Hindi mawala ang malawak na ngiti ni Luis habang tutok ang mga mata niya sa daan. Masayang masaya siya dahil sa wakas ay sila na ni Blessie. Walang katumbas ang kasiyahan niya ngayon. Hawak niya ang isang kamay ni Blessie at palaging hinahalikan ito.Namumula ang pisngi at kinikilig naman si Blessie. Alam niyang napakabilis ng mga pangyayari. At ngayon nga ay sila na ni Luis. Hindi na siya nakapag isip at hindi napigilang sagutin kaagad ang binata. It's official. May jowa na siya ngayon. Ang kauna unahang lalaking inalayan niya ng puso niya. Hindi niya alam na ganito pala ang feeling ng may nobyo. Masarap sa pakiramdam. "Masaya kaba talaga?" tanong ng sarili niyang utak. Kinapa niya ang sarili. "Very happy." sagot niya sa sariling tanong."Pero bakit ang ngiti mo hindi umabot sa mata? Kapag masaya ka. Ang ngiti mo nakaplaster na at lumalagpas pa sa mata mo" sita ng sariling isip. Napaisip si Blessie. Pagsisihan na ba niya ang naging desisyon niya? But Luis is a nice guy. At deserved
Pagkatapos nila Luis at Blessie na kumain ay umalis na din si Luis. May meeting pa daw itong dadaluhan. Kaya inabala na lamang ni Blessie ang sarili sa trabaho. Napaigtad siya ng magring bigla ang intercom.Mabilis na dinampot ni Blessie ang reciever. "Hello, Sir Marius.""Come inside my office" may diing utos na sabi ng amo niya sa kanya."Okay, Sir" mabilis na sagot ni Blessie. At ibinaba na ang telepono. Tumayo siya kaagad at kumatok sa pinto ng opisina ng amo niya."Come in" hudyat na puwede na siyang pumasok sa loob. Maliliit ang hakbang na pumasok siya sa loob ng opisina ni Marius. Kaagad siya humarap kay Marius na prenteng nakaupo sa swivel chair niya. "May kailangan po ba kayo?" seryosong nakatingin si Blessie sa amo."Yes. Step forward" sagot ni Marius. Tumango ng ulo si Blessie. Saka isang hakbang ang ginawa niya palapit kay Marius. Mataman na nakatitig lang si Marius sa kanya. Kinabahan si Blessie sa klase ng tingin ni Marius sa kanya. Animo'y isa siyang masarap na pagka
Kinabukasan ay nangingitim ang gilid ng dalawang mata ni Blessie. Alas tres na siya nang madaling araw nakatulog. Kaya naman ngayon puyat na puyat siya at gusto nang humiga sa kama niya para matulog. Buwisit na buwisit talaga siya. Kasalanan ito ng amo niya. Na walang ginawa kundi guluhin ang buong sistema niya. Bumaba na siya para mag almusal."Blessie, anong nangyari sayo?" tanong ng Mama niya sa kanya na nakatingin sa mukha niya. Napansin nito ang pangingitim ng paligid ng mata ng anak. "Wala po. Marami po kasing lamok kaya hindi ako nakatulog kagabi" pagsisinungaling na sagot ni Blessie. Sana lang ay hindi napansin ng Mama niya ang pagsisinungaling na sinabi niya.Napaawang ang labi ni Belinda. Nagtataka na tumingin sa anak."Hayaan mo mag ispray ako ng Baygon pagkauwi natin bukas galing Baguio" aniya. Tumango ng ulo si Blessie at pilit na ngumiti."Handa na ba ang mga gamit na dadalhin mo?" dugtong na tanong ni Belinda."Opo, Ma" umupo siya sa katapat ng Mama niya. At nagsimula
Masayang nagkukumpulan sila na nakapalibot sa bonfire. Ang Mama at Papa ni Blessie ay parehong nakabalot ng iisang kumot habang si Sarah ay yakap ang sarili. Pero may suot itong jacket. Si Luis ay nakaakbay kay Blessie habang ang isang kamay naman nito ay nakapalibot sa beywang ng dalaga. Habang si Marius ay nakatingin kina Luis at Blessie na umiinom ng beer.They tour around in Baguio. Nagpunta sila sa Burnham Park at Igorot Stone Kingdom. Bukas naman pupunta sila sa Botanical Garden. Ito ang unang trip ni Blessie. Kaya nag enjoy talaga siya sa pagkuha ng mga litrato. Souvenir sa mga napasyalan nilang lugar dito sa Baguio. Hindi humihiwalay si Luis sa kanya. Palagi itong nakahawak sa kamay niya o kaya ay nakaakbay.Naghihimutok ang kalooban ni Marius. Dahil kanina pa siya kating kati na kausapin si Blessie. Hindi nilulubayan ni Luis si Blessie. Paano siya makakakuha ng tiyempo na makausap ang dalaga? Kung makabakod si Luis kay Blessie. Akala mo aagawin sa kanya si Blessie."Dammit it
Madami nang naiinom na alak si Blessie. Pero ayaw pa din niyang tumigil. Tequila pa ang nilaklak niya. Lalag naman ang panga ni Sarah na nakatingin lang sa kaibigan niya. Akala mo tubig kung inumin ang tequila. Walang pakundangan din ito na kumukuha ng asin. Saka lalaklakin ang tequila. Ngayon lang niyang nakitang ganito si Blessie. Nag iinom sila. Pero hindi ganito kawild. Akala mo wala nang bukas kung uminom.Talagang iniisip pa din ng kaibigan niya ang amo niyang si Marius. Hindi na siya magtataka. Crush ni Blessie si Marius. Nuon pa man. Ngayon nahahati si Blessie. Ang boyfriend ba niya o ang ulimate crush niya? Kahit siya magiging tuliro din. Sa dalawang guwapo at binata ang nasa pagitan niya"Blessie, tama na 'yan. Lasing kana" saway ni Sarah sa kanya. Hinawakan na niya ang baso na dinadala na ni Blessie sa bibig niya. Lumingon si Blessie sa kanya. Saka ibinaba ang baso sa table. Tinanggal niya ang salamin at inilapag din sa lamesa. At muling tumingin sa kaibigan niya."Shhhh...
Naawa ang puso ni Blessie. May malaking pitak din sa puso niya si Marius. Ito ang unang lalaking minahal niya nuon. Dito siya unang nagmahal at unang nasaktan. Ngunit iba na ang sitwasyon nila ngayon. Mayroong mga taong mas masasaktan kapag itinuloy ang anomang gusto ni Marius at ang idinidikta ng puso niya. Nilapitan niya si Marius. Niyakap niya ito at hinaplos sa likod. Gumanti ng yakap na mahigpit si Marius sa kanya. Hindi niya maintindihan ang sarili niya. Kapag ganito kalapit sa kanya ang amo. Ang kanyang first love at ang kanyang ultimate crush.Bumitaw sa yakap si Marius at humarap kay Blessie. Tinitigan niya ang mukha ng dalaga. Wala itong suot na salamin sa mata."You're beautiful without glass. Puwede ka namang mag contact lense na lang kung nahihirapan ka sa mga mata mo?" sabi ni Marius na nakapagpakaba kay Blessie.This is the first time that she hear coming from the mouth of Marius Martini Centeno. That she is beautiful. Pumalakpak ang mga tenga niya. Lumipad ang mga par
"What is this Blessie?!" nakatiim bagang na tanong ni Luis sa kanya. Halos mapapikit ng mata si Blessie sa lakas ng sigaw ni Luis.Tumunghay ng ulo si Blessie. Malungkot na tumingin sa mga mata ni Luis. "I'm sorry. Hindi ko naman alam na dinala ako ng pinsan mo sa condo niya," pagdadahilan ni Blessie"Hindi mo alam?! Kung di sana tinawagan mo ako. Sana alam ko na andoon ka sa bar at sinamahan kitang mag inom. Kahit magpakalunod ka pa, Blessie! Hindi iyong gagawa ka ng bagay na gusto mo lang. Pagkatapos hindi mo sasabihin sa akin!"Napabuga ng hangin ni Luis. Saka nakapamaeywang na nakaharap kay Blessie. Halatang pinipigilan ang galit. Tinititigan lang niya ang dalaga. Halata ang takot sa mga mata mga mata ni Blessie."I want you to filed resignation in MMC! I want it, now! Ayoko nang magtrabaho ka pa ulit sa kompanya ni Marius! Ayoko nang makita kapang kasama ng pinsan ko. Sundin mo naman ako, please. Kung mahal mo ako. Sundin mo ang gusto kong mangyari," dagdag na sabi ni Luis.Nanla
Umuwi si Blessie na umiiyak. Nadaanan niya ang Mama at Papa niya. Pero hindi niya binati ang mga ito."Blessie" tawag ng Mama niya sa kanya. Hindi pinansin ang pagtawag ng Mama niya. At dire-diretsong tumakbo si Blessie papunta sa kuwarto niya."Anong nangyari sa anak natin, Jose?" nag-aalalang sabi ni Belinda. Inalo naman ni Jose ang asawa."Hayaan mo kakausapin ko ang bunso natin" sagot ni Jose sa asawa.Humahagulgol nang iyak na nakadapa si Blessie sa kanyang kama. "Niloko nila ako." tinanggal ni Blessie ang kanyang salamin sa mata."Blessie, Anak. Pakibukas ang pintuan" katok ni Jose sa pinto ng kuwarto ni Blessie.Agad na pinunasan ni Blessie ang mga luha niya. Saka pinuntahan ang pinto at pinagbuksan ang ama. *Papa, bakit po?""Puwede bang pumasok sa kuwarto mo?" pakiusap ni Jose kay Blessie. Niluwagan ni Blessie ang pagkakabukas ng pinto. Pumasok si Jose at umupo sa kama. Tinapik nj Jose ang tabi niya. Senyas na umupo si Blessie sa tabi niya. Umupo si Blessie. At agad inakbaya
Marius's POVTIME goes by quickly. My firstborn son is now one year old. 'Di ako pumayag sa gusto ng asawa ko na walang party sa 1st birthday ni Merius. Ang tapagmana ng Marius Martini Corp. Pagkatapos hindi ko man lang mabigyan ng enggrandeng birthday party. Nakakahiya sa ibang tao.My son's name is obvious that came from my name. His full name is Merius Martin Magsino Centeno. Panay ang ngiti ko habang pinagmamasdan ang tuwang tuwa na anak at asawa ko na nakikipaglaro sa clown. Lahat ng mga anak ng empleyado ko sa MMC ay imbitado. Maging ang mga tauhan ni daddy sa factory.Napalingon ang magandang asawa ko sa puwesto ko. Ngumiti ito. Biglang kumislot ang aking harapan. Shit! Siya lamang ang nakakagawa nito sa akin. Magdadalawa na ang anak namin. And she's three months pregnant to our second baby. Pinaspasan ko para makarami kami.Napatingin ako sa may gate. Napako ako sa kinatatayuan ko nang makita ko ang dalawang pamilyar na tao— sina Luis at Sarah.Kaagad ko silang nilapitan. Ngi
"B-Bumalik ka na sa b-bahay, a-apo," nakikiusap na sabi ni Remedios kay Blessie. Hawak nito ang kamay niya."La, gusto ko man po. Pero hindi pa po ito ang tamang panahon. Masyado pong maraming nangyari na ako po ang may gawa. Na-ospital pa kayo. Nagmahal lang po ako. Pero, bakit lahat ay 'di umaayon? Gusto ko pong malayang mahalin si Marius. 'Yong walang taong masasaktan. Hangga't hindi naayos ang gusot ni Marius, 'di kami magiging masaya na magkasama."Muling tumulo ang luha ni Remedios. Naawa siya para sa kanyang apo. Nagmamahal lang ito pero marami ang humahadlang.Napatingin si Blessie sa kanyang relo. Oras na para siya'y magpaalam."Lola, 'wag niyo pong babanggitin kina Kuya Benjie at Kuya Ben na pumunta ako rito. Please po...." pagmamakaawa ni Blessie. Nagmamadali na siyang isinuot ang face mask sa kanyang mukha. Pero bago siya umalis ay humalik pa muna siya sa noo ng kanysng Lola Remedios. Pinunasan niya ang mga luha nito sa mata."Babalik po ako para dalawin kayo. Pangako po,"
"HERE is the result. At kakasuhan ko talaga 'yang mag-lolo na 'yan!" Inihagis ni Reynaldo ang hawak na envelope sa ibabaw ng lamesa ni Marius. Nagtataka itong kinuha ang envelope. Naggagalaiti ang kanyang ama sa galit. Sinong mag-lolo ang sinasabi nito?"Nanlaki ang mga mata ni Marius sa gulat. Napakuyom siya ng kanyang kamao. Noon pa man ay ramdam na niya. Pero binalewala niya ito. Buti na lang at lumabas din ang katotohanan."See. Pati ikaw sobrang nagulat. You're so careless! Paano na nalinlang ka ng isang babae? And, look what she done to your life? Nabuhay ka sa takot na ikasal kay Tessa. Pagkatapos ay iniwan ka ng ngayon ng asawa mo dahil sa babaeng 'yan. I got footage from the hospital. At doon ay nakita na nag usap sina Tessa at Blessie. Your wife is crying while walking away," galit na galit pa rin na dugtong ni Reynaldo.Umigting ang panga ni Marius. Matalim ang mga mata na nakatingin sa paternity test results ni Tessa. At ang sabi ay 99.9% na hindi niya anak ang ipinagbubun
"HERE is the result. At kakasuhan ko talaga 'yang mag-lolo na 'yan!" Inihagis ni Reynaldo ang hawak na envelope sa ibabaw ng lamesa ni Marius. Nagtataka itong kinuha ang envelope. Naggagalaiti ang kanyang ama sa galit. Sinong mag-lolo ang sinasabi nito?"Nanlaki ang mga mata ni Marius sa gulat. Napakuyom siya ng kanyang kamao. Noon pa man ay ramdam na niya. Pero binalewala niya ito. Buti na lang at lumabas din ang katotohanan."See. Pati ikaw sobrang nagulat. You're so careless! Paano na nalinlang ka ng isang babae? And, look what she done to your life? Nabuhay ka sa takot na ikasal kay Tessa. Pagkatapos ay iniwan ka ng ngayon ng asawa mo dahil sa babaeng 'yan. I got footage from the hospital. At doon ay nakita na nag usap sina Tessa at Blessie. Your wife is crying while walking away," galit na galit pa rin na dugtong ni Reynaldo.Umigting ang panga ni Marius. Matalim ang mga mata na nakatingin sa paternity test results ni Tessa. At ang sabi ay 99.9% na hindi niya anak ang ipinagbubun
MAKALIPAS ang isang linggo, 'di tumitigil si Marius sa paghahanap sa asawa niya. Ipinagtanong tanong na rin niya si Blessie sa mga kakilala nito."Marius, may balita na ba sa anak ko?" tanong ni Belinda. Dinalaw ni Marius si Lola Remedios sa ospital at para makita na rin ang kalagayan nito."Wala pa po, ma. Nag-hire na po kami ng magaling na imbestigador. Wala pa rin po siyang nakukuha na lead kung nasaan si Blessie." Malungkot na sagot ni Marius."E, saan kaya nagpunta ang batang 'yon? Sana nakipag usap na lang siya sa amin ng papa niya. Nabigla lang talaga kami nang malaman na nagpakasal kayo ng hindi hinihingi ang aming basbas. Patawarin mo kami, Marius, sa mga nangyari," umiiyak na sabi ni Belinda sa manugang niya. Pinauwi niya muna sa bahay ang asawa niya para makapagpahinga. Sila ang nagsasalitan sa pagbabantay sa kanilang ina."Huwag po kayong humingi ng tawag sa akin. Wala po kayong kasalanan at naiintindihan ko ang nararamdaman niyo. Naging careless po ako at insensitive. 'Di
UMIIYAK si Belinda habang pinagmamasdan niya ang biyenan na nakahiga pa rin at walang malay. Kaalis lang ni Marius. Nagpaalam ito na pupunta sa presinto para ireport ang nawawalang asawa. "Ma, tumahan ka na. 'Wag mong isipin masyado ang bunso mo. Saka ginagawa naman ni Marius ang lahat," alo ni Jose sa asawa. Ina siya at mahal niya ang kanyang anak. "Hindi mo maiaalis sa akin ang mag alala kay Blessie. Anak ko 'yon. Sana hindi ako nagalit sa kanya. Dapat inintindi ko siya. Jose, 'di ko alam kung ano ang nangyayari sa anak natin." Niyakap na ni Jose si Belinda. Hinagod ang likod nito saka bumitaw at iniharap sa kanya. "Hihingi tayo kaagad ng tawad sa kanya 'pag nakauwi na siya. Saka alam kong hindi siya pababayaan ni Marius. Gagawin nito ang lahat para sa anak natin." "Nahihiya ako sa binatang 'yon. Pinagduduhan natin ang pagmamahal niya para kay Blessie. Kilala lang natin siya sa nakaraan niyang ugali. At ang anak natin ang mas nakakakilala sa kanya." "Mali lang ang interpretasyo
BUMALIKWAS ng bangon si Marius nang makapang wala siyang katabi. Kqahad hinanap ng kanyang mga mata si Blessie sa kabuuan ng kanilang silid. Tumayo siya at pumunta sa banyo. Pero pagkabukas niya ay walang tao sa loob.Magdamag na inangkin niya si Blessie kaya tiyak niyang pagod na pagod ang asawa. At halos 'di ito makakalakad ng maayos. Ngunit, ang nakakataka ay hindi niya ito makikita pagkamulat na pagkamulat ng kanyang mga mata.Mabilisan siyang naligo at nang makapagbihis ay agad siyang bumaba sa sala. Andoon ang mga magulang niya at ang kapatid na si Rimo."Oh, Marius, tulog pa ba si Blessie?" Bungad na tanong ng ina sa kanya.Nagulat si Marius na wala pa palang nakapansin kay Blessie. "Huh? Hindi pa po ba nakababa ang asawa ko?""Hindi pa. Sabi ko nga sa daddy mo baka napasarap ang tulog ninyong mag asawa," sagot ni Marina.Napasuklay si Marius ng kanyang buhok. Frustrated kaagad ang rumehistro sa kanyang mukha. Umalis ang asawa niya ng hindi nagpaalam sa kanya. Parang hindi iyon
NAPADAING si Marius dahil sa sakit ng pagkakaipit ng kamay. Nag alala naman si Blessie para sa asawa niya na namimilipit sa sakit ng kamay."Ikaw kasi, e. Ang kulit mo. Sinabi nang 'wag ng pumasok. Papasok pa rin talaga, naipit ka tuloy.""Gusto lang naman kitang makasabay maligo. Namula na ang daliri ko. Hipan mo nga, love."Naawa lalo si Blessie nang makitang namumula nga ang bahagi ng daliri ni Marius na naipit. Kaagad na hinipan niya iyon."Okay na ba? Lagyan ko na lang ng yelo para hindi na mamaga." Nawika ni Blessie na hinihipan pa rin ang daliri ng asawa."Oo, love. I'm okay already. Halika na maligo na tayo," hinawakan agad ni Marius ang kamay ni Blessie para pumunta sa shower."Hindi na ba talaga masakit?" Nag aalalang tanong pa rin ni Blessie."Hindi na nga. Saka malayo naman ito sa bituka," pamimilisopong sagot ni Marius.Sa inis ni Blessie ay hinawakan niya ang daliri ni Marius na naipit ng pintuan. Saka pinisil iyon ng may pagkadiin."A-Aray! Love, naman," reklamo ni Mari
GABI, sinundo ni Marius ang asawa niya sa ospital. Galit man sa kanya ang mga magulang ni Blessie ay 'di siya matatakot na pakiharapan sila ng tama may paggalang.Sa pagkapasok niya sa loob ay nakita na niya kaagad ang nakangiting si Blessie. Sa sopa ay nakaupo ang tahimik na mga biyenan. Nauna niyang nilapitan ang mga magulang ng asawa. Saka nagmano. Tila nagdiwang ang loob niha nang hindi niya nakitaan ng pagtutol ang mga ito. Pero wala pa ring reaksyon ang malamig na tingin nila sa kanya."Susundiin ko lang po si Blessie," magalang na sabi ni Marius sa kanyang mga biyenan. Pero wala siyang nakuhang tugon sa mga ito.Nilapitan ni Blessie si Marius. At kumapit sa braso ng asawa. "Halika na, Marius. Umuwi na tayo."Napatingin si Marius sa asawa niya. Nababanaag niya ang pagod at lungkot sa mukha nito. "Magpaalam lang tayo kay Lola Remedios." Tumango si Blessie at pilit na ngumiti. Magkasabay silang naglakad papunta sz kama ng matandang nakaratay sa higaan. Hinalikan ni Blessie sa pis