Chapter 47

Nakatitig lang si Mang Isko kay Junel at hinihintay na simulan ang kanyang kwento. Ngunit sa ugali ni Junel na urong sulong, hindi nito mapakawalan ang mga salitang gustong ibulalas ng kanyang puso. Kahihiyan ang kanyang naiisip dahil alam naman n’ya kung saan s’ya nagkamali at kung anong dapat gawin.

Napangisi na lang si Mang Isko dahil wala pa ring imik si Junel. “Hay nako Junel, alam mo bang sa ginagawa mong ‘yan lalo kang mahihirapan,” ani ni Mang Isko.

“Love guru pala kayo Mang Isko?” birong sabi ni Junel at napayuko na lang. Gusto n’yang tawanan ang kanyang sarili upang mabasag ang seryosong usapan ngunit ayaw sumunod ng kanyang katawan.

Alam ko naman ang dapat kong gawin, kaylangan kong mg-move-on. Kaylangan kong iwaksi ang lahat ng nararamdaman ko kay Michaella. Palayain ang sarili ko sa lungkot na nararamdaman ko. I takes time pero eventually mawawala rin ‘to. Pero bakit ganoon, hindi ko magawa, hindi ko mabitawan ang nararamdaman ko para kay Michaella. Paulit ulit ko namang