NATIGILAN si Blessie. Hindi isa kundi dalawa ang bisita nila ni Marius na madatnan niya sa sala. Pero parang namumukhaan niya ang babae."Miss, 'di ba, ikaw iyong nasa lobby? Sa may reception?" tanong ni Blessie. Nakamulsa naman si Marius na lumalapit sa kanya."Yes, love. Siya nga ang receptionist sa lobby," si Mariis ang sumagot na ikinalingon ni Blessie."Bakit siya andito sa suite natin?""Mamaya ko na i-explain sayo. First, I would like you to meet Judge Frisco Sarmiento. Kilala siyang judge sa buong Baguio," pakilala ni Marius sa lalaki na nakangiti sa kanya.Nagtatakang tinignan ni Blessie si Marius. "Judge? Ano ito? Para saan ang judge? Tapos dinala mo pa sa suite natin si Miss Sungit.""Ah, Ma'am, sorry po sa naging behavior ko kanina 'nong dumating kayo ni sir. Ginagawa ko lang po ang trabaho ko," sabat ng babae.Bigla naman nagbago ang ekspresyon ng mukha ni Blessie nang mag-sorry ang babae. "Wala na 'yon. Kalimutan na natin." Saka binalingan muli si Marius. "Explain mong m
Warning: Maselan po ang chapter na ito na bawal sa mga batang mambabasa.----------PAGKATAPOS ng kanilang kasal sa huwes, nagkaroon ng masayang salo salo sa restaurant na inihanda ni Marius. Buong galak na ipinaalam ni Marius sa lahat na sila na ni Blessie.Napakasarap sa pakiramdam ni Blessie na makita ang sobrang kaligayahan ni Marius. Ipinagmamalaki pa nitong siya ang kanyang misis."Hey, love. Tahimik ka," ang puna ni Marius nang mapansin niyang nakatitig lang si Blessie sa kanya."Masaya lang ako na masaya ka," nakangiting sagot ni Blessie.Ngumiti ng malawak si Marius at hinawakan ang kamay ng asawa, dinala ito sa kanyang labi. "I'm happy because I've married the most beautiful woman in my eyes and in my heart. I will not ask for anything but to be with you for the rest of our lives."Maligaya rin si Blessie. Sana hindi matapos ang lahat ng ito. Gusto na rin niyang maging masaya at makasama si Marius nang habang buhay. Wala nang takot at alinlangan. Pero marami pa silang hahara
UMAGA nang magising si Blessie na masakit ang kanyang buong katawan. Animo'y nabugbog siya kagabi. 'Di siya tinigilan ni Marius, parang hindi ito nauubusan ng lakas. Mahina niyang tinapik sa balikat ang asawa. Napangiwi siya nang nagtangka siyang umupo."Marius... Marius...." tawag niya rito. Tulog na tulog ang loko at mababanaag ang saya sa mukha dahil sa nagdaang gabi sa kanila.Muli niyang ginising si Marius. Pero napalakas ang kanyang sampal sa pisngi nito. Bumalikwas ng bangon ito na sapo ang nasaktan mukha."Love, naman. Natutulog pa ako. Bakit ang aga aga nanampal ka?" Iritadong tanong ni Marius."Iihi ako. Hindi ako makatayo kasi masakit ang ano ko. Ikaw naman ang may kasalanan nito." Galit na sagot ni Blessie.Lumambot ang ekspresyon ng mukha ni Marius. "Sorry nabigla lang ako." Bumangon si Marius at walang sabi tinaggal ang kumot na nakatabing kay Blessie. Nabigla naman ang asawa niya sa ginawa niya. Wala siyang pakialam kung tumambad ang kanyang hubad na katawan kay Blessie
NATAPOS ang isang linggo nilang bakasyon sa Baguio. Pabalik na ng Isabela ang bagong kasal."Are you happy, my love?" Natanong ni Marius."Parang baliktad ata. Dapat ako ang nagtatanong niyan. Are you happy, husband?"Malawak na ngumiti si Marius. Kita lng kita naman sa mukha niya ang saya. Sobra sobrang nag uumapaw ang kaligayahan sa puso niya. This week that they have shared is so amazing. Sana mag-stay na lang silang masaya ni Blessie. Hindi niya makakayanan, kung bigla na lang mawala ang kaligayahan nilang dalawa."I'm happy because you're now my wife. Siyempre kapag masaya si mister dapat masaya rin si misis. A happy marriage life is when the wife is happy." Buladas ni Marius at muling tumingin sa daan."Masaya naman ako. Pero hindi naman tama ata ang sinabi mo. Mas masaya ang marriage kung kuntento si mister. Happy si misis.""Kuntento ako. Ikaw lang sapat na, kaya nga kita pinakasalan." Hinawakan ni Marius ang kamay ni Blessie. Saka dinala sa labi. Dinampian ng magaang halik sa
BUMAGSAK sa sahig si Marius. At si Blessie ay mabilis na inawat ang ama. Natataranta na nilapitan ni Belinda ang asawa. Nagulat din si Remedios sa mga nasaksihan. Napahawak ito sa dibdib niya. Para siyang kinakapusan ng hininga. Pero pilit niyang nilalabanan ang sakit ng dibdib."Pa! Hayaan niyo na po kami. Mahal ko po si Marius. Nasa hustong gulang na po ako. May sariling isip! Alam ko na ang tama at mali. Hayaan niyo naman akong maging masaya kasama si Marius. Kung lolokohin niya man ako, okay lang. Naiparamdam ko naman kung gaano ko siya kamahal. Masasaktan ako pero hindi ko pagsisisihan na minahal mo siya. Please po, hayaan niyo po akong makasama ang lalaking mahal ko," umiiyak na mga sigaw ni Blessie. Hindi napigilan ang sarili na hindi pagsalitaan ang sariling ama sa ginawa nito kay Marius.Naestatwa si Jose. 'Di niya akalain na sisigawan siya ng bunsong anak. Nang dahil lamang kay Marius ay natuto itong suwayin sila na mga magulang nito."Blessie, papa mo ang sinisigawan mo. An
KINABUKASAN ay ipinalipat ni Marius ng ospital si Lola Remedios sa Manila. Tinawagan niyang isang doktor na kilala niya para ipa-second opinion ang kalagayan ng matanda at dahil mas advanced ang kagamitan. Ibibiyahe si Lola Remedios gamit ang helicopter na pinarentahan ni Marius para mas mabilis na makarating ng Manila.'Di pa rin iniimik ng mag asawa ang anak nila. Wala silang nasa isip kundi ang kalagayan ng kanilang ina. Pero masama pa rin ang loob nila kay Blessie dahil sa ginawa nito."Salamat sa tulong mo, Marius. At pasensiya ka na dahil nhindi naging maganda ang turing nila mama at papa sayo."Inakbayan ni Marius ang asawa at inihilig ang ulo nito sa balikat niya."Wala 'yon. Asawa na kita. Kaya kung ano ang problema mo, problema ko rin. Tutulong ako sa abot ng aking makakaya para lamang gumaling si Lola Remedios.""Nahihiya na nga ako sayo. Hindi ka tanggap ng mga magulang ko. Masakit sa akin 'yon pero pilit ko lang nilalabanan ang nararamdaman ko."Naramdaman ni Marius ang p
"BLESSIE, ikaw na muna ang magbantay kay nanay. Uuwi lang kami ng papa mo sa bahay. Anuman ang mangyari ay itawag mo kaagad sa amin," bilin na sabi ni Belinda sa anak. Kadarating lang ni Blessie at hinatid lang siya ni Marius.Malamig pa rin ang pakikitungo ng kanyang ina sa kanya. Kinakausap man siya ay tungkol lang iyon kay Lola Remedios. Iniintindi na lang niya dahil masama ang loob nila sa kanya dahil sa ginawa niya. Maigi na lang at hindi siya sinisisi ng mga ito sa nangyari sa lola niya. Miss na niya ang maglambing sa ina."Okay po, ma." Ang sagot ni Blessie na malamlam na nakatingin sa kanyang papa. Para lang siyang ibang tao kung daan daanan ng sariling ama.Umalis ang kanyang mga magukang at naiwan siya na nakaupo sa tabi ng nakaratay pa ring lola niya. Malungkot na pinagmamasdan ni Blessie ang matanda."Lola, sorry po. Kung pakiramdam niyo nawalan ako ng respeto sa inyo nina mama at papa. Dahil sa pagpapakasal ko kay Marius ng biglaan. Alam ko naman pong mali ang ginawa ko.
GABI, sinundo ni Marius ang asawa niya sa ospital. Galit man sa kanya ang mga magulang ni Blessie ay 'di siya matatakot na pakiharapan sila ng tama may paggalang.Sa pagkapasok niya sa loob ay nakita na niya kaagad ang nakangiting si Blessie. Sa sopa ay nakaupo ang tahimik na mga biyenan. Nauna niyang nilapitan ang mga magulang ng asawa. Saka nagmano. Tila nagdiwang ang loob niha nang hindi niya nakitaan ng pagtutol ang mga ito. Pero wala pa ring reaksyon ang malamig na tingin nila sa kanya."Susundiin ko lang po si Blessie," magalang na sabi ni Marius sa kanyang mga biyenan. Pero wala siyang nakuhang tugon sa mga ito.Nilapitan ni Blessie si Marius. At kumapit sa braso ng asawa. "Halika na, Marius. Umuwi na tayo."Napatingin si Marius sa asawa niya. Nababanaag niya ang pagod at lungkot sa mukha nito. "Magpaalam lang tayo kay Lola Remedios." Tumango si Blessie at pilit na ngumiti. Magkasabay silang naglakad papunta sz kama ng matandang nakaratay sa higaan. Hinalikan ni Blessie sa pis
Marius's POVTIME goes by quickly. My firstborn son is now one year old. 'Di ako pumayag sa gusto ng asawa ko na walang party sa 1st birthday ni Merius. Ang tapagmana ng Marius Martini Corp. Pagkatapos hindi ko man lang mabigyan ng enggrandeng birthday party. Nakakahiya sa ibang tao.My son's name is obvious that came from my name. His full name is Merius Martin Magsino Centeno. Panay ang ngiti ko habang pinagmamasdan ang tuwang tuwa na anak at asawa ko na nakikipaglaro sa clown. Lahat ng mga anak ng empleyado ko sa MMC ay imbitado. Maging ang mga tauhan ni daddy sa factory.Napalingon ang magandang asawa ko sa puwesto ko. Ngumiti ito. Biglang kumislot ang aking harapan. Shit! Siya lamang ang nakakagawa nito sa akin. Magdadalawa na ang anak namin. And she's three months pregnant to our second baby. Pinaspasan ko para makarami kami.Napatingin ako sa may gate. Napako ako sa kinatatayuan ko nang makita ko ang dalawang pamilyar na tao— sina Luis at Sarah.Kaagad ko silang nilapitan. Ngi
"B-Bumalik ka na sa b-bahay, a-apo," nakikiusap na sabi ni Remedios kay Blessie. Hawak nito ang kamay niya."La, gusto ko man po. Pero hindi pa po ito ang tamang panahon. Masyado pong maraming nangyari na ako po ang may gawa. Na-ospital pa kayo. Nagmahal lang po ako. Pero, bakit lahat ay 'di umaayon? Gusto ko pong malayang mahalin si Marius. 'Yong walang taong masasaktan. Hangga't hindi naayos ang gusot ni Marius, 'di kami magiging masaya na magkasama."Muling tumulo ang luha ni Remedios. Naawa siya para sa kanyang apo. Nagmamahal lang ito pero marami ang humahadlang.Napatingin si Blessie sa kanyang relo. Oras na para siya'y magpaalam."Lola, 'wag niyo pong babanggitin kina Kuya Benjie at Kuya Ben na pumunta ako rito. Please po...." pagmamakaawa ni Blessie. Nagmamadali na siyang isinuot ang face mask sa kanyang mukha. Pero bago siya umalis ay humalik pa muna siya sa noo ng kanysng Lola Remedios. Pinunasan niya ang mga luha nito sa mata."Babalik po ako para dalawin kayo. Pangako po,"
"HERE is the result. At kakasuhan ko talaga 'yang mag-lolo na 'yan!" Inihagis ni Reynaldo ang hawak na envelope sa ibabaw ng lamesa ni Marius. Nagtataka itong kinuha ang envelope. Naggagalaiti ang kanyang ama sa galit. Sinong mag-lolo ang sinasabi nito?"Nanlaki ang mga mata ni Marius sa gulat. Napakuyom siya ng kanyang kamao. Noon pa man ay ramdam na niya. Pero binalewala niya ito. Buti na lang at lumabas din ang katotohanan."See. Pati ikaw sobrang nagulat. You're so careless! Paano na nalinlang ka ng isang babae? And, look what she done to your life? Nabuhay ka sa takot na ikasal kay Tessa. Pagkatapos ay iniwan ka ng ngayon ng asawa mo dahil sa babaeng 'yan. I got footage from the hospital. At doon ay nakita na nag usap sina Tessa at Blessie. Your wife is crying while walking away," galit na galit pa rin na dugtong ni Reynaldo.Umigting ang panga ni Marius. Matalim ang mga mata na nakatingin sa paternity test results ni Tessa. At ang sabi ay 99.9% na hindi niya anak ang ipinagbubun
"HERE is the result. At kakasuhan ko talaga 'yang mag-lolo na 'yan!" Inihagis ni Reynaldo ang hawak na envelope sa ibabaw ng lamesa ni Marius. Nagtataka itong kinuha ang envelope. Naggagalaiti ang kanyang ama sa galit. Sinong mag-lolo ang sinasabi nito?"Nanlaki ang mga mata ni Marius sa gulat. Napakuyom siya ng kanyang kamao. Noon pa man ay ramdam na niya. Pero binalewala niya ito. Buti na lang at lumabas din ang katotohanan."See. Pati ikaw sobrang nagulat. You're so careless! Paano na nalinlang ka ng isang babae? And, look what she done to your life? Nabuhay ka sa takot na ikasal kay Tessa. Pagkatapos ay iniwan ka ng ngayon ng asawa mo dahil sa babaeng 'yan. I got footage from the hospital. At doon ay nakita na nag usap sina Tessa at Blessie. Your wife is crying while walking away," galit na galit pa rin na dugtong ni Reynaldo.Umigting ang panga ni Marius. Matalim ang mga mata na nakatingin sa paternity test results ni Tessa. At ang sabi ay 99.9% na hindi niya anak ang ipinagbubun
MAKALIPAS ang isang linggo, 'di tumitigil si Marius sa paghahanap sa asawa niya. Ipinagtanong tanong na rin niya si Blessie sa mga kakilala nito."Marius, may balita na ba sa anak ko?" tanong ni Belinda. Dinalaw ni Marius si Lola Remedios sa ospital at para makita na rin ang kalagayan nito."Wala pa po, ma. Nag-hire na po kami ng magaling na imbestigador. Wala pa rin po siyang nakukuha na lead kung nasaan si Blessie." Malungkot na sagot ni Marius."E, saan kaya nagpunta ang batang 'yon? Sana nakipag usap na lang siya sa amin ng papa niya. Nabigla lang talaga kami nang malaman na nagpakasal kayo ng hindi hinihingi ang aming basbas. Patawarin mo kami, Marius, sa mga nangyari," umiiyak na sabi ni Belinda sa manugang niya. Pinauwi niya muna sa bahay ang asawa niya para makapagpahinga. Sila ang nagsasalitan sa pagbabantay sa kanilang ina."Huwag po kayong humingi ng tawag sa akin. Wala po kayong kasalanan at naiintindihan ko ang nararamdaman niyo. Naging careless po ako at insensitive. 'Di
UMIIYAK si Belinda habang pinagmamasdan niya ang biyenan na nakahiga pa rin at walang malay. Kaalis lang ni Marius. Nagpaalam ito na pupunta sa presinto para ireport ang nawawalang asawa. "Ma, tumahan ka na. 'Wag mong isipin masyado ang bunso mo. Saka ginagawa naman ni Marius ang lahat," alo ni Jose sa asawa. Ina siya at mahal niya ang kanyang anak. "Hindi mo maiaalis sa akin ang mag alala kay Blessie. Anak ko 'yon. Sana hindi ako nagalit sa kanya. Dapat inintindi ko siya. Jose, 'di ko alam kung ano ang nangyayari sa anak natin." Niyakap na ni Jose si Belinda. Hinagod ang likod nito saka bumitaw at iniharap sa kanya. "Hihingi tayo kaagad ng tawad sa kanya 'pag nakauwi na siya. Saka alam kong hindi siya pababayaan ni Marius. Gagawin nito ang lahat para sa anak natin." "Nahihiya ako sa binatang 'yon. Pinagduduhan natin ang pagmamahal niya para kay Blessie. Kilala lang natin siya sa nakaraan niyang ugali. At ang anak natin ang mas nakakakilala sa kanya." "Mali lang ang interpretasyo
BUMALIKWAS ng bangon si Marius nang makapang wala siyang katabi. Kqahad hinanap ng kanyang mga mata si Blessie sa kabuuan ng kanilang silid. Tumayo siya at pumunta sa banyo. Pero pagkabukas niya ay walang tao sa loob.Magdamag na inangkin niya si Blessie kaya tiyak niyang pagod na pagod ang asawa. At halos 'di ito makakalakad ng maayos. Ngunit, ang nakakataka ay hindi niya ito makikita pagkamulat na pagkamulat ng kanyang mga mata.Mabilisan siyang naligo at nang makapagbihis ay agad siyang bumaba sa sala. Andoon ang mga magulang niya at ang kapatid na si Rimo."Oh, Marius, tulog pa ba si Blessie?" Bungad na tanong ng ina sa kanya.Nagulat si Marius na wala pa palang nakapansin kay Blessie. "Huh? Hindi pa po ba nakababa ang asawa ko?""Hindi pa. Sabi ko nga sa daddy mo baka napasarap ang tulog ninyong mag asawa," sagot ni Marina.Napasuklay si Marius ng kanyang buhok. Frustrated kaagad ang rumehistro sa kanyang mukha. Umalis ang asawa niya ng hindi nagpaalam sa kanya. Parang hindi iyon
NAPADAING si Marius dahil sa sakit ng pagkakaipit ng kamay. Nag alala naman si Blessie para sa asawa niya na namimilipit sa sakit ng kamay."Ikaw kasi, e. Ang kulit mo. Sinabi nang 'wag ng pumasok. Papasok pa rin talaga, naipit ka tuloy.""Gusto lang naman kitang makasabay maligo. Namula na ang daliri ko. Hipan mo nga, love."Naawa lalo si Blessie nang makitang namumula nga ang bahagi ng daliri ni Marius na naipit. Kaagad na hinipan niya iyon."Okay na ba? Lagyan ko na lang ng yelo para hindi na mamaga." Nawika ni Blessie na hinihipan pa rin ang daliri ng asawa."Oo, love. I'm okay already. Halika na maligo na tayo," hinawakan agad ni Marius ang kamay ni Blessie para pumunta sa shower."Hindi na ba talaga masakit?" Nag aalalang tanong pa rin ni Blessie."Hindi na nga. Saka malayo naman ito sa bituka," pamimilisopong sagot ni Marius.Sa inis ni Blessie ay hinawakan niya ang daliri ni Marius na naipit ng pintuan. Saka pinisil iyon ng may pagkadiin."A-Aray! Love, naman," reklamo ni Mari
GABI, sinundo ni Marius ang asawa niya sa ospital. Galit man sa kanya ang mga magulang ni Blessie ay 'di siya matatakot na pakiharapan sila ng tama may paggalang.Sa pagkapasok niya sa loob ay nakita na niya kaagad ang nakangiting si Blessie. Sa sopa ay nakaupo ang tahimik na mga biyenan. Nauna niyang nilapitan ang mga magulang ng asawa. Saka nagmano. Tila nagdiwang ang loob niha nang hindi niya nakitaan ng pagtutol ang mga ito. Pero wala pa ring reaksyon ang malamig na tingin nila sa kanya."Susundiin ko lang po si Blessie," magalang na sabi ni Marius sa kanyang mga biyenan. Pero wala siyang nakuhang tugon sa mga ito.Nilapitan ni Blessie si Marius. At kumapit sa braso ng asawa. "Halika na, Marius. Umuwi na tayo."Napatingin si Marius sa asawa niya. Nababanaag niya ang pagod at lungkot sa mukha nito. "Magpaalam lang tayo kay Lola Remedios." Tumango si Blessie at pilit na ngumiti. Magkasabay silang naglakad papunta sz kama ng matandang nakaratay sa higaan. Hinalikan ni Blessie sa pis