanya ng mga kalalakihan.Sa gulat niya ay bigla na lamang may naghagis ng sibat sa kanya at dahil maliksi siya bilang bampira ay naiwasan niya iyon. Pero hindi pa siya nakakabawi sa pagkakagulat ay sunod-sunod na namang sandata ang pinaulan ng mga tao sa kanya. Mga bala ng baril, bato, kutsilyo at kung ano-ano pa!"
Chapter 18.3: I Will Do AnythingWritten By: Cristina de LeonNatigilan siya."Alam kong mahal mo talaga si Lana, Wayne. Nakikita ko sa mga mata mo dahil ganyan din ang nararamdaman ko para kay Princess Tiana. Alam ko ang pakiramdam na para ka ng mababaliw dahil kahit gustuhin mo pa, hindi mo maaaring makita ang babaeng pinakamamahal mo. Alam kong mahal na mahal mo siya kaya ka nagkakaganyan pero kahit minsan lang ba e, natanong mo sa sarili mo kung mahal ka rin ba niya?"Hindi siya nakapagsalita. Tinamaan siya ng sinabi ni Stefan."Kayong dalawa ni Chaos, halos magpatayan kayo para lang mapunta sa inyo si Lana. No'ng dumating kayo sa punto na sa tingin ninyo ay talagang walang magpapatalo sa inyong dalawa ay nagdesisyon kayo na paghatian na lang siya. Pero pumasok man lang ba sa isip ninyo na tanungin si Lana kung gusto ba niya? Kung mahal ba niya ang kahit isa man lang sa inyo? Hindi! Walang nag-isi