Iniisip pa din ni Marius ang mga sinabi ni Luis. Hindi kaya— Totoo iyon? Hindi naman siguro magpapakalasing si Luis ng todo kung walang nangyari ng hindi maganda.Si Blessie lang ang makakasagot ng mga tanong niya. Bukas na bukas ay aalamin niya ang nangyari. Kung sila pa ba ni Luis?Hindi dinalaw nang antok si Marius sa sobrang pag-iisip. Sa kaiisip kay Blessie. Ngayon palang nasasabik na siyang makausap si Blessie. Hindi na siya makapaghintay sa umaga na muling makikita si Blessie. Sana lang ay bumalik siya sa kompanya at muling maging sekretarya niya. Kapag nangyari na bumalik si Blessie. Laking tuwa niya kapag nakita niyang muli si Blessie sa loob ng opisina niya.Maaga lang nagising si Blessie. Simula nuong maghiwalay sila ni Luis. Hindi na siya nakakatulog nang maayos. Palaging bumabalik sa isipan niya ang tagpong iyon nina Luis at Sarah. Naiimagine niya ang lahat. Sobrang trauma ang naiwan nito sa kanya.Pagkababa ni Belinda sa sala ay nadatnan na niya si Blessie na nagkakape s
Umuwi si Marius sa bahay ng magulang niya. He need them. Kailangan niya nang makakausap at mahihingahan ng sama ng loob."Marius?" nagtatakang sambit ni Marina."Mom" nasabi ni Marius at agad yumakap sa ama. Para itong batang umiiyak sa balikat ng ina. Hinaplos ni Marina ang buhok ng anak."Come inside." aya ni Marina sa anak. Bumitaw si Marius sa pagkakayakap sa ina at pinunasan ang mga luha niya sa kanyang mata.Pumasok si Marina, kasunod ang anak niyang si Marius. Inalok niyang maupo muna ito at ipagtitimpla niya lang ng kape ang bunsong anak. May pakiramdam siyang may problema si Marius. Hindi susuhod ng gabing gabi sa bahay ang anak. Kung walang iniinda na problema. Ilang sandali pa ay bumalik si Marina sa sala tangan ang kape. At ibinigay kay Marius. Umupo siya sa tabi ni Marius. "Tell me what happen? May problema ba sa kompanya mo? May malaking problema ka bang bumabagabag sayo, Anak?" nag-aalalang mga tanong ni Marina. Ngayon lang napasugod si Marius sa bahay nila ng dis ora
Pagkagaling ni Blessie sa saloon ay dumiretso na siya pauwi nang bahay nila. Magaan ang pakiramdam niyang nabago ang itsura niya. Hindi na siya ang dating si Blessie na pangit. Hindi na din siya isang "Hipon". Tinatawanan na nga niya ngayon na may mga tao nang humahanga sa kanya kanina. Habang naglalakad pauwi nang bahay nila. "Mama! Papa! Andito na po ako." tawag niya sa magulang niya. Pabagsak na naupo sa sopa. Lumalapit ang Mama niya sa kanya.Napaawang ang labi nito at mas inilapit pa ang mukha para matitigan ang mukha nang babaeng ngayon lang nakita. Napatakip ng kanyang bibig si Belinda."Sino ka? Anong ginagawa mo dito sa loob ng aming bahay? Trespassing ka! Hala, tumayo ka diyan! Lumabas ka ngayon din nang aming pamamahay. Kung hindi tatawag ako nang pulis. Ipapakulong kita. Basta ka na lang pumapasok sa bahay nang may bahay." galit na taboy ni Belinda sa pag-aakalang may ibang taong nakapasok sa loob ng kanilang bahay.Napanganga si Blessie sa tinuran ng ina sa kanya. "Ma, a
Inihinto ni Marius ang kotse niya sa tapat ng bahay nina Blessie. Tinatanggal na ni Blessie ang seatbelt na nakakabit sa kanya. Nang pigilan ito ni Marius."Can we talk? Sandali lang."Napatingin si Blessie kay Marius. "Ano naman ang pag-uusapan natin, Sir Marius?""Stop calling me Sir. Wala na tayo sa opisina. Gusto ko lang malaman kung bakit nagbago ang isip mo. Ang hirap talagang basahin ang nasa utak mo, Blessie."Napairap si Blessie. At tumingin kay Marius ng nakakaloko. "Kahit na amo pa din kita. Saka hindi mo na kailangan pang malaman lahat ng iniisip ko. Bumalik na ako sa pagiging sekretarya mo. Hindi ka pa din ba masaya doon?""But you aren't the same Blessie I know. Masyado ka nang palaban. Isang araw ka na sa opisina ko. Masyado mataas na ang pride mo. Mataray, masungit at hindi palangiti.""Walang patutunguhan iyong pinag uusapan natin, Sir Marius." diin nito sa huling kataga."Hindi na ba talaga kita mapapaamo sa akin, Blessie? Do I'm not attractive to you? Parang ang bab
Umalis din kaagad si Luis pagkatapos nila mag usap. Agad na sinundan ni Marius si Blessie sa banyo. Nasa may pintuan pa lang ay dinig na ni Marius ang mga pag iyak ni Blessie."Blessie, please open the door," katok ni Marius sa pintuan."Please, gusto ko munang mag isa. Hayaan mo muna ako, Sir Marius," sagot ni Blessie na umiiyak pa din."Buksan mo ang pinto at mag usap tayo. Puwede mo naman sabihin sa akin ang lahat. Please, open the door," pamimilit ni Marius.Walang narinig na sagot si Marius. Maya maya ay narinig niya ang pagpihit ng pintuan. Nabuksan ang pinto at naawa si Marius sa nakitang mga luha sa mga mata ni Blessie. Inilahad ni Marius ang kanyang kamay. Kinuha iyon ni Blessie. At iginiya siya ni Marius pabalik sa kanyang opisina.Pinaupo ni Marius si Blessie sa sopa. Kumuha siya ng tubig at ibinigay sa dalaga. Lumuhod siya sa harapan ni Blessie para mapatayan ito."Do you want to go home? And take some rest. Puwede ka namang bumalik dito sa opisina. Kaoag okay ka na," mala
Namangha si Blessie sa paligid. Ang ganda ng tanawing nakikita niya at sariwa ang hangin. Maraming puno at kita ang bughaw na kalangitan. Sa baba naman ay makikita ang mga bahay at sa malayo ay ang Taal Volcano na bapapaligiran ng tubig."Do you like it here?" tanong ni Marius nang makalapit siya kay Blessie. Tumango nang ulo si Blessie na hindi humaharap kay Marius. Lahat nang makita niya ay namamangha siya sa sobrang ganda."Ang ganda dito at ang tahimik ng lugar na ito. Parang gusto kong dito na tumira," sabi pa ni Blessie. Nakikita niya na perfect place ang lugar na ito para tirhan."Really?" hindi makapaniwalang tanong ni Marius. Mas lumapit pa siya kay Blessie. Itinukod ang kamay sa bakod na nakapalibot sa buong lugar. Ramdam ni Blessie ang katawan ni Marius sa kanyang likuran."Oo. Naisip ko lang na dito walang polusyon. Walang ingay ng mga sasakyan. Walang masyadong kapitbahay. I mean hindi lapit lapit ang bahay. May katahimikan ka at may privacy." rason ni Blessie. Mas inila
Walang kibuan sina Marius at Blessie habang binabagtas ang daan papunta sa bahay nina Blessie. Nagpapakiramdaman silang dalawa. Pagkatapos ng insidente ng halikan nila kanina ay nagkailangan na silang dalawa. Hindi na nagtangka pang tumingin si Blessie kay Marius. Inihinto ni Marius ang sasakyan niya sa gilid ng daan. Hindi napansin ni Blessie na nasa tapat na sila nang bahay nina Blessie. Bubuksan na sana ni Blessie ang pintuan nang hawakan ni Marius ang kamay kamay niya."Can we talk?""Bukas na tayo mag usap, Sir Marius. Pagod na ako," iwas na sagot ni Blessie. Hindi siya tumitingin sa mga mata ni Marius."May gusto lang akong linawin. Sana hindi mo masamain 'yong halik kanina," sabi ni Marius. Mali siya na ginawa niya iyon. Alam niyang nagpapanggap lang sila."Sa opisina na lang tayo mag usap." pag iiwas pa ni Blessie."Okay. Goodnight, Baby. And see you tomorrow sa office," may lungkot na sabi ni Marius. Talagang iniiwasan ni Blessie na pag usapan ang tungkol sa kanila.Siya na
Trenta minutos nang inianunsiyo ng piloto na maglanding na ang eroplano. Nag antanda si Blessie. Saka kumapit nang mahigpit sa upuan. Mariin siyang napapapikit. Nagtaka siya nang may mainit na kamay na pumatong sa kanyang kamay. Napamulat siya nang mata. Nasilayan ang guwapong mukha ni Marius. Napatitig siya at biglang nagrambulan ang pagtibok ng puso niya.Napahawak siya sa dibdib niya na hindi inaalis ang tingin kay Marius. Naramdaman na niya ang pagbaba ng eroplanong sinasakyan nila."See, nawala ang takot mo. Next time sabihin mo sa akin para akong bahala." narinig niyang usal ni Marius. May matamis na ngiti itong lumabas sa labi.Naihilig ni Blessie ang kanyang ulo. Nagitla siya nang hinila ni Marius ang kamay niya patayo.Lumapit ang stewardess sa kanila. "Goodbye, Sir, Ma'am. And take care." tumango at ngumiti lamang silang dalawa ni Marius. Iginiya na sila sa pinto. Tila nawala sa isip ni Blessie na hawak pa din ni Marius ang kamay niya.Pagkalabas nila nang airport ay may sum
Marius's POVTIME goes by quickly. My firstborn son is now one year old. 'Di ako pumayag sa gusto ng asawa ko na walang party sa 1st birthday ni Merius. Ang tapagmana ng Marius Martini Corp. Pagkatapos hindi ko man lang mabigyan ng enggrandeng birthday party. Nakakahiya sa ibang tao.My son's name is obvious that came from my name. His full name is Merius Martin Magsino Centeno. Panay ang ngiti ko habang pinagmamasdan ang tuwang tuwa na anak at asawa ko na nakikipaglaro sa clown. Lahat ng mga anak ng empleyado ko sa MMC ay imbitado. Maging ang mga tauhan ni daddy sa factory.Napalingon ang magandang asawa ko sa puwesto ko. Ngumiti ito. Biglang kumislot ang aking harapan. Shit! Siya lamang ang nakakagawa nito sa akin. Magdadalawa na ang anak namin. And she's three months pregnant to our second baby. Pinaspasan ko para makarami kami.Napatingin ako sa may gate. Napako ako sa kinatatayuan ko nang makita ko ang dalawang pamilyar na tao— sina Luis at Sarah.Kaagad ko silang nilapitan. Ngi
"B-Bumalik ka na sa b-bahay, a-apo," nakikiusap na sabi ni Remedios kay Blessie. Hawak nito ang kamay niya."La, gusto ko man po. Pero hindi pa po ito ang tamang panahon. Masyado pong maraming nangyari na ako po ang may gawa. Na-ospital pa kayo. Nagmahal lang po ako. Pero, bakit lahat ay 'di umaayon? Gusto ko pong malayang mahalin si Marius. 'Yong walang taong masasaktan. Hangga't hindi naayos ang gusot ni Marius, 'di kami magiging masaya na magkasama."Muling tumulo ang luha ni Remedios. Naawa siya para sa kanyang apo. Nagmamahal lang ito pero marami ang humahadlang.Napatingin si Blessie sa kanyang relo. Oras na para siya'y magpaalam."Lola, 'wag niyo pong babanggitin kina Kuya Benjie at Kuya Ben na pumunta ako rito. Please po...." pagmamakaawa ni Blessie. Nagmamadali na siyang isinuot ang face mask sa kanyang mukha. Pero bago siya umalis ay humalik pa muna siya sa noo ng kanysng Lola Remedios. Pinunasan niya ang mga luha nito sa mata."Babalik po ako para dalawin kayo. Pangako po,"
"HERE is the result. At kakasuhan ko talaga 'yang mag-lolo na 'yan!" Inihagis ni Reynaldo ang hawak na envelope sa ibabaw ng lamesa ni Marius. Nagtataka itong kinuha ang envelope. Naggagalaiti ang kanyang ama sa galit. Sinong mag-lolo ang sinasabi nito?"Nanlaki ang mga mata ni Marius sa gulat. Napakuyom siya ng kanyang kamao. Noon pa man ay ramdam na niya. Pero binalewala niya ito. Buti na lang at lumabas din ang katotohanan."See. Pati ikaw sobrang nagulat. You're so careless! Paano na nalinlang ka ng isang babae? And, look what she done to your life? Nabuhay ka sa takot na ikasal kay Tessa. Pagkatapos ay iniwan ka ng ngayon ng asawa mo dahil sa babaeng 'yan. I got footage from the hospital. At doon ay nakita na nag usap sina Tessa at Blessie. Your wife is crying while walking away," galit na galit pa rin na dugtong ni Reynaldo.Umigting ang panga ni Marius. Matalim ang mga mata na nakatingin sa paternity test results ni Tessa. At ang sabi ay 99.9% na hindi niya anak ang ipinagbubun
"HERE is the result. At kakasuhan ko talaga 'yang mag-lolo na 'yan!" Inihagis ni Reynaldo ang hawak na envelope sa ibabaw ng lamesa ni Marius. Nagtataka itong kinuha ang envelope. Naggagalaiti ang kanyang ama sa galit. Sinong mag-lolo ang sinasabi nito?"Nanlaki ang mga mata ni Marius sa gulat. Napakuyom siya ng kanyang kamao. Noon pa man ay ramdam na niya. Pero binalewala niya ito. Buti na lang at lumabas din ang katotohanan."See. Pati ikaw sobrang nagulat. You're so careless! Paano na nalinlang ka ng isang babae? And, look what she done to your life? Nabuhay ka sa takot na ikasal kay Tessa. Pagkatapos ay iniwan ka ng ngayon ng asawa mo dahil sa babaeng 'yan. I got footage from the hospital. At doon ay nakita na nag usap sina Tessa at Blessie. Your wife is crying while walking away," galit na galit pa rin na dugtong ni Reynaldo.Umigting ang panga ni Marius. Matalim ang mga mata na nakatingin sa paternity test results ni Tessa. At ang sabi ay 99.9% na hindi niya anak ang ipinagbubun
MAKALIPAS ang isang linggo, 'di tumitigil si Marius sa paghahanap sa asawa niya. Ipinagtanong tanong na rin niya si Blessie sa mga kakilala nito."Marius, may balita na ba sa anak ko?" tanong ni Belinda. Dinalaw ni Marius si Lola Remedios sa ospital at para makita na rin ang kalagayan nito."Wala pa po, ma. Nag-hire na po kami ng magaling na imbestigador. Wala pa rin po siyang nakukuha na lead kung nasaan si Blessie." Malungkot na sagot ni Marius."E, saan kaya nagpunta ang batang 'yon? Sana nakipag usap na lang siya sa amin ng papa niya. Nabigla lang talaga kami nang malaman na nagpakasal kayo ng hindi hinihingi ang aming basbas. Patawarin mo kami, Marius, sa mga nangyari," umiiyak na sabi ni Belinda sa manugang niya. Pinauwi niya muna sa bahay ang asawa niya para makapagpahinga. Sila ang nagsasalitan sa pagbabantay sa kanilang ina."Huwag po kayong humingi ng tawag sa akin. Wala po kayong kasalanan at naiintindihan ko ang nararamdaman niyo. Naging careless po ako at insensitive. 'Di
UMIIYAK si Belinda habang pinagmamasdan niya ang biyenan na nakahiga pa rin at walang malay. Kaalis lang ni Marius. Nagpaalam ito na pupunta sa presinto para ireport ang nawawalang asawa. "Ma, tumahan ka na. 'Wag mong isipin masyado ang bunso mo. Saka ginagawa naman ni Marius ang lahat," alo ni Jose sa asawa. Ina siya at mahal niya ang kanyang anak. "Hindi mo maiaalis sa akin ang mag alala kay Blessie. Anak ko 'yon. Sana hindi ako nagalit sa kanya. Dapat inintindi ko siya. Jose, 'di ko alam kung ano ang nangyayari sa anak natin." Niyakap na ni Jose si Belinda. Hinagod ang likod nito saka bumitaw at iniharap sa kanya. "Hihingi tayo kaagad ng tawad sa kanya 'pag nakauwi na siya. Saka alam kong hindi siya pababayaan ni Marius. Gagawin nito ang lahat para sa anak natin." "Nahihiya ako sa binatang 'yon. Pinagduduhan natin ang pagmamahal niya para kay Blessie. Kilala lang natin siya sa nakaraan niyang ugali. At ang anak natin ang mas nakakakilala sa kanya." "Mali lang ang interpretasyo
BUMALIKWAS ng bangon si Marius nang makapang wala siyang katabi. Kqahad hinanap ng kanyang mga mata si Blessie sa kabuuan ng kanilang silid. Tumayo siya at pumunta sa banyo. Pero pagkabukas niya ay walang tao sa loob.Magdamag na inangkin niya si Blessie kaya tiyak niyang pagod na pagod ang asawa. At halos 'di ito makakalakad ng maayos. Ngunit, ang nakakataka ay hindi niya ito makikita pagkamulat na pagkamulat ng kanyang mga mata.Mabilisan siyang naligo at nang makapagbihis ay agad siyang bumaba sa sala. Andoon ang mga magulang niya at ang kapatid na si Rimo."Oh, Marius, tulog pa ba si Blessie?" Bungad na tanong ng ina sa kanya.Nagulat si Marius na wala pa palang nakapansin kay Blessie. "Huh? Hindi pa po ba nakababa ang asawa ko?""Hindi pa. Sabi ko nga sa daddy mo baka napasarap ang tulog ninyong mag asawa," sagot ni Marina.Napasuklay si Marius ng kanyang buhok. Frustrated kaagad ang rumehistro sa kanyang mukha. Umalis ang asawa niya ng hindi nagpaalam sa kanya. Parang hindi iyon
NAPADAING si Marius dahil sa sakit ng pagkakaipit ng kamay. Nag alala naman si Blessie para sa asawa niya na namimilipit sa sakit ng kamay."Ikaw kasi, e. Ang kulit mo. Sinabi nang 'wag ng pumasok. Papasok pa rin talaga, naipit ka tuloy.""Gusto lang naman kitang makasabay maligo. Namula na ang daliri ko. Hipan mo nga, love."Naawa lalo si Blessie nang makitang namumula nga ang bahagi ng daliri ni Marius na naipit. Kaagad na hinipan niya iyon."Okay na ba? Lagyan ko na lang ng yelo para hindi na mamaga." Nawika ni Blessie na hinihipan pa rin ang daliri ng asawa."Oo, love. I'm okay already. Halika na maligo na tayo," hinawakan agad ni Marius ang kamay ni Blessie para pumunta sa shower."Hindi na ba talaga masakit?" Nag aalalang tanong pa rin ni Blessie."Hindi na nga. Saka malayo naman ito sa bituka," pamimilisopong sagot ni Marius.Sa inis ni Blessie ay hinawakan niya ang daliri ni Marius na naipit ng pintuan. Saka pinisil iyon ng may pagkadiin."A-Aray! Love, naman," reklamo ni Mari
GABI, sinundo ni Marius ang asawa niya sa ospital. Galit man sa kanya ang mga magulang ni Blessie ay 'di siya matatakot na pakiharapan sila ng tama may paggalang.Sa pagkapasok niya sa loob ay nakita na niya kaagad ang nakangiting si Blessie. Sa sopa ay nakaupo ang tahimik na mga biyenan. Nauna niyang nilapitan ang mga magulang ng asawa. Saka nagmano. Tila nagdiwang ang loob niha nang hindi niya nakitaan ng pagtutol ang mga ito. Pero wala pa ring reaksyon ang malamig na tingin nila sa kanya."Susundiin ko lang po si Blessie," magalang na sabi ni Marius sa kanyang mga biyenan. Pero wala siyang nakuhang tugon sa mga ito.Nilapitan ni Blessie si Marius. At kumapit sa braso ng asawa. "Halika na, Marius. Umuwi na tayo."Napatingin si Marius sa asawa niya. Nababanaag niya ang pagod at lungkot sa mukha nito. "Magpaalam lang tayo kay Lola Remedios." Tumango si Blessie at pilit na ngumiti. Magkasabay silang naglakad papunta sz kama ng matandang nakaratay sa higaan. Hinalikan ni Blessie sa pis