Hay naku ka talaga Marco!!! Hiwalayan mo na kung hihiwalayan kasi.
AshleyHindi na ako umuwi at nag stay na lang ako sa isang hotel para sana makapag-isip ng mabuti. Wala naman talaga akong binili, dahil wala naman din akong kailangan maliban kay Marco. Si Marco na mahal ko at mahal din daw ako pero hindi kailanman hindi magiging akin at hindi magiging kami ng legal. Masakit ang katotohanang iyon, pero nilalakasan at tinitibayan ko ang aking kalooban.Umuwi ako ng bahay bandang hapon, yung siguradong wala na si Marco. Hindi ko kakayaning makita silang sweet ng kakambal ko dahil napapadalas na rin ang paninikip ng dibdib ko dahil na rin sa relasyong tinatago ko.Paakyat na ako ng second floor para pumunta sa aking silid ng makita ako ng isa sa mga katulong. “Ma’am Ashley, nandyan na po pala kayo. Pinasasabi po ni Ma’am Ashlyn na kung dumating ka daw po ay puntahan nyo po siya.”“Ganon ba?” ang tanong ko. “Nasaan siya?”“Kanina po ay nasa entertainment room ko siya nakita, hindi ko lang po alam kung hanggang ngayon ay nandoon pa rin siya. Baka po nasa k
AshleyAlam ko na marupok ako, pero anong magagawa ko, mahal ko talaga ang lalaking ito. Para ngang wala na rin akong takot dahil kahit na alam kong nandyan lang sa silid nila si Ashlyn ay heto ako tumutugon sa halik ng asawa niya.Hindi kami nakuntento lang sa halikan at tuluyang nagpakalunoy sa kasalanan. Mahal na mahal ko si Marco, anong magagawa ko? Paano ko iiwasan ang isang taong parang siyang kumukumpleto at nagpapaikot ng mundo ko?“I’m really sorry, sweetheart. I know. I am such a jerk and walang kapatawaran ang kasalanan ko sayo. She spiked my juice kaya hindi ko na napigilan ang sarili ko ng bigla niya akong halikan.” Paliwanag niya, na nag paluwag ng aking kalooban. Bakit? Dahil hindi niya kailangang magpaliwanag dahil sa katotohanang asawa niya si Ashlyn. At hindi ko rin masisi ang kakambal ko kung gawin man niya ang ginawa niya, at ngayon ako naniniwala na hindi na talaga gusto ni Marco na may mangyari pa sa kanila ng kapatid ko.“I’m sorry kung hindi rin ako umuwi kagab
AshleyLumipas pa ang mga araw at naging okay naman kami ni Marco. Si Ashlyn ay umaalis pa rin para sa kanyang trabaho at nakikita kong masaya naman siya, naisip ko tuloy na baka pinapanay nila ni Marco ang– hay naku, erase, erase. Ayaw kong isipin iyon.Nag concentrate na rin ako sa aking pagsusulat lalo at napaka ganda na ng kinikita ko. May mga fans na rin ako na madalas nagko-comment sa bawat story ko at masaya akong makipag-inter-act sa kanila. Gusto ko sana na gumawa ng social media account para sa writing career ko kaya lang ay gusto ko ng pribadong pamumuhay. Pero baka, hindi ko masabi, lalo na at nakakatuwang mabasa ang mga mensahe ng aking mga readers. Ngayon kasi ay pati romance novels ay pinatos ko na. Pero patuloy pa rin ang collaboration ko sa isang artist at okay rin ang kita ko sa w*******s ko.Tatlong linggo pa ang mabilis na lumipas at wala kaming nagiging problema, medyo nakahinga na rin ako ng maluwag dahil nagkaroon ako ng buwanang dalaw. Hindi sa ayaw kong magkaan
Marco Nagpaalam si Ashley na pupuntahan daw ang condo na naalalan ni Ashlyn. Ayaw ko sanang payagan dahil may kailangan akong asikasuhin sa office at hindi ko siya masasamahan, kaya lang ay mapilit siya. Dahil para sa ikatatahimik niya iyon at palagay ko naman ay para sa kanya din iyon ay pumayag na ako basta ba madadatnan ko na siya sa bahay. Yun nga lang ay hindi ganon ang nangyari. "Hi," ang bati ni Ashlyn. Ngiting ngiti ito at tila napakasaya kaya naman napaisip akong bigla dahil baka may binabalak na naman ito. No, hindi ko dapat hayaang may mangyari na naman sa amin dahil pagkatapos ng gabing iyon na may inilagay siya sa juice ko ay sinikap ko talaga na hindi na maiputok sa loob niya sa tuwing namimilit itong may mangyari sa amin. Talagang pinipilit kong bunutin agad may pagkakataon nga lang na may nailabas na ako dahil sa paghila at pagpigil niya sa gusto kong gawin. Kapag sinusubukan kong mag condom ay nakikita ko ang pagtataka sa mukha niya, tinanong pa niya ako kung may ib
AshleyUmalis sila at naiwan akong nakatunganga, alam kong pasunod sa akin si Marco pero dahil sa pagdaing ni Ashlyn ay napatigil ito at mas pinili ang samahan siya. Naiintindihan kong nag-aalala siya para sa baby at sa kambal ko, pero hindi ko maiwasan ang masaktan dahil alam kong lalo na akong magiging second option lang pag lumabas na ang baby.Nagpunta na nga ako sa aking silid at nagmukmok habang hinihintay ang pagbabalik nila. Ngayon pa lang ay ramdam ko na ang sakit para sa pagdating ng baby. If only I was pregnant too, but I’m not. Nagmukmok lang talaga ako habang wala pa ang mag-asawa, imbes na magsulat ay mas pinili ko ang lukubin ng takot, kaba at awa para sa sarili ko. May mga tanong na unti unting nagsulputan sa isip ko na hindi ko masagot, or ayaw kong sagutin?May dalawang Linggo pa ang lumipas matapos ang insidente ay nagdesisyon akong umalis ng bahay. “Ash, alis muna ako,” ang paalam ko sa kakambal ko na nasa living room.“Ha? Bakit, saan ka pupunta?” tanong niya bago
MarcoIlang linggo na rin ang lumipas simula ng hindi ko masipot si Ashley at simula din non ay palagi na siyang umaalis ng bahay. Hindi man niya sinasabi kung nasaan siya ay may palagay akong nandoon lang din siya naglalagi sa condo niya. Hindi ko magawang bigla siyang puntahan doon dahil kay Ashlyn. Palagi itong nakatawag sa akin kahit nasa office ako at ayaw ko naman na makipag-usap sa mahal ko ng maya’t maya ay may isang taong umaabala sa amin.Sa totoo lang ay nakokonsensya ako sa nangyari ng araw na iyon at hindi ko mapigilang maalala kung paano ko siyang napaghintay sa wala ng hindi sinasadya.***Nagdadrive na ako papunta kay Ashley ng tumunog ang aking cellphone at nakita ko ang pangalan ng asawa ko. Hindi ko sana sasagutin kaya lang ay naalala ko ang kalagayan niya, kahit na hindi ko na siya mahal ay hindi ko rin naman maaaring balewalain ang aming magiging anak. Iba ang pagiging asawa ko sa pagiging tatay.“Yes?” ang tanong kong bahagyang nakakunot ang noo dahil nga alam kon
Marco“Sir?” ang tanong ng assistant kong si Andy ng pumasok ito sa aking opisina ng tinawag ko ito sa aking intercom.“I expected a visitor this morning at hindi siya nakapunta,” ang sabi ko. Hindi ko alam kung bakit, pero nag-aalala ako na hindi nakarating si nurse Mika. Hindi ko rin alam kung bakit niya nasabi na baka ipakulong siya eh hindi ko naman siya kilala personally.“Should I look into her po?” tanong ni Andy kaya naman tumango ako at ibinigay sa kanya ang cellphone number ng nurse at ang pangalan pati na rin ang ospital na pinagdalhan ko kay Ashlyn nung sumakit ang tiyan niya. “Sige po sir, I’ll work on this now.”“Salamat,” sabi ko tapos ay lumabas na siya ulit ng aking office. Nagpatuloy na ako sa pagtatrabaho at bago mag-lunch time ay naka-receive ako ng text mula sa nurse.Mika: Sir, pasensya na po at hindi na ako nakapunta. May emergency po kasi sa bahay.Marco: Ganun ba, sige.Naghintay ako ng reply niya pero wala na akong natanggap. Nagbalik sa nurse ang isip ko at s
AshleyHindi ko akalain na magkakasundo kami ni Sandro. Sa totoo lang ay hindi ko siya talaga naalala, pero kahit ilang ulit ko na ring sinabi sa kanya ang ganon ay hindi pa rin naman siya tumigil sa paglapit sa akin. Halos araw araw ay nasa condo ko ako dahil na rin sa sama ng loob kay Marco sinamahan pa ng matinding pagseselos sa tuwing nakikita ko silang dalawa ni Ashlyn.Kasalukuyan akong nasa condo at natural ay kasama ko si Sandro na naging kaibigan ko na rin dahil hindi na siya bumanggit ng aming “friends with benefits” status bago ako maaksidente. Ngayon ay purely friendship lang ang namamagitan sa amin. “Buti wala kang online job ngayon.” ang sabi niya ng papasukin ko siya at mapansin niyang wala ang aking laptop sa center table na karaniwan ng kinalalagyan non kapag dumdating siya.“I just chose not to work,” ang sabi ko na ikinatango niya bago inilapag ang lunch namin na dala niya sa maliit kong dining table at inayos na iyon.“Why don’t you just stay here for good? I mean
Third PersonLumipas pa ang ilang araw, ngunit hindi man lang nagparamdam si Ashley kay Marco. Kahit ang kamustahin ang kanilang anak ay hindi nito ginawa.Although alam na niya na ginamit lamang nig babae ang kanilang anak upang mapasunod siya sa gusto nito at mahawakan sa leeg ay umasa pa rin siya na pahahalagahan ni Ashley ang kanilang anak.Ngunit dahil din doon ay naisip ni Marco na maaaring wala na talagang balak pang kunin ni Ashley ang kanilang anak sa kanya. At kung sakali naman na bigla na lang lumitaw ang babae, ay alam naman niya sa sarili niya na gagawin niya ang lahat upang hindi mapunta sa kakambal ng asawa ang kustodiya ng kanilang anak.Dahil dito, mas lalo niyang pinag-igihan ang imbestigasyon. Nagtalaga siya ng mga tauhang susubaybay sa bawat kilos ni Ashley, umaasang matutuklasan at makakakuha siya ng ebidensyang pwede niyang magamit sa korte kung sakaling ipaglaban niya ang karapatan sa kanilang anak.Isang hapon, habang abala si Marco sa pagbubuklat ng makakapal
Third Person“Anong sinasabi mo, Marco? Nababaliw ka na ba?” tanong ni Ashley, sinikap na magmukhang inosente kahit na binabalot na ng kaba ang kanyang puso. Ramdam niya ang malamig na pawis na bumabalot sa kanyang likuran. “Ito na ba ang naisip mong paraan para lang magkaroon kayo ng relasyon ng kakambal ko?”Matalim ang tingin ni Marco, parang punyal na dumudurog sa katahimikan ng silid.“Manahimik ka!” sigaw ng lalaki, dahilan upang mapaigtad si Ashley. Tumindig ang balahibo niya sa galit na naririnig sa boses nito. Nakakuyom ang mga kamay ng lalaki, nanginginig sa pagpipigil. Para bang isang saglit na lang ay sasabog na ito. Bagay nna ayaw niya pa ring mangyari dahil iniisip niya na kapatid pa rin ito ng babaeng mahal niya.Kita ni Ashley ang apoy sa mga mata ni Marco na tila hindi na ang lalaking minahal niya noon. Iba na ito. Punong-puno ng poot at pagkasuklam.“Hindi mo na ako madadaan sa pag-arte mo. Buking na buking ka na. Siguraduhin mo lang na wala kang kinalaman sa pagpapal
MarcoTila mababaliw na ang itsura ng babaeng inakala kong asawa ko sa mga oras na ‘yon. Para siyang naghihingalo sa sariling mga kasinungalingan at pilit pa ring nagpapatuloy sa pag-arte, pero unti-unti nang lumalabas ang tunay na anyo niya.Hindi ko na talaga siya makita bilang si Ashlyn. Malinaw na sa ‘kin ngayon, hindi siya ang babaeng pinakasalan ko. Hindi siya si Ashlyn.Kinabahan akong iwan si Asher sa bahay na si Rere lang ang kasama. Hindi ko alam kung hanggang saan ang kayang gawin ni Ashley. Kaya kahit na tambak ang trabaho sa opisina, pinili kong manatili sa bahay.Nag-uusap kami ni Andy sa phone, at sa email ko na lang niya ipinapasa ang mga dokumentong kailangann ko at nangangailangan ng atensyon ko. Hindi ako komportable, pero mas importante ang kaligtasan ng anak ko.Pinili kong umiwas kay Asher. Masakit, oo. Pero kailangan. Kung sakaling magtanong si Ashley sa sinumann sa mga kasambahay kung kumusta kami ng bata, gusto kong marinig niyang wala akong amor sa anak na hin
MarcoNa-guilty ako sa anak ko dahil sa mga sinabi ko sa nanay niya. Ayaw ko kasing gamitin ng babae ang bata para lang mapasunod ako sa gusto niya. Naisip ko na kung magpapanggap akong naghihinala sa paternity ni Asher ay mag-iisip siya ng ibang paraan at hahayaan niyang maiwan sa akin ang bata.Ama ako at mahal na mahal ko ang aking anak. Kahit na hindi ang tunay kong asawa ang kanyang ina ay galing pa rin siya sa akin kaya handa akong protektahan siya sa kahit na anong pwedeng makasakit sa kanya.Si Ashley ang nanay niya, pero sigurado akong walang amor ang babaeng ‘yon sa anak namin lalo at ginamit lamang niya iyon upang hindi ako tuluyang makipaghiwalay sa kanya.Ngayon mas naging maliwanag sa akin ang lahat. Kaya niya ginawa ang bagay na ‘yon ay dahil sa alam na niya ang nangyayari sa amin ng kambal niya. Dahil hindi nga siya ang tunay kong asawa ay nagpanggap siyang walang alam. Habang ang tunay na Ashlyn ay alalang alala sa kanya at sobrang nagi-guilty dahil sa inakala niya– na
“Marco, may out of town ako pero sisikapin kong makabalik agad.” Nasa dining table kami at nag-aagahan. Tumingin sa akin ang lalaki ngunit wala namang sinabi kaya naman nilambing ko na siya.“Marco, promise sisikapin kong makabalik agad.”“Do whatever you want to do. Wala na akong pakialam the moment na pinili mo ang pagtatrabaho.”“Marco naman, pagtatalunan na naman ba natin ito? Nag-usap na tayo, hindi ba?” tanong ko.“At sinabi ko na sayo, go but we’re done.”“And what do you mean by that?” galit kong tanong. “Ito ba ang ginagamit mong dahilan para makipaghiwalay sa akin?”“Rere, pakidala muna ang bata sa kwarto niya.”“Sige po, Sir.” Agad na umalis ang yaya bitbit si Asher na titig na titig sa amin.Magsasalita na sana ako ng tuluyan ng makaalis si Rere pero naunahan na ako ni Marco.“Leave. Hindi kita pipigilan. And if you’re thinking na ginagawa ko itong dahilan para makipaghiwalay sayo, sige totoo nga.”“Marco!” sigaw ko. Wala silang komunikasyon ni Ashlyn kaya imposibleng ang k
Ashley6 months.Kailangan sa loob ng anim na buwan ay matagpuan ko na ang Ashlyn na ‘yon. Kailangan kong masiguro na hindi na siya lilitaw pa.Hindi ko alam kung ano ang nangyari at bigla na lang nagbago si Marco. Ang akala ko noon ay magtutuloy-tuloy na ang maganda naming pagsasama. Nadala na ako ng mga sinabi niya kaya hindi ko makapaniwala na bigla na lang ay para siyang naging ibang tao.Magtitiis akong hindi makalapit sa kanya ng anim na buwan pero sisiguraduhin kong susulitin ko ang mga magiging pagsasama namin pagkatapos.Sisiguraduhin ko ang kaligayahan namin kasama ang aming anak.Si Asher. Ang aming anak.Laking pasalamat ko na talagang siya ang naging ama ng bata. Noong una ay kinabahan talaga ako. Hindi ko malaman kung ano ang gagawin ko. Pero after na masiguro na anak namin ang bata talaga ay naisip kong talagang sinasang-ayunan ako ng pagkakataon.Naisip ko na talagang para sa akin si Marco.Ang langit na ang siyang gumawa ng paraan para hindi niya ako paghinalaan.Pagla
Marco“Hindi naman sa ganon, Marco. Ang gusto ko lang, sana ay malaman mo na talagang pinipilit ko naman na mag-stay dito sa bahay. Pero hinahanap ng katawan ko ang pagtatrabaho.”Tinitigan ko siyang mabuti at kita ko ang sandaling pag-aalinlangan na ituloy pa ang kanyang sasabibin ngunit sinabi niya pa rin. “Ano ang tunay mong dahilan kung bakit gusto mo pa ring magtrabaho?” tanong ko kahit na alam kong magdadahilan lang siya.Pero wala na akong pakialam dahil ngayon ay sigurado na ako na hindi siya ang asawa ko.Lagi kong tinatawag na “Sweet” ang asawa ko. Pero siya ay laging Marco lang. Nagbabago lang iyon kapag alam niyang nagtatampo ako at sinusuyo na ako. Bagay na hindi ginagawa ngayon ng kaharap ko.Pakiramdam ko ay ang laki kong tanga dahil napaikot niya ako. I was already with my real wife pero pinili ko pa rin subukan na i-workout ang relationship namin ng inakala kong si Ashlyn.Napakalaki kong inutil.Paano kong napagkamalang si Ashlyn ang kakambal niyang si Ashley? “Hind
MarcoEverytime na nasa bahay ako ay nanatili ako sa aking study room, kagaya na lang ngayon. Pagkatapos kong kamustahin si Asher at makipaglaro dito ng ilang saglit ay iniwan ko na siya sa kanyang yaya at nagbihis na muna ako bago pumunta sa aking study room para mapag-isa.Pero ngayon ay may iba na akong balak. Naka-install na ang CCTV sa palibot ng bahay ng walang kaalam alam ang aking asawa. Bawat sulok ay siniguro ko na makukuha at ayon kay Rere, matagal na naman daw nawala ang babae sa bahay kanina.Ngayon ay pagkakataon ko ng malaman kung saan siya dumadaan sa tuwing umaalis siya ng bahay. Una ko ng tiningnan ang footage sa likod, specifically simula sa pintuan ng kitchen at doon ko nakita si Ashlyn na lumabas.Sinundan ko ang tinunton niya hanggang sa kabilang camera kasunod ang nasa gilid ng bahay na malapit sa harapan. Iyon din ang part na halamanan kung saan ko inangkin si Ashley ng panahong dito pa siya nakatira.Napansin kong tumingin tingin pa siya sa paligid bago tuminga
Sa tuwing binabalik balikan ko ang mga pangyayari ay iisa ang natatandaan kong sinabi ng doktor tungkol kay Ashlyn ng magising. Okay naman daw at walang anumang damage sa kanyang ulo or utak after ng mga laboratories niya.Nagtaka rin ang doktor kung bakit wala siyang maalala kaya in-assure na lang sa akin na agad ding babalik ang lahat ng iyon sa lalong madaling madaling panahon.Samantala, kay Ashley ay talagang nagkaroon siya ng damage sa ulo. Kaya naging matagal ang pagkaka-coma niya at inaasahan na talaga ng doktor na wala siyang maalala na kahit ano kapag nagising na.Hindi ko na binigyan pa ng anumang pag-iisip pa iyon dahil ang pagkakagising ng asawa ko ang naging priority ko.Ganon na lang ang ginhawang naramdaman ko ng makita kong dilat ang kanyang mga mata. Umiyak talaga ako ng araw na ‘yon at ngayon ko lang naalala na nakangiti na siya sa akin agad ng makita ako.Niloko lang kaya niya ako? Hindi kaya siya talaga si Ashlyn at nagpanggap lang?Pero kung ganon nga, bakit siya